അറിയാതെ: ഭാഗം 10
രചന: THASAL
"നീ ഹർഷനോട് മോശായിട്ട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.... " വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കുന്ന ഒരു അമ്മയുടെ ആധി ആ ചോദ്യത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു... നില മൗനമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ഇല്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... "ന്തിനാ അമ്മ ഞാൻ മോശായി പെരുമാറെണ്ടെ...... ഞാൻ അല്ലേ തെറ്റ് ചെയ്തെ..... പിന്നെ ന്തിനാ.... " വാക്കുകളിൽ കുഞ്ഞ് നോവ് ഉണ്ടായിരുന്നു.... അമ്മയും അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു കൊണ്ട് മെല്ലെ അവളുടെ ചുമലിൽ കൈ വെച്ചു.... "എന്താ മോളെ.... എന്തെങ്കിലും അമ്മയോട് ന്റെ കുട്ടിക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടോ.... !!?" അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ മെല്ലെ അവരുടെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു... കണ്ണുകൾക്ക് വരൾച്ച ബാധിച്ചിരുന്നു.... കരയാൻ വയ്യ....
അതിനും മാത്രം പാപം ഒന്നും ഈ ജന്മം കൊണ്ട് താൻ ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് അവൾക്കും ബോധ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.... "ന്തോ കുറ്റബോധം തോന്നുന്നു.... ഞാൻ കാരണം ആ മനുഷ്യന്റെ ജീവിതം കൂടി പോയി എന്നൊരു തോന്നൽ.... അതിനും ഉള്ളിൽ നോവുന്നുണ്ടാവില്ലേ.... " വാക്കുകളിൽ അവനോടുള്ള കരുതൽ കാണാമായിരുന്നു... കണ്ണുകളിൽ അപ്പോഴും പടി കടന്ന് പോകുന്ന ഹർഷൻ മാത്രം... പാവം ആണ്.... കളങ്കമില്ലാത്ത മനുഷ്യൻ ആണ്..... സ്നേഹിക്കാനെ അറിയൂ.... പക്ഷെ ഇന്ന് വരെ തിരികെ കിട്ടിയത്... വേദനയും... "ന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കുന്നെ..... എല്ലാം നല്ലതിന് ആണെന്ന് കരുതിക്കൂടെ.....ഇനി ഇതും പറഞ്ഞു ആ കൊച്ചന്റെ സമാധാനം എന്റെ മോളായിട്ട് കെടുത്തരുത്.... "
അമ്മ അവളെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി... "സാവിത്രി.... ഹർഷൻ വന്നു.... " ഉമ്മറത്തു നിന്നും അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും അമ്മ അവളെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.... നില മൗനമായി അടുക്കള തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നു... മനസ്സ് പലപ്പോഴും കൈ വിട്ട് പോകുന്നു.... ഉള്ളിൽ നോവുന്നു... പക്ഷെ അത് പലപ്പോഴും തന്നെ ആലോചിച്ചു മാത്രം അല്ല... അച്ചേട്ടനെ ഓർത്ത് കൂടിയാണ്... "മോൻ കയറി വാ... ന്തേ അവിടെ തന്നെ നിന്നെ..... " ഉമ്മറത്തു തന്നെ നിൽക്കുന്ന ഹർഷനെ കണ്ടു അമ്മ ചോദിച്ചതും ഹർഷൻ അവർക്ക് നേരെ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു... "വേണ്ടാ സാവിത്രിയമ്മേ.... അമ്മ ഒറ്റയ്ക്ക് ആണ്.... വേഗം ചെല്ലണം.... അല്ല നില എവിടെ... "
"അവള് അകത്തുണ്ട്..... ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാതെ എങ്ങനെയാ.... " "പിന്നീട് ഒരിക്കൽ ആകാലോ.... " അതിന് അമ്മ മങ്ങിയ ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി... "ന്നാ സാവിത്രി നീ നിലയെ വിളിക്ക്.... ഹർഷന് പോകാൻ തിരക്ക് ഉണ്ടാകും... " അച്ഛൻ പറഞ്ഞതും അമ്മ ഉള്ളിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി... "വേണ്ടന്നെ.... ഞാൻ വിളിച്ചോളാം... " ഹർഷൻ മെല്ലെ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ഉള്ളിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു... അമ്മയും അച്ഛനും നിറഞ്ഞു ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി... തങ്ങളുടെ മകളെ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ വില കല്പ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന സന്തോഷത്തോടെ... ഹർഷന്റെ ഉള്ളിൽ ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നു....
അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു എങ്കിലും അവിടെ അവളെ കാണാതെ വന്നതോടെ വെറുതെ അടുക്കള വഴി ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ കണ്ടു കത്തുന്ന അടുപ്പിലേക്കും നോക്കി എന്തൊ ആലോചനയിൽ തിണ്ണയിൽ ഇരിക്കുന്ന നിലയെ.... അവളെ കണ്ടതോടെ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ അടുക്കളവാതിലിലൂടെ കുനിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.... അവൻ വന്നത് പോലും അറിയാതെ കത്തുന്ന തീയിൽ കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നവളെ അവൻ ഒരു നിമിഷം സംശയത്തോടെ നോക്കി..... അവൾ കാണുന്ന കാഴ്ച മാത്രമല്ല ഹൃദയത്തിലും ഒരു അഗ്നി എരിയുന്നുണ്ട് എന്ന് അവന് മനസ്സിലാക്കാൻ അധികം സമയം ഒന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല...... "ഡോ..... " അവൻ വിളിച്ചു.... "നില കൊച്ചേ.... "
വിളി കേൾക്കുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടതും ശബ്ദം ഉയർത്തി ഒരിക്കൽ കൂടി വിളിച്ചതും അവൾ ഒരു ഞെട്ടലോടെ തീയിൽ നിന്നും കണ്ണ് മാറ്റി... പെട്ടെന്ന് മുന്നിൽ ഹർഷനെ കണ്ടതും അവൾ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു... ഹർഷൻ മൂക്കിൽ വിരൽ വെച്ചു ചിരിച്ചു പോയി... "എന്ത് സ്വപ്നം കാണൽ ആണ് കൊച്ചേ ഇത്..... ഞാൻ വന്നിട്ട് എത്ര നേരം ആയെന്ന് അറിയാവോ.... " അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു അവൾ വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന പോലെ പ്രയാസപ്പെട്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മെല്ലെ തല താഴ്ത്തി മുന്നിലേക്ക് വീണ മുടി ഇഴകൾ ചെവിക്കു പുറകിലേക്ക് കൊതി ഒതുക്കി.... "ചാ...ചായ... വേണ്ടേ....ഞാൻ ഉണ്ടാക്കി തരാം.... "
അവന്റെ ചിരി കണ്ടു ഒരു രക്ഷപെടൽ കണക്കെ അവൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പത്രം എടുക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വെച്ചു.... "ഇപ്പോ ഒന്നും വേണ്ടാ.....സമയം ഇത്രയും ആയില്ലേ..... അമ്മ തനിച്ചു ആണ്... " "അയ്യോ... ഞാൻ മറന്നു... ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം... " അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ടു അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... "അപ്പോൾ നിനക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കണ്ടെ.... " അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ അവനെ നോക്കിയാതെയൊള്ളു... "എനിക്ക് അറിയാം... നിനക്ക് ആഗ്രഹം കാണും എന്ന്.... ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞോളാം.... " അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ എതിർത്തു കൊണ്ട് ഒന്ന് തലയാട്ടി...
"വേണ്ടാ... അച്ചേട്ടാ....നിൽക്കാൻ ആഗ്രഹം ഇല്ലാത്തോണ്ട് അല്ല.... എന്നാലും വേണ്ടാ... ഇവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ അച്ഛനും അമ്മക്കും ഉള്ളിൽ ഞാൻ കനല് കോരി ഇടും പോലെയാ... ഞാൻ വന്നോളാം.... " അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി തന്നെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു... "അച്ചേട്ടൻ ഉമ്മറത്തെക്ക് ചെല്ല് ട്ടൊ.... നിക്ക് കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ എടുക്കാൻ ഉണ്ട്... അത് എടുത്തിട്ട് ഞാൻ വേഗം വരാം..." അവൾ പറഞ്ഞത് അവന് വേദനിച്ചു എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാകാം പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി... അവനും ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.... ഒരു നിമിഷം അവളെ ഒന്ന് നോക്കി നിന്നു...എന്നോ മനസ്സിൽ കയറിയ അതെ പുഞ്ചിരി... പ്രണയം ഉള്ളിൽ പൂക്കുമ്പോഴും അവൻ നിശബ്ദമായിരുന്നു....
ഒരു വാക്ക് കൊണ്ടോ നോട്ടം കൊണ്ടോ പ്രണയം അറിയിക്കാതെ തന്റെ ഹൃദയത്തിലെ കുഞ്ഞ് ലോകത്ത് മാത്രം പ്രണയത്തേ ഒതുക്കി വെച്ചവൻ......ഇന്ന് അവൾ അവന്റെ ഭാര്യയാണ്... പക്ഷെ ഇന്നും അവനിൽ പ്രണയം കലർന്ന ആ നിശബ്ദത മാത്രം..... ▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶ "നില കൊച്ചേ.... ഇന്നലത്തെ പോലെ ഉറക്കം ഒഴിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട..... " കണ്ണുകൾ അടച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ പറഞ്ഞതും നില മെല്ലെ ഒന്ന് മൂളി.... "അച്ചേട്ടനോട് ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ ദേഷ്യപ്പെഡോ.... " കുഞ്ഞ് ശബ്ദം കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞതും അവൻ മെല്ലെ ഒന്ന് കണ്ണുകൾ തുറന്നു... ചുണ്ടിൽ കുഞ്ഞ് പുഞ്ചിരി തങ്ങി... "ഞാൻ നിന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ കൊച്ചേ... " അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ ഒന്ന് മൂളി...
"മ്മ്മ്.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടക്കുമ്പോഴും ഇന്ന് രാവിലെയും എല്ലാം ദേഷ്യപ്പെട്ടില്ലേ.... " "അത് നീ വേണ്ടാത്തത് ചെയ്യുമ്പോൾ അല്ലേ....ഇനി അത് പോലെ വല്ല ചോദ്യവും ആണേൽ ചോദിക്കണ്ടാട്ടൊ നില കൊച്ചേ... അച്ചേട്ടന് പാതിരാത്രി ചീത്ത വിളിച്ചു ശീലം ഇല്ലാത്തതാണ്......" അവൻ ചുണ്ടിലെ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും നില കട്ടിലിന്റെ മറു വശത്തെക്ക് മെല്ലെ നിരങ്ങി വന്നു.... "സത്യായിട്ടും നിക്ക് സംശയം തോന്നിയിട്ടാ.... " അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി... അവൾ തലയണയിൽ താടി വെച്ചു അവനെ നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു.... "എന്നാ ചോദിക്ക്.... " "അച്ചേട്ടൻ കരാട്ടെ പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ....!!?" അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടു അവൻ ഒരു നിമിഷം അന്തം വിട്ടു....
"ഏഹ്... ന്ത്‌... !!?" "കരാട്ടെ.....ശ്രീക്കുട്ടി പറഞ്ഞതാ.... അച്ചേട്ടൻ അരുണേട്ടനെ ചാടിയും കാല് മടക്കിയും.... എല്ലാം തല്ലി എന്ന്.... ശ്രീക്കുട്ടി പറഞ്ഞു... കരാട്ടെ കാരെ പോലെയാ തോന്നിയത് എന്ന്... അതോണ്ട് ചോദിച്ചതാ.... " അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു അവന് എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.... സ്വന്തം ഏട്ടനെ എങ്ങനെയെല്ലാം തല്ലി എന്ന് റെക്കോർഡ് ചെയ്തു വെച്ച ഒരു അനിയത്തിയും... അവൾ പറയുന്നത് വിശ്വാസിച്ച് തല്ലിയവനോട് തന്നെ ചോദിക്കുന്ന ഒരുത്തിയും.... "മ്മ്മ്... പിന്നെ.... ഞാൻ...
കരാട്ടെയും കളരിയും വേണമെങ്കിൽ നാടൻ തല്ലു വരെ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്... " "സത്യം... " അത്ഭുതത്തോടെ തന്നെ നോക്കുന്നവളെ അവൻ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി... "അല്ല കള്ളം.... ഈ പാതി രാത്രി ചോദിക്കാൻ പറ്റിയ ചോദ്യം.... കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക് കൊച്ചേ.... " അവൻ അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നതും അവളും ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു... സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി.... അവൾ ഉറങ്ങി എന്ന് തോന്നിയതും അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ ഭാഗത്തേക്ക് തന്നെ ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു... കണ്ണുകൾ അടച്ചു... കുഞ്ഞ് ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ചു... നിശബ്ദമായി ഉറങ്ങുന്നവളെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി.... തന്റെ പ്രണയം ആണ്.... പക്ഷെ.... കുഞ്ഞ് പെണ്ണാണ്.....
പക്വത എത്താത്ത ഒരു തീരുമാനം പോലും ശരിയായി എടുക്കാൻ കഴിയാത്ത കുഞ്ഞ് പെണ്ണ്... അവൻ കൈ അവളിലേക്ക് ഒന്ന് ഉയർത്തി എങ്കിലും പിന്നെ എന്തൊ മെല്ലെ കൈകളെ പിൻവലിച്ചു.... തന്നെ മാത്രം വിശ്വസിച്ചു ഈ കുഞ്ഞ് മുറിയിൽ തനിക്കൊപ്പം കഴിയുന്നവൾ ആണ്.... ആ വിശ്വാസത്തേ തകർക്കാൻ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.... ഒരു സ്പർശം കൊണ്ട് പോലും അവളിൽ വെറുപ്പ് ഉണ്ടാകരുത് എന്ന് അവന് നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു.... എങ്കിലും അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളിൽ പതിഞ്ഞു കിടന്നു..... എന്നോ തനിക്ക് അന്യമാണ് എന്ന് തോന്നിയ തന്റെ പ്രണയം ഇന്ന് തനിക്ക് സ്വന്തം ആണെന്ന് ഹൃദയം ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയും പോലെ... എന്തൊ ഉള്ളിൽ സന്തോഷം തോന്നി.... ▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶
"നിനക്ക് എന്താടി.... കണ്ണ് എഴുത്ത് ഒന്നും ഇല്ലേ... പോയി എഴുതീട്ട് വാടി.... " ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം മാറ്റി ഇറങ്ങി വന്ന നിലയെ കണ്ടു ഹർഷൻ പറഞ്ഞതും അവൾ ചുണ്ട് ചുളുക്കി കൊണ്ട് അമ്മയെ നോക്കി... അമ്മ പുഞ്ചിരിയോടെ ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി കാട്ടി... "എന്താടാ നിനക്ക് ആ കൊച്ചിന് കണ്ണ് എഴുതാൻ ഇഷ്ടം ഉണ്ടാകില്ല.... " "ഇവൾക്കോ....രണ്ട് ചട്ടിയുടെ കരിയാ ആദ്യം ഇവളുടെ കണ്ണിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്....പോയി എഴുതീട്ട് വാ.... " അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞതോടെ അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു... "നീ എന്തിനാഡാ അതിനെ പേടിപ്പിക്കുന്നെ... " "നേരം പോലെ പറഞ്ഞാൽ കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ആകും... അതോണ്ട.... " അവൻ കള്ള ചിരിയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു..
"ഇങ്ങേർക്ക് എന്നെ ചീത്ത പറയാനേ നേരള്ളൂ...നിക്ക് വയ്യാത്തോണ്ടല്ലേ... " ഓരോന്ന് പദം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രണ്ട് കണ്ണിലും കണ്മഷി വാരി പൂശുകയാണ് നില....കണ്ണിൽ വീണ കണ്മഷിയുടെ നീറ്റൽ കാരണം ചുണ്ട് ഒന്ന് ചുളുക്കി കഷ്ടപ്പെട്ടു അത് തുടച്ചു മാറ്റി... "ന്റെ ദൈവമേ.... രണ്ട് മാസം കൊണ്ട് ഇതും ഞാൻ മറന്നോ..... " അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു പൊട്ടി വന്ന ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആണ് ഹർഷൻ മുറിയിലേക്ക് കയറിയത്.... പെട്ടെന്ന് അവനെ കണ്ടതോടെ അവൾ മൗനമായി....ഒന്നും മിണ്ടാതെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ഒന്നൂടെ കണ്ണ് കറുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു... ഹർഷൻ മേശ വലിപ്പിൽ എന്തൊ തിരയുകയായിരുന്നു... "പോകാം... "
അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ടോ എന്തൊ ഒന്ന് അവളുടെ സീമന്ത രേഖയിൽ ചാർത്തിയതും ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു... പെട്ടെന്ന് ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി... മെല്ലെ കൈ ഉയർത്തി അവിടെ ഒന്ന് തോട്ടതും കയ്യിൽ പറ്റിയ സിന്ദൂര ചുവപ്പ് കണ്ടു അവൾ ഒന്ന് അവനെ നോക്കി... "മറന്നതാകും അല്ലേ.... ഞാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടായിരുന്നു.... " അവൻ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു... ആ വാക്കുകളിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് നൊമ്പരം ഉണ്ടായിരുന്നു....
അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞ പോൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് നിറഞ്ഞു... എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അവൾ ഒന്ന് പതറിയതും അവൻ ചിരിയോടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിലേക്ക് വീണ സിന്ദൂര ചുവപ്പ് ഒന്ന് തട്ടി കൊടുത്തു... "നമുക്ക് ഇടയിൽ ഉള്ള പൊരുത്തമില്ലായ്മ നമ്മൾ മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതി നില കൊച്ചേ... വെറുതെ എല്ലാരേം അറിയിക്കണ്ടല്ലോന്ന് വെച്ചാ.... " അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ണാടിയിലൂടെ കാണുന്ന തന്റെ പ്രതിബിംബത്തിലേക്ക് നീങ്ങി... ആ മനുഷ്യന്റെ ഭാര്യയാണ്... പക്ഷെ മനസ്സ് കൊണ്ടും ഇന്നും അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ ഈശ്വരാ.... അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു.....................തുടരും…………