❤️അപൂര്‍വരാഗം❤️ ഭാഗം 31
നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: മിനിമോൾ രാജീവൻ എം
“ദേവേട്ടന് അതിനു നീലക്കണ്ണുകള്‍ ആണോ…പിന്നെ പാ… പാറു… ആരാ.. ”
അപ്പു വിറയ്ക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു..
“അതേ… ഏട്ടത്തി ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ലേ… ഏട്ടൻ ലെൻസ് വെക്കാറുണ്ട്…ആരെയും നീലക്കണ്ണുകള്‍ കാണിക്കാറില്ല..”
രുദ്ര വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു…
കേട്ടതു വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ അപ്പു തറഞ്ഞു നിന്നു..
ആ സ്വപ്നം വീണ്ടും അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ ഓടി മറഞ്ഞു…
“അതെന്താ…. അതെന്താ ദേവേട്ടൻ ലെൻസ് വെക്കുന്നത്… ”
അപ്പു വിക്കി വിക്കി ചോദിച്ചു..
” അതൊരു വല്യ കഥയാണ് ഏട്ടത്തി…. പറഞ്ഞാൽ തീരില്ല..”
രുദ്ര സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു..
“നീ ഒന്ന് ചുരുക്കി പറയ് രുദ്ര…”
അപ്പുവിന് ആകാംഷ കൊണ്ട് ഇരിക്കാൻ വയ്യായിരുന്നു…
“രുദ്ര…. അപ്പു… എവിടെയാ നിങ്ങള്….. ”
രുദ്ര എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ദേവകിയമ്മയുടെ വിളി വന്നു…
” അയ്യോ.. മുത്തശ്ശി… വൈകിട്ടു നിങ്ങളോട് രണ്ടാളോടും അമ്പലത്തില്‍ പോകാൻ പറയാൻ എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ചത് ആയിരുന്നു…
ഞാൻ അത് മറന്നു… ഈശ്വരാ.. എനിക്കിന്ന് കിട്ടും.. ”
രുദ്ര വേവലാതിയോടെ പിടഞ്ഞു എണീറ്റു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല.. നീ ബാക്കി പറയ് രുദ്ര… ”
അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വീണ്ടും ബെഡിലേക്ക് ഇരുത്തി കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു..
” ന്റെ പൊന്നു ഏട്ടത്തി… മുത്തശ്ശി കലിപ്പ് ഇട്ടാല്‍ പിന്നെ പിടിച്ചാല്‍ കിട്ടില്ല.. ആദ്യം മുത്തശ്ശിയെ കാണാം.. കഥ പിന്നെ..”
അവള് അതും പറഞ്ഞ് വാതിലിനു അടുത്തേക്കു ഓടി…
” പറഞ്ഞിട്ട് പോടീ…”
അപ്പു പിന്നാലെ ചെന്നു…
അപ്പോഴേക്കും രുദ്ര പടികള്‍ ഇറങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു…
ഒരു നിരാശയോടെ അപ്പു തിരിച്ചു സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..
കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആല്‍ബം അവള് കബോർഡിൽ ഡ്രസ്സിന് ഇടയില്‍ വച്ചു..
പെട്ടെന്ന് ആരും കാണില്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി അവള് താഴേക്കു നടന്നു..
ഉമ്മറത്ത് കണ്ട കാഴ്‌ച അവളില്‍ ചിരി പടര്‍ത്തി…
“അല്ലേലും നിനക്ക് ഈയിടെ മറവി കൂടുതൽ ആണ്…”
രുദ്രയുടെ ചെവിയില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ദേവകിയമ്മ പറഞ്ഞു…
“എന്റെ മുത്തശ്ശി.. എന്റെ ചെവി പൊന്ന് ആക്കല്ലേ… വിട്… ഞാൻ ഏട്ടത്തിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…”
രുദ്ര അവരുടെ കൈ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“അതേ മുത്തശ്ശി… രുദ്ര എന്നോട് പറഞ്ഞതാണ്… ദേവേട്ടനെ പിന്നെ കണ്ടില്ല.. അതാണ് അമ്പലത്തില്‍ പോകേണ്ട കാര്യം പറയാൻ പറ്റാതെ വന്നത്… ”
അപ്പു വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു..
അത് കേട്ടപ്പോൾ ദേവകിയമ്മ പതിയെ കൈ വിട്ടു…
“അല്ല മോളേ… അവന്‍ എവിടെ.
കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു.. എവിടെ അവന്‍. ഉച്ചയ്ക്കു ഉണ്ണാനും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ… ”
ദേവകിയമ്മ ചുറ്റും നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
” പറഞ്ഞത് പോലെ ദേവേട്ടൻ എവിടെ.. ”
രുദ്രയും ചോദിച്ചു…
“ദേവേട്ടൻ വാല്യക്കാരെ കൂട്ടി മുകളിലെ മുറി വൃത്തി ആക്കുവാണ് മുത്തശ്ശി… ”
പിന്നാലെ വന്ന ദക്ഷ ആണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്..
” ഏതു മുറി… ”
രുദ്ര വിറയാർന്ന സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
“ആഹ്.. മുകളിലത്തെ ആ പൂട്ടിക്കിടക്കുന്ന മുറി ഇല്ലേ… ദേവേട്ടന്റെ മുറിയുടെ ഇടതു ഭാഗത്ത് ഉള്ളതു… അത് തന്നെ… ”
ദക്ഷ അവളെ ഒന്ന്
