തനുഗാത്രി: ഭാഗം 20
നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: മാലിനി വാരിയർ
പോലീസ് കോട്ടേഴ്സിന് മുന്നിൽ ഇറങ്ങിയ തനു അല്പം ഭയത്തോടെ പകച്ചു നിന്നു.. നിനക്ക് ഞാനില്ലേ എന്ന ഭാവത്തിൽ സണ്ണി അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിമുറുക്കി. രണ്ടാം നിലയിലെ ഇരുപത്തിയഞ്ചാം നമ്പർ മുറിയുടെ കതകിൽ മുട്ടിയതും കാർത്തിക്ക് കതക് തുറന്നു.
“വാ ടാ.. തനു കയറ്.. ഇപ്പോഴെങ്കിലും ഒന്ന് വരാൻ തോന്നിയല്ലോ.. ”
തനുവും സണ്ണിയും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി. കണ്ണൻ കയ്യിൽ കരുതിയ പഴങ്ങളും പലഹാരങ്ങളും കാർത്തിക്കിന് നേരെ നീട്ടി..
“ഇതെന്താടാ… ”
“ആദ്യമായിട്ട് വരുന്നതല്ലേ… തനുവിന്റെ പണിയാ… ”
കണ്ണന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും തനു താൻ എപ്പോൾ പറഞ്ഞു എന്ന ഭാവത്തിൽ കണ്ണനെ നോക്കി… കണ്ണൻ അവളെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു..
“ഇരിക്ക് തനു. ”
കാർത്തി സോഫയിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അനു എത്തിയില്ലേ..”
“എവിടെ വരാൻ.. അല്ലേലും ഈ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ആണുങ്ങളെ വെയിറ്റ് ചെയ്യിച്ചല്ലേ ശീലം…”
“ഹലോ…വെറുതെ പെണ്ണുങ്ങളെ കുറ്റം പറയണ്ട..ഞാനെത്തി…”
കാർത്തിക്കിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് മറുപടി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സുന്ദരിയായ ഒരു പെൺകുട്ടി അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു..
“ഹായ് തനു… ഹായ് ഏട്ടാ…
“ആഹ് വന്നോ… ഇനി നമുക്ക് വാ തുറക്കാൻ പറ്റില്ല..”
കാർത്തിക്കിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് തനുവിന് ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ചിരി കൈവിടാതെ അവർക്ക് വേണ്ടി വാങ്ങിയ പെയിന്റിംഗ് തനു അവരുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു..
“വൗ… നന്നായിട്ടുണ്ട്… ആൻഡ്‌ ഐ ആം സോറി തനു…നിങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് വരണമെന്ന് എനിക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ അച്ഛൻ സമ്മതിച്ചില്ല.. പിന്നെ ദേ ഇവനും…”
കാർത്തിക്കിന്റെ കയ്യിൽ ചെറുതായൊന്ന് നുള്ളികൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞു.
“അനു അതിന് ഞങ്ങൾ ആണുങ്ങൾ മാത്രമാണ് പോയത്… അതിനിടയിൽ നിന്നെ എങ്ങനെ കൊണ്ടുപോകും..”
“അനു… തനു എന്താ റൈമിങ് അല്ലെ..”
കണ്ണൻ വിഷയം മാറ്റാനെന്നോണം പറഞ്ഞു..
“ആഹ്ഹ് കൊള്ളാലോ… ഞാനും ഇപ്പഴാ അത് ശ്രദ്ധിച്ചേ…”
കാർത്തിക്ക് പറഞ്ഞു..
“കണ്ണൻ കാർത്തിക്ക് അതും നല്ല ചേർച്ചയാ…അത് വിട്… ഇന്ന് ഇനി എന്താ പരിപാടി…”
അനു പറഞ്ഞു..
“അനു… നിന്റെ പാചകം ഇന്നിവർക്ക് കാണിച്ചു കൊടുക്കണം…”
“ഒന്ന് പോയെ കാർത്തി….. സോറി തനു എനിക്ക് കുക്കിങ് ഒന്നും അറിയില്ല…കേട്ടോ..”
“എനിക്കും അറിയില്ല..”
തനുവും ആ കാര്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു..
“ഹേയ്.. ശ്രീ നിനക്ക് അറിയില്ലേ..”
കണ്ണൻ അവളെ നോക്കി..
“ഇല്ല…”
“ഏട്ടനെന്താ വിളിച്ചേ… ശ്രീയെന്നോ അത് കൊള്ളാലോ…. ശ്രീ കണ്ണൻ… അതും നല്ല ചേർച്ചയുണ്ട്..”
അനുവിന്റെ വാക്കുകൾ എല്ലാവരിലും ചിരി പടർത്തി..
“ശരി.. ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ജ്യൂസ്‌ എടുത്തുകൊണ്ടു വരാം എന്നിട്ട് നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പുറത്ത് പോയി ലഞ്ച് കഴിക്കാം..”
അനു പറഞ്ഞതിനോട് എല്ലാവരും യോജിച്ചു.. അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്ന അനുവിന്റെ പുറകെ കാർത്തിക്കും നടന്നു..
“ഞാനും അനുവിന്റെ അടുത്ത് പോട്ടെ…”
സോഫയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റുകൊണ്ട് തനു പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട അവിടെ ഇരിക്ക്..”
“അതെന്താ…”
“അവരിപ്പോ വരും..”
“അതല്ല… ഈ ഫ്രൂട്സ് കൊണ്ട് കൊടക്കണ്ടേ…”.
“പറഞ്ഞത് കേൾക്ക്.. നീ അവിടെ ഇരിക്ക്..”
ഇവൻ എന്താണ് പോകണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത് എന്ന് സംശയത്തോടെ അവളിരുന്നു.. വൈകാതെ അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ കാർത്തിക്കും അനുവും തിരിച്ചു വന്നു.. അത്രയും നേരം വായാടി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അനു പെട്ടെന്ന് സൈലന്റായി.. അവൾ കാർത്തിക്കിന്റെ പിന്ന്നിൽ മറഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ്.
“ഇനിയിപ്പോ ജൂസോന്നും കലക്കാൻ നിക്കണ്ട.. നമുക്കിറങ്ങാം..”
കണ്ണൻ സോഫയിൽ നിന്നെഴുന്നെട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
കാർത്തിക്കാണ് വണ്ടി ഓടിച്ചത്.. തനുവും കണ്ണനും പിൻ സീറ്റിലാണ് ഇരുന്നത്..
“അതെന്താ എന്നോട് പോകണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത്..”
തനു മെല്ലെ കണ്ണനോട് ചോദിച്ചു..
“പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം…”
“എനിക്ക് ഇപ്പൊ അറിയണം..”
അവൾ കിണുങ്ങി..
“ഷൂ..”
അവൻ ചുണ്ടിന് മുകളിൽ വിരൽ വെച്ചുകൊണ്ട് അവളോട് മിണ്ടാതിരിക്കാൻ ആഗ്യം കാണിച്ചു… തനുവിന്റെ മുഖം വാടി.. ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ അവൾ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു.. അത് കണ്ടതും കണ്ണന് കൗതുകമാണ് തോന്നിയത്… കാർത്തിക്ക് ഒരു ഹോട്ടലിന് മുന്നിലേക്ക് കാർ ഒതുക്കി നിർത്തി..
നാലു പേരും ഒരുമിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി..
നല്ല സൗഹൃദപരമായ ആ കൂടി കാഴ്ച അവർ ആസ്വദിച്ചു…
“ടാ… പിന്നെ അവൻ വിളിച്ചോ…”
അനുവിന്റെയും തനുവിന്റെയും ശ്രദ്ധ മാറിയപ്പോൾ കാർത്തിക്ക് പതിയെ കണ്ണനോട് ചോദിച്ചു..
“ഉം…”
“എന്നിട്ട് നീ എന്ത് പറഞ്ഞു…”
“അവനെ കൊണ്ട് ആവുന്നത് ചെയ്യാൻ…”
“ടാ.. കണ്ണാ നീ വെറുതെ റിസ്ക്
