അറിയാതെ ഒന്നും പറയാതെ – ഭാഗം 9

നോവൽ
എഴുത്തുകാരൻ: ദീപ ജയദേവൻ

ഗോമതിയമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും അമ്മുക്കുട്ടിയെയും വാങ്ങി ചാരുവിനെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു ശ്രീ മേലേ വീടിന്റെ പടിയിറങ്ങി, അവരെ അനുഗമിച്ചു അമൃതയും. ഒച്ചയും ബഹളവും കേട്ട് ഉറക്കമുണർന്നു കണ്ണും തിരുമി ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ വാതിൽ കടന്നു ഗോമതിയുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു . അവർ ഉണ്ണിക്കുട്ടനേം ചേർത്തുപിടിച്ചു ശ്രീയുടെയും മറ്റും പിന്നാലെ പൂമുഖത്തേക്ക് ചെന്നു.

നിശബ്ദനായി ശ്രീ അവരെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു പടിയിറങ്ങി മുറ്റംകടന്നു തൊടിയിലൂടെ താഴെക്കിറങ്ങിപ്പോയി.

‘മഹാദേവാ…ന്റെ കുട്ടികളെ നീ തെറ്റിക്കരുതെ..കുഞ്ഞിലെ മുതൽ ഒരുമനസും ഇരുമെയ്യുമായ് നടന്ന എന്റെ ഹരിയും ശ്രീയും….’ ശ്രീയുടെ പോക്ക് നോക്കിനിന്ന ഗോമതി മനമിടറി പ്രാർത്ഥിച്ചു.

‘ഈ കുടുംബത്തിൽ നടന്ന എല്ലാ അനിഷ്ട്ടങ്ങളും നീക്കി ന്റെ കുട്ടികൾക്ക് നീ സമാധാനം കൊടുക്കണേ ന്റെ തേവരെ….’ അവർ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ നെറുകയിലേക്ക് മുഖമമർത്തി ,അവരുടെ കണ്ണില്നിന്നും ചുടുകണ്ണീർവീണു ആ കുഞ്ഞിന്റെ നെറ്റിത്തടം നനഞ്ഞു .അവൻ മുത്തശ്ശിയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്‌ അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖമണച്ചു.

ആ സമയംതൃപ്പാടിയോട്ട മഹാദേവരുടെ അമ്പലത്തിൽ തുടരെ മൂന്നുവട്ടം ശംഖൊലി മുഴങ്ങി. ഗോമതി അറിയാതെ കൈകൂപ്പി കണ്ണടച്ചു.

വീട്ടുലേക്കത്തിയ ചാരുലത വിങ്ങിപ്പൊട്ടി അകത്തേക്കോടി.. കട്ടിലിലേക്ക് വീണു തലയിണയിൽ മുഖമമർത്തി കരച്ചിലടക്കി. ശ്രീയും അമൃതയും കുഞ്ഞുമായി മുറിയിലേക്കെത്തി, അമ്മുക്കുട്ടിയെ ചാരുവിന്റെ അരികിലേക് കിടത്തിയിട്ട് ഒരുമാത്ര അവളെ ഒന്നുനോക്കി കുനിഞ്ഞു നെറുകയിൽ ഒന്നു ചുണ്ടമർത്തി, പിന്നെ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് നടന്നു ശ്രീ.

വാതിൽപ്പടിയിൽ ഭാരംതാങ്ങി അതു നോക്കി നിന്നു അമൃത. ശ്രീ ചെന്നു അവളെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു.

ഒരാശ്രയം കിട്ടാൻ കാത്തിരുന്നത്പോലെ ശ്രീയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചവൾ നിലവിളിച്ചു.

അവളെ കൊണ്ടു മുകളിലെ മുറിയിലാക്കി ശ്രീ. അവൻ തിരിച്ചു പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ അമൃത അവന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു, അയാൾ തിരിഞ്ഞു കട്ടിലിൽ അവളുടെ അരികിലേക്കിരുന്നു.

ശ്രീയുടെ കൈകളിൽ മുഖമമർത്തി അവൾ വിങ്ങി കരഞ്ഞു.

“ശ്രീയേട്ടാ….ന്നോട് ക്ഷെമിക്കണേ… ഒക്കെ ന്റെ അറിവില്ലായ്മ കൊണ്ടാണ്….. അരവിന്ദേട്ടന് ഇന്ദു ചേച്ചിയെ അറിയമെന്നോ, ഇഷ്ട്ടാണെന്നോ ഒന്നും എനിക്കറിഞ്ഞൂടായിരുന്നു..”അവൾ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി എന്തൊക്കയോ പിന്നെയും പറഞ്ഞു. ശ്രീകാന്ത് എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു.

പിന്നെ അവളുടെ മുടിയിൽ

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…