🌻സൂര്യകാന്തി 🌻: ഭാഗം 9

രചന: മിഴി

അല്ലേൽ ഇന്ന് നിങ്ങടെ കൂടെ കഴിക്കാം.. ഒരുമിനിറ്റ് ഞാൻ വീട്ടിലൊന്നു വിളിച്ചു പറയട്ടേ..... വിഷ്ണു ഫോണെടുത്തുകൊണ്ട് വിളിക്കാനായി തിരിഞ്ഞു.. ഡോ... എന്റെ ബാഗിങ് തന്നേച്ചുംപോടോ.. അവന്റെ പോക്ക് കണ്ടു സ്വാതി പുറകില്നിന്നും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.. ആഹ്.. അതെന്റെ കൈയിലിരിക്കട്ടെ അല്ലേൽ എനിക്കൊരുവറ്റുപോലും കിട്ടാൻ ചാൻസില്ല.. സ്വാതിയെയൊന്നു ചൊടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. ആകെപ്പെട്ടപോലെ നിൽക്കുന്ന സ്വാതിയെ നോക്കി കാന്തി ഉള്ളിലൂറിയ ചിരിയടക്കാൻ പാടുപെട്ടു... ഈ മരങ്ങോടനെ ഞാൻ മുളകുപുരട്ടി ഉപ്പിലിടും നോക്കിക്കോ.. സ്വയം പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് സ്വാതി കാന്തിയുടെ ബാഗെടുക്കാൻ ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് കയറി.. തുറന്നിരുന്ന പുസ്തകം മടക്കി ബാഗിനുള്ളിൽവെച്ചു പേന പുറത്തെ കുഞ്ഞറയിൽ ഇട്ടു സിബ്ബടയ്ക്കാൻ നേരമാണ് സൈലന്റ് മോഡിലിട്ടിരുന്ന കാന്തിയുടെ ഫോൺ വെട്ടമടിയ്ക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് നോക്കിയ ഫോൺ..

അത് പുറത്തെടുക്കുന്നത് പോലും വീട്ടിൽ വിളിക്കാൻ നേരമാണ്.. എത്രയോവട്ടം താൻ തന്നെ ഫോണിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു കളിയാക്കിയിരിക്കുന്നു... സ്വാതി പുഞ്ചിരിയോടെ ഓർത്തു.. ഡീ... മോളെ... നിന്റെ വീഞ്ഞപ്പെട്ടി ദേ ഇരുന്നു മിന്നണ്‌... കാന്തിയുടെ കൈയിലേക്ക് ഫോണെടുത്തു നൽകിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.. കൈകൾ നീട്ടിവാങ്ങുന്നതിനിടയ്ക്ക് ഡിസ്പ്ലേയിലേയ്ക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചു.. ഏറെ സുപരിചിതമായ എന്നാൽ താൻ ഒരിക്കൽപ്പോലും ആഗ്രഹിക്കാത്ത ആ പത്തക്കങ്ങൾ കാൺകെ കൈകളിൽ വിറയൽ ബാധിച്ചതായിതോന്നി.... എന്റെ കൊച്ചേ കൈയിൽകൊണ്ടുതന്നിട്ടും മിഴിച്ചുനോക്കി നിന്നേക്കുന്നു... കണ്ടില്ലേ അത് കട്ടായി.... സ്വാതി കൂർപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു... അതിനെന്താ അവളങ്ങോട്ട് വിളിച്ചോളും.. അല്ലെടോ... ഫോൺ ചെയ്തു തിരിച്ചുവന്ന വിഷ്ണു സ്വാതി പറയുന്നതുകേട്ട് കാന്തിയോടായി ചോദിച്ചു.. ഏയ്... അതേതോ നമ്പർ ആണ്... അങ്ങോട്ട് വിളിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല.. ഒഴുക്കന്മട്ടിൽ കാന്തി ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞു..

ആഹാരം കഴിക്കുമ്പോഴും റിച്ചുമോളെ ഊട്ടുമ്പോഴുമൊക്കെ മനസ്സ് മറ്റേതോ ലോകത്തായിരുന്നു... കുറച്ചുദിവസമായി രവിയുടെ കോളുകളൊന്നും എടുക്കാറില്ല... കറുത്തതിരശീലകളിൽ മിന്നിമായുന്ന പേടിപ്പെടുത്തുന്ന നിഴൽചിത്രങ്ങളെ മായ്ച്ചുകൊണ്ട് സുന്ദരമായ നിറച്ചാർത്തുകൾ നിറഞ്ഞ മായിക ലോകത്താണ് താനിപ്പോൾ.. അവിടെ തന്റെ കുഞ്ഞ് റിചൂസും കൂട്ടുകാരും മാത്രമേയുള്ളൂ... അതിനോടൊപ്പം ഒരു കോണിൽ നിന്ന് മിഴിവോടെ തന്നെ ചേർത്തണകുന്ന ഒരു വിരിമാറൂം... താൻ ഇടയ്ക്കിടെ കാണാറുള്ള സ്വപ്നത്തിലെ അതേ ആൾ... ആ നെഞ്ചിലെ ചൂടിപ്പോഴും തന്നെപ്പൊതിയുന്നതായി കാന്തിയ്ക്കു തോന്നി.. ഡീ... നിനക്കെന്താ പറ്റിയെ ? സ്വപ്നലോകത്തെന്നപോലെ കൈയിൽ ഒരുപിടിച്ചോറുമായി കുഞ്ഞിന്റെ വായ്ക്കടുത്തേയ്ക്ക് എത്തിച്ചുനിൽക്കുന്ന കാന്തിയെ തട്ടിവിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്വാതി തിരക്കി..

ഒപ്പം അവളുടെ കൈ തന്റെ ഇടം കൈയാലേ കുഞ്ഞിന്റെ വായോടടുപ്പിച്ചുകൊടുത്തു.... വിഷ്ണുവും ആശ്ചര്യത്തോടെ കാന്തിയുടെ ഭാവങ്ങൾ ഒപ്പിയെടുക്കുകയായിരുന്നു.. ഏയ്... ഒന്നുല്ലടാ... ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് കാന്തി മറുപടി നൽകി.. മ്മ്.. മ്മ്.. അതെനിക്കും തോന്നി.. എല്ലാകിളിയും ഒരുമിച്ചു ടൂർ പോയോടി പെണ്ണേ... സ്വാതി അവളുടെ തലയിലൊന്നു കൊട്ടിക്കൊണ്ട് തിരക്കി.. ആ... അതിനും ചാൻസുണ്ട്... ട്വിൻറ്റി ഫോർ അവെർസും കിളിപോയി നടക്കണ നിന്റെ കൂടെയല്ലേ സഹവാസം.. അപ്പോൾ ഒട്ടും സംശയിക്കണ്ട.. വിഷ്ണു സ്വാതിയെയൊന്നു പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. രണ്ടുപേരും ഫോമിലായത് കണ്ടപ്പോഴേ കാന്തി തലയിൽ കൈവച്ചുപോയി... കാന്തി... ദേ നിന്റെ വിച്ചേട്ടനോട് മിണ്ടാണ്ടിരിക്കാൻ പറയ്.. എന്നെ വെറുതേ ചൊറിയാൻ വന്നാല് ഞാൻ പിടിച്ചു മാന്തും... സ്വാതി കലിപ്പ് മോഡ് ഓൺ ആക്കി.. എന്റെ വിച്ചേട്ടാ ഇവളെപ്പോലെ ഏട്ടനും തുടങ്ങിയോ ? കാന്തി നിസ്സഹായയായി വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി.. ഓഹ്... ഞാൻ മതിയാക്കി..

ഇവള് പറഞ്ഞതുപോലെ ചെയ്യും.. ഒന്നാമതെ ബുദ്ധിവളർച്ച ഇല്ലാത്ത കുഞ്ഞാ... സ്വാതിയെ ഇടംകണ്ണിട്ടു നോക്കി ചുണ്ടുകോട്ടിയവൻ ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.. രണ്ടിന്റെയും അടികണ്ടു റിച്ചുമോൾ കൈകൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.. കാന്തിയും ഊറി വന്നചിരി ചുണ്ടിലടക്കിപ്പിടിച്ചു വിഷ്ണുവിനെനോക്കി വേണ്ടായെന്നു കണ്ണുകാട്ടി.. അവൻ ഒന്നുമില്ലായെന്ന രീതിയിൽ കണ്ണുചിമ്മി കാട്ടി.. ബുദ്ധിവളർച്ചയില്ലാത്ത.. യൂ മീൻ മന്ദബുദ്ധി.. വിഷ്ണുപറഞ്ഞതോർത്തെടുത്തു സ്വാതി കണ്ണുരുട്ടി... അതിയാളുടെ കെട്ടിയോളെ പോയി വിളിക്കെടോ..? സ്വാതി ഒട്ടുംവിട്ടുകൊടുക്കാതെ അടുത്ത അംഗത്തിനുള്ള തയ്യാറെടുത്തു... വിഷ്ണുവിനടുത്തേയ്ക്ക് കൈയിൽക്കിട്ടിയ ബാഗുമായി അടിക്കാനായി ഓങ്ങി... തന്റെ ഫോൺ വീണ്ടും മിന്നുന്നതുകണ്ടു കാന്തി അത് കയ്യിലെടുത്തു... അമ്മയാണെന്നറിഞ്ഞതുമവൾ കുഞ്ഞിനേയുംകൊണ്ട് പുറത്തേയ്ക്കു പോയി.. ഇതേസമയം തന്റെ നേരെ ബാഗുമായി വന്ന സ്വാതിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വിഷ്ണു അടി തടുത്തു..

അതുകണ്ടു അവൾ കൂടുതൽ തറപ്പിച്ചു അവനെ നോക്കി.. അയ്യോ ഇങ്ങനെ നോക്കാതെടോ.. ആ ഉണ്ടക്കണ്ണിലെ ബുൾസൈ രണ്ടുമിങ്ങു താഴെ വീഴും.. ടോ.. താനാദ്യം എന്റെ കയ്യിന്നു വിടാൻ നോക്ക്.. ഇങ്ങനെ കണ്ട പെണ്പിള്ളേരുടെ കൈയിൽ കയറിപിടിക്കുന്നത് നല്ല ശീലമല്ല.. തന്റെ കൈകളിൽ അപ്പോഴും പിടിത്തമിട്ടിരിക്കുന്ന വിഷ്ണുവിന്റെ കൈകളിൽ ഒന്നു നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.. അതുശരിയാ... സോറി... അങ്ങനെ കണ്ട പെൺപിള്ളേരുടെയൊന്നും കൈയിൽ കയറി ഞാൻ പിടിക്കാറില്ല.. പിന്നെ സോറി പറഞ്ഞത് ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാതെ അവരുടെ ദേഹത്ത് തൊട്ടതിനാ.. കണ്ണുകളിൽ കുസൃതിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.. ഓഹ്.. ഒരു ജന്റിൽ മാൻ വന്നേക്കുന്നു... പറയണ കേട്ടാൽ ഞാനിയാളുടെ കെട്ടിയോളാണെന്നു തോന്നുമല്ലോ... സ്വയം പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് പൊതിയിലെ ചോറിലേയ്ക്ക് കുറച്ചുകൂടി തൈരൊഴിച്ചു കുഴച്ചു. അതേല്ലോ... കുനിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന സ്വാതിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്കു ഒപ്പം കുനിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ടവൻ പതിയെ പറഞ്ഞു..

ഹേ.. എന്തേലും പറഞ്ഞോ...? ആ.. പറഞ്ഞു ഈ ദേഷ്യക്കാരി അച്ചായത്തിയെ എന്റെ കെട്ടിയോളാക്കിയാൽ കൊള്ളാമെന്നു.. അയ്യോടാ.. അത് ഇയാള് മാത്രം തീരുമാനിച്ചാൽ മതിയോ..? സ്വാതി ഒന്നു കോർപ്പിച്ചുനോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. പോര.... നീയും കൂടി തീരുമാനിക്കണം.. ഈ പൊതിയ്ക്കകത്തുന്നു തലയെടുത്തിട്ട് പതിയെ ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതിട്ടോ.. അവളുടെ കൈക്കുള്ളിലിരുന്ന ഒരുകുഞ്ഞുരുള വായിലാക്കിക്കൊണ്ടവൻ തിരിഞ്ഞുനടന്നു.. അപ്പോഴത്തെ ഒരു ഇതില് അറിയാണ്ട് പറഞ്ഞുപോയതാണേ.. അതോർത്തിനി മിണ്ടാണ്ടിരിക്കണ്ട.. വാതിൽക്കലെത്തി ഒന്നുതിരിഞ്ഞുനോക്കി അൽപ്പം ഗൗരവത്തിൽ വീണ്ടുമവൻ പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴാക്കണ്ണുകളിൽ ഉരുണ്ടുകൂടിയ നീർമനികളുടെ അർത്ഥം കണ്ടെത്താനാകാതെ സ്വാതി നിന്നു.. ഒപ്പം ചുണ്ടിലൊരു കുഞ്ഞു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.. ഞാൻ തീരുമാനിച്ചുകഴിഞ്ഞു... ഇത്രയും നേരം തമാശയിലാണെലും പറഞ്ഞവാക്കുകൾ ഉള്ളില്നിന്നായിരുന്നു.. അത് മനസ്സിലായതുമാണ്.. ഇപ്പോഴത്തെ ഈ ഒഴിഞ്ഞുമാറൽ എന്തിനായാലും ഞാൻ കണ്ടുപിടിച്ചിരിക്കും.. സ്വാതി ഉറപ്പിച്ചു.. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

കൈകഴുകി കുഞ്ഞിനെ മുഖം തുടച്ചു കൊടുത്തശേഷം കാന്തി അമ്മയെ തിരികെ വിളിച്ചു.. സാധാരണ ഈ സമയത്ത് വിളിക്കാത്തതാണ്... മിക്കവാറും രാത്രിയാണ് വിളിക്കുക.. ഇനിയെന്തെങ്കിലും വയ്യായ്കയോ മറ്റോ ഉണ്ടാകുമോ? ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ പേടിക്കുന്നതൊന്നും കാണരുതേയെന്ന പ്രാര്ഥനയായിരുന്നു... 📞ഹലോ അമ്മാ... ആധിയോടെയവൾ എടുത്തയുടനെ വിളിച്ചു.. 📞അമ്മയല്ല മോളെ... അമ്മാവനാ... മറുതലയ്ക്കൽ രവിയുടെ അടക്കിയുള്ള ശബ്ദം മുഴങ്ങി.. കാന്തിയുടെ നാവ് കുഴഞ്ഞു.... അമ്മയാണെന്നു കരുതിയാണ് വിളിച്ചത്.. ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്യണോ വേണ്ടായോ എന്നൊരുനിമിഷം ആലോചിച്ചു... എന്നാൽ അതിനുമുള്ള ധൈര്യം വന്നില്ല... 📞ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്താലോയെന്നായിരിക്കുമല്ലേ എന്റെ കുഞ്ഞാലോചിക്കുന്നത്....

എന്നാലേ... ആ സാഹസം വേണ്ട... അനുസരണക്കേട് അമ്മാവനിഷ്ടമല്ലായെന്നു മോൾക്ക്‌ നന്നായറിയാല്ലോയല്ലേ..? രവി കൂർമ്മതയോടെ എന്നാൽ ദാർഷ്ട്യത്തോടെ പറഞ്ഞു... താനാലോചിച്ചതെത്ര നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. അല്ലെങ്കിലും ഈ കുടിലതയാലാണല്ലോ തന്നെ ഓരോ നിമിഷവുമയാൾ വരിഞ്ഞുമുറുക്കുന്നത്... കാന്തി നിശബ്ദം തേങ്ങി.. റിച്ചുവിനെതിരക്കി ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് വന്ന സൂര്യൻ ക്ലാസിനുപുറത്തു കുഞ്ഞുമായി നിൽക്കുന്ന കാന്തിയെക്കണ്ടു അവൾക്കടുത്തേയ്ക്കു നടന്നു.. അടുത്തെത്താറായപ്പോഴാണ് അവൾ ഫോൺ വിളിക്കുവാണെന്നു കണ്ടത്.. പുറം തിരിഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതിനാൽ കാന്തി സൂര്യയെ കണ്ടില്ല......... കാത്തിരിക്കുക...💕

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക