🔥എന്റെ മാത്രം : ഭാഗം 29

എഴുത്തുകാരി: അല്ലി

ജിപ്സി തറവാടിന്റെ മിറ്റത്ത് നിന്നതും ഭദ്ര ചാടി ഇറങ്ങനായി പോയ്‌.. അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു കൊണ്ട് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ശിവൻ ഇറങ്ങി. കുതറി മാറാൻ നോക്കുന്തോറും കൈയിലെ പിടിത്തം മുറുകി..... ജോയും വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. രാധമ്മ നില വിളക്കുമായ് ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു. അവരെ കണ്ടതും ഭദ്ര നോക്കി. ആ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരിയാണ്. എല്ലാരും അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള പരുപാടിയാണ്. അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തു... മുന്നോട്ട് അവളെ വലിച്ച് കൊണ്ടുപോയ്‌ രാധമയുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിർത്തി. പിറകിലായി ജോയും. " എന്തായിത് രാധമ്മേ .? എല്ലാരുo അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് നാടകം കളിക്കുവാണോ??? " ഭദ്ര ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചതും വിളക്ക് മാറ്റി വെച്ച് അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. " എന്റെ കൂട്ട് ആകരുത് മോളെ നീ. ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു തീർക്കേണ്ടതല്ല നിന്റെ ജീവിതം." "

എന്നെ കരയിപ്പിക്കുന്നത് നിങ്ങൾ എല്ലാരുവാ രാധമ്മേ.. ഞാൻ എന്റെ അമ്മേ ഓർത്ത് എന്റെ വീട്ടിൽ കഴിഞ്ഞേനെ. ആർക്കും ഒരു ശല്യം ഇല്ലാതെ.." " ആർക്കാടി ശല്യം എനിക്കോ.??? " ശിവൻ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞതും ജോയ് വേണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി. " നീ ഒരു കാര്യം മനപ്പൂർവം മറക്കുവാ മോളെ. നീ ഈ അമരവദിയിലെ മരുമകളാ. ശിവന്റെ ഭാര്യ. അവൻ കെട്ടിയ താലിയ നിന്റെ കഴുത്തിലുള്ളത്. ആ നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടാൻ പറ്റുവോ ഞങ്ങൾക്ക്.... ഏഹ് " " രാധമ്മച്ചി പറഞ്ഞത് നേരാ കൊച്ചേ...മരിച്ചു പോയ നിന്റെ അമ്മച്ചി ആരുമില്ലാത്തവളായി കഴിയുന്ന നിന്റെ ജീവിതം കാണാനല്ല ആഗ്രഹിച്ചത്. അത് നീ ഓർക്കണം. " (ജോയ് ) " എന്ത് ജീവിതമാണെന്നാ നിങ്ങൾ പറയുന്നത്. ഒരു രാത്രികൊണ്ട് പിഴച്ചവളായ എനിക്ക് ഇനി എന്ത് ജീവിതം. " " മതി നിർത്ത്.... " ശിവൻ അലറി. ഇനി ഒരക്ഷരം നീ മിണ്ടരുത്.

ഞാൻ എപ്പോൾ നിന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടിയോ അന്ന് മുതൽ നീ എന്റെ ഭാര്യയാ. അമരവദിയിലെ ശിവശങ്കരന്റെ പെണ്ണ്.സത്യം അത് തന്നെയാണ്. എന്റെ പെണ്ണ് കഴിയേണ്ടത് എന്റെ കുടെയാ. അത് അങ്ങനെ തന്നെയാകും. ഇനി നീ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അതിൽ നിന്നും ഒരു മാറ്റവുമില്ല..... അകത്ത് കേറാൻ നോക്ക് " " ഇല്ലാ. ഞാൻ ഇവിടെ കഴിയുന്ന പ്രശ്നമില്ല. എന്റെ ജീവിതവാ. എനിക്കറിയാം എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അതും പറഞ്ഞ് അവൾ തിരിഞ്ഞതും രാധമ്മ അവളുടെ കൈയിൽ കേറി പിടിച്ചു. അവൾ സംശയത്തോടെ രാധമ്മയെ നോക്കി. " രാധമ്മേ കൈയിൽ നിന്ന് പിടി വിട്ടേ... " അവൾ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു. " മരിച്ച് തലയ്ക്ക് മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന നിന്റെ അമ്മയോടാ മോളെ നീ ഇങ്ങനെ വാശി കാണിക്കുന്നത്. നിനക്കൊരു ജീവിതം ഉണ്ടാകാൻ വേണ്ടി എത്ര ആഗ്രഹിച്ചുകാണും നിന്റെ അമ്മ... ആ ആത്മവിന് പോലും സമാധാനം കിട്ടില്ല മോളെ നിന്റെ വാശി കാരണം."

രാധമ്മ പറഞ്ഞതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. രാധമ്മ കൈയിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു.. അവളുടെ കവിളിൽ മെല്ലേ തലോടി. " ആ അമ്മയോട് ചെയ്യുന്ന ക്രൂരതയായി പോകും മോളെ..... അങ്ങനെ ചെയ്യരുത്..... " "ഭദ്ര ഒന്ന് ആലോചിച്ചു....അറിയില്ല എന്ത് വേണമെന്ന്....... ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കണോ അമ്മേ......" അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവളെ തഴുകി പോയ്‌........... ആ തണുപ്പ് അവളുടെ ഉള്ളിലും വ്യാപിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. ശിവനെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്..... " എന്താണ് ഇയാളുടെ മനസ്സിൽ......ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല....... " ഇന്നാ മോളെ ഇത് പിടിച്ച് വലതുകാൽ വെച്ച് കേറ്....... രാധമ്മ വിളക്ക് നീട്ടി പറഞ്ഞതും ഭദ്ര ശിവനെ ഒന്ന് നോക്കി. അവന്റെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത തിളക്കമാണ്...വല്ലാത്ത..........

അവൾ രാധമ്മയുടെ കൈയിൽ നിന്നും വിളക്ക് മേടിച്ച് വലതു കാൽ വെച്ച് അമാരവദിയുടെ പടികൾ കേറി... ശിവൻ ചിരിയോടെ ജോയേ നോക്കി. അവൻ സന്തോഷത്തോടെ ശിവന്റെ തോളിൽ തട്ടി...... വലതും കാൽ വെച്ച് ഓരോ പടികൾ കേറുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു മരവിപ്പ് അവളെ വന്ന് മൂടി. " ഒരിക്കൽ പോലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യങ്ങൾ ജീവിതത്തിൽ വന്നു പോകുന്നത്. ഇനി വരാൻ പോകുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയില്ല.. ഉത്തരം കിട്ടാത്ത കുറേ ചോദ്യങ്ങളാണ് മുന്നിൽ....... കുറേ..... " അവൾ മനസ്സിലോർത്തു. ശിവനും ജോയും അവളുടെ പുറകെ നടന്നു. ഹാളിൽ എത്തിയതും വിളക്ക് അവിടെ വെച്ച് അവൾ ഒന്ന് നിന്നും. കണ്ണുകൾ പെട്ടെന്ന് മാലയിട്ട അമ്മയുടെ ഫോട്ടോയിൽ ഉടക്കി..... വല്ലാത്ത അത്ഭുതവും അതോടൊപ്പം വേദനയും അവളുടെ മനസ്സിനെ കൊത്തിവലിച്ചു. ശിവനെ ഒന്ന് നോക്കി.

അവൻ ജോയോട് എന്തോ സംസാരിക്കുകയാണ്. രാധമ്മ അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി.... അവൾ വല്ലാത്ത ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ദേഷ്യം കൊണ്ട് അയാൾ മുറിക്കുള്ളിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു. എന്തൊക്കെ താൻ വിചാരിച്ചോ അതെല്ലാം തല കീഴയി മാറിയെന്ന് മാത്രമല്ല തന്റെ പട്ടികയിൽ ഒരാളും കൂടി ആയി...... 'ആ പീറപ്പെണ്ണിന്റെ ശല്യം ഇല്ലാണ്ടാക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ആ ഉരംബെട്ടവൻ എല്ലാം തകർത്തു.... " അയാൾ പല്ലു കടിച്ചു. "ഇല്ല. തോൽക്കില്ല ഞാൻ തോൽക്കാൻ വേണ്ടിയല്ല ഈ കളിയെല്ലാം ഞാൻ കളിച്ചത്.... ജയിക്കും..... ഉറപ്പായും...." അയാൾ വിശ്വാസത്തോടെ ചിരിച്ചു. -ഒറ്റ രാത്രികൊണ്ട് ഞാൻ പിഴച്ചവൾ ആയില്ലേ രാധമ്മേ... എന്റെ അമ്മ ചങ്കുപൊട്ടി പോയില്ലേ...... രാധമ്മയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് കിടന്നു കൊണ്ട് ഭദ്ര പറഞ്ഞു. കണ്ണീർ ഒക്കെ വറ്റി പോയ്‌.....

എല്ലാം വിധിയാണ് മോളെ.... നമ്മൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലല്ലോ..രാധമ്മ തലയിൽ തലോടി അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.... " എന്റെ വിധി. ഒരിക്കൽ പോലും ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നമെന്ന് ആലോച്ചിട്ടില്ല. ശിവൻ.... അയാള് എന്തിന് എന്നെ..... " രാധമ്മയെ നോക്കി ചിരി മാത്രം.... ' അറിയാത്തതാണോ അതോ അറിയാത്തത് പോലെ ഭാവിക്കുകയാണോ മോളെ. നീ.... " ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവൾ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി. തല വെട്ടി പൊളക്കുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി...തലയിൽ കൈ വെച്ച് അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു.... എന്താ മോളെ വയ്യേ..... എനിക്ക് കിടക്കണം രാധമ്മേ... തല പൊട്ടിപോകുവാ........ എന്ന മോള് കിടന്നോ.. അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു.  വല്യച്ചനെ കാണണം ജോയ്.... പാവം ഞാൻ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു..... ഉമ്മറത്ത് നിന്ന് ശിവൻ ജോയോട് പറഞ്ഞു. 'ഹ്മ്മ്. നീ അന്ന് വന്നില്ലായിരുനെങ്കിൽ ആ മാഷ് അവളെ...." ഒന്ന് നിർത്ത് ജോയ്. എന്റെ പെണ്ണിനെ ഒരുത്തൻറെകൂടെയും ചേർത്ത് പറയുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടവല്ല.. അവളെന്റെയാ.... 🔥എന്റെ മാത്രം 🔥.

ശിവൻ വീറോടെ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയല്ല ശങ്കര വേറെ ഏതെങ്കിലും ആണുങ്ങൾ ആയിരുന്നെങ്കിൽ നിന്നെ പോലെ ചിന്തിക്കുവോ. നീ ചെയ്‌തത് പോലെ ചെയ്യുവോ?? ഉറപ്പായും ചെയ്യും ജോയ്. നട്ടെല്ലുള്ള ആണത്തമുള്ള ആണുങ്ങൾ എന്റെ കൂട്ട് ചെയ്യും. ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല എന്റെ പെണ്ണിനെ സ്വന്തമാക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്. പക്ഷെ വിധി ഇങ്ങനെയായി. പോയ്‌. അവളെ പഴയത് പോലെ ആക്കണം. അമ്മയുടെ വേർപാട് ഒരുപാട് തളർത്തി എന്റെ പെണ്ണിനെ.... എല്ലാം നേരെ യാക്കണം.... എല്ലാം........ ഒന്ന് ആഞ്ഞു ശ്വാസം വലിച്ച് ശിവൻ പറഞ്ഞു. നേരെ ആക്കണം ശങ്കര. അല്ല നീ വല്യച്ചനെ കാണാൻ ഇന്ന് പോകുവോ?? ഇല്ല നാളെ പോണം... എന്നെ മനസ്സിലാക്കും എന്റെ വല്യച്ഛൻ. എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്..... ഹ്മ്മ്.... ഞാൻ എന്നാൽ പോട്ടേ ഒരാളെ കാണാനുണ്ട്. നീ പോയ്‌ നിന്റെ പെണ്ണിനെ നോക്ക്. ഹാ ചെല്ല് ചെല്ല്.....  ജോയ്ച്ഛൻ വന്നേ..... പൊന്നു മോൾ ഓടി ജോയുടെ കാലിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു. കള്ളി പെണ്ണിനെയെടുത്ത് കൊണ്ട് അവൻ നടന്നു. എന്നത്തേയും പോലെ പെണ്ണ് അവന്റെ പോക്കറ്റിൽ പരതാൻ തുടങ്ങി.

ഭാമ വെളിയിലേക്ക് വന്നു. അവനെ കണ്ടതും ചിരിച്ചു. ഭദ്രകൊച്ചിനെ ശങ്കരൻ പൊക്കിയെടുത്തോണ്ട് വന്നു ഭാമ കൊച്ചേ.... ഞാൻ അറിഞ്ഞു ജോയ്.. ഇവിടെ ഉള്ളവർ ന്യൂസ് കൊണ്ട് വന്നു.... ഓഹോ... എന്നിട്ട് എന്താ അങ്ങോട്ട് വരാഞ്ഞത്....?? ഏഹ്?? ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ട് ഇച്ചിരി നേരം ആയതേയുള്ളൂ.......പോകണം.. പാവം പെണ്ണ്.........ഹാ. പൊന്നു താഴെ ഇറങ്ങടി..... ഇല്ലാ.. പൊന്നു വരൂലാ....... ഇവളെ സ്കൂളിൽ ചേർക്കുന്നില്ലേ ഭാമ കൊച്ചേ...... ഹ്മ്മ അടുത്ത വർഷം വിടണം.... കള്ളി പെണ്ണിന് മടിയ..... ആണോടി......... അവൾ അതേയെന്ന് തലയാട്ടി..... അമ്പടി.. മാത്രം. ജോയ് അവളുടെ മുക്കിന് തുമ്പിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ കുടുകുടെ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി...... അവനും... ഭാമയ്ക്ക് അത് കണ്ടപ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം തോന്നി..... ഏട്ടാ ഈ മരുന്ന് കഴിക്ക്.... ശ്രീധരന് നേരെ മരുന്ന് നീട്ടി സുമതിയമ്മ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് വേണ്ട......

അയാൾ മുഖം തിരിച്ചു എന്താ ഏട്ടാ.. ആവിശ്യത്തിന് ആഹാരം കഴിക്കില്ല. മരുന്ന് കഴിക്കില്ല... എനിക്ക് സഹിക്കുന്നില്ല ഇതൊക്കെ കണ്ട്.... അവർ കണ്ണീർ തുടച്ചു.... എന്നെ ഒന്ന് വെറുതെ വിട് സുമതി......... അത്രയും പറഞ്ഞ് ശ്രീധരൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. വേദനയോടെ സുമതിയമ്മ അവിടെ നിന്നും നടന്നു രാത്രി നിർബന്ധത്തിൽ ഇച്ചിരി വറ്റ് ചോറ് കഴിച്ച് രാധമ്മയുടെ മുറിയിൽ അവൾ കിടന്നു . വല്ലാത്ത ക്ഷിണം അവൾക്ക് ഉണ്ട്. അവൾ ഉറക്കമായതും ശിവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. മെല്ലേ അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന്. ഇമ ചിമ്മാതെ അവളുടെ കുഞ്ഞു മുഖത്ത് നോക്കിയിരുന്നു. വാടി തകർന്ന കുഞ്ഞു പക്ഷിയേ പോലെ യുണ്ട്..... നെറ്റിയിൽ കിടന്ന മുടി മാടി ഒതുക്കി അവിടെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു.... അങ്ങനെ തന്നെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് വെച്ചു....അറിയാതെ പോലും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു... മുഖം അവളിൽ നിന്നും മാറ്റി അവളുടെ രണ്ട് കണ്ണുകളിലും അവൻ മെല്ലേ മുത്തി.... "ഇനി എന്റെ മക്കളെ പ്രസവിക്കുമ്പോളല്ലാതെ നിന്നെ ഞാൻ കരയിക്കില്ലടി കരിവണ്ടേ " അവളുടെ കാതോരം മെല്ലേ ശിവൻ പറഞ്ഞു......🔥...............................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...