💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 37

രചന: റഫീന മുജീബ്

 തന്റെ പാദങ്ങളെ ഓരോ ചുവടും മുന്നോട്ട് വെക്കുമ്പോഴും ശിവയ്ക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു തന്റെ അച്ചുവേട്ടൻ തന്നെ ഒരു ആപത്തിലേക്കും തള്ളി വിടുകയില്ല. അച്ചുവേട്ടൻ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ താൻ എന്തിന് മറ്റുള്ളവരെ ഭയക്കണം അവളുടെ ഉള്ളം അവളോട് മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വൈശാഖ് പറഞ്ഞ ക്ലാസ്സ് റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി ശിവ നീങ്ങി പുലർച്ചെ ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ അവിടെയെങ്ങും ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. വിജനമായ ആ കോളേജ് അങ്കണം അവളെ തെല്ലും ഭയപ്പെടുത്തിയില്ല. ആളൊഴിഞ്ഞ വരാന്തയിലൂടെ അവൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു. ദൂരെനിന്നുതന്നെ തങ്ങളിലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന ശിവയെ വൈശാഖ് കണ്ടിരുന്നു, അവളെ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ പക ആളിക്കത്തി. കെണിയിൽ അകപ്പെടാൻ പോകുന്ന തങ്ങളുടെ ഇരയെ നോക്കി അവർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ആളൊഴിഞ്ഞ വരാന്തയുടെ കൈവരികളിൽ പിടിച്ച് അവൾ വൈശാഖ് പറഞ്ഞ് ക്ലാസ് റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അവൻ സൂചിപ്പിച്ച റൂമിൽ പ്രവേശിച്ചതും അവൾ ചുറ്റുപാടും അശ്വിനെ അന്വേഷിച്ചു.

വിജനമായ ഒരു ക്ലാസും ആയിരുന്നു അത്. ഉപയോഗശൂന്യമായ ഡെസ്കും ബെഞ്ചും കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് അവിടെ. ആൾപ്പെരുമാറ്റം ഇല്ലാത്തതിനാൽ ചിലന്തികൾ അങ്ങിങ്ങായി വലകൾ കെട്ടിയിട്ട് തങ്ങളുടെ ഇരകളെ പ്രതീക്ഷിച്ച് സൂക്ഷ്മതയോടെയിരിക്കുന്നുണ്ട്. ആ റൂമിൽ പ്രവേശിച്ചതും ശിവയുടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ധൈര്യം ചോർന്നുപോയി. അവൾ തന്റെ സഖാവിന് വേണ്ടി അവിടെയാകെമാനം അന്വേഷിച്ചു. പെട്ടെന്നാണ് വാതിലിന്റെ അവിടെനിന്നും വൈശാഖും കൂട്ടരും ഒരു കൈയടിയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചത്. അവനെ കണ്ടതും ശിവയുടെ കണ്ണുകൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ജ്വലിച്ചു. അവൾ അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ വൈശാഖ് ഒരു പുച്ഛ ചിരിയോടെ സണ്ണിയെ ഒന്നു നോക്കി. നീ കേട്ടോടാ സണ്ണി ഇവളുടെ സഖാവിനെ ഏതോ പൂച്ച കടിച്ചു കൊണ്ടുപോയി..... കണ്ടു കിട്ടുകയാണെങ്കിൽ ഈ മാഡത്തെ ഒന്ന് അറിയിക്കണം കേട്ടോ... കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവളെ ആകെ ഒന്നുഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു പരിഹാസത്തോടെ വൈശാഖ് തുടർന്നു. അത് കേട്ടതും അതിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യാനെന്നവണ്ണം മറ്റുള്ളവർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പാണ്ഡവാസ് എല്ലാരും തന്നെയുണ്ട്, സിംഹങ്ങൾക്ക് മുൻപിൽ അകപ്പെട്ട ഒരു മാൻപേടയെ പോലെ ആയി ശിവ..

ഉള്ളിലെ പേടി മറച്ചു വെച്ച് അവൾ സധൈര്യം അവരുടെ മുൻപിൽ നിന്നു. നായിന്റെ മോള് അവളുടെ നിൽപ്പ് കണ്ടില്ലേ...? ഇപ്പോഴും അവളുടെ അച്ചുവേട്ടൻ അവളെ രക്ഷിക്കാൻ വരുമെന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കുകയാണ്.. നീയൊക്കെ എന്താണ് വിചാരിച്ചത് ഈ വൈശാഖ് എല്ലാം മറന്നെന്നോ..? നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടുള്ള പ്രണയം എല്ലാം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ.. നിന്റെ കൈ എന്ന് എന്റെ കരണത്ത് പതിഞ്ഞോ അന്നുമുതൽ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു നിമിഷത്തിനായി... വൈശാഖ് കടിച്ചു തുപ്പിയ എല്ലിൻ കഷ്ണമേ അവനെ കൊണ്ട് ഞാൻ തീറ്റിക്കുകയുള്ളൂ.. ജയിച്ചെന്ന് കരുതിയ അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് നിന്നെ ഞാൻ വലിച്ചെറിയുമെ ടീ അവന്റെ വാക്കുകളിൽ ദേഷ്യം കലർന്നു. അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളിലേക്ക് അടുത്തു. അപ്പോ അളിയാ ഞങ്ങൾ പുറത്ത് വെയിറ്റ് ചെയ്യാം.. ആവശ്യം കഴിയുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കൂടി പരിഗണിക്കണേ.. അവളെ നോക്കി ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ സണ്ണി പറഞ്ഞു. അവനൊരു പുഞ്ചിരിയും നൽകി അവർ പുറത്തേക്ക് പോയി.

വാതിൽ പുറത്തേക്ക് പൂട്ടി അവർ അവരുടെ ഊഴവും കാത്ത് ക്ഷമയോടെ നിന്നു. വൈശാഖ് തന്നിലേക്കടുക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് ശിവ തന്റെ പാദങ്ങൾ പുറകോട്ട് ചലിപ്പിച്ചു. രക്ഷപ്പെടാൻ ഒരു പഴുതി നായി അവൾ ചുറ്റും പരതി. അവൻ നടന്നടുക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് പുറകോട്ട് നീങ്ങിയ ശിവ ചുമരിൽ തട്ടി നിന്നു. അവളുടെ തൊട്ടു മുൻപിലായി വൈശാഖ് ഒരു വിജയ ഭാവത്തിൽ നിന്നു. തന്നെ കടന്നുപിടിച്ച വൈശാഖിനെ അവൾ ആഞ്ഞുതള്ളി.. പെട്ടെന്നുള്ള നീക്കമായതിനാൽ വൈശാഖ് പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. ഈ സമയം കൊണ്ട് ശിവ രക്ഷപ്പെടാനായി വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. ടീ ഒരലർച്ചയോടെ വൈശാഖ് അവളെ പുറകിൽ നിന്ന് വട്ടം പിടിച്ചു. തനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിർത്തിയ അവളുടെ കരണം നോക്കി അവൻ ആഞ്ഞു തല്ലി. അവന്റെ അടിയുടെ ആഘാതം കൊണ്ട് ശിവ പുറകിലേക്ക് വേച്ചു വീണു... ചുണ്ട് പൊട്ടി ചോരയൊഴുകി.. കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നത് പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്. അവൾ ഒരു ദയനീയമായ നോട്ടം അവനെ നോക്കി.

അവളുടെ പേടിച്ചരണ്ട നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ആവേശം കൂടി. ഒരു വിജയിയെ പോലെ തന്നിലേക്ക് നടന്നുവരുന്ന വൈശാഖിനെ പേടിയോടെ ശിവ നോക്കി. *********** നീ എന്നതാടാ ഉവ്വേ.. ഈ വെട്ടിയിട്ട മെരുക് പോലെ കിടന്നങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഉലാത്തുന്നത്,..? അവന്റെ വെപ്രാളം കണ്ടാൽ തോന്നും ഭാര്യ പ്രസവിക്കാൻ വേണ്ടി ലേബർ റൂമിൽ കയറിയിരിക്കുകയാണെന്ന്. മകന്റെ വെപ്രാളം നിറഞ്ഞ പ്രവർത്തികൾ നോക്കിക്കൊണ്ട് ത്രേസ്യ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. ഒന്നുമില്ലമ്മാ.. എന്തോ മനസ്സിനൊരു സുഖവും ഇല്ല വേണ്ടപ്പെട്ട ആർക്കോ ആപത്ത് സംഭവിച്ചത് പോലെ തോന്നുവാ.. അവൻ വേവലാതിയോടെ അമ്മച്ചിയോട് പറഞ്ഞു. ഒന്ന് പോയെടാ ചെറുക്കാ ആർക്കെങ്കിലും ആപത്ത് സംഭവിക്കുമ്പോൾ കർത്താവ് എന്താ നിനക്ക് നോട്ടി തരുന്നുണ്ടോ..? ഇങ്ങനെ ടെൻഷനടിക്കാൻ നീ ചുമ്മാ ആവശ്യമില്ലാത്തതൊന്നും ആലോചിച്ച് കൂട്ടണ്ട. ത്രേസ്യ അവനെ നോക്കി പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. അമ്മയുടെ ആ വാക്ക് ഒന്നും അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചില്ല.

ഞാനിപ്പോ വരാം എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. ========================== നിർത്താതെയുള്ള ശിവയുടെ ഫോണിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ശിവൻ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നത്. ബെഡിൽ കിടന്നടിക്കുന്ന ഫോണിലേക്ക് ശിവൻ ഒന്ന് സംശയത്തോടെ നോക്കി. ശേഷം ആൻസർ ബട്ടൺ അമർത്തി ചെവിയിലേക്ക് വെച്ചതും.. നീ ഇത് എവിടെ പോയി കിടക്കുകയായിരുന്നു ശിവാ എന്ന പാത്തുവിന്റെ ശബ്ദമാണ് കേട്ടത്. പാത്തുമോൾ ആണോ ശിവൻ വാത്സല്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അയ്യോ അച്ഛനായിരുന്നോ സോറി അച്ഛാ ഞാൻ അവൾ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചാണ്.. അവൾ ഒരു ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ മോള് ഇന്ന് ക്ലാസിനു പോയില്ലേ...? ശിവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. ക്ലാസിനോ ഇത്ര നേരത്തെയോ...? പാത്തുവും സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. ആഹ് ശിവ ഇന്ന് സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ് ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു നേരത്തെ ഇറങ്ങിയ ല്ലോ..? അപ്പൊ മോൾ എന്താ പോകാതിരുന്നത്..? ശിവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. ഓ... അ.. അത് അത് ഞാൻ മറന്നു പോയി, അച്ഛൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഓർത്തത്, ശരി അച്ഛാ ഞാനും പോകാൻ റെഡി ആവട്ടെ.. അവൾ പെട്ടെന്ന് കിട്ടിയ ഒരു നുണ വെച്ച് കാച്ചി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ഉള്ളിൽ ഒരുപാട് സംശയങ്ങൾ നുരഞ്ഞുപൊന്തി.

എന്തിനാണ് ശിവ കള്ളം പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയത്..? ഇങ്ങനെ കള്ളം പറയുന്ന ഒരാളല്ല ശിവ.. എന്താണ് സംഭവിച്ചത്...? പാത്തുവിന്റെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് സംശയങ്ങൾ കുമിഞ്ഞുകൂടി. ഫോണിൽ ഇക്കയുടെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു.. പക്ഷേ ഇന്നലെ തൊട്ടു പറയുന്നത് തന്നെ ഇന്നും ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണ്... ഇതെന്താ ഈ ഇക്കാക് സംഭവിച്ചത്..? അവൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. ഫോണും കയ്യിൽ പിടിച്ച് ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ആലോചിച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് തന്റെ ഫോണിലേക്ക് പരിചയമില്ലാത്ത ഒരു നമ്പറിൽ നിന്ന് കോൾ വന്നത്. ഹലോ... മറുതലക്കൽ നിന്നും തന്റെ ഇക്കാന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾക്ക് ആദ്യം ദേഷ്യമാണ് വന്നത്. ഇത് എവിടെയായിരുന്നു ഇക്കാ ഞാൻ ഇന്നലെ തൊട്ടു വിളിക്കുന്നതാണ്.. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. അച്ചോടാ... എന്റെ പാത്തു കൊച്ചിന് ദേഷ്യം വന്നോ..? നീ വിളിക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു, അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ അമ്മയുടെ ഫോണിൽ നിന്നും നിനക്ക് വിളിച്ചത്.. എന്റെ ഫോൺ ഇന്നലെ തൊട്ട് കാണാനില്ല, ഇനി നോക്കാൻ കോളേജ് മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളൂ അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. ഇക്കാ ഒരു കാര്യമുണ്ട് ശിവ ക്ലാസ്സ് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു നേരത്തെ ഇറങ്ങി എന്ന്, എനിക്കെന്തോ വല്ലാതെ പേടിയാകുന്നു പാത്തു തന്റെ സംശയം അശ്വിനോട് പറഞ്ഞു

. എന്തിന് പേടിക്കണം അവൾക്കു വല്ല അത്യാവശ്യവും കാണും അതാവും നേരത്തെ ഇറങ്ങിയത് അവൻ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അല്ല ഇക്കാ അവൾ കള്ളം പറഞ്ഞ് ഒരിക്കലും നേരത്തെ ഇറങ്ങില്ല ഇതെന്തോ അത്രയും വലിയ കാര്യം എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാകും എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു ഇക്കാ.. നീ പേടിക്കേണ്ട ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു കൊള്ളാം, അവളെ കൊണ്ട് തന്നെ നിനക്ക് വിളിപ്പിക്കാം പോരേ.. അവൻ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ടാക്കി. പാത്തു പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അശ്വിന് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു. പതിവില്ലാത്ത തന്റെ ഫോൺ മിസ്സിംങ്ങും മനസ്സിനുള്ളിൽ വല്ലാത്ത പരവേശവും ഒക്കെ കൂടി ശിവയ്ക്ക് എന്തോ ആപത്ത് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതിന്റെ മുന്നറിയിപ്പാണ് എന്ന് അവനും തോന്നി. അവൻ ധൃതിയിൽ കോളേജ് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.

തന്റെ മുന്നിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ വരുന്ന വൈശാഖിനെ ആവുന്നത് പോലെ ശിവ തടഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു. അവളുടെ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് അവനിൽ ആവേശം കൊള്ളിച്ചു. അവന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കരവലയത്തിനുള്ളിൽ ഒതുക്കിയ അവളെ അവൻ കാമം കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ നോക്കി. അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവൾക്ക് അവളോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി. സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് അവൾ അവനെ തള്ളിമാറ്റി ഓടാൻ ശ്രമിച്ചു. അവളുടെ ദാവണിയിൽ പിടുത്തമിട്ടു അവൻ അവളുടെ ഷാൾ വലിച്ചൂരി. ശിവ ഇരുകൈകൾകൊണ്ടും തന്റെ മാറിടം മറച്ചു പേടി യോടെ വൈശാഖിനെ നോക്കി. അവളുടെ വെളിവാക്കപ്പെട്ട അവയവങ്ങളിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ അവളിലേക്ക് നടന്നടുത്തു....... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക