സിദ്ധ ശിവ : ഭാഗം 8 – അവസാനിച്ചു
എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു
ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റിന്റെ മുഖത്തായി ശിവ കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിച്ചു. അവർ പറയാൻ പോകുന്നത് എന്താണെന്ന് അവൾക്ക് ഊഹിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.പ്രകൃതി കനിഞ്ഞ് ചില അറിവുകൾ സ്ത്രീകൾക്ക് നൽകിയട്ടുണ്ട്.അതാണ് അവളെ പുരുഷനിൽ നിന്ന് വേറിട്ട് നിർത്തുന്നത്. “ശിവയുടെ സംശയം ശരിയാണ്” ലേഡി ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ കാതിൽ ഇമ്പമായി പതിച്ചു.സ്വതവേ വലിയ കണ്ണുകളാണ് ശിവയുടെ അതൊന്നു കൂടി വിടർന്ന് വലുതായി.മീരവിലും ആശ്വാസം അനുഭവപ്പെട്ടു.
“ഇത് മൂത്തമോളാണോ?” മീരവിന്റെ മടിയിലിരുന്ന അമ്മുക്കുട്ടിയെ നോക്കിയാണ് ചോദ്യം. “അതേ ഡോക്ടർ. എന്റെ ആദ്യത്തെ കണ്മണി ആണ് അമ്മുക്കുട്ടി” സ്നേഹത്തോടെ മീരവിൽ നിന്ന് അമ്മുക്കുട്ടിയെ അവളേറ്റു വാങ്ങി. ഡോക്ടറോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഹോസ്പിറ്റൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ ശിവയുടെ മനസ്സ് ക്രിസിനോടൊപ്പമുളള ജീവിതമായിരുന്നു. എത്ര സമർത്ഥമായാണ് അയാൾ പറ്റിച്ചത്..താനോ മനസ്സ് തുറന്നു ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ചു. മീരവ് ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ ശിവയെ ഇടത് കയ്യാൽ ചേർത്തു പിടിച്ചു. അമ്മുക്കുട്ടിയെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളാ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. “ഇതാണെന്റെ പുരുഷൻ എന്നിലെ സ്ത്രീയെ പൂർണ്ണതയിലെത്തിച്ചത്.അമ്മുക്കുട്ടിയാണ് അമ്മയെന്ന മഹനീയ പദവി നൽകിയത്. അമ്മുക്കുട്ടിയെ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകി…
**************************** ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും അതിവേഗം കടന്നു പോയി.. ശിവയുടെ വയർ നാൾക്ക് തോറും പുറത്തേക്ക് ഉന്തി വന്നു.എല്ലാ മാസവും ചെക്കപ്പിനായി മീരവ് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകും. ശിവയുടെ അമ്മക്ക് ഇപ്പോൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു നടക്കാമെന്നൊരു ആശ്വാസമുണ്ട്.കുറച്ചു നാൾ കൂടി ട്രീറ്റ്മെന്റ് തുടർന്നാൽ പൂർണ്ണമായും സുഖപ്പെടുമെന്ന് ഡോക്ടർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ” അമ്മേ കുഞ്ഞാവ എന്നാ എന്റെ കൂടെ കളിക്കാൻ വരിക” എല്ലാവരെക്കാളും പ്രതീക്ഷയിലാണ് അമ്മുക്കുട്ടി.. കുഞ്ഞാവ അമ്മയുടെ വയറ്റിലുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ തുടങ്ങിയ ചോദ്യം ഇടവേളകളില്ലാതെ ആവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. “രണ്ടു മാസം കൂടി കഴിയുമ്പോൾ വരും എന്റെ ചുന്ദരിക്കുട്ടിയുടെ കുഞ്ഞാവ” രണ്ടു മാസമെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ കുഞ്ഞിന് മനസ്സിലാകില്ലെങ്കിലും അവളുടെ ഭാഷയിൽ ശിവ പറഞ്ഞു കൊടുക്കും.
മീരവ് പതിവിലും താമസിച്ചണ് അന്ന് വീട്ടിലെത്തിയത്.സമയം പത്തു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അമ്മുക്കുട്ടി ഡാഡിയെ കാത്തിരുന്നെങ്കിലും ഉറങ്ങിപ്പോയി.ശിവ കണ്ണിലെണ്ണയും ഒഴിച്ച് കാത്തിരുന്നു. “എന്തുപറ്റി ഏട്ടാ” മീരവിന്റെ മുഖത്തെ ഗൗരവം ശിവ ശ്രദ്ധിച്ചു.എപ്പോഴും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ അയാളെ അവൾ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. “വാ പറയാം” മീരവിന്റെ പിന്നാലെ ശിവ മുറിയിൽ കയറി.. എന്നും വരുമ്പോൾ മുഷിഞ്ഞ തുണികൾ മാറ്റി കുളി കഴിഞ്ഞേ അയാൾ റെസ്റ്റ് എടുക്കൂ. പെട്ടന്ന് മീരവ് ശിവയെ ആലിംഗനം ചെയ്തു.. അവൾ അമ്പരന്നു. “എന്തുപറ്റി ഏട്ടാ പറയ്” അവൾ വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു.
അയാൾ കരയുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായത് കഴുത്തിൽ കണ്ണുനീര് പതിച്ചപ്പോഴാണ്.ശരിക്കും മീര ഭയപ്പെട്ടു. “മീരേട്ടാ എന്നെക്കൂടി പേടിപ്പിക്കാതെ പറയുന്നുണ്ടോ?” ശിവയുടെ സ്വരത്തിനൊപ്പം മുഖവും മാറി..കണ്ണുകളിൽ നീർക്കണങ്ങൾ പൊടിഞ്ഞു. “നിന്നെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുമോ ശിവ..എനിക്ക് വേണം നിന്നെ..നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കും” “ഞാൻ മീരട്ടന്റെ അല്ലാതെ പിന്നെ ആരുടേതാ..നമ്മുടെ മക്കളുടെ അമ്മ ഞാനല്ലേ” തന്നിൽ നിന്ന് അയാളെ അടർത്തി മാറ്റി കണ്ണുനീർ വിരലാൽ ഒപ്പിയെടുത്തു. എന്നിട്ട് ആ കണ്ണുകളിൽ മിഴികളാഴ്ത്തി. “അവകശവും ചോദിച്ചു ക്രിസ് ഇന്ന് വന്നിരുന്നു.. നിന്നെ വിട്ടു കൊടുക്കണമെന്നാണ് ഡിമാന്റ്..നാളെ വീണ്ടും വരുമത്രേ” ശിവയിലൊരു നടുക്കമുണ്ടായെങ്കിലും അത് മറച്ചു പിടിച്ചു. “അയ്യേ അയാൾ വന്നു വിളിച്ചാൽ ഞാൻ പോകാനിരിക്കുവല്ലേ..എന്റെ ഭർത്താവിനേയും മക്കളെയും ഉപേക്ഷിച്ചു എനിക്ക് മറ്റൊരു ജീവിതമില്ല.
ആ ദുഷ്ടനെ അല്ലേലും ഞാനൊന്ന് കാണാനിരിക്കുവാ” ശിവ അയാൾക്ക് ആത്മധൈര്യം നൽകാൻ ശ്രമിച്ചു.. തുണയായി കൂടെ നിൽക്കേണ്ട ആളിങ്ങനെ തകർന്നാൽ തനിക്കും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല.. “നമുക്ക് പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ പരാതി കൊടുക്കാം” “അത് ശരിയാകില്ല ശിവ…എന്തിനും പോകുന്ന നാലഞ്ച് സുഹൃത്തുക്കൾ അവനുണ്ട്..നിനക്കും മോൾക്കും എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല” “അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല.. ഏട്ടൻ വിഷമിക്കാതിരിക്ക്” ഭർത്താവിനെ ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോഴും ശിവയുടെ മനസ്സാകെ കത്തിയെരിഞ്ഞു.അതിന്റെ ചൂട് ശരീരത്തിലേക്കും പടർന്നു. ഏട്ടൻ നിസ്സാഹയനാവണെമെങ്കിൽ ക്രിസ് അത്രയേറെ നീചനായിരിക്കും.
