കാശിനാഥൻ : ഭാഗം 17
രചന: മിത്ര വിന്ദ
ഫോൺ കട്ട് ആക്കിയ ശേഷം അവൻ അത് ജാനിയുടെ നേർക്ക് നീട്ടി.
എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് തന്റെ ജോലികൾ തുടർന്ന്.
ഇടയ്ക്ക് അവൻ ഗൗരിയെ വിളിച്ചു കാശി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അവതരിപ്പിച്ചു.
എല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട് ജാനിയും അരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോൾ ഇനി രണ്ടു ദിവസം ദേവേട്ടൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാവില്ല.
അതോർത്തപ്പോൾ എന്തോ ഒരു നൊമ്പരം വന്നു അണയും പോലെ..
“മാഡം അനുരാഗ് സാർ ആയിരിക്കും രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് ഇവിടെ, ഉണ്ടാകുന്നത്, എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ സാറോട് ചോദിച്ച മതി..”
“ഹ്മ്മ് ”
അവൾ ഒന്നു മൂളി.
“മാഡം ഞാൻ എന്നാൽ പൊയ്ക്കോട്ടേ, ഇന്നിനി ഒരുപാട് വർക്ക് ഒന്നും ഇല്ല,”
“ഓക്കേ… പൊയ്ക്കോളൂ ”
അവനെ നോക്കി ജാനി പറഞ്ഞു.
പെട്ടന്ന് തന്നെ ദേവ് അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.ശേഷം തന്റെ ബാഗ് എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു.
“എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി, മാഡത്തിന്റെ കയ്യിൽ എന്റെ നമ്പർ ഉണ്ടല്ലോ അല്ലേ ”
“യെസ് ”
“ആർ യു ഓക്കേ മാഡം ”
“ഓക്കേയാണ്, ദേവേട്ടൻ ചെല്ല്, ഇനി വൈകണ്ട…”
ജാനി പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേവ് ഇറങ്ങി പോകുകയും ചെയ്തു.
ലിഫ്റ്റിലേക്ക് കയറും മുന്നേ ഒരിക്കൽക്കൂടി അവനൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
ജാനി റൂമിന്റെ അകത്തു ആണെന്ന് അറിയാം, എന്നാലും വെറുതെ..
താഴെ എത്തി ഗൗരിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ ശേഷം അവൻ വേഗം ബൈക്കിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.
പാർക്കിങ്ങിൽ ചെന്നു ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത ശേഷം, വീണ്ടും ആ മിഴികൾ മൂന്നാമത്തെ നിലയിലേക്ക് നീണ്ടു.
അവനെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ടതും ദേവ് ഒന്നു പകച്ചുപോയി.
ചിമ്മി തുറന്ന മിഴികളോടെ ഒന്നൂടെ നോക്കിയതും, പെട്ടെന്ന് അവളെ കണ്ടില്ല.
തോന്നിയത് ആണോ എന്നറിയാവുവാൻ ഹെൽമെറ്റ് ഊരി മാറ്റി..
പക്ഷെ അവൾ അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു.
ചെ… ഓരോ പൊട്ട വിചാരങ്ങൾ….
സ്വന്തം തലയ്ക്കിട്ടൊന്ന് കൊട്ടിയ ശേഷം അവൻ വീണ്ടും ഹെൽമെറ്റ് എടുത്തു വെച്ചു ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു ഓടിച്ചു പോയി.
കൈലാസഗോപുരം
ദേവിന്റെ അഭാവത്തിൽ അടുത്ത രണ്ടു ദിവസങ്ങളിലും കമ്പനിയിൽ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നോക്കി നടത്തിയത് ജാനിയും വേറെ ഒന്ന് രണ്ടു സ്റ്റാഫും ചേർന്ന് ആയിരുന്നു.
എന്തെങ്കിലും സംശയം വന്നാല്, ജാനി അവരോട് ദേവിനെ വിളിക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയാണ് ചെയ്തത്.
ദേവ് അത് ക്ലിയർ ചെയ്തു വിടും.
വലിയ കുഴപ്പങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എല്ലാം മുന്നോട്ട് പോയി എന്ന് വേണം പറയാൻ..
ജാനിയെ എല്ലാവർക്കും ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു. അവൾ വളരെ ആക്റ്റീവ് ആണ്, ഒപ്പം ആളുകളോട് ഒക്കെ ഇടപെടാൻ അവൾക്ക് ഒരു പ്രേത്യേക കഴിവ് ആയിരുന്നു.
വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ കല്ലു അവളെ കാത്തു ഇരിയ്ക്കും, ചായയും പലഹാരവും ഒക്കെ ആയിട്ട്.
ആദ്യത്തെ ഒരു ദിവസം ജാനിയ്ക്ക് ദേവ് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് കുറച്ചു വിഷമം ഒക്കെ തോന്നി, പക്ഷെ പിന്നീട് അവൾ യാഥാർഥ്യം മനസിലാക്കി എന്ന് വേണം കരുതാൻ.
സത്യത്തിൽ ദേവിനോട് കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയിരുന്നു.
എന്നാൽ , ദേവിന്റെ മനസ്സിൽ ഏതെങ്കിലും പെൺകുട്ടി ഉണ്ടോ, ഇനി ഗൗരി അവന്റെ മുറപ്പെണ്ണ് ആണ്, അവളുമായി നേരത്തെ വിവാഹം പറഞ്ഞു വെച്ചത് ആണോ, എന്നൊക്കേ ജാനി ചിന്തിച്ചു.
എന്നിട്ട് തന്റെ മനസിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു.
**
മൂന്നു ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആയിരുന്നു ദേവ് മടങ്ങി എത്തിയത്..
അന്ന് ജാനിയ്ക്ക് ബാങ്ക് വരെ പോകേണ്ടത് കൊണ്ട് ഇത്തിരി ലേറ്റ് ആയിട്ട് ആണ് എത്തിയത്.
അവൾ കയറി വന്നപ്പോൾ ദേവ് ആരെയോ ഫോൺ വിളിച്ചു കൊണ്ട് നിൽപ്പുണ്ട്.
അവളെ കണ്ടതും ജാനി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് ചെന്നു തന്റെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു..
രണ്ടു മൂന്നു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞു ആണ് അവൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തത്.
“ദേവ് സാർ, യാത്ര ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു ”
പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി ജാനി ചോദിച്ചതും ദേവിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെറിയൊരു നൊമ്പരം..
ദേവേട്ടാ എന്നുള്ള അവളുടെ വിളി പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ആയിരുന്നു അവൻ ഇരുന്നത്.
“എല്ലാം നല്ല രീതിയിൽ കഴിഞ്ഞു മാഡം, ഒന്ന് രണ്ടു പാർട്ടിയുമായി മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരൊക്കെ നമ്മുടെ കമ്പനിയുമായിട്ട് ഡീൽ ചെയ്തു ”
“ഓഹ് വെരി നൈസ് ”
അവൾ തന്റെ വലതു കൈ അവന്റെ നേർക്ക് നീട്ടിയതും പെട്ടന്ന് ദേവ് ഒന്ന് പകച്ചു..
പൂവിതൾ പോലുള്ള അവളുടെ വിരലുകളിൽ സ്പർശിച്ചപ്പോൾ ദേവിന് തന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു തരിപ്പ് പോലെ ആയി..
“മാഡത്തിനു എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നിയിരുന്നോ ”
കൈ പിൻവലിച്ച ശേഷം അവൻ ചോദിച്ചു.
പെട്ടന്ന് ജാനിയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു.
” അല്ല രണ്ട് ദിവസം ഒറ്റയ്ക്ക് ”
“ഓഹ്… അതൊന്നും പ്രോബ്ലം ഇല്ലായിരുന്നു, ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ രണ്ടു ചേട്ടന്മാർ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ ”
“ഹ്മ്മ്…..”
“സാറിന്റെ സിസ്റ്ററുടെ വിവാഹ കാര്യം എന്തായി, ഈ സൺഡേ ആണോ ചെക്കന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്”
“അതെ,അന്നാകുമ്പോൾ എല്ലാവർക്കും, അവധിയായതുകൊണ്ട്, കുഴപ്പമില്ല”
“ഓക്കേ…. ”
പിന്നീട് ജാനി സ്ട്രിക്ട് ആയിട്ട് ജോലികാര്യങ്ങൾ മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചത്..
ഇടയ്ക്ക് ഒക്കെ ദേവ് അവളെ നോക്കുന്നുണ്ട്, എങ്കിലും ജാനി അത് മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഗൗരവത്തിൽ ഇരുന്നു.
ഉച്ച ആയപ്പോൾ അവൾ ഫുഡ് കഴിക്കാൻ എഴുന്നേറ്റു പിന്നിലേ പ്രൈവറ്റ് റൂമിലേക്ക് പോയി.
ദേവേട്ടൻ ഓഹ് സോറി, സാറ് ഗൗരിയോടൊപ്പം അല്ലേ കഴിക്കുന്നത്…
വാതിൽക്കൽ എത്തിയിട്ട് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു അവൾ ദേവിനെ നോക്കി.
“ഹ്മ്… അതേ ”
അവൻ പറഞ്ഞതും ജാനി നേരെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി,,
ദേവിന്റെ മിഴികളിൽ നോക്കുമ്പോൾ താൻ പതറി പോകുകയാണെന്ന് ജാനിക്ക് തോന്നി.
സാർ എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ ആ മുഖത്ത് ഉണ്ടായ ഭാവമാറ്റം.
അത് താൻ ശരിക്കും തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ആണ്.എന്തൊരു ജാഡ ആയിരുന്നു ഇവിടുന്നു ബാംഗ്ലൂർക്ക് പോകും വരെയും. വന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്താണ് ഒരു മനം മാറ്റം..
പല വിധ ചിന്തകൾ ആണ് അവൾക്ക്.
താനും വല്യ വെയിറ്റ് ഇട്ട് ഒക്കെ നിന്നത് ആണെങ്കിൽ പോലും ആളുടെ സാമിപ്യം തന്നെ വല്ലാണ്ട് ആക്കുന്നു എന്ന് ജാനിയ്ക്ക് തോന്നി.
ശരിക്കും പ്രണയമാണോ ഇത്..
അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു നോക്കി
“മാഡം കഴിക്കുന്നില്ലേ ”
അരികിൽ ദേവിന്റെ ശബ്ദം.
ജാനി ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് മുഖം ഉയർത്തി.
വെറുതെ ചോറിലു വിരൽ ഇട്ടു കുഴച്ചു കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു അത്രയും നേരം..
“ഞാൻ… ദ ഇപ്പൊ കഴിച്ചു എഴുന്നേൽക്കും, ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ്,,, “രണ്ടു ചെയർ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അവിടെ..
ഗൗരി കയറി വന്നില്ലേ?
വെളിയിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു
എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“പതിയെ കഴിച്ചാൽ മതി, ഗൗരി താഴെ ഇരുന്നു, അവളുടെ ഫ്രണ്ട്സ് ന്റെ ഒപ്പം ”
“അതെന്താ അങ്ങനെ ചെയ്തേ, എന്നും ഇവിടെ അല്ലായിരുന്നോ ”
“അതേ… പക്ഷെ മാഡം വന്നത് കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ ഇരുന്നോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു ”
“അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ലന്നെ, അയാളെ വിളിയ്ക്ക്, ഞാൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു,”
ദേവ് ഫോൺ എടുത്തു ഗൗരിയെ വിളിച്ചു എങ്കിലും അവൾ ഫുഡ് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി എന്ന് ആണ് പറഞ്ഞത്.
അങ്ങനെ അവനും ജാനിയുടെ അരികിലായി കസേരയിൽ ഇരുന്നു….കാത്തിരിക്കൂ………