💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 17

രചന: AVANIYA

ഇതിനിടയിൽ അമ്മയുടെ ഒരു അനിയത്തി ഏതോ അന്യ മതസ്ഥന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടി പോയി.... വളർന്നു വരും തോറും എനിക് ചെറിയമ്മയുടെ ചായ ആയിരുന്നു..... അതിൽ എന്നിൽ ഉള്ള വെറുപ്പ് വർധിപ്പിച്ചു.... പോരെ പൂരം അതോടെ ഞാനും അത് പോലെ കണ്ടവന്റെ കൂടെ പോകും എന്നൊരു കാര്യം പാട്ടി പറയാൻ തുടങ്ങി..... അന്ന് മുതൽ ഞാൻ ചീത്ത പെണ്ണ് ആയി.... പിഴച്ചവൾ ആയി..... അന്ന് എനിക് പ്രായം വെറും 10 വയസ്സ്..... പിന്നീട് ആ വീട്ടിലെ ഓരോ ദിവസവും ഇതിന്റെ തുടർക്കഥ തന്നെ ആയിരുന്നു..... പാട്ടി മറ്റു മരുമക്കളിൽ നിന്ന് എന്റെ അമ്മയോട് വല്ലാത്ത ഒരു വേർതിരിവ് കാട്ടി..... അതിന്റെ കാരണകാരിയും ഞാൻ ആയിരുന്നു.... അപ്പു എന്നും അവർക്കൊക്കെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആയിരുന്നു.... അച്ഛൻ ഞാൻ എന്നൊരു വ്യക്തി വീട്ടിൽ ഉണ്ടെന്ന് കൂടി നോക്കിയില്ല.... അമ്മക്ക് ഞാൻ മറ്റുള്ളവരോട് ഉണ്ടാകുന്ന ദേഷ്യം തീർക്കാൻ ഉള്ളൊരു ഉപാധി മാത്രം ആയിരുന്നു.... പാട്ടി എന്നിലെ ഓരോ കുറ്റങ്ങളും കുറവുകളും കണ്ടെത്താൻ മത്സരിച്ചു.... വലിയമ്മ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച് എങ്കിലും ഇവരുടെ അവഗണന ഭയന്ന് കൂടുതൽ വെറുത്തു ചെറിയമ്മയും അത് പോലെ തന്നെ.... ഇതിനിടയിൽ ഒരു ആശ്വാസമായി ഏട്ടൻ ഉണ്ടായപ്പൊഴും എന്നിൽ ഭീതി നിറച്ച് കൊണ്ട് ഒരാള് ഉണ്ടായിരുന്നു...

ചെറിയഛന്റെ മകൻ ദക്ഷൻ ചേട്ടന്.... എപ്പോഴും എന്നെ ഉപദ്രവിക്കും.... തരം കിട്ടുമ്പോൾ ഒക്കെ എന്റെ അടികുകയും ഇടികുകയും ഒക്കെ ചെയും.... പറഞ്ഞെങ്കിലും ഏട്ടൻ അല്ലാതെ ആരും വിശ്വസിച്ചില്ല.... ഒരിക്കൽ എന്നെ കുളത്തിലേക്ക് ദക്ഷൻ ചേട്ടൻ തള്ളിയിട്ടത് ഏട്ടൻ കണ്ടൂ അന്ന് അവർ തമ്മിൽ ഭയങ്കര അടി നടന്നു.... ദക്ഷൻ ചേട്ടന്റെ നെറ്റി ഒക്കെ മുറിഞ്ഞു... അന്ന് എല്ലാവരും എന്നെ ഒരുപാട് പഴി പറഞ്ഞു.... അച്ഛൻ എന്നെ ഒരുപാട് തല്ലി.... ഒരു മുറിയിൽ പൂട്ടി ഇട്ടു.... അച്ഛൻ എന്തിനാണ് എന്നെ തല്ലിയത് എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസിലായില്ല.... പക്ഷേ പിന്നീട് പാട്ടിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് അതിനു മറുപടി കിട്ടി..... ഞാൻ കുടുംബത്തിലെ ആൺ പിള്ളേരെ തമ്മിൽ തെറ്റിക്കാൻ നോക്കി അത്രേ..... എൻ്റെ ജീവന് വില ഇല്ലെ അപ്പോ.... ഞാൻ ആ കുളത്തിൽ വീണു മരിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ എല്ലാവരും സന്തോഷമായി ഇരിക്കുമായിരുന്നോ.... എന്തോ അന്നത്തെ പൊട്ട ബുദ്ധിക്ക് കുളത്തിൽ ചാടി ചാവാൻ നോക്കി പക്ഷെ നവി കണ്ടൂ.... വീട്ടിലെ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു..... വീണ്ടും കിട്ടി ഒരുപാട് അടി.... അതിനൊപ്പം പാട്ടി എൻ്റെ കഴുത്തിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു.... കുടുംബത്തിന് മാനകേട് ഉണ്ടാക്കിയാൽ കൊന്നു കുഴിച്ച് മൂടും എന്ന് പറഞ്ഞു.... അന്ന് എനിക്ക് വല്ലാതെ ശ്വാസം മുട്ടി.....

പക്ഷേ എൻ്റെ അച്ഛനും അമ്മയും സഹിധം എല്ലാവരും അത് നോക്കി നിന്നു.... അവസാനം ഏട്ടനാണ് പാട്ടിയുടെ കൈ കടിച്ച് പറിച്ച് എന്നെ മോചിപ്പിച്ചത്..... അതോടെ ഏട്ടനോടും പാട്ടിക്ക് ചെറിയൊരു അനിഷ്ടം വന്നു..... അതിനിടയിലാണ് അപ്പു ഋതുമതി ആയത്.... അന്ന് അത് എന്താണെന്ന് പോലും എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു..... ഞാനും അവളും തമ്മിൽ 2 വയസ്സിനു വ്യത്യാസം ഉണ്ടായി ഉള്ളൂ.... അവൾക്ക് ആറാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ആ ഭാഗ്യം കിട്ടി.... അതെ പിന്നെ അതിൽ ചൊല്ലി ആയി അപമാനം..... ദുഷിച്ച മനസ്സ് ആയത് കൊണ്ടാണ് ആ ഭാഗ്യം ലഭിക്കാത്തത് എന്നൊക്കെ ആയി.... കേട്ട് മടുത്തത് കൊണ്ട് എന്തോ അത് പിന്നീട് എന്നിൽ വേദന ഉണ്ടാകാതെ ആയി.... അത്രമേൽ നിർവികാരത ആയിരുന്നു എന്നിൽ.... * വായിക്കുമ്പോൾ തൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറയാതെ ഇരിക്കാൻ ആദി ശ്രമിച്ചു.... അവളുടെ അവസ്ഥയിൽ ആധിക്ക് വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി.... അതോടൊപ്പം ആ വീട്ടുകാരോട് വല്ലാത്ത ദേഷ്യവും.... വരികൾക്ക് ഇടയിൽ നനവ് കൊണ്ട് പടർന്ന മഷിയിൽ നിന്ന് ഒരു കരചിലിലൂടെ ആണ് ഇത് എഴുതിയിരിക്കുന്നത് എന്ന് ആദി ഊഹിച്ചു.... പിന്നീട് കുറച്ച് സ്ഥലം വിട്ടാണ് അവള് അടുത്തത് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്..... * പത്താം ക്ലാസിലെ ഒരു പരീക്ഷയുടെ അന്ന് കലശമായ വയർ വേദന ആയിരുന്നു....

വല്ലാത്ത ക്ഷീണവും.... എൻ്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് സ്കൂൾ അധികൃതർ എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞു അയച്ചു..... വീട്ടിൽ വന്നു അമ്മയോട് സൂചിപ്പിച്ച് എങ്കിലും ഓരോ അടവ് എന്ന് പറഞ്ഞു പുച്ഛിച്ചു..... ഡ്രസ്സ് മാറ്റുമ്പോൾ ആണ് പതിവിനു വിപരീതമായി അതിലൊരു ചോരപാട് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്..... അതിനെ കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അതെന്തിന്റെ അടയാളമാണ് എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു.... ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി സന്തോഷിച്ച നിമിഷം.... ഞാനും ഒരു പെണ്ണ് ആയിരിക്കുന്നു.... ആദ്യം പറഞ്ഞത് അമ്മയോട് ആണ്.... ഒരു നിസാര സംഭവം പോലെ അമ്മ അത് തള്ളി..... വീട് മുഴുവൻ അറിഞ്ഞപ്പോഴും ആരിലും ഒരു സന്തോഷവും ഞാൻ കണ്ടില്ല..... അന്നേരം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായത് അപ്പുവിന്റെ സമയത്ത് ഉണ്ടായ ആഘോഷങ്ങൾ ആണ്.... സങ്കടങ്ങൾ ഉണ്ടായി എങ്കിലും എന്റെമേൽ ഉള്ള ഒരു കുറ്റം മാറിയല്ലോ എന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.... ആർത്തവം എന്നാൽ ചോര എന്നല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അറിയാത്ത എന്നെ ഒരു അഴുക്ക് മുറിയിൽ ആണ് താമസിപ്പിച്ചത്... പലപ്പോഴും അവിടുത്തെ ഓരോന്ന് കാണുമ്പോഴും ശർധിക്കാൻ പോലും തോന്നാറുണ്ട്..... ഭക്ഷണം കൂടി കഴിക്കാതെ ആയി.... അതിന്റെ പ്രതിഫലനം എന്നോണം ഒരു ദിവസം ആ മുറിയിൽ തല കറങ്ങി വീണു...

പക്ഷേ ഞാൻ അശുദ്ധം ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ആരും ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൂടി കൊണ്ട് പോയില്ല ... ശരീരം തളർന്നു പനി പിടികൂടി ആർത്തവ ദിനങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതും ഏകദേശം 2 ആഴ്‍ച്ചയോളം ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആയിരുന്നു.... അതോടെ ആർത്തവ ദിനങ്ങൾ അവൾക്ക് വെറുക്കപ്പെട്ടത് ആയി.... പക്ഷേ വേദനകളെകാൾ അധികം എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചത് എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ ദക്ഷന്റെ കാമ കണ്ണുകൾ ആയിരുന്നു.... ആദ്യമൊന്നും മനസിലായില്ല എങ്കിലും പിന്നീട് അവന്റെ പെരുമാറ്റം കൊണ്ട് തന്നെ തിരിച്ച് അറിഞ്ഞു.... അവനിലെ മൃഗത്തെ.... അവനു കൂടുതൽ ധൈര്യം എന്നത് പോലെ ഏട്ടനും ആ നേരം മറ്റൊരിടത്തേക്ക് പഠിക്കാൻ ആയി പോയി.... അമ്മയോട് പറഞ്ഞു എങ്കിലും എന്റെ മോശ ചിന്തകള് മാറ്റാൻ എന്നെ ഉപദേശിച്ചു.... ശല്യം സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ ഞാൻ നവിയോട് പറഞ്ഞു.... നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ ആണെങ്കിലും അവനും എന്റെ ഏട്ടൻ ആണല്ലോ.... പക്ഷേ അവന്റെ പ്രതികരണം അത് ആ നിമിഷം ഭൂമി പിളർന്ന് താഴേക്ക് പോയെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു.... അനാവശ്യമായി എന്നെ തൊടുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ.... ആ തലോടലിൽ നീ സുഗിച്ചോ ആസ്വദ്ധിച്ചോ എന്ന്.... മുഖമടച്ച് ഒന്ന് കൊടുത്തു..... അന്നും പൊതിരെ അടി കിട്ടി....

പക്ഷേ അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ടോ എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആന്നെന് അംഗീകരിച്ചത് കൊണ്ടോ എനിക് കരച്ചിൽ ഒന്നും വന്നില്ല.... പകരം അതൊരു തിരിച്ചറിവ് ആയിരുന്നു എനിക് ഞാനേ ഉള്ളൂ എന്നും എന്നെ ഞാൻ തന്നെ നോക്കണം എന്നും..... അത്രനാളും ഏട്ടന്റെ വായിലൂടെ എന്റെ വീട്ടുകാരോട് സംസാരിച്ചിരുന്ന ഞാൻ അന്ന് മുതൽ സ്വന്തമായി ശബ്ദം ഉയർത്തി..... അതോടെ അഹങ്കാരി എന്ന പേര് പൂർണമായി..... എനിക് വേണ്ടി സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അഹങ്കാരി ആകുന്നു എങ്കിൽ ആകട്ടെ എന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചു.... +2 കഴിഞ്ഞതും ഇനി പഠിപ്പിക്കേണ്ട എന്നൊരു തീരുമാനത്തിൽ ആയിരുന്നു എന്റെ വീട്ടുകാർ.... ഏട്ടൻ എതിർത്ത് എങ്കിലും ഫലം ഉണ്ടായില്ല.... ഒരു കൊല്ലം വീട്ടിൽ വെറുതെ ഇരുന്നു.... അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഏട്ടന് ജോലി ആയി എന്നെ ഏട്ടൻ പഠിപ്പിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വീട് മുഴുവൻ എതിർത്തു... ജോലി കിട്ടിയ ഉടനെ എന്നെ വിളിക്കാൻ ഒക്കെ ആയി ഏട്ടൻ എനിക് ഒരു ഫോൺ വാങ്ങി തന്നു... അത് മറ്റുള്ളവർക്ക് ഇടയിൽ ഉള്ള പല്ല് കടികൾ കൂട്ടി... പക്ഷേ ഇൗ സമയത്ത് ആണ് ഒരു ദിവസം ദക്ഷൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.... ഇറങ്ങി പോകാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും കേട്ടില്ല.... എന്നെ കയറി പിടിച്ചു.... പക്ഷേ തോറ്റ് കൊടുക്കാൻ എനിക് ഉദ്ദേശം ഇല്ലായിരുന്നു.... ഇനി ആർക്ക് മുന്നിലും തോക്കരുത് എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു.... കൈയിൽ കിട്ടിയ എന്തോ ഒന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ തലയിൽ അടിച്ചു....

കാരണം പോലും ചോദിക്കാതെ ഞാൻ കുറ്റകാരി ആയി.... ദക്ഷന്റെ നല്ല മനസ്സ് കൊണ്ടാണ് അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പൊ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ കിടന്നാനെ എന്ന അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ എന്നെ കൂടുതൽ ചൊടിപ്പിച്ചു... എനിക് ആരുടെയും ഭിക്ഷ വേണ്ടാന്നു ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.... അത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ പോലീസിനെ വിളിച്ച് വരുത്തി കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞു കീഴടങ്ങാൻ നോക്കി.... അച്ഛൻ പണം കൊണ്ട് അതൊക്കെ എങ്ങനെയോ അവസാനിപ്പിച്ചു.... ഇനിയും ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നാൽ ഇതിലും വലുത് ചെയും കുടുംബത്തിന്റെ മാനം കളഞ്ഞ് കുടിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ കാര്യം സമ്മതിച്ചു..... അങ്ങനെ അതിനടുത്ത വർഷം മുതൽ ഞാൻ കോളേജിൽ.... * അതിനു താഴെ ഉള്ള വരികൾ ശൂന്യം ആയിരുന്നു.... ആദി വേഗത്തിൽ പേജ് മറിച്ച്.... അതിനടുത്ത ഒരു പേജിൽ വലിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ അവളുടെ കോളജിന്റെ പേര് എഴുതിയിരുന്നു.... AES college Trivandrum ( നീലുവിന്റെ college നമ്മൾ അഭിയിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞത് ആണ്.... വീണ്ടും പറയുന്നത് ബോർ ആയ കൊണ്ട് അത് skip ചെയുക ആണ്) അതിനു താഴെ നീലു അവളുടെ ഏട്ടയിയെ കുറിച്ചും അഞ്ജലിയെ കുറിച്ചും ജീവനെ കുറിച്ചും ഒക്കെ എഴുതിയിരുന്നു.... എന്തിനേറെ പറയുന്നു ആ കോളേജിലെ ഓരോ ചെടികൾ പോലും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.....

അതിൽ നിന്ന് അറിയാം അവള് അവിടം എത്രമാത്രം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന്.... * ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷം എന്ന വാക്കുകളുടെ അർത്ഥം അറിഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ അതായിരുന്നു.... എന്റെ എട്ടായിയുടെ കുഞ്ഞി ആയി കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ.... കോളജിൽ പോയ ഏട്ടനെ മിസ്സ് ചെയും എന്ന് കരുതി എങ്കിലും ഒരു നിമിഷം പോലും ഞാൻ മിസ്സ് ചെയ്തിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം..... * ഇൗ ഒരു ഒറ്റ വരികൾ മാത്രം മതിയായിരുന്നു അവളുടെ സന്തോഷത്തിന്റെ തെളിവിന് ആയി.... കോളേജ് ജീവിതം അവസാനിച്ചു എന്ന രീതിയിൽ പേജുകളിലേ വരികൾ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നു.... ആദി വീണ്ടും പുസ്തക താളുകൾ ആവേശത്തോടെ മറിച്ചു..... എന്തോ കണ്ടെത്തിയ പോലെ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു...... അടുത്ത പേജിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്ത് ആയി വലിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ അവളുടെ പ്രാണനാഥന്റെ പേരുകൾ എഴുതിയിരുന്നു..... ❤️ ജോയിച്ചൻ ❤️ പ്രണയം എന്ന മൂന്നക്ഷരങ്ങളുടെ ജാലവിദ്യ എന്നെ പഠിപ്പിച്ച മാന്ത്രികൻ...... വേദനകളെ വെറും വാക്കുകൾ കൊണ്ട് സുഖപെടുത്തിയ വൈദ്യൻ.... നേരിൽ കാണാതെ പോലും ഒരാളെ ഇത്രമേൽ പ്രണയിക്കാം എന്ന് എന്നെ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകൻ.... വെറും കാമമാണ് പ്രണയമെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച ഇന്നത്തെ തലമുറയിൽ ഒരു വൈര്യം..... ❤️എന്റെ ജോയിച്ചൻ ❤️............( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...