സ്വയം വരം: ഭാഗം 12

എഴുത്തുകാരി: റിയ രവീന്ദ്രൻ

പിറ്റേന്ന് എല്ലാരും ഉണരും മുൻപേ ശിവദ എഴുനേറ്റിരുന്നു.. എന്നാൽ ബെഡിൽ നിന്നും ഉയരാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾക്കതിന് കഴിഞ്ഞില്ല... തന്റെ വയറിനെ ചുറ്റിപിടിച്ച രുദ്രന്റെ കൈ പതുക്കെ എടുത്തുമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം.... "അടങ്ങി കിടക്കെടി അവിടെ... മനുഷ്യനൊന്ന് സുഖായി ഉറങ്ങട്ടെ .. " തന്റെ കൈ മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്ന ശിവദയോടായി അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രുദ്രൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി . നന്ദ അപ്പോഴും ഒന്നും എതിർക്കാൻ കഴിയാതെ കിടന്നു... "ആഹ് അപ്പൊ ഉണർന്നോ.... " ശിവന്റെ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ശിവദ പറഞ്ഞതും രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളി..

"ഉണർന്നില്ല.. ഇപ്പോഴും നല്ല ഉറക്കം ആണ്.. കേട്ടില്ലേ ഞാൻ കൂർക്കം വലിക്കുന്നത് നീ " നന്ദയോട് അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രുദ്രൻ കൂർക്കം വലിക്കാൻ തുടങ്ങി.. "നല്ല അഭിനയം... കളിക്കാതെ എഴുന്നേറ്റെ രുദ്രേട്ടാ... സമയം പോണു... ആരേലും അന്വേഷിച്ചു വരും മുൻപ് പോയി റൂമിൽ കിടക്ക്.. " രുദ്രനെ തള്ളിമാറ്റികൊണ്ട് ശിവദ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും രുദ്രൻ അവളിലുള്ള പിടി മുറുക്കിയതല്ലാതെ അയച്ചേ ഇല്ല..... "ആര് കണ്ടാലും ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല... നീ എന്റെ ഭാര്യ അല്ലേടി...നമുക്ക് ഇങ്ങനെ കിടക്കാം " ശിവദയെ ഒന്നുകൂടെ ചേർത്തു പിടിച്ചുകൊണ്ടു രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും ശിവദയുടെ ചുണ്ടിൽ നേരിയ പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു..

"ആ ബന്ധം ഒക്കെ അവസാനിച്ചിട്ട് ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞു മിസ്റ്റർ.... ഇപ്പൊ ഞാൻ പ്രവീൺ സാറിന്റെ പെണ്ണാണ്.. വല്ലവന്റെയും പെണ്ണിനെ മോഹിക്കുന്നത് തെറ്റാണ് മിസ്റ്റർ രുദ്രനാഥ്‌... " തമാശയായാണ് ശിവദ അത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും രുദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളുടെ മുകളിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് ബെഡിൽ ഇരുന്നു... "അയ്യോ പണി പാളിയോ " ശിവദ അതും മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കാൻ നോക്കിയതും രുദ്രൻ എഴുനേറ്റ അതേ സ്പീഡിൽ തന്നെ അവളുടെ മുകളിൽ ആയി വീണ്ടും കിടന്നു.. അവൾക്ക് എന്തേലും ചെയ്യാൻ കഴിയും മുൻപേ അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ അവൻ വായിൽ ഇട്ട് നുണയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..

അവന്റെ കൈകൾ അവളിൽ പലതും തേടിയലഞ്ഞു... ആവേശത്തോടെ അവനാ അധരങ്ങൾ നുണയുമ്പോൾ അതിൽ അലിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം ശിവദയുടെ കൈകൾ ബെഡിൽ അമർന്നിരുന്നു.. രുദ്രന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചൊടികളിൽ അത്രമേൽ പ്രണയത്തോടെ പുതിയ പ്രണയകാവ്യം രചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. അവളുടെ മേൽചുണ്ടും കീഴ്ചുണ്ടും ആവോളം നുണഞ്ഞു കൊണ്ടവൻ അതിൽ പതിയെ കടിച്ചതും ശിവദ ഒന്ന് ഉയർന്നു പൊന്തി... പെട്ടെന്ന് സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തതും അവൾ ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടവനെ തന്നിൽ നിന്നും ബെഡിലേക്ക് തള്ളി..

അവളിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു പ്രതികരണം പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതിനാൽ അവളുടെ ആ തള്ളലിൽ രുദ്രൻ ബെഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു .. ചുംബനം പാതിയിൽ മുറിഞ്ഞ നീരസത്തിൽ രുദ്രൻ ചരിഞ്ഞു കൊണ്ട് നന്ദയെ നോക്കി... തന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തികൊണ്ട് ബെഡിൽ നിന്നും എഴുനേൽക്കാൻ പോയവളെ അവൻ ഒറ്റവലിക്ക് ബെഡിലേക്കിട്ട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ മുകളിലായി കിടന്നു.. അവളുടെ എതിർപ്പുകൾ മുൻകൂട്ടി കണ്ടതും രുദ്രൻ അവന്റെ ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടവളുടെ കൈകൾ ബെഡിൽ അമർത്തി വച്ചു... ശിവദ വേണ്ടെന്ന് ഇരുവശത്തേക്കും തലചലിപ്പിച്ചതും രുദ്രൻ ചെറുചിരിയോടെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു...

പതിയെ അത് അവളുടെ മിഴികളെയും കവിളിനെയും തഴുകികൊണ്ട് അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തി ഉമ്മവച്ചു...... ശേഷം അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ഒന്ന് പിച്ചികൊണ്ടവൻ അവളിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറി ബെഡിൽ ഇരുന്നു... അവന് പിറകെ പരിഭവത്തോടെ ചുണ്ടുകൾ പുറത്തേക്കുന്തികൊണ്ട് അവളും എഴുന്നേറ്റു.. "ഡീ നീ എന്റെയ... അല്ലാതെ കണ്ടവന്റെതൊന്നും അല്ല... എന്റെ പെണ്ണിനെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളത് ഞാൻ ചെയ്യും... മേലാൽ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ വല്ലതും നീ പറഞ്ഞ....

ശിക്ഷ ഇതിലും വലുതായിരിക്കും.. " അവളുടെ കവിളിൽ കുത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു... "നന്ദ.. പെണ്ണേ വേദനിച്ചോ... 😢😢ഞാൻ പതിയെ അല്ലെ പിടിച്ചുള്ളു... സോറി ഡാ.... നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടല്ലേ... സോറി പെണ്ണേ... ഇങ്ങനെ മിഴിനിറക്കാതെ... സോറി പറഞ്ഞില്ലേ.. " നന്ദയുടെ മുഖം കൈയിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് വെപ്രാളത്തോടെ രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവന്റെ കൈകൾ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ തുടച്ചു...

"പിന്നെ മിഴിനിറക്കാതെ.... രാവിലെ പല്ല് പോലും തേക്കാതെ മനുഷ്യനെ ഉമ്മിച്ചതും പോര... അയ്യേ... എന്തൊരു നാറ്റം വൃത്തിയില്ലാത്ത സാധനം... " കുസൃതിയോട് അവൾ പറഞ്ഞതും അവൻ പുരികം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി.. "പിന്നെ മോള് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഇറാനായി നിക്കുവല്ലെ... എന്നെ കുറ്റം പറയാൻ.. നീയും ഇതൊന്നും ചെയ്തില്ലല്ലോ... തൽക്കാലം നമുക്ക് ഇത് ഫ്രഷ് ആകും മുൻപേ ഉള്ള ചെറു ഡോസ് ആയി കണക്കാക്കാം... വൃത്തിയായിട്ട് നല്ല പവറിൽ ഞാൻ നിനക്ക് വേറെ തരാം എന്താ.. " ഒറ്റകണ്ണിറുക്കികൊണ്ട് കുസൃതിയോടെ പറയുന്നവനെ നാണത്താൽ നോക്കി നിന്നു ശിവദ..

"എന്ന മോള് പോയി ഫ്രഷ് ആയിക്കോ..ഞാൻ റൂമിലോട്ട് ചെല്ലട്ടെ.. കോളേജിൽ പോകേണ്ടതല്ലേ നമുക്ക്..." ശിവദയുടെ കവിളിൽ തട്ടികൊണ്ട് അത്രയും പറഞ്ഞവൻ ആ റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് പോയി... അവൻ പോയതും ചുണ്ടിൽ ബാക്കിയായ പുഞ്ചിരിയോടെ ശിവദ ഫ്രഷ് ആകാൻ കയറി..🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 രാവിലെ മുതൽ രുദ്രന്റെയും ശിവദയുടെയും മാറ്റം നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു സുമിത്രയും മാധവനും ദേവിയും ഒക്കെ... ഒരുമിച്ചവർ ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്നതും പരസ്പരം കളിചിരികൾ പറയുന്നതും നിറഞ്ഞ മനസാലെ അവർ മൂവരും കണ്ട് നിൽക്കുമ്പോൾ മാധവന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തിനോ ഒരു ടെൻഷൻ ഉയർന്നിരുന്നു....

"അമ്മേ എന്ന ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാണെ " രുദ്രൻ കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നതും ശിവദ സുമിത്രയോടും മാധവനോടും യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന് പിറകെ ചെന്ന് കോ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു... അവരുടെ കാർ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറയും വരെ ആ അച്ഛനും അമ്മയും അതും നോക്കികൊണ്ട് അവിടെ തന്നെ നിന്നു.. "നമ്മുടെ രുദ്രൻ ഇപ്പൊ ഒത്തിരി മാറിയല്ലേ മാധവേട്ട.. അവൻ ഇപ്പൊ നമ്മുടെ പഴയ രുദ്രൻ ആയത് പോലെ . ശിവമോളോട് ഒത്തിരി സ്നേഹം കാണിക്കുന്നുണ്ട് ഇപ്പൊ അവൻ .....

എനിക്ക് സന്തോഷം ആയി... ഇപ്പോഴാ ഒന്ന് സമാധാനം ആയെ " മാധവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി സുമിത്ര പറഞ്ഞതും അദ്ദേഹത്തിൽ നേരിയ ഒരു പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു .. "ശെരിയാ നീ പറഞ്ഞത്.. പക്ഷേ അവന്റെ ഈ മാറ്റം എന്നിൽ പേടിയാണ് നിറക്കുന്നത് സുമിത്രേ..നമ്മുടെ രുദ്രൻ മാറിയത് അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണ്.. നമ്മുടെ ശിവമോൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രം... ഇന്ന് അവനിൽ കാണുന്നത് അവളോടുള്ള അളവറ്റ സ്നേഹം ആണ് ... ഇത് എവിടെ ചെന്ന് അവസാനിക്കും എന്ന് ഒരുപിടിയും ഇല്ല...

അവൻ മറക്കുന്ന ഒരുകാര്യം ഉണ്ട് സുമിത്രേ ശിവമോൾ ഇന്ന് മറ്റൊരാളുടെ സ്വപ്നവും പ്രതീക്ഷിക്കയും ആണ്... ഒരിക്കൽ അവൾ അവന്റെ പതിയായിരുന്നു എന്നത് ശെരിയാണ്.. പക്ഷേ ഇന്ന് അവളെയും കാത്ത് വേറെ ഒരുത്തൻ ഇരിപ്പുണ്ട്.. അത് മറക്കേണ്ട ആരും... രുദ്രന്റെ ഈ പോക്ക് നല്ലതിനാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.. അത്പോലെ ഇപ്പൊ ശിവമോളിൽ കാണുന്ന ഭാവമാറ്റം ഒക്കെക്കൂടെ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് പേടിയാടോ ... "

മാധവൻ നിറമിഴിയാലെ പറഞ്ഞതും സുമിത്രയുടെ ഉള്ളവും ഒന്ന് വിങ്ങി ..മാധവന്റെ വാക്കുകളിലെ സത്യാവസ്ഥ ഒരു നോവായി അവരിൽ അവശേഷിച്ചു.... എന്നാൽ അപ്പോഴും തന്റെ മക്കളെ തമ്മിൽ പിരിക്കല്ലേ എന്ന് ആ അമ്മ മനം ഈശ്വരനോട് കേഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 കാറിൽ രുദ്രനോടൊപ്പം ഉള്ള യാത്ര ശിവദ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു... ഇടയ്ക്കിടെ തന്നിലേക്ക് പാളിവീഴുന്ന രുദ്രന്റെ പ്രണയാർദ്രമായ നോട്ടത്തെ ചെറുചിരിയാൽ ഏറ്റുവാങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ കവിളുകൾ നാണത്താൽ ചുവന്നു കൊണ്ടിരുന്നു..എഫ് എമ്മിൽ നിന്നും ഒഴുകിവന്ന ഗാനത്തിൽ സ്വയം മറന്നിരിക്കുമ്പോൾ രുദ്രന്റെ ഇടം കൈ അവന്റെ നന്ദയുടെ വലം കൈയോട് ചേർന്നിരുന്നു..

പതിയെ രുദ്രന്റെ തോളോട് ചേർന്നവൾ ഇരുന്നതും മനസ്സിൽ ഇതുവരെ ഇല്ലാത്തൊരു കുളിരുപരക്കും പോലെ തോന്നി രുദ്രന്... അവന്റെ കൈകൾ അവളിലെ പിടിമുറുക്കിയതും ചെറുചിരിയോടെ അവന്റെ തോളിൽ കിടന്നവൾ മിഴിയടച്ചു ... രുദ്രൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടമർത്തി..... ശേഷം ചൊടികളിൽ അവശേഷിക്കുന്ന അതേ മന്ദസ്മിതത്തോടെ അവൻ കോളേജിലേക്ക് വണ്ടി തിരിച്ചു.... മിഴിയടച്ചവന്റെ തോളിൽ കിടക്കുന്നവളുടെ സ്വപ്നത്തിൽ അപ്പോഴും അവൻ മാത്രമായിരുന്നു... അവളുടെ രുദ്രേട്ടൻ മാത്രം 💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ കാർ നിർത്തി രുദ്രൻ ഇറങ്ങിയതും പതിയെ അവന് പിറകിലായി ശിവദയും ഇറങ്ങിവന്നു... "താൻ എന്ന ക്ലാസ്സിലേക്ക് പൊക്കോ... ഈവെനിംഗ് ഞാൻ കുറച്ചു ലേറ്റ് ആകും എന്നാലും നമുക്ക് ഒന്നിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പോകാം.. താൻ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ ഇവിടെ വന്നു നിന്ന മതി കേട്ടോ.. " രുദ്രൻ ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനോടെന്ന പോലെ പറഞ്ഞതും ശിവദ അതിനെല്ലാം അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ തലയാട്ടി... "എന്ന എന്റെ മോള് നടക്ക് .. "

രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും ശിവദ അവന് മുന്നിൽ ആയി നടന്നു... "നന്ദുസേ.. " രുദ്രൻ പിറകിൽ നിന്നും വിളച്ചതും ശിവദ തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ട് പുരികം ഉയർത്തി... അപ്പോഴേക്കും രുദ്രൻ നടന്നവളുടെ അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു... "അത് പിന്നെ ഇന്ന് ഞാൻ എല്ലാം പ്രവീണിനോട് തുറന്ന് പറയും... അതുകൊണ്ട് താൻ ഒന്ന് കരുതിയിരുന്നോ.. അവന്റെ റിയാക്ഷൻ എന്താണ് എന്ന് പറയാൻ ഒക്കില്ലല്ലോ.. " രുദ്രൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞ ഭയത്തോടെ ശിവദ അവനെ നോക്കി..

"അയ്യേ താൻ പേടിക്കേണ്ടെടോ.. നെഗറ്റീവ് ആയി ഒന്നും നടക്കില്ല. ഞാൻ ചുമ്മാ ഒന്ന് പറഞ്ഞെന്നെ ഉള്ളു.. എന്റെ കുഞ്ഞ് അതൊന്നും ആലോചിക്കാതെ പോയി പഠിക്കാൻ നോക്ക്." ശിവദയുടെ തോളിൽ തട്ടികൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും അവൾ നേർത്ത ചിരിയോടെ അവനൊപ്പം മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു.. ആ കോളേജ് മുഴുവൻ അപ്പോഴും അസൂയയോടെ അവളെ ഉറ്റുനോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... രുദ്രനൊപ്പം ചേർന്നു വരുന്ന ആ പെണ്ണ് കോളേജിന് മുഴുവൻ അത്ഭുതം ആയിരുന്നു ...

ഡിപ്പാർട്മെന്റിന് മുന്നിൽ എത്തിയതും തങ്ങളെ കാത്തെന്നോണം നിൽക്കുന്ന പ്രവീണിനെ കണ്ടതും ശിവദയുടെ മുഖം വാടി. അവൾ പേടിയോടെ രുദ്രനെ നോക്കിയതും അവൻ ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മികാണിച്ചു.. ശേഷം അവളെയും കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു.. "ഗുഡ് മോർണിംഗ് നന്ദ.. " പ്രവീൺ നന്ദയെ വിഷ് ചെയ്തതും അവൾ അവനായി ഒരു മങ്ങിയചിരി സമ്മാനിച്ചു... "ഗുഡ് മോർണിംഗ് പ്രവീൺ " നന്ദയിൽ ഉള്ള പ്രവീണിന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും രുദ്രൻ പ്രവീണിനോടായി പറഞ്ഞു..

"ആഹ്... ഗുഡ്മോർണിംഗ്.. " ശിവദയിൽ നിന്നും ഉള്ള നോട്ടം മാറ്റിക്കൊണ്ട് പ്രവീൺ പറഞ്ഞതും ആ നേരം കൊണ്ട് ശിവദ അവളുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു... പ്രവീൺ നന്ദയെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിക്കും മുൻപേ രുദ്രൻ അതിന് ഇടയിൽ കയറിയിരുന്നു.. "പ്രവീൺ താൻ ഇപ്പൊ ഫ്രീ അല്ലെ.. " രുദ്രൻ തിരക്കിയതും പ്രവീൺ അതേന്ന് തലയാട്ടി. അപ്പോഴും അവന്റെ നോട്ടം ശിവദ പോയ വഴിയിൽ ആയിരുന്നു.. അവൾക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന ചോദ്യം അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഇടം പിടിച്ചിരുന്നു.. "എങ്കിൽ വാ.. എനിക്ക് തന്നോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.. നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് മാറിനിൽക്കാം. " രുദ്രൻ വീണ്ടും ആവശ്യപ്പെട്ടതും പ്രവീൺ അവനൊപ്പം പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് നടന്നു...

എങ്കിലും അവന്റെ മിഴികൾ ഇടയ്ക്കിടെ പിറകിൽ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു..വല്ലാത്തൊരു ഭയം തന്നെ വന്നു മൂടും പോലെ തോന്നി പ്രവീണിന്.. പ്രിയപ്പെട്ടവളുടെ മാറ്റവും രുദ്രന് എന്താണ് പറയാൻ ഉള്ളത് എന്ന ചിന്തയും പ്രവീണിനെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. രുദ്രന്റെ ഉള്ളിൽ അപ്പോഴും എല്ലാം പ്രവീണിനോട് എങ്ങനെ പറയും എന്ന വേവലാതി ആയിരുന്നു... രുദ്രനും പ്രവീണും നടന്നുനീങ്ങുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മിഴികൾ വെപ്രാളത്തോടെ പിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കൈകൾ ജനൽ കമ്പിയിൽ മുറുകി.. ഇനി നടക്കാൻ പോകുന്നതിനെ കുറിച്ച് ആ മൂന്ന് പേരിലും വല്ലാത്തൊരു ഉൽക്കണ്ഠ നിറഞ്ഞു നിന്നു................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...