നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ❣️: ഭാഗം 21
രചന: SHAMSEENA
"കിച്ചു.. നീ എടുത്തു ചാടി ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ... അവളെ നമുക്ക് കാര്യങ്ങൾ പിന്നെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം... ഇപ്പോൾ അവൾ കോഴ്സ് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യട്ടെ... അപ്പോഴേക്കും നീയും ഒന്ന് സെറ്റൽഡ് ആവും " മനു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാർത്തിയെ നോക്കി... അവൻ അപ്പോഴും മുഖം മറച്ചു തലയും താഴ്ത്തി ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുവാണ്... എന്തോ ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ചപോലെ അവൻ അവിടെ നിന്നു എണീറ്റു.. മുടിയിൽ കൂടി ഒന്ന് വിരലോടിച്ചു തല കുടഞ്ഞു "ഇല്ലടാ...ഇന്ന് തന്നെ അവൾ എല്ലാം അറിയണം... അല്ലെങ്കിൽ മനസമാധാനത്തോടെ ഒരു രാത്രിപോലും എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല.. ഇത്ര ദിവസം അവൾ എന്റെ കയ്യെത്തും ദൂരത്തുണ്ടായിരുന്നു... പക്ഷേ ഇനി അങ്ങനല്ല... രണ്ടുപേരും രണ്ടിടങ്ങളിൽ ആയിരിക്കും... സത്യങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ പറയാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല... ഇന്നാവുമ്പോൾ എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു പരിഭവങ്ങൾ എല്ലാം തീർത്തിട്ട് പോകാം.. അപ്പോൾ എനിക്കും സമാധാനം ഉണ്ടാവും...
കാത്തിരിക്കാൻ അവളുണ്ടല്ലോ എന്ന ആശ്വാസവും..." നീ പറയുന്നതൊക്കെ ശെരിയായിരിക്കും... പക്ഷേ കുറച്ചു ദിവസമെങ്കിൽ കുറച്ച് ദിവസം നിന്റെ സ്നേഹം വെറും നാടകം ആയിരുന്നെന്നു അറിയുന്ന നിമിഷം അവൾ എങ്ങനെ റിയാക്ട് ചെയ്യുമെന്നോ അവളുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കുമെന്നോ പറയാൻ പറ്റില്ല.. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ പറയുന്നേ ഇപ്പോൾ സത്യങ്ങൾ ഒന്നും അവൾ അറിയണ്ട... നിങ്ങളുടെ കല്യാണമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഒരു ക്യാമ്പസ്‌ തമാശ പോലെ നീ അവളോട് പറഞ്ഞാൽ മതി " കാർത്തിയെ തിരഞ്ഞു വന്ന ദച്ചു അവർ പറയുന്നത് പുറത്ത് നിന്ന് കേട്ടു.. കണ്ണുനീർ ചാലിട്ടൊഴുകി.. ശബ്‍ദം പുറത്തു വരാതിരിക്കാൻ അവൾ വായ പൊത്തി ആ ഭിത്തിയിലേക്ക് ചാരി നിന്നു...വീണ്ടും അവർ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട് പക്ഷേ അതൊന്നും അവളുടെ ചെവിയിൽ എത്തിയില്ല...
ആ നിമിഷം ഭൂമി പിളർന്നു താഴേക്ക് പോയെങ്കിൽ എന്ന് അവൾ അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചു... അവളുടെ പ്രണയം ഒരു ചീട്ടു കൊട്ടാരം പോലെ തകർന്നു വീണു...കേട്ടതും കണ്ടതും സത്യമാവരുതേ എന്ന് മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു....സർവവും നഷ്ടപ്പെട്ടവളെ പോലെ ഉള്ളിൽ ആർത്തലച്ചു കരഞ്ഞു...ഭിത്തിയിൽ നിന്നും ഊർന്ന് താഴെ ഇരുന്നു... കണ്ണുകൾ അടച്ചു... അപ്പോഴും കണ്ണുകൾ തോരാതെ പെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.. പെട്ടന്നാണ് ആരുടെയോ ഫോൺ ബെൽ കേട്ടത്... ശബ്‍ദം കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി കാർത്തിയുടെ ആണെന്ന്... "ഹലോ. അമ്മേ " .............. "ഇല്ല... " ........... "എപ്പോ... ഞങ്ങൾ ഉടനെ എത്താം... ഏതാ ഹോസ്പിറ്റൽ " ................. "Ok... അമ്മ ടെൻഷൻ ആവേണ്ട വെച്ചോ " കാർത്തി ഫോൺ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ട് ടെൻഷനോടെ പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി...
അവരുടെ കാലടികൾ അടുത്തേക്ക് വരുന്ന ശബ്‍ദം കേട്ടതും ഞെട്ടികൊണ്ട് ദച്ചു അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു കോളേജിന് പുറത്തേക്ക് ഓടി... എല്ലാവരിൽ നിന്നും എന്നന്നേക്കുമായി ഓടിയൊളിച്ചു...ഇതൊന്നും അറിയാതെ കാർത്തി തിരികെ അവന്റെ നാട്ടിലേക്കും... ***** "ദർശന.... ഏയ്‌ ദർശന " കാർത്തിയുടെ വിളിയാണ് ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്ന ഭൂതകാലത്തിൽ നിന്നും തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്... ഏ.. ആ.. അവൾ ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴുനന്നേറ്റു അവനെ നോക്കി... "എന്തൊരു ഉറക്കമാ ഇത്,,, ഞാൻ എത്ര നേരം വിളിക്കുന്നതാന്നറിയോ " "സോറി.. സർ... ഒരു തലവേദന അറിയാതെ മയങ്ങിപ്പോയി..." അവളുടെ സർ എന്നുള്ള വിളികേട്ട് കാർത്തി ചൂഴ്ന്നൊന്ന് നോക്കി... ആ നോട്ടം അവൾ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു.. പുറത്തേക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. കാർ നിൽക്കുന്നത് പാലക്കാട്‌ ടൗണിൽ ആണ്...അവൾ ചുറ്റും വെറുതെ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു... "അച്ചുവിനെന്തെങ്കിലും വാങ്ങണ്ടേ... വാ ഇറങ്ങ്..."കാർത്തി സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഊരി ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി..
.അവിടെയുള്ള ബേക്കറിയിൽ കയറി.. പിറകെ മുഖം അമർത്തിയൊന്ന് തുടച്ചു കൊണ്ട് ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ട് അവളും ഇറങ്ങി... അവൻ തന്നെയാണ് അച്ചുവിന് വേണ്ടതെല്ലാം വാങ്ങിയത്... അവൾ അതെല്ലാം നോക്കിനിന്നു... "മ്മ്.. എന്തെ..." അവളുടെ നോട്ടം കണ്ട് കാർത്തി ചോദിച്ചു... "മ്ച്ചും " അവൾ ചുമ്മൽ കൂച്ചി... "എന്നാ നടക്ക്... അതോ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ആണോ പ്ലാൻ "അവളെ അടിമുടി നോക്കി കൊണ്ടായിരുന്നു അവൻ ചോദിച്ചത്... എന്നിട്ട് കാറിനടുത്തേക് പോയി ബാക്ക് ഡോർ തുറന്ന് സ്വീറ്റ്സ് എല്ലാം അതിലേക്ക് വെച്ചു.. എല്ലാം അവൾ നോക്കി കണ്ടു.. കാറിന്റെ ഹോർണടി കേട്ടപ്പോൾ അവൾ വേഗം ഡോർ തുറന്നു അകത്തു കയറി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി... അവൾ കയറിയെന്ന് കണ്ടതും അവൻ കാർ എടുത്തു... ഇത്രയും നേരം വളരെ പതുക്കെ ആണ് പോയിരുന്നതെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കാർ വളരെ സ്പീഡിൽ ആണ് പോകുന്നത്... പെട്ടന്നവന് എന്താണ് പറ്റിയതെന്ന് മനസ്സിലായില്ല.. വീണ്ടും വണ്ടിയുടെ സ്പീഡ് കൂടുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ശെരിക്കും പേടി തോന്നി...
"കണ്ണേട്ടാ..."വിളിച്ചുകൊണ്ടു ദച്ചു അവന്റെ കൈ തണ്ടയിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു...അവൻ കാർ ബ്രേക്ക്‌ ചവിട്ടി റോഡിനോരം ചേർന്ന് നിർത്തി...അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി...ഇതിപ്പോ എന്താ കഥ എന്നുള്ള രീതിയിൽ തിരിച്ചവനെ നോക്കി ഇരുന്നു... "ഇനി മുതൽ ഈ സാധനവും ചുറ്റി വലിച്ചോണ്ട് നടന്നാൽ എന്റെ തനി സ്വഭാവം നീയറിയും "😡കലിപ്പോടെ കാർത്തി അവളുടെ നേരെ ചീറി.. ഓഹോ അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം..ബേക്കറിയിൽ വെച്ച് രണ്ട് ചെറുപ്പക്കാർ തന്നെ നോക്കികൊണ്ട് എന്തോ കമന്റ്‌ അടിച്ചിരുന്നു.. അത് ആൾ വളരെ വ്യക്തമായി കേട്ടിട്ടുണ്ട്.. അതിന്റെയാണ് ഈ കലിപ്പ്...അവനെ ഒന്ന് കൂടി ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ തന്നെ അവൾ തീരുമാനിച്ചു... "ഞാൻ എന്ത് ഉടുത്തു നടന്നാലും തനിക്കെന്താ ""താൻ തന്റെ കാര്യം മാത്രം നോക്കിയാൽ മതി... ഞാൻ എന്ത് ഉടുക്കണമെന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിക്കും.. നിങ്ങൾ എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടാൻ വരേണ്ട 😏"പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ദച്ചു കൈ നെഞ്ചിലേക്ക് പിണച്ചുകെട്ടി സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു..
അവൻ സ്‌റ്റിയറിങ്ങിൽ കൈകൾ അമർത്തി പല്ല് ഞെരിച്ചു...പൊടുന്നനെ കാർത്തി ദച്ചുവിന്റെ സീറ്റ് ബെൽറ്റൂരി അവളെ അവനിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു ചുണ്ടുകൾ കവർന്നു... പെട്ടന്നുള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ അവൾ ഞെട്ടി.. കണ്ണുകൾ തള്ളി പുറത്തേക്ക് വന്നു... അവനെ പിറകിലേക്ക് തള്ളാൻ നോക്കി.. പക്ഷേ അവന്റെ കൈ കരുത്തിൽ അത് വിഫലമായി.. അവൾ ശ്വാസത്തിന് വേണ്ടി പിടഞ്ഞതും അവൻ അവളെ സ്വാതന്ത്ര്യയാക്കി ചുണ്ടുകൾ വിരൽ കൊണ്ട് അമർത്തി തുടച്ചു കൊടുത്തു... അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി അവൾ കാർത്തിയെ തുറിച്ചു നോക്കി.. അത് കണ്ട് അവൻ ചിരിച്ചു.. "ഇനി മേലിൽ ഈ സാധനവും ചുറ്റി എന്റെ അടുത്ത് വന്നാൽ ഇതായിരിക്കും അവസ്ഥ.. അപ്പൊ മോൾ നോക്കിയും കണ്ടും പെരുമാറിയാൽ മതി... കേട്ടല്ലോ.." കാർത്തി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കിയതും മുഖം പൊത്തി കൊണ്ട് അവൾ പൊട്ടികരഞ്ഞു...കാർത്തി ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ധനായി... "എടോ... ഞാൻ വെറുതെ തമാശക്ക്..തനിക്ക് ഇത്രക്ക് ഫീൽ ആവും എന്ന് കരുതിയില്ല.."
അവളുടെ കൈ അവൻ മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു..പെട്ടന്നവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി അവൾ മുഖം ഉയർത്തി.. അവനെ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ നോക്കി... "അല്ലെങ്കിലും എല്ലാം നിങ്ങൾക്ക് തമാശയായിരുന്നല്ലോ ഈ ഞാൻ പോലും... അതിന്റെ ഫലമാണല്ലോ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അനുഭവിക്കുന്നതും... ഇനിയും എന്നെ ദ്രോഹിച്ചു മതിയായില്ലേ നിങ്ങൾക്ക് " കാർത്തിയുടെ കോളറിൽ പിടിച്ചുലച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു... "ദച്ചു... മോളെ... നീയിതെന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ.. എനിക്കൊന്നും മ.. മനസ്സിലാവുന്നില്ല..." ദച്ചുവിന്റെ കൈ മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തി പറഞ്ഞു.. "മനസ്സിലാവില്ല നിങ്ങൾക്ക്... കാരണം നിങ്ങൾ ഒരു ചതിയനാ.. നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു ചെകുത്താൻ ഉണ്ട്.. ഞാൻ അത് തിരിച്ചറിയാൻ വൈകിപ്പോയി...നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ വിഷത്തെ " ദച്ചു അത്രയും പറഞ്ഞതും കാർത്തിയുടെ സർവ നിയന്ത്രണവും വിട്ടിരുന്നു.. അവൻ അവളുടെ കൈ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു അവളുടെ കഴുത്തിൽ പിടി മുറുക്കി സീറ്റിലേക്ക് ചേർത്തു... "അതേടി ഞാൻ ഒരു ചതിയനാ...
നിന്നെ ചതിച്ച പോലെ ഞാൻ ഒരുപാട് പെൺകുട്ടികളെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചിട്ടുണ്ട്...ഇനിയും എന്തേലും അറിയണോ നിനക്ക്... ഏ.."അവളുടെ കഴുത്തിലുള്ള പിടി മുറുക്കി.. ദച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു കലങ്ങി നീർ തുള്ളികൾ പുറത്തേക്ക് ചാടി... അവൾ ശ്വാസം കിട്ടാതെ അവന്റെ തോളിൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും കാർത്തി അവളിലുള്ള പിടിവിട്ടു പിന്നിലേക്ക് തള്ളി.. ദച്ചു ചുമച്ചുകൊണ്ട് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു നെഞ്ചിൽ തടവികൊണ്ടിരുന്നു... അത് കണ്ടപ്പോൾ അവനും ചെയ്തത് കൂടിപ്പോയോ എന്ന് തോന്നി.. വേഗം തന്നെ ഒരു ബോട്ടിൽ വെള്ളമെടുത്ത് അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.. അവൾ അത് വേടിച്ചുകൊണ്ട് ആർത്തിയോടെ കുടിച്ചു കുപ്പി അവനു നേരെ നീട്ടി...അവൻ അത് വാങ്ങിച്ചു ബാക്ക് സീറ്റിലേക്കിട്ടു.. അവളെ ഒന്ന് നോക്കി...
കഴുത്തിൽ തന്റെ നാല് വിരലുകൾ നന്നായി തന്നെ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ട്.. അവൻ വേഗം സ്വന്തം ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു ഓയിൽമെന്റ് എടുത്ത് അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.. പക്ഷേ അവൾ അത് നിരസിച്ചു... അവനിൽ വീണ്ടും ദേഷ്യം ഉടലെടുത്തു... കാർത്തി തന്നെ കയ്യിൽ ഓയിൽമെന്റ് ആക്കി അവളുടെ കഴുത്തിൽ പുരട്ടി കൊടുത്തു... അവന്റെ കയ്യിന്റെ ചൂട് കഴുത്തിൽ തട്ടിയതും അവൾക്ക് അവിടെ പൊള്ളുന്നതായി തോന്നി... ഇനിയും അവനെ എതിർത്താൽ അവന്റെ ദേഷ്യം ഇരട്ടിക്കുമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അവൾ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... ഓയിൽമെന്റ് പുരട്ടി അവൻ ഒരു ടിഷു കൊണ്ട് കൈ തുടച്ചു പുറത്തേക്കെറിഞ്ഞു... അവളുടെ സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇട്ടകൊടുത്തു.. അവളെ ഒന്ന് നോക്കി... "സോറി... വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്...
ദേഷ്യം വന്നാൽ എന്താ ഞാൻ ചെയ്യുക എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല... അത് നിനക്കും അറിയുന്നതല്ലേ.. പിന്നെന്തിനാ നീ " പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തഴുകി കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു.. അതിനൊന്നും അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.. കണ്ണുകൾ അടച്ചു സീറ്റിലേക്ക് ചാരിയിരുന്നു..അവൻ തിരിഞ്ഞോന്ന് അവളെ നോക്കി...എന്നിട്ട് ഡ്രൈവിങ്ങിലേക്ക് ശ്രദ്ധതിരിച്ചു... അപ്പോഴും അവൾ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ തേടുകയായിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സ്... കാർ ദച്ചുവിന്റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള ഗേറ്റ് കടന്നു.. അവൻ ഒന്ന് ഹോൺ അടിച്ചു.. കാറിന്റെ ശബ്‍ദം കേട്ടതും അച്ചു പുറത്തേക്ക് ഓടിവന്നു.. പിന്നാലെ അമ്മയും........തുടരും....