💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 11

രചന: AVANIYA

+2 വിന് പഠിക്കുമ്പോൾ ആണ് ആദ്യമായി തീപ്പൊരി സഖാവ് മാധവൻ മാഷിന്റെ പ്രസംഗം കേൾക്കുന്നത്..... അന്ന് രോമം ഒക്കെ എഴുന്നേറ്റ് നില്കുന്നത് പോലെയാണ് തോന്നിയത്..... പിന്നീട് ഒരു തരം ഭ്രാന്തമായ ആരാധന ആയിരുന്നു ആ മനുഷ്യനോട്..... അദ്ദേഹം പങ്ക് വെച്ച കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് എന്ന ആശയത്തോട്..... അദ്ദേഹത്തെ പറ്റി ഒരുപാട് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ആണ് പുള്ളി ലോ കോളേജ് പ്രൊഫസർ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത്..... അവിടെ ചേരാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ പിന്നീട് പപ്പയുടെ വാക്കുകൾക്ക് വില നൽകി അത് മഹാരാജാസ് കോളേജിലേക് മാറി.... ചെങ്കോട്ട എന്നതാണ് മഹാരാജാസ് എന്നതിനേലും നല്ല പേര്..... എസ്എഫ്ഐ പാർട്ടിയുടെ കുത്തക അതായിരുന്നു അവിടം..... എന്റെ അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാധവൻ സാറുമായി പെട്ടെന്ന് കൂട്ടായി 2 കോളേജ് ആയിരുന്നെങ്കിൽ പോലും.... അവിടെ ഞാൻ മറ്റൊരു വിഭാഗം ആളുകളെ കണ്ടറിഞ്ഞു.... സഖാക്കൾ..... നെഞ്ചിലെ തീ കൊണ്ട് കൈകൾ കൂട്ടി പിടിച്ച് വാക്കുകൾക്ക് മൂർച്ച കൂട്ടുന്ന സഖാക്കൾ..... വല്ലാത്തൊരു വികാരമായിരുന്നു അതൊക്കെ....

പപ്പ എന്തിനും സപ്പോർട്ട് ആയിരുന്നു.... അത് കൊണ്ട് തന്നെ കോളജിൽ ചെന്ന് ദിവസങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ തന്നെ ഞാനും ഒരു സഖാവ് ആയി..... പാർട്ടി പ്രവർത്തനങ്ങളും മറ്റും ആയി കോളേജ് ലൈഫ് നല്ല രീതിയിൽ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന സമയം.... ആ സമയത്താണ് all Kerala sfi സമ്മേളനം കണ്ണൂരിൽ നടന്നത്.... ഞാനും അതിൽ സംബന്ധിക്കാൻ പോയി.... അവിടെ വെച്ച് ആദ്യമായാണ് ഞാൻ അവനെ കാണുന്നത്.... വാക്കുകളിൽ വീറും വാശിയും കണ്ണുകളിൽ അലിവും അതോടൊപ്പം തന്നെ ശൗര്യവും നിറഞ്ഞ.... എല്ലാവരോടും ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ മാത്രം ഇടപെടുന്ന അവനെ... എന്റെ സഖാവിനെ❤️ ഞാൻ അവിടെ ആദ്യാമായത് കൊണ്ടാണ് അവനെ അറിയാതെ പോയത് എന്ന് അവിടെ കൂടിയിരിക്കുന്ന ബാകി ഉള്ളവരിൽ നിന്നും മനസിലായി.... കാരണം അത്രമേൽ പ്രിയങ്കരൻ ആയിരുന്നു അവർക്കെല്ലാം സഖാവ് അഭിമന്യു.... അന്നത്തെ ആ പരിപാടിയുടെ മുഴുവൻ ഉത്തരവാദിത്വവും അദ്ദേഹത്തിന് ആയിരുന്നു എന്ന് കേട്ടു.... കാണുമ്പോഴേ വല്ലാത്തൊരു പോസിറ്റീവ് എനർജി നമ്മിൽ നിറക്കാൻ തക്ക എന്തോ ഉണ്ടായിരുന്നു അവനിൽ.... അന്നത്തെ ആ ദിനം മുഴുവൻ സത്യം പറഞ്ഞ അവിടെ നടന്ന സമ്മേളനത്തെക്കാൾ ഞാൻ നോക്കിയത് ആ സഖാവിനെ തന്നെ ആയിരുന്നു.....

എന്നെ കണ്ടപ്പോഴും എനിക്കായി ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി നൽകി പക്ഷേ അത് എനിക് സ്വർഗം കീഴടക്കിയ പോലെ ആയിരുന്നു..... മനസ്സിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു തണുപ്പ് രൂപപ്പെട്ടു..... എന്തൊക്കെയോ വികാരങ്ങൾ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു... പ്രണയമോ ആരാധനയോ അങ്ങനെ എന്തോ.... എപ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ടാകണം എന്നൊരു തോന്നൽ..... അന്നത്തെ സമ്മേളനം 2 ദിവസം കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു.... പക്ഷേ ഇൗ 2 ദിവസം കൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സിൽ അടിയുറച്ച ഒന്നെ ഉണ്ടായോളു സഖാവ്..... അന്ന് അവിടുന്ന് പോരുമ്പോൾ സങ്കടം തോന്നിയിരുന്നു ഇനിയെങ്ങനെ ഇവനെ കണ്ടെത്തും എന്നതിൽ... ഒന്നറിയാമായിരുന്ന്.... എനിക് വേണ്ടി ഉള്ളത് ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് മുന്നിൽ കർത്താവ് അവനെ എത്തികും എന്ന്.... പിന്നീട് ഉള്ള ദിവസങ്ങൾ കോളേജിലെ പ്രവർത്തനങ്ങളും മറ്റുമായി പോയി.... അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം കോളേജ് കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ആണ് കൊറേ പേര് അവിടെ ഉണ്ടെന്ന് മനസിലായത്.... അകത്തേയ്ക്ക് കേറിയ ഞാൻ ശെരിക്കും ഷോക് ആയി.... " ആഹ് മോൾ വന്നോ.... മോളെ ഇത് അഭിമന്യു... AES കോളേജ് ചെയർമാൻ ആണ്... പപ്പ കഴിഞ്ഞ ദിവസം പറഞ്ഞില്ലേ ഒരാളെ കുറിച്ച് അതാണ്.... " പക്ഷേ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിക്കാൻ പോലും ആകാതെ സത്യത്തിൽ ഷോക്ക് അടിച്ച് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു നമ്മുടെ കൊച്ച് 😂

" എടോ ഇതാണ് എന്റെ പുലി കുട്ടി..... അഥീന ജോൺ കുരിയാക്കോസ്.... ഇപ്പൊ മഹാരാജാസിൽ ആണ്.... " " പപ്പെ..... " " എന്നാടി കൊച്ചെ.... " " ഇവർ ഇപ്പൊ അങ്ങ് പോകുവെ... അപ്പോ ബാകി ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരാം " അതും പറഞ്ഞു അവള് ചവിട്ടി തുള്ളി അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.... " എന്താ സാർ ആൾ നല്ല പുലി ആണോ.... അതാണോ.... " " പറയാൻ ഉണ്ടോ.... ഇൗ എന്നെ വരച്ച വരയിൽ നിറുത്തുന്ന മുതലാണ് ആ അകത്തേയ്ക്ക് പോയത്.... " അതും പറഞ്ഞു അയാള് ചിരിച്ചു.... ഒപ്പം അവരും..... അന്നേരം അഭിയുടെ ചുണ്ടിലും ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.... പുലി കുട്ടി 😁 പക്ഷേ ആധിയുടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ ആ കള്ള ചിരി ഒരാളെ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..... അവളുടെ crime partner അവളുടെ പപ്പ😁 വിരുന്നുകാർ പോയതും അയാള് തന്റെ മകളുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.... " ആദി.... " " എന്താ പപ്പ..... " " എന്താണ് മോളെ ഒരു കള്ളത്തരം ഉണ്ടല്ലോ.... " " എനിക്കോ ഒന്ന് പോ പപ്പ.... എന്ത് കള്ളത്തരം..... " " മോളെ ആദി.... ഞാൻ ഇന്നും ഇന്നലെയും കാണാൻ തുടങ്ങിയത് അല്ല നിന്നെ.... അഭിമന്യുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ നിന്റെ പതർച്ച ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..... എന്താണ്.... " " അത് പപ്പേ..... അതിലെ..... എനികില്ലെ...... " " കൊഞ്ചണ്ട കാര്യം പറ..... "

അതിനു അവള് ഒന്ന് ഇളിച്ച് കാണിച്ചു.... " അന്ന് ഞാൻ സമ്മേളനത്തിന് പോയില്ലേ.... അന്ന് ഞാൻ കണ്ടതാണ്... അത്രേയുള്ളൂ " " അത്രേ ഉള്ളോ.... എന്താണ് ആദി കാര്യം പറ.... അവനെ കണ്ടപ്പോൾ നിന്റെ കണ്ണിൽ ഉണ്ടായ പരിഭ്രമവും ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിയും ഒക്കെ എനിക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്.... " " അത് പപ്പെ.... എന്താണെന്ന് അറിയില്ല... എനിക് എന്തോ ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നുന്നു.... മറ്റാരോടും തോന്നാത്ത.... " " ആഹാ എന്റെ പുലി കുട്ടിക്ക് പ്രേമമോ.... പുലി പൂച്ച ആയല്ലോ..... " അതും പറഞ്ഞു അയാള് അവളെ കളിയാക്കി.... " പപ്പെ.... " അതും പറഞ്ഞു അവള് ചിനുങ്ങി.... അല്ലെങ്കിലും അവർ അങ്ങനെയാണ് ആദി പുറത്ത് എല്ലാവർക്കും ബോൾഡ് and matured ആയ പെൺകുട്ടി ആണെങ്കിൽ അവള് വീട്ടിൽ ശെരിക്കും ഒരു കുഞ്ഞു കുട്ടിയെ പോലെ ആയിരുന്നു കുറുംബും കൊഞ്ചലും ഒക്കെ ഉള്ള സ്വഭാവം... " മോളെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാം... ഇതൊക്കെ ചിലപ്പോൾ നിന്റെ പ്രായത്തിൽ തോന്നുന്നത് ആകാം.... ഒരു ആകർഷണം.... അതാണോ അല്ലെയോ എന്ന് തിരിച്ച് അറിഞ്ഞതിന് ശേഷം മാത്രം അതിനു പ്രാധാന്യം നൽകുക.... നിനക്ക് ഒരു ലക്ഷ്യം ഉണ്ട്..... അതിനു ഇത് ഒരു തടസം ആകരുത് ഒരിക്കലും " " ഇല്ല പപ്പെ.... എന്റെ ലക്ഷ്യം കഴിഞ്ഞു ഉള്ളൂ മറ്റെന്തും " " That's my പുലി കുട്ടി "

അതും പറഞ്ഞു അയാള് അവളുടെ തലയിൽ തടവി...... അഭിയോട് ചെറിയൊരു ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും വിധി ഉണ്ടെങ്കിൽ വരട്ടെ എന്നൊരു ചിന്തയിൽ അവള് തന്റെ ലക്ഷ്യത്തിനു ആയി പരിശ്രമിച്ചു.... അങ്ങനെയാണ് ഒരു ദിവസം അവളെ തന്റെ ആരാധന പാത്രമായ മാധവൻ മാഷ് വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത്.... സത്യത്തിൽ അവള് നല്ല ഉത്സാഹത്തിൽ ആയിരുന്നു.... പക്ഷേ അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ഉള്ള ആളെ കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു..... " അഭി എന്താ.... " അപ്പോഴേക്കും പുറകിൽ നിന്ന് മാധവൻ മാഷ് എത്തിയിരുന്നു.... " ആ മോളെ ആദി ഇത് അഭിമന്യു എന്റെ മകൻ ആണ്.... പിന്നെ അഭി ഇതാണ് ഞാൻ പറയാറുള്ള എന്റെ ബോൾഡ് and brave അഥീന " അത് കേൾക്കെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി..... വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കി.... ശെരിക്കും അതിലൂടെ അവരുടെ സൗഹൃദം വളരുക ആയിരുന്നു.... സൗഹൃദത്തിന്റെ ഏതോ ഒരു കോണിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവർ പരസ്പരം തങ്ങളുടെ പ്രണയം തുറന്നു പറഞ്ഞു.... മതം വ്യത്യാസം ആണെങ്കിലും മതം ഏതായാലും മനുഷ്യൻ നന്നായാൽ മതി എന്ന വിശ്വാസം ആ 2 വീട്ടുകാർക്കും ഉള്ള കൊണ്ട് അവർക്ക് ഇൗ ബന്ധത്തിൽ താല്പര്യ കുറവ് ഉണ്ടായില്ല.... എന്ന് മാത്രമല്ല പൂർണ്ണ സമ്മതവും ആയിരുന്നു....

ചെറിയൊരു ചടങ്ങായി ബന്ധം ഉറപ്പിക്കാം എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു മാധവചന്റെ മരണം.... അല്ല അദ്ദേഹത്തെ രക്ത സാക്ഷി എന്നൊരു ധീരന്റെ ലേബൽ നൽകി കൊന്നൊടുക്കിയത്.... അതിനു പിന്നിൽ സ്വന്തം പാർട്ടി ആണോ അതോ എതിർ പാർട്ടി ആണോ എന്നത് ഇപ്പോഴും ആരും കണ്ടെത്തിയില്ല.... അല്ലെങ്കിലും മരണം നടകുംബോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ആ ആവേശം പുതിയ വാർത്തകൾ കിട്ടുമ്പോൾ മായിഞ്ഞ് പോകുമല്ലോ.... അതോടെ അഭി ചെറുതായി തളർന്നു... അങ്ങനെയാണ് അവൻ അധികം മിണ്ടാത്ത ഒരു കലിപ്പ് സഖാവ് ആയി മാറിയത്.... സത്യത്തിൽ അതും അവന്റെ ഒളിച്ചോട്ടം ആയിരുന്നു..... സങ്കടങ്ങളിൽ കോപം എന്നൊരു മുഖഭാവം ചേർത്താൽ ആരുമറിയില്ലല്ലോ.... ആ സമയം ആയിരുന്നു ഞാൻ സിവിൽ സർവീസ് ടെസ്റ്റിന് ആയി prepare ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്.... അഭിയും ആയി സംസാരിക്കും എങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ഒരു അകൽച്ച വന്നിരുന്നു.... പക്ഷേ അത് ശാരീരികമായ ഒന്ന് മാത്രമായിരുന്നു.... എത്ര നിശ്ശബ്ദത പാലിച്ചാലും ഹൃദയങ്ങൾ തമ്മിൽ അടുത്ത് സംവദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...

ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കടന്നു പോയി.... ഞാൻ 2nd ഈയറിലേക് കടന്ന സമയം അഭി പണ്ടത്തെത്തിനേലും മാറിയിരുന്നു എന്നാലും ഒരു മൂകത അവനിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.... ഞങ്ങൾ ഒരേ കോളജിൽ അല്ലായിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അഭിക്ക്‌ പിന്നിൽ ഒരുപാട് പിടകോഴികൾ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു അവനെ കളിയാക്കും ആയിരുന്നു.... പക്ഷേ അവൻ എല്ലാത്തിനും തിരിച്ച് കലിപ്പിച്ച് ഒരു നോട്ടമോ ദേഷ്യത്തോടെ ഒരു വാക്കോ തിരിച്ച് പറയും.... അവന്റെ സുഹൃത്തുകളിൽ റാമിന്‌ ഒഴികെ മറ്റാർക്കും ഞാൻ എന്നൊരു കാമുകി ഉണ്ടെന്ന് അല്ലാതെ ആരാണെന്നോ എന്താണെന്നോ അറിയില്ലായിരുന്നു.... ദിനവും വിളിക്കും എങ്കിലും മൗനമായിരുന്നു കൂടുതലും ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ സംവദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്.... അതിനൊരു മാറ്റമായി ഒരു ദിവസം എനിക്കൊരു ഫോൺ കോൾ വന്നു..... അന്ന് അവനു പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നത് ഒന്ന് മാത്രം ആയിരുന്നു ഒരാളെ പറ്റി മാത്രം ആയിരുന്നു..... അവന്റെ കുഞ്ഞി............( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...