മഞ്ഞുകാലവും കഴിഞ്ഞ്: ഭാഗം 31

manjukalavum kazhinju

എഴുത്തുകാരി: അഭി

കഴിക്ക്...... യാത്ര ചെയ്തു ക്ഷീണിച്ചതല്ലേ..." മാധവിന്റെ സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ മായ ഒന്ന് മുറിയിൽ നിന്നും എത്തി നോക്കി. " വേണ്ടാ.... ഇത് മതിയെടാ... " അനുവിന്റെ സംസാരം കേട്ടപ്പോഴേക്കും മായ പുറത്തേക്ക് എത്തി..... മാധവും അനുവും കൂടി സോഫയിൽ ഇരുന്നു എന്തോ കഴിക്കുകയാണ്... മായ അവിടെ തന്നെ നിന്നു അവരെ രണ്ട് പേരെയും തുറിച്ചു നോക്കി..... മാധവ് അവളെ ഒന്ന് നോക്കുന്ന പോലും ഇല്ല..... മായക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... അവിടെ കണ്ട ഒരു പെൻ അവൾ നിലത്തേക്ക് എടുത്തിട്ടു. മാധവ് ഒന്ന് നോക്കി പിന്നെ അവളെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് മായയെ ചൊടിപ്പിച്ചു. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ കൊട്ടിയടച്ചു.മാധവ് ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു. " നിന്നെ കണ്ടോ അവൻ.... " മാധവ് ചോദിച്ചു. " ഇല്ല...... കണ്ടിട്ടില്ല....." അവൾ കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു. " നീ എന്ത് പറയും അവനോട്.... എന്തിനു വന്നെന്നു പറയും..... " അവൻ ചോദിച്ചു " അതെന്തു ചെയ്യും ഞാൻ.... " അനുവും. ആലോചിച്ചു. " മാധവ് പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ.... "

അവൾ അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. " മ്മ്.... മതി... അതെന്തിനാ ഇനി മറച്ചു വക്കുന്നെ...നിന്നെ കണ്ടാ അവൻ പിറകെ വന്നോളും..... മായക്ക് കൂട്ടിനു വിളിച്ചതാ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി... " മാധവ് അതും പറഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു.. " മായക്ക് കൂട്ടിനല്ല മാധവ്.... നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ വരെ വന്നത്.... " അവൾ അവനെ നോക്കി മന്ദ്രിച്ചു. " ഒരു പെണ്ണിനും ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ വരരുത്... അതിൽ എനിക്കും ഒരു പങ്കുണ്ട് എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാടാ നീ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഓടി വന്നത്... അവനിട്ടു രണ്ട് കൊടുക്കാനല്ലേ സന്തോഷം.... " അനു അവന്റെ കൂടെ നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " നിനക്ക് വേണ്ടി അതെങ്കിലും ഞാൻ ചെയ്യണ്ടേ... " അത് മാത്രം ആണ് മായ കേട്ടത്.. അവൾക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ഒറ്റക്കായ പോലെ ഒരു തോന്നൽ... ____________💛 അനു താഴെയുള്ള ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് വന്നതാണ് തൊഴാൻ വേണ്ടി.... വിജയ് അങ്ങോട്ട് പോകുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് അവൾ അങ്ങോട്ട് കയറിയതും. " അനു..... " അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

"ഹെയ് വിജയ്.... നീ എന്താ ഇവിടെ.." അവൾ കുറച്ചു അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു... " ഇതെന്റെ നാടാണ്..... " അവൻ ചെറിയ സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കി. " ഓഹ്..... റിയലി.... ഞാൻ മാധവ് വിളിച്ചിട്ട് വന്നതാ....മായക്ക് വേണ്ടി... " അത് കേട്ടതും വിജയുടെ മുഖം വിളറി " അനു.... അത്....." അവൻ ഒന്ന് വിക്കി. " നിന്റെ ഭാര്യ അല്ല എന്നല്ലേ.... എന്നോട് മാധവ് പറഞ്ഞു.... " അവൾ ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. വിജയ് ശെരിക്കും ഒന്ന് ഞെട്ടി. " മാധവ് എന്താ പറഞ്ഞെ... " അവൻ പേടിയോടെ ചോദിച്ചു. " നിന്റെ ഭാര്യ ആണ്.... പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിട്ടല്ല കല്യാണം കഴിച്ചത്...വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധത്തിൽ ആണ് എന്നും.... മായയെ നിനക്ക് ഇഷ്ടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടും അമ്മയുടെയും കുടുംബക്കാരുടെയും വാ അടപ്പിക്കാനാണ് നീ വീണ്ടും കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നതും എന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞു... " അവൾ ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ പറയുന്നത് കേട്ട് അവന്റെ കണ്ണു മിഴിഞ്ഞു. " വേറെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ.... " വിജയ് വിക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. " ഹാ.... പറഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ ഡിവോഴ്സ് കഴിഞ്ഞേ അവൻ പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു..... "

അവൾ അതും പറഞ്ഞു പ്രസാദം തൊട്ടു അവിടെയുള്ള മതിലിൽ ചാരി നിന്നു... " നീ എന്തിനാ വിജയ് ഇങ്ങനെ വിയർക്കുന്നത്..." അനു അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു... വിജയുടെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു.. എന്തിനായിരിക്കും മാധവ് ഇങ്ങനെ ഒരു നുണ പറഞ്ഞു കാണുക എന്ന്... " വിജയ്.... ഞാൻ... ഞാനങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടെടാ...." അവൾ അതും പറഞ്ഞു നടന്നു. വിജയ് അവൾ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു. " നാളെ കാണാം... " അവന് പ്രതീക്ഷ കൊടുക്കും വിധം അവൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു..അവനൊന്നു തലയാട്ടി ____________💛 "നീ കിടക്കുന്നില്ലേ...." മുഖം കൂർപ്പിച്ചു ഇരിക്കുന്ന മായയെ കണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു. അവൾ അവനെ നോക്കാൻ പോയില്ല... " പറ.... " അവൻ അവളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു. അവളുടെ നോട്ടം മുഴുവൻ മാധവിന്റെ ബെഡിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്ന അനുവിലാണ്. " അവളെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല.... അന്നു ന്നോട് അവളെന്താ പറഞ്ഞെ അറിയോ..... അവൾക് വേണ്ടത് നിന്നെയാ... നീ എന്തിനാ അവളെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു വരുത്തിയെ... " പരിഭവത്തോടെയും സങ്കടത്തോടെയും മായ കണ്ണു നിറച്ചു പറഞ്ഞു. മാധവ് ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ട് കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. " മായപ്പെണ്ണേ... " അവൻ അവളുടെ ചെവിയോരം വന്നു വിളിച്ചു. അവളൊന്നു പിടിഞ്ഞു.

" അവളോട് ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല പെണ്ണെ..... അവൾ വന്നത് വിജയിക് ഒരു പണി കൊടുക്കാനാ.... നിന്നെ അവൻ പ്രണയം കൊണ്ട് ചതിച്ചു... അവനെ അവളും ചതിക്കും.... അത് മാത്രമെ അവൾക്കറിയൂ.... നിന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചു വച്ചു അവൻറെ വീട്ടു കാരും അമ്മയും നിന്നെ വല്ലാതെ ഉപദ്രവിക്കുന്നു എന്നാ പറഞ്ഞേക്കുന്നെ.... " മായ അവനെ കണ്ണു കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി. " അവൾ ഇവിടെ വന്നത് എനിക്ക് വേണ്ടിയാന്ന് എനിക്കറിയാ... പക്ഷെ.... നിക്ക് വേണ്ടത് നിന്നെയാ..." അവളുടെ കാതിൽ മെല്ലെ ഒന്ന് മുത്തി... മായ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഒന്ന് ചാരിയിരുന്നു... അവളുടെ ഉള്ളം തണുത്തു പോയി... വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതി അവളെ വന്നു പൊതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... " എന്തിനാ മാധു..... എന്നെ എന്തിനാ നിനക്ക് ഇനി.... ഹെ... " അവളുടെ ഉള്ളം വിങ്ങി... കണ്ണീർ പിടിച്ചു വക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.... സങ്കടം തികട്ടി വരുന്നു. " അങ്ങനെ വിട്ട് കളയാൻ പറ്റോ മായപ്പെണ്ണേ നിന്നെ... ഇപ്പൊ എന്റെ ജീവനല്ലേ നീ.... " അവൻ അവളെ ഒന്ന് ചേർത്തു പിടിച്ചു. " വേണ്ടാ മാധവ്.... ന്നേ നീ സ്നേഹിക്കല്ലേ.... നിക്ക് അത് കാണാതെ ഇരിക്കാൻ പറ്റില്ലടാ.... എന്നെ നിനക്ക് എന്തിനാ... ഞാൻ എത്ര ആളുകളുടെ.. " ബാക്കി പറയും മുന്നേ അവൻ അവളുടെ ചുണ്ട് പൊത്തി പിടിച്ചു.... അവളുടെ നിശബ്ദമായ തേങ്ങൽ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ വന്നു പതിച്ചു.

" മാധവിന്റെ പെണ്ണാ നീ..... അങ്ങനെ മതി.... വേറെ ഒന്നും മായപ്പെണ്ണ് ആലോചിക്കേണ്ട.... " അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒന്ന് മുത്തി. " വേണ്ടാ..... വേണ്ടാ മാധു..." അവൾ അവനെ ദയനീയമായി നോക്കി... മാധവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു. " നിന്റെ ശരീരം അല്ലാ എനിക്ക് വേണ്ടത്.... നീ എന്നും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ മാത്രം മതി... ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ട എല്ലാ പരിശുദ്ധിയും ഉണ്ട് നിനക്ക്... " അവൻ അവളെ ഒന്നുകൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു. " മാധു..... " അവൾ തേങ്ങാലോടെ വിളിച്ചു. " മ്മ്.... " അവനൊന്നു മൂളി. " നിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടല്ല..... വേണ്ടാ നിന്നെ." അവൾ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറയുന്നത് കേട്ട് അവന് ചിരി വന്നു. അവൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവനെ ചുറ്റി പിടിച്ചിട്ടാണ് അങ്ങനെ പറയുന്നത്. " മ്മ്..... അതെന്താ... " അവൻ നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു. " മിണ്ടില്ല നിന്നോട് ഞാൻ.... നീ എന്നെ അവന്റെ കൂടെ പറഞ്ഞു വിട്ടില്ലേ... അതിനു നിനക്ക് ഞാൻ ഒരിക്കലും മാപ്പ് തരില്ല.... " അവനെ ഒന്നുകൂടി കെട്ടി പിടിച്ചു അവൾ പറഞ്ഞു. " മ്മ്.... " അവൻ ഒന്ന് മൂളി. മായ അവനെ ഒന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കി. അവൻ മറ്റെങ്ങോ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. മായ പെട്ടന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും കുതറി മാറി മുറിയിൽ കയറി... " വയ്യ... നിന്റെ കൂടെ ഉള്ള ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ അല്ലാതെ മാറുന്നു... നിന്റെ മായപ്പെണ്ണ് മാത്രം ആകുന്നു...

പക്ഷെ നിനക്ക്.... നിനക്ക് ഞാൻ വേണ്ടാ..... പക്ഷെ... നിന്നെ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല... നെഞ്ച് മുറിയുന്ന പോലെ.... ആകെ ഒരു വേദന... " അവൾ ബെഡിൽ കിടന്നു മുഖം പൂഴ്ത്തി. അവന് മനസിലാകയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ അവസ്ഥ എന്താണെന്ന്... ____________💛 " മാധവിനു അറിയോ നീ എന്നെ കാണാൻ വരുന്നത്... "വിജയ് ചെറിയ പേടിയോടെ ചോദിച്ചു. " മ്മ്ഹ്ഹ് ഇല്ല.... അറിയില്ല.... " അവൾ അവന്റെ കൂടെ ഇരുന്നു. " അനു.... നിനക്ക്... നിനക്കവനെ ഇഷ്ടമാണോ... " വിജയ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. " അല്ല... " പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. " പിന്നെ.... പിന്നെ നീ എന്തിനാ അവൻ വിളിച്ചിട്ട് വന്നത്... " അവൻ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൾ ചിരിച്ചു. " അവൻ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് അല്ലെ...ആലോചിച്ചപ്പോൾ നിന്റെ ഭാഗത്തു തെറ്റില്ല എന്ന് തോന്നി..... പക്ഷെ അവന് നിന്നോട് ദേഷ്യം കാണും അവനു മായയെ ഇഷ്ടം അല്ലെ... "

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അനുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ വേദനയിൽ കുതിര്ന്നാ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായി.... " എന്നെ നിനക്കു ഇഷ്ടമാണോ... " അവൻ മെല്ലെ ചോദിച്ചു. അനു അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. " എന്തേ വിജയ്.... " അവൾ ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. വിജയ് അനുവിന്റെ കൈ പിടിച്ചു നെഞ്ചിൽ വച്ചു. " അനു..... I love you... " അവന്റെ കണ്ണിൽ തിളങ്ങി നിന്നത് പ്രണയം തന്നെ ആയിരുന്നു.... അനു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. " എന്താ... ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ.. " ആവക ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. " നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ എനിക്ക് ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു... പക്ഷെ എന്റെ അവസ്ഥ... " അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി നില്കുകയാണ്. " ഇഷ്ടാണോ എന്നെ... " അവൻ പ്രതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കി. അവളൊന്നു തലയാട്ടുക മാത്രം ചെയ്തു............. തുടരും...........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...

Share this story