💞പ്രണയിനി 💞: ഭാഗം 49

രചന: SHREELEKSHMY SAKSHA

അവൻ ഒന്ന്മൂളി സ്റ്റെപ് കയറി മുകളിലോട്ട് പോയി. അവൻ ചെല്ലുന്നതിനു മുൻപ് ലെച്ചു റൂമിലെ അവളുടേതായ അലമാര ഒഴികെ എല്ലാം കെട്ടി പെറുക്കി സച്ചുവിന്റെ റൂമിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇതെന്തോന്ന് ടെഡി കട ഇളകി വരുന്നോ... കണ്ണൻ ഒന്ന് പകച്ചു നിന്നു.... ലെച്ചു സാധനങ്ങളും പെറുക്കികെട്ടി പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ പ്രതീക്ഷിച്ചത് തുണിയും ബുക്കും പുസ്തകവും ആണെങ്കിൽ തെറ്റി.. ഒരു കുന്ന് ടെഡി ബിയേഴ്‌സ് ആണ് അവളുടലോകം.. അവൾ അതും വാരികെട്ടി കണ്ണനെ നോക്കി ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചിട്ട് സച്ചുവിന്റെ റൂമിലേക്ക് കയറി.. ഇതെന്തോന്ന്.... കണ്ണൻ ഒന്ന് ആത്മഗതിച്ചു അവളുടെ റൂമിലും കയറി. ലെച്ചുവിന്റെ മുറി ആയതോണ്ട് പറയുവല്ല നല്ല വൃത്തി എല്ലാം അടുക്കും ചിട്ടയോടെയും വെച്ചിരിക്കുന്നു.. നേരെ മറിച്ച് സച്ചുവിന്റെ റൂമിൽ ഒരു സാദനം കണ്ട് പിടിക്കണമെങ്കിൽ ആദ്യം അതിൽ പാമ്പ് ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കിയിട്ട് കാട് വെട്ടി തെളിച്ചു കേറി കണ്ട് പിടിക്കണം. തന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഒരു കുന്ന് പാവകളുമായി കേറി വന്ന ലെച്ചു വിനെ കണ്ട് സച്ചു ഒന്ന് ഞെട്ടി...

അമ്മേ.....ഇതെന്തുവാ....സച്ചു അറിയാതെ വിളിച്ചു... വിന്നി ദി പൂ..... ലെച്ചു നിഷ്കളങ്കതയോടെ പറഞ്ഞു.. എന്തിന്റെ പൂ.... ഒന്നിന്റെം പൂവല്ല.... വിന്നി..... ദി.... പൂ... എന്റെ ടെഡി.... മോള് എന്തുവാ പഠിക്കുന്നെ.... ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ പിള്ളേരെ പഠിപ്പിക്കണ്ട മുതലാണ്... വിന്നി ദി പൂ പോലും.... ഇഹ്ഹ്.. അല്ല ഇതൊക്കെ കെട്ടി പെറുക്കി എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ.... എന്റെ മുറി ഇനി ഒരാഴ്ച ആ ജന്തുന്റെ കൈയിൽ അല്ലേ... അയിന്.... ഒന്നാമതെ ഇതിനത്ത് ഒരു സാദനം വെച്ചാൽ കാണില്ല... അതിന്റെ കൂടെ ഇനി നിന്റെ വിന്നിയും പന്നിയും..... ലെച്ചു സച്ചുവിന്റെ റൂം മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് ഓടിച്ചു നോക്കി... ടേബിളിൽ മൊത്തം ബുക്കുകൾ വലിച്ചു വാരി ഇട്ടേക്കുന്നു.. കട്ടിലിൽ നിറയെ അവളുടെ തുണികൾ . കാബോർഡിൽ നിന്ന് വലിച്ചിട്ട പോലെ നിലത്തും കുറെ തുണികൾ . നിലത്ത് ചിതറി വീണു കിടക്കുന്ന പേനകൾ.. വേസ്റ്റ് ബോക്സിനകത്ത് വേസ്റ്റ് ഇല്ലാ പക്ഷെ ചുറ്റും പേപ്പർ കിടക്കുന്നു. ഷെൽഫിൽ കോളേജ് ഐഡി അലസമായി ഇട്ടേക്കുന്നു. പിന്നെ കുറെ തലയിൽ കെട്ടുന്ന ഹെയർ ബാൻഡ് ക്ലിപ് സ്ലൈഡ്... പിന്നെ രണ്ട് ബ്ലാക്ക് വാച്ചുകൾ എല്ലാം അലസമായി പലയിടത്തായി ഷെൽഫിൽ തന്നേ കിടക്കുന്നു...

കട്ടിലിന്റെ ഹെഡ് റെസ്റ്റിൽ പാമ്പ് പോലെ എന്തോ നീളത്തിൽ കിടക്കുന്നത് കണ്ട് ഒന്ന് പേടിച്ചു. ഒന്നൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ ഹെഡ് സെറ്റ് ആണ് ബാൽക്കണിയുടെ ഡോറിന്റെ പിടിയിൽ ടർക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്നു... ഇതെന്തോന്ന് ജുറാസിക് പാർക്കോ....ലെച്ചു ചോദിച്ചു ഇഹ്ഹ്... അവൾ ഇളിച്ചു കൊടുത്തു എങ്ങനെ കിടന്നിരുന്ന മുറിയ.... ലെച്ചു ഒന്ന് ഉറക്കെ ആത്മഗതിച്ചു. ആ ഇത് ഇവിടെ ഓരത്ത് ഇരുന്നോളും... മ്മ്.. മ്മ്.. നി തന്നേ ഓരം കണ്ട് പിടിച്ചു വെച്ചോ... സച്ചു പറഞ്ഞു. ലെച്ചു ടെഡിയും മറ്റും സ്ഥാപനജംഗമ വസ്തുക്കളും കട്ടിലിലേക്ക് ഇട്ട് മുറി മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു. പിന്നെ ഒരറ്റത്തു നിന്ന് തുടങ്ങി നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ എല്ലാം അടുക്കി പെറുക്കി ഒതുക്കി വെച്ചു.. ആഹാ... ഈ മുറിയിൽ ഇത്രയും സ്ഥലം ഉണ്ടായിരുന്നോ...മുറി മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി ശ്രദ്ധ ചോദിച്ചു... ലെച്ചു അവളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി. ഇന്ന് ഒരുദിവസം ഇങ്ങനെ... ഫോട്ടോ എടുത്ത് വെക്കണം... ശ്രദ്ധ പറഞ്ഞത് കെട്ട് ലെച്ചു അവളെ നോക്കി. ഇനി ഈ റൂം വലിച്ചു വാരി ഇട്ടാൽ നിന്റെ കൈ ഞാൻ തല്ലി ഒടിക്കും. ഇഹ്ഹ്.. അതെ വേസ്റ്റ് ബോക്സിനകത്ത് ആണ് വേസ്റ്റ് ഇടേണ്ടത് അല്ലാതെ അതിനു ചുറ്റും അല്ല...

ഈൗ.... വീണ്ടും ഇളി.. അല്ല നി പൗഡർ പൊട്ട് കമ്മൽ മാല... ഈ ടൈപ്പ് സാദനം ഒന്നും ഉപയോഗിക്കില്ലേ... റൂമിൽ അതൊന്നും മാത്രം ഇല്ലാലോ... പൗഡർ ഇടും.പൊട്ട് തൊടും വള ഇടാറില്ല വാച്ച് കെട്ടും കമ്മൽ മാളൂന്റെ ഫസ്റ്റ് സാലറി കൊണ്ട് വാങ്ങി തന്നെയാ... വേറെ അങ്ങനെ ഇടാറില്ല... മാല അതുപോലെ മാളൂന്റെ മാലയാ... അവൾ എനിക്ക് തന്നത്.. ഇതൊന്നു നി ഇതുവരെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലേ... ഉണ്ട്... അല്ല.. സാദാരണ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ റൂമിൽ ഇതൊക്കെ ആണ് കൂടുതൽ.. നിന്റെ കുറെ സ്ലൈടും ക്ലിപ്പും മാത്രം.. അതോണ്ട് ചോദിച്ചതാ.. കണ്ണ് എഴുതാതെ എന്താ... നി കണ്ണ് എഴുതിയ നല്ല ഭംഗി ആവും കാണാൻ... പിന്നെ മനുഷ്യനു ഇവിടെ കുളിക്കാൻ നേരം ഇല്ലാ... പിന്നെയാണ്.. കണ്ണെഴുതാൻ.. സമയം കിട്ടുമ്പോ എഴുതാറുണ്ട്... ഞാൻ എഴുതിയാൽ കണ്ണിനു ചുറ്റും ടാർ ഒഴുച്ച പോലെ ഇരിക്കും അതോണ്ട് മാളുവ എഴുതി തരാർ... ബെസ്റ്റ് ഇത്രയും നാളായി കണ്ണ് എഴുതാൻ പഠിച്ചില്ല... പിന്നെ.. അത് പഠിച്ചിട്ട് ഡോക്ടർ ആവാൻ ഒന്നും അല്ലാലോ... കൊള്ളാം... ഏട്ടന് കണ്ണ് എഴുതാതെ ഒരുനേരം ഇരിക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടം അല്ല.. ഞാൻ എഴുതാണ്ട് ഇരിക്കുന്നെ കണ്ടാൽ ഓടിച്ചു വിട്ടു എഴുതിപ്പിക്കും.. ഓ...

അതാണ് അപ്പൊ മാളു കണ്ണിൽ സ്പെഷ്യലൈസ് ചെയ്തേക്കുന്നെ അവൾ ചിരിച്ചു.. ലെച്ചുവും. അല്ല... ഇങ്ങനെ കാര്യം പറഞ്ഞു ഇരുന്നാൽ മതിയോ... അവനിട്ടു കൊടുക്കണ്ടേ...ലെച്ചു ചോദിച്ചു പിന്നെ വേണ്ടയോ....അവന്റെ പുച്ഛം ഒന്ന് മാറ്റി കൊടുക്കണം.. എന്താ അപ്പൊ പ്ലാൻ... പ്രതേയ്കിച്ചു പ്ലാൻ ഒന്നുമില്ല.. അപ്പൊ തോന്നുന്നത് പ്ലാൻ... വേണ്ട പോലെ കണ്ട് ചെയ്താൽ മതി. സെറ്റ് അവർ ഹൈഫൈ അടിച്ചു റൂമിനു വെളിയിൽ എത്തി. അവൻ കട്ടിലിൽ ഹെഡ് റെസ്റ്റിൽ തല വെച് ഫോണിൽ കുത്തി ഇരിക്കുവാണ്... എടിയേ... ഇവനെ നമ്മളെ നോക്കാൻ കൊണ്ട് നിർത്തിയിട്ട് ഇവൻ ഇങ്ങനെ ഇരുത്തിയാൽ മതിയോ..... സച്ചു ഒരു പ്രതെയ്ക ടോണിൽ ചോദിച്ചു... പോരല്ലോ.... അതെ രീതിയിൽ ലെച്ചുവും പറഞ്ഞു. നി വാ... ഈ പുച്ചോസേട്ടന് ഒരു പണി കൊടുക്ക.... രണ്ടും മുറിയിലോട്ട് കേറാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ്... സച്ചുവിന്റെ റൂമിൽ ഇരുന്ന് ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്... ".... യരെന്ന സൊന്നാലും യരെന്ന സഞ്ചാലും സ്വന്തമും ബന്ധമും കൂടാ വരും..... ...നാൻ വന്ത പിന്നാലും നാൻ സെൻഡ്ര പിന്നാലും സ്വന്തമും ബന്ധമും പേർ സൊല്ലും........" റിങ് കേട്ടപ്പോഴേ അവൾക്ക് മനസിലായി അത് ആ 4പേരിൽ ആരോ ആണെന്ന്...

വിക്കിയായിരുന്നു... എന്താടാ.. എടി ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്.. എന്താടാ........ 💞💞💞 എന്താടോ... പെട്ടന്ന് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞെ.... വേദക്ക് മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി കൊണ്ട് മഹി ചോദിച്ചു. എനിക്ക് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം... വേദ തല താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു. അവൻ ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവൾക്കൊപ്പം നടന്നു. പാർക്കിലെ ഒരു ബെഞ്ചിന്റെ രണ്ടറ്റത് ഇവരുവരും ഇരുന്നു. വേദ കുറെ നേരമായി മറ്റെവിടെയോ നോക്കി ഇരിക്കുന്നു.. അവരുടെ ഇടയിൽ മൗനം വല്ലാതെ കയറിക്കൂടി.... താൻ കരഞ്ഞോ വേദ.... മൗനം മുറിച്ചുകൊണ്ട് മഹി തന്നേ സംസാരിച്ചു. അവൾ അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി. തന്റെ മുഖം അത് പറയുന്നു.... അവൻ ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. എനിക്ക്..... എന്റെ വീട്ടിൽ...... കുറെ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം വേദ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് എന്റെ വീട്ടിൽ കല്യാണ ആലോചനകൾ നടക്കുന്നുണ്ട്... അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്തു.. മഹി എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ അവളെ നോക്കി.

വേദ അവനിൽ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി. എത്ര നാളും കാത്തിരിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ്... പക്ഷെ വീട്ടുകർക്ക് അങ്ങനെ അല്ലാലോ..... ഇന്നേവരെ എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും എതിര് നിന്നിട്ടില്ല.... അവരുടെ മകളെക്കാൾ ചെറിയ പ്രായമുള്ള കുട്ടികൾക്ക് കല്യാണവും കഴിഞ്ഞ് കുട്ടികളുമായി പോകുന്നത് കാണുമ്പോൾ അവർക്കും കാണില്ലേ ആഗ്രഹം ഓക്കെ...ഇതുവരെ പഠിപ്പിച്ചു നല്ല ജോലി വാങ്ങി തന്നു... ഇഷ്ടത്തിന് ജോലി ചെയ്യാനും അനുവദിക്കുന്നു... അവരുടെ ഈ ആഗ്രഹം തെറ്റാണു എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല.... പരമാവധി പറഞ്ഞു നോക്കി... അറീല്ല എന്താവും എന്ന്... മഹിടെ കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല... ഒരുറപ്പും ഇല്ലാതെ എത്രനാൾ കാത്തിരിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് അറീല്ല... ഇന്നലെ അച്ഛെടെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ മകന്റെ ആലോചന വന്നു... എല്ലാരും ഏതാണ്ട് ഉറപ്പിച്ച മട്ടാണ്... ഇന്നലെയാണ് എന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞെ.... നാളെ കൊല്ലത്തേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞേക്കുവാ..... ഞാൻ അവിടെ എത്തിയാൽ പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്ന് ആവും... എല്ലാ ഇഷ്ട്ടങ്ങളും ചോദിക്കുന്ന അവർ ഇത് ചോദിൽക്കില്ലേ എന്നാവും......... ചോദിക്കും... പക്ഷെ ഞാൻ എന്ത് പറയും... ഉറപ്പില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിപ്പ് ആണെന്നോ...

അതവർ അംഗീകരിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ... അവൾ അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി... മഹി അവളെ തന്നേ നോക്കി ഇരുന്നു... ഒരുവാക്ക്... ഒരൊറ്റ വാക്ക്... അത് മതി.. നാട്ടിൽ പോയി എല്ലാം പറയാം.... അവൾ കൊതിയോടെ അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി.. അവൻ അപ്പോഴും നിശബ്ദത പാലിച്ചു... എന്തുകൊണ്ടോ ആ മൗനം അവളെ കീറി മുറിച്ചു. ഒരു നിമിഷം. നി വീട്ടിൽ പറഞ്ഞോ.. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്നവൻ പറയുമെന്ന് തോന്നിയോ... അവളുടെ കണ്ണുകൾ അനുസരണ ഇല്ലാതെ ഒഴുകാൻ തയ്യാറെടുത്തു.. കരഞ്ഞു വീർത്ത കൺപീലികൾ ഒന്നുകൂടെ നനഞു കണ്ണീർ താഴേക്ക് പതിച്ചു. അവൾ നോട്ടം മാറ്റി... വീണ്ടും ഇരുവരുടെ ഇടയിലും മൗനം... വേദ കണ്ണീർ തുടച്ചു മാറ്റി... സോറി... മഹി ഡിസ്റ്റർബ്ഡ് ആവണ്ട... ഇട്സ് ഓക്കെ... എനിക്ക് മനസിലാകും..മൈ മിസ്റ്റേക്ക്....അവൾ നിറഞ്ഞു തൂവുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇത്രയും നാളും നല്ല ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയി കണ്ടല്ലോ താങ്ക്സ്.... അതുപോലും പ്രതീക്ഷിക്കാഞ്ഞ നാളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.... വീട്ടിൽ പറയാതിരുന്നത് നന്നായി അല്ലേ.... വി... വിക്കിക്ക് മാത്രേ അറിയൂ... അവനും മനസിലാകും... അവളുടെ വാക്കുകളെ കണ്ണീർ വിഴുങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു...

മഹി പേടിക്കണ്ട... ഞാൻ അബത്തം ഒന്നും കാണിക്കില്ല... എനിക്ക് മനസിലാകും.... ഞാൻ മറക്കാം... മറക്കും... അവൾ സ്വയം പഠിക്കുന്നത് പോലെ മഹിക്ക് തോന്നി.. ഞാൻ മറക്കും.... ഏതോ... എന്തോ.. ഒരു പൊട്ട പ്രേമം.. അത്രേം ഉണ്ടാവു.. എല്ലാം മറക്കും... ഈ മുഖം പോലും... നേരിൽ കണ്ട പോലും അറിയാത്ത പോലെ മറക്കും... അപരിചിതത്വം നമ്മളെ വിഴുങ്ങും... വേദ ചിരിച്ചു. എല്ലാം നഷ്ട്ടപെട്ടവളുടെ ചിരി. മഹി എന്നും ഇങ്ങനെ അവളെ ഓർത്ത് നിക്കരുത്... മറക്കണം... മഹിക്ക് സമയം ഉണ്ട്.. ഇഷ്ട്ടം പോലെ... വേറെ വേറെ.... കല്യാണം കഴിക്കണം. സ്നേഹിക്കണം അങ്ങനെ.... അങ്ങനെ....അന്ന് വെറുക്കരുത് ഞാൻ എന്താ കാത്തിരിക്കാഞ്ഞതെന്ന്.... ഇരുന്നേനെ... പക്ഷെ സമയം ഇല്ലാ..... എനിക്ക് ഒരുപക്ഷെ വിധി ഉണ്ടാവില്ല... അടുത്ത ജന്മം... എന്നെ നേരത്തെ തേടി വരണം കേട്ടോ.... അന്നത്തെ ആദ്യ പ്രണയവും ഞാൻ ആയിരിക്കണം..അവൾ അവനെ നോക്കി... അവൻ അപ്പോഴേക്കും മൗനം.. മഹി......... അവൾ ആർദ്രമായി വിളിച്ചു. അവൻ അതെ നോട്ടം തുടർന്നു. എനിക്ക് ഒരുപക്ഷെ ശിഖ ആവാൻ കഴിയില്ലായിരിക്കും... അവളിൽ കണ്ടത് ഒന്നും എന്നിൽ ഇല്ലായിരിക്കും....

പക്ഷെ... എനിക്ക് നിങ്ങളെ മനസിലാക്കാൻ പറ്റും... മറ്റാരേക്കാളും.... സ്നേഹിക്കാനും... മഹി മൗനം തുടർന്നു.... അവളുടെ കരച്ചിലിന് ആക്കം കൂടി... ഒരുപക്ഷെ ഇപ്പോഴെങ്കിലും അവൻ വെറുതെയെങ്കിലും ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്ന് പറയും എന്ന് ആ പെണ്ണിന് തോന്നിയോ.... അവൾ നെഞ്ച് നീറുന്നത് അറിഞ്ഞു... അവന്റെ മിഴികളെ നേരിടുമ്പോൾ നനത്താൽ അണയേണ്ട കണ്ണുകൾ കൊതിയോടെ അവന്റെ മുഖത്തെ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു... കണ്ട് മതിയാവാത്ത പോലെ.... മഹി ഒന്ന് മുഖം തിരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്നവൾക്ക് തോന്നി... പക്ഷെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ തന്നേ ഉറ്റു നോക്കിയിരുന്നു... തന്റെ വേദന ആസ്വദിക്കും പോലെ... അവൾ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ അത് പരാജയപെട്ടു. അവൾ അവനിൽ നിന്നുള്ള നോട്ടം പറിച്ചു മാറ്റി ബെഞ്ചിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു... ഈ നേരം വരെയും മഹി അവളെ തന്നേ നോക്കി ഇരുന്നു... തിരിഞ്ഞു നടന്നു.... യാത്ര പോലും പറയാതെ.... കുറച്ചു ദൂരം നടന്നു നിന്ന്... തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. മഹി തന്നേ തന്നേ നോക്കിയിരിക്കുന്നു... മഹി........ അതിനു വിളികേൾക്കേണ്ട ആവശ്യം അവനു തോന്നിയില്ല...

കാരണം അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ തന്നേ ആയിരുന്നു.. മഹി വരരുത് എന്റെ കല്യാണത്തിന്... ഞാൻ വിളിക്കില്ല........അറിഞ്ഞാലും വരരുത്......അവൾ വേദനയോടെ പറഞ്ഞു നടന്നു... ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന കണ്ണുകളെ അവൾ തുടച്ചു മാറ്റിയില്ല..... ആ നിമിഷമൊക്കെയും അവൾ വെറുതെ കരുതി.. മഹി തിരിച്ചു വിളിക്കുമെന്ന്.... ഇഷ്ടമാണെന്നു പറയുമെന്ന്... ഒന്നുമുണ്ടായില്ല... അവൾക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ കൊതി തോന്നി... നോക്കിയില്ല....അതിനു പറ്റിയില്ല... കാലുകൾ നിലത്ത് മുട്ടുന്നില്ല എന്ന് തോന്നി... കണ്ണീർ മാത്രം ആവേശത്തോടെ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു. മഹി അവൾ കൺവെട്ടത്തുനിന്ന് മറയും വരെ അവളെ നോക്കി നിന്നു... എന്റെ അതെ വേദന ഇന്നവളുടെ കണ്ണിൽ കണ്ടു.... നഷ്ടപെടുന്നതിന്റെ വേദന.... എന്നിട്ടും എന്തെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.....അവളെ ഒന്ന് അശ്വസിപ്പിക്കാൻ പോലും തുനിഞ്ഞില്ല... അവൻ സ്വയം ചോദിച്ചു... ആ വേദന ഒരിക്കൽ അറിഞ്ഞവൻ അല്ലേ താനും... എന്തെ... മറുവാക്ക് മിണ്ടിയില്ല.... തന്റെ മൗനം അവളെ വേദനിപ്പിക്കും എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും എന്തെ മിണ്ടിയില്ല.... അതോ ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ എന്നെ തിരയുകയായിരുന്നോ... ഇന്ന് ഉള്ളിൽ ശിഖ ഇല്ലാ.... അവൾക്ക് സ്ഥാനമില്ല.... പക്ഷെ എന്തെ അവളെ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല.... ആ മുറിവ് ഉണക്കി തന്നത് തന്നേ ഇവളല്ലേ.....

ആ ഒരു പരിഗണന പോലും എന്തെ...കൊടുത്തില്ല....അതോ എന്റെ വേദന അവളും അറിയട്ടെ എന്ന് തോന്നിയോ... അത്രക്ക് ക്രൂരൻ ആണോ... അവനു മുന്നിൽ ചോദ്യങ്ങൾ മാത്രം ഉത്തരം അറിയില്ല... അല്ലേൽ അറിയാത്ത പോലെ നടിച്ചു... അവളെ നോക്കി നിന്നു...അവൻ പോലും അറിയാതെ ഒരിറ്റ് കണ്ണീർ നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു. പാർക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി റോഡിൽ എത്തും വരെയും മഹി വിളിക്കും എന്നവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചു ഉണ്ടായില്ല.. കണ്ണീർ കാഴ്ചകൾ മറച്ചു.. എന്നിട്ടും അതിനെ തുടച്ചു മാറ്റാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചില്ല.... മുന്നിൽ ഒരു ബൈക്ക് വന്നു നിന്നു... അത് മഹിയാവണേ എന്നവൾ ആഗ്രഹിച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു... അല്ല അത് അവൻ ആണെന്ന് വിശ്വസിച്ചു.. ഇഷ്ടത്തോടെ തലയുയർത്തി നോക്കി. അല്ല അവൻ അല്ല വിക്കി... അവൻ നിർവികാരനായി അവളെ നോക്കി... അവൾ ചിരിച്ചു.... അതിൽ വിജയിച്ചു... ചിരിക്കാൻ പറ്റി... കേറ്..... വിക്കി പറഞ്ഞു. അവൾ കുറച്ചു മാറി പാർക്ക്‌ ചെയ്ത തന്റെ വണ്ടിയിലേക്ക് നോക്കി... അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടതും... കേറ്... അവൻ ഒന്നൂടെ പറഞ്ഞു. അവൾ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ അള്ളി പിടിച്ചു ബൈക്കിൽ കയറി. അത്രമേൽ അവളുടെ കൈയും കാലും വിറച്ചിരുന്നു...

മുറുകെ പിടിച്ചില്ലെങ്കിൽ വീണു പോകുമോ എന്നവൾക്ക് തോന്നി.അവൾ അവനെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.അവൻ വണ്ടിയെടുത്തു.. അവൾ അവന്റെ പുറത്ത് തലചായ്ച് ഇരുന്നു.. ഷർട്ട് നനയുന്നതിലൂടെ അവൾ കരയുവാണെന്ന് അവനു മനസിലായി..അവൻ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല... ബൈക്ക് മറ്റൊരു പാർക്കിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു. വേദ അവനൊപ്പം ഒരു പാവയെ പോലെ നടന്നു. ബദാവിനു ചുറ്റും കെട്ടിയ തറയിൽ അവർ ഇരുന്നു. വേദ അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു.. അവൾ ഇപ്പോൾ കരയുന്നില്ല... കണ്ണുകൾ എവിടെയോ തറച്ചു നിൽക്കുന്നു...കണ്ണീർ ചാലു തീർത്ത പാട് മുഖത്ത് തിളങ്ങി നിന്നു... കണ്ണുകൾ വീർത്ത് കൃഷ്ണമണിയുടെ അരിക് മറച്ചു.ശ്വാസം എടുക്കുന്നത് അവളിൽ ജീവൻ ഉണ്ടെന്ന് അറിയിച്ചു.. കുറെ നേരം മൗനം... അതവൾക്ക് ആവശ്യം എന്ന് തോന്നി അവൻ മിണ്ടിയില്ല... ഒരാളുടെ മൗനം മറ്റൊരാളെ എങ്ങനെ കൊല്ലാതെ കൊല്ലും എന്നവൾ മനസിലാക്കി... പിന്നെയും പിന്നെയും മഹി അവളെ വിളിക്കുന്നത് അവളുടെ കാതിൽ മുഴങ്ങി. എല്ലാം വെറും തോന്നൽ എങ്കിലും ആ ലോകത്ത് ഇരിക്കാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു.. വേദു.......... വിക്കി വിളിച്ചു.. മ്മ്.... ഒന്ന് കരയട.... ഇവിടെ ആരുമില്ല.... അവൾ തല ചരിച്ചു അവനെ നോക്കി.. പൊട്ടിത്തെറിക്കാൻ കാത്തിരുന്ന പർവതം പോലെ അവൾ അവന്റെ മടിയിൽ തല വെച് കരഞ്ഞു.. ആരോടൊക്കെയോ ഉള്ള പരാതികൾ പറഞ്ഞു... പതം പറഞ്ഞു.... തീരുമാനങ്ങൾ പറഞ്ഞു... ഇഷ്ട്ടം പറഞ്ഞു... ഓർമ്മകൾ പറഞ്ഞു.... വിക്കിയുടെ കണ്ണുകളും അറിയാതെ ഈറനായി........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക..