🌻സൂര്യകാന്തി 🌻: ഭാഗം 7

രചന: മിഴി

സ്വന്തം കുടുംബത്തിൽനിന്നും സ്വയം സംരക്ഷിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന കൂട്ടുകാരിയുടെ ഹൃദയവ്യഥ നടുക്കത്തോടെയാണ് സ്വാതി കേട്ടിരുന്നത്... പോകേപ്പൊക്കെ അതൊരു കനലായി അവളുടെ ഉള്ളം ജ്വലിപ്പിച്ചു... തന്റെ ചുമൽനനച്ചിറങ്ങുന്ന കൂട്ടുകാരിയുടെ മിഴിനീർക്കണങ്ങൾ ചുടുചോരയായി തന്റെ നെഞ്ചിൽ കളം തീർക്കുന്നതറിയെ കൈകൾ പതിയെ കാന്തിയുടെ നെറുകിൽ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. നിഴലായി കൂട്ടുണ്ടാകുമെന്നപോലെ.. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 രാവിലെ കോളേജ് ഗേറ്റ് കടക്കുമ്പോഴേ കണ്ടിരുന്നു ഓഫീസിനു വെളിയിൽ റിച്ചുസിനെയുമായി നിൽക്കുന്ന വിഷ്ണുവിനെ.. തന്നേക്കണ്ടപ്പോൾ ആ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകളിൽ തിരഞ്ഞതെന്തോ കണ്ടെത്തിയ തിളക്കമായിരുന്നു... അടുത്തെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും കുറുമ്പി ഇരുകൈയും വിടർത്തി കാന്തിയുടെ മേലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു... റിച്ചുവിനെ മുറുകെപ്പുണർന്നു ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഓഫീസ് റൂമിലേയ്ക്ക് പാളി നോക്കി.. ആരോ ഒരാൾ ഓഫീസിൽ സാറിന് മുൻപിൽ ഇരുപ്പുണ്ട്.. എന്തോ കാര്യമായ സംസാരത്തിലാണ്.. അവിടിരിക്കുന്നെങ്കിലും കുഞ്ഞിലേയ്ക്കാണ് നോട്ടം.. കാന്തി നോക്കിയ സമയം തന്നെയാണ് സൂര്യയുടെ നോട്ടവും വന്നത്..

മിഴികൾ തമ്മിലുടക്കിയ നിമിഷം ഇരുവരിലും ഒരു പിടച്ചിൽ വന്നുനിറഞ്ഞു... കാന്തി ഉടൻതന്നെ ദൃഷ്ടിമാറ്റി ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് നടന്നു... എടി.. കാന്താരി നീയാള് കൊള്ളാല്ലോ..? എന്നെ ചിരിച്ചു മയക്കിയിട്ടു കൈകാട്ടിയാൽ വരില്ല.. സ്വാതി റിച്ചുവിന്റെ കവിളിൽ പതിയെ പിച്ചിക്കൊണ്ട് പരിഭവം പറഞ്ഞു.. രവിലെ വന്നപ്പോൾ മുതൽ എന്നെ പുറത്ത് സ്റ്റാച്യു ആക്കിയേക്കാർന്നു ഈ പെണ്ണ്... വരുന്നവരുടേം പോണൊരുടെമൊക്കെ എണ്ണമെടുക്കലാരുന്നു പണി... പിള്ളേരിൽ ചിലരൊക്കെ എടുക്കാൻ നോക്കി.. എന്നിട്ട് പോണ്ടേ.. ഇപ്പോൾ നീ വന്നപ്പോഴാ ഒന്നു കൈമാറാൻ പറ്റിയത്.. നടക്കുന്നതിനിടയിൽ വിഷ്ണു കാന്തിയോടായി പറഞ്ഞു... ആണോടാ.. വാവേ... എന്റെ റിച്ചൂസ് ഈ മാമയെയിട്ടു പാടുപെടുത്തിയോ ? ഏഹ്... കുഞ്ഞിന്റെ വയറിൽ പതിയെ ഇക്കിളിയിട്ടുകൊണ്ട് കാന്തി തിരക്കി... കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകാട്ടി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെക്കാൺകേ ആ ചിരി സ്വാതിയിലേയ്ക്കും വിഷ്ണുവിലേയ്ക്കും നിറഞ്ഞു.. കളിചിരിയോടെ റിച്ചുസുമായി ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് വരുന്ന കാന്തിയെയും കൂട്ടരെയും മറ്റുള്ളവർ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.. ചില കണ്ണുകളിൽ അതിശയവും അസൂയയും ഇടകലർന്ന ഭാവമായിരുന്നു..

ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങിയുള്ള ബെൽ മുഴങ്ങിയപ്പോൾ അധ്യാപകരും സെമിനാർ ഹാളിലേയ്ക്കെത്തി.. അവർക്കുപുറകെ ഹാളിലേക്കു കടക്കുമ്പോഴും സൂര്യയുടെ മിഴികൾ റിച്ചുസിനെ തിരയുകയായിരുന്നു.. ഇടതുവശത്തു ഏകദേശം മധ്യഭാഗത്തായി കാന്തിയുടെ മടിയിലിരുന്ന് സ്വാതിയോട് കളിക്കുന്ന മകളെക്കാൻകെ ആ മുഖത്ത് ആശ്വാസം നിറഞ്ഞു.. പ്രയർ നടക്കുമ്പോൾ അടങ്ങിയിരിക്കുമോയെന്ന ടെൻഷനിലായിരുന്നു സൂര്യയും വിഷ്ണുവും അതിനാൽ കുഞ്ഞ് ഉണർന്നിരിക്കുവാണേൽ അവളെ പുറത്തേയ്ക്കു കൊണ്ടുപോകുവാൻ നേരത്തെതന്നെ വിഷ്ണുവിനോടവൻ ശട്ടം കെട്ടിയിരുന്നു.. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുഞ്ഞിന്റെ സസൂഷ്മം ചലനങ്ങൾ നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. കക്ഷിയാകട്ടെ കാന്തിയുടെ കൈകളിലിരുന്നു കൈകൂപ്പി എല്ലാപേരെയുംപോലെ എന്തൊക്കെയോ പാടാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.. കോളേജിൽ പ്രയർ പാടാൻ പ്രേത്യേകം കുട്ടികളെ ഏർപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.. എല്ലാപേരും ഒരുമിച്ചാണ് പാടുന്നത്.. അധ്യാപകരും ഒപ്പം കൂടും.. പ്രയറിനു ശേഷം സൂര്യ അധ്യാപകവിദ്യാർത്ഥികൾക്കുള്ള നിർദേശങ്ങൾ നൽകാനായി മൈക്കിനടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു.. ഗുഡ് മോർണിംഗ് ടു ഓൾ...

നമ്മുടെ അധ്യാപന പഠനത്തിന്റെ പ്രധാനപ്പെട്ടൊരു പ്രവർത്തനത്തിലേയ്ക്ക് നാം കടക്കാൻ പോകുകയാണ്.. അതായത് പ്രാക്ടിക്കൽ സെക്ഷൻ.. രണ്ടു ഘട്ടമായാണ് ട്രെയിനിങ് പ്രോഗ്രാം നടക്കുന്നത്.. അതിന്റെ ആദ്യഘട്ടത്തേക്കുറിച്ചാണ് ഞാനിപ്പോൾ പറയാൻ പോകുന്നത്.. കൂടാതെ കുറച്ചു ജനറൽ ഇൻസ്‌ട്രക്ഷൻസും.. അപ്പോൾ ആദ്യമായി സ്കൂൾ ഇൻഡക്ഷൻ പ്രോഗ്രാമിനെ കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്.. വരുന്ന തിങ്കളാഴ്ച മുതൽ 5 ദിവസങ്ങളിലായാണ് പൂർത്തിയാക്കുക.. ഇതിൽ ആദ്യത്തെ രണ്ട് ദിവസം നിങ്ങൾ വിദ്യാലയത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാനാണ് ശ്രമിക്കേണ്ടത്.. വിദ്യാലയത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചതിനുശേഷം പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങൾ മറ്റ് അധ്യാപകരുടെ ക്ലാസുകൾ കണ്ടു നിങ്ങളും ക്ലാസ് എടുക്കണം.... ഇതിന്റെ എല്ലാം വിശദമായ റിപ്പോർട്ട് അഞ്ചാമത്തെ ദിവസം കോളേജിലെത്തി അവതരിപ്പിക്കണം.. അപ്പോൾ ഇതാണ് നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടത്.. എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലായല്ലോ അല്ലേ..? ഇനി നിങ്ങൾ സ്കൂൾ വിസിറ്റ് നടത്തുമ്പോൾ പാലിക്കേണ്ട ചില പൊതു നിർദ്ദേശങ്ങൾ ആണ് പറയുന്നത്..

എല്ലാവരെയും ഒന്നു നോക്കിയ ശേഷം സൂര്യൻസ്റ്റേജിൽ നിന്നും താഴേക്കിറങ്ങി വിദ്യാർത്ഥികളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.. ഒരുവട്ടം നോട്ടം കുഞ്ഞിലേയ്ക്കും പോയി.. കാന്തിയുടെ മടിയിൽ അപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞ് സുഖമായി ഉറങ്ങിയിരുന്നു.. നിങ്ങളിപ്പോ വെറുംകോളേജ് സ്റ്റുഡൻസ് അല്ല അധ്യാപക വിദ്യാർഥികളാണ്.. സോ... ഡ്രസ്സ് കോഡ് കീപ് ചെയ്യണം.. അതായത്.. ഈ 5 ദിവസവും നിർബന്ധമായും എല്ലാ അധ്യാപക വിദ്യാർത്ഥികളും സാരി ധരിച്ചിരിക്കണം.. നിങ്ങൾക്കുള്ള യൂണിഫോം സാരി തന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ അല്ലേ? അപ്പോൾ ഇനി മുതൽ ആഴ്ചയിൽ മൂന്ന് ദിവസം സാരിയാണ് ധരിക്കേണ്ടത്.. കോളേജ് റൂൾസ്‌ എല്ലാ വിദ്യാർത്ഥികളും പാലിക്കേണ്ടതാണ്.. പിന്നെ.. ആൺകുട്ടികൾ അവർക്കായി നൽകിയിട്ടുള്ള ഡ്രസ്സ് കോഡ് ഫോളോ ചെയ്യേണ്ടതാണ്.. ഇപ്പൊ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലായല്ലോ? ഇനി എന്തെങ്കിലും സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ഓപ്ഷൻ ക്ലാസിൽ ചോദിക്കാം.. ഇന്നിനി ജനറൽ ക്ലാസുകൾ ഇല്ല..

തിങ്കളാഴ്ച സ്കൂൾ വിസിറ്റിനു പോകാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാനായി ഓപ്ഷൻ ക്ലാസ്സാണ്.. പിന്നെ ഓരോരുത്തർക്കും അലോട്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്ന സ്കൂളിന്റെ ഡീറ്റെയിൽസ് നോട്ടീസ് ബോർഡിൽ ഉച്ചയ്ക്ക് ഇടുന്നതാണ്.. ഓരോരുത്തരായി ഓപ്ഷൻ ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് പോയി.. കുഞ്ഞുള്ളതിനാൽ കാന്തി എല്ലാപേരും പോയിട്ടെഴുന്നേൽക്കാമെന്നു കരുതി അവിടെത്തന്നെയിരുന്നു.. ടാ.. ഞാൻ പോകട്ടെ.. നീ മോളെ കിടത്തിയിട്ടല്ലേ വരുള്ളൂ.. ആ സ്വപ്ന മാം ആളൊരു ചൂടത്തിയാ.. അവര് വരുമ്പോ എല്ലാപേരെയും കണ്ടില്ലേല് അവിടെ തൃശൂർപ്പൂരം നടത്തും.. സ്വാതി പതിയെ കാന്തി കേൾക്കാൻ പാകത്തിൽ അടക്കിതിരക്കി.. മ്മ്.. നീ പൊയ്ക്കോ മോളെ.. ഞാൻ വിച്ചേട്ടനൊപ്പം പൊയ്ക്കോളാം.. സാർ ദോ അവിടെ ഫോണിൽ കുത്തി നിക്കണല്ലേയുള്ളൂ... മുൻവശത്തു ഡോറിൽ ചാരിനിന്നു ഫോണിൽ എന്തോ നോക്കുന്ന സൂര്യയെ ഇടങ്കണ്ണിട്ടുനോക്കി കാന്തി പറഞ്ഞു.. മ്മ്.. ശരിയെടാ.. ഉച്ചയ്ക്ക് ഇവിടെ സെമിനാർ ഹാളിൽ വന്നാൽ മതിട്ടോ.. ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം..

പിന്നെ.. ദോ ആ ചെറുക്കനെക്കൂടി വിളിച്ചോ.. തങ്ങളെത്തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന വിഷ്ണുവിന് നേരെ മുഖം കോർപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി പിറുപിറുക്കുമ്പോലെ സ്വാതി പതിയെ എഴുന്നേറ്റു.. നിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന റിച്ചുസിനെ കൈകൊണ്ടൊന്നുഴിഞ്ഞു ഒരു കുഞ്ഞ് മുത്തം നൽകിയവൾ പുറത്തേയ്ക്കു നടന്നു.. അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടു ചുണ്ടുകോട്ടിയ വിഷ്ണുവിനെയൊന്നു കൂർപ്പിച്ചുനോക്കാനും മറന്നില്ല.. ജിത്തേട്ടാ... മോളെ ഓഫീസിൽ കിടത്തല്ലേ..? വിഷ്ണു കാന്തിയുടെ മടിയിൽ സുഖമായുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിനെനോക്കി സൂര്യയോടായി ചോദിച്ചു.. മ്മ്... അവിടെകിടത്താം.. ദിനേശേട്ടനോട് ഇടയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊള്ളാൻ പറയാം.. സൂര്യൻ പറഞ്ഞു.. ദിനേശൻ അവിടുത്തെ ക്ലാർക്ക് ആണ്... ടോ... ഞാനിപ്പോ വരാവേ.. എന്നിട്ട് മോളെ ഓഫീസിൽ കിടത്തിയിട്ട് ക്ലാസിൽ പോകാമെ.. വിഷ്ണു വാതിൽക്കൽനിന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞിട്ട് പുറത്തേയ്ക്കു പോയി.. സൂര്യൻ പെട്ടെന്നുതന്നെ ക്ലാസ്സിൽനിന്നും പോയി. പോയപോലെതന്നെ സ്പീഡിൽ തിരികെ അവിടേയ്ക്കു വന്നു.. കാന്തിയ്ക്കടുത്തായി മുന്നിലുള്ള കസേര വലിച്ചവൾക്കഭിമുഖമായിട്ടിരുന്നു..

പെട്ടെന്നായതിനാൽ ഒന്നമ്പരന്നവൾ അവനെത്തന്നെ സംശയത്തിൽ നോക്കി.. ചെയറിലെ റൈറ്റിങ് ബോർഡിൽ ഫീഡിങ് ബോട്ടിൽ വെച്ചവൻ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി. ഇങ്ങു തന്നോളൂ.. ഇന്നൊന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല ഉറങ്ങുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ കുടിക്കും.... കുഞ്ഞിന്നായി കൈനീട്ടിക്കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വിരൽ നുണഞ്ഞിരുന്ന റിച്ചുവിനെയോർക്കേ കാന്തിയുടെ ഉള്ളം പൊള്ളി.. പാവം വിശന്നിട്ടല്ലേ ഉറങ്ങിയത്... ഒന്നുംപറയാതെ വെപ്രാളത്തോടെയവൾ പാൽക്കുപ്പി കയ്യിലെടുത്തു കുഞ്ഞിന്റെ ചുണ്ടോടാടുപ്പിച്ചു.... ആർത്തിയോടെ പാൽ ഊറി കുടിക്കുന്ന തന്റെ മോളെക്കാൺകെ സൂര്യയും മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.. വാത്സല്യത്തോടെ കുഞ്ഞിനെയൂട്ടുന്ന ആ പെൺകുട്ടിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സും മിഴികളും.. എത്രനേരമങ്ങനെയിരുന്നെന്നറിയില്ല.. കുഞ്ഞിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചതിnaaലാകാം കാന്തിയും തൊട്ടടുത്തായുള്ള സൂര്യയുടെ സാന്നിധ്യം അറിഞ്ഞില്ല.. പാൽ കൊടുത്തു കുഞ്ഞിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ബാഗില്നിന്നും കർച്ചീഫ് എടുത്തു ഒപ്പിയെടുത്തു..

കുപ്പി അടച്ചു ബാഗിൽവെച്ചു.. ബ്രേക്കിന് കഴുകി ഏൽപ്പിക്കാം അവൾ കണക്കുകൂട്ടി.. നിവർന്നുനോക്കിയപ്പോഴാണ് തങ്ങളെത്തന്നെ നോക്കിയെന്തോ ആലോചനയിലിരിക്കുന്ന സൂര്യയെ കാണുന്നത്.. സർ.... ഇത്രയുംനനേരം അവനടുത്തുള്ളതോർത്തില്ലെന്ന ജാള്യതയിൽ അവൾ മെല്ലെ വിളിച്ചു.. മ്മ്.. കാന്തി വിളിച്ചതുകേട്ട് സൂര്യ ഓര്മകളിൽനിന്നും ഞെട്ടിയുണർന്നു.. വിഷ്ണുവേട്ടൻ വന്നില്ല.. മോളെ.... അവൾ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നു തഴുകി സൂര്യയെ നോക്കി.. ആഹ്.. സോറി കാന്തി.. ഇയാൾക്ക് ക്ലാസ്സിൽ പോകണ്ടേ.. അതുഞാൻ ഓർത്തില്ല.. മോളെയിങ്ങ് തന്നേക്ക് ഞാൻ ഓഫീസിൽ കിടത്താം.. സൂര്യ ക്ഷമാപണത്തോടെ പറഞ്ഞു.. ഏയ്.. അതുകുഴപ്പമില്ല സർ... ഞാൻ കൊണ്ടുകിടത്താം.. അവൾ പറയുന്നതിനൊപ്പം എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. സൂര്യനും അവൾക്കുമുൻപേ നടന്നു ഓഫീസിലെത്തി ടവൽ ഒരുക്കി.. അപ്പോഴേയ്ക്കും വിഷ്ണുവും അവിടേയ്ക്കു വന്നിരുന്നു... സോറി കാന്തി.. ഒരു ഫോൺ ചെയ്യാൻ പോയതാ.. കഴിഞ്ഞപ്പോ ലേറ്റ് ആയി.. അവൻ കാന്തിയെനോക്കി പറഞ്ഞു..

പക്ഷേ കാന്തിയുടെ മുഖം ആകെ പരിഭ്രാന്തമായിരുന്നു... ഇടയ്ക്കിടെ കുഞ്ഞിനേയും പുറത്ത് വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന ദിനേശിലേയ്ക്കും മാറിവീഴുന്ന ദൃഷ്ടിയെ അവൻ സംശയത്താൽ നോക്കി.. ആ... ഇവിടെ കിടത്തിയിട്ട് നിങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ പൊയ്ക്കോളൂ.. ഇപ്പൊത്തന്നെ കുറച്ചു താമസിച്ചു.. ഞാൻ ദിനേശേട്ടനെ ഒന്നു പറഞ്ഞാക്കിയിട്ട് വരാം.. ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞ് സൂര്യ മാറിനിന്നു.. പക്ഷേ കാന്തിയ്ക്കു മോളെ അവിടെ തനിച്ചുകിടത്തിപ്പോകാൻ മനസ്സ് വന്നില്ല... കാലുകൾ നിശ്ചലമായപോലെ... എന്താടാ... കുഞ്ഞിനെകിടത്തിയിട്ടുവാ.. വിഷ്ണു ദൃതിപ്പെട്ടു.. അകത്തേയ്ക്കു വരുന്നവഴി തന്നെയുഴിഞ്ഞു നോക്കിയ ദിനേശനെ ഒന്നുകൂടി നോക്കിയവൾ കുഞ്ഞിനെ മുറുക്കെപ്പിടിച്ചു.. ഉള്ളിലപ്പോൾ നിറഞ്ഞുനിന്നത് നിസ്സഹായായ ഒരു പെൺകുട്ടിയും... അവളുടെ ബാല്യത്തിൽ പടർന്നുകയറുന്ന ഒരു വേട്ടാമൃഗവുമായിരുന്നു.. ഇല്ല... എന്റെ അവസ്ഥ റിച്ചുമോൾക്ക് വന്നുകൂടാ.. കാന്തി മനസിൽ പറഞ്ഞു.. സർ... മോളെ ക്ലാസ്സിൽ കിടത്താം...

ഇവിടെ.. ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക്... അവൾ സൂര്യയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.. കാരണം തികച്ചും അന്യയായ താൻ സ്വന്തം കുഞ്ഞിൽ അമിത സ്വാതന്ത്രം എടുക്കുന്നതായി സാറിന് തോന്നിയാലോയെന്നവൾ ഭയപ്പെട്ടു.. എങ്കിലും ഉള്ളിലെ ഭീതി... മിണ്ടാതിരിക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല.. ഏയ്.. അതൊന്നും സാരമില്ലെടോ.. ഞാൻ ദിനേശേട്ടനോട് പറയാം.. പുള്ളി നോക്കിക്കോളും.. സൂര്യൻ എതിർത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. കുഞ്ഞുങ്ങളെ എപ്പോഴും കൂടെനിർത്തണം.. കാലം ഒട്ടും ശരിയല്ല... ആരെയും വിശ്വസിക്കാനാകില്ല.. നിറഞ്ഞുവന്ന കണ്ണുകളോടെ സൂര്യയെ നോക്കിയാണവൾ പറഞ്ഞത്.. ആ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ഭാവം സൂര്യയിലും വിഷ്ണുവിലും ഒരുപോലെ അമ്പരപ്പുണ്ടാക്കി.. പേടിയും അതിലേറെ ഉത്ഖണ്ഠയും നിറഞ്ഞവാക്കുകൾ തള്ളിക്കളയാനവർക്കയില്ല.. വിഷ്ണു... ആ ലൈബ്രറിയിലെ ചാവി കൂടി എടുത്തേയ്ക്ക്.. മോളെ അവിടെ കിടത്താം.. നമ്മുടെ ക്ലാസ്സിൽ ചേർന്നല്ലേ.. അപ്പോൾ എപ്പോഴും ഒരു കണ്ണ് കാണുമല്ലോ.. വിഷ്ണുവിനോടായി പറഞ്ഞു കണ്ണുകാണിച്ചവൻ പുറത്തേയ്ക്കു പോയി.. അവർക്കുപുറകെ കുഞ്ഞുമായി നടക്കുമ്പോഴും കൈകൾ കൂടുതൽ മുറുക്കത്തോടെ റിച്ചുവിനെ ചേർത്തുപിടിച്ചിരുന്നു... നിറഞ്ഞ കരുതലോടെ.. അതിലേറെ വാത്സല്യത്തോടെ.......... കാത്തിരിക്കുക...💕

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക