വെണ്ണിലാവേ..💔: ഭാഗം 11

രചന: NIHAA

സന്ധ്യയോട് അടുത്ത സായാഹ്നം.. ഇരുവരും എല്ലാ പിരിമുറുക്കങ്ങളും മറന്നുള്ള ഉറക്കം ആണ്.. നേരം സന്ധ്യയോട് അടുത്തതോ ഒന്നും ഇരുവരും അറിഞ്ഞിട്ട് ഇല്ല.. ഇരുവരെയും താഴേക്ക് കാണാതെ വന്ന ലക്ഷ്മി പതിയെ കോണിപ്പടി കയറി.. ഇടനാഴി കഴിഞ്ഞുള്ള വഴിയിലൂടെ അവർ ദർശന്റെ മുറിക്ക് മുന്നിൽ എത്തി. ഒന്ന് രണ്ട് പ്രാവിശ്യം മുട്ടി വിളിച്ച ലക്ഷ്മി വാതിലിന്റെ ലോക്ക് പിടിച്ചു പതിയെ താഴ്ത്തി . "വാതിൽ പോലും ലോക്ക് ചെയ്യാതെ ഇവർ ഇതെവിടെ പോയി " അവർ സ്വയം ചോദിച്ചു.. അവർക്ക് തന്നെ ചടപ്പ് തോന്നിയിരുന്നു.. ദർശൻ മാത്രം ആണേൽ ധൈര്യം ആയി കയറി ചെല്ലാമായിരുന്നു.. എന്നാൽ കൂടേ അവന്റെ ഭാര്യ കൂടേ ഉള്ളത് കൊണ്ടും അവൾ എന്തു കരുതും എന്നത് കൊണ്ടും ലക്ഷ്മി മടിയോടെ തുറന്ന് നോക്കി.. അകത്തു വെളിച്ചം ഒന്നും ഇല്ല..ജനൽ എല്ലാം കർട്ടൻ കൊണ്ട് മൂടി ഇരുട്ട് ആക്കി വെച്ചിട്ട് ഉണ്ട്..

നിലത്തെ ടൈൽസിൽ നിന്നും തണുപ്പ് അരിച്ചു കയറിയതും AC ഓണിൽ ആണെന്ന് ഊഹിച്ചു.. മുറിയിൽ എത്തിയതും ഒരു പുതപ്പിനുള്ളിൽ ചുരുണ്ട് കൂടി കിടക്കുന്ന ദർശനെയും വെണ്ണിലയെയും കാണെ അവരുടെ ചൊടികൾ ഒന്ന് വിടർന്നു.. "അത് ശെരി.. നേരം ഇരുട്ടാൻ ആയിട്ട് ആണോ രണ്ടും കൂടേ ഉറങ്ങുന്നത്.. കൊള്ളാം . " എളിയിൽ കൈ കുത്തി വെച്ചു കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.. ശേഷം സാരിതലപ്പ് അരയിൽ കുത്തി ദർശന്റെ തുടക്ക് ഇട്ട് ഒരു അടി കൊടുത്ത്.. "ഡാ.. എഴുനേൽക്കേടാ ചെക്കാ.." "ഒന്ന് പോ അമ്മേ.. " അവരുടെ വിളി കേട്ട് ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് ദർശൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നതും ലക്ഷ്മിയുടെ മട്ട് മാറി.. "ഒന്ന് കെട്ടിയാൽ നന്നാവും എന്ന് കരുതിയിരുന്നു. ഇത് അതും ഇല്ല..ഡാ.. അല്ലേലും നിന്നേ വിളിക്കുന്നതിലും നല്ലത് ഞാൻ വല്ല വേറെ പണിക്കും പോകുന്നതാ.. മോളെ നിലൂ.. എഴുന്നേൽക്ക്.. "

അവനെ നോക്കി ശകാരിച്ചു ശേഷം ലക്ഷ്മി നിലൂനേ തട്ടി വിളിച്ചു.. അവരുടെ വിളിച്ചു സഹിക്ക വയ്യാതെ കണ്ണ് തിരുമ്മി കൊണ്ട് വെണ്ണില എഴുന്നേറ്റു ഇരുന്നു മേലിൽ ഉള്ള പുതപ്പ് മാറ്റി.. അവളുടെ കോലം കണ്ട് ലക്ഷ്മിയുടെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു..പതിയെ ദർശനെ തല ചെരിച്ചു നോക്കിയത് പുള്ളി അപാര ഉറക്കം ആണെന്ന് കാണെ പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ട് നിലയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.. "നിന്റെ ഡ്രെസ്സ് ഒക്കെ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യണോ നിലൂ.. " പൊട്ടി വരുന്ന ചിരിയെ അടക്കി കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചതും അത് വരെ കിളി പോയി കള്ള് കുടിച്ചവരെ പോലെ ഇരുന്നിരുന്ന വെണ്ണില ചാടി എഴുനേൽറ്റു.. "അത് പിന്നേ ഞാൻ.. ചൂട്.. " പതർച്ചയോടെ അവൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.. "കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.. ചൂട് കൊണ്ട് അല്ലെ.. അച്ഛന്റെ മുന്നിൽ പെടാതിരുന്നാൽ മതി.. അച്ഛന് ഇഷ്ട്ടം അല്ല.. അത്രയേ ഒള്ളു.. " "മ്മ്.. " അവൾ തല കുനിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി.. "നിനക്ക് സാരി അല്ലാത്ത വേറെ എന്തേലും വാങ്ങിക്കണോ.. " "വേണോന്ന് ഇല്ല അമ്മ.. എനിക്ക് സാരിയോട് തന്നെയാ പ്രിയം.. ഇന്ന് പിന്നേ ചൂട് ആയത് കൊണ്ട്.. 😁"

പല്ലിളിച്ചോണ്ട് പറയുന്നവളുടെ തലയിൽ ലക്ഷ്മി ഒന്ന് തലോടി.. "ശെരി.. ശെരി.. ചായ കുടിക്കാൻ വായോ.. ഒത്തിരി നേരം ആയെല്ലോ.. വിളക്ക് കത്തിക്കണ്ടേ.. " "ഞാൻ വരാം അമ്മ.. ഇതൊന്ന് മാറ്റട്ടെ.. " അവളുടെ മറുപടിക്ക് തല കുലുക്കി കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. അവർ പോയതും വെണ്ണില നെഞ്ചത് കൈ വെച്ചു ശേഷം സ്വയം ഒന്ന് വിസ്തരിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് തലക്ക് കൊട്ടി.. "ശ്ശോ.. അമ്മ എന്തു കരുതികാണുമോ എന്തോ.. " "എന്ത് കരുതാൻ മരുമകൾ കുറച്ച് തല തെറിച്ചതും പുറം ചാടിയും ആണെന്ന് കരുതിക്കോളും.. " പെട്ടന്ന് ഒരു അപശബ്ദം കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു.. ബെഡിൽ തലക്ക് താങ്ങ് കൊടുത്ത് കോട്ടു വാ ഇട്ടു കൊണ്ട് കിടക്കുന്ന ദർശനെ കാണെ അവൾ കണ്ണുരുട്ടി.. "താൻ പോടോ.." ചുണ്ട് ഒന്ന് കൊട്ടി കൊണ്ട് കേറുവോടെ പറഞ്ഞ വെണ്ണില അവനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു തള്ളി "എടി എടി..

എന്റെ ഡ്രെസ്സ് ഇട്ടതും പോരാ വിളച്ചിൽ എടുക്കുന്നോ.. " അവന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൾ അവന് നേരെ കൊഞ്ഞനം കുത്തി കൊണ്ട് അവൾ ബാത്‌റൂമിലെക്ക് ഓടി കയറി.. അവളുടെ കുട്ടിത്തവും കൊഞ്ഞനം കുത്തലും ഓട്ടവും കണ്ട ദർശനിൽ ഒരു ചിരി വിടർന്നു.. മനോഹരം ആയി.. ____💔 താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്ന വെണ്ണില കാണുന്നത് ഉമ്മറത്തു വിളക്ക് വെക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയേ ആണ്.. അത് കാണെ താൻ എത്ര നേരം ഉറങ്ങി എന്നുള്ള ബോധം വന്നത് പോലും.. സാദാരണ അവളാണ് വെക്കാർ.. എന്നാൽ ഇന്ന് തന്റെ അശ്രദ്ധ മൂലം.. അവൾക്ക് നേരിയ ചടപ്പ് തോന്നി..പതിയെ അടുക്കളയിലെക്ക് ചെന്നു കൊണ്ട് അവൾ ചായ എടുത്ത് കുടിച്ചു ദർശൻ ഉള്ള ചായയും ആയി അവൾ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു.. ഉമ്മറത്തു അച്ഛനും അമ്മക്കും ഇടയിൽ ആയി ഇരുന്നു സംസാരിക്കുന്ന ദര്ശന് വെണ്ണില ചായ നീട്ടി.. അവൾ നീട്ടിയ ചായ ദർശനം മോന്തി കുടിച്ചു.. "നിന്റെ ലീവ് തീർന്നില്ലേ ദേവാ.. " ചായ മുത്തി കുടിക്കുന്ന ദർശനെ നോക്കി അവന്റെ സുമേഷ് ചോദിച്ചു.. "മ്മ്.. കഴിഞ്ഞു അച്ഛാ..

പോകണെല്ലോ എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോൾ ഒരു മടി.. " മടിയോടെ മുഖം ചുളിച്ചു കൊണ്ട് ചായ കപ്പ്‌ ഇരിക്കുന്ന തിണ്ണയിൽ ഉച്ചത്തിൽ വെച്ചു.. അവന്റെ കപ്പ് വെച്ച ശബ്ദം കേട്ട് ലക്ഷ്മി അവനെ കണ്ണുരുട്ടി.. "ആ മടി അങ്ങോട്ട് മാറ്റി വെച്ചേരെ.. ഞാൻ മടൽ എടുക്കും.. പറഞ്ഞേക്കാം.. " അവന്റെ കയ്യിന് ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞത് ദർശൻ ചുണ്ട് പിളർത്തി കൈ ഉഴിഞ്ഞു.. "ഓഹ്.. അല്ലേലും നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പൊ എന്നോട് ഒരു സ്നേഹോം ഇല്ല.. ഒക്കെ ഇവളോടാ.. എന്നേ ഡാ ന്ന് വിളിക്കും.. ഇവളെ മോളെന്നേ വിളിക്കൂ.. 😏" ചുണ്ട് ഒന്ന് കോട്ടി കൊണ്ട് ലക്ഷ്മിയേ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി ദർശൻ പറഞ്ഞതും വെണ്ണില അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി..കൂടേ തന്നെ അച്ഛനും അത് വരെ മോന്ത കയറ്റി വെച്ച ലക്ഷ്മിയും.. മൂന്ന് പേരെ ഓള്ളേങ്കിലും വളരെ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ കുടുംബം ആണ് ദേവേട്ടന്റേത്.. തന്നെ ഒരിക്കലും അന്യയായി കാണാതെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ ചേർത്തു പിടിച്ചവർ ആണ്.. പെൺകുട്ടി ഇല്ലാത്ത ഇവർക്ക് താൻ ഒരു മകൾ ആണ്.. "നീ എന്നേ അമ്മാന്ന് വിളിക്കുന്നില്ലല്ലോ..

അത് കൊണ്ട് അല്ലെ.. " അവനെ നോക്കി കേറുവോടെ മുഖം തിരിച്ചു കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞതും ദർശന്റെ മുഖത്ത് കള്ളത്തരം നിറഞ്ഞു.. "ആണോ ലച്ചൂ.. " ലക്ഷ്മിയുടെ താടി തുമ്പിൽ നുള്ളി കൊണ്ട് കൊഞ്ചലോടെ ദർശൻ ചോദിച്ചതും ലക്ഷ്മി കപട ഗൗരവത്തോടെ അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി.. "പോടാ.. " "മോൾ ഇതൊന്നും കാര്യം ആക്കണ്ടാ..ഈ അമ്മയും മോനും എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ തന്നെയാ.. എന്നാൽ ഒരു നേരം മാറി നിൽക്കാൻ കഴിയത്തും ഇല്ല.. " അവരുടെ തല്ല് കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്ന വെണ്ണിലയേ നോക്കി സുമേഷ് കണ്ണ് ചിമ്മി പറഞ്ഞതും വെണ്ണില പുഞ്ചിരിച്ചു.. പരസ്പരം പിണങ്ങിയ പോലെ മുഖം തിരിച്ചിരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ ദർശന്റെയും മുഖത്തേക്ക് വെണ്ണില ചിരിയോടെ മാറി മാറി നോക്കി.. ആര് ആദ്യം മിണ്ടും എന്ന് നോക്കാൻ വേണ്ടി.. കുറച്ച് നേരം മിണ്ടാതെ നിന്ന ഇരുവരും പരസ്പരം മുഖത്തോട് നോക്കി കൊണ്ട് പൊട്ടിചിരിച്ചു..

അവരുടെ ചിരിയിൽ വെണ്ണിലയും സുമേഷും പങ്കാളികൾ ആയി.. വെണ്ണിലക്ക് പതിവിലും ഉത്സാഹം തോന്നി..ചിരിക്കുമ്പോൾ ചുരുങ്ങുന്ന മിഴികളും ആഴത്തിൽ ഉള്ള നുണക്കുഴിയും മനോഹരം ആയ ചിരിയും.. അത് ദർശനും ലക്ഷ്മിക്കും ഒരു പോലെയായിരുന്നു.. ആരെയും മയക്കാൻ ഉള്ള കാന്തിക ശക്തി ഇരുവരുടെയും ചിരിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് വെണ്ണില ഓർത്തു പോയി... ____💔 "നിലെ.. നിലെ.. " "ആഹ്..ദാ വരുന്നു ഏട്ടാ.." മുകളിൽ നിന്ന് തൊട്ട പൊട്ടുമാറുച്ചത്തിൽ അലറി വിളിക്കുന്ന ദർശനെ വിളിക്ക് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജോലിക്ക് ഇടെ നില വിളിച്ചു കൂവി.. "വേഗം ചെല്ല് മോളെ.. എന്തേലും അത്യാവശ്യം കാണും.. " അവന്റെ ചോറ്റുപാത്രത്തിലേക്ക് ഭക്ഷണം വെക്കുന്ന വെണ്ണിലയേ നോക്കി ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞതും അവൾ തിടുക്കത്തിൽ പാത്രം മൂടി വെച്ചു അതും ഒരു വെള്ളകുപ്പിയും കൂടേ കയ്യിൽ എടുത്ത് അവൾ തിടുക്കത്തിൽ നടന്നു.. കയ്യിൽ ഉള്ള വസ്തുക്കൾ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് അവൾ മുകളിലേക്ക് പാഞ്ഞു കയറി.. കാലുകൾ വേഗത കൂടി..

വിളിക്ക് ഉത്തരം നൽകിയില്ലേൽ ദർശന്റെ മട്ട് മാറും.. അതുകൊണ്ട് ആണ് വെണ്ണിലക്ക് ഇത്രയും തിടുക്കം. ഇന്ന് മുതൽ ദർശൻ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങുകയാണ്.. അതിന്റെ തിരക്ക് ആണ്.. വേഗത്തിൽ കയറി ചെന്നവൾ മുറിയിൽ പ്രവേശിച്ചു . അവിടെ ബെഡിൽ ഒരു കൂട്ടം പുസ്തകങ്ങളും പേപ്പേഴ്സും പിടിച്ചു തലക്ക് താങ്ങ് കൊടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന ദർശനെ കാണെ വെണ്ണിലയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു.. "എന്തു പറ്റി ദേവേട്ടാ.." "ഹ നിലെ.. ഇതൊക്കെ എന്റെ ബാഗിൽ ഒന്ന് വെക്കാവോ." അവന്റെ അപേക്ഷക്ക് അവൾ തല കുലുക്കി കൊണ്ട് അവന്റെ ബാഗിൽ എടുത്തു വെക്കാൻ തുടങ്ങി.. ബെഡിൽ താടക്ക് കൈ കൊടുത്ത് ചമ്രം പടിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ദർശൻ വെണ്ണിലയേ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി.. അലസമായി വലിച്ചു ചുറ്റിയ കോട്ടൺ സാരി.. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി ഇഴകൾ. നെറ്റിയിൽ സിന്തൂരവും പൊട്ടും അല്ലാതെ ഒന്നും ഇല്ല.. കഴുത്തിൽ താൻ കെട്ടിയ താലിയും അതിന് കൂടേ നൂല് പോലുള്ള ചെയിനും കാതിൽ കുഞ്ഞി കമ്മലും.. സാരിക്കിടയിലൂടെ അനാവൃതമായ അവളുടെ പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലുള്ള ആലില വയർ കാണെ ദർശൻ ഉമിനീർ തരിപ്പിൽ കയറി ചുമച്ചു..

ദർശന്റെ പുസ്തകങ്ങൾ ഒക്കെ ബാഗിൽ അടുക്കായി വെച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവന്റെ ചുമ കേട്ട് തല ഉയർത്തി നോക്കി.. നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു ചുമച്ചു കൊണ്ട് ശ്വാസം കിട്ടാതെ പാട് പെടുന്നവനെ കാണെ അവളിൽ ഞെട്ടൽ ഉളവായി.. ചെയ്യുന്ന ജോലി നിർത്തി വെച്ചവൾ കൊട്ടി പിടഞ്ഞു എഴുനേൽറ്റു കൊണ്ട് റൂമിലെ വെള്ളം അടങ്ങിയ ജഗ് എടുത്ത് തിടുക്കത്തിൽ അവന് നേരെ നീട്ടി.. അവളിൽ ആധി നിറഞ്ഞിരുന്നു.. ദർശൻ അവൾ നീട്ടിയ വെള്ളം മടക്ക് മടക്ക് ആയി കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.കൂടേ വെണ്ണില അവന്റെ കഴുത്തിനു പിറകിൽ ഒന്ന് കൊട്ടി കൊടുത്തു.. ഒരുവിധം ബേധം ആയതും ദർശൻ തുറിച്ച കണ്ണുകളോടെ വെണ്ണിലയേ നോക്കി.. "എല്ലാത്തിനും കാരണം നീ ഒറ്റ ഒരുത്തിയാ. " അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് ദർശൻ പറഞ്ഞതും വെണ്ണിലയുടെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു... അവളുടെ മിഴികളിൽ നിറഞ്ഞ ആധി എങ്ങോട്ടോ പോയ്മറഞ്ഞു.. "ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തു.. " അവന്റെ പറച്ചിൽ ഒട്ടും ഇഷ്ട്ടപ്പെടാതിരുന്ന വെണ്ണില മുഖം ചുളിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. "അല്ലാതെ..

പിന്നേ.. നിന്റെ ഈ വ... " അവളുടെ വയറിലേക്ക് ചൂണ്ടി പറയാൻ നിന്ന ദർശൻ പെട്ടന്ന് ബോധ വന്നവൻ പാതിക്ക് വെച്ചു നിർത്തി.. താൻ എന്താ പറയാൻ പോയത് എന്നോർക്കെ അവനിൽ അവജ്ഞ രൂപപ്പെട്ടു.. "എന്റെ എന്ത്? " സ്വയം ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് വെണ്ണില പുരികം ചുളിച്ചു നോക്കിയതും ദർശൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി.. ചുണ്ടിന് മുകളിൽ ആയി പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പ് കണത്തിലും അവളുടെ അധരത്തിലും ദർശന്റെ മിഴികൾ ഓടി നടന്നു.. അവനിൽ ഒരു വികാരത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം തന്നെ ഉണ്ടാകുന്നത് അറിഞ്ഞ ദർശൻ അവളിൽ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ മുഖം ചെരിച്ചു.. "ഒന്നും ഇല്ല.. " അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ എഴെന്നേൽറ്റു നടന്നു.. പാതിയാക്കി വെച്ച ജോലി മുഴുവൻ ആക്കി തീർത്തു കൊണ്ട് ദർശൻ ബാഗ് തോളിൽ ഇട്ടു കൊണ്ട് പോകാൻ ആയി ഒരുങ്ങി.. "ഇതിപ്പോ എന്ത് പറ്റി.. " അവന്റെ ചെയ്തികൾ നോക്കി നിന്ന വെണ്ണില പതിയെ ചോദിച്ചു.. അവളുടെ ചോദ്യം അവൻ കൃത്യമായി കേട്ടു എങ്കിലും കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ വാച്ച് കെട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു .

മുടി ഒന്നുടെ കൈ കൊണ്ട് മാടി ഒതുക്കിയ ശേഷം താടിയിൽ വിരൽ ഓടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. എന്നാൽ പോകാൻ തുനിഞ്ഞ ദർശൻ തിരിച്ചു വന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ സിന്തൂരം വരഞ്ഞ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു... അവനിൽ മനോഹരം ആയൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.. എന്നാൽ അവന്റെ ചെയ്തിയിൽ വെണ്ണില പകച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു.. ഒരു ശില പോലെ തറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വെണ്ണില നെറ്റിയിൽ പതിയെ കൈ ചേർത്തു.. അവിടം പൊള്ളി പിടക്കുന്ന പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്.. ദേവേട്ടനിൽ നിന്ന് ഒരു ചുംബനം അത് അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിട്ട് ഇല്ലായിരുന്നു.. തന്നെ മനസ്സിൽ ആക്കുന്ന തന്റെ വേദനയിൽ പങ്കാളിയായ ഒരുവൻ.. അതിൽ പരം വേറെ ഒന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല.. ദേവേട്ടന്റെ സാമീപ്യം തന്നെ തളർത്താർ ഉണ്ടെങ്കിലും മനസ്സ് കൊണ്ട് അംഗീകരിച്ചിട്ട് ഇല്ല..

അതു കൊണ്ടോ എന്തോ അവൾക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ ആയില്ല... വെണ്ണിലയുടെ മിഴികളിൽ നിന്ന് ചൂടുള്ള മിഴിനീർ അണപൊട്ടി ഒഴുകി..ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി.. അത് പതിയെ തേങ്ങലുകളുടെ ചീളുകളും പൊട്ടികരച്ചിലും ആയി മാറാൻ അതികം നേരം വേണ്ടി വന്നില്ല... കരച്ചിലിന്റെ ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരാതിരിക്കാൻ അവൾ സാരി തലപ്പ് കൊണ്ട് വാ മൂടി കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു..ശരീരം ആകെ വിറക്കും പോലെ..കൈകാലുകൾക്ക് ചലനം നഷ്ടപ്പെട്ടത് പോലെ.. ""ഇല്ലാ.. ആദിയേട്ടനോളം വലുത് തനിക്ക് ആരും ഇല്ല.. ന്നേ ഒന്ന് ഇവിടുന്ന് കൊണ്ട് പോ ആദിയേട്ടാ.."" ഉള്ളിൽ അലറി കൊണ്ട് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു.. ആകെ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച അവസ്ഥയായിരുന്നു അവൾക്ക്.. തന്നുടെ പ്രണയത്തെ ഒരു നോക്ക് കാണാൻ ആ പെൺമനസ്സ് ഏറെ കൊതിച്ചു.. തേങ്ങി കൊണ്ട് അവൾ കാൽ മുട്ടിൽ കവിൾ ചേർത്തു.. "ന്നേ വേണ്ടാതായോ ആദിയേട്ടാ? "....തുടരും...... 

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...