💞പ്രണയിനി 💞: ഭാഗം 12

രചന: SHREELEKSHMY SAKSHA

.......കാത്തിരിക്കുന്നു എൻ വലം കൈയോട് ചേർത്ത നിൻ ഇടം കൈയിൽ മുത്തമിട്ട് നെഞ്ചോട് ചേർക്കാൻ............... കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ ഹൃദയം എനിക്കായ് മിടിക്കുന്നതറിയുവാൻ, നിൻ സിരയിലെ രക്തം എൻ പേര് ചൊല്ലുന്നതറിയുവാൻ........... '....... കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ കൈയ്യാൽ എൻ നെറ്റിയിൽ ചന്ദനമെഴുതുന്ന നാളിലേക്ക്........' ...... കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ മിഴിയിലൂടെ ഈ ലോകമിന്നെന്റേതാക്കുവാൻ.........' "............. കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്റെ മാത്രം കുറുമ്പിയായ് നിന്നോട് മാത്രം കൂട്ട് കൂടുവാൻ............" "......കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ കണ്ണിലെ കാഴ്ചകൾ ഞാനായി മാറുവാൻ ....,.. ....... നാസികയിലെ ഗന്ധം എന്നുടേതാകുവാൻ............. .........കാതിലെ നാദം എന്റേത് മാത്രമാകൻ........" "...... കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്നുള്ളിലെ പ്രണയം എന്നോടുള്ളതാകാൻ.......... .......കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്റെ സ്വന്തമെല്ലാം എന്റെയും കൂടെയാവാൻ.. കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ നിദ്ര എൻ ഓർമ്മകൾ കൊണ്ട് നിറയുവാൻ...... ""......

കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ താലിക്ക് അവകാശിയായ് ഒരു മൽഹാർ രാഗമായി നിന്നിൽ പെയ്തൊന്നിറങ്ങുവാൻ........ ..... കാത്തിരിക്കുന്നു നിൻ താലിക്കവകാശിയായി നിൻ പൈതങ്ങളെ പെറ്റു പോറ്റി പാലൂട്ടുവാൻ......." ഇടക്ക് മാപ്പിളപ്പാട് വേദിയിലെ സ്പീക്കർന്റെ വോളിയം വല്ലാതെ കൂടി മറ്റൊന്നും കേൾക്കാൻ പറ്റാത്തത് പോലെ ആയി. പെട്ടന്ന് തന്നെ അത് നേരെ ആയെങ്കിലും അപ്പോഴേക്കും പ്രണയിനി കവിത നിന്നിരുന്നു. വേദി മൂന്നിന്റെ ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞു കേറുമ്പോൾ ശിവ കണ്ടത് മൈക്കിന് മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന ശ്രദ്ധ..പിന്നാലെ വന്ന അഭിയും അവളെ അന്ധാളിച്ചു നോക്കി. കവിത പാരായണത്തിന് പേര് കൊടുത്തിട്ട് സ്റ്റേജിൽ കേറി ശ്രദ്ധ ഇളിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുകയാണ് "കൂട്ടുകാരെ.. ഇതുവരെ കേട്ട കവിതകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒന്ന് പാടുന്ന എനിക്ക് നിങ്ങൾ പൊന്നാടകളും ഉടയാഭരണങ്ങളും.. സമ്മാനമായി തന്നാൽ നോം സ്വീകരിക്കുന്നതാണ്..അവൾ പറഞ്ഞിട്ട് വിക്കിയെ ഒന്ന് നോക്കി. സൈഡിൽ നിന്ന് വിക്കി തംബ്സ് അപ്പ്‌ കാണിച്ചപ്പോൾ ശ്രദ്ധ പാടിതുടങ്ങി. "ഹേ.... മുള്ളിന്റെ മുനകൊണ്ട് മൂന്നുകുളം കുത്തി ഞാൻ രണ്ട് കുളം പൊട്ടാ ഒന്നിലു വെള്ളമേയില്ല.....

വെള്ളമില്ല കുളത്തീന്ന് മണ്ണുവാരാൻ മൂന്നുപേർ രണ്ടാള് ഞൊണ്ടി ഒരുവന് കാലേയില്ല.... ഹോയ് ... ഏലെ പുലെ ഏലെലോ... ഏലെ പുലെ ഏലെലോ.... ഏലെ പുലെ ഏലെ പുലെ എലെലെലോ....." ശ്രദ്ധ പാടി തുടങ്ങിയതും വിക്കി കൈയടിച്ചും വിസിൽ അടിച്ചും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി.. കുട്ടികൾ മുഴുവൻ ചിരിച്ചു മറിയുവാണ് കൈയടിയും വിസിലും കൂടിയപ്പോൾ ശ്രദ്ധ അത് ആക്ഷൻ സോങ് ആയി പാടാൻ തുടങ്ങി. "കണ്ണില്ലാത്തവനിക്ക് കാഴ്ച്ഛിക്കാൻ മൂന്ന് കണ്ണട രണ്ടെണ്ണം പൊട്ടി ഒന്നിൽ ചില്ലേ ഇല്ലാ... ഹെ.. ഏലെ പുലെ ഏലെലോ ഏലെ പുലെ ഏലെലോ......." ജഡ്ജസിൽ ചിലർ ശ്രദ്ധയുടെ കോപ്പ്രായങ്ങൾ കണ്ട് ചിരിക്കുകയും അവളുടെ സ്വഭാവം അറിയാവുന്ന ചിലർ കലിപ്പിൽ ഇരിക്കുകയും ചെയ്തു. "ചില്ലു വാങ്ങാൻ ചെന്നപ്പോ...." "ചെന്നപ്പോ.... ചെന്നപ്പോ... ചെന്നപ്പോ ചെന്നപ്പോ..."ശ്രദ്ധ പാടി കോറസ് ആയി കുട്ടികളും പാടി.. "ചില്ലുവാങ്ങാൻ ചെന്നപ്പോ കടക്കാര് മൂന്നുപേർ രണ്ടാള് ചത്തു ഒരു ജനിച്ചതേയില്ല.....

" ഹോ... ഏലെ പുലെ ഏലെലോ ഏലെ പുലെ.... എല്ലാരും കൂടെ ഏലെ പുലെ ഏലെലോ.. പാടികൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ സ്റ്റേജിനു വെളിയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധ അവിടെ കലിപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ശിവയെ കാണുന്നത്. തമ്പുരാനെ തീർന്ന്.. അവൾ ബാക്കി പാടാതെ വിക്കിയെ കൈകൊണ്ട് സിഗ്നൽ കാണിച് നൈസായി സ്റ്റേജിൽ നിന്ന് മുങ്ങി. സ്റ്റേജിന്റെ പുറകിലൂടെ ചാടി മുൻപിൽ വന്നപ്പോഴും അവൾക്ക് വേദിയിലെ കൂവലുകൾ കേൾക്കാമായിരുന്നു. ശിവ എവിടെ എന്ന് നോക്കി നൈസ് ആയി സ്കൂട്ടാവാൻ നിന്ന ശ്രദ്ധയുടെ കൈയിൽ പിടി വീണ്. കൈയുടെ ഉടമസ്ഥനെ നോക്കിയപ്പോൾ ശ്രദ്ധ ഞെട്ടി ശിവ. തീർന്നു ഇന്നത്തോടെ എന്റെ പാട്ട് കച്ചേരി തീർന്നു ശ്രദ്ധ മനസിൽ ഉറപ്പിച്ചു. "നീ സ്റ്റേജിൽ പാടിയ കവിത നിനക്ക് എവിടുന്ന് കിട്ടിയതാ..."ശിവ ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു. ങേ.. ഇയാള് യൂട്യൂബ് ഒന്നും കാണില്ലേ..🙄 എടോ പൊട്ടാ അത് കവിതയൊന്നും അല്ല... "മാഷേ അത് കവിതയൊന്നും അല്ല യൂട്യൂബിൽ വന്ന പാട്ടാണ്... കപ്പ tv യിൽ..

നമ്മുടെ ഇഷാൻ ദേവ് ഇല്ലേ 'നന്മയുള്ള ലോകമേ.....'പുള്ളിക്കാരൻ പാടിയ പാട്ടാണ്.... "ആ മാഷേ അതിൽ കോറസ് പാടുന്നതിൽ നടുക്ക് നിക്കണ ചേച്ചിയും തട്ടമിട്ട ചേച്ചിയും പോളിയാണ്.... ശ്രദ്ധ പറഞ്ഞു തീർന്നതും പിന്നാലെ വന്ന വിക്കി പറഞ്ഞു. ശിവയും അഭിയും അവനെ ഒന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കി.. "അല്ല.. പാടുന്നത് കേൾക്കാൻ പൊളിയാണെന്നു..". വിക്കി നിഷ്കു ആയി. "അതല്ല.. നീ അതിനു മുൻപ് പാടിയ കവിത..... അതിനു മുൻപ് ഞാൻ ഒന്നും പാടിയില്ല... ശ്രദ്ധ വിക്കിയെ നോക്കി. ആ മാഷേ ഇവൾ ഒന്നും പാടിയില്ല.. വിക്കി സപ്പോർട്ട് പറഞ്ഞു. അഭി വിക്കിയെ നോക്കിയതും കാര്യം മനസിലായ വിക്കി മിണ്ടാതെ നിന്നു. കാത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് തുടങ്ങുന്ന കവിത പാടിയത് നീ അല്ലേ... അയ്യോ അല്ല മാഷേ അതെനിക്ക് മുൻപുള്ള ആളാണ്.. അതാരാ... അറിയാനുള്ള ആകാംഷയിൽ ശിവയും അഭിയും ഒരുപോലെ ചോദിച്ചു. ആ എനിക്ക് അറിയില്ല... സീനിയർസിൽ ആരോ ആണ്. ജഡ്ജ്സിന്റെ അവിടെ ചോദിച്ചാൽ മതി പറഞ്ഞു തരും.

കേട്ട പാതി കേൾക്കാത്ത പാതി അവർ അവിടേക്ക് പോയി.. ഓ ഇങ്ങേര് മര്യാദക്ക് കോളേജ് ലൈഫ് അടിച്ചുപൊളിക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. ശ്രദ്ധ അവർ പോകുന്നതും നോക്കി പറഞ്ഞു. അല്ല ഇപ്പൊ അവർക്കെന്തിനാ ആ കവിത പാടിയ കൊച്ചിനെ... ആ എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാന... ആ ചേച്ചീടെ കഷ്ടകാലം അല്ലാതെന്ത്... ശ്രദ്ധ ഒരുലോഡ് പുച്ഛം വാരിവിതറി തിരിഞ്ഞു നടന്നു. അതിനേക്കാൾ പുച്ഛം വാരിയിട്ട് പിന്നാലെ വിക്കിയും. സ്റ്റേജിന്റെ മുൻപിൽ എത്തി ചെസ്റ്റ് നമ്പർ നോക്കി ആളെ കണ്ടു പിടിച്ചു. ശിവ. സിയാന..3rd ഇയർ ബികോം. ഇനി ഇതിനെ എങ്ങനെ കണ്ട് പിടിക്കും എന്നാലോചിക്കാൻ സമയം കൊടുക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അഭി മൈക്ക് എടുത്ത് അറിയിപ്പ് കൊടുത്തു. കവിതാ പാരായണം ചെസ്റ്റ് നമ്പർ 256 എത്രയും പെട്ടന്ന് വേദി 3ഇൽ സ്റ്റേജിനു സമീപം എത്തേണ്ടതാണ്.. ശിവക്ക് തന്റെ ചങ്കിനെ ഓർത്ത് അഭിമാനം തോന്നി. അറിയിപ്പ് കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞില്ല അപ്പോഴേക്കും സിയാനയും കൂടെ രണ്ട് കുട്ടികളും എത്തി.

സിയാന താൻ പാടിയ കവിത ഒന്നൂടെ ചൊല്ലാമോ... പാവം കൊച്ചു പകച്ചു അഭിയെയും ശിവയെയും മാറി മാറി നോക്കി. എന്താ മാഷേ എന്താ കുഴപ്പം.. ഹേയ് ഒന്നുമില്ല താൻ ആ കവിതയുടെ രണ്ട് വരി മൂളാമോ.. ആ... അവൾ രണ്ട് വരി പാടി തീരുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ശിവ ചോദിച്ചു. തനിക്ക് ഈ കവിത എവിടുന്ന് കിട്ടിയതാ..ശിവയുടെ വാക്കുകൾക്ക് അല്പം കനം കൂടിയതുകൊണ്ട് അവൾ പേടിച് വിക്കി പറയാൻ തുടങ്ങി. അത്.. ഇൻസ്റ്റ.. പ്രണയിനി എന്നൊരു fb ഐഡിയിൽ വന്നതാണ്. ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമിലും ഉണ്ട്.. കത്തിരുപ്പ് എന്നാ കവിതയുടെ പേര് ... പേടിയോടെ അവൾ അത് പറഞ്ഞതും ശിവ ഫോൺ എടുത്ത് കുറച്ച് മാറി നിന്നു. അബി കുട്ടികളെ പറഞ്ഞുവിട്ടു. ശിവ ഇൻസ്റ്റയിൽ പ്രണയിനി എന്ന് സെർച്ച്‌ ചെയ്തു ആദ്യം തന്നെ കണ്ട പ്രൊഫൈൽ എടുത്തു. നിലാവത്ത് കാമുകന്റെ നെഞ്ചിൽ തല ചായിച്ചു നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയുടെ ഒരു കാർട്ടൂൺ പിക്. അതായിരുന്നു പ്രൊഫൈൽ ഫോട്ടോ. 10ലക്ഷത്തിനടുത്ത് ഫോള്ളോവെർസ്..

ആരെയും ഫോളോ ചെയ്യുന്നില്ല. ബയോവിൽ "വെയ്റ്റിംഗ് ഫോർ സംവൺ ടു ഫോളോ. "അഭിയും ശിവയും കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കി. ബാക്കി കൂടി വായിച്ചു. 'നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം തിരികെ പിടിക്കാൻ ഒരു മോഹം'.....' നീയെന്ന ഒടുങ്ങാത്ത ഭ്രാന്താണ് എനിക്ക്'... 'കാത്തിരിപ്പൂ നിന്റെ വരവിനായി...' ഇതേതോ കുതിരവട്ടത്തുനിന്ന് ചങ്ങല പൊട്ടിച്ചു വന്നതാണെന്നാണ് തോന്നുന്നത്. അഭി മേലോട്ട് നോക്കി കൈ മലർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ പോസ്റ്റ്‌ ഓക്കെ നോക്കി അവനു പലപ്പോഴായി കിട്ടിയിട്ടുള്ള കത്തുകളിലെ വരികളെല്ലാം കോട്ട്സ് ആയും കവിതയായും എഴുതി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ഡേറ്റ് ഓക്കെ നോക്കിയപ്പോൾ അവനു കത്ത് വരുന്ന അതെ ദിവസമാണ് അതൊക്കെ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തതെന്ന് അവനു മനസിലായി. ശിവ അഭിയെ നോക്കി രണ്ട് പേരുടെ കണ്ണിലും അത്ഭുതം നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ ആ അക്കൗണ്ട് ഫോളോ ചെയ്തു. ഒരുപാട് വട്ടം ആ പോസ്റ്റുകളിൽ എല്ലാം അവന്റെ കണ്ണ് ഒഴുകി നടന്നു . ഫോൺ മാറ്റി വെക്കാൻ പോകുമ്പോഴാണ് ഒരു നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നത്.

"പ്രണയിനി now follows you..."അവൻ തല ഉയർത്തി അഭിയെ നോക്കി. തൊട്ടടുത്ത് നിന്ന് ഫോണിൽ അതെ അക്കൗണ്ട് തന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു അഭിയും തല ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി അവനും മനസിലായി എന്ന് ശിവക് മനസിലായി. അപ്പോഴേക്കും അടുത്ത നോട്ടിഫിക്കേഷൻ. പ്രണയിനി മെസ്സേജ് അയച്ചേക്കുന്നു.. ഡാ.. മെസ്സേജ് അയച്ചു. ശിവ പറഞ്ഞതും അബി അവന്റെ ഫോൺ ഓഫ്‌ ആക്കി അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു മെസ്സേജ് നോക്കി. "കണ്ടു കിട്ടി അല്ലേ..." അവൻ മ്.. എന്ന് അയച്ചു. പിന്നാലെ മറ്റൊന്നുകൂടി നീ ആരാ... എന്തിനാ എനിക്ക് കത്തെഴുതി വെക്കുന്നത്.. എന്നെ എങ്ങനെ അറിയാം.. ഇങ്ങനെ കുറെ ടൈപ് ചെയ്ത് അയച്ചു. അയ്യോ എന്റെ മാഷേ ഓരോന്നായി ചോദിക്ക്..റിപ്ലൈ വന്നു. നീ ആരാ.... ഞാൻ പ്രണയിനി... ഈ മാഷിനെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരാൾ. നിനക്ക് പേരില്ലേ... ഓ മാഷ് കലിപ്പിൽ ആണല്ലോ... എനിക്ക് പേരൊക്കെ ഉണ്ട് തല്ക്കാലം മാഷ് പ്രണയിനി എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി. നിനക്ക് എന്നെ എങ്ങനെ അറിയാം. എനിക്ക് മാത്രമല്ല മാഷിനും എന്നെ അറിയാം.. നീ ആരാന്നു പറ എന്നാലല്ലേ എനിക്ക് അറിയാമോ എന്ന് പറയാൻ പറ്റു.. അത് വേണ്ടാ...

ഒരിക്കൽ മാഷ് തന്നെ എന്നെ കണ്ടുപിടിക്കും അന്ന് അറിഞ്ഞാൽ മതി.. നിന്റെ പേരും ഒന്നും അറിയാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ കണ്ടുപിടിക്കാന... മാഷേ... ഞാൻ അത്യാവശ്യം ഫേമസ് ആട്ടോ.. ഇപ്പൊ തന്നെ മാഷ് ഇവിടെ വരെ തേടി എത്തിയില്ലേ.. ബാക്കി കൂടെ കണ്ടു പിടിക്ക്.. ഞാൻ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്നോളാം..അതും അയച്ചു അവൾ ഓൺലൈനിൽ നിന്ന് പോയി.. ചെ.. ശിവ കൈ കുടഞ്ഞു.. നീ വിഷമിക്കാതെ.. ഇവിടെ വരെ എത്തിയില്ലേ.. നമുക്ക്‌ ബാക്കി കൂടി കണ്ടു പിടിക്കാം.. അഭി അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. 💞💞💞 പാടത്തിന്റെ വരമ്പത്ത് കൂടെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ നടന്നു വരുന്ന ഒരു പത്താംക്ലാസുകാരൻ.. അമ്മയുടെ കൈയിൽ ഞാലി ഒരു കൊച്ചു പാവടക്കാരിയും. അവൻ പാടത്തെ നെല്ലിലേക്ക് നോക്കിയാണ് നടക്കുന്നത്. കതിരിൽ തട്ടുമ്പോൾ അച്ഛൻ അവനെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു നേരെ നടക്കാൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പാടാം കടന്നു തോട്ട് വക്കിൽ എത്തിയപ്പോൾ മൂന്നാലു പെൺകുട്ടികൾ നിന്ന് തുണി അലക്കുന്നു. അലക്ക് കല്ലിനു അടുത്തായി ഒരു പെറ്റികൊട്ടുക്കാരി മുഖത്തേക്ക് വീണ മുടി മാടി ഒതുക്കിക്കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അവളുടെ അടുത്ത് നിന്ന ഒരു പച്ച പാവടക്കാരി പാദം മൂടി കിടന്നിരുന്ന അവളുടെ പാവാട പൊക്കി ഇടുപ്പിൽ കുത്തി അവളെ പൊക്കി എടുത്തു കല്ലിനു മേലെ നിർത്തി.

പെറ്റിക്കോട്ട് ഊരി അവളെ കുളിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴും ആ പെറ്റിക്കോട്ടുകാരി മുൻപിലെ പല്ലുപോയ മോണകാട്ടി ചിരിച്ചു . അവൻ തിരിച്ചും. ഡാ... അപ്പു..... ഇറങ്ങി കുളിക്കട.. കലുങ്കിന് മേലെ ഇരുന്ന ഒരു ചെക്കനോട് അലക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. സംസാരം കേട്ട് അവനും അമ്മയും അച്ഛനും അനിയത്തിയും ആ പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി. ചെക്കൻ ഇപ്പോഴേ പെൺകുട്ടിയോൾ കുളിക്കുന്നതാ നോക്കുന്നെ.. എന്നും പറഞ്ഞു അമ്മ ചെറുതായി അവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് അവനെ നേരെ നടത്തിച്ചു. "എത്രയോ ജന്മമായി നിന്നെ ഞാൻ തേടുന്നു..... അത്രമേൽ ഇഷ്ടമായ് നിന്നെ......" ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് അവൾ മയക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നത് കണ്ണ് ചിമ്മി അവൾ ഇപ്പൊ കണ്ട സ്വപനത്തെ കുറിച്ച് ഓർത്തു.. അറിയാതെ തന്നെ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു... അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴും ആ ഫോൺ നിർത്താതെ ബെല്ലടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. "എത്രയോ ജന്മമായ് നിന്നെ ഞാൻ തേടുന്നു...."......തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...