നിനക്കായ്‌❤: ഭാഗം 54
രചന: MUFI
ദിനങ്ങൾ വീണ്ടും ശര വേഗത്തിൽ മാറി കൊണ്ടിരുന്നു........ സ്‌മൃതിയുടെയും ഉണ്ണിയുടെയും ജീവിതവും അതിനൊത്തു മാറി വന്നു........ അവരുടെ കുറുമ്പൻമാരുടെ ഒപ്പം ഉള്ള ജീവിതം ഇരുവരും നല്ല പോലെ തന്നെ ആസ്വദിച്ചു..... ഇപ്പോൾ ഇരുവർക്കും മൂന്നു വയസ്സ് പൂർത്തിയായി.......കുഞ്ഞു വാക്കുകളിൽ ഒതുങ്ങുന്ന സംസാരം ആണെങ്കിലും വലിയ ആളുകളുടെ മുഖ ഭാവം ആണ് ഇരുവരിലും..... അച്ചേ........... കുഞ്ഞി ബാഗ് തോളിൽ ഇട്ട് കൊണ്ട് ഇരുവരും ഒരേ പോലെ ഉണ്ണിയുടെ മുന്നിൽ എത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...... കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി മുടി ഒതുക്കുന്ന ഉണ്ണി കൂട്ടി കുറുമ്പൻമാരുടെ ശബ്ദം കേൾക്കെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി....... "ആഹ അച്ചേടെ തക്കുടുകൾ സുന്ദരന്മാർ ആയെല്ലോ......" ഇരുവരും അവനെ നോക്കി പാൽ പുഞ്ചിരി നൽകി...... അച്ഛന്റെയും മക്കളുടെയും കളികൾ നോക്കി കൊണ്ട് വാതിൽക്കൽ തന്നെ സ്‌മൃതിയും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു...... "നമുക്ക് എന്ന ടാറ്റ പോവാം..... " ആരുവിനെയും നീരുവിനെയും ചേർത്ത് നിർത്തി കൊണ്ട് കുറച്ചു ഫോട്ടോസ് എടുത്തതിനു ശേഷം ഉണ്ണി ഇരുവരെയും നോക്കി ചോദിച്ചു.....
അതിന് ഒരേ പോലെ തലയനക്കി കൊണ്ട് സ്‌മൃതിയുടെ അരികിലേക്ക് ഓടി അണഞ്ഞു ഇരുവരും...... അവരുടെ പ്രവർത്തികൾ സ്‌മൃതിയും ഉണ്ണിയും ചെറു ചിരിയാൽ നോക്കി നിന്നു.... ഉണ്ണിയുടെ ഒപ്പം യാത്ര പറഞ്ഞു പോവുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു സ്‌മൃതിയുടെ മിഴികൾ...... ഇന്ന് വരെയും പിരിഞ്ഞു നിന്നിട്ടില്ല അവരെ...... അവർ പോവുന്നത് നോക്കി നിൽക്കവേ അവളിൽ ചെറു നോവ് ഉണർന്നു..... തിരികെ വീട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ കണ്ടത് അവരുടെ കളിപ്പാട്ടങ്ങളിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന സരസ്വതി അമ്മയെ ആയിരുന്നു....... "അവർ രണ്ട് പേരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത എല്ലേ മോളെ...... " "മ്മ്..... അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ...പിന്നെ അവരെ പറഞ്ഞു വിടാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.... ഇന്ന് ഇപ്പോൾ നല്ല ആവേശത്തിൽ ആണ് രണ്ടാളും പോയിട്ടുള്ളത് ഇനി തിരികെ വരുമ്പോൾ അറിയാം എന്തൊക്കെ ആണ് വിശേഷം എന്ന്....." ❣️❣️❣️❣️❣️ "അച്ചേടെ തക്കുടുകൾ വികൃതി ഒന്നും കാട്ടാതെ ടീച്ചർ പറയുന്നത് അനുസരിച്ച് ഇരിക്കണം.......
ഉച്ച കഴിഞ്ഞാൽ വല്യച്ഛനോ അച്ഛനോ വരാം മക്കളെ തിരികെ കൊണ്ട് പോവാൻ അത് വരെയും ഇവിടെ നിൽക്കണം....." "മ്മ്...... " രണ്ട് പേരും അനുസരണ ഉള്ള മക്കളെ പോലെ ഉണ്ണി പറഞ്ഞത് ഒക്കെയും കേട്ട് കൊണ്ട് തലയാട്ടി...... അവരുടെ കുഞ്ഞു ബാഗുമായി ടീച്ചർ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഇരുവരും കൈകൾ കോർത്തു കൊണ്ട് ടീച്ചറെ അനുകമിച്ചു........ ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റ് കുട്ടികൾ ഇരുവരെയും അതിശയത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു...... ഇരട്ടകൾ ആയത് കൊണ്ടും അച്ഛൻ പോലീസ് ആയത് കൊണ്ടും കുട്ടികൾക്ക് ഇടയിൽ ഇരുവരും സ്റ്റാർ ആയി മാറി....... അവിടെ ഉള്ള കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ ഒക്കെ കണ്ടെങ്കിലും ആരുവിനും നീരുവിനും അതൊന്നും വലിയ കാര്യം ആയിട്ട് തോനിയില്ല.....കൂട്ടുകാരെ കളിക്കാൻ കിട്ടിയപ്പോൾ അവരും അവരിൽ ഒരാൾ ആയി മാറി....... അവിടെ നിന്നും കൊടുത്ത ഉപ്മാവും പയറും കഴിച്ചെങ്കിലും..... അതിൽ ഒന്നും അവർക്ക് അവരുടെ അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും സ്നേഹത്തോടെ കിട്ടുന്ന ചോർ ഉരുളയുടെ രുചി കണ്ടെത്താൻ ആയില്ല......
ഉച്ചക്ക് ശേഷം ടീച്ചറുടെ കഥ കേട്ട് കൊണ്ട് മറ്റ് കുട്ടികൾ ഉറങ്ങിയപ്പോഴും അമ്മയുടെ താരാട്ട് പാട്ട് കേൾക്കാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ ആരുവിനും നീരുവിനും ഉറങ്ങാൻ ആയില്ല..... വഴികുന്നേരം അവരെ തിരികെ കൂട്ടുവാൻ വന്നത് ഉണ്ണി തന്നെ ആയിരുന്നു.......... ഇരുവരും അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി അണഞ്ഞിരുന്നു........ ചെറു ചിരിയാൽ ഇരുവരെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഉണ്ണി........ നവനീയത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് കൊണ്ട് ഉണ്ണിയുടെ വണ്ടി മുറ്റത്തേക്ക് എത്തിയപ്പോയെക്കും അകത്ത് നിന്നും സ്മൃതി പുറത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു....... വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഡോർ തുറങ്ങി ഇറങ്ങി ഓടുക ആയിരുന്നു കുഞ്ഞുങ്ങൾ....... രണ്ട് പേരും ഇരു വശത്ത് നിന്നും സ്‌മൃതിയെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.... സ്മൃതി മുട്ട് കുത്തി നിന്ന് കൊണ്ട് ഇരുവരെയും കൂടുതൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...... "മ്മേ.... അമ്മേനെ മിച് ചെയ്ത്...... " ആരു ഇത്തിരി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു...... അത് ഏറ്റു പിടിച്ചു കൊണ്ട് നീരുവും..... "മ്മ് എങ്കും......" അത് കേൾക്കെ ചെറുതായി ചിരിച്ചു സ്മൃതി..... "അമ്മയ്ക്കും അമ്മേടെ തക്കുടുകളെ വല്ലാതെ മിസ്സ്‌ ചെയ്തു...." ഇരുവരും അവളിലേക്ക് ഒന്ന് കൂടെ ചാഞ്ഞു..... "അപ്പോൾ അമ്മയെ മാത്രം ആണോ രണ്ട് പേർക്കും മിസ്സ്‌ ചെയ്തുള്ളു അച്ഛയെ മിസ്സ്‌ ചെയ്തില്ലേ......"
അവരുടെ സ്നേഹ പ്രകടനം നോക്കി നിന്ന ഉണ്ണി അവരുടെ പ്രതികരണം എന്താണെന്നു അറിയുവാൻ വേണ്ടി മനപ്പൂർവം പറഞ്ഞു..... "അയ്ൻ അച്ഛ പോലീച്ചെല്ലേ..... അച്ഛ എപ്പളും തിരക്ക് എല്ലേ...... ഞങ്ങടെ ഒപ്പം കളിക്കാർ ഇല്ലല്ലോ..... അത് കൊണ്ട് അച്ചേ നമ്മക്ക് മിച് ചെയ്തില്ലാലോ......എല്ലേ ആരു" വലിയ കാര്യം പോലെ നീരുട്ടാൻ ആരുട്ടനെ നോക്കി പറഞ്ഞു...... അവനും അത് ശെരിയെന്ന പോലെ തലയനക്കി..... അവരുടെ സംസാരം കേൾക്കെ ഉണ്ണിയുടെ മുഖം വീർത്തു...... സ്മൃതി അവന്റെ മുഖ ഭാവം കാണെ ചിരി അടക്കാൻ പാട് പെട്ടു..... "എന്റെ കൃഷ്ണ ആ പിള്ളേർ പറഞ്ഞത് നൂർ ശതമാനം ശെരിയെല്ലേ..... നി ഇവിടെ ഉണ്ടാവാറില്ലല്ലോ സ്‌മൃതിയെല്ലേ അവർക്കൊപ്പം കളിക്കുന്നത് അത് കൊണ്ടാണ് അവർക്ക് അവളെ മാത്രം മിസ്സ്‌ ചെയ്തത്.....അതിൽ കുശുമ്പ് കേറി നിന്നിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല മോനെ.... അവർ രണ്ടും നിന്റെ സ്വഭാവക്കാർ തന്നെ ആണെന്ന് തെളിയിച്ചു..... നിന്നെ പോലെ തന്നെ പറയാൻ ഉള്ളത് വെടിപ്പായിട്ട് ആരുടെ മുഖത്തു നോക്കിയും പറയും......." അവന്റെ വീർത്തു നിൽക്കുന്ന മുഖ ഭാവം കാണെ പൊട്ടി വന്ന ചിരിയെ മാക്സിമം പിടിച്ചു നിർത്തി കൊണ്ട് ശിവാനി കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ അവനിട്ടു കൊട്ടി..... "ഏട്ടത്തി......." ഉണ്ണി ശിവാനിടെ കളിയാക്കൽ സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ വിളിച്ചു....... ബാക്കി ഉള്ളവർ ചിരിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ പാട് പെട്ടു........ തുടരും.........
