രാവണ പ്രണയം🔥 : ഭാഗം 68

എഴുത്തുകാരി: അമീന

"റോസേഞ്ചേൽ.........." ന്ന് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചോണ്ട് മ്മടെ അരയിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു കൊണ്ട് പിടിച്ചുയർത്തിയത്..... പെട്ടന്നുള്ള പ്രവർത്തിയിൽ ഞെട്ടി പോയ മ്മള് ആ കൈകളിൽ നിന്ന് കുതറി ഇറങ്ങി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും.......മ്മളെ മുന്നിലുള്ള ആളെ കണ്ട് ഒരുനിമിഷം തറഞ്ഞു നിന്നു പോയതും.....മ്മളെ നാവിൽ നിന്നും ആ നാമം ഉച്ചരിച്ചിരുന്നു..... "സെബാസ്റ്റ്യൻ........" അവനിലേക്കായി തിരിഞ്ഞ മ്മളെ കണ്ട ഞെട്ടൽ അവനിലും കാണാൻ കഴിഞ്ഞതും എന്ത് പറയണം ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്ന മ്മളെ നേരെ ഒരുനിമിഷം നോക്കി നിന്നതിനു ശേഷം ഓടിയടുത്തു കവിളിൽ കുത്തിപിടിച്ചോണ്ട് അലറി.....

"ഹൗ ഡയർ യൂ.....നിനക്ക്...നിനക്ക് എത്ര ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ടാടി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്........ നിന്നെ പോലുള്ള ലോ ക്ലാസ്സുകൾക്ക് ഇറങ്ങി നിരങ്ങാൻ ഉള്ളതല്ല ജേക്കബ് മാന്ഷൻ.....ഇപ്പൊ ഇറങ്ങിക്കോണം....." "മ്മള് ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ...." "മിണ്ടരുത് നി..... നിനക്ക് എന്നെ അറിയില്ല.....ഇങ്ങോട്ടിറങ്ങി വാടി..." ന്റെ റബ്ബേ... ഇവനിത് ന്നെ റോസേഞ്ചേൽ ന്ന് വിളിച്ചു പൊക്കിയെടുക്കണേൽ ഇവനാകുമല്ലോ ന്റെ സെബിച്ചന്.... ന്റെ സിവനെ... ശതൃക്കൾക്ക് പോലും ഇങ്ങനെയൊരവസ്ഥ ഉണ്ടാക്കല്ലേ..... അപ്പൊ സെബി ആണ് സെബാസ്റ്റ്യൻ..... ന്നെ അങ്ങ് കൊല്ല്......🙄 ന്നൊക്കെ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു കൂട്ടിയതും....

മ്മടെ കയ്യിലായി പിടിമുറുക്കി കൊണ്ട് മ്മളേം വലിച്ചോണ്ട് റൂമിന് വെളിയിൽ ഇറങ്ങി സ്റ്റെയർ വഴി വലിച്ചിറക്കിയതും.......ഞങ്ങടെ വരവിൽ അന്താളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒത്തിരിപേരെ ആണ് മ്മൾക് അവിടെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.. ഇത് കണ്ട് മുന്നോട്ട് വന്ന അപ്പച്ചൻ വെപ്രാളത്തോടെ അവനോടായി... "സെബി... എന്താടാ ഇതൊക്കെ..... അവളെ ഇങ്ങനെ വലിചിഴക്കുന്നെ ന്തിനാടാ.... കൈവിട് മോനെ..... " "വേണ്ട.... അങ്കിൾ ഒന്നും പറയണ്ട.... ഇവള് ഇനി ഇവിടെ വേണ്ട..... ഇറക്കി വിട്ടോണം.... എന്ത് അധികാരത്തിന്റെ പേരിലാണ് ഇവളെ ഇങ്ങോട്ട് വലിച്ചു കയറ്റിയത്....ഇവള് ആരാ......ഓ നമ്മുട റോസിന്റെ ഫ്രണ്ട് ആകും അല്ലെ....ആയാലും എനിക്ക് ഒന്നൂല്ല....അതെനിക് അറിയോം വേണ്ട......

ഇവളെ പോലൊരുത്തി ന്റെ പെങ്ങളെ കല്യാണത്തിന് ഇവിടെ വേണ്ട....." "മോനെ നി ഇത് എന്തൊക്കെയട പറയുന്നേ.... ഇതാരാണ് ന്ന് നിനക്ക് അറിയോ..... " "ആരായാലും ഐ ഡോണ്ട് കെയർ..... ഇവളിവിടെ വേണ്ട അത്ര തന്നെ......ഇത്രയും കാലം കാത്തിരുന്ന്.... ന്റെ റോസേഞ്ചേൽ ന്നെ കാണാൻ ഓടിപിടിച്ചു വന്നിട്ട് ഇവളെയാ കാണേണ്ടി വന്നത്.....ഇപ്പൊ ഇറക്കി വിട്ടോണം ഇതിനെ....." ന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് മ്മളെ പിടിച്ചു തള്ളിയതും.....മുന്നോട്ടാഞ്ഞ മ്മളെ ആനി ഓടിവന്ന് ചേർത്ത് പിടിച്ചതുo... മൗനത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ചു കൊണ്ട് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവനിലേക്കായി മിഴികൾ ഉയർത്തി.... മ്മളോട് ചെയ്ത പ്രവർത്തിയിൽ ദേഷ്യം വന്നതു അപ്പോൾ തന്നെ ആനി......

"സെബി..... എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ ന്ന് വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ......ഇതാരാണെന്ന് കരുതിയിട്ട......" "ഇവള് ആരായാൽ എന്താ.... എനിക്ക് നന്നായിട്ട് അറിയാം.... ഒരു പെണ്ണ് സെബാസ്റ്റ്യൻന്റെ നേരെ കയ്യുയർത്തിയിട്ടുണ്ടെൽ അത്‌ ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയില്ലനിക്ക്....." ന്നുള്ള വന്റെ വാക്കിൽ എല്ലാവരും മ്മളിലേക്കായി നോക്കിയതും തല കുനിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർക്ക് മുന്നിലായി നിന്നതും....... മ്മളെ മറുപാഗത്തായി ലിയു വന്നു നിന്നു..... ഒരു നിമിഷം അവളെ നോക്കിയ മ്മളോട് അവൾ കണ്ണുകൊണ്ട് അവനാണോന്ന് ചോദിച്ചതും..... മ്മള് ചമ്മിയ ഇളിയോടെ ആണെന്ന രീതിയിൽ തലയനാക്കിയതും..... അവളുണ്ട് മ്മളെ ദയനീയമായി നോക്കുന്നു......

അപ്പോൾ തന്നെ അങ്ങോട്ടായി ഒരു സ്ത്രീ വന്നൊണ്ട് അവനോടായി പറഞ്ഞു... "മോനെ സെബി....ന്നാടാ ഇതൊക്കെ....." "അമ്മച്ചി ക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല...പക്ഷെ.....പക്ഷെ അപ്പച്ചന് അറിയാതിരിക്കില്ലല്ലോ ഇവളെ....." ന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവന് ഒന്ന് സൈടിലേക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും.....അവന്റെ നോട്ടം ചെന്നിടത്തേക്കായി മിഴികൾ പതിഞ്ഞതും പകച്ചു പോയി.... സുഭാഷ്.... നമ്മടെ ഓൾഡ് പ്രിൻസി അല്ലെ ആ അന്തം വിട്ട് നോക്കി നിക്കുന്നത്.....🙄 ഇവിടെ മ്മളെ കണ്ട പകപ്പോടെ മ്മടെ അടുത്തെക്കായി അടുത്ത് വന്നതും..... മ്മള് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ വളിഞ്ഞ എക്സ്പ്രെഷൻ ഒക്കെ ഇട്ടോണ്ട് അങ്ങേരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നതും......

അതിനിടയിലേക്കാണ് വളരെ ഗംഭീരം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം ഉയർന്നത്.... "സെബി....!!!!" ന്നുള്ള ശബ്ദത്തിൽ എല്ലാവരും ആ ശബ്ദം വന്ന ഭാഗത്തേക് നോക്കിയതും...... കണ്ടത് 60, 65 വയസ് തോന്നിക്കുന്ന ആരോഗ്യ ദൃഢഗാത്രനായ ഒരാൾ.... യാരിത്....🤔 ന്ന് മ്മള് ആളെ നോക്കി നിന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചതും.... ആനി മ്മളെ മെല്ലെ തോണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... "അക്കമ്മോ...... അതാണ് നമ്മുടെ ദി ഗ്രേറ്റ്‌ കറിയാച്ചൻ ന്ന നിന്റെ വല്യപ്പച്ചൻ....." "വാട്ട്‌...."😲 "ആണ് മോളെ.... എല്ലാർക്കും പേടി ഉണ്ടേൽ അത്‌ വല്യപ്പച്ചനെ മാത്രo ആണ്....

ആൾടെ ആ തലയെടുപ്പ് കണ്ടില്ലേ ഇ പ്രായത്തിലും..... അല്ലടി സെബിയുമായി എന്താ പ്രശ്നം....ഇവനിത് എന്തോകെയാ നിന്നെ പറയുന്നേ...." "അത്‌....അത്‌...പിന്നെ ഒരു ഹെഡ്ലൈറ്റ് പ്രശ്നം ആണ്....."😁 "ഹെഡ്ലൈറ്റ് പ്രശ്നോ.....അതെന്ന......" ന്ന് അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് ലിയു.... "ആനി.... നിന്റെ നാത്തൂൻ ആദ്യം പഠിച്ച കോളേജ്ൽ നിന്ന് എങ്ങനെ വന്നെന്ന പറഞ്ഞെ...." "അത്‌ ഇവളോട് ചൊറിയാൻ വന്ന ഏതോ ഒരുത്തനിട്ട് പൊട്ടിച്ചു ഡിസ്മിസ്സും വാങ്ങിചേച്ചും.... ന്തേ....." "ആ പൊട്ടിച്ച വ്യക്തി ആടി ആ നിൽക്കുന്ന നിങ്ങടെ ഒക്കെ സെബി എന്ന ഇവളുടെ ശത്രു സെബാസ്റ്റ്യൻ....."🤭 ന്നുള്ള ലീയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട്...... "കർത്താവെ...."😲...

ന്നുള്ള അവളുടെ അലറലിൽ എല്ലാവരും ഞെട്ടി കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ നേരെ നോക്കിയതും..... ആനി ചമ്മി കൊണ്ട് ഒന്നും ഇല്ലാന്നുള്ള എക്സ്പ്രെഷൻ ഒക്കെ ഇട്ട് ചുമൽ കൂചി കാണിച്ചതും...... വല്യപ്പച്ചൻ സെബിചനിലേക് (ഇനി അങ്ങനെ വിളിച്ചല്ലേ പറ്റു 😁) തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... "സെബി.... നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിന്റെ സ്വഭാവം ഇവിടെ എടുക്കരുതെന്ന്.....എല്ലാവരോടും ഉള്ള നിന്റെ ഇ പെരുമാറ്റം മാറ്റാൻ നോക്ക് നി.......നിന്റെ അപ്പനെ പോലെ നിന്റെ എല്ലാ പ്രവർത്തിയും കണ്ടില്ലാന്നു നടിക്കില്ല ഇ കറിയാച്ചൻ....." "വല്യപ്പച്ചൻ എന്ത് അറിഞ്ഞിട്ട.... ഇവള് ആരാണെന്ന് അറിയോ... ഇവള് കാരണം ആണ് ഞാൻ കോളേജിൽ അത്രയും സ്റ്റുഡന്റസ്ന്ന് മുൻപ് നാണം കേട്ട് നിന്നത്.....

ന്റെ മുഖത്തേക് അടിച്ച ഇവളോട് ഞാനും ക്ഷമിക്കണമെന്നാണോ പറയുന്നത്....അല്ലേൽ അപ്പച്ചനോട് ചോദിച്ചു നോക്ക് ഇവളെ അറിയില്ലേയെന്ന്......ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യം അല്ലേയെന്ന്....." ന്ന് അവന് പറഞ്ഞതും.... ചെറിയാച്ചായിടെ (ഇനി ഇപ്പോ ഇതും അങ്ങനെ വിളിച്ചല്ലേ പറ്റു അപ്പാടെ അനിയന് ആയിലേ....🙄) നേരെ തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് വല്യപ്പച്ചൻ ചോദിച്ചു.. "ഇവൻ ഇ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഉള്ളതാണോടാ.... നിന്റെ മോന്റെ നേരെ കൈ പൊക്കിയിട്ടുണ്ടോ ഇവള്.... " ന്ന് മ്മളെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും മ്മടെ നോട്ടം ചെന്നത് ഇതൊക്കെ എപ്പോ എന്നുള്ള എക്സ്പ്രെഷൻ ഒക്കെ ഇട്ടോണ്ട് പരസ്പരം നോക്കി നിക്കുന്ന മ്മടെ പ്രൊഡ്യൂസർസ്ലേക്കായിരുന്നു....മനസ്സിൽ ആയില്ലേ....

ന്റെ അപ്പയും അമ്മച്ചിയുംന്ന് 😁.... പരസ്പരം നോക്കിയ നോട്ടം മ്മളിലേക് എത്തിയതും മ്മള് നല്ല അന്തസ്സിൽ സീലിങ്ങും നോക്കി നിന്ന്....അതോടെ അവർക്ക് മനസ്സിലായിക്കാണും ഇതൊക്കെ ഉള്ളതാണെന്ന്.... 🙄 സീലിങ്ങിന്റെ ഭംഗിയും നോക്കി നിന്ന മ്മടെ കാതിലായി ചെറിയാച്ചായിയുടെ ശബ്ദം വന്നു പതിഞ്ഞത്.....അതോടെ കോൺസെൻട്രേഷൻ ബാക് ടു ചെറിയച്ചായി....😁 "അപ്പച്ചാ... അതിന് ഇ കുട്ടിയെ കോളേജിൽ നിന്ന് ഡിസ്സ്മിസ് ചെയ്തതാ....തെറ്റ് നമ്മുടെ മോന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ആയിട്ടുപോലും.......എന്നിട്ടും ഇ കൊച്ചിനെ പറഞ്ഞു വിട്ടത് ഇനിയും ഇവര് തമ്മിൽ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടിയാ.....

അതിന് വേണ്ടി തന്നെയാ ഞാൻ ഇവിടെത്തെ നമ്പർ വൺ കോളേജ് ആയ മുബാറകിൽ അവൾക് വേണ്ടി സീറ്റും സങ്കടിപ്പിച്ചു കൊടുത്തത്....." ന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും....ആനി "ഇതിനിടക്ക് അങ്ങനെയും സംഭവിച്ചോ....." "അറിയില്ലടി.... മ്മള് ഇപ്പോൾ ആണ് ഇതൊക്കെ അറിയുന്നത്......" "ന്തായാലും മ്മള് ഒന്ന് പറയാം.... അവന് നല്ലതാണെന്ന് ഞാൻ പറയില്ല.....പക്ഷെ അവന്ക് റോസ് ന്ന് പറഞ്ഞാൽ ജീവനാണ്.... അത്‌ നീയാണെന്ന് അറിയാതെയാ ഈ ഡയലോഗ് ഒക്കെ......ചെന്ന് പറയ്‌ നീയാണ് റോസെന്ന്....." ന്ന് ആനി പറഞ്ഞതും ചെറിയാച്ചായിയുടെ സംസാരത്തിന് മറുപടിയായി കൈകൾ അടിച്ചു ഒരു പുച്ഛത്തോടെ അവന് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി......

"ഓ... ഗുഡ്.. അതിനിടക് അത്രയും ഒക്കെ സംഭവിച്ചോ.... ഈ പീറ പെണ്ണ് ന്ന് വേണ്ടി ഇത്രയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു... അപ്പൊ ഞാൻ അനുഭവിച്ച അപമാനം.....ഇനിയും എനിക്ക് നോക്കി നിക്കാൻ കഴിയില്ലിത്...." ന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവന് ഉറഞ്ഞു തുള്ളി മ്മളെ അടുത്തേക് വന്നു കയ്യിൽ കടന്നു പിടിച്ചു വലിച്ചതും..... മ്മടെ അമ്മച്ചി ഓടി വന്നു കൊണ്ട് മ്മളെ പിടിച്ചു വെച്ചു പറഞ്ഞു... "സെബി... മോനെ.... അവളെ വിട് കുഞ്ഞേ.... ഇത് നിന്റെ റോ...." "ലീനമ്മ.... എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കണ്ട.... വിളിക്ക് എന്റെ റോസിനെ.... അവൾ ഇറക്കി വിട്ടോളും ഇവളെ..... അവൾക് മാത്രമേ ന്റെ മനസ് അറിയൂ....." "സെബിച്ച....ഞാൻ ഒന്ന്......" 'മിണ്ടരുത് നി......ആരാടി സെബിച്ചൻ.....സെബാസ്റ്റ്യൻ അത്‌ മതി......

സെബിച്ചൻ ന്ന് ന്റെ റോസ് വിളിക്കുന്നത് കേൾക്കാൻ ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം....അത്‌ നിന്റെ വായിൽ നിന്ന് കേട്ടാൽ....." ഡോ.... മ്മള് തന്നെയാടോ നിന്റെ റോസ്..... ന്ന് മ്മള് ഉറക്കെ പറയാൻ കരുതിയെങ്കിലും..... അതിന് മുന്നേ അമ്മച്ചിയുടെയും അപ്പയുടെയും വാക്കുകൾ കേൾക്കാതെ മ്മളെയും വലിച്ചോണ്ട് പുറത്തോട്ടിറങ്ങി മുറ്റത്തെക്കായി പിടിച്ചു തള്ളിയതും തറയിലേക്കായി കൈകുത്തി വീണതും..... "പൊന്നൂ..... " ന്നുള്ള വിളി ഉച്ചത്തിൽ അവിടെയാകെ ഉയർന്നതും... എണീറ്റ് നിന്ന് നോക്കിയ മ്മൾക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് കട്ടകലിപ്പിൽ ബുള്ളറ്റിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി വരുന്ന രാവണനെയാണ്......

അവനോടായെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ കലിപ്പിൽ വന്ന ചെക്കന് സെബിച്ചന്റെ നെഞ്ജിനിട്ട് ചവിട്ടിയതും.....അവന് പുറകിലേക്കായി തെറിച്ചു വീണതുo.... എല്ലാവരും സ്തംഭിച്ചു നിന്നു...... "ഹൗ ഡയർ യൂ....എത്ര ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ടട നി മ്മടെ പെണ്ണിന്റെ നേരെ കൈ വെച്ചത്......." ന്ന് പറഞ്ഞു അവനെ തൂക്കിയെടുത്തതും..... അങ്ങോട്ടായി ഓടിയടുത്ത അല്ലുച്ചായനും അർഷിയും കൂടെ ചെക്കനെ പിടിച്ചു വെച് അവനിൽ നിന്ന് സെബിച്ചനെ വേർപെടുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... "അലൻ.... അടങ്.......കാര്യം അറിയാതെ പ്രവർത്തിക്കല്ലേ...." "ആൽബി.... മാറ് നി.... ന്റെ പെണ്ണിന്റെ നേരെ കൈവെച്ച അന്നെ നോക്കി വെച്ചതാ ഇവനെ....

ഇപ്പൊ വീട്ടിൽ കയറി വന്നു തെണ്ടിത്തരം കാണിച്ച ഇവനെ ഞാൻ പിന്നെ പൂവിട്ടു പൂജിക്കണോ..... ന്നെ വിട് ആൽബി....." ന്നൊക്കെ അവന് കലിപ്പിൽ അവരുടെ കൈകളെ വേർപെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതും... മ്മള് അവനടുത്തേക്കായി ചെന്ന് പറഞ്ഞു.... "അലൻ.....ഒന്ന് അടങ്....മ്മൾക് ഒന്നും ഇല്ല..... കാര്യം അറിയാതെയാണ് ഓരോന്ന് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.... മ്മള് ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ....." "നി മിണ്ടരുത്.... അല്ലേൽ വല്ലാത്ത ഉശിരാണല്ലോ നിനക്ക്.... ഇപ്പൊ എവിടെ പോയെടി ഇ ചെറ്റ നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചപ്പോൾ നിന്റെ ഉശിരൊക്കെ.... ഹേ....." "കിച്ച.... ഞാൻ... മ്മള്.... നി കരുതുന്നത് പോലെ അല്ല....." ന്ന് മ്മള് പറഞ്ഞതും......

അവന് കട്ടകലിപ്പിൽ മ്മളെ നേരെ കയ്യുയർത്തി സംസാരം തടഞ്ഞു കൊണ്ട് മ്മടെ അപ്പച്ചന് നേരെ തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... "അങ്കിളും നോക്കി നിക്കുവായിരുന്നോ ഇവന്റെ പ്രവർത്തി......വേദനിപ്പിക്കാനായി വിട്ടുതരാൻ മനസ്സ് ഉണ്ടായിട്ടല്ല.... വിളിച്ചിറക്കി കൊണ്ട് പോയേനെ ഞാൻ.... ഇവളുടെ ആഗ്രഹം പോലെ നിങ്ങൾ ഏൽപ്പിക്കുമ്പോഴല്ലാതെ കൊണ്ട് പോകാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ട.......അത്‌ കരുതി അലൻ എല്ലാം ക്ഷമിച്ചു എന്നല്ല......" ന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് സെബിച്ചൻ നേരെ ചെന്ന് അവനെ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു മ്മടെ നേരെ നിർത്തി കൊണ്ട് എല്ലാവരോടും കൂടെ ആയി പറഞ്ഞു.... "എല്ലാവരും കേൾക്കാൻ വേണ്ടി പറയാ.....ഞാൻ മഹർ ചാർത്തിയ ന്റെ പെണ്ണാ ഇവള്......"

ന്ന് പറഞ്ഞു മ്മളെ പിടിച്ചു വലിച്ചു ചേർത്ത് നിർത്തി കൊണ്ട് തുടർന്നു...... "ഒരുത്തനും വേദനിപ്പിക്കാൻ അല്ല ഞാൻ ഇവളെ ഇവിടെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നത്....വേദനിപ്പിക്കാൻ ആയാൽ പോലും അതിന് ഇവളെ മേലെ ന്റെ കയ്യേ പതിയു.... അതിന് മ്മൾക് മാത്രമേ അവകാശം ഒള്ളു....ഇവള്ടെ നേരെ ചെറുവിരൽ അനങ്ങിയാൽ അലൻന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കൂടെ കാണേണ്ടി വരും.....അത്‌ ഇവൾക്ക് സ്വന്തം ആയവർ ആയാൽ പോലും......" ന്നൊക്കെ കലിപ്പിൽ പറഞ്ഞു മ്മളെ ഒന്നൂടെ അവനിലേക് ചേർത്ത് പിടിച്ചതും....... മ്മടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു തൂവി..... ചെക്കന്റെ സ്നേഹത്തിനു മുന്നിൽ....😍 "പിന്നെ എന്തിനാ ഇവിടെ നിർത്തിയേക്കുന്നെ കൊണ്ട് പൊയ്ക്കൂടേ ഇവളെ....."

ന്ന് സെബിച്ചൻ ആക്രോശിച്ചതും അല്ലുച്ചയൻ.... "സെബി..... എന്തൊക്കെയട നി പറയുന്നേ.... വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ നിനക്ക്..... അവളെ ഇവുടെന്ന് ഇറക്കി വിടാൻ മാത്രം എന്തുണ്ടായി....." "ആൽബിച്ച.....ഇവള് ആരാ.... റോസിന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണോ....ആണേൽ ഇവളുടെ കൂട്ട് വേണ്ട ന്റെ പെങ്ങൾക്ക്..... പറഞ്ഞു വിട് ആൽബിച്ച...." ന്നുള്ള അവന്റെ സംസാരത്തിൽ ആണ് ഇച്ചായന് അവന് മ്മളെ മനസ്സിൽ ആയില്ലെന്നുള്ള സത്യം മനസ്സിലായത്.... മ്മളെ ഒന്ന് നോക്കിയ ഇച്ചായനോട് മ്മള് ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തതും......മ്മളെ ഒന്ന് നോക്കി നിന്നതിന് ശേഷം സെബിച്ചനിലേക് തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... "സെബി..... എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവളെ ഇവിടുന്ന് പറഞ്ഞു വിടില്ല.....അതിന് കഴിയില്ലടാ....കാരണം...."

"ഓ... അപ്പൊ ന്നേക്കാളും വലുത് ആണോ ഇവള്....ന്റെ അപ്പൻ വരെ ഇവൾക്ക് സൈഡ് ആണ്.... മ്മള് ആരാ അതിന് അല്ലെ.... നിങ്ങടെ ഒക്കെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ഒരു താന്തോന്നി....എന്താണെന്ന് വെച്ചാല് ചെയ്തേക്......" ന്ന് പറഞ്ഞു പോകാൻ നിന്നവനെ പിടിച്ചു വെച്ചു ചോദിച്ചു... "സെബി... എങ്ങോട്ടാടാ പോകുന്നെ....ഞാൻ ഒന്ന് പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിച്ചോട്ടെ......" "എങ്ങോട്ട് പോയാൽ എന്താ..... ഇവൾ..... ഈ മെഹക് ഇവളുള്ളിടത്തോളം ഞാൻ ഉണ്ടാവില്ല ഇവിടെ.... വിടാൻ ...." ന്ന് പറഞ്ഞു ആ കൈകളെ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട് പോകാൻ ഒരുങ്ങവെ അല്ലുച്ചയൻ... "നിൽക്കട അവിടെ.... നി എങ്ങോട്ടും പോകില്ല..... അതുപോലെ ദേ ഇവളെ എങ്ങോട്ടും പറഞ്ഞു വിടത്തും ഇല്ല.....

നി എന്ത് അറിഞ്ഞിട്ട നിന്ന് കാണിച്ചു കൂട്ടുന്നെ....." "എനിക്ക് ഒന്നും അറിയണ്ട.... ഇവളെ പോലുള്ള ലോ ക്ലാസ്നെ കുറിച്ചൊന്നും അറിയില്ല നിങ്ങൾക്.......ഇവളൊക്കെ തെരുവിൽ പിഴച്ചു വളർന്ന......" ന്ന് പറയലും ഇച്ചായന്റെ കൈ അവന്റെ മുഖത്തു പതിഞ്ഞതും നിമിഷനേരംകൊണ്ടായിരുന്നു.... കിട്ടിയ അടിയിൽ പകച്ചു പോയ സെബിച്ചൻ തലയുയർത്തി നോക്കിയതും കണ്ടത് കലിപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന അല്ലുചായനെ ആണ്.... കലിപ്പിൽ നിന്ന ഇച്ചായൻ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.... "ഇനി ഒരക്ഷരം ഇവളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ... ആല്ബിയുടെ മറ്റൊരു മുഖം കാണേണ്ടി വരും.... കുറെ നേരം ആയല്ലോ നി കിടന്നു പറയുന്നു.... ഇത്രയും നേരം ഞങൾ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്കാൻ നി ശ്രമിച്ചോ....

ന്നിട്ട് ഇറക്കി വിടാൻ വന്നേക്കുന്നു.... ഇവള് ആരാണെന്ന് കരുതിയിട്ട ഇത്രയും തരം താഴ്ന്ന വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ചത് ഹേ..... നി എന്താ പറഞ്ഞെ ഇവള് തെരുവിൽ പിഴച്ചു വളർന്നെന്നോ... ആ സംശയം നിനക്കുണ്ടെൽ അത്‌ എനിക്കില്ല... ദേ ഈ നിൽക്കുന്ന ന്റെ അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിക്കും ഇല്ല..... കാരണം എന്താണെന്ന് അറിയോ......" ന്ന് പറഞ്ഞു രാവണനോട് ചേർന്നു നിന്ന് മ്മളെ പിടിച്ചു വലിച്ചു ആളിലേക് ചേർത്ത് നിർത്തി സെബിച്ചനോടായി പറഞ്ഞു.... "ഇ നിൽക്കുന്ന ഇവള് ഉണ്ടല്ലോ ന്റെ അമ്മച്ചി പത്ത് മാസം ചുമന്ന് പ്രസവിച്ചത് കൊണ്ട്.....ഈ നിൽക്കുന്ന മെഹക് ന്റെ പെങ്ങൾ റോസ് ആയതു കൊണ്ട്......."

ന്ന് പറഞ്ഞതും...... കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്ന സെബിച്ചൻ തലയുയർത്തി മ്മളെ നോക്കിയതും.... മ്മടെ കണ്ണുകൾ അനുസരയില്ലാതെ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി...... അപ്പോൾ തന്നെ ഇച്ചായൻ മ്മളെ ഒന്നൂടെ ആളിലേക് ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ട് തുടർന്നു... "റോസ്... റോസ്... ന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന നിനക്ക് പോലും മനസ്സിലായില്ലല്ലോ ഈ നിൽക്കുന്നത് നമ്മടെ റോസ് ആണെന്ന്......" ന്ന് പറഞ് മ്മളെ പിടിച്ചു അവന് നേരെ പിടിച്ചു തള്ളിയതും.... അവനരികിലായി തൊട്ട് മുന്നിലായി തറഞ്ഞു നിന്നതും.... മ്മളെ തന്നെ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്ന സെബിച്ചായനടുത്തേക്കായ് വന്നൊണ്ട് ഇച്ഛയാൻ പറഞ്ഞു... "

കണ്ണ് തുറന്നു നോക്ക് നി.... നി പറയുമല്ലോ ന്റെ പെങ്ങൾ റോസിൽ നിനക്കുള്ള അവകാശം കഴിഞ്ഞേ എനിക്ക് പോലും ഒള്ളു എന്ന്..... എന്നിട്ട് എവിടെ പോയി നിന്റെ സ്നേഹം.. അവകാശം....ഒരുനിമിഷം പോലും തോന്നിയില്ലെടാ ഈ നിൽക്കുന്നത് നിന്റെ റോസ് ആണെന്ന്......" ന്ന് പറഞ്ഞു നിറഞ്ഞ കണ്ണോടെ അവനിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ചതും......സെബിച്ചൻ "ആൽബിച്ച......" ന്നുള്ള അവന്റെ ദയനീയത നിറഞ്ഞ വിളിയിൽ മ്മളെ അടുത്തേക്കായി വന്ന അപ്പയും അമ്മച്ചിയും മ്മളെ ഇരുഭാഗത്തായി നിന്നോണ്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ട് അപ്പ പറഞ്ഞു... "സെബി.... ഇത്രയും നേരം ഞങ്ങൾ പറയാൻ നിന്നതും ഇത് മാത്രം ആണ് മോനെ....

ഇ നിൽക്കുന്നത് ഞങ്ങടെ മോള് ആണ്....അങ്ങനെ പറയുന്നതിലും കൂടുതൽ നി ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നത് നിന്റെ റോസ് എന്ന് പറയുമ്പോൾ അല്ലായിരുന്നോ.... എന്നിട്ടും നി......." "ഇത് ന്റെ കുഞ് ആണ് മോനെ... ഞാൻ പ്രസവിച്ച ന്റെ മോള്......" "ലീനമ്മ.....ഞാൻ.... എനിക്ക് ഒന്നും... റോസ്... അറിയില്ല....." ന്നൊക്കെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മ്മളെ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്ന് പതിയെ മ്മടെ അടുത്തയി വന്നു മ്മടെ മുഖത്തേക് കൈകൾ ഉയർത്തി......ഉയർത്തിയ കൈ പെട്ടന്ന് താഴ്ത്തി ഒന്നും പറയാതെ എല്ലാവരെയും മറികടന്നു കൊണ്ട് അകത്തേക്കായി വേഗത്തിൽ കയറി പോയതും... മ്മള്... "സെബിച്ച........"

ന്ന് വിളിച്ചതും......പെട്ടന്ന് തറഞ്ഞു നിന്ന സെബിച്ചൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുക കൂടെ ചെയ്യാതെ അകത്തേക്കു കയറി പോയതും...... കണ്ണ് നിറഞ്ഞു കൊണ്ട് അപ്പയുടെ നെഞ്ചിലേക് മുഖം ചേർത്ത് വെച്ചതും....അപ്പ... "ആനി മോളെ.... റോസ്നെ കൊണ്ട് മുകളിൽ പോയേക്ക്....." ന്ന് പറഞ്ഞതും.....ആനി മ്മളെയും കൊണ്ട് മുകളിലേക്കു പോകാൻ നിന്നതും.... മ്മടെ കൂടെ ലീയുവും ഉണ്ടായിരുന്നു... അകത്തേക്കു കടക്കാൻ ഒരുങ്ങവെ അവിടെയാകെ ഉച്ചത്തിൽ ഹോൺ മുഴങ്ങിയതും.....

അങ്ങോട്ടായി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ഗേറ്റ് കടന്നു വന്ന റെഡ് ഓടി ബ്രേക്ക് പിടിച്ചു നിർത്തിയതും അതിന്റെ ഫ്രണ്ട് ഡോർ തുറന്ന് വന്ന ആളെ കണ്ട് ഒരുനിമിഷം തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയ മ്മൾ അറിയാതെ ആ നാമം ഉച്ചരിച്ചു.... "ഷാഹിൽ....." വണ്ടിയിൽ നിന്നറങ്ങിയ അവന്റെ മിഴികൾ മ്മളിലേക്കായി പതിക്കവേ ഞൊടിയിട കൊണ്ട് ആനിയിലേക് തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ തോളിൽ മുഖം ചേർത്ത് വെച്ച് അമർത്തിയതും......മ്മളെ പോലെ അവനെ കണ്ട ഞെട്ടൽ ആനിയിലും തീർത്തെന്ന് മനസ്സിലായത് മ്മളിൽ മുറുകുന്ന അവളുടെ കൈകളാൽ ആയിരുന്നു........................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...