ഹൃദയം ❣️: ഭാഗം 32

രചന: അനാർക്കലി

"ആൾ വന്നല്ലോ... നേരിട്ട് തന്നെ ചോദിച്ചുനോക്ക്... " അച്ഛമ്മ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും സുമ ശ്രുതിയെ ഒന്ന് നോക്കി... അവളെ കണ്ടതും അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു...സുമ എണീറ്റു ശ്രുതിക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു... "മോൾക്ക് എന്റെ മോനെ ഇഷ്ടായിട്ട് തന്നെ ആണോ ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചേ..." അതിന് അവൾ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി... കിച്ചുവും അവളുടെ ഉത്തരം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ കാത്തിരുന്നു... അവൾ സുമയോട് ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി... അത് കണ്ടതും അവർക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷായി അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു... "എന്നാ പിന്നെ നമുക്ക് വൈകിപ്പിക്കണ്ട... ഈ ഞായറാഴ്ച നിശ്ചയം നടത്താം.. വിവാഹം നന്ദമോളുടെ പ്രസവം കഴിഞ്ഞിട്ടാകാം അല്ലെ.. അപ്പോഴേക്കും ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ പഠിത്തവും കഴിയും.. എന്താ മോഹന്റെ അഭിപ്രായം..." "എന്നാ അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ വിശ്വാ... ഞങ്ങൾക്ക് പൂർണ സമ്മതമാണ്... അല്ലേടാ കിച്ചു... " അതിന് അവനൊന്നു ചിരിച്ചു...

പക്ഷെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ ശ്രുതിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു.. ശ്രുതിയും ഇടയ്ക്കിടെ അവനെ ഒന്ന് നോക്കും.. ഇതെല്ലാം ഹരി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഒപ്പം നന്ദുവും.. ഹരിയും നന്ദുവും അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും സംസാരിക്കാനായി ഒരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു... "കിച്ചു ഇവിടെ വന്നേ... ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്... " ഹരി കിച്ചുവിനെയും വിളിച്ചു മുകളിലെ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി... "ശ്രീക്കുട്ടി നീ എന്റെ കൂടെ വരോ... " "എങ്ങോട്ടാ നന്ദു... " "എന്റെ റൂമിലെ താഴത്തെ ഷെൽഫിൽ എന്റെ ഫോണിന്റെ ചാർജർ ഉണ്ട് അത് എനിക്ക് എടുക്കാൻ ഒരു ബുന്ധിമുട്ട്.. നീ അതൊന്ന് എടുത്തു തരാവോ.. " "ആയിക്കോട്ടെ... വാ... " അവർ രണ്ടുപേരും അങ്ങോട്ട് പോയി.. നന്ദു നേരെ പോയത് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ആയിരുന്നു.. ശ്രുതി നന്ദുവിന്റെ റൂമിലേക്കും... നന്ദു അങ്ങോട്ട് പോകുന്നത് അവൾ കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു... നന്ദു ഹരിയുടെയും കിച്ചുവിന്റെയും അടുത്തേക്ക് പോയി.. "അവൾ ഞങ്ങളുടെ റൂമിൽ ഉണ്ട്...

കിച്ചുവേട്ടൻ പോയി സംസാരിച്ചോളൂ... " കിച്ചു നന്ദയ്ക്കും ഹരിക്കും ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊടുത്തു അവരുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.. അവൻ പോയതും ഹരി നന്ദയെ അവനിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു... "എന്താ... " "ഒന്നുല്ല.. നീ ഇവിടെ നിൽക്ക്.. നമുക്കെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാം... " "എന്ത് സംസാരിക്കാൻ... " "എന്തെങ്കിലും... " "എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല... ഞാൻ പോവാ... " "നീ ഇപ്പൊ ഒട്ടും റൊമാന്റിക് അല്ലാട്ടോ നന്ദുട്ടി... " "പണ്ട് പിന്നെ നല്ലോണം ആയിരുന്നോ... " "അത്രയ്ക്ക് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കിലും ഒട്ടും കുറവായിരുന്നില്ല... " "ഓഹോ... " "ഹ്മ്മ്... " "ഹരിയേട്ടാ വിട്ടേ... എന്നെ അവിടെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടാകും... " "അന്വേഷിക്കട്ടെ... നീ ഇവിടുന്ന് പോകുന്നില്ല... " "ഹരിയേട്ടാ പ്ലീസ്... " "No.... " അവൻ അവളെയും കൂട്ടി അവിടെ ഇരുന്നു..എന്നിട്ട് അവൻ അവളുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു അവളുടെ വയറിനെ ചുംബിച്ചു... അവൻ വാവയോട് ഓരോന്നു സംസാരിച്ചിരുന്നു അത് കണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു... 

ശ്രുതി നന്ദയുടെ റൂമിൽ കയറി ചാർജർ അന്വേഷിച്ചിരിക്കയിരുന്നു.. പെട്ടെന്നു ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടി പിന്നിലേക്ക് നോക്കി..വാതിലും ചാരി ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയും വിരിയിച്ചു നിൽക്കുന്ന കിച്ചുവിനെ കണ്ടതും അവൾ ഒന്ന് പരുങ്ങി... "സർ എന്താ ഇവിടെ... " "തന്നെ കാണാൻ വന്നതാ... " "എന്നെയോ... " "അതേലോ... എനിക്ക് നിന്നോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കാനുണ്ട്... " "എന്താ പറയാൻ വരുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയാം... ഞാൻ ഇത് ആലോചിച്ചു എടുത്ത തീരുമാനമാണ്.. അത്കൊണ്ട് പേടിക്കണ്ട.. പക്ഷെ എനിക്ക് കുറച്ചു സമയം വേണ്ടിവരും... " "നീ എത്ര സമയം വേണമെങ്കിലും എടുത്തോളൂ... ഞാൻ കാത്തിരുന്നോളാം... " അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു പോകാൻ നിന്നതും അവൾ അവനെ പിറകിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.. "അതേയ്... എന്നെ... എന്നെ എങ്ങനെയാ ഇഷ്ടമായത്... എനിക്ക് വേണ്ടി എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കാത്തിരിക്കുന്നെ... " അവൻ അതിൻ ഒരു മറുപടി പറയാതെ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു അവിടെ നിന്നും പോയി...

എന്നാൽ അവൻ എന്തുക്കൊണ്ടാണ് അവളെ ഇഷ്ടപെട്ടത് എന്ന് അറിയാൻ അവൾക്ക് ആകാംഷയായി.... ഞായറാഴ്ച നിശ്ചയം ഉറപ്പിച്ചു കിച്ചുവും വീട്ടുകാരും അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി... പിന്നീടങ്ങോട്ടുള്ള ദിവസം നിശ്ചയത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളായിരുന്നു... അച്ചുവിനെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ കിച്ചുവും ഹരിയും പറഞ്ഞിരുന്നു.. അങ്ങനെ അവരുടെ നിശ്ചയ ദിവസം വന്നു... ശ്രീക്കുട്ടിയെ ഒരുക്കാൻ നന്ദുവും ഗീതുവും മാളുവും ഉണ്ടായിരുന്നു... നന്നായി തന്നെ അവർ അവളെ ഒരുക്കി.. റെഡ് കളർ കരയുള്ള സെറ്റ് സാരിയും അതിന് മാച്ച് ആയ സിംപിൾ സ്റ്റോൺ വർക്ക്‌ നെക്ലൈസ് ആയിരുന്നു അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്.. മുടിയിൽ മുല്ലപ്പൂവും ചൂടി അവൾ എന്നെത്തേക്കാളും സുന്ദരിയായി.. കിച്ചുവും വീട്ടുകാരും വന്നതും ഹരിയും കാർത്തിയും അവരെ സ്വീകരിച്ചു... മുഹൂർത്തതിന് സമയമായതും തിരുമേനി പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ശ്രുതിയെ മാളുവും ഗീതുവും കൊണ്ടുവന്നു... നന്ദു ഹരിക്കൊപ്പം താഴെയായിരുന്നു...

ശ്രുതി വന്നു കിച്ചുവിനരികിൽ നിന്നു... കിച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ശ്രുതിയിൽ തന്നെയായിരുന്നു... അതറിഞ്ഞു ശ്രുതി അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... ശേഷം നന്ദുക്കൊടുത്ത ബോക്സിൽ നിന്നു കിച്ചു ശ്രുതിയ്ക്കും ഹരിക്കൊടുത്ത ബോക്സിൽ നിന്നു ശ്രുതി കിച്ചുവിനും മോതിരം ചാർത്തി... പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ഫോട്ടോ സെക്ഷൻ ആയിരുന്നു.. അപ്പോഴല്ലാം കിച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മുഖത്തു തന്നെയായിരുന്നു... അവളുടെ മുഖത്തു വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരിയെല്ലാം അവൻ നോക്കിക്കാണുകയായിരുന്നു... "ടാ മതിയെടാ അവളെ ഇങ്ങനെ നോക്കിയത്... " അച്ചു അവന്റെ തോളിൽ തട്ടിപറഞ്ഞതും അവൻ ഒന്ന് ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു... അപ്പോഴേക്കും അവളെ സുമ വന്ന് കൊണ്ടുപോയി അവന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുക്കായിരുന്നു... അവളെ പരിചയപെടുത്തുമ്പോൾ ആ അമ്മയുടെ മുഖത്തുണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവളോടുള്ള അവരുടെ പെരുമാറ്റം അവളിൽ ചെറുതായി നോവും ഒപ്പം സന്തോഷവും ഉണ്ടാക്കി.... "രമേ... ഇതാട്ടോ എന്റെ മോൾ.... മോളെ ഇത് രമ... അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ ഭാര്യയാ... "

അവർ അവൾക്ക് ഒരു സ്ത്രീയെ പരിചയപ്പെടുത്തികൊടുത്തു.. അവൾ അവർക്കൊന്നും ചിരിച്ചുകൊടുത്തു... സുമ തന്നെ എന്റെ മോൾ എന്ന് പറഞ്ഞു പരിചയപെടുത്തിയതെല്ലാം അവൾ നോക്കുകയായിരുന്നു... എല്ലാവരോടും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു അവളെ പരിചയപെടുത്തിയത്.... കിച്ചു അവർക്കടുത്തേക്ക് വന്നതും സുമ അവളെ അവനക്കൊപ്പം പറഞ്ഞയച്ചു... അവർ രണ്ടുപേരും കൂടെ അധികം ആരുമില്ലാത്ത സ്ഥലത്ത് പോയി സംസാരിച്ചു... "ശ്രുതി... " "ഹ്മ്മ്... " "Are you happy.... " "Yes... " "Why....? " "Because you.... ഞാൻ എന്നോ ഈ സ്നേഹം മനസിലാക്കണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു... എന്നെ ഇത്രക്കും അധികം സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു ഫാമിലിയെ തന്നതിൽ.. ഞാൻ ഒരുപാട് ഹാപ്പിയാ..." അവൻ അവളെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൻ മനസിലായി അവൾ എത്രത്തോളം ഹാപ്പിയാണെന്ന്... അവർ രണ്ടുപേരും കുറച്ചുനേരം സംസാരിച്ചു പിന്നെ അവൻ പോകാൻ സമയം ആയപ്പോൾ അവർ പോയി...

അന്ന് മുതൽ ശ്രുതിയും കിച്ചുവും അടുക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു... അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അകലം എല്ലാം പതിയെ പതിയെ കുറഞ്ഞു വന്നു... ശ്രുതിയുടെയും കിച്ചുവിന്റെയും നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞ പിറ്റേദിവസം കാർത്തിയും മാളുവും അമേരിക്കയിലേക്ക് പോയിരുന്നു.. അവൻ അവിടെയായിരുന്നു ജോബ്.. മാസങ്ങൾ അതിന്റെ വഴിക്കങ് പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു... ഒപ്പം നന്ദയിലും മാറ്റങ്ങൾ വന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു... അവൾക്ക് വയറെല്ലാം വന്നിരുന്നു... ഒപ്പം അവൾ കോളേജിലും പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ഏഴാം മാസം അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകേണ്ട ചടങ്ങിന് അവളെ പറഞ്ഞയക്കാൻ ഹരിക്ക് താൽപ്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... പക്ഷെ ചടങ്ങുകളെല്ലാം അതിന്റെ വഴിക്ക് നടക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞു അച്ഛമ്മ ആ ചടങ്ങ് നടത്തി... "നന്ദു...നീ ഇപ്പൊ അവരുടെ കൂടെ പൊയ്ക്കോ... വൈകീട്ട് ഞാൻ വിളിക്കാം വരാം അപ്പൊ നീ എന്റെകൂടെ പോരണം കേട്ടോ.... " "നടക്കൂല... ഞാൻ എത്രായി പറയുന്നേ എന്റെ വീട്ടിൽ പോകാൻ നിങ്ങൾ സമ്മതിച്ചില്ലല്ലോ.. അത്കൊണ്ട് പൊന്നു മോന്റെ ആഗ്രഹം നടക്കില്ല... ഞാൻ ഇനി എന്റെ 90 കഴിയാതെ വരുന്ന പ്രശ്നം ഇല്ല... "

"നിനക്ക് അപ്പൊ എന്നെ കാണാതെ നിൽക്കാൻ പറ്റോ... " "പിന്നില്ലാതെ... എനിക്കൊക്കെ പറ്റും... " "ഓഹോ... എന്നെ നീ പൊയ്ക്കോ... ഞാൻ ഇനി നിന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കുക പോലും ഇല്ല... നോക്കിക്കോ..." "ഓക്കേ.. എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല.." അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു താഴേക്ക് പോയി... അവൻ നന്നായി സങ്കടം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവളെ കളിക്ക് പറഞ്ഞതാണേലും അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് അവൻ നന്നായി സങ്കടപെടുത്തി... നന്ദുവിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും എല്ലാവരും വന്നിരുന്നു... കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് പോകാനും സമയമായി...ഹരി അവളുടെ സാധനങ്ങൾ എടുക്കാൻ വേണ്ടി റൂമിലേക്ക് പോയതും അവളും അവനു പിന്നാലെ പോയി... "ഹരിയേട്ടാ... " "..... " "എന്നോട് പിണങ്ങിയോ... ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ.... ഞാൻ ഹരിയേട്ടനെ ഒരുപാട് മിസ്സ്‌ ചെയ്യും... ദേ നമ്മുടെ വാവയും...വാവ എന്നെ ചവിട്ടുന്നു.... നോക്ക്... " അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും അവൻ അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു അവളുടെ നിറവയറിൽ ഒന്ന് തൊട്ടു.. അവന്റെ കയ്യ് വെച്ച ഭാഗത്ത് അന്ന് അനങ്ങിയതും അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വയറിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു...

"അച്ഛന്റെ വാവ പെട്ടെന്നു വരണം കേട്ടോ... നിന്റെ അമ്മ അച്ഛനെ വിട്ട് പോകാത്രേ... ഇനി നീ വന്നിട്ടേ വരുവൊള്ളുന്ന പറയുന്നേ... അത്കൊണ്ട് വാവ വേഗം ഇങ്ങോട്ട് പോരെ... " "അങ്ങനെ ഒന്നും എന്റെ വാവ വരില്ല... വാവയ്ക്ക് സമയം ആയാൽ മാത്രമേ വരുവൊള്ളൂ.. അല്ലേടാ ചക്കരെ... " അതിന് അവളുടെ വയറിനു മുകളിൽ അനക്കം വന്നതും അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. എന്നിട്ട് അവനെ നോക്കി... അവനും അവളെ നോക്കി നിൽക്കായിരുന്നു... "നന്ദു... am really miss you.... " "...... " " നിനക്ക് പോകാതിരുന്നൂടെ... " "അത് പറ്റില്ല... എനിക്ക് പോണം... ഹരിയേട്ടാ ഞാൻ പോവാണേ.... " "ഒരു kiss തന്ന് പോടീ... " അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് മെല്ലെ പുഞ്ചിച്ചു അവന്റെ ഇരുകവിളിലും ഒന്ന് ചുംബിച്ചു... അവനു അവളുടെ കവിളിലും ഒപ്പം ആ നിറവയറിനെയും ചുംബിച്ചു അവളെയും കൂട്ടി താഴേക്ക് പോയി... നന്ദു എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കാറിൽ കയറി.. അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അവനിൽ തന്നെയായിരുന്നു..അവന്റെയും... അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും കാർ നീങ്ങുന്നത് വരെ അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു... ഒപ്പം അവളും....

രാത്രി എത്ര കിടന്നിട്ടും അവൾക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... അവന്റെയും അവസ്ഥ അതുതന്നെയായിരുന്നു.. അവന്റെ ചൂടുപ്പറ്റി കിടക്കാഞ്ഞിട്ട് അവൾക്കെന്തോ അസ്വസ്ഥത തോന്നിയിരുന്നു... അവനും അവൾ അടുത്തില്ലാഞ്ഞിട്ട് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തിരിഞ്ഞു കിടക്കായിരുന്നു... അവൾ ഫോൺ എടുത്തു അവന് വിളിച്ചു.. അവൾക്ക് വിളിക്കാനായി ഫോൺ എടുത്തതും അതിൽ അവളുടെ കാൾ കണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു... അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വിളിച്ചു... "എന്നെ miss ചെയ്യില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്... " "ഞനങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.... " "പറഞ്ഞല്ലോ... " "അത് ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ... ഹരിയേട്ടാ ..... " "ഹ്മ്മ്.... " "എനിക്ക് കാണാൻ തോന്നുന്നു... ഇങ്ങോട്ട് വാ.... " "ഞാൻ നിന്നോട് ഒരുപാടു തവണ പറഞ്ഞതല്ലേ കേട്ടില്ലലോ... അനുഭവിച്ചോ... എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു... ഞാൻ ഉറങ്ങാ... ഗുഡ് ന്യ്റ്റ്..."

"ഹരിയേട്ടാ... വെക്കല്ലേ.... വെച്ചോ..." അവൾ വിഷമിച്ചു ഫോൺ നോക്കി... അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു... അവളെ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കിടന്നു... എന്നാൽ അവളുടെ അടുത്തുക്കൂടെ നിദ്രദേവി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.... ഏറെനേരം ഓരോന്നു ആലോചിച്ചു അവളുടെ കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞിരുന്നു.... രാവിലെ സൂര്യപ്രകാശം കണ്ണിൽ തട്ടിയായിരുന്നു അവൾ എണീറ്റത്.. അവൾ എണീക്കാൻ വേണ്ടി നോക്കിയതും എന്തോ ഭാരമുള്ള സാധനം അവളുടെ മേലുള്ള പോലെ തോന്നിയതും അവൾ തലചെരിച്ചു നോക്കി... തന്റെ അടുത്തുകിടക്കുന്ന ആളെ കണ്ടതും അവൾ ഞെട്ടി...........തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...