💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 81

രചന: AVANIYA

ശരീരം മുഴുവൻ വേദന തിന്നു കൊണ്ട് അവള് ജീവിത തിരികേ മടങ്ങി വന്നിരിക്കുന്നു.... ഒരിക്കലും മായാത്ത ഒരുപാട് മുറിവുകൾ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും നിറഞ്ഞു കൊണ്ട്.... ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവളെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി.... പഴയ ജീവിതയുടെ നേർ വിപരീതം ആയിരുന്നു ഇപ്പോള് ഉള്ളത്.... അന്നത്തെ സംഭവത്തിന് ശേഷം ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടിയിരുന്നില്ല.... കഞ്ഞി കൊടുക്കുമ്പോൾ മാത്രം വാ തുറന്നു.... എല്ലാ നേരവും എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകളിൽ ആയിരുന്നു അവള്.... അവള് ഏറ്റം അധികം വേദനിപ്പിച്ച അവളുടെ അമ്മ മാത്രേ ഉണ്ടായിയുള്ളു അവൾക്ക് താങ്ങായി... 🍁🍁🍁🍁 ജീവിതയുടെ അവസ്ഥ കണ്ട് വല്ലാത്ത ഒരു മാനസ്സിക അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ആദി.... " മോളെ.... " സായിയുടെ വിളിയാണ് അവളെ ഉണർത്തിയത്... " എന്താ ഏട്ടാ.... " " എന്ത് ആലോചിച്ച് നിൽക്കുകയാണ് മോളെ.... " " ഒന്നുമില്ല ഏട്ടാ ഞാൻ വെറുതെ എന്തൊക്കെയോ... " " മ്മ്‌.... ഹെസ്റ്റർ ഇത്രക്ക് ക്രൂരൻ ആണോ.... " " മ്മ്‌.... അവനൊരു മൃഗം ആണ്.... അല്ല... മൃഗത്തിനു പോലും ഇവനെക്കാൾ മനസാക്ഷി ഉണ്ടാകും... " " എന്നാലും ഒരു ബിസിനസിന്റെ പേരിൽ ഒരാളെ ഇത്രയേറെ വേദനിപ്പിക്കാൻ ആകുമോ... "

" കഴിയും എന്ന് മനസിലായില്ലേ..... " " മ്മ്‌.... അവൻ ഭയങ്കര danger ആണല്ലേ... ഇനി അവനെ എങ്ങനെ ഒഴിവാക്കും മോളെ.... " " സൂക്ഷിക്കണം.... അവനൊരു ചെറിയ സംശയം എങ്കിലും തോന്നിയാൽ.... നമുക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറമാണ് അവൻ.... " " മ്മ്‌.... " " അവനെ പോലെ ഉള്ളവനെ ഇങ്ങനെ വെച്ച് പൊറുപ്പിക്കാൻ ആണോ ഉദ്ദേശം.... " അതിനു ആദി ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.... " അവന്റെ കാലൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് ഏട്ടാ.... DIG Joy Mathew IPS.... പുള്ളി ഇവിടെ ചാർജ് എടുത്തത് തന്നെ ഇവനെ പൂട്ടാൻ വേണ്ടിയാണ്.... ഏട്ടന്റെ ഹെല്പ് വേണ്ടി വരും... അവന്റെ കൂടെ തന്നെ നിൽക്കണം ഇപ്പൊ.... " " പക്ഷേ മോളെ അവനെ പോലെ ഒരു ദുഷ്ടനു ഒപ്പം.... " " You must.... Atleast അവനുള്ള വല വിരികുന്ന വരെ എങ്കിലും... ഏട്ടൻ അവന്റെ വിശ്വസ്തൻ ആയിരിക്കണം.... Never loose his faith.... " " മ്മ്‌ ok... " 🍁🍁🍁🍁 അടുത്ത ദിവസം വൈകിട്ട് ഹെസ്റ്ററിന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് എത്തിയതാണ് സായ്... അവന് വല്ലാത്ത insecurity ഫീൽ ചെയ്തു എങ്കിലും ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ തന്നെ ഹെസ്റ്ററിന് മുന്നിലേക്ക് പോയി.... " സായ്.... Come.... ഇന്നു ഞാൻ വല്ലാതെ ഹാപ്പി ആണ്.... A lot..... " " എന്താണ് ഹെസ്റ്റർ ഇത്ര മാത്രം സന്തോഷം തോന്നാൻ..... "

" കൂടെ നിന്ന് ചതികുന്നവനെ വേരോടെ ഇല്ലാതെ ആകണം.... വേദന തിന്നു തോന്നി മരിച്ചാൽ മതിയെന്ന് തോന്നണം.... " വല്ലാത്തൊരു ഉന്മാതത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.... " Do you know something.... എന്റെ ശത്രു... ഏയ് നോ... നമ്മുടെ ശത്രു ജീവിത ഇനി ഉണ്ടാകില്ല.... " " നീ എന്ത് ചെയ്തു അവളെ.... " " കൊന്നു.... No no... കൊല്ലാതെ കൊന്നു.... സായ് നിനക്ക് അറിയോ... പെണ്ണും പണവും രണ്ടും കൈയിൽ നിന്ന് വിട്ട് പോകരുത്.... ജീവിത അവള് ശെരിക്കും ഒരു ..... ആയിരുന്നു.... എത്ര അനുഭവിച്ചാലും മതിയാകത്ത ഒന്ന്.... അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവളെ ഞാൻ കൂടെ നിർത്തിയിരുന്നത്.... But.... അവള് എനിക് എതിരെ തിരിഞ്ഞു... എന്നെ നശിപ്പിക്കാൻ.... വെച്ച് പൊറുപിക്കില്ല ഇൗ ഹെസ്റ്റർ... അത് കൊണ്ട് അവളെ അങ്ങ് മുകളിലേക്ക് വിട്ടു.... ശെരിക്കും ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ.... " അവന്റെ മുഖത്തെ ക്രൂരത കണ്ടതും സായിക് പുച്ഛമാണ് തോന്നിയത്.... അവള് ജീവനോടെ ഉള്ളത് ഇവൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.... അതാണ് ഇൗ കാട്ടി കൂട്ടുന്നത്.... പക്ഷേ വേണ്ട ഇവൻ അറിയണ്ട.... ചിലപ്പോൾ കൊന്നു കളയും.... തൽകാലം ഇവൻ ഒന്നും അറിയണ്ട.... " എന്താണ് സായ് നീ ആലോചിക്കുന്നത്.... " " ഏയ് nothing Hester...

അവളുടെ ശല്യം തീർന്നല്ലോ അത് ഓർത്തതാണ്.... " " Come man let's enjoy.... " അതും പറഞ്ഞു ഹെസ്റ്റർ ഒരു ഡ്രിങ്ക് അവനു നേരെ നീട്ടി.... " സോറി ഹെസ്റ്റർ.... ഞാൻ കഴിക്കില്ല.... താൻ കഴിച്ചോളൂ.... " " Oops sorry man.... I forgot.... " " It's ok.... " " Then come.... ഫുഡ് കഴിക്കാം.... " " Nonveg എനിക് പറ്റില്ല.... " " ഓ പട്ടർ ഫാമിലി... But തന്റെ സഹോദരങ്ങൾ നന്നായി വെട്ടി വിഴുങ്ങുമായിരുന്നു.... " അതിനു സായ് ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.... " Then have a dessert... " " Ok come " അവൻ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ അത് തീർത്ത് അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി.... അവന്റെ മനസ്സിൽ അപ്പോ ഉണ്ടായിരുന്നത് ആദി പറഞ്ഞതാണ്.... All the best വിഷ്‌ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഉള്ളിൽ എത്രയും വേഗം ആദി പറഞ്ഞത് സംഭവിക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി.... അതിനിടക്ക് തന്റെ വാച്ചിലും മറ്റും കഴിവതും തെളിവുകൾ അവൻ ശേഖരിച്ചിരുന്നു.... 🍁🍁🍁🍁🍁 ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജീവിതക്ക്‌ കഞ്ഞി കൊടുത്ത് കൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നു ദേവകി.... അപ്പോഴാണ് ഡോക്ടർ അവിടേക്ക് വന്നത്.... " എന്തായി ജീവിത.... How you feel now.... " അതിനു അവള് ഒന്ന് നോക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്.... " എല്ലാം ഒകെ ആണ്.... കുറച്ച് ദിവസം കൂടി കിടന്നിട്ട് വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകാം കേട്ടോ.... "

അയാള് സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു.... മുഖം കെട്ടി വെച്ചിരുന്നു അവളുടെ.... മുഖം മാത്രമല്ല പലയിടവും ആസിഡ് വീണ ഇടം ഒക്കെ മരുന്നിനാൽ മൂടപെട്ടിരുന്ന്.... ഡോക്ടർ പുറത്തേയ്ക്ക് പോയതും ദേവകി അയാൾക്ക് പുറകെ പോയി... " ഡോക്ടർ.... അവളുടെ മുഖത്തെ കെട്ട് ഒക്കെ.... " " ആസിഡ് വീണു എല്ല് വരെ കാണപ്പെട്ടിരുന്നു..... അത്രക്ക് ഡീപ്പ് ആയിരുന്നു.... അത് കൊണ്ട് കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കൂടി അത് വേണ്ടി വരും... ആൾ ഡിപ്രഷനിലേക് പോകുകയാണോ എന്നൊരു സംശയം ഉണ്ട്.... അതിനു അനുവദിക്കരുത്... Maximum ആളെ കൊണ്ട് സംസാരിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.... പിന്നെ ആളെ എന്തിനെങ്കിലും ഒക്കെ engage ആകുക.... " " മ്മ്‌.... " " ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ പെരുമാറാൻ ശ്രമിക്കുക.... കണ്ണുകൾക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല.... കുറച്ച് നേരം ഒക്കെ ഇലക്ട്രോണിക് gadgets കൊടുത്തോ.... ആൾ ഡിപ്രഷനിലേക് പോകാതെ നോക്കിയേ മതിയാകൂ.... " " ഒകെ ഡോക്ടർ.... " മുറിയിലേക്ക് തിരികെ ചെന്നപ്പോൾ എങ്ങോട്ടോ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന മകളെ ആണ് കണ്ടത്... എന്തോ അവരുടെ ഉള്ളൂ വല്ലാതെ നീറി.... എത്ര ദുഷ്ട ആണെങ്കിലും പെറ്റ വയറിന് നോവ് ഉണ്ടാകുമെന്ന് പറയുന്നത് എത്ര വലിയൊരു സത്യം.... 🍁🍁🍁🍁🍁

അനു മോളും അമ്മച്ചിയും ആയുള്ള സ്നേഹം ദിനം പ്രതി കൂടി വന്നു... ഇപ്പൊ വാസുകിയും എല്ലാവരോടും സ്നേഹത്തിൽ ആണ്.... ആദി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്ന കൂടി ഇല്ല.... ആ ഒരു സങ്കടം മാത്രമേ ഉള്ളൂ അവർക്ക്... സുബ്രമണ്യനും വല്ലാത്ത മാറ്റം വന്ന പോലെയാണ്... അനുവിന് സായ് പപ്പയാണ്... അതിൽ ഏറ്റവും അധികം എതിർപ്പ് ആനിക് ആണ്.... അത് കൊണ്ട് തന്നെ സായിയോട്‌ ആനി അധികം സംസാരിക്കില്ല.... അനുവിനേ ആവന് അടുത്തേയ്ക്ക് വിടുകയും ഇല്ല.... ഭയം ആയിരുന്നു അവൾക്ക്... ആകെ ഉള്ള അവളെ കൂടി നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന ഭയം.... സായിയെ കാണുമ്പോളേ ഒഴിഞ്ഞു മാറിയിരുന്നു അവള്... കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ട്.... അത് സായിയിൽ വല്ലാത്ത വേദന നിറച്ചിരുന്നു.... താഴെ എങ്ങും അനുവിനേ കാണാതെ ആയപ്പോൾ ടെറസിൽ പോയി നോക്കിയതാണ് സായ്...

അവിടെ ആനി അനുവിന് ഒപ്പം നിന്നിരുന്നു.... സായിയെ കണ്ടതും അനു അവൾക്ക് അരികിൽ നിന്നും പപ്പാ... എന്നും വിളിച്ച് ഓടാൻ പോയി... പക്ഷേ അതിന് മുന്നേ അവള് കുഞ്ഞിനെ തടഞ്ഞിരുന്നു.... അത് കാൺകെ അവന് വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി.... അത് മായിക്കാൻ എന്ന വണ്ണം അവൻ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വരുത്തി.... " ആനി.... തനിക്ക് ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നതിൽ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞാല് മതി... ഞാൻ മറ്റൊരു വീട് എടുത്ത് മാറി കൊള്ളാം.... " " എനിക് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല.... " " സോറി.... അനുവിനേ കണ്ടപ്പോൾ എനിക് എന്റെ നഷ്ടമായ കുഞ്ഞിനെ പോലെ തോന്നിയ കൊണ്ടാണ്... ഞാൻ..... " അവന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു.... " സോ... സോറി.... ഞാൻ... ഞാൻ പോക്കൊളാം.... ഉപ്പോളം വരില്ലല്ലോ ഉപ്പിലിട്ടത്.... ഞാൻ ഒരു ശല്യം ആകില്ല തനിക്കും ഇവൾക്കും.... " നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകളെ അവരിൽ നിന്നും മറച്ചു അവൻ താഴേയ്ക്ക് പോയി..........( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...