💞 പെയ്‌തൊഴിയാതെ💞 : ഭാഗം 4

രചന: RAFEENA MUJEEB

"സ്ത്രീകളോട് കുറച്ച് മാന്യമായി സംസാരിച്ചൂടേ..., അയാളുടെ കയ്യിലെ പിടി ഒന്നുകൂടി മുറുക്കി അവൻ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു. എന്നെ മാന്യത പഠിപ്പിക്കാൻ നീയാരാ...? അയാളും ദേഷ്യത്തോടെ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു. ഞാൻ ആരെങ്കിലുമായിക്കൊള്ളട്ടെ., തന്റെയൊക്കെ കുടുംബത്തിലുമുണ്ടാവില്ലേ ഇതുപോലെയുള്ള പെൺകുട്ടികൾ അവരോടൊക്കെ താനി രീതിയിലാണോ സംസാരിക്കാറ്...? എന്റെ കുടുംബത്തിലെ പെണ്ണുങ്ങൾ ആരും ഇതുപോലുള്ള ഉഡായിപ്പുമായിട്ടിറങ്ങാറില്ല. ഇവർ ഉടായിപ്പ് കാണിച്ചതാണെന്ന് തനിക്കെന്താ ഇത്ര ഉറപ്പ്..? പിന്നെ മൂക്കുമുട്ടെ കഴിച്ചിട്ട് കഴിച്ച ഭക്ഷണത്തിന് കാശില്ല എന്ന് പറയുന്നത് അന്തസ്സുള്ള പണിയാണല്ലോ അല്ലേ...? മാനേജറുടെ ശബ്ദം ഉയരാൻ തുടങ്ങി.

അങ്ങനെ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല, ഞാൻ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ തൊട്ട് ശ്രദ്ധിക്കുന്നതാണ്, കാര്യം ഇവരുടെ ഭക്ഷണം കഴിപ്പ് കണ്ടാൽ ഇന്നുവരെ ആഹാരം കണ്ടിട്ടുപോലുമില്ല എന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും കഴിപ്പിലെ കോൺഫിഡൻസ് കണ്ടാലറിയാം പണം നഷ്ടപ്പെട്ടത് ഇവരറിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന്, അതുകൊണ്ട് ഉറപ്പിക്കാം ഇവർ പറയുന്നത് സത്യം ആവും കൃപയെ നോക്കിയാണ് അയാളത്രയും പറഞ്ഞത്. അയാളുടെ സംസാരം അവളിൽ ദേഷ്യമുണ്ടാക്കിയെങ്കിലും തൽക്കാലം മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് ബുദ്ധി എന്ന് അവൾക്കറിയാം. കാരണം ഇപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ഏക ആശ്രയമാണ് ഈ വന്നിരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ അയാൾക്കു മുന്നിൽ തല കുനിച്ചു നിന്നു. ഏതാ ടീ ഈ സുന്ദരൻ, കണ്ടിട്ട് ഒരു ഫിലിം സ്റ്റാറിനെ പോലെയുണ്ട്, മുൻപെങ്ങും ഇവിടെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ....?

വിദ്യ സൈനുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. ഒന്നു മിണ്ടാതിരിക്കുമോ നീ, ബാക്കിയുള്ളവർ ഇവിടെ പാത്രം കഴുകുന്നതാലോചിച്ചു ആകെ വിഷമിച്ച് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അവളുടെയൊരു വായിനോട്ടം, ഇവിടെയെങ്കിലും നിനക്ക് ഇത്തിരി ഡീസെന്റ് ആയിക്കൂടെ...? സൈനു അവളെ നോക്കി പല്ലിറുമ്മി പതിയെ പറഞ്ഞു. എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കുമെടീ, അങ്ങേരുടെ മുഖത്തേക്കൊന്നു നോക്കു നീ എന്നാ ഒരു ലുക്കാ.... ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോഴാണ് നമ്മുടെ കോളേജിലെ സീനിയർ ചേട്ടന്മാരെ എടുത്തു കിണറ്റിലിടാൻ തോന്നുന്നത്.., കിണറ്റിൽ ഇടാൻ നീ അങ്ങ് ചെല്ല് അവർ നിന്ന് തരും, മിണ്ടാതിരുന്നോ വെറുതെ എന്റെ വായിൽ ഇരിക്കുന്നത് കേൾക്കണ്ട, സൈനു കണ്ണുരുട്ടിയപ്പോൾ വിദ്യ സംയമനം പാലിച്ചു.

അങ്ങനെ ക്യാഷ് നഷ്ടപ്പെട്ടതാണെങ്കിൽ അതിനുള്ള പോംവഴി ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞല്ലോ, ഇവർ പറയുന്നത് സത്യമാണെങ്കിൽ എന്തുകൊണ്ട് ഇവർ അഡ്രസ്സ് തരുന്നില്ല. ഉത്തരം സിമ്പിൾ, വീട്ടുകാരറിയാതെ കോളേജിൽ നിന്നും ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്തു വന്നതാണ് അതിവരെ കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം. താൻ കുറെ നേരമായല്ലോ ടോ, ഇവരുടെ ഭാഗം നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നു, തനിക്ക് അത്ര ദണ്ണം ഉണ്ടെങ്കിൽ താൻ താ ഇവരുടെ കാശ്, വാചകമടിക്കാൻ എല്ലാവർക്കും പറ്റും, അത്രയ്ക്ക് കുത്തുന്നുണ്ടെങ്കിൽ വെച്ചിട്ട് പോടോ ഇവർ കഴിച്ച ഭക്ഷണത്തിന്റെ കാശ് എന്നിട്ട് വാചകമടിക്കാൻ വാ.. മാനേജർ ദേഷ്യത്തോടെ അയാളോട് പറഞ്ഞു. അത് തരാൻ തന്നെയാണ് ഞാൻ വന്നത്, അല്ലാതെ വെറുതെ വാചകമടിക്കാനല്ല എന്നുപറഞ്ഞ് അയാൾ ടേബിളിലിരുന്ന ബില്ലെടുത്ത് അതിലെ തുക നോക്കി പോക്കറ്റിൽ നിന്നും കാശെടുത്ത് അയാളുടെ നേരെ നീട്ടി.

അയാൾ ഒന്നും പറയാതെ ആ ക്യാഷ് വാങ്ങി പോകാൻ നിന്നതും അങ്ങനെയങ്ങു പോയാലോ എന്നുപറഞ്ഞ് അവൻ അയാളെ തടഞ്ഞു. തന്റെ കാശ് കിട്ടിയില്ലേ...? ഇനി നീ പറഞ്ഞതിനൊക്കെ ഈ കുട്ടിയോട് സോറി പറഞ്ഞിട്ട് ഇവിടെനിന്നും പോയാൽ മതി. ആ പറച്ചിലിൽ ഒരു വാണിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. മാനേജർ കുറച്ചുനേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന് കൃപയുടെ അടുത്തുവന്ന് ഒരു സോറി പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്നും പോയി. അവരെ ഒന്നു നോക്കി അയാളും അവിടെ നിന്ന് പോയി. നാല് പേരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ കുറച്ചുനേരം ആ നിൽപ്പ് തുടർന്നു. ആരാ ടീ ആ മനുഷ്യൻ തക്കസമയത്ത് അയാൾ വന്നത് കൊണ്ടാണ് നമ്മൾ രക്ഷപ്പെട്ടത്.. സൈനു അയാൾ പോയ വഴിയെ നോക്കി കൃപ യോട് ചോദിച്ചു. അതയാളാണെടീ, ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞില്ലേ.. ബസ്സിൽ വെച്ചൊരാളെന്റെ കാലിൽ ചവിട്ടിയെന്ന്, പകരം സ്റ്റോപ്പ് എത്തുന്നതുവരെ ഞാൻ അയാളുടെ കാലിൽ കയറി നിന്നു എന്നൊക്കെ, അതിയാളുടെ കാലായിരുന്നു ടീ, കൃപ അയാൾ പോയ വഴിയെ നോക്കി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

മഹാപാപി എങ്ങനെ തോന്നിയെടീ നിനക്ക്, ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ, ആ മനോഹരമായ കാലുകളെ വേദനിപ്പിക്കാൻ വിദ്യ പറയുന്നത് കേട്ട് മൂന്നുപേർക്കും ചൊറിഞ്ഞു വന്നു. ദേ പെണ്ണേ.. നിന്റെ കോഴി സ്വഭാവം ഇവിടെ എടുക്കുകയാണെങ്കിൽ ചവിട്ടികൂട്ടി വല്ല മൂലയ്ക്കും ഇടും നോക്കിക്കോ.. സൈനു ദേഷ്യത്തോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു. ഇന്നലെ അങ്ങനെയൊരു സംഭവം ഉണ്ടായിട്ടും വൈരാഗ്യം ഒന്നും മനസ്സിൽ വയ്ക്കാതെ ആയാൾ നമ്മളെ സഹായിച്ചില്ലേ..? അയാൾ ഒരു നല്ല മനുഷ്യനാണെന്നു തോന്നുന്നു, നമ്മൾ ഒരു താങ്ക്സ് പോലും പറഞ്ഞില്ല, നീ പോയി അയാളോട് ഒരു താങ്ക്സ്സും ഒരു സോറിയും പറഞ്ഞു വാ, ആതിര അതും പറഞ്ഞു അവളെ തള്ളി വിട്ടു. അതൊക്കെ വേണോ ടീ ആതു...?കൃപ മടിച്ചു നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. വേണം, അയാളിവിടെ നിന്നു പോകുന്നതിനു മുമ്പ് നീ വേഗം പോയി സോറി പറ, ആതിരയെ പിൻതാങ്ങി സൈനുവും രംഗത്തെത്തി.

മൂന്നുപേരും നിർബന്ധിച്ച് അവളെ തള്ളി വിട്ടു, അവൾ മടിച്ച് മടിച്ച് റസ്റ്റോറന്റിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അവിടെ കാർ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അയാൾ. കൃപ അയാൾക്കരികിൽ വന്നു നിന്നു. അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. , അയാൾ എന്താ എന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. താങ്ക്സ്, അവൾ മടിച്ചു മടിച്ചു പറഞ്ഞു. ഓ.. അപ്പൊ തമ്പുരാട്ടികുട്ടിക്ക് താങ്ക്സൊക്കെ ക്കെ പറയാനറിയുമല്ലേ...? ഞാൻ വിചാരിച്ചു എല്ലാവരോടും വഴക്കിട്ടാണ് ശീലമെന്ന്. പുച്ഛത്തോടെ കൃപയെ നോക്കി അയാൾ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും അവൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും പുറത്തുകാണിക്കാതെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു. അത് ഇന്നലെ അറിയാതെ സംഭവിച്ചതാണ്, ഓഹോ അറിയാതെ ഒരാൾ കാലിൽ ചവിട്ടിയാൽ പകരം, തന്റെ ഹീലു വെച്ച ചെരിപ്പുകൊണ്ട് അയാളുടെ കാലിൽ കയറി നിൽക്കുന്നതാണോ തന്റെ നാട്ടിൽ അറിയാതെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് പറയുന്നത്, എങ്കിൽ വെരി സോറി ഇതിനെ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ അഹങ്കാരം എന്നാണ് പറയുന്നത്..

സോറി, അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് നിന്റെ സോറിയും വേണ്ട താങ്ക്സും വേണ്ട, പിന്നെ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞ താങ്ക്സ് ഞാൻ പണം നൽകിയത് കൊണ്ടല്ലേ....? അതുകൊണ്ട് ആ താങ്ക്സ് മോൾ തന്നെ എടുത്തോ കാരണം ഞാൻ നൽകിയ പണം എന്റെയല്ല അത് നിന്റെ തന്നെയാണ്, അയാൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. കൃപ കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ അയാളെ നോക്കി. നിങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയതും ഒരു ഓട്ടോക്കാരൻ നിങ്ങളുടെ പുറകെ വന്നു വിളിച്ചു, അയാൾ വിളിക്കുന്നതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ നിങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അയാൾ ഏൽപ്പിച്ചതാണ് എന്നെ ഈ ബാഗ് നിങ്ങൾക്ക് തരാൻ വേണ്ടി. അവൾക്കു മുൻപിൽ ആ ബാഗ് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് അയാൾ തുടർന്നു. നിന്റെ ബാഗ് ആണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാൻ മനപ്പൂർവ്വം മാറി നിന്നതാണ്, ഇന്നലെ അത്രയൊക്കെ ഷോ കാണിച്ചതല്ലേ, കുറച്ചനുഭവിക്കട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു.

അവൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. ടോ താൻ എന്തു വിചാരിച്ചു, ഇത് കയ്യിൽ വെച്ചാണോ താനത്രയും ഷോ കാണിച്ചത്...? താൻ കാരണമാണ് ഞാനിന്ന് ഇത്ര അപമാനിക്കപ്പെട്ടത്. കൃപ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ജ്വലിച്ചു. ഓ.. ഓ. ഹോ അതെങ്ങനെ ഞാൻ കാരണമാവും, തന്റെ ബാഗ് സൂക്ഷിക്കേണ്ടത് തന്റെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്, അല്ലാതെ അതും കളഞ്ഞിട്ട് മറ്റുള്ളവരുടെ മെക്കട്ട് കേറാൻ വന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. തന്റെ കയ്യിൽ ഈ ബാഗ് ഉണ്ടായിട്ട് നീ താനെന്താടോ അതപ്പോൾ എനിക്ക് തരാതിരുന്നത്,? മനപ്പൂർവം തരാതിരുന്നത് തന്നെയാ, തനിക്ക് ഇത്തിരി ജാഡ കൂടുതലാണ്, അതൊന്നു കുറയ്ക്കാമെ ന്ന് വെച്ചു. ആയാൾ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. തനിക്കീ കൃപയാരെന്നറിയില്ല, നോക്കിക്കോ ഇതിനു ഞാൻ നിന്നോട് കണക്ക് ചോദിച്ചിരിക്കും അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ പേര് നല്ലേടത്ത് കൃപകൃഷ്ണനല്ല. എനിക്ക് തോന്നി ഏതോ കൂടിയ ഐറ്റമാണെന്ന്, നല്ലേടത്തെ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തും ആവാലോ അല്ലേ..?

അയാൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു. താൻ കൂടുതൽ വാചകമൊന്നുമടിക്കണ്ട, ഇന്നീ ചെയ്തതിനുള്ള പണി നിനക്കു ഞാൻ തന്നിരിക്കും. കൃപയാ പറയുന്നത്. എന്റെ പൊന്നു കുഞ്ഞേ... നീ ഇന്നലെ ബസ്സിൽ വെച്ച് കുറച്ച് ഷോ കാണിച്ചു, അതിനുപകരം ഞാനിന്നും ചെറിയൊരു പണി തന്നു, അത് ഇവിടെ തീർന്നു, ഇനി അതിന്റെ ബാക്കിയും പൊക്കിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ പുറകെ വന്നാൽ ഈ ഋഷികേഷ് ആരാണെന്ന് നീ ശരിക്കും അറിയും, പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട... അവൻ ഇത്തിരി ഗൗരവത്തോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു. താൻ പോടോ.., ഈ ഓലപ്പാമ്പ് കണ്ടെന്നും ഞാൻ പേടിക്കില്ല, നിന്നെ ഞാൻ വെറുതെ വിടാൻ പോണില്ല കൃപ അയാളോട് വീണ്ടും കയർത്തു. സോറി പറയാൻ പറഞ്ഞു വിട്ട ആള് അയാളോട് വഴക്കുണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ടു മൂന്നുപേരും അവിടേക്ക് ഓടിവന്നു. എന്താടി എന്താ പ്രശ്നം, വിദ്യ അവളോട് ചോദിച്ചു. പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല ഫ്രണ്ടിനോട് ഇത്തിരി അടക്കവും ഒതുക്കവും പഠിക്കാൻ പറയണം എന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് അയാൾ തന്റെ കാറിൽ കയറി അവിടെ നിന്നും പോയി. മൂന്നു പേരും ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ കൃപയെ നോക്കി.

കൃപ ദേഷ്യത്തോടെ സൈനു വിന്റെ കയ്യിലേക്ക് ആ ബാഗ് വെച്ചുകൊടുത്തു, ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. സാരമില്ല ടീ വിട്ടുകള, ഇനി ഇതിന്റെ പുറകെ പോകണ്ട. ആതു അവളുടെ കൈപിടിച്ച് പറഞ്ഞു. ഇതെങ്ങനെ വിട്ടുകളയാൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. ഒരു വഴി എന്റെ മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞു കിട്ടും അതുവരെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കും അവൾ പകയോടെ പറഞ്ഞു. , അവർ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അവിടേക്ക് നവീനും റഹീമും സച്ചു വും വന്നത്. ഞങ്ങൾ വന്നു.... വന്നയുടനെ റഹീം പറഞ്ഞു. അതിനു ഞാനെന്തു വേണം കൃപ ദേഷ്യത്തോടെ അതും പറഞ്ഞു മുൻപോട്ടു നടന്നു. , ഹേ... ഞാനെന്തു വേണം എന്നോ...? ചതിക്കല്ലേ ടീ ഒരു ആനയെ തിന്നാനുള്ള വിശപ്പുണ്ട്.. സച്ചു അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. മൂന്നുപേരും എന്താണെന്നുവെച്ചാൽ കഴിച്ചിട്ട് വേഗം വാ ഞങ്ങൾ ആതുവിന്റെ വീട്ടിൽ കാണും, കൃപ അവരുടെ കയ്യിലേക്ക് ക്യാഷ് വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. സംഭവിച്ചതെന്നും അവരറിയരുതെന്ന് മൂന്നു പേരോടുംകൃപ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിരുന്നു. അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് മൂന്നു പേരും അവിടെ നിന്നും ആതുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി...... തുടരും..

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...