💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 67

രചന: AVANIYA

 " പിന്നെ നീ എന്തിനാ അവളുടെ മെലേക് ആ മയക്ക് മരുന്ന് കയറ്റിയത്.... " " അപ്പോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചാൽ മരിക്കില്ല.... പക്ഷേ പോലീസ് case ഉണ്ടാക്കും... അവളെ ചോദ്യം ചെയും... തെളിവുകളോട് കൂടെ അവള് ഞങ്ങളെ ഒറ്റിയാൽ എല്ലാം അവസാനിച്ചില്ലേ.... അത് കൊണ്ട് മരണം ഉറപ്പിക്കാൻ ആയാണ് അത് ചെയ്തത്.... " " കൊന്നിട്ട് ഇരുന്നു അധിക പ്രസംഗം പറയുന്നോ.... " അതിനു ജീവൻ പ്രതികരിച്ചില്ല.... " അതിനു അവൻ അല്ലല്ലോ അത് ചെയ്തത്... അവള് തന്നെയല്ലേ തന്റെ ഞെരമ്പുകൽ മുറിച്ചത്... " മുകുന്ദൻ ധാർഷ്ട്യത്തോടെ പറഞ്ഞു... ഉടനെ പ്രായത്തെ പോലും നോക്കാതെ അയാളെ ഹർഷൻ കസേരയിൽ നിന്നും ചവിട്ടി തെറുപ്പിച്ചിരുന്ന്... " പ്‌ഭാ പുന്നാര മോനെ... നന്മയുടെ മുഖം വെച്ച് ആളുകളെ ചതികുന്നതും പോര... കൂടാതെ 2 വിഷ ജന്തുക്കളെ വളർത്തി കൊണ്ടും വന്നു... എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ന്വായം പറയുന്നോ ഡാ *₹@%$£@₹@ മോനെ.... " " ഡാ... " അയാള് ഹർഷനെ ദേഷ്യത്തോടെ വിളിച്ചു.... പിന്നെ അവിടെ നടന്നത് ഒരു പൂര അടി ആയിരുന്നു...

നേരത്തെ കേട്ടതിന്റെ ദേഷ്യം കൂടി ആയപ്പോൾ രൂപേഷും ഹർഷനും അയാളെ പൊതിരെ തല്ലി.... " അയ്യോ... എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ... അമ്മേ... " അയാള് കരഞ്ഞു അപേക്ഷിച്ചു... എന്നാല് ഇൗ തവണ ജീവൻ പ്രതികരിച്ചില്ല.... റീന ഒന്നും കേൾക്കാൻ കെൽപ്പ് ഇല്ലാത്ത പോലെ ഒരു മൂലയിൽ കാലുകൾക്ക് ഇടയിൽ മുഖം അമർത്തി ഇരുന്നു.... എല്ലാത്തിനും അവസാനം ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരു പഴംതുണി കെട്ട് പോലെ ഒരു മൂലയിൽ കിടന്നു.... " ജീവൻ.... " ആധിയുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കി... " നീ അല്ലേ നീലുവിനെ കൊന്നത്... പിന്നെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒരു കള്ള കഥ മെനയുന്നത്..... " " അല്ല അല്ല... അവളെ ഒരിക്കലും എനിക് കൊല്ലാൻ ആകില്ല.... ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.... " പറഞ്ഞു തീർന്നതും ആനി അവന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞ് അടച്ചിരുന്നു.... " ഇതാണോ ഡാ പ്രേമം... അവളെ കൊല്ലില്ല പോലും.... കൊല്ലാകൊല ചെയ്തില്ലേ ഡാ ആ പാവം പെണ്ണിനെ നീ ഒക്കെ കൂടി.... " അതും പറഞ്ഞു അവർ കൈയിൽ ഉള്ള ലാത്തി കൊണ്ട് അവനെ പ്രഹരിച്ചു.... " പറയട എന്തിനാ ഡാ അവളെ കൊന്നത്... സത്യം പറയട.... " " അല്ല ഞാൻ അല്ല എന്റെ നീലുവിനെ കൊന്നത്.." അവൻ അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... " ആനി മതി ഇനി തല്ലിയ അവൻ ചത്ത് പോകും... "

" ചാകട്ടെ മാഡം.... എനിക്കും ഉള്ളതാണ് 5 വയസ്സ് പ്രായം ഉള്ള ഒരു മകൾ ഇവൻ ഒക്കെ ചത്തില്ല എങ്കിൽ ഞങ്ങളെ പോലുള്ളവർ മക്കളെ.... " അത് പറയുമ്പോഴേക്കും അവർ കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു.. അന്നേരം അവർ ഒരു പോലീസുകാരി എന്നതിന് അപ്പുറം ഒരു അമ്മ ആയിരുന്നു.... മകളെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് വേവലാതി പെടുന്ന ഒരു അമ്മ❤️ " ആനി മതി... അവനുള്ള ശിക്ഷ കോടതി കൊടുക്കും... നിയമം കൈയിൽ എടുക്കല്ലെ... നിങ്ങളുടെ മകൾക്ക് ആരും ഇല്ലാതെ ആകും... " " അതേ... എന്റെ മോൾ... അവൾക്ക് ഞാൻ മാത്രേ ഉള്ളൂ... ഞാൻ പോയാൽ ഇവനെ പോലുള്ള കഴുകന്മാർ അവളെ കൊല്ലും... ഞാൻ... ഞാൻ മാത്രേ ഉള്ള് എന്റെ മകൾക്ക്.... " ആനി വെറും ഒരു സ്ത്രീയായി മാറുക ആയിരുന്നു ആ നിമിഷം... " ഹർഷൻ... ആനിയെ അകത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ട് പോ.... " " ഒകെ മാഡം... " ആദി നോക്കുമ്പോൾ ജീവന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ അടി കൊണ്ട് പാട് ആയിരുന്നു.... അവള് റീനയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു... " റീന.... " " എന്റെ... എന്റെ മോൾ.... ഞാൻ... ഞാൻ കാരണമാണ്... എന്റെ മോൾ... " അവർ ആർത്ത് ആർത്ത് കരഞ്ഞു...

" നിങ്ങളുടെ മകളെ പോലെ നീലു ഒരു പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നില്ലേ... എന്തേ അത് ഓർത്തില്ല... " പക്ഷേ അതൊന്നും കേൾക്കാത്ത പോലെ അവർ മകൾ മകൾ എന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... " രൂപേഷ്... ഇവരെ മൂന്ന് പേരെയും സെല്ലിൽ ആകു.... " " ഒകെ മാഡം.... " " ഞാൻ ആനിയും ആയി ഇറങ്ങുക ആണ്... ആളുടെ മൈൻഡ് ഒകെ അല്ല... ഒന്ന് ഒകെ ആകട്ടെ.... " " മ്മ്‌ ഒകെ മാഡം... " അവള് വേഗം തന്നെ ആനിയും ആയി തന്റെ കൊട്ടേഴ്‌സിലേക് പോയി.... വഴിയിൽ ഉടനീളം ആനി മൗനം ആയിരുന്നു... അവള് മറ്റേതോ ലോകത്താണ് എന്ന് ആധിക്ക്‌ മനസിലായി... " ആനി... " പക്ഷേ അത് അവള് കേട്ടില്ല.... " ഏയ് ആനി... ഇതെവിടെയാണ്.... " " ആദി... എന്റെ മോൾ..... എനിക് അവള് മാത്രേ ഉള്ളൂ ആദി... അവള് മാത്രേ ഉള്ളൂ.... " " ഏയ് എന്താടോ ഇത് താൻ ഒരു പൊലീസ് ഓഫീസർ അല്ലേ... പിന്നെ ഇതെന്താ.... " " എനിക് അറിയില്ല.... പക്ഷേ പേടി ആകുന്നു ആദി... എന്റെ മോൾ... അവള് കൂടി എന്നെ വിട്ട് പോയാൽ എനിക് മറ്റൊരു ജീവിതം ഇല്ല... " " അവള് എവിടെ പോകാൻ ആണ്...

തന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാകും... ഇങ്ങനെ nervous ആകല്ലേ... " " ഇൗ ജീവനെ പോലെ ഉള്ള മൃഗങ്ങൾ ഇനിയും ഉണ്ടാകില്ലേ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ.... അവരുടെ കൈയിൽ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കിട്ടിയാൽ.... " " എന്തിനാ ആനി വേണ്ടാത്തത് ഒക്കെ ചിന്തിക്കുന്നത്.... " " ആദി തനിക്ക് അറിയോ... എന്റെ ഭർത്താവിന്റെ പേര് കൃഷ്ണ എന്നാണ്... Intercaste marriage ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ... നാടും വീടിനെയും വെറുപ്പിച്ചു നടന്ന കല്യാണം... എന്റെ കുടുംബം ഒരു പേരുകേട്ട നസ്രാണി കുടുംബം ആയിരുന്നു... അവന്റെത് ഒരു നായർ കുടുംബവും... 2 പേരും സപ്പോർട്ട് ചെയ്തില്ല... അവനും പോലീസിൽ ആയിരുന്നു.... പക്ഷേ എനിക് എന്റെ കുടുംബത്തെ മിസ്സ് ചെയ്തിട്ട് ഇല്ല... അത് പോലെ ആയിരുന്നു അവന്റെ സ്നേഹം... 2 പേരുടെയും തിരക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും സ്നേഹവും സമാധാനവും നിറഞ്ഞ കുടുംബം... ഞാൻ ഗർഭിണി കൂടി ആയതോടെ ഉത്സവം ആയിരുന്നു.... ഒരു പെൺകുഞ്ഞായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക്... കുഞ്ഞു ജനിച്ചിട്ട് കൂടി അവന്റെയോ എന്റെയോ വീട്ടുകാർ ദേഷ്യം മാറിയില്ല... എല്ലാം കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞത് അന്നു ഒരു ദിവസം ആയിരുന്നു... സന്തോഷത്തോടെ എനിക്കും കുഞ്ഞിനും ഉമ്മ തന്നു പോയ എന്റെ കൃഷ്ണ പിന്നെ വന്നത് കണ്ടം തുണ്ടമായി ആണ്...

എന്റെ അപ്പച്ചന്റെയും ആങ്ങളമാരുടെയും പ്രതികാരം... കൊറേ കേസ് ആയോക്കെ നടന്നു... പക്ഷേ ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടായില്ല... പിന്നെ പേടി ആയിരുന്നു എന്റെ മകളെയും എന്നിൽ നിന്നും അകറ്റുമോ എന്ന പേടി... അത് കൊണ്ടാണ് എന്റെ മോളെ ഞാൻ ബോർഡിംഗിൽ നിറുത്തി പഠിപ്പിക്കുന്നത്... പക്ഷേ ഇപ്പൊ അവള് അവിടെയും സുരക്ഷിത അല്ല... പേടി ആകുന്നു ആദി.... " " ആനി... നാളെ തന്നെ നമുക്ക് അനുവിനെ ( ആനിയുടെ മകൾ ) കാണാൻ പോകാം... പേടിക്കണ്ട... വേണമെങ്കിൽ ഇവിടെ ഏതെങ്കിലും സ്കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ നോക്കാം... നമ്മുടെ കൂടെ നിർത്താം.... " " മ്മ്‌... " അപ്പോഴേക്കും അവരുടെ വണ്ടി വീടിന് മുന്നിൽ എത്തിയിരുന്നു.... അവിടെ അവരെ കാത്ത് പുറത്ത് നിൽപ്പുണ്ട് ആയിരുന്നു അവരെല്ലാം.... സായിയും സുബ്രഹ്മണ്യനും വാസുകിയും.... സായിയേ കണ്ടതും അവള് " ഏട്ടാ" എന്ന് വിളിച്ച് അവനെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.... അവളെ നോക്കി നിന്ന മറ്റവരെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും അവള് കടാക്ഷിച്ചില്ല.... " എപ്പോ എത്തി ഏട്ടാ... " " ദാ ഇപ്പൊ എത്തിയെ ഉള്ളൂ മോളെ... " " ഓഫീസിൽ തിരക്ക് ആയിരുന്നു അതാ വൈകിയത്... അകത്തേയ്ക്ക് വാ... എന്തെങ്കിലും കഴിച്ച.... " " ഇല്ല ഒരു ആനയെ തിന്നാൻ ഉള്ള വിശപ്പ് ഉണ്ട്... "

" അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ വരു നമുക്ക് അടുക്കളയിലേക്ക് പോകാം... ഏട്ടൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കണം.... ഏട്ടന്റെ അന്നത്തെ പനീർ മസാല taste ഇപ്പോഴും ഉണ്ട് വായിൽ.... ഇൗ ആനിയുടെ ഒണക്ക ചപ്പാത്തി തിന്നു മടുത്തു ഞാൻ.... " " ആദി.... കൊള്ളാം കേട്ടോ... ഇവർ നാളെ പോയാൽ എന്റെ ദോശ തന്നെ തിന്നണെ.... " " " ദോശ നമ്മുടെ ദേശീയ ഭക്ഷണം അല്ലേ ആനി കൊച്ചെ... " " മ്മ്‌... മ്മ്‌... " " വാ ഏട്ടാ... " അതും പറഞ്ഞു അവള് സായിയുടെ കൈ വലിച്ച് വീടിന്റെ അകത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ട് പോയി.... എന്നാല് മറ്റവരെ 2 പേരെയും അവള് ഒന്ന് വിളിച്ച പോലും ഇല്ല... " നിങ്ങളും അകത്തേയ്ക്ക് വാ... " ആനി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്ക് കയറി.... ആദി അവനെയും വലിച്ച് നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് ആണ് പോയത്.... " എടീ ദുഷ്ടെ... നീ എന്നെ അടുക്കള പണി എടുക്കാൻ വരുത്തിയത് ആണോ.... " " അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ എനിക് നല്ല ഫുഡ് കിട്ടുമല്ലോ.... പക്ഷേ ഏട്ടൻ nonveg വെക്കില്ല അല്ലോ.. അതാ സങ്കടം.... സാരില്ല.... അതിനുള്ള ആൾ ഉടനെ ലാൻഡ് ആകും... " അതും പറഞ്ഞു അവള് ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു... രാത്രിയിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോഴും അവള് സുബ്രമണ്യനെയോ വാസുകിയെയോ ശ്രദ്ധിച്ചത് പോലുമില്ല... ആനിയോടും സായിയോടും ചിരിച്ച് കളിച്ച് സംസാരിച്ചു... അത് അവരിൽ ഒരു സങ്കടം സൃഷ്ടിച്ചു.... എന്നാല് സായിയും അവരോട് അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു.................( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...