💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 30

രചന: റഫീന മുജീബ്

 ശിവ പുലർച്ചെ അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റു അടുക്കളയിൽ കയറി. അമ്മയുടെ പിറന്നാൾ ആണെന്നുവെച്ച് കാര്യമായിട്ടു ആഘോഷം ഒന്നുമില്ല. ഒരു പായസം വെയ്ക്കും അത്ര തന്നെ. രാവിലെ തന്നെ അവൾ അതിനു വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങൾ നടത്തി. മുത്തശ്ശി എഴുന്നേറ്റു വന്നപ്പോഴേക്കും എല്ലാം റെഡിയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. നേരം വെളുത്തു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി. ഒരു സെറ്റുസാരിയാണ് വേഷം അതികം ചമയങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാതെ ഒരുങ്ങിയതു കണ്ടാൽ ആരും ഒന്നു നോക്കി പോകും. തനിനാടൻസുന്ദരി. അവൾ റെഡിയായി വരുന്നതും നോക്കി ശിവൻ നിന്നു. ശരിക്കും പാർവതിയെ പോലെയുണ്ട്. പാറൂട്ടിക്കാണ് അവളുടെ അമ്മയുടെ എല്ലാ ഗുണങ്ങളും കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്. അവളുടെ അമ്മയെ പോലെ തന്നെ സുന്ദരിയാണ്, അമ്മയെപോലെ നന്നായി പാടും. തന്നെ തന്നെ കണ്ണ് എടുക്കാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അച്ഛനെ നോക്കി അവൾ ഒന്നു ചിരിച്ചു. അവൾക്കറിയാം തന്നെ കാണുമ്പോഴൊക്കെ അച്ഛൻ അമ്മയെ ഓർക്കുകയാണെന്ന്.

അച്ഛനോട്‌ യാത്ര പറഞ്ഞു അവൾ അമ്പലത്തിലേക്കിറങ്ങി. മോളെ തൊഴുതു വേഗം പൊന്നോളുട്ടോ നല്ല മഴക്കോളുണ്ട് പുറകിൽ നിന്ന് അച്ഛൻ വിളിച്ചു പറയുന്ന കേട്ട് അവൾ അനുസരണയോടെ തലയാട്ടി. പാടവരമ്പിലൂടെ അവൾ അമ്പലം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ********* നീ ഒന്നു വേഗം വരുന്നുണ്ടോ..? അല്ലേൽ മോളങ്ങു പോകും . കാലത്തെ തന്നെ ശിവയെ കാണാൻ പോകുന്നത്തിലുള്ള സന്തോഷത്തിലാണ് ത്രേസ്സ്യ. പുലർച്ചെ എണീറ്റ് എല്ലാം തയ്യാറാക്കി കുളിച്ചു റെഡിയായി നിൽക്കുകയാണവർ. താൻ റെഡിയായി മണിക്കൂർ ഒന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും മോനെ കാണാത്തതിലുള്ള ദേഷ്യം തീർക്കുകയാണവർ. എന്റെ പൊന്നമ്മാ ആ പൂജാരി എഴുന്നേറ്റു ആ നടയൊന്നു തുറന്നോട്ടെ അതിനുള്ള സാവകാശമെങ്കിലും താ അച്ചായൻ റെഡിയാവുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു. ഓ പിന്നെ പൂജാരി നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ എല്ലാം ചെയ്യാർ. സമയം എത്രയായെന്നാ പൊന്നു മോന്റെ വിചാരം, നമ്മൾ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ആ കൊച്ചെങ്ങാനും പോയാൽ നിന്നെ ഞാൻ വെച്ചേക്കില്ല ഓർത്തോ,

അവർ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. എന്റെ പൊന്നമ്മച്ചി ഞാൻ റെഡിയായി ഇനി അതിന്റെ പേരിൽ മുഖം വീർപ്പിക്കണ്ട, അവൻ തയ്യാറായി വന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. വാതിലുപൂട്ടി പുറത്തേക്കു വന്ന അമ്മച്ചിയെ അവൻ അടിമുടി നോക്കി മൂക്കത്തു വിരൽ വെച്ചു. ഇതെന്താ ത്രേസ്സ്യകൊച്ചേ മരുമോളെ കാണാൻ പോകുന്ന തിരക്കിൽ ഒരു ടിൻ പൌഡർ മൊത്തം തീർത്തോ...? അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഒന്നു പോടാ ഞാൻ അതികമൊന്നും ഒരുങ്ങിയില്ല ഇനി എന്നെ കണ്ടിഷ്ടായില്ലേൽ നിനക്കാ അതിന്റെ കുറച്ചിൽ അതുകൊണ്ടു ഒരു പൊടിക്ക് ഒരുങ്ങി അവർ സാരി നേരെയാക്കികൊണ്ടു പറഞ്ഞു. ഒന്നു പോ അമ്മ അതൊരു പാവം കൊച്ചാണ്, അതൊരിക്കലും അങ്ങനെയൊന്നും പറയൂല. ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ നീ സംസാരിച്ചു നിൽക്കാതെ വേഗം വണ്ടിയെടുക്കാൻ നോക്ക്, അവർ മകനോട് പറഞ്ഞു. കാറിലിരിക്കുമ്പോഴും അച്ചായൻ അമ്മച്ചിയെ ഓർമിപ്പിച്ചു. ആവേശം മൂത്ത് ഒന്നും പറഞ്ഞേക്കല്ലേ എന്ന്. കാർ അമ്പലത്തിന്റെ ആൽതറയ്ക്കു സമീപം പാർക്കു ചെയ്തു അവർ ശിവ വരുന്നതും നോക്കി നിന്നു.

കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കയ്യിൽ പ്രസാദവുമായി ശിവ അമ്പലത്തിന്റെ പടികടന്നു വന്നു. ദൂരെ നിന്നു തന്നെ കണ്ടു ആൽതറയ്ക്കു സമീപം കാറും ചാരി നിൽക്കുന്ന അച്ചായനെ. അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അച്ചായന്റെ അരികിലേക്കു ചെന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോഴാണ് തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന വേറെ ഒരു മുഖം ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ അവൾക്ക് ആളെ മനസ്സിലായി. നാൽവർ സംഘത്തിന്റെ അടുക്കൽ നിന്ന് ഒരുപാട് കേട്ടിട്ടുണ്ട് അച്ചായന്റെ അമ്മച്ചിയെകുറിച്ച്. അവളെ കണ്ടതും അമ്മച്ചി അവളുടെ കയ്യിൽ വന്നു പിടിച്ചു. പറഞ്ഞു കേട്ടതിനേക്കാളും സുന്ദരിയാണല്ലോ എന്റെ മോള് അവർ അവളെ കവിളിൽ സ്നേഹത്തോടെ തലോടികൊണ്ടു പറഞ്ഞു. അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അമ്മച്ചിയെ നോക്കി. ഇതെന്താ ഇത്ര രാവിലെ ഇവിടെ നിങ്ങൾ ശിവ സംശയത്തോടെ അച്ചായനോടു ചോദിച്ചു.

ഒരു ബന്ധുവീട്ടിൽ പോയി വരുന്ന വഴിയാണ് അച്ചായൻ അപ്പോൾ വായിൽ വന്നത് പറഞ്ഞു. മോളെന്നും അമ്പലത്തിൽ വരാറുണ്ടോ അമ്മച്ചി അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു. ഇല്ല ഇന്നെന്റെ അമ്മയുടെ പിറന്നാളാണ് അതാ വന്നേ. ആഹാ എന്നിട്ട് അമ്മ എവിടെ മോളുടെ ത്രേസ്സ്യ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു. അതു കേട്ടതും അവളുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മാറി. അമ്മ ഇപ്പോൾ ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല അവൾ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. അയ്യോ മോളെ അമ്മച്ചി അറിഞ്ഞില്ല അതാ സോറി അവർ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. അതിനു സോറി ഒന്നും വേണ്ട അമ്മച്ചി അതൊന്നും സാരമില്ല അവൾ അമ്മച്ചിയുടെ കൈ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു. അമ്മച്ചിയുടെയും ശിവയുടെയും സംസാരം അച്ചായൻ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടു മാറിനിന്നു. കുറച്ചു സമയം കൊണ്ടു തന്നെ അവളും അമ്മച്ചിയും ഒരുപാട് അടുത്തു. അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോകാൻ നിന്ന അവരെ ശിവ നിർബന്ധിച്ചു വീട്ടിൽ കൊണ്ടു പോയി.

അവരെ രണ്ടാളെയും അച്ഛനും മുത്തശ്ശിക്കും പരിജയപ്പെടുത്തികൊടുത്തു അവൾ. ഇവൾക്ക് എപ്പോഴും നിങ്ങളുടെ വിശേഷം പറയാനേ നേരമുള്ളു ഇപ്പോൾ ശിവൻ അച്ചായനോട്‌ പറയുന്നതു കേട്ടു അച്ചായൻ അവളെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി. അവിടെ കുറച്ചു നേരം ചിലവഴിച്ച ശേഷം അവരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു ആ അമ്മയും മകനും അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. തിരികെ പോരുമ്പോൾ അമ്മച്ചിയുടെ സംസാരം മുഴുവൻ ശിവയെ കുറിച്ചായിരുന്നു. മോനെ അവളെ നീ വേഗം കൂട്ടികൊണ്ടു വാ ടാ അമ്മയില്ലാതെ വളർന്ന കുട്ട്യാ അത്, അതിന് ഒരമ്മയുടെ സ്‌നേഹം മുഴുവൻ കൊടുക്കണം എനിക്ക് ത്രേസ്സ്യ മകനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അമ്മച്ചിയുടെ മനസ്സ് മുഴുവൻ ഇപ്പോൾ ശിവയാണെന്ന് അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഓർത്തു.... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക