💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 25

രചന: റഫീന മുജീബ്

ശിവ ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു സ്വിച്ചിടാൻ വേണ്ടി നോക്കിയപ്പോഴേക്കും ആരോ അവളെ കടന്നു പിടിച്ചു. ആരുടെയോ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾ തന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുകുന്നത് അവൾ പേടിയോടെ അറിഞ്ഞു. എത്ര കുതറിമാറാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും അവൾക്കാ കരവലയത്തിൽ നിന്നു രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയുന്നില്ലാരുന്നു. നിലവിളിക്കാനായി വാ പൊളിച്ചതും അയാളുടെ കൈ അവളുടെ വായയ്ക്കു മുകളിൽ അമർന്നു. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും താൻ നിസ്സഹയായി തീർന്നെന്നു അവൾ വേദനയോടെ ഓർത്തു. തളരാൻ പാടില്ല ഇവിടെ തളർന്നാൽ തകർന്നു പോകുന്നത് തന്റെ ജീവിതമാണ് എന്ന് അവളുടെ ഉള്ളിലിരുന്നാരോ പറയുന്നത് പോലെ തോന്നി. തന്റെ വായയുടെ മുകളിലുള്ള അയാളുടെ കൈ മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ച് അവൾക്ക് ശ്വാസമെടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളത് പോലെ തോന്നി. ശിവ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് തന്റെ വായുടെ മുകളിലുള്ള അയാളുടെ കയ്യിൽ ആഞ്ഞ് കടിച്ചു.

പെട്ടെന്നുള്ള ആക്രമണമായതിനാൽ അയാൾ വേദനയിൽ കൈ വലിച്ചു കൊണ്ടു കുടഞ്ഞു. ആ സമയം അവൾ അയാളെ തള്ളിമാറ്റി ലൈറ്റ് ഓണാക്കി. തന്റെ മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടതും ശിവ ഞെട്ടി കൊണ്ട് പിന്നോട്ടു മാറി. മനു ഒരു തരം അറപ്പുളവാക്കുന്ന നോട്ടവുമായി അവളിലേക്ക് വീണ്ടും അടുത്തു. മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം അവളുടെ നാസികയിൽ തുളച്ചുകയറി. വീണ്ടും അവൻ അവളെ കടന്നു പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും എവിടുന്നോ ഒരു ശക്തി അവളിൽ വന്നുചേർന്നു. തന്റെ കൈ വലിച്ചു അവന്റെ കരണം നോക്കി ഒന്ന് പുകച്ചു. അവളുടെ ആ അടി അവൻ പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതായിരുന്നു. ഒരു കൈ അടി കിട്ടിയ കവിളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് തീപാറുന്ന കണ്ണുകളുമായി അവൻ വീണ്ടും അവളിലേക്ക് അടുത്തു.

അപ്പോഴേക്കും ശബ്ദം കേട്ടു മുത്തശ്ശിയും അച്ഛനും ഓടിവന്നു, മുറിയിൽ മനുവിനെ ആ അവസ്ഥയിൽ കണ്ടതും അവർ ആകെ അമ്പരന്നു, ശിവ ഒരു മൂലയിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ട്, കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരുതരം പ്രത്യേക ഭാവമായിരുന്നു. ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ അവൾ മനുവിനെ നോക്കുന്നുണ്ട്. എന്താടാ നിനക്ക് ഇവിടെ കാര്യം..? അച്ഛൻ മനുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. കുടിച്ചു ലക്കുകെട്ട നിൽക്കുന്ന തന്റെ അനന്തരവനെ അയാൾ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും ശബ്ദം കേട്ട് ഓപ്പോളും അനുമോളും വന്നു. തന്റെ മകനെ ആ അവസ്ഥയിൽ കണ്ടതും മോനേ എന്നും വിളിച്ചു ഓപ്പോൾ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. എന്തു പറ്റിയെടാ..?

നീ ഇവനെ കണ്ണും കൈയും കാണിച്ച് വശീകരിച്ചോ മൂദേവി.. അവർ ദേഷ്യത്തോടെ ശിവയോട് ചോദിച്ചു. നീ ഇതെന്തറിഞ്ഞിട്ടാ ഈ പറയുന്നത്...? ആദ്യം നീ നിന്റെ മകനെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്ക് എന്നിട്ട് പാറൂട്ടിക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിയാൽ മതി. മുത്തശ്ശി അരിശത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഒന്നും നോക്കാനില്ല ചൊവ്വാദോഷ കാരിക്ക് ആണൊരുത്തനെ കിട്ടില്ല എന്ന് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാവും അവൾ എന്റെ മോന്റെ പുറകെ കൂടിയത്, ഇവളെ തൊടുന്നവൻ കത്തിയെരിഞ്ഞു പോകും, അത്രയ്ക്കും ദോഷമാണ് ഇവൾ, ജനനത്തോടെ തള്ളയെ കൊന്നവൾ അവർ അവളെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ...? ഓർമ്മവെച്ച നാൾ മുതൽ കേൾക്കുന്നതാണ് ഞാനീ കുത്തുവാക്കുകൾ, ഇനി ഇതുപോലെയെ ങ്ങാനും ഓപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ എന്റെ അമ്മയാണ് സത്യം ഓപ്പോൾ ആണെന്ന പരിഗണന ഞാൻ തരില്ല...?

മുതിർന്ന ആളാണെന്ന് നോക്കാതെ ചിലപ്പോൾ ഞാൻ പ്രതികരിച്ചു എന്നു വരും, മകനോട് ചോദിച്ചു നോക്കിയാൽ മതി അണ മുട്ടിയാൽ ചേരയും കടിക്കും വെറുതെ അത് എന്നെ കൊണ്ട് ചെയ്യിക്കരുത്, അവളുടെ മുഖത്ത് അതുവരെ അവരാരും കാണാത്ത ഒരു ഭാവം ആയിരുന്നു. ദേഷ്യം കൊണ്ടു വിറക്കുകയായിരുന്നു അവൾ. എല്ലാവരെയും ഒന്നു നോക്കിയിട്ട് അവൾ വീണ്ടും തുടർന്നു. ഒന്ന് ഞാൻ പറയാം ഈ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാത്ത നാറി ഈ നിമിഷം ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങണം, ഇവനെ ഇറക്കിവിടുന്നത് ആർക്കെങ്കിലും എതിർപ്പുണ്ടെങ്കിൽ അവർക്കും ഈ നിമിഷം ഇറങ്ങാം.., അനിമോൾ ഇവിടെ നിൽക്കും ഈ നേരത്ത് ഇവന്റെ കൂടെ ഇവളെ പറഞ്ഞുവിട്ടാൽ ചിലപ്പോൾ ഇവൻ... ഛെ.. അവൾ അതു അവന്റെ മുഖത്തുനോക്കി പറഞ്ഞു. ഓപ്പോൾക്ക് മകന്റെ കൂടെ വേണമെങ്കിൽ ഇറങ്ങാം, അല്ലെങ്കിൽ നേരം വെളുക്കുന്നതുവരെ ഇവിടെ നിൽക്കാം,

അനിമോളെ ഞാൻ വിടൂല, ഇവളെ കൊണ്ടുപോകണമെങ്കിൽ നാളെ വന്നാൽ മതി, എന്നും പറഞ്ഞ് ശിവ അനിയുടെ കൈയും പിടിച്ച് റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. ശിവയുടെ ഈ മാറ്റം അവരിലെല്ലാം അത്ഭുതം ഉണ്ടാക്കി ഇത്രയും കാലത്തിനിടയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു ശിവയെ അവരാരും കണ്ടിട്ടില്ല. ഓപ്പോളും ശിവയിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെയൊരു പ്രതികരണം പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടില്ല. അവർ കുറച്ചു സമയം എല്ലാവരെയും ഒന്നു നോക്കി. ശിവനും ഒന്നും പ്രതികരിക്കാൻ പോയില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഓപ്പോൾ മകനെ വെറുപ്പോടെ നോക്കി അവന്റെ കൈയും പിടിച്ച് ഇറങ്ങിപ്പോയി. തന്റെ പെങ്ങളെ അർദ്ധരാത്രിയിൽ ഇറക്കിവിട്ടതോർത്ത് ശിവന്റെ കണ്ണ് ചെറുതായിട്ട് നനഞ്ഞു. പക്ഷേ ആ നിമിഷം തന്നെ മനുവിനെ ഓർത്തപ്പോൾ അയാളുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞുമുറുകി.

എല്ലാം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടെന്നവണ്ണം മുത്തശ്ശി ആ മകന്റെ കൈപിടിച്ച് ഒന്നുമില്ല എന്ന് കണ്ണുകളിറുക്കി കാണിച്ചുകൊടുത്തു. ഈ സമയം മുറിയിലിരുന്ന് കഴിഞ്ഞു പോയ കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കുകയായിരുന്നു ശിവ. തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അനിമോളെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു അവൾ കിടന്നു. താൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തു എന്ന് അവൾക്കും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നു. തന്റെ മാനത്തിന് നേരെ വിരൽ ഉയർത്തപ്പെടുമ്പോൾ ഏതൊരു പെണ്ണും ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആയിത്തീരും, അവിടെ അവൾ ഉഗ്രരൂപിണിയായ ദുർഗ്ഗയായി മാറും. കണ്ണീര് ഒന്നിനും ഒരു പരിഹാരം അല്ല എന്ന് പഠിപ്പിച്ച സഖാവ് അവളുടെ ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നു. അവന്റെ മുഖം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

കാലവർഷം കനത്തു പെയ്യുന്നുണ്ട് പുറത്ത്, അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ജാലകത്തിനരികിലേക്ക് നീങ്ങി. അവിടെനിന്ന് ആർത്തിരമ്പി പെയ്യുന്ന മഴയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു. മുറ്റത്ത് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വെള്ളത്തിലേക്ക് റൂമിലെ ലൈറ്റിന്റെ നേരിയ കിരണങ്ങൾ സ്പർശിച്ചപ്പോൾ അവ സ്വർണനിറത്തിലുള്ളതായി മാറുന്നുണ്ട്. അവൾ അതിലേക്ക് കൗതുകത്തോടെ നോക്കി. മഴയെ പ്രണയിക്കാത്തവർ ആരുംതന്നെ ഉണ്ടാവില്ല, തന്റെ പ്രണയവും മഴയോടായിരുന്നു. ഇന്നാ പ്രണയം അശ്വിനിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു വോ..? അവൾ സംശയത്തോടെ ഓർത്തു. ആ മുഖം കാണുമ്പോൾ പണ്ട് ഭയമായിരുന്നു, പക്ഷേ ഇന്ന് മുഖം ഓർക്കുമ്പോൾ തനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം വരുന്നത് അവൾ സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അച്ചുവേട്ടന്റെ സാമിപ്യം തനിക്ക് പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയാണ്. അടുത്തുവരുന്നതിനനുസരിച്ച് ഹൃദയത്തിന്റെ താളഗതി മാറിമറിയുന്നു. അതെ..!

ഇതുതന്നെയാണ് പ്രണയം തന്റെ പ്രണയം ഇന്ന് താൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവനെ ഓർക്കുന്തോറും വല്ലാത്തൊരു ഉന്മേഷവും ആവേശവും അവളെ വന്നു പൊതിഞ്ഞു. അവനെ ഒന്ന് കാണാനായി അവൾ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ച നിമിഷമായിരുന്നു അത്. തന്റെ പ്രണയത്തെയും ഓർത്ത് ആ മഴയിലേക്ക് മിഴിനട്ടു അവൾ ഒരുപാട് നേരം അവിടെ നിന്നു. ************ രാവിലെ ഒരുപാട് നേരം വൈകിയാണ് അവൾ എഴുന്നേറ്റത്. തന്നെ നോക്കുന്ന അച്ഛന്റെയും മുത്തശ്ശിയുടെയും കണ്ണുകളിൽ ഒരു വേദനയുള്ളതു പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. പ്രാതൽ കഴിക്കുമ്പോഴും അവരുടെ തീൻമേശയിൽ നിശബ്ദത തളം കെട്ടി നിന്നു. ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണെന്ന് രണ്ടുപേർക്കും തോന്നുന്നുണ്ടോ...? ഏറെ നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്കു ശേഷം ശിവ ചോദിച്ചു. അച്ഛനും മുത്തശ്ശിയും അവളെ ഒന്നു നോക്കി. നീ ഈ ചെയ്തത് എന്നോ ചെയ്യേണ്ട കാര്യം ആയിരുന്നു ഇത്തിരി വൈകിപ്പോയി എന്നേ ഞാൻ പറയൂ.

മുത്തശ്ശി പറയുന്നത് കേട്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. പെങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹക്കൂടുതൽ കൊണ്ട് അവൾ മോളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഒക്കെ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്, അതു എന്റെ മോളോടുള്ള ഇഷ്ടക്കുറവ് കൊണ്ടല്ല എന്നെങ്കിലും വരുന്ന അവളെ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വേദനിപ്പിക്കണ്ട എന്നു വെച്ചാണ്. പക്ഷേ ഇന്നലെ സംഭവിച്ചത് പെൺമക്കളുള്ള ഒരു അച്ഛന്മാരും പൊറുക്കാത്ത കാര്യമാണ്, ഞാൻ പ്രതികരിക്കാൻ വൈകി എന്നതിലെ എനിക്ക് സങ്കടം ഉള്ളു, എന്റെ മോളെ ഞാൻ ഒരിക്കലും കുറ്റപ്പെടുത്തില്ല, ശിവന്റെ വാക്കുകളും അവൾക്ക് ആശ്വാസമേകി. ചേച്ചി വിളിക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ നടന്നതൊന്നും ആരും പറയരുത്, ശിവ അച്ഛനെയും മുത്തശ്ശിയെയും നോക്കി പറഞ്ഞു. അവർ സമ്മതം എന്ന് തലയാട്ടി കൊടുത്തു. കോളേജിലേക്ക് പോകാൻ വേണ്ടി അവൾ ധൃതിപ്പെട്ട് ഒരുങ്ങി. പാടവരമ്പിലൂടെ ഓടുമ്പോൾ തലേന്ന് പെയ്ത മഴകൊണ്ടു ആ വരമ്പുകൾ ചളി പിടിച്ചിരുന്നു.

തെന്നി വീഴാതെ അവൾ ധൃതിപ്പെട്ട് നടന്നു. കവലയിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ ബസും വന്നു. കോളേജിനു മുൻപിൽ ബസ് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളെയും കാത്തു നിൽക്കുന്ന പാത്തുവിനെ കണ്ടു അവളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. അവളെ കണ്ടതും പാത്തു ഓടി വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഇത്ര ദിവസം നിന്നെ കാണാത്തതുകൊണ്ട് വല്ലാത്ത ഒരു മിസ്സിംഗ് ആയിരുന്നെടീ പാത്തു അവളെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പിന്നെ നീ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ തോന്നും ഒരു മാസമായി നമ്മൾ കാണാതിരുന്നിട്ട് എന്ന് ആകെ രണ്ടു ദിവസമല്ലേ ആയുള്ളൂ എന്റെ പാത്തു കുട്ടി അവൾ സ്നേഹത്തോടെ പാത്തുന്റെ നെറ്റിയിൽ തന്റെ നെറ്റി കൊണ്ട് ഒരു മുട്ടു കൊടുത്തു. നിനക്ക് എന്നെ കാണാൻ ഒന്നും ആവില്ല നിന്റെ ഇക്കയെ കാണാനായിരിക്കും ഏറെ ആഗ്രഹം, ശിവ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പാത്തു വിനോട് പറഞ്ഞു.

സത്യം എന്റെ ശിവക്കുട്ടി ഈ രണ്ടു ദിവസം എന്റെ ഇക്കാനെ കാണാതെ ഒരു സുഖവുണ്ടായിരുന്നില്ല, എങ്ങനെയൊക്കെയോ തള്ളി നീക്കി യതാണ് രണ്ടുദിവസം, ഇത്ര ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ ഇക്ക എനിക്ക് എത്രമാത്രം പ്രിയപ്പെട്ടതായി തീർന്നെന്നോ പാത്തു ഒരു ചിരിയോടെ ശിവയോട് പറഞ്ഞു.. ശിവയുടെ മനസ്സും കൊതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവനെ ഒന്ന് കാണാൻ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സഖാവിനെ... രണ്ടുപേരും കോളേജിൽ എത്തിയതും അവിടുത്തെ അന്തരീക്ഷം കണ്ട് അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. എല്ലാ വിദ്യാർത്ഥികളും കോളേജ് പരിസരത്തു അങ്ങിങ്ങായി തടിച്ചുകൂടിയിട്ടുണ്ട്. എന്തോ പന്തികേട് ഉള്ളത് പോലെ രണ്ടാൾക്കും തോന്നി. എന്താ ഇവിടെ പ്രശ്നം എല്ലാരും എന്താ ഇവിടെ കൂടിയിരിക്കുന്നത് അവിടെ കണ്ട ഒരു കുട്ടിയോട് പാത്തു കാര്യം തിരക്കി. ഇവിടെ പൊരിഞ്ഞ അടിയായിരുന്നു ഇപ്പോഴാണ് തീർന്നത് ആ കുട്ടി അവരോട് പറഞ്ഞു. ഐവാ....

ഈ ഒരാഴ്ച ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ എന്ന് ഓർത്തെ ഉള്ളൂ പലിശ സഹിതം ഇന്നുണ്ടോ....? പാത്തു സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു. എന്നത്തെയും പോലെയല്ല ഇത് രണ്ടു പാർട്ടികൾ തമ്മിലുള്ള പ്രശ്നമാണ് ഫോർ ഫൈറ്റേഴ്സിലെ അശ്വിനുംശ്യാമിനും മിക്കവാറും സസ്പെൻഷനുള്ള എല്ലാ വഴിയും ഒത്തു വന്നിട്ടുണ്ട്. അവര് അടിച്ച എതിർ പാർട്ടിക്കാരൻ ഇപ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റലിലാണ് ആ കുട്ടി പറഞ്ഞു. എന്റെ അള്ളോഹ് ന്റെ ഇക്കാക്ക് സസ്പെൻഷനോ അത് വരെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറി. ശിവയ്ക്കും ആ വാർത്ത വേദനയുണ്ടാക്കി. മിക്കവാറും സസ്പെൻഷൻ കിട്ടാൻ സാധ്യതയുണ്ട് ഇത്തവണ ഷാഹുൽ സാറും അവരുടെ രക്ഷയ്ക്കെത്തില്ല ആ കുട്ടി വീണ്ടും പറഞ്ഞു. അതുകൂടി കേട്ടപ്പോൾ പാത്തുവിനും ശിവയ്ക്കും ആകെ സങ്കടമായി. വാ നമുക്ക് ഓഫീസ് വരെ ഒന്ന് ചെന്നു നോക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു ശിവയേയും വിളിച്ചു പാത്തു ഓഫീസ് റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി...... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക