നിഴലായ് നിൻകൂടെ: ഭാഗം 15

എഴുത്തുകാരി: ജിച്ചന്റെ കാവു

" ഹയ്‌... എന്താ പെണ്ണിന്റെ നാണം... ഈ നാണമൊക്കെ എവടെ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കയിരുന്നു ന്റെ നിവി പെണ്ണേ??.. " രാത്രിയിൽ നിവിയെ സെറ്റുസാരിയുടുപ്പിച്ചു ഒരുക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ലച്ചുവും തീർത്ഥയും കൂടി.. അതിനിടയിൽ എന്തോ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് നാണിച്ചു തലതാഴ്ത്തും നിവിയെ കണ്ടതും അവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് ലച്ചു പറഞ്ഞു... " പൊക്കൊ ലച്ചൂ.. നിക്ക് ഒന്നുല്ല്യാ.. " ഉള്ളിലൂറിവരുന്ന നാണത്തെയും പുഞ്ചിരിയെയും മറച്ചുവച്ചുകൊണ്ട് നിവിപെണ്ണ് പറഞ്ഞിരുന്നു.. " അയ്യടാ.. ഒന്നൂല്ല്യാത്രേ.. എന്നാലും എന്റെ കൊച്ചേ നിന്നെ കണ്ടാൽ ദേഷ്യംകൊണ്ട് വിറച്ചിരുന്ന ഏട്ടനെ എങ്ങനെ വളച്ചെടുത്തു നീ??.. അതാ എനിക്കൊരു പിടിയും കിട്ടാത്തത്.. " സാരിയുടെ ഞൊറിപിടിക്കുന്നതിനിടയിൽ നിവിയെനോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തീർത്ഥ പറയുമ്പോൾ നിവി ഇരുവരെയും നോക്കിയൊന്നു കണ്ണിറുക്കി.. " അതൊക്കെയുണ്ട് മോളൂസേ... എന്നെ ഇട്ട് കഷ്ടപ്പെടുത്തിയതിനു നിന്റെ ഏട്ടനിട്ട് പണികൊടുക്കുന്നത് കണ്ടോ നീയ്.. " നന്നായൊന്നു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിവി പറയുമ്പോൾ ലച്ചുവും തീർത്ഥയും അവളെ തന്നെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. കളിക്കൂട്ടുകാരിയെ തന്നെ ഏട്ടത്തിയായി കിട്ടിയതിൽ തീർത്ഥ സന്തോഷിക്കുമ്പോൾ നിവിയുടെ പ്രണയം പൂവണിയുന്നതിന്റെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു ലച്ചു... മൂവരും കൂടി കളിയും ചിരിയുമായി സംസാരം തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കെ വാതിലിൽ ആയാരോ മുട്ടിയിരുന്നു..

" ന്തേ ജിച്ചേട്ടാ.. " വാതിൽ ചെറുതായി തുറന്നുകൊണ്ട് തീർത്ഥ പുറത്തുനോക്കി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടതും നിവിയുടെ മുടി കെട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന ലച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് വിടർന്നിരുന്നു.. കാലുകൾ വാതിലിനടുത്തേക്ക് ചലിക്കുംതോറും പ്രിയപെട്ടവന്റെ സംസാരവും കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദങ്ങളും കാതുകളിൽ പതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അതവളുടെ ഹൃദയത്താളത്തെ മാറ്റുകയും ചുണ്ടുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിരിയിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ പുറത്തവളെയും കാത്തുകൊണ്ട് അച്ഛനും മകളും അക്ഷമരായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു... കല്യാണത്തിരക്കുകൾ ഒന്നൊഴിഞ്ഞതും കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനേയും എടുത്തുകൊണ്ടു നടക്കുകയായിരുന്നു ജീവ... ഇടയ്ക്കു പെണ്ണ് ചെറുതായി മയങ്ങിപ്പോയപ്പോൾ അവനവളെ ഒന്നൂടെ നെഞ്ചോരം ചേർത്തുപിടിച്ചിരുന്നു.. അച്ഛന്റെ ചൂടുംപറ്റി ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് എഴുന്നേറ്റ് ചിണുങ്ങുവാൻ തുടങ്ങിയതും പെണ്ണിനേയുംകൊണ്ട് ലച്ചുവിനെ തിരക്കി വന്നതാണ് അവൻ... വാതിൽ തുറന്ന തീർത്ഥയോടായി സംസാരിക്കുമ്പോഴേക്കും അടുത്തുവരുന്ന പെണ്ണിന്റെ സാമീപ്യം അവനു തിരിച്ചറിയാനാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കൈയിൽ കിടന്നു ചിണുങ്ങുകയും ഒച്ചവയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ ചെറുതായി കയ്യിലിട്ടാട്ടിക്കൊണ്ട് തീർത്ഥയോട് സംസാരിച്ചിരിക്കെ തന്നെ കണ്ണുകൾ പ്രിയപെട്ടവൽക്കായി പരതിയിരുന്നു.. തേടിനടന്നതെന്തോ കണ്ടെത്തിയ സന്തോഷത്തിൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ വികസിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം ചൊടികളിൽ പുഞ്ചിരിയും മൊട്ടിട്ടിരുന്നു... ജീവയെ കണ്ട ലച്ചുവിന്റെ ഉള്ളിലും പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത അത്ര സന്തോഷം നിറയുന്നത് അവളും തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു..

വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ അവനെ നോക്കിയ പെണ്ണിന്റെ കണ്ണുകൾ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിലെത്തിയതും അവയിൽ വാത്സല്യമായിരുന്നു.. ഒത്തിരി ആവേശത്തോടെ അവനടുത്തേക്ക് ചേർന്നുനിന്നുകൊണ്ട് കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ വയറിൽ മൂക്കുരസി വാവയെ കളിപ്പിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു നേരം പിരിഞ്ഞിരുന്നതിന്റെ പിണക്കം പോലെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് പിന്നെയും ചിണുങ്ങിയിരുന്നു.. " ഉറങ്ങി എണീറ്റപ്പോ തുടങ്ങീതാ ലച്ചൂ.. പെണ്ണ് വാശീലാ.. നോക്കിയേ.. ചിണുങ്ങുന്നത് കണ്ടോ.. " ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ നെറുകയിൽ മുത്തിക്കൊണ്ട് പറയുന്നവനെ ലച്ചു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.. " വിശന്നിട്ടാവും... നിവിയെ ഒരുക്കായിരുന്നു ഏട്ടാ.. അതാ ഞാൻ.. " ജീവയെ നോക്കികൊണ്ട് ലച്ചു പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മിഴികളിളുടെ കാന്തികത പിന്നെയും അവനെ കീഴ്പ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.. " നിക്ക് തോന്നി താനിവിടെ തിരക്കിലാവും ന്ന്.. അതാ ഞാൻ വാവേംകോണ്ട് വന്നെ..." പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വച്ചുകൊടുക്കുമ്പോൾ വല്ലാതൊരു വെപ്രാളംവും അവനെ പൊതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. തന്നോടടുത്തു നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ തുളസിപ്പൂ ഗന്ധം സിരകളിലേക്ക് വ്യാപിക്കുന്നതും അതവന്റെ ഹൃദയത്താളത്തെ പോലും മാറ്റുന്നതും അവനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... കണ്ണുകൾ അവളുടെ മുഖത്താകെ പാഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിലുണ്ടാകുന്ന കുളിര് ആകമാനം അവനെ പൊതിഞ്ഞിരുന്നു... അമ്മയുടെ മാറിൽ പതുങ്ങിക്കൊണ്ട് തന്നെ കുഞ്ഞിച്ചുണ്ട് പിളർത്തി കണ്ണും നിറച്ച് ചിണുങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടിൽ മുത്തിക്കൊണ്ട് ലച്ചു മുഖമുയർത്തുമ്പോൾ തന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജിച്ചേട്ടനെയാണ് കണ്ടത്...

ഉള്ളിലൊരു തണുപ്പ് പടരുന്നതും കവിളുകൾ എന്തിനോ ചുവക്കുന്നതും അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ അവയെ മറയ്ക്കാൻ ആ പെണ്ണ് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. " ലച്ചൂട്ടാ.. ഇന്ന്.. ഇന്ന് ഇവിടെയാണോ??.. അതോ വാവേ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടരോ??.. " മടിച്ചു മടിച്ചു ചോദിക്കുന്ന ജീവയെ തന്നെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു അവൾ.. ഇന്ന് ഇവിടെ തന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്കുമോ എന്നുള്ള ആധിയാണ് ആ മനുഷ്യനിൽ.. ഒരുദിവസം കുഞ്ഞിനെ പിരിയേണ്ടി വരുമോ എന്നുള്ള ഭയം.. അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.. " നിവിയെ മുറിയിലേക്കാക്കി ഞാനങ്ങു വരും ജിച്ചേട്ടാ... നിക്കും വാവക്കും അച്ഛനെകൂടാതെ പറ്റില്ല... " അവളൊന്നു നിർത്തി..കവിളുകൾ ചുവന്നു.. പിടയുന്ന മിഴികളെ ഒളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്ന പെണ്ണിനെയവൻ കൺചിമ്മാതെ നോക്കി നിന്നു.. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തെളിയുന്ന ഭാവങ്ങളോരോന്നും ഉള്ളിലേക്കാവാഹിക്കുവാൻ വെമ്പി... വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം അവനെ പൊതിയുകയായിരുന്നു.. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനൊപ്പം അവളെയും നെഞ്ചോട് ചേർത്തുപിടിക്കുവാൻ കൊതിതോന്നുകയായിരുന്നവന്.. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണമ്മയുടെ മാറിൽ കുഞ്ഞികയ്യാൽ പരതി.. ചിണുങ്ങി കരയാൻ തുടങ്ങി... അച്ഛനപ്പോഴേക്കും വിതുമ്പുന്ന കുഞ്ഞിചുണ്ടിൽ മുത്തിയിരുന്നു ... " വേഗം വന്നേക്കണം.. അച്ഛൻ ഉറങ്ങാതെ നോക്കിയിരിക്കും... വാവേം അമ്മേനേം..

" കുഞ്ഞിനോടായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കവിളിൽ മൂക്കുരസി അവൻ വിട്ടുമാറുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ ലച്ചു കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ മാറോട് ചേർത്ത് അകത്തേക്ക് നടന്നിരുന്നു.. " എന്താണ്... ലച്ചൂട്ടനെ കാണാൻ വന്നതാവും ലേ... മ്മ്.. മ്മ്.. കുഞ്ഞാപ്പിയേ.. നീ വല്ലോം അറിയുന്നുണ്ടോടി??.. " കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ കാലിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് നിവി ലച്ചുവിനെ കളിയാക്കുമ്പോഴും നാണതാൽ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു അവളുടെ ചുണ്ടിൽ.. അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ മുലയൂട്ടിക്കൊണ്ട് നിവിയുടെയും തീർത്ഥയുടെയും കളിപ്പറച്ചിലുകൾക്കും കുസൃതികൾക്കും ഇടയിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവളുടെ അച്ഛന്റെ ഗന്ധത്തെ പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു ആ അമ്മ... രുദ്രന്റെ മുറിയുടെ വാതുക്കലിൽ നിവിയെ കൊണ്ടാക്കിയിട്ട് തീർത്ഥ അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് പാലിന്റെ ഗ്ലാസ്സ് വച്ചുകൊടുക്കുമ്പോൾ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ തോളിലിട്ടുകൊണ്ട് ലച്ചുവും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു.. ഇരുവരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിവി അകത്തേക്ക് കടന്നതും തീർത്ഥയും ലച്ചുവും താഴെക്കിറങ്ങിയിരുന്നു.. താഴെ അച്ഛനോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദേവനെ കണ്ടതും തീർത്ഥയുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങുമ്പോൾ ലച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അവനടുത്തായി ഇരിക്കുന്ന അവളുടെ ജിച്ചേട്ടനിൽ ആയിരുന്നു... അവന്റെ മുഖത്തെ താടിരോമങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒളിച്ചിരിക്കും നുണക്കുഴി ഇടയ്ക്കിടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നത് ആവേശത്തോടെയവൾ നോക്കി നിന്നു.. " ന്തേ രണ്ടും നോക്കി നിൽക്കണേ???..

ന്റെ മൂന്നു മക്കളും മരുമക്കളും ഇന്നിവിടെ കൂടാന്നു വച്ചു.. ചെന്നു മുറിയൊക്കെ ശരിയാക്കി കൊടുത്തേ മക്കൾക്ക്.. " വാതിലിനരികെ തങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന മക്കളേ കണ്ടതും ശങ്കരൻ ചിരിയാലെ പറഞ്ഞു.. അയാളുടെ വാക്കുകൾകേട്ട് മുഖമുയർത്തി നോക്കിയ ദേവൻ തന്നെ തന്നെ പ്രണയത്താൽ നോക്കിനിൽക്കുന്ന തീർത്ഥയെ കണ്ടതും മീശത്തുമ്പോന്നു കടിച്ച്പിടിച്ചു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചിരുന്നു.. അത് കണ്ടതും നാണത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിൽ മുറിയിലേക്കായി നടന്നിരുന്നു.. തന്നിൽ തന്നെ അലയുന്ന മിഴികളുമായി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ ജീവ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. അലസമായി ചുറ്റിയ കോട്ടൺ സാരിയെക്കാളും വാരികെട്ടിയ തലമുടിയെക്കാളും അവളുടെ അഴക് വർധിപ്പിച്ചിരുന്നത് തോളിൽ ചാഞ്ഞുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണായിരുന്നു.. ആ കുഞ്ഞികയ്കൾ ഉറക്കത്തിലും അമ്മയുടെ താലിയെ മുറുക്കെപിടിച്ചിരുന്നു... അതവന്റെ ഉള്ളം നിറയ്ക്കുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു.. തന്നിൽ അലയുന്ന അവളുടെ മിഴികളുടെ ചലനത്തിനൊപ്പം ഒഴുകാൻ വെമ്പുന്ന ചിന്തകളെ നിയന്ത്രിക്കാനാവാതെ അവൻ ഇരുന്നു.. " ന്നാ ഞാൻ കിടക്കട്ടെ... നിങ്ങളും വൈകാതെ കിടക്കാൻ നോക്കൂട്ടോ.. " ജീവയുടെ തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നടക്കുന്ന ശങ്കരന്റെ സ്വരമാണ് അവനെ സ്വബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്.. തെല്ലൊരു വെപ്രാളത്തോടെ അയാളോട് തലയാട്ടി പുഞ്ചിരിച്ചിരുന്നു ജീവ.. തന്നെ കടന്നു പോവുന്ന അച്ഛനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ജീവയ്ക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു കുളിരവളെ പൊതിഞ്ഞിരുന്നു.. തോളിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെയെടുത്തു നെഞ്ചോട് ചേർക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അച്ഛന്റെ കൈയ്കൾ കുഞ്ഞിനെ വലയം ചെയ്തിരുന്നു.. കണ്ണുകളാൽ ലച്ചുവിനോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടവൻ ഉറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിനെ വാരിയെടുത്തു നെഞ്ചോടുചേർത്തി.

. " നിക്കവടെ പോയാ സമാധാനം കിട്ടില്ല... അതാ പിന്നെ ഇവിടെ തന്നെ കൂടാന്ന് വിചാരിച്ചത്.. " കുഞ്ഞി നെറ്റിയിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ലച്ചുവിനൂടായി പറഞ്ഞു.. അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അച്ഛനെയും മകളെയും നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു... വല്ലാത്തൊരു കൊതിയോടെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ തഴുകിയും ചുംബിച്ചും മാറോടടുക്കിയും അവൻ തന്റെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു... അതവളുടെ ഉള്ളത്തോടൊപ്പം കണ്ണും നിറച്ചിരുന്നു... ചുമരിലെ അമ്മയുടെ ഫോട്ടോയിൽ കണ്ണുകളുടക്കി... മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണുംനട്ടുകൊണ്ട് ആ പെണ്ണ് നിന്നു.. " ലച്ചൂട്ടാ.. ഞാൻ... മനപ്പൂർവമല്ല രാവിലെ.. " പുറകിൽ പ്രിയപെട്ടവന്റെ വിറയാർന്ന സ്വരം.. " നിക്കറിയാം... അപ്പൊ ആ നിമിഷം ജിച്ചേട്ടന്റെ ചിന്തകൾ എന്തായിരുന്നെന്നു നിക്ക് മനസ്സിലാവും... വാവേ സംരക്ഷിച്ച ഉദരത്തിനോടുള്ള ബഹുമാനം ആ വിരലുകളിൽ നിന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞതാണ്.. " പുറം തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണുനട്ടു തന്നെ അവൾ പറഞ്ഞു.. തനിക്കു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെയവൻ ആരാധനയോടെ നോക്കി.. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ ഒന്നുകൂടെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തി.. " നിക്ക് പ്രണയം തോന്നുന്നു കുഞ്ഞാ... നിന്റെ അമ്മയോട്... അടങ്ങാത്ത പ്രണയം... "ആ കുഞ്ഞുനെറ്റിയിൽ അധരം പതിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മൗനമായ് പറഞ്ഞു... ഓർമയിൽ അവളെ കണ്ട നാൾ മുതലുള്ളവയെല്ലാം തെളിഞ്ഞു.. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെപോൽ അവളെ പണ്ട് ആ നെഞ്ചോട് ചേർത്തുപിടിച്ചിരുന്നതോർത്തു.. അന്നും ആ പതിമൂന്നുകാരന്റെ ഉള്ളിൽ വാത്സല്യമായിരുന്നു അവളോട്... മുഖമുയർത്തി മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ നോക്കി.. " ലച്ചൂട്ടാ.. കിടക്കണ്ടേ??..

" നേർമയാർന്ന സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.. " മ്മ്... ന്റെ അമ്മേ നോക്കി നിന്നതാ ജിച്ചേട്ടാ... നിക്കിപ്പോ അറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് അമ്മേടെ വേദന.. ദേ ന്റെ ഈ കുഞ്ഞിന്റെ അത്രേം പോന്ന എന്നേം തീത്തൂനേം കുഞ്ഞിപ്പയ്യനായ രുദ്രേട്ടനേം വിട്ട് പോയപ്പോ എന്തോരം നൊന്തുകാണും അമ്മയ്ക്ക്... ന്റെ അച്ഛനും അതേപോലെ വേദനിച്ചുകാണില്ലേ.. നിക്കിപ്പോ അതറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്.. " അവളുടെ സ്വരം ഇടറി.. കണ്ണുകളിൽ നിന്നുമുള്ള നീർമുത്തുകൾ കവിളുകളെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടൊഴുകി... അവളുടെ സ്വരത്തിലെ വ്യത്യാസം തിരിച്ചറിഞ്ഞവന്റെ ഉള്ളവും പിടഞ്ഞു.. അറിയാതെ തന്നെ അവൻ അവൾക്കടുത്തേക്കായി ചലിച്ചിരുന്നു.. വലതുകയാൽ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനെ മാറോടടുക്കിക്കൊണ്ട് ഇടതുകരംകൊണ്ടവളുടെ മുടിയിഴയിൽ തലോടി.. ഒത്തിരി വാത്സല്യത്തോടെ... നിറമിഴിയാൽ ആ പെണ്ണവന്റെ നെഞ്ചോരം ചേർന്നു... വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും നിറഞ്ഞ വാത്സല്യത്തോടവൻ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.. അവൻ പിന്നെയും ആ പതിമൂന്നുകാരനാവുകയായിരുന്നു... അവളവന്റെ നെഞ്ചിലെ കുഞ്ഞാവയും... രുദ്രന്റെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നുകൊണ്ട് നിവി ചുറ്റും കണ്ണുകൾ പായിച്ചു.. മുല്ലപൂവുകൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്ന മെത്ത നോക്കി നാണം പൂണ്ടു.. കൈയിലെ പാല് ഗ്ലാസ്സ് ടേബിളിൽ വച്ചുകൊണ്ട് ജനലോരം ചേർന്നു നിന്നു... വർഷങ്ങളായുള്ള കാത്തിരിപ്പാണ്.. കൈയ്കൾ കഴുത്തിലെ താലിയിൽ കൊരുത്തു... വല്ലാത്തൊരു ആവേശത്തോടെ അവളതെടുത്തു ചുംബിച്ചു...

നാളുകളായുള്ള സ്വപ്നം... പുറകിലെ വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു.. അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ അടഞ്ഞ വാതിലിൽ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ നോക്കി മീശ പിരിക്കുന്ന രുദ്രേട്ടനെയാണ് അവൾ കണ്ടത്... ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിയിൽ നാണം കലരുന്നതും കവിളുകൾ എന്തിനോ വേണ്ടി ചുവെക്കുന്നതും അധരങ്ങൾ ചൂടിനായി വെമ്പുന്നതും അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയവൾ അവനിലെ നോട്ടം ഉള്ളിലേക്കാവാഹിച്ചു... പിരിച്ചുവച്ച മീശയുമായി കള്ളച്ചിരിയോടെ രുദ്രൻ നിവിയിലേക്കടുക്കുമ്പോൾ ജനലോരം ചാരി നിന്നിരുന്നു പെണ്ണ്... സെറ്റുമുണ്ടുമെടുത്തു തല നിറയെ മുല്ലപ്പൂവുകളുമായി മുഖമാകെ ചുവന്നു തുടുത്തു നിൽക്കുന്ന തന്റെ പെണ്ണിനെ രുദ്രൻ പ്രണയത്തോടെ നോക്കി.. അവളുടെ കവിളിൽ വിരിയുന്ന നുണക്കുഴിയിൽ കണ്ണുടക്കിയതും പെണ്ണിലേക്ക് ചാരി നിന്നിരുന്നു അവൻ.. രുദ്രന്റെ ശരീരം പൂർണമായും തന്നിലേക്കമരുമ്പോൾ ജനൽക്കമ്പികളിൽ അവളും അമർന്നിരുന്നു.. ഞെരിഞ്ഞമരുന്ന മുല്ലപ്പൂ ഗന്ധം അവിടമാകെ പടരുമ്പോൾ രുദ്രൻ ആ നുണക്കുഴികളെ സ്വന്തമാക്കിയിരുന്നു.. തോളിൽ പതിഞ്ഞ പെണ്ണിന്റെ കൈയ്കളുടെ മുറുക്കം അവന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പിനെ മാറ്റി മറയ്ക്കുമ്പോൾ കൈയ്കൾ പെണ്ണിന്റെ അരയിൽ പരതി തുടങ്ങി... തന്നെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന കണ്ണുകളിലെ ഭാവം താങ്ങുവാനാവാതെ നിവിപെണ്ണ് മുഖം കുനിക്കുമ്പോൾ അവനവളുടെ നെറുകയിൽ അമർത്തി മുത്തിയിരുന്നു...

പുഞ്ചിരിയോടെ മുഖമുയർത്തിയ പെണ്ണിന്റെ അധരങ്ങൾ ആവേശത്തോടെ നുണയുന്നവനിൽ സ്വയം മറന്നു നിന്നുപോയിരുന്നു അവൾ... അരയിൽ പരതിയിരുന്ന കയ്യ്കളിലൊന്നു സാരിയെ വകഞ്ഞുമാറ്റി പൊക്കിൾ ചുഴിയിലായി അമർന്നതും നിന്ന നിൽപ്പിൽ നിവി ഉയർന്നു പൊന്തിയിരുന്നു... " നിക്ക്.. നിക്ക് വയറുവേദനിക്കുന്നു.. " അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചടർത്തി മാറ്റിക്കൊണ്ട് ആഞ്ഞുശ്വാസം വലിക്കുന്നതിനിടയിൽ കയ്യ്കൊണ്ടവനെ തടയാനും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടവൾ വിക്കി പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.. രുദ്രാനൊരുനിമിഷം നിശ്ചലമായശേഷം ഒറ്റ പുരികം പൊക്കി അവളെ തന്നെ നോക്കി... " ഡേറ്റ് ആയോ?? " " മ്മ്.. " അവളോടായി രുദ്രൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ നിവിപെണ്ണ് തല കുനിച്ചുകൊണ്ട് മൂളി... പതിയെ പെണ്ണിനടുത്തേക്കായി ചെന്നുകൊണ്ട് മൃതുവായവളെ പുൽകിയിരുന്നു രുദ്രൻ... " എനിക്കിട്ട് പണിയാനാണല്ലേ... ന്നോട് നുണപറയാനും മാത്രം നിവികൊച്ച് വളർന്നിട്ടില്ല... കേട്ടോടി താന്തോന്നി... " അധരങ്ങളാൽ അവളുടെ ചെവിയെ തഴുകിക്കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറയുമ്പോൾ നിവിയാകെ വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു.. ആ അധരങ്ങളുടെ തണുപ്പ് ശരീരമാകെ പടരുന്നതറിഞ്ഞതും ഇരുകണ്ണുകളുമടച്ചുകൊണ്ടവൾ അവന്റെ തോളിൽ കൈയ് മുറുക്കി.. "ഏറ്റില്ല ല്ലേ.." തോളിൽ പിടിച്ച കൈയിവിരലുകളാൽ അവന്റെ പുറം കഴുത്തിൽ ചിത്രം വരച്ചുകൊണ്ട് നിവി ചോദിച്ചു.. " ഇല്ലല്ലോ.. ഒട്ടും ഏറ്റില്ല.. നുണയ്ക്കുള്ള ശിക്ഷ വേണ്ടേ പെണ്ണേ??..

" കാതിൻതുമ്പിലായി കടിച്ചുകൊണ്ട് രുദ്രൻ പറയുമ്പോൾ തളർന്നുപോവുകയായിരുന്നു പെണ്ണ്... വിവശയായി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തിചുംബിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ കൈയ്കളിൽ കോരിയെടുത്ത് മെത്തയിലേക്ക് രുദ്രൻ നടക്കുമ്പോൾ ഇറുക്കിയടച്ച കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നവൾ അവനെ തന്നെ നോക്കി കിടന്നു... അവന്റെ നിശ്വാസവും വിയർപ്പും ഉമിനീരിനാലും സ്വയം നനയാൻ അവൾ തയ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു... കല്യാണ തിരക്കുകളും വിരുന്നുകളും കഴിഞ്ഞ് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞതും ദേവനും തീർത്ഥയും തിരിച്ചുപോയിരുന്നു... നിവിയും രുദ്രനും ഇതുവരെ പറയാൻ മടിച്ച , നുകരാൻ മറന്ന പ്രണയത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു... കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അവളെ വാത്സല്യം കൊണ്ട് പൊതിയുന്നതിനൊപ്പം കണ്ണുകൾക്കൊണ്ട് പ്രണയിച്ചിരുന്നു... പരസ്പരം ബഹുമാനിച്ചിരുന്നു... ആരാധിച്ചിരുന്നു... നോട്ടത്തിലൂടെയും പുഞ്ചിരിയിലൂടെയും സ്നേഹം കൈയ്മാറുമ്പോൾ ക്രമാതീതമായി മിടിക്കുന്ന ഹൃദയവും താളം തെറ്റുന്ന ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങളും നെറ്റിയിൽ പൊടിയുന്ന വിയർപ്പുകണങ്ങളും ഇവരുവരുടെയും ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിക്കുന്ന പ്രണയം തുറന്നു കാട്ടിയിരുന്നു... കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിനിരുവശവും ചേർന്നുകിടന്നുകൊണ്ട് ആ അച്ഛനും അമ്മയും പ്രണയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു... മൗനമായ്... അവളുടെ തുളസിപ്പൂ ഗന്ധത്തെ താലോലിച്ചുകൊണ്ട് അവനും അവനിലെ ചന്ദനഗന്ധത്തെ മനസ്സിൽ നിറച്ചുകൊണ്ട് അവളും കുഞ്ഞിനെ ഒരുമിച്ചു പുൽകിയുറങ്ങിയിരുന്നു..................................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...