വിശ്വാമിത്രം: ഭാഗം 95

എഴുത്തുകാരി: നിലാവ്‌

ഞാൻ ഇന്ന് ഇല്ലെടി.... എനിക്കെന്തോ വയറിനോക്കെ ഒരുചാതി.... മിത്ര വയറിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... മോളെ മിത്രേ ഉടായിപ്പ് ഇറക്കല്ലേ.... എന്നും എക്സാമിനു പോവുമ്പോൾ പറയണ പറച്ചില് അല്ലെ ഇത്... ദിച്ചി വല്യ മൈൻഡ് ഒന്നും കൊടുക്കാതെ പറഞ്ഞു... ഇത് അത് പോലെ അല്ലേടി.. എനിക്ക് ശെരിക്കും വയറിനു എന്തോ പോലെ 😪... ചെയറിലേക്കിരുന്ന് കൊണ്ട് മിത്ര പറഞ്ഞു... ലാസ്റ്റ് എക്സാം അതും പ്രാക്ടിക്കൽ... എന്ത് ഉടായിപ്പ് കാട്ടിയാലും നിന്റെ വക്കീൽ സമ്മതിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ... അന്ന് നമ്മൾ ബുക്ക്‌ എടുക്കാത്തതിൽ നല്ലോണം കേട്ടത് ഓർമണ്ടല്ലോ....ചെന്ന് പോയി ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റ്... ദിച്ചി മിത്രയെ ഉന്തി തള്ളി റൂമിലേക്ക് വിട്ടു... വക്കീലേ... റൂമിലേക്ക് കയറി കൊണ്ട് മുടിയിൽ തിരുപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് മിത്ര വിളിച്ചു... എന്തെ.. ഹാ നീയിതു വരെ റെഡി ആയില്ലേ.. സമയം ഒരുപാട് ആയി കുഞ്ഞേ.. വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തേ... മിത്രയെ സംശയത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് വിശ്വ പറഞ്ഞു.... എനിക്കെന്തോ വയറിനൊരു സുഖല്ല്യ.. സത്യായിട്ടും... വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ മിത്ര പറഞ്ഞു... പ്രാക്ടിക്കൽ എക്സാം ആണ് അതും ലാസ്റ്റ് എക്സാം..

നീയിന്നലെ പ്രൊസീഡ്യൂർ ഒക്കെ പറഞ്ഞതാണല്ലോ.. മടി കാണിക്കാതെ റെഡി ആവാൻ നോക്കിക്കേ... വിശ്വ ഇത്തിരി ഗൗരവം വെച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... എക്സാം ആണോ ഞാൻ ആണോ നിങ്ങൾക്ക് വലുത്.. എനിക്ക് വയ്യാഞ്ഞിട്ടല്ലേ... മിത്ര ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു... ഹൈപ്പർ ആവണ്ട ഇപ്പൊ എനിക്ക് നിന്റെ എക്സാം തന്നെയാ വലുത്.. നിന്ന് കൊണിയാതെ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റ്.. ഇല്ലേൽ ഇട്ട ഡ്രെസ്സിൽ ഞാൻ കൊണ്ട് പോവും.. നേരം ഇല്ലാത്ത നേരത്താ അവളുടെയൊരു കൊഞ്ചൽ.. വിശ്വയും വിട്ട് കൊടുത്തില്ല... ഇത്രക്ക് മുട്ടാണെൽ നിങ്ങൾ പോയി എഴുതിക്കോ എക്സാം.. എന്തൊരു സ്വഭാവം ആണ്... എനിക്കിപ്പോ വീട്ടിൽ പോണം... കരച്ചിൽ തടഞ്ഞു നിർത്തി ചുണ്ട് കടിച്ചു കൊണ്ട് മിത്ര പറഞ്ഞു.... ആദ്യം കോളേജ് പിന്നെ വീട്.... മിത്രയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് വിശ്വ അവളുടെ ടോപ്പിൽ കൈ വെച്ചു.... എന്നെ ഒട്ടും വിശ്വാസം ഇല്ലല്ലേ വിശ്വാസിന്... വിങ്ങി കൊണ്ട് മിത്ര ചോദിച്ചു.... ഉഡായിപ്പിന്റെ ഉസ്താദിനെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാൻ ആണ്... ഇതേ പോലെ ഒരെണ്ണം വിച്ചുവിനോടും അടി കൂടുന്നുണ്ടാവും... വിശ്വ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മിത്രയുടെ ടോപ് ഊരി മാറ്റി....

അപ്പോഴേക്കും ഉരുണ്ടു കൂടിയ കണ്ണീര് മിത്രയുടെ മാറിലേക്ക് ഉരുണ്ട് വീണു.... എന്റെ കുഞ്ഞേ ഒരൊറ്റ എക്സാം.. അതും എഴുതണ്ട ആവശ്യല്ല്യ... മിസ്സ്‌ പറയുന്നത് ചെയ്ത് കാണിച്ചു കൊടുത്താൽ പോരെ.. നീയെന്താ ഇങ്ങനെ.... വിശ്വ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് മനസിലാവില്ല....വിടെന്നെ... വിശ്വയെ തള്ളിമാറ്റി ടോപ് എടുത്തിട്ട് എന്തൊക്കെയോ മുഖത്ത് കാട്ടി കൂട്ടി.... സിന്ദൂരചെപ്പ് കയ്യിൽ എടുത്ത് ദേഷ്യത്തോടെ വിശ്വയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഇടാതെ പോവാൻ നിന്നതും വിശ്വ മുന്നിൽ കേറി നിന്നു.... എന്നോടുള്ള വാശി നീ അതിൽ തീർക്കേണ്ട.. ഞാൻ ചത്തിട്ട് മതി അവിടെ ചുവക്കാതിരിക്കൽ.... ദേഷ്യത്തോടെ ഒരു ലോഡ് കുങ്കുമം എടുത്ത് അവളുടെ സീമന്തരേഖയിൽ വാരി പൊത്തി കൊണ്ട് വിശ്വ ഇറങ്ങി പോയി.... ദേഷ്യം നിങ്ങൾക്ക് മാത്രം അല്ല എനിക്കും ഉണ്ട്... എന്നെ മനസിലാക്കാൻ പറ്റാത്തവരോട് ഞാൻ മിണ്ടില്ല...

വിശ്വയെ പ്രാകി കൊണ്ട് ബാഗും എടുത്ത് മിത്ര ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.... ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറി വരുന്ന മിത്രയെ കണ്ടതും ഐഡിയ ഏറ്റില്ലല്ലേ 🙈... ദിച്ചി കളിയാക്കി ചിരിച്ചതും മിത്ര ദേഷ്യത്തോടെ ദിച്ചിയെ നോക്കി.... വിശ്വായാണ് രണ്ട് പേരെയും കോളേജിൽ ആക്കി കൊടുക്കൽ.. കൊണ്ട് വരുന്നത് ചിലപ്പോൾ അവന് തിരക്കാണെങ്കിൽ വിച്ചു ആണ്... കോളേജിൽ എത്തുവോളം മിത്ര വിശ്വയെ നോക്കാനോ വിശ്വ മിത്രയെ നോക്കാനോ പോയില്ല.... മിത്രക്ക് വാശി അവൻ മനസിലാക്കാത്തതിൽ ആണെങ്കിൽ വിശ്വക്ക് ദേഷ്യം അവള് വാശിക്ക് കുങ്കുമം ഇടാതെ പോവാൻ നിന്നതിൽ ആണ്... ഇതൊന്നും അറിയാതെ ദിച്ചി രണ്ടിന്റേം ഇടയിൽ കിടന്ന് വള വളാ പറയുന്നുണ്ട്.... കോളേജ് എത്തിയതും മിത്ര ഒന്നും മിണ്ടാതെ കാറിൽ നിന്ന് പതിയെ ഇറങ്ങി ഡോർ വലിച്ചടച്ചു ദിച്ചിയെ പോലും മൈൻഡ് ആക്കാതെ പോയി.... ഇവൾക്കിതെന്ത് പറ്റി ചെവിയുടെ ഫിലമെന്റ് അടിച്ചു പോയി..വക്കീലേട്ടാ പോവാണേ.. ബൈ ബൈ... അവളുടെ ബൈ കൂടി ഞാൻ പറഞ്ഞു... ഉമ്മ പിന്നെ നിങ്ങൾ സൗകര്യം പോലെ ചോദിച്ചോ 😁😁😁...

നല്ലൊരു ഇളിയും പാസാക്കി ദിച്ചി മിത്രക്ക് പിന്നാലെ ഓടി.... ദിച്ചി ക്ലാസ്സിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ മിത്ര വെള്ളം കുടിക്കുവാണ്.... നിനക്കെന്താ ഇത്രക്ക് ദേഷ്യം.... എടി എക്സാം ഇപ്പൊ കഴിയില്ലേ പിന്നെന്താ... ദിച്ചി അവളുടെ മുന്നിൽ ഉള്ള ഡെസ്കിൽ കേറി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... ഒന്നുല്ലെടി അന്നേരം എനിക്ക് നല്ലോണം ദേഷ്യം വന്നു.... പ്രെഗ്നന്റ് ലേഡി അല്ലെ മൂഡ് പെട്ടെന്ന് സ്വിങ് ആയി 🤭... ബോട്ടിൽ ബാഗിലേക്ക് വെക്കുന്നതിനിടയിൽ മിത്ര പറഞ്ഞു.... കുഞ്ഞി മക്കളെ നിങ്ങടെ അമ്മ ഒരു സൈക്കോ ആണ് ഇതൊന്നും പഠിച്ചു ഇങ്ങോട്ടേക്കു വരല്ലേ.... മിത്രയുടെ വയറിൽ കൈ ചേർത്ത് കൊണ്ട് ദിച്ചി പറഞ്ഞു.... പോടീ... ഇത് രണ്ടും അച്ഛന്റെ തനി കൊണം ഇപ്പൊ തന്നെ കാണിക്കുന്നുണ്ട്... 😪😬 മിത്ര താല്പര്യം ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു... അപ്പോഴേക്കും എക്സാം തുടങ്ങാനുള്ള ബെല്ല് അടിച്ചതും രണ്ടാളും ലാബിലേക്ക് നടന്നു.... ✨️✨️✨️✨️✨️✨️ പേരിലുള്ള സാമ്യം കൊണ്ട് രണ്ടാൾക്കും രണ്ട് തലക്കൽ ആണ് എക്സ്പീരിമെന്റ് ചെയ്യാൻ കിട്ടിയത്.... പ്രൊസീഡ്യൂർ ഒക്കെ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ മിത്രയുടെ വയറിൽ കൂടി ഒരാന്തൽ അങ്ങ് പോയി....

ഓഹ് ഗ്യാസ് കേറീന്നാ തോന്നണേ.. അമ്മേ... വയറിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മിത്ര പിറുപിറുത്തു.... ഒരുവിധം ഒക്കെ ചെയ്ത് രണ്ട് എക്സ്പെരിമെന്റും ചെയ്ത് മിത്ര അവിടെയുള്ള ചെയറിലേക്ക് ഇരുന്നു.... ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ട് മനസൊന്നു ശാന്തമാക്കി എണീറ്റ് മാമിനെ വിളിച്ചു.... മാം കഴിഞ്ഞു.... ദിച്ചിയെ പരതി നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് മിത്ര പറഞ്ഞത്... Ok... You can leave the lab now... മിത്രയുടെ നിരവയരിലേക്ക് നോക്കി ചിരിയോടെ ആണ് മിസ്സ്‌ പറഞ്ഞത്... Ok thankyou ma'am ... അമ്മേ.... മുഴുവൻ ആക്കി രണ്ടടി വെച്ചതും വയറിലൂടെ എന്തോ ഉരുണ്ട് കേറിയതും നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു കൈ വയറിലും മറ്റേ കൈ വീഴാതിരിക്കാൻ ടേബിളിൽ വെച്ചതും കൈ തട്ടി എന്തൊക്കെയോ നിലത്തേക്ക് വീണു... അയ്യോ എന്റെ പൊട്ടാസ്യം.... അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കുട്ടി നിലവിളിച്ചത് അതാണ്.... നിന്റെ പൊ... പൊട്ടാ...സ്യം... മനുഷ്യൻ.. ഇവി...ടെ പൊട്ടാറാ...യി നിൽ... ക്കു.. മ്പോഴാ.... ദൈവേ... അപ്പാ... ഉറക്കം നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് മിത്ര കുനിഞ്ഞു പോയി... എന്ത് പറ്റിയെടോ... മാം അടുത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... Pain.....

അതും പറഞ്ഞു മിത്ര കണ്ണിറുകെ പിടിച്ചു നിന്നു.... ദിച്ചി ഇതൊന്നും അറിയാതെ പുറത്തെ കാഴ്ച ഒക്കെ കണ്ട് എക്സ്പീരിമെന്റ് ചെയ്യുവാണ്... മിസ്സ്‌ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോവാൻ നിന്നതും ബോധമറ്റ് നിലത്തേക്ക് വീണിരുന്നു.... ഞാ...ൻ അപ്പോ.. ഴും പറഞ്ഞത...ല്ലേ പോണി...ല്ലാന്ന്... കണ്ണടഞ്ഞു പോവുമ്പോഴും വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടോടെ മിത്ര പറഞ്ഞു.... മിസ്സ്‌ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ മിത്രയെ താങ്ങി പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ആണ് താഴേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന രക്തം കണ്ടത്... ടീച്ചറെ..... ലാബിന്റെ അടുത്തൂടി പോയ വേറൊരു ടീച്ചറെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് ലാബിലെ മാം കരഞ്ഞു.... മിത്രയെ താങ്ങി പിടിച്ചു ഗ്രോണ്ടിലൂടെ കൊണ്ട് പോവുന്നത് കണ്ടാണ് ദിച്ചി അന്തം വിട്ടത്... അയ്യോ എന്റെ മിത്ര.... ടീച്ചറെ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട് ദിച്ചി ലാബിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയോടി... പോവുമ്പോൾ ഫോൺ എടുക്കാനും അവള് മറന്നില്ല.... ടീച്ചർമാർ കേറിയ ഓട്ടോയിൽ ദിച്ചിയും ഓടി കയറി... നാത്തൂനാ... ഒഴുകി വരുന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് ടീച്ചറുടെ നോട്ടത്തിന് അവള് ഉത്തരം പറഞ്ഞു...

അപ്പോൾ തന്നെ അവള് വക്കീലിന് വിളിച്ചു... കട്ട്‌ ചെയ്യുവാണെന്നല്ലാതെ മൂപ്പര് ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ല... വിച്ചുവിന് വിളിച്ചപ്പോൾ കാൾ കണക്ട് ആവുന്നില്ല.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയിട്ട് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാം എന്ന് വെച്ചു ദിച്ചി ധൈര്യത്തോടെ മിത്രയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കർത്താവിനെ സ്തുതിച്ചു.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയതേ മിത്രയെ ഓപ്പറേഷൻ തിയറ്ററിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.... ദിച്ചി വീണ്ടും വീണ്ടും വിശ്വയെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ലാസ്റ്റ് സഹി കെട്ട് വിശ്വ കാൾ കണക്ട് ചെയ്തു... പന്ന വക്കീലേ മിത്രക്ക് ബ്ലീഡിങ് ആണ്.. ഇപ്പൊ ഓപ്പറേഷൻ തിയറ്ററിൽ ആണ്... സൗകര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ വായോ.... ദേഷ്യം അടക്കി പിടിച്ചെങ്കിലും പുറത്തേക്ക് വന്നതും ദിച്ചി പൊട്ടിത്തെറിച്ചു... കേട്ടത് വ്യക്തമാകാതെ ഒരു മിനിറ്റ് വിശ്വ അന്തം വിട്ട് നിന്നു.. മിത്ര,,, ബ്ലീഡിങ്,, ഹോസ്പിറ്റൽ എന്നൊക്കെ മൈൻഡിൽ വന്നതും കോടതിയിൽ നിന്നും ഉള്ള സ്പീഡിൽ വിശ്വ കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി..... വേഗത്തിൽ കാറോടിച്ചു പോവുമ്പോഴും വിശ്വയുടെ ചെവിയിൽ മിത്ര ഇന്ന് രാവിലെ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഇരച്ചു വന്നു....

അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ കുഞ്ഞേ വയ്യെന്ന്... 😪 കണ്ണിറുക്കി കൊണ്ട് സങ്കടത്തെ വിശ്വ കടിച്ചു പിടിച്ചു.... നോ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ നിർത്തിയതിന് സെക്യൂരിറ്റി വളഞ്ഞതും അയാളെ പിടിച്ചുന്തി കൊണ്ട് വിശ്വ ഹോസ്പിറ്റലിനകത്തേക്ക് ഓടി.... കരഞ്ഞു തളർന്നു ചുമരിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ദിച്ചിയെ കണ്ടതും വിശ്വയുടെ കാലിന്റെ വേഗത കുറഞ്ഞു.... ദി.... ച്ചി... വർധിച്ചു വരുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പോടെ വിശ്വ വിളിച്ചു.... വക്കീ....ലേട്ടാ.. മിത്ര... വിശ്വയെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ദിച്ചി വാവിട്ട് കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... എന്താ ഉണ്ടായെന്ന് പറയ് നീ... ദിച്ചിയുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി സങ്കടം കണ്ട്രോൾ ചെയ്ത് കൊണ്ട് വിശ്വ ചോദിച്ചു... അറിയില്ല.. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല.. ഞാൻ നോക്കുമ്പോ അവളെ ടീച്ചേർസ് കൊണ്ട് പോവാരുന്നു.. അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ കാലിലൂടെ ബ്ലഡ്‌.... ദിച്ചി ഭയത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.... വിശ്വ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ദിച്ചിയെ അവിടെയുള്ള ചെയറിൽ ഇരുത്തി ടീച്ചഴ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... മണിമിത്രക്ക് ബ്ലീഡിങ് ഉണ്ടായതാണെന്നാ പറഞ്ഞെ.. ഒന്നും പറയാൻ ആയിട്ടില്ല എന്നാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞെ...

തല താഴ്ത്തി കൊണ്ട് ഒരു ടീച്ചർ പറഞ്ഞു... ഹ്മ്മ്മ്.. ടീച്ചർ പൊക്കൊളു എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ ഇവിടെ... അവരെ പറഞ്ഞയച്ചു ഇരിപ്പുറക്കാതെ വാതിലിലേക്കും കണ്ണ് നട്ട് വിശ്വ നിന്നു... കുറെ കഴിഞ്ഞിട്ടും വിവരം ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് കണ്ടതും സഹി കെട്ട് വാതിൽ തള്ളി തുറന്ന് വിശ്വ അകത്തേക്ക് കയറി.... ഹേയ് mr പുറത്ത് പോണം.. നിങ്ങളോടാരാ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞെ... വിശ്വയെ കണ്ടതും ഒരാൾ മുന്നോട്ട് വന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... വിശ്വ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കല്ല് പോലെ മിത്രയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.... ഹലോ നിങ്ങൾക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസിലാവില്ലേ mr... പോലീസിനെ വിളിക്കണോ... വിശ്വയിൽ നിന്ന് ഒരു പ്രതികരണവും ഇല്ലെന്ന് കണ്ടതും ഡോക്ടർ വീണ്ടും അവനോട് പറഞ്ഞു.... കണ്ണടക്കല്ലേ.. ഹേയ് കണ്ണ് തുറക്ക്... ഹേയ്.. പുഷ് ചെയ്യ്‌... ഒരു ഡോക്ടർ മയങ്ങി പോവുന്ന മിത്രയുടെ കവിളിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറയുന്നുണ്ട്.... തന്നെ തടഞ്ഞു മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഡോക്ടറെ തള്ളി മാറ്റി കൊണ്ട് വിശ്വ മിത്രയുടെ തലക്കരികിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു... കണ്ണീരോലിച്ച പാടിനൊപ്പം കണ്മഷിയും പരന്നു കിടപ്പുണ്ട്....

സീമന്ത രേഖ അത്രമേൽ ചുവന്നു കിടപ്പുണ്ട്... വാടി തളർന്ന അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ വിശ്വക്ക് അവന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് പോയി.... കുഞ്ഞേ.. എന്റെ തെറ്റാ.. ഞാൻ കാരണാ... ഞാൻ.. ഞാൻ.. നീ പോവണ്ടായിരുന്നു... എങ്കി പിന്നെ നീയിങ്ങനെ കിടക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു... എനിക്ക്.. എനിക്ക് മനസിലായില്ലല്ലോ... മിത്രയുടെ കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് വിശ്വ പുലമ്പി കൊണ്ടിരുന്നു... വിശ്വാ.... വിശ്വയുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് മിത്രയെ കൺസൾട്ട് ചെയ്തിരുന്ന ഡോക്ടർ വിളിച്ചു... വിശ്വ തല ചെരിച്ചു അവരെ ഒന്ന് നോക്കി... ഞങ്ങൾക്ക് നിന്റെ അവസ്ഥ മനസിലാവും.. ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഇവിടെ കിടന്ന് ബഹളം വെച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ല്യാ... ഞങ്ങടെ ടൈം വേസ്റ്റ് ആവുന്തോറും മിത്രയെ ആണ് അത് ബാധിക്കുന്നത്.. ഇന്റെർണൽ ബ്ലീഡിങ് ആണ്.. ബട്ട്‌ നോർമൽ ഡെലിവറിക്ക് സ്കോപ് കാണുന്നുണ്ട്... സൊ യൂ പ്ലീസ്‌ ലീവ്....

ഡോക്ടർ അപേക്ഷിക്കുന്ന പോലെ പറഞ്ഞു... ഡോക്ടർ മിത്രക്ക്... കണ്ണടച്ച് കിടക്കുന്ന മിത്രയെ നോക്കി കൊണ്ട് വിശ്വ ചോദിച്ചു.... We will try our maximum..pray... വിശ്വയുടെ പുറത്ത് തട്ടി കൊണ്ട് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു... അത് കേട്ട് പോവാൻ നിന്ന വിശ്വ പെട്ടെന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് മിത്രയെ ഒന്നൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... സോറി my angry ബേബി.... നീ വരും.. തിരിച്ചു വരും...എനിക്കുറപ്പുണ്ട്.. ഞാൻ ചുവപ്പിച്ച സിന്ദൂരരേഖ എന്നും ചുവപ്പിക്കാൻ എന്റെ കൂടെ നീയുണ്ടാവും.. നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ.. അല്ല ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുവാണ്.... അവളുടെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിക്കുമ്പോൾ ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീർ കൂടി അവളുടെ സീമന്ത രേഖയിലേക്ക് ഇറ്റ് വീണു... കണ്ണ് തുടച്ചു ഒരു ചിരിയോടെ വിശ്വ റൂം വീട്ടിറങ്ങുമ്പോൾ ഇനിയെന്ത്!!! എന്ന ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ................. തുടരും........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...