💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 31

എഴുത്തുകാരി: തമസാ

ഇല്ല…… നീയും മാപ്പർഹിക്കുന്നില്ല…… മോളെയും കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞ ദീപന് നേരെ ആയുധമേന്തിയ അവളുടെ ചോരക്കൈകൾ പതിയെ ഉയർന്നു വന്നു…… മോളെയും കൊണ്ട് നിൽപ്പായിരുന്നെങ്കിലും അവളിൽ നിന്ന് ഏത് നിമിഷവും ആക്രമണം ഉണ്ടാകുമെന്ന് അറിയുമായിരുന്ന ദീപൻ ഞൊടിയിട കൊണ്ട് അവളുടെ പുറകിലേക്ക് അവളുടെ വലതു വശത്ത് കൂടി തന്നെ വരാലിനെ പോലെ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞു മാറി…. ലക്ഷ്യം തെറ്റിയ ഗീതു, കട്ടിലിലേക്ക് മുന്നും കുത്തി വീഴുന്നതിന് മുൻപേ മറുകൈ കൊണ്ട് അവളുടെ മുടിയിൽ അവൻ വലിച്ചു പിടിച്ചു….

അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ മൂർച്ചയേറിയ ആ ഇരുമ്പ് അവളുടെ മേൽ മുറിവുകൾ തീർത്തിരുന്നേനെ…. അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ആയുധം കട്ടിലിൽ തന്നെ വീണു കിടന്നു….നിരാശ മാത്രമായിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്….. കണ്മുന്നിൽ എല്ലാവരെയും ഒരുമിച്ചു കിട്ടിയിട്ട് വിട്ടുകളയേണ്ടി വരുന്നതിന്റെ സകല നോവും അവളുടെ മിഴികളിൽ അലകളിട്ടു….. “”” എന്നെ കൊല്ലാൻ പറ്റിയില്ലെന്ന് ഓർത്തുള്ള സങ്കടം ആണോ നിനക്ക്….. എന്നെ കൊല്ലരുത് ഗീതൂ….. എന്റെ ജീവനിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ നിന്റെ ജീവിതമിരിക്കുന്നത്….. നിനക്ക് ജീവിക്കണ്ടേ….?….. നന്ദു മോളേ നന്നായി വളർത്തണ്ടേ?…. ഇവരെ കൊന്ന കുറ്റത്തിന് ജയിലിൽ പോകണോ നിനക്ക്……??… വേണ്ട മോളേ…….. എന്നെ ബാക്കിയാക്കിയേരെ……

ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്ത പാപങ്ങളെല്ലാം ഇങ്ങനെ തീരുമെങ്കിൽ…….. അതാണ്‌ ഗീതൂ നല്ലത്….നിനക്കൊന്നും നഷ്ടപ്പെടില്ല…. എന്റെ മോൾക്ക് അവളുടെ അമ്മയെ നഷ്ടപ്പെടില്ല…. അതുകൊണ്ട്……. മാത്രം……. വെറുതെ വിട്ടേരെ…… ഞാൻ കൂടി നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ ജീവിതം തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും ഒടുവിൽ നീ തോറ്റുപോകണ്ട…… “””” അവളുടെ മുന്നിൽ തന്നെ മോളെയും കൊണ്ട് തറയിൽ ഭിത്തിയിലേക്ക് ചാരി അവൻ ഇരുന്നു…… കുഞ്ഞു തല അവൻ്റെ മാറിൽ അടിച്ചുകൊണ്ട് മോൾ അപ്പോഴും വിതുമ്പിക്കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…… ഗീതു കുഞ്ഞിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല……ദീപനെ വെറുതെ വിടാൻ പാടില്ല എന്ന് അവളുടെ മനസ് അവളോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…..

പക്ഷെ പിന്നണിയിൽ അവളുടെ ബുദ്ധി അവളെ ഉപദേശിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു – പാടില്ല ഗീതൂ….. നിനക്കുള്ളത് ഒരു കൈക്കുഞ്ഞാണ്. ആണെണോ പെണ്ണെന്നോ, മനുഷ്യനെന്നോ മൃഗമെന്നോ നോക്കാതെ പവിത്രമായ വികാരത്തെ കളങ്കം ചാർത്തുന്ന മനുഷ്യജന്മങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് നിനക്ക് നിന്റെ കുഞ്ഞിനെ എറിഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ട് പോകുവാൻ നിനക്ക് എങ്ങനെ ആണ് കഴിയുക…..!! തറയിലേക്ക് തന്നെ ദൃഷ്ടികൾ അർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മനസ്സിൽ കൂട്ടിക്കിഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു……. ” ഗീതൂ……. ” ദീപന്റെ വിളി കേട്ടിട്ടും മുഖം ഉയർത്താതെ തന്നെ കീഴ്‌പോട്ട് നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചു…. “””‘ നീ തോറ്റു പോയി എന്ന് കരുതണ്ട…… ജയിക്കുകയാണെന്ന് കരുതിയാൽ മതി…..

എനിക്ക് വേണമെങ്കിൽ എന്റെ ശവങ്ങളെല്ലാം കൊണ്ടുപോയി ആരും കാണാതെ ഒളിപ്പിക്കാം….. പക്ഷേ നാളെ നീയാണ് ഇവരെയെല്ലാം കൊന്നത് എന്ന് പുറത്തറിഞ്ഞാൽ….. വേണ്ട….. നിന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും വെച്ചൊരു പരീക്ഷണം കൂടി പറ്റില്ല ദീപന്…… ഞാൻ ആണ് കൊന്നതെന്ന് ആയാൽ എല്ലാവരും വിശ്വസിച്ചോളും…. ഊരിപ്പോരാൻ ഉള്ള വഴികൾ എനിക്കറിയാം….. ഇനി അതിനു കഴിഞ്ഞില്ലേലും ദീപൻ സമാധാനത്തോടെ തന്നെ ജീവിതം തീർക്കും……” മോളുടെ പുറത്ത് തട്ടിക്കൊണ്ട് തന്നേ അവൻ തുടർന്നു…. “” ഞാൻ പറയുന്നത് നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ…..?… “” അവന് നേരെ നോക്കും മുൻപ് തന്നെ വീടിന്റെ അകത്തു കൂടി ആരോ നടക്കുന്നതിന്റെ ഒച്ച അവൾ കേട്ടു…..

ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു നിന്നുകൊണ്ട് അവൾ പുറകിലേക്ക് കയ്യെത്തിച്ചു വാൾ കയ്യിലെടുത്തു…… ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിനേക്കാൾ പരിസര ശ്രദ്ധ ശിക്ഷണം നൽകിയ നായയ്ക്ക് പോലും ഉണ്ടാകില്ല…. അവളൊരു പെൺകുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയാണെങ്കിൽ ഓരോ സ്പന്ദനം പോലും അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടാകും…. ഗീതുവിന്റെ ഉന്നം താൻ തന്നെ എന്ന് നിനച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കെ വാതിലിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് വാൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു അവൾ…. നിനിൽ ആയിരിക്കില്ല വരുന്നത് കാരണം.. അവൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ മുറ്റത്തു ചവിട്ടുമ്പോൾ മുതൽ തന്റെ പേര് വിളിച്ചു കരഞ്ഞേനെ….

ദീപൻ ചാരിയിരുന്ന ഭിത്തിയ്ക്ക് തൊട്ടിപ്പുറത്തു നിന്ന് നടക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം കൂടി വന്നിട്ട് ഒടുവിൽ അവനിരുന്നതിനിപ്പുറത്തേക്ക് ഒരാൾ രൂപം കയറി നിന്നു…… മോളെയും കൊണ്ട് പിടഞ്ഞെഴുന്നേൽക്കുവാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നിലത്തൂന്നിയ ചോരയോഴുകുന്ന കൈകൾക്ക് പിഴച്ചു …. നിലത്തേക്കിരുന്നു പോയിട്ടും ഒന്നുകൂടി മോളെയും തോളിലിട്ട് കൊണ്ട് പിടഞ്ഞെഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങും മുൻപേ ആദ്യമേ പിഴച്ചു പോയ വീറും വാശിയും വാൾമുനകൊണ്ട് മുന്നിൽ നിന്ന ശേഷാദ്രി പൈ എന്ന മനുഷ്യന്റെ കഴുത്തും നെഞ്ചും വെട്ടിപ്പൊളിച്ചു…..അയാൾ നിലത്തേക്ക് ചെരിഞ്ഞു വീണു……

അതിനൊപ്പം തന്നെ അയാൾ കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന സ്വർണ്ണപ്പിടിയുള്ള കഠാരയും….. കാവൽ നിന്ന ആൾ ദീപന്റെ വെട്ട് കിട്ടി നിമിഷങ്ങൾക്കകം വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു ശേഷാദ്രിയോട് അവിടെ നടന്നതും ഇനി നടക്കുവാൻ പോകുന്നതുമായ കാര്യങ്ങൾ…. അതുകൊണ്ട് അവിടെ ഇട്ടു ദീപനെയും ഗീതുവിനെയും കുഞ്ഞിനേയും തീർക്കാൻ വന്നതായിരുന്നു അയാൾ…….. ഗീതുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ദീപൻ കണ്ടത് പുരികങ്ങൾക്കിടയിലും മറ്റും തെറിച്ചു വീണു കിടക്കുന്ന ശേഷന്റെ ചോരത്തുള്ളികളും ഒപ്പം കടിച്ചു പൊട്ടിച്ച അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നിന്ന് പതിയെ താടയിലേക്ക് പടരുന്ന അവളുടെ സ്വന്തം ചോരയുമായിരുന്നു…..

പക്ഷേ അതിലും ചോരയോഴുകിയത് അവളുടെ കണ്ണുകളിലായിരുന്നു…….. കശാപ്പ് ശാലയിൽ ഇറച്ചിവെട്ടും പോലെ, മരിക്കാതെ പിടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ശേഷാദ്രിയുടെ ചൂടാറാത്ത ശരീരം അവൾ ദീപന്റെ കണ്മുന്നിൽ ഇട്ടു തുണ്ടം തുണ്ടമായി മുറിച്ചു… ഒരു വേള കുഞ്ഞാറ്റയുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തിപ്പിടിച്ചിട്ട്, അവൻ കൈകൾ പിൻവലിച്ചു…….. രക്തം കണ്ട് അറപ്പുമാറി തന്നേ വളരട്ടെ……. കണ്ണടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ എന്നും കണ്ണടയ്‌ക്കേണ്ടി വരും……. ജീവിതം കണ്മുന്നിൽ നിന്നാലും…. പാടില്ല…… ഇതെല്ലാം കണ്ട് തന്നെ നീ വളരട്ടെ…. മടിയിൽ ചത്തുകിടക്കുന്ന ശവങ്ങൾക്ക് നേരെ മകളെയും പിടിച്ചിരുത്തി അവൻ ഇരുന്നു…..

നാല് ജീവൻ തുടിക്കുന്ന കണ്ണുകളെ സാക്ഷിയാക്കി തറയിൽ കിടക്കുന്ന ശരീരങ്ങളെ ആരുടെ ഉടലിൽ നിന്ന് വേർപ്പെട്ട ദശക്കഷ്ണം ആണെന്ന് ആർക്കും മനസിലാക്കാൻ പറ്റാത്തത് പോലെ കൊത്തിയരിഞ്ഞിട്ടു ഗീതു….. അവൾ അനുഭവിച്ച വേദനകൾക്ക് മീതെ മനഃ സുഖമെങ്കിലും കിട്ടട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു തിരികെ വിളിച്ചതുമില്ല ദീപൻ…….. മേല് മുഴുവനും ചോരയാക്കി, പിന്നെയും ദീർഘ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ട് വലിയ കഷ്ണങ്ങളെ എല്ലാം ചെറുതാക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ തറയിലേക്ക് ഇരുന്നു…..

കണ്ണ് ഏതാണ്, വായ് ഏതാണ്, ലിംഗം ഏതാണ് എന്നറിയാതെ മുന്നിൽ കിടക്കുന്ന ഇറച്ചിക്കഷ ഷ്ണങ്ങളിലേക്കും ഗീതുവിന്റെ മുഖത്തേക്കും അവൻ മാറി മാറി നോക്കി………. “”””” മ്മാ…..,………………. “””” ശക്തമായി കിതച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഗീതുവിന്റെ ഉടലും മനസും ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ, അവളുടെ നേരെ കൈരണ്ടും നീട്ടി കരഞ്ഞു വിളിച്ചു നന്ദൂട്ടി……കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങാൻ അറച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തന്റെ ശരീരത്തിലേക്കും ചോര കട്ട പിടിച്ച കൈകളിലേക്കും നോക്കി…. “”” നോക്കണ്ട മറ്റൊന്നും….. കുഞ്ഞിന് പാൽ കൊടുക്ക് ഗീതൂ….. തൊണ്ടയടഞ്ഞു തുടങ്ങി മോൾടെ…..

നിർത്താതെ കരഞ്ഞിട്ടാ…… “”” സംശയിച്ചു നിന്നിട്ട് കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി അവൾ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു..,. രക്തത്തിന്റെ രൂക്ഷമണത്തിന്റെ ഇടയിലൂടെ ഗീതുവിന്റെ മാറിലെ പാൽമണം തേടി ആ കുഞ്ഞ്……. ചോരക്കയ്യാൽ തന്നെ നൈറ്റിയുടെ സിബ്ബ് തുറന്നു മകളുടെ വായിലേക്ക് അമ്മിഞ്ഞപ്പാൽ പകർന്നു നൽകുമ്പോൾ ഗീതുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് മാറിൽ പടർന്ന പാപികളുടെ രക്തവും നാവ് കൊണ്ട് നുണഞ്ഞു കുടിച്ചിറക്കി നന്ദു മോൾ…….. ” എന്നെ ജനിപ്പിച്ച പാപങ്ങളുടെ കറ ഈ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ഞാൻ തുടച്ചു മാറ്റുന്നു….. ” നിമിഷ നേരങ്ങൾ കൊണ്ട് പെണ്ണിന് കൈവരുന്ന ഭാവമാറ്റങ്ങളെ നോക്കിയിരുന്നു ദീപൻ…… കടന്ന് പോകുന്ന ഓരോ ഘട്ടങ്ങളിലും പെണ്ണിന് ഓരോ മണമാണ്….. തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയാൽ സർവ്വം മുടിയ്ക്കുന്ന വിഷവാതകത്തിന്റെ മണവും അവളിൽ നിന്ന് വ്യാപിക്കും….. തുടരും….. © തമസാ ലക്ഷ്മി ….

മൊഴിയിടറാതെ : ഭാഗം 30