❣️എന്റെ പ്രാണനായ് ❣️: ഭാഗം 10

രചന: ചിലങ്ക

എനിക്ക് മുഖം തരാതെ പിന്തിരിഞ്ഞു ബാൽകണിയിൽ നിന്ന് വിദൂരതകളിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന എബിയേ നോക്കിനില്ക്കാൻ മാത്രമേ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞോളു... എനിക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ അവൻ നൽകുമെന്ന പ്രേതീക്ഷയോടെ ഞാൻ അവനെ നോക്കി നിന്നു.. പ്രശസ്ത നർത്തകി, പാലക്കാടിന്റെ അഭിമാനം, കോളേജിലെ കലാതിലകം, നിഖിത.. 😏 ഒരു പുച്ഛത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ എന്താണ് അവൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലാക്കാൻ സാധിച്ചില്ല.. നിന്നെ ജീവനായല്ലേ അവൾ കണ്ടത് പ്രായക.. എന്റെ മാത്രം കിച്ചു, ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞനുജത്തി... അവൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസം വരാതെ ഞാൻ അവനെ നോക്കി.. എന്റെ പാറു അവൾ എബിയുടെ അനിയത്തി ആണെന്ന്... ഒരുപാട് തവണ കാണിച്ചുതരാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സർപ്രൈസ്‌ ലാസ്റ്റ് yr എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അവൾ ഒഴിഞ്ഞുമാറിയിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് അത്ഭുദം ആയിരുന്നു.. അവൾ പറഞ്ഞ അവളുടെ eby ആണ് എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ.. കൊന്നില്ലേ.. നീ കൊല്ലാൻ കൂട്ട് നിന്നില്ലേ അവളെ പിച്ചിച്ചീന്താൻ ഇട്ടു കൊടുത്തില്ലേ നീ.. ആ കഴുകന്മാർക്ക്.... നീ നീ അവളെ കൊല്ലാൻ കൂട്ട് നിന്നില്ലേ.. എന്തിനായിരുന്നു എന്തിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു..

നിന്നെ സ്നേഹിച്ചെന്ന ഒരൊറ്റ തെറ്റേ എന്റെ കിച്ചു ചെയ്തിട്ടുള്ളു... പിന്നെ.. എന്നിട്ടും നീ എന്തിനടി.....? ദേഷ്യത്തോടെ എന്റെ അടുക്കലേക്ക് നീങ്ങി കൊണ്ട് അവൻ ചോദിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് എന്റെ മനസിനെ ആഴത്തിൽ കുത്തിനോവിക്കാൻ പാകത്തിനുള്ളതായിരുന്നു.. അവൻ പറഞ്ഞ ഒരു വാചകം മാത്രം എന്റെ ഉള്ളിൽ പ്രേതിദ്വാനിച്ചു ""പിച്ചിചീന്താൻ ഇട്ടുകൊടുത്തില്ലേ.. നീ.. ആ കഴുകമാർക്ക്, അവളെ കൊല്ലാൻ കൂട്ട് നിന്നില്ലേ നീ..."" No.... അലർച്ചയോടെ അവന്റെ വാക്കുകൾ നിഷേധിക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ അനുസരണ ഇല്ലാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി... അതിന് അവനിൽ നിന്നുള്ള മറുപടി എന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് അവന്റെ കൈകൾ അമർത്തി കൊണ്ടായിരുന്നു... അവൻ കഴുത്തിൽ അമർത്തി എന്നേ ചുമാരോട് ചേർത്ത്നിർത്തി. ഒരു നിമിഷം എന്റെ ജീവൻ എന്നിൽ നിന്നാരോ അടർത്തിയെടുക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.. ശ്വാസം നിയന്ദ്രിക്കാൻ എനിക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ആയി... കൺമിഴികൾ മുകളിലേക്ക് ചലിക്കപെട്ടു.. അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞതിൽ കൂടുതൽ തെളിവൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ടടി പുല്ലേ... എന്റെ കിച്ചു അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞതാ നീ ആണെന്ന്... അവളെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റിയതിന് ഞാൻ നിനക്ക് വിധിച്ചതാ ഇത്...

നീ പേടിക്കണ്ട അത്ര പെട്ടന്ന് നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലില്ല.... അത്രയും പറഞ്ഞവൻ എന്നേ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി. അസഹ്യമായ വേദനയോടെ ഞാൻ ചുമാരോട് ചേർന്ന് നിന്നു താഴേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു.. ശ്വാസം ആന്നു വലിച്ചു നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചും, തൊണ്ടകുഴി ആഴത്തിൽ ഉഴിഞ്ഞും ഞാൻ എന്റെ ശ്വാസഗതി നിയന്ദ്രിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.... അപ്പോഴും അവൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ.. അവൾ പറഞ്ഞു പോലും... അവൾ അങ്ങനെ പറയില്ല.. അത് ആരെക്കാളും എനിക്ക് അറിയാം... എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ കൂട്ടി ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു... ബാൽകണിയിൽ പിന്തിരിഞ്ഞു സിഗർറ്റ് ഓരോ സ്ലിപ് ചുണ്ടോടിപ്പിക്കുന്ന അവnte അടുത്തേക്ക് ഞാൻ ഭയത്തോടെ നീങ്ങി.. അവൾ... അങ്ങനെ പറയില്ല ഞാൻ അല്ല എനിക്ക് അതിന് സാധിക്കില്ല എന്റെ ജീവൻ അല്ലെ അവൾ എനിക്ക് അത്രക്ക് ഇഷ്ടായിരുന്നു.. ച്ചി... നിർത്തടി... എന്റെ മുന്നിലേക്ക് ചീറി തിരിഞ്ഞ അവന്റെ കണ്ണിലെ ചുവപ്പ് എന്നിൽ ഭയം നിറച്ചു ഞാൻ പിന്നിലേക്ക് ഒന്ന് വേച്ചു പോയി. അവകാശം അതില്ല നിനക്ക് എന്റെ കിച്ചു വിനെ പറ്റി പറയാൻ പോലും... അന്ന് നീ ആ ഹോസ്റ്റൽ നിന്നും അവളെ പറഞ്ഞുവിട്ടില്ലേ അന്ന്...അന്ന്... അവസാനമായി അവൾ ജീവനുവേണ്ടി പിടയുമ്പോൾ എന്റെ.. എന്റെ കിച്ചു എന്നെ വിളിച്ചു..ഞാൻ പലത് ചോദിച്ചിട്ടും അവൾ പറഞ്ഞ മറുപടി.. നിച്ചു..... 😏..

അന്ന് അന്ന് അവൾ പറഞ്ഞപ്പോ വിശ്വസിച്ചില്ല പക്ഷെ കോളേജിൽ.. വെച്ച് ഞാൻ അറിഞ്ഞതൊക്കെ വെച്ച് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു നീയാ... നീയാ.. എന്റെ കിച്ചുവിനെ... നീയും ഒരു പെണ്ണല്ലേ... പാവം ആയിരുന്നില്ലേ... അവൾ.... ആദ്യം ദേഷ്യത്തോടെയും പിന്നെ ദയനീയതയോടെയും എന്നെ നോക്കി നിരക്കുണ്ണുകളോടെ ചോദിക്കുന്നവനോട് എന്ത് മറുപടിയാണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല.. അറിഞ്ഞില്ല... എന്റെ കണ്ണുകളും ഒപ്പം നിറഞ്ഞൊഴുകി... എന്റെ വീട്ടുകാരോട് എന്ത് പറയും എന്നറിയാതെ അവൾ ആരുടെ കൂടെയോ പ്രേമിച്ചു പോയി എന്ന് കള്ളം പറയേണ്ടി വന്നു എനിക്ക്... അല്ല നീ പറയിപ്പിച്ചു.... എന്തിനായിരുന്നു... പറ.. നിനക്ക് അറിയണം നീ എന്തിനാണ് ഇപ്പോ ഇവിടെ ഈ അനുഭവിക്കുന്നത് എന്ന് അല്ലെ.. ഇത് ഈ കാരണം എന്റെ ജീവിതം എന്റെ സന്തോഷം ഈ കുടുംബത്തിന്റെ സന്തോഷം എല്ലാം തല്ലിക്കെടുത്തി നീ സമാദാനം ആയി ജീവിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു... അത് കൊണ്ട.. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ... ദേഷ്യത്തോടെ എന്നിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി അവൻ പറയുമ്പോൾ ഞാൻ ഭയത്തോടെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു...

അവസാനം തടസ്സമെന്നപോൽ ചുമരിൽ ചേർന്നതും ഞാൻ പുറകോട്ട് നോക്കി ശേഷം അവന്റെ മുഖത്തേക്കും എന്തോ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന അവന്റെ ഭാവം കണ്ട് എന്റെ ഹൃദയതാളം വർധിച്ചു... പെട്ടന്ന് ഇടത് കൈമുട്ടിന് താഴെ ഒരു പൊള്ളൽ അനുഭവപ്പെട്ടതും അലർച്ചയോടെ ഞാൻ അവിടേക്ക് നോക്കി... കയ്യിലെ സിഗർറ്റ് കുറ്റി അവൻ എന്റെ കൈകളിൽ അമർത്തി... ഞാൻ ദയനീയമായി വർധിച്ച കണ്ണുനീരോടൊപ്പം അവനെ നോക്കിയപ്പോൾ അതിലും കൂടുതലായി അവന്റെ സിഗർറ്റ് എന്റെ കൈകളിൽ ആഴ്ന്നു... ഒപ്പം അവന്റെവലത് കാൽ എന്റെ ഇടത് കാലിൻ മേലെയും... വേദനകൊണ്ട് ഞാൻ അലറി കരഞ്ഞു.. കൈകൾ കൊണ്ട് അകറ്റാൻ നോക്കുംതോറും അവൻ കാലുകളിൽ ആ ദേഷ്യം മുഴുവൻ ചേർത്തു... ഒരാശ്വാസം എന്നപോലെ കൈകളിലെ പൊള്ളലിന് അവൻ ക്ഷമനം നൽകി.. എന്നാൽ അതിനൊക്കെ കൂടി എന്റെ കാലുകൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ കാൽപാതം അമർന്നു... Plz... എനി..ക്ക് എനി..ക്ക് പറ്റുന്നില്ല... നല്ല വേദന plz... എനിക്ക് കഴിയില്ല... ഇതിൽ.. കൂടുതൽ....

എങ്കിലും അവൻ കാൽ വീടിവിച്ചില്ല.. വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ താഴേക്ക് ഊർന്നിരുന്ന് എന്റെ കാലിൽ പതിയുന്ന അവന്റെ കളികളെ പിടിച്ചു... അവനെ നോക്കി.. പറയാൻ വാക്കുകൾ എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല.. തൊണ്ട വരണ്ട് പോയി.. വെള്ളത്തിനായി കൊതിക്കുന്ന പോലെ.. ഇവിടേക്ക് വരാൻ തോന്നിയ നിമിഷത്തെ ഞാൻ സ്വയം ശപിച്ചു.. എന്തോ ദയ തോന്നിയത് കൊണ്ടോ എന്തോ അവൻ പെട്ടന്ന് എന്റെ കാലിൽ നിന്ന് കാലുകൾ മാറ്റി എന്നെ പിന്നിലേക്ക് കാലു കൊണ്ട് തട്ടി മാറ്റി... പുറത്തേക്ക് പോയി.. വാതിൽ കൊട്ടിയടയുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടതും അതിനൊപ്പം താഴെ കാർ ഗേറ്റ് കടന്ന് പോകുന്ന ശബ്‌ദം ഓക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് അവിടേക്ക് ശ്രെദ്ധ കൂടുതൽ നൽകാൻ സാധിച്ചില്ല... എന്റെ ഇടത് കാൽ എനിക്ക് തറയിൽ കുത്താനോ, അനക്കാനോ സാധിക്കാത്ത വിതം വേദന ആയിരുന്നു... ഒരുപക്ഷെ ഇതുപോലെ വേദന ഞാൻ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല ശരീരത്തിൽ എന്ന് തന്നെ പറയുവിതം... ഒരുപാട് നേരം കരഞ്ഞു ഇരുന്നു എങ്കിലും എന്റെ മനസ് പല ചിന്തകളിലേക്കും പോയി മറഞ്ഞു.. തൊണ്ടയിലൊക്കെ നല്ല വരൾച്ച തോന്നിയതും വെള്ളത്തിനായി ഞാൻ കൊതിച്ചു... പതിയെ ചുമരോട് കൈകൾ ചേർത്ത് ഇടത് കാൽ അനക്കാതെ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.. എന്നാൽ എഴുന്നേൽക്കാൻ മാത്രമേ എനിക്ക് സാധിച്ചൊള്ളു... കണ്ണുകളിലേക്ക് ഇരുട്ട് കയറി ഞാൻ താഴേക്ക് നിലം പതിച്ചു.. ശരീരത്തിലെ വേദനയോടുകൂടി ഞാൻ താഴേക്ക് പതിച്ചതും തല ശക്തമായി വേദനിച്ചതും എന്റെ കണ്ണുകൾ മങ്ങി.............തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...