💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 45

രചന: റഫീന മുജീബ്

പാത്തു വാതിൽ വലിച്ചടച്ചു തിരിഞ്ഞതും ആൻവി ദേഷ്യത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ടീ നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത് നിനക്ക് ഞാൻ ആരാണെന്ന് അറിയില്ല ആൻവി ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ അടിക്കാനോങ്ങിയപ്പോഴേക്കും കൊടുത്തു പാത്തു അവളുടെ മുഖമടച്ച് ഒരെണ്ണം. അറിയാ ടീ എനിക്ക് നിന്നെ നല്ലവണ്ണം അറിയാം, ഒരു നേരത്തെ ആഹാരത്തിന് വേണ്ടി തന്റെ മടിക്കുത്തഴിക്കേണ്ടി വരുന്ന തെരിവ് പെണ്ണുങ്ങൾക്കുണ്ടാവും നിന്നെക്കാൾ അന്തസ്സ്. ഒരു പെണ്ണിനു ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ടത് എന്താണെന്ന് അറിയോ..? അവളുടെ മാനം ജീവൻ പോയാലും അതിനെ തൊട്ടുകളിക്കാൻ അന്തസ്സുള്ള പെണ്ണുങ്ങൾ തയ്യാറാവില്ല. പുറത്തു പോയി പഠിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല, സംസ്കാരം വേണം, അന്തസ്സ് ഉണ്ടാവണം, അതിനു നല്ല തന്തക്ക് തന്നെ ജനിക്കണം, നിന്നെപ്പോലെ സ്വന്തം നേട്ടത്തിന് വേണ്ടി തന്റെ മാനത്തിന് പോലും വിലപറയുന്ന നിന്നെപ്പോലുള്ള പുഴുത്ത പട്ടികളാണ് നല്ല സ്ത്രീകളുടെ കൂടി വില കളയുന്നത്, പാത്തു അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ മറുകരണത്തും ആഞ്ഞടിച്ചു.

ടീ നീ എന്നെ അടിച്ചല്ലേ നിന്നെ ഞാൻ എന്നും പറഞ്ഞ് ആൻവി പാത്തുവിനെ അടിക്കാൻ ഓങ്ങിയതും ശിവ അവളുടെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു. തൊട്ടുപോകരുത് അവളെ, ഗുരുനാഥന്റെ വില അറിയാത്ത നിന്നെ പോലുള്ളവരുടെ കരം പതിഞ്ഞശുദ്ധമാകേണ്ടതല്ല ഇവൾ. ഇന്ന് ഞങ്ങൾ പെരുമാറും നീ നിന്ന് കൊള്ളേണ്ടിവരും ആൻവി മോളെ... ശിവ അവളെ നോക്കി പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. നീ മാറി നിൽക്ക് ശിവ, ഇവളെ കൊണ്ട് ഞാൻ സത്യം പറയിപ്പിക്കും, എന്റെ സാറിന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് സഹിക്കുന്നില്ല, എനിക്കിനി മുന്നും പിന്നും നോക്കാനില്ല രണ്ടിലൊന്നു തീരുമാനിക്കാതെ പാത്തു പുറകോട്ടില്ല, ഒന്നുകിൽ ഇവൾ സത്യം പറയും അല്ലെങ്കിൽ ഇവളുടെ മയ്യത്ത് ഇന്നിവിടെ നിന്നും കൊണ്ടുപോകും, എനിക്കിനി ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാനില്ല, ഒരു കൊലപാതകി ആകണമെങ്കിൽ ഞാൻ അതും ആകും. നോക്കട്ടെ ഇവൾ സത്യം പറയുമോ എന്ന്, പാത്തു അവളെ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി ഹോക്കി സ്റ്റിക്കും കയ്യിലേന്തി അവളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. ആൻവി ആ സ്റ്റിക്കിലേക്കും പാത്തുവിനെയും മാറിമാറി നോക്കി നോക്കി. പാത്തുവിന്റെ കണ്ണിലെ ദേഷ്യം അവളെ കൂടുതൽ ഭയപ്പെടുത്തി. പാത്തുഅവളോടടുക്കുന്നതിനനുരിച്ച് അവൾ പുറകോട്ട് മാറി കൊണ്ടിരുന്നു.

ആൻവി എതിർക്കാൻ നോക്കുന്നതിനു മുമ്പ് പാത്തുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ആദ്യത്തെ അടി വീണു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. , ആ അമ്മേ... !!ആൻവി അലറിവിളിച്ചു. അവളുടെ നിലവിളി ഒന്നും പാത്തുവിന്റെ ചെവിയിൽ വീണില്ല. അവളുടെ മുൻപിൽ ഒരേ ഒരു മുഖം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ അപമാനഭാരത്താൽ തലകുനിച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ മുഖം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പാത്തുവിന്റെ ദേഷ്യം അടങ്ങുന്നതുവരെ അവൾ ആൻവിയെ പൊതിരെ തല്ലി. പുറത്ത് ആൻവിയുടെ കരച്ചിൽ കേട്ട് എല്ലാവരും ഇളകിമറിഞ്ഞു,. പക്ഷേ അശ്വിനും കൂട്ടരും ആ വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഒരുത്തനെയും വരാൻ സമ്മതിച്ചില്ല. ശബ്ദംകേട്ട് പ്രിൻസിപ്പാളും മറ്റ് അധ്യാപകരും ശാഹുൽ സാറും എല്ലാവരും എത്തിയിരുന്നു. അവരുടെയെല്ലാം എതിർപ്പുകൾ അവഗണിച്ച് അശ്വിൻ ആ വാതിലിന് കാവൽ നിന്നു. പാത്തുവിന്റെ അടികൊണ്ടു ആൻവി നന്നായി ക്ഷീണിച്ചു, ശരീരവേദന അസഹ്യമായി തോന്നി മുഖം കണ്ടപ്പോൾ. ഇനി അടിക്കല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞ് ആൻവി പാത്തുവിന്റെ കാലിൽ വീണു. അവസാനം എല്ലാം പറയാം എന്ന് അവൾ സമ്മതിച്ചപ്പോൾ ശിവ ഫോണിൽ അത് ഷൂട്ട് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഷാഹുൽ സാറിനെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചു

ആ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത് സണ്ണിയാണ്. ആൻവി അവിടെയുള്ളത് സാർ അറിയുന്നത് ആ കതക് അടഞ്ഞതിനുശേഷമാണ്. പിന്നെ എല്ലാം അവളുടെ മിടുക്കായിരുന്നു. ശരീരത്തിൽ അങ്ങിങ്ങായി മുറിവ് ഉണ്ടാക്കിയതും വസ്ത്രങ്ങൾ കീറിയതും എല്ലാം അവളായിരുന്നു. ഇലക്ഷനിൽ എങ്ങനെയും വിജയിക്കണം എന്ന ഗൂഢലക്ഷ്യം മാത്രമാണ് ഇതിനുള്ളത് എന്നും അവൾ സമ്മതിച്ചു. എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ പാത്തുവിന്റെ രക്തം വീണ്ടും തിളച്ചു. വീണ്ടും അവളെ അടിക്കാൻ ഓങ്ങിയ പാത്തുവിനെ ശിവ തടഞ്ഞു. , വേണ്ടടീ ഇനി അടിച്ചാൽ ഇവൾ ചത്തുപോകും, വിട്ടേക്ക് ഇവൾക്കുള്ളത് കാലം കൊടുത്തോളും ശിവ ദേഷ്യത്തോടെ ആൻവിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഏറെ സമയത്തിനുശേഷം ആ വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കിനിന്നു. തന്നെ കടിച്ചുകീറാൻ നിൽക്കുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് മുൻപിലേക്ക് പാത്തു തനിക്ക് കിട്ടിയ തെളിവ് നീട്ടി. വേണ്ടപ്പെട്ടവർക്ക് എല്ലാം ആ തെളിവുകൾ പാത്തു നൽകി.

തന്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിയിക്കപ്പെട്ടതിൽ ശാഹുൽ സാർ നന്ദിയോടെ അവളെ നോക്കി. തന്നിഷ്ടത്തിന് ഓരോന്ന് ചെയ്തു കൂട്ടി എന്നും പറഞ്ഞു പാത്തുവിനെ സസ്പെൻഡ് ചെയ്യാൻ പ്രിൻസിപ്പാൾ ഒരു ശ്രമം നടത്തി. പക്ഷേ അതിനെ ശക്തമായി എതിർത്തു കൊണ്ട് ഫോർ ഫൈറ്റേഴ്സും അവർക്ക് സപ്പോർട്ടായി മുഴുവൻ വിദ്യാർത്ഥികളും അണിചേർന്നു. ആൻവിയെയും പാണ്ഡവാസിനെയും സസ്പെൻഡ് ചെയ്തുകൊണ്ട് പ്രിൻസിപ്പാൾ കോളേജിന്റെ മുഖം രക്ഷിച്ചു. സാറിനോട് മാപ്പ് പറയാതെ ഒറ്റ എണ്ണം ഈ കോമ്പൗണ്ട് വിട്ടു പോകില്ലന്ന് വിദ്യാർഥികൾ എല്ലാവരും ഒറ്റക്കെട്ടായി തീരുമാനിച്ചു. എല്ലാവരുടെയും മുമ്പിൽ വെച്ച് ഷാഹുൽ സാറിനോട് മാപ്പ് പറയിപ്പിക്കാൻ അവർ മറന്നില്ല. ചെരുപ്പ് കൊണ്ട് മാലയുണ്ടാക്കി ആൻവിക്കും കൂട്ടർക്കും ഹാരം ഉണ്ടാക്കി അവരുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു കൊണ്ടാണ് കോളേജിൽ നിന്നും എല്ലാവരും അവരെ പടിയിറക്കിയത്... സാറിനോട് ജോലിയിൽ കയറാൻ പ്രിൻസിപ്പാൾ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഷാഹുൽ സാർ അതിനെതിരെ നിന്നു.

താൻ പഠിപ്പിക്കുന്ന എല്ലാ കുട്ടികളും അപേക്ഷയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞെങ്കിലും സാർ അത് പുഞ്ചിരിയോടെ എതിർത്തു. തന്നോട് പോകരുതെന്ന് അപേക്ഷിക്കാൻ വന്ന അശ്വിനെയും അച്ചായനെയും കാർത്തിയെയും ശ്യാമിനെയും പാത്തുവിനെ യും ശിവയേയും അദ്ദേഹം സ്നേഹത്തോടെ എതിർത്തു. ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും തെറ്റുകാരനായി നിൽക്കേണ്ടിവന്നവരുടെ മുൻപിൽ ഇനി എനിക്ക് ആത്മധൈര്യത്തോടെ ക്ലാസ്സ് എടുക്കാൻ സാധിക്കില്ല, പറമ്പിൽ കിളക്കേണ്ടി വന്നാലും ഇനി അധ്യാപക ഫീൽഡിലേക്ക് താൻ ഇല്ല എന്ന് സാറ് ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. തന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ തലകുനിച്ച് നിൽക്കുന്ന പാത്തുവിന്റെ കവിളിൽ അദ്ദേഹം സ്നേഹത്തോടെകൈ വെച്ചു. നിറഞ്ഞ വന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊടുത്തു. താൻ പേടിക്കണ്ട ടോ തന്നെ പട്ടിണിക്കിടാതെ നോക്കാനുള്ള കഴിവോക്കെ എനിക്കുണ്ട് സാർ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പാത്തു സാറിന്റെ കൈ തന്റെ രണ്ടുകൈകൊണ്ടും മുറുകെ പിടിച്ച് മെല്ലെയൊന്ന് ചുംബിച്ചു. സാർ അവളെ നോക്കി കുസൃതിയോടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് പോകുന്ന സാറിനെ വേദനയോടെ അവർ നോക്കി നിന്നു.... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക