💝നീയും ഞാനും💝: ഭാഗം 30

രചന: ആമി

അപ്പോളേക്കും കാര്‍ത്തി അവിടെ എത്തിയിരുന്നു. "എന്താടാ എന്താ ഇവൾക്ക്‌ പറ്റിയേ ഇതെങ്ങനാ ചോര" "അത് പിന്നേ പറയാം ഇപ്പൊ നീ വേഗം വണ്ടി എടുക്കു പെട്ടെന്ന് ആശുപത്രിയില്‍ പോവാം" ഞാന്‍ അവളെ പിന്നിലെ സീറ്റില്‍ കിടത്തി. അവളുടെ തല എന്റെ മടിയില്‍ വച്ച് അവളെ തട്ടി വിളിച്ച് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. "ടി വാവേ എഴുന്നേക്ക് പ്ലീസ്. നിന്റെ രാഹുല്‍ ഏട്ടന്‍ അല്ലെ വിളിക്കുന്നെ. എന്താ.. എന്താടീ നീ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ എന്നെ ഒന്ന് നോക്ക്.. നോക്ക് വാവേ " എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിയന്ത്രണം ഇല്ലാതെ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു. വിഷമം കൊണ്ട്‌ വാക്കുകൾ ഒന്നും പൂർണ്ണം ആകുന്നില്ലായിരുന്നു. ചലനം അറ്റ്‌ കിടക്കുന്ന അവളുടെ ശരീരം കാണാന്‍ എനിക്ക് ശേഷി ഇല്ലായിരുന്നു. " ടി മരണത്തിന്‌ പോലും വേര്‍പിരിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ എന്നെ തനിച്ചാക്കി ഒറ്റക്ക് അങ്ങ് പോവാ. അങ്ങനെ തനിച്ചാക്കി പോവാന്‍ നിനക്ക് പറ്റുമോ... ഏ പറ എന്തേലും ഒന്ന് പറഞ്ഞൂടേടാ നിനക്ക്. നീ ഇല്ലാതെ ഒറ്റ നിമിഷം പോലും എനിക്ക് പറ്റില്ലെന്ന് നിനക്ക് അറിയില്ലേ. എന്നിട്ട് എന്തിനാടാ നീ എന്നെ വിട്ട് പോവാന്‍ നിക്കുന്നേ "

" നീ ഒന്ന് കണ്ണ് തുറക്ക് വാവേ എന്നെ രാഹുല്‍ ഏട്ടാ എന്ന് ഒന്ന് വിളിക്ക്.. വിളിക്ക് വാവേ. ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ച് തുടങ്ങിയിട്ട് അല്ലെ ഉള്ളു അപ്പോളേക്കും അങ്ങ് പോവാ നിന്റെ ഏട്ടനെ ഒന്ന് നോക്ക് അവന്‍ ഇത് സഹിക്കാന്‍ ആവുന്നില്ലടോ" അങ്ങനെ ആശുപത്രിയില്‍ എത്തി. അവളെ ഐ സി യൂ വിലേക്ക് മാറ്റി വിഷ്ണു ആണ്‌ അവിടുത്തെ ഡോക്ടർ. ഞാൻ താഴെ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു തലക്ക് കൈ കൊടുത്തു കരയാന്‍ തുടങ്ങി. " ഡാ നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കാതെ നീ എഴുന്നേറ്റേ ഇവിടെ വന്ന് ഇരി " " എടാ എങ്ങനാടാ അവൾ ഇങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോ ഞാൻ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നേ അവള്‍ക്ക് എന്തേലും പറ്റിയ ഞാൻ പിന്നേ ഉണ്ടാവില്ല. ആ ഹര്‍ഷനെ അവനെ തീര്‍ക്കണം." "അങ്ങനെ ഒന്നും പറയേണ്ട അവള്‍ക്ക് ഒന്നും വരുത്താതെ ദൈവം കാത്തോളും ഹര്‍ഷന്‍ അവന്റെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം അവനെ തീര്‍ക്കണം എന്റെ കൈ കൊണ്ട്‌ ആരും ഒന്നും അറിയാതെ " " ശെരിയാ നീ പറഞ്ഞെ ആരും ഒന്നും അറിയാൻ പാടില്ല " ഞാന്‍ ഫോൺ എടുത്ത് ഗ്യാലറി ഓപ്പണ് ചെയത് അതിൽ ഉള്ള ഞങ്ങടെ ഫോട്ടോസ് എല്ലാം നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

പിന്നേ അവൾ അറിയാതെ റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്ത വോയ്സ് ഞാൻ കേട്ട്‌ കൊണ്ടിരുന്നു. " രാഹുല്‍ ഏട്ടാ still I Love you" ഇത് പറയാന്‍ നീ ഇനീ വരില്ലേ എന്റെ വാവേ. ഞാൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞ് പോയീ. അപ്പോളാണ് വിഷ്ണു ഇറങ്ങി വന്നത്. "വിഷ്ണു അവള്‍ക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ" "ഇല്ലെടാ ഒരു പ്രശ്‌നവും ഇല്ല. അഞ്ചാറു second വൈകി ഇരുന്ന് എങ്കിൽ നമുക്ക് നമ്മുടെ കൃഷ്ണയെ നഷ്ടപ്പെട്ടേനേ. ബോധം വന്നിട്ടില്ല Sedation ന്റെ മയക്കത്തിലാ." "എനിക്ക് അവളെ ഒന്ന് കാണാന്‍ പറ്റുമോ" "ആ കയറി കണ്ടോ" ഞാന്‍ കയറാൻ നിന്നതും കാര്‍ത്തി എന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു. " എന്താടാ " " ഡാ അവള്‍ക്ക് ഒരു പ്രശ്‌നവും ഇല്ല ഇനീ ഇത് പോലെ ഒരു അവസ്ഥ വരരുത്. അതിന്‌ അവനെ തീര്‍ക്കണം " " അതെ നീ പറഞ്ഞ ശെരിയാ അവന്‍ ഇനീ ഇവിടെ വേണ്ട ഞാനും കൂടി വരാം " " വേണ്ട നീ ഇവിടെ നിന്നാ മതി ഇതിന്‌ ഞാൻ മാത്രം മതി ഇവിടെ നിന്റെ ആവശ്യം ഉണ്ട്. ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം " " ശെരിയെടാ" അവന്‍ പോയീ. ഞാൻ അവളുടെ കട്ടിലിന്റെ അടുത്ത കസേരയില്‍ ചെന്ന് ഇരുന്നു. അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു.

എന്ത്‌ കൊണ്ടോ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു. എന്റെ കണ്ണീര്‍ അവളുടെ കൈയില്‍ കൂടി ഒഴുകി. " രാഹുല്‍ ഏട്ടാ" അവൾ അടഞ്ഞ സ്വരത്തോട് കൂടി എന്നെ വിളിച്ചു. " എന്തേ വാവേ" "എന്തിനാ കരയണേ ഞാൻ അത്ര പെട്ടെന്ന് അങ്ങ് പോകുമോ എന്ന് വിചാരിച്ചോ അങ്ങനെ ഈ കലിപ്പനെ വിട്ട് ഞാന്‍ പോകുമോ" "അത് എനിക്ക് അറിയില്ലേ നീ അധികം strain എടുക്കേണ്ട ഉറങ്ങിക്കോ" ഞാന്‍ പോകാനായി തിരിഞ്ഞപ്പോ അവൾ എന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു. "രാഹുല്‍ ഏട്ടാ" "എന്താ വാവേ" "still I Love you" "Love you too ഡാ" ഞാന്‍ അവളുടെ നെറ്റിയില്‍ ഒന്ന് ചുംബിച്ച് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പോളേക്കും വിഷ്ണുവും കാര്‍ത്തിയും അവിടെ നില്‍പ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. "എന്താടാ കാര്‍ത്തി അവന്റെ പണി തീര്‍ന്നോ" "ആ ഞാൻ വന്നപ്പോ കാണുന്നത് കൈടേ ഞരമ്പ് മുറിച്ച് കിടക്കുന്ന ഹര്‍ഷനെ ആണ് ആത്മഹത്യ ചെയ്തത് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു." "ആര് അവനോ ഞാൻ അവളെ കൊണ്ട്‌ പോന്നപ്പോ അവന്റെ കയ്യില്‍ ഒരു സിറിഞ്ച് കുത്തി വച്ചായിരുന്നു" "ആ അത് over ഡോസ് ഉള്ള drugs ആയിരിക്കും. ചിലത് ഇത് പോലെ വരാറുണ്ട്"(വിഷ്ണു) " നമ്മടെ പേരില്‍ കുറ്റം ഒന്നും വരില്ലല്ലോ " " ഏയ് ഒന്നും വരില്ല " " എന്തായാലും അവന്‍ തീര്‍ന്നു അത് മതി "...  (തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...