അദിതി : ഭാഗം 24
എഴുത്തുകാരി: അപർണ കൃഷ്ണ
പൂർണ ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ച രാത്രി ആയിരുന്നു അത്, പൗർണമി. നിലാവിന്റെ വെളിച്ചം ജനാലയിലൂടെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നിരുന്നു. രാത്രിയുടെ വെളിച്ചം ഉറങ്ങി കിടന്ന അദിതിയുടെ മുഖത്തു നിഴൽ ചിത്രങ്ങൾ വരയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സുന്ദരമായ ഏതോ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ ഒരു പുഞ്ചിരി അവളുടെ ചുണ്ടിൽ മൊട്ടിട്ടു. സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഏതോ ഒരു തലത്തിൽ വച്ച് ഉറക്കം ഞെട്ടിയ അദിതി കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ജനാലയുടെ അടുത്തു അലമാരയിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ഒരു രൂപം കണ്ടു, ഒരു നിലവിളി അവളുടെ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി, തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം കാഴ്ചകൾ വ്യക്തമായപ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചിരി വിടർന്നു,
പരിചിതമായ ആ രൂപത്തി ലേക്ക് നോക്കി ചിരിയോടെ അവൾ വിളിച്ചു. .. “ഹർഷാ. ..” കൈകൾ പിണച്ചു കെട്ടി നിന്നിരുന്ന ഹർഷൻ പതിയെ അദിതിക്കരികിൽ വന്നു. ബ്ലാക്ക് ഫുൾസ്‌ലീവ്‌ ടീഷർട്ടും ബ്ലൂ ജീൻസും ആയിരുന്നു ഹർഷന്റെ വേഷം. കണ്ണുകളിൽ കുസൃതി ചിരി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. “ഹർഷാ നീ എന്താ ഇവിടെ” പുരികമുയർത്തിയുള്ള അദിതിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം പറയാതെ അവൻ അവളുടെ ബെഡിലേക്കു ഇരുന്നു. അദിതിയുടെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ മുഖം ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് കോരിയെടുത്തു. തന്റെ മുഖത്ത് തട്ടുന്ന ഹർഷന്റെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസം അദിതിയുടെ നെഞ്ചിൽ ഒരു പിടച്ചിലുണ്ടാക്കി. രോമം മൊത്തം എഴുന്നു നിൽക്കുന്നു.
അദിതിയുടെ നാസികയിൽ ഹർഷന്റെ ചുണ്ടുകളമർന്നു. ആദ്യ ചുംബനത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ കണ്ണുകളടച്ചു വിങ്ങിയ ശ്വാസവുമായിരിക്കുന്ന അദിതിയെ ഹർഷൻ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി, അവളുടെ ക്രമം തെറ്റിയ ശ്വാസം തനിക്കുള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യുന്നതു അറിഞ്ഞ ഹർഷൻ പതിയെ അവളിലേക്കടുത്തു കാതിനു താഴെ ബ്രൗൺ നിറമുള്ള മറുകിൽ ചുണ്ടുകളമർത്തിയപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. “നീ ഇങ്ങനെ കണ്ണുകൾ അടച്ചിരുന്നു മനുഷ്യന്റെ കണ്ട്രോൾ കളയാതെ പോയി റെഡി ആയി വാ അദിതി… നമുക്കൊരു റൈഡിനു പോകാം” കാതിൽ ഹർഷൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും അദിതി കണ്ണുകൾ തുറന്നു അവനെ നോക്കി, അതിൽ ഒരായിരം വിസ്മയം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.
ഈ നടക്കുന്നതെല്ലാം സ്വപ്നമോ സത്യമോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാതെ അവൾ ഇരുന്നതും ഹർഷൻ അവളെ കൈ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു. ഇതുവരെ ഹര്ഷന്റെ പക്കൽ നിന്നും ഇത്തരത്തിൽ ഒരു നീക്കവും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നോർത്തു നിന്ന അദിതിയെ ഹർഷൻ ഒന്ന് കുലുക്കി, അവനെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച ശേഷം ഒരു ജീൻസും ടോപ്പും എടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ വാഷ്റൂമിലേക്ക് കയറി…….. ശിവമ്മയോടും പപ്പയോടും പറയാതെ മുങ്ങുന്നത് ഇത് ആദ്യമായിട്ടല്ല പക്ഷെ എബി. … എല്ലാ യാത്രകളിലും ഒപ്പം അവനും ഉണ്ടാകും. ഇതിപ്പോ അവനും ഇല്ല കൂടെ. പാതിരായ്ക്ക് റൂമിൽ വരുക,
വിളിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു പുറത്തു കൊണ്ട് പോകുക. … ഹർഷന് ഇത് എന്ത് പറ്റി എന്ന് ഓർക്കുവായിരുന്നു അദിതി. ബൈക്ക് ഓടിക്കുന്ന ഹർഷൻ ആണേൽ വല്ലാത്ത ഉത്സാഹത്തിൽ ആണ്. എന്തോ ആകട്ടെ താനും ഒരുപാടു ആഗ്രഹിച്ച ഒന്നല്ലേ ഈ യാത്ര…. അദിതി തന്റെ ഇരുകൈകളും കൊണ്ട് ഹർഷനെ വയറിലൂടെ ചുറ്റികെട്ടി പിടിച്ചു. മുഖം അവന്റെ തോളിൽ അർപ്പിച്ചു അവൾ കിടന്നു. ഹർഷന്റെ മുഖം ഭംഗിയുള്ളൊരു പുഞ്ചിരിയിൽ വിടർന്നു. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഏതോ പാട്ടിന്റെ ഈരടികൾ മൂളുന്നത് അദിതി കേട്ടു. അവൾ കുറച്ചു കൂടി ദൃഢമായി അവനോട് ചേർന്നിരുന്നു.
ഹർഷൻ എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അദിതിയിൽ നിന്നും അതിന്റ മറുപടി മൂളലിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങിയപ്പോൾ ഹർഷന് മനസ്സിലായി അവൾ മറ്റേതോ ലോകത്തു ആണെന്ന്. അതെ അദിതി സ്വപ്നങ്ങളുടെ ലോകത്തായിരുന്നു… അദിതിയുടെയും ഹർഷന്റെയും ലോകത്തു. അവിടെ പ്രണയം നിറഞ്ഞു നിന്നു. ബൈക്ക് തിരികെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തിയിട്ടും അദിതി അവളുടെ സ്വപ്നലോകത്തു നിന്ന് തിരികെ എത്തിയിരുന്നില്ല. “ഡി കെട്ടിയോളെ നിനക്ക് ചാരിയിരുന്നു മതിയായെങ്കിൽ ഒന്ന് ഇറങ്ങേടി ദേ വീടെത്തി.”
ആദ്യം എ ഹർഷൻ പറഞ്ഞത് എന്താ എന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല, ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ ശേഷം അവന്റെ വാക്കുകളിൽ എന്താണ് തനിക്കു സ്ട്രൈക്ക് ചെയ്തതെന്ന് ഓർത്തു നിൽക്കവേ “കെട്ടിയോൾ” എന്ന വാക്ക് ഓർമ വന്നു. വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ അവനെ നോക്കുമ്പോൾ ഹർഷന്റെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു കുറുമ്പ് മിന്നി മറഞ്ഞു. ചിരിയോടെ വീട്ടിൽ കയറുമ്പോൾ ഇതെന്തൊക്കെ ആണ് നടക്കുന്നത് എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു അദിതിയ്ക്ക്. വരാന്ത കടന്നുവാതിൽ പതിയെ തുറന്നു, ഹാളിലേക്കു കയറിയപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ലൈറ്റ് തെളിഞ്ഞു. ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് പെട്ടന്ന് വെളിച്ചം വന്നത് കൊണ്ട് അദിതിക്ക് ആദ്യം ഒന്നും വ്യക്തമായില്ല.
കണ്ണുചിമ്മി നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് കൈ ഇടുപ്പിൽ കൊടുത്തു നിൽക്കുന്ന എബിയെ ആണ്. കള്ളം ചെയ്തു പിടിക്കപ്പെട്ട കുട്ടിയെ പോലെ അദിതി തല താഴ്ത്തി. കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് അനക്കം ഇല്ല. ദൈവമേ ഇനി ഇവനെ എങ്ങനെ മെരുക്കും എന്നോർത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് ഒരു പാർട്ടി ബോംബർ പൊട്ടുന്നതും ഹാപ്പി ബെർത്ത്ഡേ ടു യു സോങ്ങും കേൾക്കുന്നത്. തന്റെ ജന്മദിനം ആണല്ലോ ഇന്ന് എന്നോർത്ത് അത്ഭുതത്തോടെ തല ഉയർത്തിയതും മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടു അദിതി സന്തോഷത്തിൽ മതിമറന്നു. അയാൾ നീട്ടിയ കൈകളിലേക്ക് അച്ഛാ. …എന്ന വിളിയോടെ അവൾ ഓടിക്കയറി.
അദിതിയെ ഒന്നുയർത്തി വട്ടം കറക്കിയ ശേഷം മഹേശ്വർ തറയിൽ നിർത്തി. അച്ഛൻ മാത്രമല്ല ഞങ്ങൾ കുറച്ചു ആളുകൾ കൂടി ഇവിടെ ഉണ്ടേ എന്നു കേട്ട് അദിതി നോക്കിയപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നന്ദു അങ്കിൾ, കിച്ചു അങ്കിൾ, ഫയാസ് അങ്കിൾ വിത്ത് ഫാമിലി. തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന നർമ്മദക്കു നേരെ അദിതി കൈ നീട്ടി. അതിനു കാത്തിരുന്നു എന്ന പോലെ അവൾ ഓടി വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു. അദിതിയുടെ ഇരുപത്തിയൊന്നാം പിറന്നാളിന് മധുരം അധികം ആയിരുന്നു. കുറെ വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം ഉള്ള സുഹൃത്തുക്കളുടെ എല്ലാവരുടെയും ഒത്തുചേരൽ കൂടി ആയിരുന്നല്ലോ അത്. കേക്ക് മുറിക്കലും ഫോട്ടോ എടുപ്പും ഓക്കെ കഴിഞ്ഞു കൂട്ടുകാർ അഞ്ചു പേരും കഥകളുമായി കൂടി.
പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാരും അടുക്കളയിലും. ഇതുവരെ ഉള്ള പിറന്നാളുകൾ ശിവമ്മയ്ക്കും പപ്പയ്ക്കും എബിയ്ക്കും ഒപ്പമാണ് സെലിബ്രേഷൻ. എടുത്തു പറയാൻ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല. വല്യ ആഘോഷത്തിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല എന്നത് അദിതിയുടെ തന്നെ നിർബന്ധം ആയിരുന്നു. ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണിൽ ആയിരുന്നാലും അന്നത്തെ ദിവസം അച്ഛൻ വിളിച്ചു സംസാരിക്കും. കൃത്യം അന്നത്തെ ദിവസം അച്ഛൻ അയക്കുന്ന ഗിഫ്റ്റ് അവളെ തേടിയെത്തും. എന്നാൽ ഇത്തവണ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത പലതുമാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. എബിയാണേൽ നർമ്മദയെ ചുറ്റിപറ്റി നടക്കുന്നുണ്ട്.
പുള്ളിക്കാരി പ്ലസ് ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അന്നത്തെ കല്യാണത്തിന് ശേഷം നേരിൽ കാണാൻ ഉള്ള ചാൻസ് ഒത്തില്ല എങ്കിലും അവരുടെ പ്രണയം ഫോണിലൂടെ അനർഗ്ഗളനിർഗളം പ്രവഹിക്കുനുണ്ടായിരുന്നു. ഇവിടെ എബി ഫോൺ വാങ്ങിയതും നർമ്മദ ഒരാഴ്ച്ച പട്ടിണി കിടന്നു അവൾക്ക് വേണ്ടിയും ഒപ്പിച്ചിരുന്നു ഒന്ന്. ഇതും പറഞ്ഞു അദിതി എങ്ങാനും കളിയാക്കിയാൽ ഹർഷൻ അടുത്തുള്ളത് കൊണ്ട് അദിതിക്ക് ലോങ്ങ് ഡിസ്റ്റൻസ് റിലേഷൻഷിപ്പിന്റെ വേദന അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു എബി അവളുടെ വായടപ്പിക്കും. ഹർഷന്റെ അമ്മ രാധിക അടുക്കളയിലേക്കു വന്ന അദിതിയെ കണ്ടതും കയ്യാട്ടി അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.
കാവേരിയുടെ കല്യാണത്തിന് കണ്ട സമയത്തെ അവര് തമ്മിൽ നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായിരുന്നു. “എന്തേ രാധു ” അദിതി അവരോടു ചേർന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ശിവ അദിതിയെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു, ശിവയുടെ സുഹൃത്തായിരുന്ന രാധിക. ശിവാനി വിളിക്കുന്ന കേട്ടാണ് അദിതിയും രാധു എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. രാധിക അദിതിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു നെറുകയിൽ. അദിതി രാധികയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ തിരികെ കൊടുത്തിട്ട് നോക്കിയതും ബാക്കി ഉള്ള അമ്മമാരു അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ചിരിയോടെ അവർക്കരികിൽ നടന്ന അദിതി ഓരോരുത്തർക്കും കൊടുത്തു സ്നേഹചുംബനം. ഇതെന്റെ ശിവമ്മയ്ക്കു.
ഇത് റസിയാബിയ്ക്ക് (ഫയാസിന്റെ ഭാര്യ)…… ഇത് അനുകുട്ടിക്ക് (അനുപമ- നന്ദന്റെ ഭാര്യ)…. ഇവിടെന്താ ചുംബനസമരമോ? വാതിൽക്കൽ വന്നു നിന്ന ഹർഷന്റെ വക ആയിരുന്നു ആ ചോദ്യം. അവൻ നേരെ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയി നിന്നു. അദിതി കൂർത്ത മുഖത്തോടെ അവനെ നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർഥം മനസിലായത് പോലെ അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ആ കണ്ണുകൾ അദിതിയുടെ കാതിനു താഴെ ഒളിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന മറുകിൽ ചെന്ന് നിന്നു. ഒരു ചുംബനത്തിന്റെ ഓർമയിൽ ചുവന്നു പോയ തന്റെ മുഖം അവനിൽ നിന്നും മറയ്ക്കാൻ എന്ന വണ്ണം കൃത്രിമദേഷ്യത്തിന്റെ മൂടുപടം അണിഞ്ഞു അദിതി പുറത്തേക്കു നടന്നു.
അദിതിക്ക്പിറകെ നീളുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടപ്പോൾ അമ്മമാർ ചിരിച്ചു. രാധിക അവന്റെ ചെവിയിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ അവൻ തിരിഞ്ഞു അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത ശേഷം അദിതിക്ക് പുറകെ നടന്നു. പുറകിൽ ചിരി ഉണർന്നു. താൻ ചിത്രങ്ങൾ വരയ്ക്കുന്ന റൂമിൽ എന്തോ തട്ടി വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അദിതി അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നത്. വാതിൽ തുറന്നു അകത്തു കയറിയതും അവൾ അരുതാത്തത് എന്തോ കണ്ടത് പോലെ പിടഞ്ഞു പോയി. ശബ്ദം കേട്ടിട്ട് പിടഞ്ഞു മാറിയ നർമ്മദയുടെ ചുണ്ടുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു നിൽപ്പുണ്ട്. എബി പുളി കടിച്ച പോലെ നിൽക്കുന്നു, രണ്ടുപേരും മുഖത്ത് നോക്കാൻ പറ്റാതെ നിൽപ്പാണ്.
“ഞാൻ ഇവൾക്ക് കൃത്രിമ ശ്വാസം കൊടുക്കുന്നത് എങ്ങനെ എന്ന് പഠിപ്പിക്കാരുന്നു. ….” ആരോടെന്നില്ലാതെ എബി പറഞ്ഞു. കുറച്ചു നേരം മുന്നേ കണ്ട ലൈവ് ഷോ കാരണം അദിതിക്ക് കാര്യമായ ബോധം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തിരികെ നടന്നപ്പോൾ കണ്ടത് ഹർഷനെ. അവൻ മുഖത്തു ഒരു ഇടങ്ങേറ് ചിരിയും ഫിറ്റ് ചെയ്തു നിലക്കാണ്. ഹർഷനെ നോക്കാതെ ഒന്നും നടക്കാത്ത മട്ടിൽ നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയ അദിതിയെ കൈ പിടിച്ചവൻ തന്നോട് ചേർത്തു. “കുറച്ചു കൃത്രിമ ശ്വാസം തരട്ടെ” സ്വരം താഴ്ത്തി ഉള്ള അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ഒരു ഞെട്ടലോടെ അദിതി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അവിടെ എന്തെന്ന് വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്ത ഭാവമാണ്. കുനിഞ്ഞു വരുന്ന അവന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കും തന്റെതിനും ഇടക്ക് അദിതി കൈ വച്ചു. ഒരു ചിരിയോടെ അകന്നു മാറിയ ഹർഷന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ മുറുക്കി ഒരു ഇടി കൊടുത്ത ശേഷം അദിതി ഓടി. കുറച്ചു ദൂരം ചെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ സിനിമ സ്റ്റൈലിൽ ഇടം നെഞ്ചിൽ കൈ ചേർത്ത് തല പുറകിലേക്ക് മറിച്ചു കാണിച്ചു. “കള്ള തെമ്മാടി” ചിരിയോടെ പിറുപിറുത്തും കൊണ്ട് അദിതി അവിടെ നിന്ന് പോയി. സദ്യയും പായസവും മേളവും ഒക്കെ ആയി അന്നത്തെ ദിവസം ശരിക്കും ഒരു ഉത്സവം തന്നെ ആയിരുന്നു. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ആനന്ദമായിരുന്നു അദിതി അന്നത്തെ ദിവസം അനുഭവിച്ചത്.
പ്രിയപ്പെട്ടവർ എല്ലാവരും അടുത്തുള്ള ഒരു ജന്മദിനം ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതിയതല്ല. അച്ഛൻ അടുത്തുണ്ട് എന്ന ഉറപ്പു എത്രയും സന്തോഷമുളവാക്കുന്നതാണ്. മഹേശ്വറിന്റെ മുഖത്തെ നിറഞ്ഞ സന്തോഷം ശിവയും ജോഷിയും ഒരുപാടു നാളുകൾക്കു ശേഷം കാണുന്നതായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ ചെറുപ്പകാലത്തെത്തിയ ഒരു ഫീൽ ആയിരുന്നു അവർക്കൊപ്പം. അദിതിയുടെ കൺകോണിൽ ഒരു തുള്ളി നീർ പൊടിഞ്ഞു. അത് പൊഴിയാൻ മടിച്ചു തങ്ങി നിന്നു. അമ്മ…… അച്ഛനും കൂട്ടുകാരും വെടിവട്ടം ഇനിയും അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. കാത്തിരുന്ന് മടുത്തപ്പോൾ അവൾ ആ മുറിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നു. അച്ഛൻ ചിരിക്കുന്നത് കാണാൻ എത്ര മനോഹരമാണെന്നു അവൾ ഓർത്തു.
തന്നെ നോക്കി വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന മകളെ കണ്ടതും മഹേശ്വർ അവളെ അടുത്തേക്ക് കയ്യാട്ടി വിളിച്ചു. ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ ഉത്സാഹത്തോടെ അവൾ ഓടിച്ചെന്നു അച്ഛന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നു. മകളുടെ ഓമനത്തം നിറഞ്ഞ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ മഹേശ്വരിന് വൈദേഹിയെ ഓർമ വന്നു. നിറയാൻ ഒരുങ്ങിയ മിഴികളെ ശാസിച്ചു നിർത്തി അയാൾ മകളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി. ഈ കാഴ്ച്ച കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നു. “എവിടെ” തനിക്കു നേരെ കൈ നീട്ടി ഇരിക്കുന്ന അദിതിയെ മഹേശ്വർ നോക്കി “എന്ത്”……” അച്ഛാ” ഒരു ചിണുങ്ങലോടെ അവൾ വിളിച്ചു. “എന്താ വാവേ” “എന്റെ ഗിഫ്ട് എവിടെ” “ഗിഫ്റ്റോ” മഹേശ്വർ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചപ്പോൾ അദിതി മുഖം വീർപ്പിച്ചു.
ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ മകളുടെ ചെവി പിടിച്ചു തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച ശേഷം മഹേശ്വർ ചോദിച്ചു നോക്കിക്കേ അതാ നിന്റെ ഗിഫ്ട് എന്താ ഇഷ്ടമായോ….. അച്ഛൻ ചൂണ്ടിയ ദിക്കിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഹർഷൻ ഹൃദയമിടിപ്പുകൾ വേഗതയാർജിച്ചപ്പോൾ അദിതി അച്ഛനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നെടുത്ത ഒരു ചെമ്പകപ്പൂവ് കൈക്കുള്ളിൽ വച്ച് തന്ന അച്ഛന്റെ തോളിൽ അദിതി തന്റെ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു. “എന്തെ എന്റെ സമ്മാനം ഇഷ്ടമായോ?” അദിതിയുടെ മറുപടി ഒരു മൂളലിൽ ഒതുങ്ങിയപ്പോൾ ചുറ്റും കൈകൊട്ടും പൊട്ടിച്ചിരിയും ഉണർന്നു.
അച്ഛന്റെ ആ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഉള്ള അദിതിയുടെ ജന്മദിനം അവൾക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഹര്ഷന്റെ സമ്മാനമായിരുന്നു. കുറച്ചു നാളുകളായി അവൻ അതിന്റെ പുറകെ ആയിരുന്നു. തനിക്കു മുന്നിലെത്തി സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിനു മുന്നേ മഹേശ്വരിന് ആൾ ആരാണ് എന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നു. ശിവാനി ഏട്ടനെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം കൃത്യമായി അറിയിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അദിതിയോടു തനിക്കു പ്രണയമാണ് എന്ന് തന്നെ തേടി വന്നു പറഞ്ഞ ഹർഷൻ തന്നെ ആണ് തന്റെ മരുമകൻ ആകേണ്ടത് എന്നും അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. ഒരുപക്ഷെ 23 വർഷങ്ങൾക്കു മുന്നേ ഉള്ള മഹേശ്വറിനെ തന്നെ ആണ് അവനിൽ മഹേശ്വർ കണ്ടത്.
ദേവാനന്ദിനു മുന്നിൽ വൈദേഹിക്ക് വേണ്ടി പോയ മഹേശ്വർ. കൃഷ്ണകുമാറിന്റ മകന് തന്റെ അദിതിയെ നൽകാൻ അദ്ദേഹത്തിന് പരിപൂർണ സമ്മതം ആയിരുന്നു. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വരാതെ അദിതി എഴുന്നേറ്റു. രാത്രി ഒരുപാടായിരുന്നു. കളിയും ചിരിയും മേളവും ഒക്കെയായി സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. എല്ലാരും ഉറങ്ങി കാണണം. ടെറസ്സിൽ നിന്ന് ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചപ്പോൾ അവിടെ തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളിൽ ഒന്നിന് തന്റെ അമ്മയുടെ ഛായ ഉണ്ടെന്ന് അദിതിയ്ക്ക് തോന്നി. കണ്ണിമയ്ക്കാതെ അതിൽ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കെ അവളുടെ അരയിൽ ബലിഷ്ഠമായ രണ്ടു കരങ്ങൾ ചുറ്റി. ക്രമം തെറ്റിയ ഹൃദയമിടിപ്പുകൾ തന്നെ പറഞ്ഞു അത് ആരാണ് എന്ന്.
അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി നിൽക്കെ കഴുത്തിൽ ഒരു ചൂട് ചുംബനം പതിഞ്ഞപ്പോൾ അദിതി പിടച്ചിലോടെ തിരിഞ്ഞു. തന്റെ മാറിൽ മുഖമാഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന അദിതിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു അവൻ ആ മുഖം ഉയർത്തി. നേർത്ത വെളിച്ചത്തിൽ അദിതിയുടെ സൗന്ദര്യം വെട്ടി തിളങ്ങുകയിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ഭാവങ്ങൾ അവനെ ഉന്മത്തനാക്കി. അദിതി…. ഹർഷന്റെ പെണ്ണ്….. തന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു ആരോ പറയുന്നതായി അവനു തോന്നി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കാണുന്ന ആഴത്തിൽ ലയിച്ചു കൊണ്ട് ഹർഷൻ പാടി. … “ഇത് പോതും എനക്ക് ഇത് പോതുമേ വേറെന്ന വേണം നീ പോതുമേ” ലജ്ജയിൽ കുതിർന്ന ചിരിയോടെ അദിതി അവന്റെ മാറിൽ നഖമാഴ്ത്തി.
അദിതിയെ കൂടുതൽ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിക്കുമ്പോൾ ഒരു കുറുകലോടെ അവൾ വിളിച്ചു…. “ഹർഷാ. ..” തനിക്ക് നേരെ താഴ്ന്നു വന്ന ഹർഷന്റെ മുഖം…. അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുണ്ടുകളിൽ തങ്ങി നിന്നപ്പോൾ അവന്റെ ശ്വാസം ഇപ്പോൾ തന്റേതുമായി കൂടിച്ചേരും എന്ന് തോന്നിയ നിമിഷം അവൾ കൈ കൊണ്ട് തന്റെ ചുണ്ടുകൾ മൂടി. ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൈക്കു മുകളിൽ പതിഞ്ഞു. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ തള്ളി മാറ്റി ഓടാൻ തുനിഞ്ഞ അവളെ കൂടുതൽ ബലത്തിൽ ഹർഷൻ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. പിന്നെ ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ വേഗത്തിൽ ചുണ്ടിൽ പതിഞ്ഞ ചുംബനത്തിന്റെ ആഘാതത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു.
ഹൃദയം എന്തിനെന്നില്ലാതെ തുടി കൊട്ടി. ഹർഷന്റെ കൈകൾ കൂടുതൽ പ്രണയത്തോടെ തന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കേ, പതിയെ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു കൊണ്ട് അദിതിയും അതിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു.. പരസ്പരം ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങളെ കവർന്നെടുത്തു കൊണ്ട് അവർ നിന്നു. ഒരു നിമിഷം നിന്ന് പോയ ശ്വാസം വലിച്ചെടുത്തു അവൻ വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ മാധുര്യത്തിൽ ലയിച്ചു. ….. അദിതിയും ഹർഷനും…. തുടരും
