രചന: Zquadiee

" മ്മേ..... " ( യുക്ത ) യുക്തയുടെ വിളി കേട്ടാണ് കൃതി ഓർമകളിൽ നിന്നുണർന്നത്..... " മ്മ ന്തിനാ വീന്തും കരയനെ...... " ( യുക്ത ) " ഒന്നൂല്ല ഡാ..... അമ്മ ന്റെ വാവ മാമു കഴിച്ചോ..... " ( കൃതി ) " ല്ലാ..... വാവക്ക് മാമു വെന്ത...... സഖാവിനെ പത്തി പഞ്ഞേരോ....... " ( യുക്ത ) " സഖാവിനെ പറ്റിയോ.... അതെന്തിനാ..... നിന്റെ അപ്പ നെ ദേഷ്യം കേറ്റാനാണോ...... " ( കൃതി ) " പ്പനെയോ..... പ്പാ ന്തിനാ ദേഷ്യപ്പെതുന്നെ..... " ( യുക്ത ) " അതൊന്നും മനസ്സിലാവാനുള്ള പ്രായം എന്റെ കിലുക്കാം പെട്ടിക്ക് ആയിട്ടില്ല ട്ടൊ..... " ( കൃതി ) " തെന്താ ആവാതെ..... " ( യുക്ത ) " അതിന് വാവ മാമു ഒക്കെ കഴിച്ചു വലിയ കുട്ടി ആവണം..... എന്നാൽ അല്ലെ മനസ്സിലാവൂ..... വായോ..... അമ്മ മാമു തരാലോ..... "

( കൃതി ) കൃതി യുക്ത യെ എടുത്ത് പറഞ്ഞു നടന്നതും എല്ലാം നോക്കി ദൂരെ നിന്ന ആരവിന്റെ നോട്ടം ചിതറി മാറി...... 🥀 " പോയിട്ട് വരാടാ..... " ആധുവിന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവനോട് ചേർന്ന് നിന്നും..... " ഡാ നീ വരുന്നുണ്ടോ..... " അഖി അവിടെ നിന്ന് അലറിയതും ആധു ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചവനെ നോക്കി നിവിയെ നോക്കി കണ്ണ് കാണിച്ചു..... നിവി അവളുടെ തലയിൽ തലോടി അഖിക്കരികിലേക്ക് നടന്നു....... കാർ കണ്ണിൽ നിന്നകന്നതും അകന്നതും ആധു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ തന്നെ അകത്തേക്ക് നടന്നു..... ആ വലിയ വീട്ടിൽ വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത എന്തെന്നില്ലാതെ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു...... കൃതിയുടെ അസാന്നിധ്യം അവളെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചിരുന്നു...... സ്റ്റൈർ കയറി മുന്നോട്ട് നടക്കവേ അവളുടെ ഓർമ്മകൾ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു..... ആ ദിവസത്തിലേക്ക്......

അവരിലേ സന്തോഷം എല്ലാം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായ ആ ദിവസത്തിലേക്...... 🥀 [ past ] @ ഹോസ്പിറ്റൽ " സോറി..... ഹെ ഈസ്‌ നോ മോർ..... " ( ഡോക്ടർ ) ഡോക്ടർ അഖിയുടെ തോളിലേക്ക് കൈ വെച്ച് പറഞ്ഞതും എല്ലാവരിലും ആകെ ഒരുതരം മരവിപ്പ് ആയിരുന്നു..... എന്നാൽ നിമിഷങ്ങൾക്കകം അവരുടെ ഉള്ളിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ ഇളം കിരണങ്ങൾ വീഴ്ത്താൻ കെൽപ്പ് ഉള്ളവ ആയിരുന്നു നേഴ്സ് ന്റെ വാക്കുകൾ..... " ഡോക്ടർ...... അയാൾക്ക് പൾസ് ഉണ്ട്..... He is alive..... " ( നേഴ്സ് ) ഒരു നേഴ്സ് ഐ സി യു വിൽ നിന്നും വന്നു പറഞ്ഞതും ഡോക്ടർ അഖിയെ ഒന്ന് നോക്കി അകത്തേക്ക് കയറി..... പ്രതീക്ഷയോടെ അതിലുപരി പ്രാർത്ഥനയോടെ എല്ലാവരും ആ വാതിലിന് മുന്നിൽ നിന്നും.....

സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി കൊണ്ടേയിരുന്നു...... അവരുടെ ഉള്ളിലെ ഭയം വീണ്ടും തലപൊക്കാൻ തുടങ്ങി..... മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം ഡോക്ടർ തെളിഞ്ഞ മുഖത്തോടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു...... " താങ്ക് ഗോഡ്..... പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല..... He is alright now..... " ( ഡോക്ടർ ) " താങ്ക്സ് ഡോക്ടർ..... " ( അഖി ) ഇടറിയ വാക്കുകളോടെ അഖി പറഞ്ഞതും അഖിയുടെ തോളിൽ തട്ടി ഡോക്ടർ നടന്നു നീങ്ങി..... " കൃതി..... കൃതി എവിടെ...... " ( അഖി ) അഖിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും എല്ലാവരും ഞെട്ടലോടെ ചുറ്റും നോക്കി..... അപ്പോഴാണ് കൃതി കൂടെയില്ലെന്ന സത്യം അവർക്ക് ബോധ്യമായത്...... " അഖിയേട്ടാ..... ചേച്ചിയെ..... ചേച്ചിയെയും..... അവർ ആയിരിക്കും..... " ( ആധു ) ആധു പൊടുന്നനെ എന്തോ ഓർത്തപോലെ അഖിയോട് പറഞ്ഞതും സംശയത്തോടെ അവനവളെ നോക്കി...... " ഞാൻ കണ്ടതാ..... ഏട്ടനെ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തത് അവരാ.....

ദേവയാനി..... ആശ്രയയുടെ അമ്മ..... അവർ തന്നെയായിരിക്കും ചേച്ചിയെയും...... " ( ആധു ) കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആധു പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും കാറ്റ് പോലെ അഖി പോയിരുന്നു...... എന്നാൽ അവരിലെ പ്രതീക്ഷയെ പൂർണമായും തിരുത്തി കൊണ്ട് കൃതി എവിടെ എന്നുള്ള ചോദ്യം ഇന്നും അവശേഷിക്കുന്നു..... നിവി പതിയെ പതിയെ ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തെങ്കിലും കൃതിയുടെ അസാന്നിധ്യം അവനെ വല്ലാതെ തളർത്തിയിരുന്നു...... ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി..... നിവിയുടെ ഓരോ ദിവസവും അവൾക്കായി കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു...... എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഒരു ബ്രേക്ക്‌ എന്ന പോലെ ഇന്നവർ ഒരു യാത്ര പോവുകയാണ്......

ഒരു ബിസിനസ് ട്രിപ്പ്‌ അതിലുപരി നിവിക്ക് യാത്രകളോടുള്ള ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു അഖിയുടെ ഈ ബുദ്ധിക്ക് പിന്നിൽ...... 🥀 ആധു ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു മെല്ലെ ഓർമകളിൽ നിന്നുണർന്ന് രേവതിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..... തളർന്നു കിടക്കുന്ന അവരെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി പതിയെ അവർക്കരികിലേക്ക് പോയി പതിയെ അവരെ കയ്യിലേക്ക് കൈ ചേർത്ത് വെച്ചു..... നിവിയുടെ അവസ്ഥയും കൃതിയെ കാണാതായതും അവരെ ഈ അവസ്ഥയിൽ ആക്കി..... ഇന്ന് പരസഹായമില്ലാതെ ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ പോലും അവർക്ക് ആവതില്ല..... സാഹചര്യങ്ങൾ ആധുവിനെയും ഏറെ മാറ്റിയിരുന്നു..... ആ പഴയ കുറുമ്പിയിൽ നിന്നും പക്വതയെറിയ ഒരാൾ ആയി അവൾ മാറിയിരുന്നു...... മാറ്റിയിരുന്നു...... ജീവിതം അവളെ മാറ്റിയതാണ്...... സമയം കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു..... എപ്പോഴോ അവർക്കരികിൽ ഇരുന്ന് അവളെയും നിദ്ര ദേവി തലോടി...... 🥀 അന്ന് ബോധം മറഞ്ഞു റോഡരികിൽ വീണ കൃതിയെ അവിചാരിതമായാണ് അമൃത ( ആരവിന്റെ ഭാര്യ ) കാണുന്നത്.......

ബോധമറ്റ് കിടക്കുന്നവളെ കണ്ടതും ഡോക്ടർ കൂടിയായ അവർ മറ്റൊന്നും ആലോചിക്കാതെ അവളുമായി അവർ അവരുടെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോവുക ആയിരുന്നു...... ബോധം വന്നെങ്കിലും അമൃതയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് എല്ലാം മൗനം ആയിരുന്നു കൃതിയിൽ നിന്നും..... കൃതിയുടെ ആരോഗ്യം എല്ലാം പരിഗണിച്ചു അവർ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൃതിയെ നിർബന്ധപൂർവ്വം എത്തിച്ചു..... എതിർക്കാൻ കൃതിക്കും സാധിച്ചില്ലാം...... അത്രയേറെ നിവിയുടെ വേർപാട് അവളെ തകർത്തിരുന്നു..... ഒരു പാവയെ പോലെയായിരുന്നു അവളുടെ പിന്നീടുള്ള ജീവിതം...... പ്രേഗ്നെന്റ് ആയതിനാൽ തന്നെ കൃതിയുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും ഒപ്പം അമൃത ഉണ്ടായിരുന്നു..... പതിയെ പതിയെ കൃതി അമൃതയോട് കൂട്ടായി വന്നു..... ആരവിന്റെയും അമൃതയുടെയും അനിയത്തി ആയായിരുന്നു അവർക്കിടയിൽ അവൾക്കുള്ള സ്ഥാനം.....

വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് വർഷങ്ങൾ ആയെങ്കിലും അമൃതയ്ക്കും ആരവിനും കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.... അതിനാൽ തന്നെ രണ്ട് പേരും കൃതിയുടെ കാര്യങ്ങളിൽ നല്ല പോലെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..... യുക്ത ജനിച്ചതിന് ശേഷം അവരുടെ ജീവിതം തന്നെ പതിയെ പതിയെ മാറിയിരുന്നു..... യുക്തയുടെ കളിയും ചിരിയും അവരുടെ ജീവിതത്തെ തന്നെ മാറ്റി മറിച്ചു എന്ന് പറയാം..... യുക്ത ക്ക് അവർ അപ്പയും മമ്മയും ആയിരുന്നു..... അവർക്കിടയിൽ ഒരു വേർതിരിവ് ഇല്ലായിരുന്നു..... ജന്മം കൊണ്ടല്ലെങ്കിലും ആത്മബന്ധം കൊണ്ട് യുക്തയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും തന്നെയായിരുന്നു ആരവും അമൃതയും..... യുക്ത വളരുന്നതിനൊപ്പം അവൾ തങ്ങളെ വിട്ട് പോവുമോ എന്നൊരു ഭയവും അവരിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു..... കൃതിയുടെ വീട്ടുകാരെ പറ്റിയോ നിവിയെ പറ്റിയോ ഒന്നും യുക്ത അറിയുന്നതിനോട് ആരവിന് താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...... കൃതിയുടെ past പോലും അവനെ വല്ലാതെ അലട്ടിയിരുന്നു..... കൃതി ക്ക് അതൊന്നും ഉൾക്കൊള്ളാനും സാധിച്ചിരുന്നില്ല..... എത്രയൊക്കെ ആയാലും സ്വന്തം അച്ഛനെ പറ്റി മകൾ അറിയാൻ പാടില്ല എന്ന് പറയുന്നത് ഒരു അമ്മയും സമ്മതിക്കില്ല...... അത് തന്നെയാണ് കൃതിയിലും.....

ആരവിന്റെ ഈ ഒരു സമീപനം അവരെ തമ്മിൽ അകറ്റി..... പതിയെ പതിയെ ആരവ് യുക്തയിലേക്ക് മാത്രമായി ഒതുങ്ങി...... ഒരുതരം സ്വാർത്ഥത ആയിരുന്നു അവന്...... 🥀 " ഐവാ..... എന്താ പ്രകൃതി..... പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ മലനിരകൾ..... ഇളം മഞ്ഞുതുള്ളിയെ തന്നോട് ചേർത്ത് നിർത്തി അവയുടെ നിമിഷങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്ന പുൽനാമ്പുകൾ..... " ( അഖി ) വാ തോരാതെ പ്രകൃതിയെ വർണിച്ചു ഇരിക്കുവാണ് അഖി..... നിവി ആണേൽ താടിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് അവന്റെ വർണന കേൾക്കുന്നു..... " ഡാ..... നീ വരുന്നോ ഇല്ലയോ.... നമ്മൾ വന്നത് ആ ഇഷ്യൂ ഒന്ന് settle ചെയ്യാനാ..... അല്ലാതെ പ്രകൃതിയെ settle ചെയ്യാനല്ല...... " ( നിവി ) അഖി നിർത്തില്ലെന്ന് കണ്ടതും നിവി ഇടയിൽ കേറി പറഞ്ഞതും വർണനയുടെ ആ ഒരു ഫ്ലോ പോയതിന്റെ ഈർഷ്യയോടെ അഖി നിവിയെ നോക്കി..... നിവിയുടെ നോട്ടം കണ്ടതും മെല്ലെ നിഷ്കളങ്കത വാരി വിതറി അകത്തേക്ക് നടന്നു..... നിവി ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ട് പിന്നാലെ നടന്നു..... 🥀 " മ്മേ..... സഖാവിനെ പത്തി പഞ്ഞു താ.... " ( യുക്ത ) "

സഖാവിനെ പറ്റി എന്താ എന്റെ കുഞ്ഞി ക്ക് അറിയണ്ടേ..... " ( കൃതി ) " നിക്ക് സഖാവിനെ കാനിച്ചെരോ..... " ( യുക്ത ) യുക്ത ചോദിച്ചതും ഒരുനിമിഷം ഒന്ന് ആലോചിച് ഇല്ലെന്ന പോലെ കൃതി തലയാട്ടി....... " സഖാവിനെ അങ്ങനെ കാണാൻ പറ്റില്ല വാവേ..... " ( കൃതി ) " ല്ല..... നിക്ക് കാനനം..... " ( യുക്ത ) " പറ്റത്തില്ല വാവേ..... അതല്ലേ..... " ( കൃതി ) കൃതി പറഞ്ഞതും യുക്ത ചുണ്ട് പിളർത്തിയവളെ നോക്കി..... കറയാനുള്ള ഭാവം ആണെന്ന് മനസ്സിലായതും കൃതി അവളെ എടുത്തുയർത്തി ചുണ്ടിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർത്തു..... പതിയെ യുക്തയുടെ ഭാവം മാറി ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയിലേക്ക് അത് വഴി മാറി...... " ഇനീം..... " ( യുക്ത ) യുക്ത പറഞ്ഞതും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു കൃതി മൂക്കിലേക്ക് മൂക്ക് വെച്ച് ഉരസി.....

അവളുമൊത്തുള്ള ഓരോ നിമിഷവും കൃതി ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു...... അവളുടെ ജീവനും ജീവിതവും എല്ലാം യുക്ത ആയിരുന്നു...... നിവിയുടെ ഓർമകളും യുക്തയും ആയിരുന്നു അവളെ മുന്നോട്ട് ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്..... എത്ര നേരമെന്നറിയാതെ കളിച് എപ്പോഴോ മയങ്ങി പോയ യുക്തയെ എടുത്തവൾ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു...... യുക്തയെ തോളോട് ചേർത്ത് സ്വിങ് ലേക്ക് കയറി ചാഞ്ഞിരുന്നു..... അപ്പോഴും അവളുടെ കൈകൾ യുക്തയെ പതിയെ തലോടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....🥀____To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...