മഞ്ഞുകാലവും കഴിഞ്ഞ്: ഭാഗം 30

എഴുത്തുകാരി: അഭി

മാധവ് മായയുടെ മുറിയിലേക്ക് ഒന്ന് എത്തി നോക്കി... അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക്‌ ചുറ്റും വട്ടം വീശിയിരുന്നു..... ശരീരം ഒക്കെ ആകെ ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു. അവിടെ ഇവിടെയായി ആകെ ചുവന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്... മാധവ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അലസമായി പാറി കിടക്കുന്ന തല മുടി നിലത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നു..... നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ് അവൾ..... അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് വീണ കുറുനിരകളെ അവൻ മെല്ലെ ഒന്ന് മാടി ചെവിക്കരുകിൽ വച്ചു..... കവിളിൽ ഒക്കെ ചുവന്ന പാട് കണ്ട് അവന് സങ്കടവും ദേഷ്യവും ഒക്കെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... അവളുടെ കവിളിൽ കൈ ചേർത്തു മെല്ലെ അവിടെ ഒന്ന് ചുണ്ട് ചേർത്തു.... അവളൊന്നു കുറുകി..... " മായ........ " അവൻ മെല്ലെ കവിളിൽ തട്ടി വിളിച്ചു.... അവൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു അവന്റെ വയറിലൂടെ കയ്യിട്ട് പിടിച്ചു പിന്നെ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി എണീറ്റിരുന്നു. " നീ എന്താ ഇവിടെ.. " അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. മാധവ് അവൾക്ക് നേരെ ഒരു പേപ്പറും പേനയും നീട്ടി. " എന്താ ഇത്.... " അവൾ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടെ ചോദിച്ചു. " ഡിവോഴ്സ്....... "

അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി. ആ കണ്ണിലെ ഭാവം എന്തെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായില്ല.... മായ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ അവൾ അതിൽ സൈൻ ചെയ്തു അവന് നീട്ടി... അവനത് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.. "മാധവ്....." അവൾ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ചു വിളിച്ചു. " എനിക്ക് വേണ്ടി ആരും ബുദ്ധി മുട്ടണ്ടാ...... " അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവൻ അത് പോലെ തിരിച്ചു വന്നു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നിന്നു. മായ ഒന്ന് വിറച്ചു പിറകിലേക്ക് മാറി... " it s not only for you...... " അവളുടെ ചെവിയിൽ അവൻ മന്ദ്രിച്ചു. അവൾ കണ്ണൊന്നു ഇറുക്കെ അടച്ചു.... __💛 " അമ്മേ..... അവൾ എനിക്ക് ഡിവോഴ്സ് നോട്ടീസ് അയച്ചിരിക്കുന്നെ കണ്ടോ... " വിജയ് ദേഷ്യത്തോടെ അതിലേക്ക് നോക്കി. അതിന്റെ കൂടെ ഒരു പാപേർ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു. " This is a warning..... "അവൻ അതും രുദ്രക്ക് നീട്ടി.... " എന്തായാലും അതിൽ നീ സൈൻ ചെയ്യ്.... അവളെ ഇനി നമുക്ക് വേണ്ടാ...പക്ഷെ..... നിന്റെ അപ്പാ അവളെ വിട്ടു പോകാവില്ലൈ..... അയാൾക്ക് വേണ്ടത് അവളുടെ ഉയിർ... "

രുദ്ര അതും പറഞ്ഞു ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന വീരസിംഹനെ ഒന്ന് നോക്കി... അയാളുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. " മ്മ്.... സൈൻ പോട് വിജയ്.... " രുദ്ര തിരിഞ്ഞു നടന്നു.... __💛 " അവനിത്ര വേഗം സൈൻ ചെയ്യും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല മാധവ്..... അവനുക്കുള്ളിൽ എന്തോ പ്ലാൻ ഇരുക്ക്...... " രാമയ്യ പറഞ്ഞു.. മാധവ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു. " അതെന്താ എന്ന് മനസിലായില്ലേ രാമയ്യ...... അനുവിന് വേണ്ടി..... " അതെ ചിരി രാമായയിലും ഉണ്ടായി.... " മ്മ്...... ഇത് എങ്കെ പോയി അവസാനിക്കും..... " രാമയ്യ അവന്റെ കൂടെ നടന്നു. " കയറുന്നില്ലേ..... മായയെ കണ്ടിട്ട് പോവാം.... " മാധവ് ചോദിച്ചു. " ഇല്ലൈ.... ഞാൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒന്ന് കയറട്ടെ.... " അയാൾ അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്നു. __💛 "ശ്യാം.... നീ എങ്ങോട്ടാ...." ബാഗ് ഒക്കെ പാക്ക് ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ മായ ചോദിച്ചു. " നാട്ടിലേക്ക്..... " അത് കേട്ടതും അവളുടെ മുഖം വാടി. " ഏതുക്.... ഞാൻ ഇവിടെ ഒറ്റക്കാവില്ലേ....... " അവൾ കണ്ണു നിറച്ചു. " ഒറ്റക്കല്ലല്ലോ ഏട്ടനില്ലേ... " അവൻ ചോദിച്ചു. " ആര് മാടനൊ... അവനെ നിക്ക് കാണണ്ട.... "

അവൾ കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞു മുഖം തിരിച്ചു. മാധവ് ചുമര് ചാരി നിന്നു അവളെ നോക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ മുഖം കോട്ടി. " എന്റെ മായേച്ചി.... ആ പെണ്ണിനോട് പറയാതെ ആണ് ഇങ്ങോട്ട് പോന്നത്.... ഇപ്പൊ എനിക്ക് ഒരു സമാധാനോം തരുന്നില്ല...... അമ്മയും വിളിക്കുന്നുണ്ട്.. " അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു " ദച്ചു ഇന്നലെ വിളിച്ചു ഭയങ്കര കരച്ചിൽ........ അപ്പൊ ഏട്ടനാ പറഞ്ഞെ പൊക്കോളാൻ... " അത് കേട്ടപ്പോൾ മായ മാധവിനെ കണ്ണു കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി. അവൻ ഫോണിൽ എന്തോ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. " എന്നാ ഞാനും വരുന്നു നിന്റെ കൂടെ... " അത് കേട്ടതും മാധവ് മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി. " ഞാൻ വരുന്നില്ല... " അവൻ പറഞ്ഞു. " ആഹ്.... അതിനു നിന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞോ മാടാ.... ഞാൻ പോകുന്നു എന്നാ പറഞ്ഞെ... അല്ലാതെ നിന്നോട് സമ്മതം ചോദിച്ചോ... " മായ മുഖം കൂർപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു. " ഞാൻ നിന്നോട് പോണ്ടാ എന്നാ പറഞ്ഞെ..... " അവൻ വിട്ടു കൊടുത്തില്ല. " ഞാൻ പോവും..... പോവും.... പോവും..... " മായ ഇരുന്നിടത് നിന്നു എണീറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " ഓ പിന്നെ..... എന്നാ എനിക്കൊന്നു കാണണം... "

മാധവ് മുണ്ട് മടക്കി കുത്തി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. ശ്യാം രണ്ടാളെയും അന്തം വിട്ട് കുറച്ചു നേരം നോക്കി നിന്നു. മായായും മാധവും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തുറുപ്പിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. " ഏട്ടാ....... മായേച്ചി കൂടി വന്നോട്ടെ.. " ശ്യാം അവനെ നോക്കി. " മായേച്ചി വരുന്നില്ല... ഇപ്പൊ നീ പോകാൻ നോക്ക്..... കെട്ടോ... " മാധവ് മുഖം കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " ഞാനും വരും... " മായ മുറിയിലേക്ക് ഓടി. ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ എടുത്തു വക്കാൻ തുടങ്ങി. മാധവ് ശ്യാമിനെ ഒന്ന് നോക്കി മുറിയിൽ മായയുടെ മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. മായ ഒന്ന് വിറച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പിന്നെ അവനെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ ഡ്രെസ് എടുത്തു വച്ചു. അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. " നീ എങ്ങോട്ടും പോവില്ല.... " അവൻ അവളുടെ മുന്നിൽ കൈ കെട്ടി നിന്നു. " എനിക്ക് നിന്റെ അനുവാദം ആവശ്യം ഇല്ലെങ്കിലോ... അങ്ങ് മാറി നില്ക്കു... " മായ അവനെ തള്ളി മാറ്റി പോകാൻ നിന്നതും മാധവ് അവളുടെ വയറിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവളെ പൊക്കി എടുത്തു. മായ ഒന്ന് പകച്ചു. " വിടാൻ.... വിടെടോ.... " മായ അവന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നു കുതറി.

മാധവ് അവളെ രണ്ട് കൈ കൊണ്ടും അടക്കി പിടിച്ചു. മായക്ക് അനങ്ങാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല. അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് ബെഡിൽ ഇരുന്നു. മായ അവന്റെ മടിയിൻ ഇരുന്നു കുതറി. അവൾക്ക് ശ്വാസം വിലങ്ങുന്ന പോലെ... ഹൃദയം അതിന്റെ താളം കൈ വരിക്കുന്നു... അവനോട് ചേർന്നിരിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നുണ്ട് വല്ലാതെ.. പക്ഷെ വാശി ആണ്....മാധവ് അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തിയത് പെട്ടന്നായിരുന്നു. മായ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലയായി നിന്നു.... "നിനക്ക് പോണോ...." അവളുടെ ചെവിയോരം അവന്റെ ചുടുനിശ്വാസം വന്നു പതിച്ചപ്പോൾ അവളൊന്നു കഴുത്ത് വെട്ടിച്ചു.വാക്കുകൾ പുരത്തേക്ക് വരുന്നില്ല.. എല്ലാം തൊണ്ടക്കുഴിൽ തന്നെ വീണു മരിക്കുന്നു. " പറ നിനക്ക് പോണോ... " അവളുടെ കാതിൽ. മെല്ലെ കടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു. അനങ്ങാതെ ഇരിക്കുന്നവളെ കണ്ട് അവന് ചിരി വന്നു. മായ നൂല് പൊട്ടിയ പട്ടം പോലെ എവിടെയോ പാറി നടന്നു.....

അവൾ ആ നനുത്ത ചെമ്പകം ആയി മാറുകയായിരുന്നു.....! "മ്മ്മ്....." അവൾ ദയനീയ മായി ഒന്ന് മൂളി. അവൾക്ക് സങ്കടവും ദേഷ്യവും മറ്റെന്തൊക്കെയോ തോന്നി.... അവനൊന്നുകൂടി അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കഴുത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. " ഇനി പറ.... " മായ ചെറിയ വിറയലോടെ വീണ്ടും മൂളി. " പോകുന്നില്ലെങ്കിലോ.... " അവൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു. " മ്മ്.... " അതിനും അവൾ മെല്ലെ ഒന്ന് മൂളി.... അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് അമർത്തി മുത്തി അവൻ അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തി. " ഗുഡ് ഗേൾ.... അവൻ പോയി... " അത് പറഞ്ഞു പോകുന്ന മാധവിനെ നോക്കി അവൾ പല്ല് കടിച്ചു.മെല്ലെ ചുണ്ടിൽ ഒരു കുഞ്ഞു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു... വാശിയോടെ പിന്നെയും മുഖം കോട്ടി... __💛 " ആഹ്ഡാ.... എത്തിട്ട് വിളിക്ക്.... " മാധവ് ഫോൺ വച്ചു തിരിഞ്ഞതും. കണ്ടു അവനെ കണ്ണു തുറുപ്പിച്ചു നോക്കുന്ന മായയെ. അവന് ചിരി വന്നു... " എന്താ ഭദ്ര കാളി... " അവൻ ചുണ്ട് പിളർത്തി ചോദിച്ചു. കയ്യിൽ കിട്ടിയ എന്തോ എടുത്തു ഒരു ഏറായിരുന്നു മായ.... മാധവിന്റെ തലയിൽ കൊണ്ട് വീഴാതെ അവൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. അത് അവളുടെ ഫോണായിരുന്നു. " യ്യോ...... "

മാധവ് അവളെ കളിയാക്കും വിധം പറഞ്ഞു. " മ്മ്...." അവൻ കണ്ണു കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. " നീ നിൽക്കുന്നിടത് ഒറ്റക്ക് ഞാൻ നിൽക്കില്ല.... " മായ ചുണ്ട് പിളർത്തി. " മായ്ക്കൊച്ചു കൊറച്ചു നേരം ഇരിക്ക് എന്നാൽ.... " അവൻ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു പറഞ്ഞു. " മാട...... " അവൾ കാല് നിലത്തിട്ട് ചവിട്ടി. " അലറാതെ നിൽക് പെണ്ണെ.... കുറച്ചു ദിവസം നീ ഇവിടെ എന്റെ കൂടെ നിന്നെ പറ്റു..... നിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ വരുന്നില്ല... പോരെ... " അവൻ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു സോഫയിൽ മലർന്നു കിടന്നു... മായക്ക് സങ്കടവും വന്നു... ഒപ്പം ദേഷ്യവും.... ആരോ വാതിൽ മുട്ടിയപ്പോൾ മാധവ് പോയി വാതിൽ തുറന്നു. "ഹേയ്.... മാധവ്...." അനുവിന്റർ ശബ്ദം കേട്ടതും തിരിഞ്ഞു പോവാൻ നിന്ന മായ ഒരു നിമിഷം അവിടെ തന്നെ നിന്നു. അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ കാണുന്നത് മാധവിനെ ഒന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു മാറി നിൽക്കുന്ന അനുവിനെ ആണ്.

" ഞാൻ വൈകിയില്ലല്ലോ..." അനു ചോദിച്ചു. " ഇല്ല...... വാ.... എന്തായാലും... " മാധവ് ബാഗ് വാങ്ങി കൊണ്ട് വച്ചു. മായ അനുവിനെ തന്നെ തുറുപ്പിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ട് മാധവിനു ചിരി വന്നു. " നിന്റെ ഡ്രസ്സൊക്കെ മായയുടെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് വക്ക്‌.... " മായ അവക്ക് കണ്ടപ്പോ തന്നെ ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു. അന്ന് അനു പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആണ് അവളെ ചോടിപ്പിച്ചത്. " എന്റെ മുറിയിൽ ആരും കയറേണ്ട... " മായ കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. " എന്നാ ദെ ആ മുറിയിൽ വച്ചേക്കു.... എന്റെ മുറിയാ... " മാധവ് മായയെ നോക്കി ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചു. മായ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു അകത്തേക്ക് പോയി. " ആള് നല്ല കലിപ്പിൽ ആണ്.... സാരമില്ല.. നമുക്ക് ശെരിയാക്കാം.." മാധവ് ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു. അനു ഗൂഢമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു............ തുടരും...........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...