💚 പ്രാണനായ് 💚 : ഭാഗം 12

എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു

“വിച്ചേട്ടാ നിക്ക് തണുക്കുന്നെടാ” പല്ലുകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു വിറച്ചു കിടക്കുന്ന നീലിമയെയാണ് ഉറക്കമുണർന്ന നരൻ കാണുന്നത്.നല്ല തണുപ്പുണ്ട്..അവൾ അവനെ പുണർന്ന് കൂടുതലൊട്ടിയാണ് കിടക്കുന്നത്.. “നിച്ച് തണുക്കുന്നു വിച്ചേട്ടാ..വയ്യെടാ” നരൻ തന്നെ ചുറ്റിയിരുന്ന കൈകൾ എടുത്തു മാറ്റി നീലിമയെ വാരിയെടുത്ത് നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു. മകരമാസം ആയതിനാൽ മഞ്ഞ് പൊഴിയുന്നുണ്ട്..ഇലത്തുമ്പിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങുന്ന ഹിമകണങ്ങൾ നിലാവിൽ മിന്നി തിളങ്ങി. നീലിമയുടെ ചുണ്ടുകൾ അപ്പോഴും വിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… “നിക്ക് തണുക്കുന്നെടാ…സഹിക്കാൻ വയ്യാ” കുറ്റബോധം മനസ്സിൽ ഉടലെടുത്തു.. പതിയെ അത് വളർന്ന് വലുതായി.

അവൾ പോകാമെന്ന് നിർബന്ധം പിടിച്ചെങ്കിലും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് തിരികെ വരണമായിരുന്നു.തെറ്റ് തന്റെ ഭാഗത്താണ്.. രണ്ടു തുള്ളി നീർമണി തുള്ളികൾ ഉരുണ്ടു കൂടി ചാലിട്ടൊഴുകി നീലിമയുടെ നെറ്റിയിൽ പതിച്ചു..അവൾക്ക് പൊള്ളിയോ അവനിലെ കണ്ണുനീരിന്റെ ചൂട്..ഒന്ന് അനങ്ങി കണ്ണുതുറന്നു.നോട്ടം അവനിൽ തറിച്ചു.പതിയെ മിഴികളടച്ചു. മെല്ലെ കിടക്കയിലേക്ക് ചായിച്ചു കിടത്തി..തലയണ എടുത്തു തലയതിൽ വെച്ചു..ഫാൻ നിർത്തിയ ശേഷം തന്റെ പുതപ്പു കൂടി എടുത്ത് കഴുത്ത് വരെ മൂടിപ്പുതപ്പിച്ചു.അവളുടെ കൂടെ ചേർന്ന് കിടന്ന് കവിളിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി. “ലവ്വ് യൂ ലച്ചൂട്ടാ…റിയലി ലവ്വ് യൂ…” അന്തരംഗം മന്ത്രിച്ചു… ഇഷ്ടമായിരുന്നെടോ നൂറുവട്ടം…

ഒരേ സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ മൊട്ടിട്ട് തുടങ്ങിയ സ്നേഹം പ്രണയമായി വളർന്നു…ഭയമായിരുന്നു തുറന്ന് പറയാൻ. കുഞ്ഞിലേ തോന്നിയൊരു ഇഷ്ടം ചിലപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലായില്ലാന്ന് വരാം…എന്നെക്കാൾ ഇളയതായ തനിക്ക് പ്രണയം മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. അച്ഛന് സ്ഥലം മാറ്റം ലഭിച്ചു ദൂരേക്ക് പോകുമ്പോഴും മനസ്സിലുളള തന്നോടുളള ഇഷ്ടം ഒരിക്കലും കുറഞ്ഞില്ല..വളർന്നു വലുതാകുമ്പോഴും പ്രണയം അങ്ങനെ നിലനിന്നു.. ഓർമ്മിക്കുമായിരുന്നു എപ്പോഴും വളർന്നു വലുതായ നീലിമ കാണാൻ എങ്ങനെ ഇരിക്കുമെന്ന്..പലപ്പോഴും സാങ്കൽപ്പിക രൂപം ചിന്തിച്ചു കൂട്ടിയട്ടുണ്ട്..ചിത്രകാരൻ വരച്ച് അപൂർണ്ണമാക്കിയ ചിത്രം പോലെ..ഞാൻ അവയ്ക്ക് ജീവൻ നൽകാൻ ശ്രമിച്ചു നോക്കി..കഴിഞ്ഞില്ല..

കുഞ്ഞും നാളിലെ മുഖം മാത്രമായി മനസ്സിൽ..എന്നിട്ടും സ്നേഹിച്ചു..എന്റെ മാത്രമായി.. എന്റെ സ്വന്തമായി… സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ ശ്രമിച്ചു… പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് തന്നെ കുറിച്ചുള്ള അൻവേഷണം ആയിരുന്നു… താൻ പോകുന്ന വഴികളിൽ…നടപ്പാതകളിൽ തനിക്ക് മുന്നിലെത്താതെ ഒരു നിശ്ചിതമായ അകലത്തിൽ ഞാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.. തനിക്ക് കാണാൻ കഴിയാതെ.. മുഖം വ്യക്തമായി കണ്ടപ്പോൾ അതിയായ സന്തോഷം അനുഭവപ്പെട്ടു..കുഞ്ഞിലേ കണ്ടിരുന്ന എന്റെ നീലിമക്ക് വളർന്നു വലുതായിട്ടും വലിയ മാറ്റം ഇല്ലായിരുന്നു.. പ്രായത്തിന്റെ കുറച്ചു മാറ്റങ്ങൾ മാത്രം.. കുറച്ചു കൂടി നീളം വെച്ചു..

ലേശം പൊടിക്കൊരു വണ്ണവും കൂടി… തന്നെ സ്വന്തമാക്കണം..ഇതുവരെ തരാൻ കഴിയാതിരുന്ന പ്രണയം വിവാഹശേഷം മുഴുവനായും പകർന്ന് നൽകണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു.. കാരണം വിവാഹശേഷമുളള പ്രണയം.. തന്റെ നല്ലപാതിയോടുളളത്…അങ്ങനെയൊരു പ്രണയമാണ് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്.. തനിക്കായി എത്രനാളും കാത്തിരിക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നു..പക്ഷേ പ്രതീക്ഷകൾ കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞു…തനിക്കൊപ്പം അർജ്ജുനെ കണ്ടപ്പോൾ.. തകർന്നു പോയി തനിക്കൊരു പ്രണയമുണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ… പിന്നെ വാശിയായിരുന്നു…സ്വന്തമാക്കണമെന്ന്..എനിക്ക് കിട്ടാത്തത് മറ്റൊരാൾക്ക് കിട്ടരുതെന്നല്ല..എന്റെ പ്രണയം എന്റെ ഒപ്പം കൂടെ കാണണമെന്ന്..

ഇനിയൊരു ജന്മം ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു പിരിയാൻ മാത്രം സന്മനസ് എനിക്കില്ലായിരുന്നു.ജീവിക്കുന്നെങ്കിൽ എന്റെ പ്രണയത്തോടൊപ്പം ഈ ഒരു ജന്മം മുഴുവനായും.. പണത്തിന് ആവശ്യം വന്ന സമയത്ത് തിരക്കിയറിഞ്ഞ് പണം കൊടുത്തു സഹായിച്ചു..നിന്റെ അച്ഛന്..ഈ ജന്മം തിരിച്ച് കഴിയാൻ വയ്യാത്തത്രയും..ശരിക്കും നിന്നെയും അച്ഛനെയും വിലക്കെടുത്തു..നിസ്സഹായത ചൂഷണം ചെയ്തു.. നിന്റെ പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി നിന്റെ അച്ഛനും നീയും കരഞ്ഞ് പറഞ്ഞിട്ടും ഒഴിഞ്ഞ് മാറാതിരുന്നത് എന്റെ പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി ആയിരുന്നു… മറ്റൊരാൾക്ക് സ്വന്തമാകുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.ചിലപ്പോൾ എന്നിലെ സ്വാർത്ഥത്..

അറിയാതെ എങ്കിലും മനസ്സ് മറ്റൊരാൾക്ക് സമ്മാനിച്ചവളോട് വെറുപ്പായിരുന്നു…ആ വെറുപ്പ് നിന്നിലേക്കും പടർത്തി നിന്റെ സങ്കടം കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചു…ഒരു പ്രതികാരമായി… പക്ഷേ കഴിഞ്ഞില്ല ലച്ചൂട്ടാ…നിന്റെ സാമീപ്യം.. നോട്ടം എല്ലാം കാണുമ്പോൾ സ്വയം സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത വെറുപ്പുകൾ മഞ്ഞിൻ കണം പോലെ അലിഞ്ഞു പോയി..ഒടുവിൽ ഞാൻ തോറ്റ് പോയി… റേപ്പ് ചെയ്യുന്നത് പോലെ പെരുമാറിയത് ഒരിക്കലും അങ്ങനെയാകാൻ ആയിരുന്നില്ല.. നിന്റെ കരച്ചിൽ കാണാൻ ആയിരുന്നു… കഴിഞ്ഞില്ല എന്റെ പ്രണയിനിയുടെ കണ്ണുനീർ എന്നെ തളർത്തി കളഞ്ഞു…മനസ്സ് ലഭിക്കാതെ ശരീരം മാത്രം വേണ്ടെന്ന് നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ചതാണ്..

എന്നെങ്കിലും എന്റെ സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കി തിരികെ വരണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു..പക്ഷേ കഴിഞ്ഞില്ല..മദ്യലഹരിയിൽ നിന്റെ ശരീരം മാത്രം സ്വന്തമാക്കിയപ്പോൾ സ്വബോധം വന്ന സമയത്ത് ഞാൻ സ്വയം എരിഞ്ഞൊടുങ്ങി..അപ്പോഴും മുമ്പിൽ വെറുപ്പ് അഭിനയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… എല്ലാത്തിനും ഒടുവിൽ നീയെന്നെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്നിലെ പൊയ്മുഖം അഴിഞ്ഞു വീണു..മനസ്സ് എനിക്ക് സ്വന്തമാണെന്ന് അറിഞ്ഞ നിമിഷം ഞാൻ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു.. അടക്കിപ്പിടിച്ചു നിർത്തിയ എന്റെ പ്രണയം എന്നിൽ നിന്ന് നിനക്ക് മേൽ ഒഴുകി…നിനക്കായ് മാത്രം.. എന്റെ പ്രാണനായിട്ട്… അത്രമേൽ ഇഷ്ടമാടോ…പ്രണയമാണെടോ എന്റെ നല്ല പാതിയോട്… ഉറക്കത്തിലും ചുണ്ടുകൾ അസ്പ്ഷ്ടമായി ഉച്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ..നെഞ്ചോരം ചേർന്ന് കിടന്നിരുന്ന നീലിമ ഒന്നനങ്ങിയത് നരൻ അറിഞ്ഞില്ല…

കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയപ്പോൾ ചരിഞ്ഞ് കിടന്ന് അവനെ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു… തന്നെ അത്രമേൽ സ്നേഹിക്കുന്ന പ്രണയത്തെ…തന്റെ പ്രാണനേ…. പുലർച്ചേ നീലിമയാണ് ആദ്യം എഴുന്നേറ്റത്…കുളി കഴിഞ്ഞു പാഡും മാറ്റി മുറിയിലെത്തുമ്പോഴും നരൻ നല്ല മയക്കത്തിലായിരുന്നു… മുടിത്തുമ്പിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങിയ ജലകണങ്ങളെ ഒന്നുകൂടി തോർത്തി കളഞ്ഞിട്ട് തോർത്ത് തലമുടി ചേർത്തു കെട്ടി വെച്ചു… നരന്റെ മുഖത്തിനു ഇരുവശത്തും കൈകളൂന്നി മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞ് തുടങ്ങി.. തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല വിച്ചൂട്ടാ നിന്റെ പ്രണയം… വിവാഹത്തിനു മുമ്പും കഴിഞ്ഞും ഞാൻ ഒരു ദുഷ്ടനു ഒപ്പം ജീവിക്കാനാണല്ലോ ആഗ്രഹിച്ചത്..

ഓർത്തപ്പോൾ മനസ്സ് നീറിപ്പുകഞ്ഞു..കുറ്റബോധം മനസ്സിനെ കാർന്ന് തിന്നു… ഇന്നലെ ഉറക്കമുണർന്നപ്പോൾ വിച്ചൂട്ടൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിശബ്ദയായി കാതോർത്ത് കിടന്നു..ഓരോന്നും കേൾക്കുമ്പോഴും ശരീരം വലിഞ്ഞ് മുറുകി നെഞ്ച് പൊട്ടി പോവുകയായിരുന്നു..ക്ഷമിക്ക് വിച്ചൂട്ടാ…എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്… മനസ്സ് ചുട്ടുപൊള്ളി കണ്ണുനീർ ചാലിട്ടൊഴുകി… നിയന്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും കഴിഞ്ഞില്ല..അവ ഒഴുകി നരന്റെ നെറ്റിയിൽ പതിച്ചു.. കണ്ണുതുറന്ന നരൻ കണ്ടു….പെയ്ത് തകർക്കുന്ന പേമാരിയെ…വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്ന പ്രിയതമയെ..അവളുടെ നോവ് അവനിലേക്ക് പ്രവഹിച്ചു … “എന്ത് പറ്റി ലച്ചൂട്ടി കരയുന്നത്” ചാടി എഴുന്നേറ്റു.. കാരണം അറിയാതെ വിതുമ്പുന്ന നീലിമയെ കണ്ടമ്പരന്നു…

കൈകൾ എടുത്തു ചുമലിൽ വെച്ചു കുലുക്കി വിളിച്ചു.. “ലച്ചൂട്ടാ…എന്തിനാടാ ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടുന്നത്” സ്വരമിടറി..പ്രാണന്റെ നോവിന്റെ കാരണമറിയാതെ മനസ്സ് അലകടലായി…കൂറ്റൻ തിരമാലകൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങി… ഇന്നലെ വരെ കരയാൻ മാത്രം ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. പിന്നിയിത് എന്തുപറ്റി… നീലിമയിൽ നിന്ന് വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല…നെഞ്ഞ് പിഞ്ഞിക്കീറി ഗദ്ഗദം തൊണ്ടക്കുഴിയിലുടക്കി നിൽക്കുകയാണ്… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തകർത്തു പെയ്തിരുന്ന മഴക്ക് ശക്തി കുറഞ്ഞു…ഒടുവിൽ നേർത്തൊരു ചാറ്റൽ മഴയായി..ഇടക്കിടെ ചീറ്റലും വിതുമ്പലും… രോമാവൃതമായ അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ മഴ പെയ്തൊഴുകി നിലത്തേക്ക് വീണു ഒഴുകി..

അപ്പോഴും പ്രാണനോട് ചേർന്ന് അകന്ന് മാറാതെ ചുമലിൽ തല ചായിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു നീലിമ..അടർത്തി മാറ്റിയില്ല..അങ്ങനെ നിന്ന് പെയ്ത് തീരട്ടെയെന്ന് കരുതി… മഴക്ക് ശമനം വന്നു…പതിയെ അടർത്തി മാറ്റി ചുമലിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി… അവനെയൊന്ന് നോക്കാൻ കഴിയാതെ മുഖം കുനിച്ചു… നരൻ മെല്ലെ അവളുടെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിലെടുത്തു…മിഴികളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി… വീണ്ടും അലയടിച്ചു ഉയരുവാനായി പടുകൂറ്റൻ തിരമാലകൾ കാത്ത് നിൽക്കുന്നു.. ..ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല…മനസ്സ് തുറക്കട്ടെയെന്ന് കരുതി കാത്തിരുന്നു..ഒടുവിൽ അവൻ തന്നെ നിശബ്ദതക്ക് വിരാമമിട്ടു.. “ലച്ചൂട്ടാ…” കാതരമായി വിളിച്ചു.. “ഹ്മ്മ്മ് …ഹ്മ്മ്മ്..” മുളലും ഒപ്പം വിങ്ങിപ്പൊട്ടലും…

“നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്… എന്തിനാ കരയുന്നത്” കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു… “ഒന്നൂല്ലാ വിച്ചൂട്ടാ…വെറുതെ” അവനെ അടക്കം പുണർന്നു..മാറിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി… “പറയ്…ലച്ചൂട്ടാ..ഇല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് നോവും” വേദന നിറഞ്ഞ സ്വരം… മുഖമുയർത്തി… “എന്തിനാ വിച്ചൂട്ടാ എന്നെ ഇത്രയേറെ സ്നേഹിച്ചത്…പറയാരുന്നില്ലെ ഒരിക്കലെങ്കിലും..അത്രമേൽ പ്രണയമായിരുന്നെന്ന്…ഞാൻ വേദനിപ്പിക്കായിരുന്നോ ന്റെ വിച്ചൂട്ടനെ” നീലിമ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എല്ലാം… മറച്ചു പിടിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചതാണ്…എല്ലാം മറന്ന് അവൾ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു… “പറയ് വിച്ചൂട്ടാ…ഇല്ലെങ്കിൽ നിക്ക് സമാധാനം കിട്ടൂല്ലാ” “അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക് ഉത്തരം അറിയില്ല ലച്ചൂട്ടി….

കുഞ്ഞും നാളിൽ തോന്നിയ ഇഷ്ടം തീവ്രമായി ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്..നിന്നോടുളള ശക്തമായ പ്രണയം… അണയാത്ത കനലു പോലെ…” “ലവ്വ് യൂ വിച്ചൂട്ടാ…..അത്രമേൽ ഇഷ്ടമാണ് എനിക്ക് നിന്നോട്…അത്രമേൽ പ്രണയമാണ് എന്റെ പ്രാണനോട്…എന്നിലെ പ്രണയം നിനക്കായ് മാത്രമാണ്… ഉമ്മ ചുണ്ടുകൾ നരന്റെ അധരങ്ങളിൽ അമർത്തി നിന്നു…ഒഴിഞ്ഞ് മാറാതെ…അവനും അവളെ ഇറുക്കി പുണർന്നു… വിട്ടു കളയില്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട്…….തുടരും….

പ്രാണനായ് : ഭാഗം 11