💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 60

രചന: റഫീന മുജീബ്

 അച്ചായൻ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി നേരെ പോയത് അശ്വിന്റെ കുഴിമാടത്തിനരികിലേക്കായിരുന്നു അവൻ ആ കുഴിമാടത്തിലേക്ക് വേദനയോടെ നോക്കി... അറിയാം അശ്വിൻ നീ ഇപ്പോൾ അകലെയെവിടെയോ നിന്ന് ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്.. എന്തൊരു വിധിയാ കർത്താവേ ഇത്..? ഇങ്ങനെ അറുത്തു മാറ്റാനാണെങ്കിൽ നീ എന്തിന് ഞങ്ങളെ അടുപ്പിച്ചു...? അവന്റെ സന്തോഷം കാണാനല്ലേ ഞാൻ പ്രാണനായി കൊണ്ടുനടന്ന പെണ്ണിനെ അവന് വിട്ടുകൊടുത്ത് മാറിനിന്നത്, അതുകൊണ്ട് ഇനി അവളുടെ സങ്കടം കൂടി ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കാണേണ്ടി വരില്ലേ...? ഇതിനു മാത്രം തെറ്റ് എന്താണ് ഞാൻ ചെയ്തത്...? തന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ അവൻ കൈത്തലം കൊണ്ട് അവയെ തുടച്ചുമാറ്റി. അച്ചായാ... അവന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് വേദനയോടെ കാർത്തി വിളിച്ചു.. , അവനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി അച്ചായൻ വീണ്ടും ആ നിൽപ്പ് തുടർന്നു. , അറിയാം ഞാൻ പോകുന്നതുകൊണ്ട് ഏറ്റവും കൂടുതൽ തളരുന്നത് നീയാണെന്ന്,

പക്ഷേ ഈ യാത്ര എനിക്ക് പൂർത്തിയാക്കിയേ പറ്റൂ... അച്ചായാ.... ഞാനിവിടെ നിൽക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അശ്വിന്റെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ ഭ്രാന്തനാക്കുന്നു. എന്റെ സമനിലതെറ്റുന്നതിനുമുമ്പ് എനിക്ക് ഇവിടുന്ന് ഓടിയൊളിക്കണം, ദയവുചെയ്ത് എന്നെ പോകാൻ അനുവദിക്കണം, എന്നുപറഞ്ഞ് കാർത്തി തൊഴുകൈയോടെ അച്ചായനെ നോക്കി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അച്ചായൻ അവന്റെ കൈകൾക്കുമേൽ തന്റെ കൈകൾ വെച്ചു. എനിക്കറിയാം നിന്റെ മാനസികാവസ്ഥ. നിന്നെ ഞാൻ തടയില്ല ഒരിക്കൽ നീ തിരിച്ചു വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഞാൻ ഉണ്ടാകും ഇവിടെ, അശ്വിനു വേണ്ടി അവന്റെ കടമകൾ എല്ലാം ഞാൻ ചെയ്യും അച്ചായൻ ഒരു ഇടർച്ച യോടെ പറഞ്ഞു. അച്ചായാ... ശിവ അവൾക്കിനി ആരും ഇല്ലടാ. , അശ്വിൻ നിന്റെ കൈകളിൽ അവളെ ഏൽപ്പിച്ചത്.

നീ ഉണ്ടാവണം അവളുടെ കൂടെ തളരാൻ വിടല്ലേ അവളെ ചേർത്തു നിർത്തണം നീ, കാർത്തി അവനെ നോക്കി പ്രതീക്ഷയോടെ പറഞ്ഞു. അവന് അച്ചായൻ വേദനയിൽ കലർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി. കാർത്തി അവനെ തന്നെ ഒരു നിമിഷം നോക്കിനിന്നു. , ശേഷം അവനെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ച് ഇറുകെ പുണർന്നു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അച്ചായനും അതുവരെ തടഞ്ഞു വെച്ചിരുന്ന എല്ലാ സങ്കടവും അണപൊട്ടിയൊഴുക്കി. പരസ്പരം പുണർന്നു കൊണ്ട് പൊട്ടിക്കരയുന്ന അവരെ നോക്കി ശ്യാം മാറിനിൽക്കുന്നത് കണ്ട കാർത്തി ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവനെ മാടി വിളിച്ചു. , വിളിക്കാൻ കാത്തുനിന്ന പോലെ ശ്യാം ഓടി വന്ന് അവരെ പുണർന്നു. മൂന്നുപേരും അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരാളുടെ വിടവ് അവിടെ നന്നായി കാണപ്പെട്ടു. ദൂരെ ഒരു നക്ഷത്രം അവരെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മിയോ...?

ആ സൗഹൃദ സ്നേഹത്തിനു മുൻപിൽ അന്തരീക്ഷം പോലും ഇഴുകി ചേർന്നു, കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴ വർഷിച്ചു പ്രകൃതിയും അവരുടെ കൂടെ കൂടി. *********** കാർത്തി യാത്രപറഞ്ഞു പോയതിനുശേഷം അച്ചായനും ശ്യാമും ശരിക്കും ഒറ്റപ്പെട്ടു. ശിവയെ അവിടെ നിർത്തിയാൽ അവളുടെ സങ്കടത്തിന് ആഴം കൂടുകയേ ഉള്ളൂ എന്നും പറഞ്ഞ് പിറ്റേദിവസം രാവിലെ തന്നെ അവരെ വീട്ടിലേക്കയച്ചു. അവളുടെ അവസ്ഥ ഏവരുടെയും കണ്ണ് നിറയ്ക്കുന്നതായിരുന്നു. അശ്വിന്റെ അമ്മ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ സ്നേഹത്തോടെ ചുംബിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് അവളെ യാത്രയാക്കിയത്, ഒരു പ്രതിമ കണക്ക് തന്നെയായിരുന്നു അവൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്. തന്റെ പ്രാണനും പ്രണയവും ഇവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചു ഈ ശിവ ഇറങ്ങുകയാണ് അച്ചുവേട്ടാ.. ശിവ ആ കുഴിമാടത്തിലേക്ക് ഒരിക്കൽകൂടി നോക്കവേ അണ പൊട്ടി ഒഴുകാൻ കാത്തിരുന്ന മിഴിനീർ വീണ്ടും കുത്തിയൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി. തന്റെ മുൻപിലുള്ള ഡയറിയിലെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്ക് രണ്ടിറ്റു കണ്ണുനീർ വീണപ്പോഴാണ് ശിവ കരയുകയാണെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കിയത്.

തന്റെ കൈകൾകൊണ്ട് ആ കണ്ണുനീർ തുടച്ച് അവളാകയ്യിലേക്ക് നോക്കി. ഇനിയും കണ്ണുനീരോ...? എത്ര കരഞ്ഞു തീർത്ത രാവും പകലും, ഇപ്പോഴും മാറ്റമില്ലാത്തത് അച്ചുവേട്ടന്റെ ഓർമ്മകൾക്കും ഈ കണ്ണീരിനും ആണ്, ശിവയുടെ മുറിയിൽനിന്ന് വെളിച്ചം വരുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ് ശിവൻ അവിടേക്ക് ചെന്നത്, മോൾ ഇനിയും ഉറങ്ങിയില്ലേ...? തന്റെ കൈകളിലേക്ക് തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്ന ശിവ ആ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഓർമ്മകളിൽനിന്നും ഉണർന്നത്. ഉറക്കം വന്നില്ലച്ഛാ... ഒരു ചാനൽ നാളെ എന്റെ ജീവിതകഥ വേണമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു, അവർക്ക് എന്തോ പരിപാടി ചെയ്യാൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു, എന്തായാലും ഉറക്കം പോയി അപ്പോൾ പിന്നെ അവർക്ക് വേണ്ടത് തയ്യാറാക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. ശിവ അച്ഛനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പുറമേ പുഞ്ചിരിചാലും അവൾ ഉള്ളിൽ കരയുകയാണ് ശിവനറിയാം... അവളെ ഒന്നു നോക്കിയ ശേഷം ശിവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ശിവ അശ്വിന്റെ മരണശേഷം ആകെ തകർന്നു,

ഒരു വേള മനോനില തകർന്നവളെ പോലെ പെരുമാറി, ജീവിതത്തിലെ വർണ്ണങ്ങൾ എല്ലാം ത്യജിച്ചു. വെള്ള വസ്ത്രം അണിയാൻ ഒരുങ്ങിയ അവളെ അമ്മയാണ് അതിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചത്. താൻ മരിക്കുന്നതുവരെ തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഇങ്ങനെ കാണരുതെന്ന് പറഞ്ഞ അമ്മയ്ക്ക് മുൻപിൽ അവൾക്ക് കീഴടങ്ങേണ്ടി വന്നു. ചുമരിൽ മാലയിട്ട് തൂക്കിയ തന്റെ അമ്മയുടെ ചിത്രത്തിന് മുൻപിൽ അയാൾ വേദനയോടെ നിന്നു. ലച്ചുവിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതോടെ ശിവ തീർത്തും ഒറ്റപ്പെട്ടു. അവളെ ഇന്ന് കാണുന്ന ഈ ശിവ യാക്കി മാറ്റിയത് അച്ചായൻ തന്നെയാണ്, ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് അവൻ, ശിവൻ ഓരോന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ച് തന്റെ കട്ടിലിൽ കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു. *********** നിനക്ക് ഇതുവരെ അകത്തുവന്നു കിടക്കാറായില്ലേ...? പുറത്തെ ചാരുപടിയിൽ കണ്ണുതുറന്ന് മലർന്നുകിടന്ന അച്ചായൻ ത്രേസ്യയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അമ്മ കിടന്നോ ഞാൻ കുറച്ചു നേരം ഇവിടെ കിടക്കട്ടെ അവൻ ത്രേസ്സ്യയ്ക്കും നേരെ ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവനെ നിർബന്ധിച്ചിട്ടും കാര്യമില്ലെന്ന് അറിയുന്നത് കൊണ്ടാവും അവരും പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ അകത്തേക്ക് പോയി. അന്ന് അച്ചു പോയതിനുശേഷം പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടു, പരീക്ഷണത്തിന്റെ നാളുകളായിരുന്നു പിന്നീട്. അവന്റെ മരണം എല്ലാവരെയും തകർത്തു കാർത്തി നാടുവിട്ടു, അരുൺ തുടർന്ന് പഠിക്കുന്നില്ല എന്നുപറഞ്ഞ് വിദേശത്തേക്ക് ചേക്കേറി. വായാടിയും കുറുമ്പു കാണിച്ചും നടന്നിരുന്ന പാത്തു പിന്നീട് ആരോടും മിണ്ടാതെയായി അവളുടെ നിശബ്ദത എല്ലാവരെയും തളർത്തി. ഇങ്ങനെ പോയാൽ അവൾ ഒരു രോഗിയായി തീരും എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാവാം ഷാഹുൽ സാറ് അവളെ തന്റെ അരികിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, ഒരു മാറ്റം അവള്ക്ക് അത്യാവശ്യം ആയതുകൊണ്ടാവാം ആ സുഹൃത്തുക്കൾ അവൾക്ക് വേദനയോടെ യാത്രാമൊഴി നൽകി. എല്ലാവരും പോയപ്പോൾ താനും ശ്യാമും തികച്ചും ഒറ്റപ്പെട്ടു. അച്ചായന്റെ ഓർമ്മകളിലേക്ക് വേദനിപ്പിക്കുന്ന ദിനങ്ങൾ വീണ്ടും വന്നെത്തി. അശ്വിന്റെ പോസ്റ്റുമോർട്ടം റിപ്പോർട്ട് കയ്യിൽ കിട്ടിയതിനു ശേഷം ആണ്

എല്ലാവരെയും സ്ഥലം എസ് ഐ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചത്. അവിടെ ചെന്നത് മുതൽ അയാളുടെ സ്വഭാവം മാറി. എല്ലാവരെയും മാറി മാറി അദ്ദേഹം ചോദ്യം ചെയ്തു. തന്നെയും ശിവയെയും പ്രതിസ്ഥാനത്തു നിർത്തി അദ്ദേഹം ചോദ്യം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അതിനു സാക്ഷിയായി അശ്വിന്റെ അമ്മയും പെങ്ങമ്മാരും തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളും.... മിസ്റ്റർ ആന്റോ ആന്റണി കൂർമബുദ്ധി കാരൻ താങ്കൾ തന്നെയാണ് സുഹൃത്തിന്റെ ഘാതകൻ എന്നു പറഞ്ഞാൽ താൻ നിഷേധിക്കുമോ..,? നോ.... എസ് ഐയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഒരു അലർച്ചയായിരുന്നു മറുപടി. പ്ഫാ.. %&&%%::മോനെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ കയറി ഞങ്ങളോട് അലറുന്നോ ടാ എന്നും പറഞ്ഞ് എസ് ഐ രവീന്ദ്രനാഥ് അവന്റെ കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു.. അയാൾ അടിച്ചതിലേറെ അവനെ വേദനിപ്പിച്ചത് അയാളുടെ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു. തന്റെ അച്ചുവിനെ താൻ കൊന്നു എന്നോ....? അച്ചായൻ കവിളിൽ കൈവെച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ അയാളെ നോക്കി. നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നോ ടാ ഞങ്ങൾ ഈ ആരോപണം ഉന്നയിക്കുന്നത് വ്യക്തമായ തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്...

ഈ നിൽക്കുന്ന ശിവ പാർവതിയെ നീ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ലേ....? അശ്വിൻ രാഘവിനേക്കാൾ മുൻപ് നിന്റെ മനംകവർന്ന പെണ്ണല്ലേ ഇവൾ.. ശിവയ്ക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി അയാൾ അച്ചായനോട് ചോദിച്ചു. തന്റെ നേരേ നിറമിഴിയോടെ നോക്കുന്ന ശിവയെ നിസ്സഹായതയോടെ അച്ചായൻ നോക്കി. പറയെടാ ..... സത്യം ഞങ്ങളുടെ കൈക്ക് പണിയുണ്ടാക്കാതെ അയാൾ വീണ്ടും അവനു നേരെ അലറി. അതെ! അവൾ ഞാൻ സ്നേഹിച്ച പെണ്ണ്, അശ്വിനു മുൻപ് തന്റെ പാതിയാക്കാൻ കൊതിച്ചവൾ, ഏവരെയും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അച്ചായന്റെ ശബ്ദം അവിടെ മുഴങ്ങി കേട്ടു. ശിവ കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ മിഴിച്ചു നിന്നു. കാൽച്ചുവട്ടിലെ മണ്ണ് ഒലിച്ചുപോകുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. ഒരു ആശ്വാസത്തിനായി അവൾ അവിടെയുള്ള ചുമര് ചാരി തളർച്ചയോടെ നിന്നു.. " ശിവയെ അച്ചായൻ ഒരു വേദനയോടെ നോക്കി.. സോറി ശിവ എന്റെ ഇഷ്ടം ഇങ്ങനെയൊരു അവസ്ഥയിൽ നീ അറിയും എന്ന് ഒരിക്കലും ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല, ഒരിക്കലും അറിയരുത് എന്ന് കരുതിയ സാഹചര്യത്തിലാണ് മോളെ നീ ഇതറിയുന്നത്..

തന്നെ തന്നെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്ന ശിവയെ അവൻ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി. ഹാ ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട് ഞങ്ങളുടെ സംശയങ്ങൾ ഓരോന്നോരോന്നായി തെളിഞ്ഞു വരുന്നില്ലേ....? എസ് ഐ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ അച്ചായനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. പിന്നെ ഇവൾ കുറച്ചു കാലം അവന്റെ കൂടെ നടന്നപ്പോൾ ഇവൾക്കും മടുത്തു കാണും, എന്തുകൊണ്ടും അശ്വിനേക്കാൾ സൗന്ദര്യവും സമ്പത്തുമുള്ള നീ തന്നെയാണ് അവനേക്കാൾ നല്ലത് എന്നിവൾക്കും തോന്നിക്കാണും, പെണ്ണല്ലേ ഇനം അങ്ങനെ തോന്നിയില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളൂ ശിവയെ അടിമുടി നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. അത് നിന്റെ കുടുംബത്തിലെ പെണ്ണുങ്ങൾ, എല്ലാവരും ഒരുപോലെയാണെന്ന് വിചാരിക്കരുത്, അച്ചായൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. പ്ഫാ... നായെ പൊലീസിന് നേരെ കുരക്കുന്നോടാ എന്നുപറഞ്ഞ് അയാൾ അച്ചായന്റെ കഴുത്തിനു കുത്തിപ്പിടിച്ചു ചുമരിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞാൽ പോലീസുകാരൻ ആണെന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കില്ല അങ്ങനെ നോക്കിയ ശീലവും ഇല്ല ഈ ആന്റണിക്ക് അച്ചായൻ ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ മറുപടി പറഞ്ഞു. ഓഹോ ഞങ്ങൾ പറയുന്നതിലാണ് തെറ്റ്, നിങ്ങൾക്ക് എന്തും കാണിക്കാം,

അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നതിനു മറുപടി താ.. എങ്ങനെയാണ് അശ്വിൻ രാഘവ്‌ അവിടെ അത്ര നേരത്തെ എത്തിയത്, നിങ്ങൾ ഫ്രണ്ട്സിനു മാത്രം അറിയാവുന്നകാര്യാമാണ് അവനും ശിവയും കോളേജിൽ നേരത്തെ എത്തുമെന്ന് ഈ കാര്യം എങ്ങനെ കൊലയാളികൾ അറിഞ്ഞു, അയാൾ അച്ചായന്റെ കഴുത്തിലെ പിടി ഒന്ന് അയച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇത് നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒത്തുകളിച്ചതാ അവനെ ആ നേരത്ത് അവിടെ എത്തിച്ചതും ഈ കൊലപാതകത്തിന് കൂട്ട് നിന്നതും ഇവളാണ് അയാൾ ശിവയ്ക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഹേയ്.... അനാവശ്യം വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ..? അച്ചായൻ ഞൊടിയിടയിൽ തന്നെ പിടിച്ച അയാളെ തട്ടിമാറ്റി അയാളുടെ കഴുത്തിൽ കേറി പിടിച്ചു ചുമരിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു.. ദേഷ്യം കൊണ്ട് അച്ചായന്റെ ഞരമ്പുകൾ എല്ലാം വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു,, കണ്ണുകൾ ചുവന്നു ഒരു വല്ലാത്ത ഭാവം അവനിൽ വന്നുചേർന്നു, എസ് ഐ അവനെ പേടിയോടെ നോക്കി, അവന്റെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ കിടന്നയാൾ ശ്വാസത്തിനു വേണ്ടി പിടഞ്ഞു. അവിടെയുള്ള മുഴുവൻ പോലീസുകാരും എത്ര പരിശ്രമിച്ചിട്ടും അയാളിലുള്ള അവന്റെ പിടി വീടുവിയ്ക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. അവന്റെ കാതുകളിൽ അയാൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ മാത്രമായിരുന്നു,

അവന്റെ ദേഷ്യം കൂടുന്തോറും അയാളിലെ പിടി അവൻ മുറുക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. അയാൾ അവന്റെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ കിടന്നു പിടഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു ഒരിറ്റു ശ്വാസത്തിനുവേണ്ടി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ച് പുറത്തേക്ക് വന്നിട്ടുണ്ട്, ഒരു നിമിഷം മരണം മുന്നിൽ കണ്ടു. മോനേ.... എന്നുള്ള നിർമ്മലയുടെ അലർച്ചയാണ് അച്ചായനെ സ്വബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്. ആ വിളി കേട്ടതും അവൻ പോലുമറിയാതെ അവന്റെ കൈകൾ മെല്ലെ അയഞ്ഞു. അച്ചായന്റെ പിടി അയഞ്ഞതും അയാൾ അവനിൽ നിന്നും കുതറിമാറി ക്ഷീണിതനായി തറയിൽ ഇരുന്നു. അച്ചായൻ പിടിച്ച് ഭാഗത്ത് കൈ വെച്ച് ചുമച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു. നിർമ്മലയെ നോക്കിയ അച്ചായൻ അവൾ അരുതെന്ന് തല കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചപ്പോൾ ശാന്തനായി. നിർമ്മലയുടെ അരികിലിരിക്കുന്ന അനുമോളെ യും അശ്വിനിയും അവൻ നോക്കി, രണ്ടാളും പേടിച്ച് വല്ലാതെ ആയിട്ടുണ്ട്. പോലീസുകാരന്റെ ദേഹത്ത് കൈവെക്കാനായോടാ പന്ന ........ മോനെ എന്ന് അലറി കൊണ്ട് അച്ചായനെ പിടിച്ചയാൾ തള്ളി, പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതായതുകൊണ്ടുതന്നെ അച്ചായൻ നിലത്തേക്ക് വീണു. എല്ലാവരും കൂടി ചേർന്ന് അവനെ വളഞ്ഞിട്ടു തല്ലി.

കൂടെയുള്ളവർഎല്ലാം നിസ്സഹായരായി നോക്കിനിൽക്കാനല്ലാതെ വേറെ ഒന്നിനും കഴിയുമായിരുന്നില്ല. സ്റ്റോപ്പ് ഇറ്റ് ഇൻസ്പെക്ടർ, എന്ത് അക്രമമാണ് നിങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത്...? പെട്ടെന്നുള്ള ആ ശബ്ദം കേട്ട് എല്ലാവരും ശബ്ദം കേട്ടിടത്തേക്ക് നോക്കി. ഒരു നാല്പതിനോടടുത്ത പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ ദേഷ്യത്തോടെ അകത്തേക്ക് വന്നു. കയ്യിലുള്ള കോട്ടും ഇട്ടിരിക്കുന്ന വേഷത്തിൽ നിന്നും വന്നിരിക്കുന്നത് ഒരു വക്കിലാണെന്ന് ഏവർക്കും മനസ്സിലായി. അച്ചായനെ തല്ലിച്ചതച്ചു അവശനാക്കിയിരുന്നു. അവൻ പതിയെ തലചെരിച്ചു നോക്കി.. സ്റ്റീഫൻ അങ്കിൾ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടു അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു. അമ്മച്ചിയുടെ ഒരേയൊരു ആങ്ങളയാണ്, ഈ സ്റ്റീഫൻ, അവന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടതും അയാളുടെ മുഖമൊന്ന് വാടി. അയാൾ അവനരികിൽ ചെന്നു അവനെ പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ചു, അവന്റെ മുഖത്തും ചുണ്ടിലും അടികിട്ടി പൊട്ടിയ ഭാഗങ്ങളിലൂടെ അയാൾ വേദനയോടെ തലോടി. മിസ്റ്റർ ഇൻസ്‌പെക്ടർ എന്തടിസ്ഥാനത്തിലാണ് താങ്കൾ ഇവന്റെ ദേഹത്തു കൈ വെച്ചത്,..?

സ്റ്റീഫൻ ദേഷ്യത്തോടെ എസ് ഐ യുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു. ഒരു പോലീസുകാരന്റെ ദേഹത്ത് കൈ വെച്ച ഇവനെ പിന്നെ ഞങ്ങൾ പൂവിട്ടു പൂജിക്കണോ...? തന്റെ കഴുത്തൊന്നു തടവിക്കൊണ്ട് അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. യാതൊരു പ്രകോപനവുമില്ലാതെ ആക്രമിക്കാൻ ഇവന് ഭ്രാന്ത് ഒന്നുമില്ല, വാദിയെ പ്രതിയാക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ പോലീസ് മുറ എന്റെ കൊച്ചിനോട് വേണ്ട അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ അലറുകയായിരുന്നു. കാര്യമറിയാതെ സംസാരിക്കരുത് മിസ്റ്റർ, ഇവനെ പ്രതിസ്ഥാനത്ത് ഞങ്ങൾ നിർത്തിയിട്ടുണ്ട് എങ്കിൽ അതിന് ഞങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വ്യക്തമായ തെളിവുണ്ട് അയാൾ പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒരു അഡ്വക്കേറ്റ് എന്ന നിലയ്ക്ക് ആ തെളിവ് എന്നെ കൂടി കാണിക്കണം, എനിക്കും ബോധ്യമാകുന്ന തെളിവ് ആണെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് നടപടിയുമായി മുൻപോട്ടു പോകാം ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഡ്യൂട്ടിക്ക് തടസ്സമാവില്ല, അങ്ങനെ വഴിയെ പോകുന്നവരെ മൊത്തം തെളിവ് കാണിക്കേണ്ട ആവശ്യം ഞങ്ങൾക്കില്ല, എസ് ഐ സ്റ്റീഫനെ നോക്കി പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഉണ്ട് മിസ്റ്റർ, നിങ്ങൾ മറന്നു പോയെന്നു തോന്നുന്നു ഞാനൊരു വക്കീലാണ്, അശ്വിനും ആന്റണി യും തമ്മിൽ ഇന്നുവരെ ഒരു വഴക്കും നടന്നതായിട്ട് ആർക്കുമറിയില്ല, ഒരു വയറ്റിൽ പിറന്ന കൂടപ്പിറപ്പുകളേക്കാൾ സ്നേഹത്തിലാണ് അവർ കഴിഞ്ഞതെന്ന് അവരെ അറിയുന്ന എല്ലാവർക്കും അറിയാവുന്ന കാര്യമാണ്, അങ്ങനെയുള്ളപ്പോൾ നിങ്ങൾ പറയുന്ന ആ തെളിവ് നിങ്ങൾ കെട്ടിച്ചമച്ചതാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്കത് സമ്മതിക്കേണ്ടിവരും സ്റ്റീഫന്റെ ഓരോ വാക്കും ആ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടു. അയാൾക്കു മുമ്പിൽ ആ തെളിവുകൾ നല്കുകയല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവർ ആ തെളിവ് സ്റ്റീഫന് നൽകി. അതൊരു കത്തായിരുന്നു, അച്ചായന്റെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ച പ്രണയം തുറന്നു പറയുന്ന ഒരു കത്ത്, അതിലെ ഓരോ വരികളും അച്ചായനെ പ്രതിസ്ഥാനത്ത് ആക്കി കൊണ്ടായിരുന്നു സ്റ്റീഫൻ അത് വായിച്ച് തിരിച്ചും മറിച്ചും ഒന്ന് നോക്കി. ശേഷം എസ്ഐയെ നോക്കി പരിഹാസത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. കഷ്ടം, നിങ്ങൾക്ക് ഇത്ര ബുദ്ധിയെ ഉള്ളൂ, ഊരും പേരും വ്യക്തമാകാത്ത ഒരാൾ ഇങ്ങനെയൊരു കത്തയച്ചിട്ടുണ്ട് എങ്കിൽ എന്തായാലും അന്വേഷണം വഴിതിരിച്ചുവിടാനുള്ള തന്ത്രമാണെന്ന് ഏത് മന്ദബുദ്ധിക്കും മനസിലാകും,

ഈ കത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ നിങ്ങൾ മുന്നോട്ട് പോവുകയാണെങ്കിൽ ഞങ്ങൾക്കും ഞങ്ങളുടേതായ രീതിയിൽ പ്രതികരിക്കേണ്ടി വരും സ്റ്റീഫൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഭീഷണിയാണോ..? അയാളും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല.. ആണെന്ന് കൂട്ടിക്കോളൂ, കോളേജ് വിദ്യാർത്ഥികളോട് കളിക്കാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്, അവർക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ടവനാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്, അതിലേറെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ പ്രതിസ്ഥാനത്തു നിർത്തി നിങ്ങളുടെ ഈ അന്വേഷണം മുന്നോട്ട് പോവുകയാണെങ്കിൽ വരും ഭവിഷത്തുകൾ നേരിടാൻ നിങ്ങൾ തയ്യാറായിക്കോളൂ.. എസ് ഐയെ രൂക്ഷമായി നോക്കി കൊണ്ട് സ്റ്റീഫൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ ഒരു നിമിഷം എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഒന്ന് പതറി, എപ്പോ വിളിച്ചാലും സ്റ്റേഷനിൽ ഹാജരായി കൊള്ളണമെന്ന് ഉടമ്പടിയോടെ അച്ചായനെ വിടാം എന്നയാൾ സമ്മതിച്ചു. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാണ് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നത്. പുറത്തെത്തിയതും അച്ചായനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്റ്റീഫൻ കുറച്ചു മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കും കേട്ട് അവന്റെ ഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞുമുറുകാൻ തുടങ്ങി. തിരക്കുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞുഎല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും പോയി.

അങ്കിൾ പോകുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുന്ന അച്ചായനെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് ശിവ കോളറിനു കുത്തിപിടിച്ചത്.. സത്യം പറയടോ നിങ്ങൾ തന്നെയാണോ എന്റെ അച്ചുവേട്ടനെ അവൾ വാക്കുകൾ മുഴുവൻ ആകുന്നതിനു മുൻപ് അവളുടെ കരണത്ത് നിർമ്മലയുടെ കൈകൾ പതിഞ്ഞിരുന്നു. എന്തു പറഞ്ഞെടീ, നിനക്കൊന്നും അശ്വിനെയോ അച്ചായനെയോ അറിയില്ല, എന്റെ മോൻ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെങ്കിൽ അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് കിട്ടേണ്ടതെ ഞാൻ തന്നുള്ളൂ, നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം ഇവൻ മൂടി വെച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്റെ മോനോടുള്ള ഇഷ്ടക്കൂടുതൽ കൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകും, ഇവൻ ആ സമയത്ത് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇവന്റെ ജീവൻ കൊടുത്തു ഇവൻ എന്റെ മോനെ സംരക്ഷിക്കുമായിരുന്നു എന്നും എനിക്കറിയാം. നിർമ്മലയുടെ വാക്കുകളിൽ സങ്കടം കലർന്നതു കൊണ്ടാവാം അവളുടെ ശബ്ദത്തിന് ഒരു ഇടർച്ച വന്നു. തിരികെയുള്ള യാത്രയിൽ എല്ലാവരും നിശബ്ദമായിരുന്നു. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ശിവ അച്ചായനിൽ നിന്ന് മനഃപൂർവം ഒഴിഞ്ഞുമാറി, അവളുടെ അകൽച്ച അവനെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു. അവളുടെ അവസ്ഥ ദിവസംചെല്ലുംതോറും മോശമായി കൊണ്ടിരുന്നു.

അതിൽനിന്നൊക്കെ ഒരു മോചനം ആയിട്ടാണ് കാർത്തിയുടെ ആദ്യത്തെ കത്ത് അവളെ തേടിയെത്തിയത്, അതിനുശേഷം ശിവ അച്ചായനോട് അകലം കാണിച്ചിട്ടില്ല. അശ്വിനു നീതിക്ക് വേണ്ടി അവർ കയറിയിറങ്ങാത്ത സ്ഥലങ്ങളില്ല മുട്ടാത്ത വാതിലുകളില്ല.. എല്ലാവരും ഒരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിലായിരുന്നു പ്രതികരണം. അച്ചായൻ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം ശിവയെയും കൊണ്ടുപോയി. അത് മനപ്പൂർവം തന്നെയായിരുന്നു എല്ലാ അവഗണനയും അവൾ നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ അവളിൽ വാശി ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാൻ, അശ്വിന്റെ സ്വപ്നമായ ഐഎഎസ് അവൾ നേടണമെങ്കിൽ അവളിൽ വാശി ഉണ്ടായേ തീരൂ, അധികാരം ഉണ്ടെങ്കിലേ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനു നീതി കിട്ടും എന്ന ബോധം അവളെ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കണം.. അവന്റെ ആ ശ്രമം ഫലം കണ്ടു ശിവ പതിയെ സാഹചര്യവുമായി ഇണങ്ങിച്ചേരാൻ തുടങ്ങി. പഠിച്ചു അധികാരം കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുക്കണമെന്ന വാശി അവളിൽ ഒരുപാട് ഉണ്ടായി. ഇതിനിടയ്ക്ക് തനിക്കും ശ്യാമിനും കൂട്ടായി കുറച്ചുപേർ കൂടി വന്നു. അശ്വിൻ വധത്തിൽ തന്റെ സംശയം ആദ്യം പോയത് വൈശാഖിനു നേരെ തന്നെയായിരുന്നു, പക്ഷേ തന്റെ സംശയങ്ങളെല്ലാം അട്ടിമറിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ഒരു ദിവസം തന്നെ കാണാൻ വന്നു.

തന്റെ നിരപരാധിത്വം അച്ചായനു മുൻപിൽ തെളിയിക്കാനും തുടർന്നുള്ള എന്ത് സഹായത്തിനും പാണ്ഡവാസിന്റെ പൂർണ്ണ പിന്തുണ ഉണ്ടാകുമെന്നും വൈശാഖ് വാക്കുകൊടുത്തു. വൈശാഖ് ഒരിക്കലും അശ്വിനെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല, അവൻ എന്നും നേരിട്ടെ അശ്വിനോട് മുട്ടിയിട്ടുള്ളൂ, അങ്ങനെ ഇല്ലാതാക്കണമെങ്കിൽ അവനു മുൻപേ ആവാമായിരുന്നു, കാരണം അതിനുള്ള കഴിവും ആൾബലവും വൈശാഖിനുണ്ട്, ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അവൻ പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ട് എന്ന് അച്ചായന് തോന്നി. അന്നാ സംഭവത്തിനുശേഷം ആൻവിയെ കുറിച്ച് ഒരു വിവരവുമില്ല. പിന്നീടുള്ള എല്ലാകാര്യത്തിലും അവരും അച്ചായനോടൊപ്പം കൂടി. പിന്നീട് ഒരു വാശിയായിരുന്നു മുൻപോട്ട് പോകാൻ. ആ വാശിയാണ് തന്നെ ആന്റ്റോ ആന്റണി ഐപിഎസ് ആയും ശിവയെ ശിവപാർവ്വതി ഐഎഎസ് ആയും മാറ്റിയത്... ഇന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് അധികാരമുണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ജീവനെ കീറിമുറിച്ചവരെ ഞങ്ങൾ കണ്ടെത്തുക തന്നെ ചെയ്യും. അതുവരെ ഈ അച്ചായന് വിശ്രമമില്ല. ചില ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ അവൻ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. നല്ലൊരു പുലരിയെ പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട്...... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക