ഹൃദയസഖി...♥: ഭാഗം 4
എഴുത്തുകാരി: മഞ്ഞ് പെണ്ണ്
"ഡാൻസ് കൊള്ളായിരുന്നുട്ടോ..."സ്റ്റേജിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പരിചയക്കാറിൽ ആരോ പറഞ്ഞതും അവർക്ക് ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊടുത്ത് അവൾ ഇട്ടിരുന്ന ലഹങ്ക അല്പം ഉയർത്തി പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു... റൂമിൽ കയറി കതകടച്ച് നിലത്തേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു... ഇതുവരെ പിടിച്ച് വെച്ച കണ്ണുനീർ പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി... വാ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ച് കൊണ്ടവൾ ഉള്ളിലെ വേദന ഒന്ന് അടങ്ങുവോളം കരഞ്ഞ് തീർത്തു... നേരം ഒരുവിധം ആയെന്ന് തോന്നിയതും കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് മുഖം കഴുകാൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറിയതും പിറകിൽ വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടവൾ ഞെട്ടലോടെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി... തന്നെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന അനന്തനെ കണ്ടതും ഉള്ളം കിടന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി... വെറുതെ എങ്കിലും ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു... അച്ഛനെ വിളിക്കാൻ നാവ് ചലിപ്പിച്ചെങ്കിലും തൊണ്ടയിൽ തന്നെ ശബ്ദം തങ്ങി കിടക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്...
"ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടായിരുന്നോ ന്റെ കുട്ടിക്ക് ഹർഷനെ...?!"സൗമ്യമായിരുന്നു ആ ശബ്ദം... ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ അവൾ മിഴികൾ താഴ്ത്തി അതെയെന്ന് തലയനക്കി... കണ്ണുകൾ വീണ്ടും പെയ്ത് തുടങ്ങി.... അനന്തൻ അവൾക്ക് അരികിൽ വന്ന് അരയിൽ പിടിച്ച് തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി... ആ മുഖം എടുത്ത് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർത്തി വെച്ചു... നില ഞെട്ടി പിടഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവനിൽ നിന്നും കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അനന്തന്റെ ബലത്തിന് മുന്നിൽ വെറും നിഷ്ഫലം ആയിരുന്നു എല്ലാം... "എന്റേതാ നീ...!!ഒരാൾക്കും വിട്ട് കൊടുക്കില്ല ഞാൻ...!!"നെറ്റിയിൽ എണ്ണമറ്റ ചുംബനങ്ങൾ വീണുടഞ്ഞു... നിലയുടെ കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ നിറഞ്ഞൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി...
"വീടോ ന്നേ..." അവന്റെ സാമീപ്യം അവളിൽ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥത നിറച്ചതും ദയനീയ ഭാവത്തോടെ നില ചോദിച്ചു... "ന്റെയാ... വേറാരും ഈ മനസ്സിൽ വേണ്ടാ... ഉണ്ടായിട്ടും കാര്യല്ല പെണ്ണേ... ഈ മനസ്സിൽ അനന്തൻ മാത്രമേ ഉണ്ടാവാൻ പാടു... അത് ഇനി ഇഷ്ടപ്പെട്ടായാലും ശെരി കഷ്ട്ടപെട്ടായാലും ശെരി..."പറഞ്ഞ് തീർന്നതും ചുണ്ടിന്റെ ഓരത്ത് ഒന്ന് ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് മൃദുവായി ഒന്ന് കടിച്ച് കൊണ്ടവൻ വേഗത്തിൽ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു... സ്വപ്നലോകത്ത് എന്നപോലെ ആയിരുന്നു നില... ഒരു ശില കണക്കെ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു... വാതിലിൽ ആരോ ശക്തിയായി തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ആണവൾ ഞെട്ടിയത്... കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു... "എന്താ നിലക്കുട്ടി ഇതിനകത്ത് പണി... നീ വന്നേ അവിടെ നിന്റെ മാമന്മാരെ മക്കളൊക്കെ പാട്ടും കൂത്തും തുടങ്ങി..."അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് പോവാൻ നിന്ന അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കൈകൾ വേർപ്പെടുത്തി കൊണ്ടവൾ ബെഡിൽ ചെന്ന് കിടന്നു... "നിക്ക് വയ്യമ്മേ... ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ..."ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു...
ചേച്ചി പോവുന്നതിൽ ഉള്ള സങ്കടം ആവും എന്ന് കരുതി അമ്മ അവൾക്ക് അരികിൽ ചെന്ന് അരുമയോടെ തലയിൽ ഒന്ന് തലോടി കഴുത്തറ്റം പുതപ്പിച്ച് കൊടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി... "എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നെ... കൊന്ന് തരാവോ ഒന്ന്... നിക്ക് മടുപ്പ് തോനുന്നു ദേവ്യേ..."ഉള്ളിൽ പരിഭവം നിറച്ച് കൊണ്ടവൾ വിങ്ങി പൊട്ടി... കരച്ചിലിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അവൾ ഉറക്കിൽ പെട്ടിരുന്നു... ആരുടെ ഒക്കെയോ ഉയർന്ന് കേൾക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കൊണ്ടാണ് നില കണ്ണുകൾ വലിച്ച് തുറന്നത്... ഇന്നലെ ഒരുപാട് കരഞ്ഞത് കൊണ്ട് തന്നെ കണ്ണുകൾക്ക് വല്ലാത്ത തളർച്ച... തല വെട്ടിപൊളിയുന്നത് പോലെ ഉണ്ട്... പരന്ന് കിടക്കുന്ന മുടി മണ്ടയിലേക്ക് വാരി കെട്ടി കൊണ്ട് അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങി... കറുപ്പിൽ വെള്ളക്കരയുള്ള ദാവണി ഉടുത്തു... കണ്ണിലെ തളർച്ച അറിയാതെ ഇരിക്കാൻ കരിമഷി നീട്ടി എഴുതി...കഴുത്തിൽ ഒരു മുല്ലമൊട്ട് മാലയും അതിന് യോചിച്ച ഒരു സ്റ്റഡ് കാതിലും അണിഞ്ഞു... മുടി മുന്നിൽ അല്പം ബോബ് ചെയ്ത് രണ്ട് സൈഡിൽ നിന്നും മുടി എടുത്ത് ക്ലിപ്പ് ചെയ്ത് പരത്തി ഇട്ടു...
നെറ്റിയിൽ കറുത്ത ഒരു കുഞ്ഞ് പൊട്ടും... കതക് തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ഏകദേശം എല്ലാവരും റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്... നേരെ ചേച്ചിയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു... ഒരുക്കങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഫോട്ടോ എടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആണ് ആള്... ബാംഗ്ലൂരിൽ പഠിച്ചത് കൊണ്ട് തന്നെ ചേച്ചിയുടെ ഫ്രണ്ട്‌സ് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒരുക്കാനും എല്ലാം... തന്നെ കണ്ടതും ചിരിയോടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു... "തല വേദന കുറവോണ്ടോടി..."മുഖത്ത് കൈ വെച്ച് സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചതും കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറയാൻ തുടങ്ങി... പിന്നെ അങ്ങോട്ട് രണ്ടുപേരും കെട്ടിപിടിച്ച് ഒരു ഒന്നൊന്നര കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു... (ലേ മഞ്ഞ് :ഓഹ് എന്താ സ്ലേഗം🙄) കരച്ചിൽ ഒക്കെ ഒരുവിധം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടുപേരും ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ തുടങ്ങി... _____❣️ സദസ്സിനെ വണങ്ങി കൊണ്ട് ഹർഷൻ കല്യാണമേടയിൽ ഇരുന്നു...
അല്പം കഴിഞ്ഞ് കഴുത്തിൽ ഹാരവും അണിഞ്ഞ് സർവ്വാഭരണ വിബൂഷിണിയായി നിവ്യയും സദസ്സിനെ വണങ്ങി ഹർഷന് അരികിൽ വന്നിരുന്നു... ഹർഷന്റെ കണ്ണുകൾ നിവ്യയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു... കൊട്ടും മേളവും ഉയർന്നു... സദസ്സിലെ ജനങ്ങൾ പൂക്കൾ വധുവരന്മാർക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു... മഞ്ഞചരടിൽ കോർത്ത താലി ഹർഷൻ നിവ്യയുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടി...കൈകൾ കൂപ്പി കണ്ണുകൾ അടച്ച് അവന് വിധേയമായി നിവ്യ ഇരുന്നു... തന്റെ പ്രണയം...!!നിലയുടെ ഹൃദയം അലറി വിളിച്ചു... കണ്ണീരോടെ അവൾ പിറകിലേക്ക് വലിഞ്ഞു... ബലിഷ്ടമായ കൈകൾ അവളെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു... പിടച്ചിലോടെ അവൾ മിഴികൾ ഉയർത്തി നോക്കി... പ്രണയത്തോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന അനന്തൻ... ഭദ്രന്റെ അധരങ്ങൾ നിലയുടെ മുഖം ആകെ ഓടി നടന്നു... ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ച് കൊണ്ടവൻ അവളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു... "ന്റെയാ നീ... ന്റെ മാത്രം... വെറുപ്പോടെ ആണെങ്കിലും എന്റെ പെണ്ണ് എന്നെ മാത്രം ആലോചിച്ചാൽ മതി... വേറാരും ഈ മനസ്സിൽ വരരുത്..." കാതോരം മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞ് കൊണ്ടവൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി... അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ അവൾ ചുണ്ടിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് തുടച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു... (തുടരും...) 😁
എന്റെ മനസ്സിലെ ഹീറോ ഇതാണ് കേട്ടോ... കിട്ടുന്ന സമയം ഉമ്മയും കൊടുത്തു അല്ലാത്ത സമയം കവലയിൽ അടിപിടി കൂടുന്ന ഒരു പ്യാവം ചെക്കൻ😌... അപ്പൊ അഭിപ്രായം പൊന്നോട്ടോ...തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ തിരുത്തി വായിക്കണേ..