🔥അസുരാധിപതി 🔥 : ഭാഗം 11

എഴുത്തുകാരി: സ്മൃതി ബിജുകുമാർ

കല്യാണത്തിന് ഇനി മൂന്ന് ദിവസം മാത്രമാണ് ബാക്കിയുള്ളത് നാട്ടുകാരുടെ മുൻപിൽ എന്ത് ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ ബാലകൃഷ്ണൻ ഉമ്മറത്ത് നെഞ്ചും തടവി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. അപ്പോഴാണ് ഒരു കാർ വീടിനു മുമ്പിൽ വന്നു നിന്നത്… കാറിൽ നിന്നും ആദ്യം ഒരു ഷൂസ് ഇട്ട കാൽ ആണ് പുറത്തേക്ക് വന്നത്… കാറിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ അത് ആരാണെന്ന് അയാൾക്ക് വ്യക്തമായത്… ഒരു സ്ക്രാച്ച് പാന്റും ബ്ലൂ കളർ ടീ ഷർട്ടും ബ്ലാക്ക് കളർ കോട്ടുമായിരുന്നു അയാൾ ധരിച്ചിരുന്നത്… അയാൾ മുറ്റത്തുനിന്നും ബാലകൃഷ്ണന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു… ” ഞാൻ ഹരിവേദനാഥ്‌ . എച്ച് എൻ ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് കമ്പനിയുടെ ഓണർ ആണ്…” വരൂ സാർ “അയാൾ അവനെ ആദിത്യ മര്യാദയോട് കൂടി ക്ഷണിച്ചു… ” അയ്യോ എന്നെ സാർ എന്നൊന്നും വിളിക്കേണ്ട എനിക്ക് താങ്കളോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കണം ആയിരുന്നു…” “എന്താണ് സാർ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ?” ” പ്രശ്നം ഉണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉണ്ട് എനിക്ക് ദേവികയെ ഇഷ്ടമാണ് അവളുടെ കല്യാണം മുടങ്ങിയ കാര്യം ഞാൻ അറിഞ്ഞു ഇഫ് യൂ ഡോണ്ട് മൈൻഡ് എനിക്ക് അവളെ കെട്ടിച്ചു തരാമോ?”

അത് കേട്ടതും ബാലകൃഷ്ണൻ ഒന്നും ഞെട്ടിപ്പോയി ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യം… “അത് സാർ ഞാൻ എങ്ങനെ…..?” ” എന്നെ കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയാത്തതുകൊണ്ടാണ് എങ്കിൽ ഞാൻ എന്നെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തരാം… ചന്ദ്രമംഗലം വീട്ടിൽ മഹേന്ദ്രവർമയുടെ കൊച്ചുമകനാണ്…” അതു കേട്ടതും അയാൾ ഒന്നും ഞെട്ടിപ്പോയി കാരണം ചന്ദ്രമംഗലം എന്ന് പറയുന്നത് അത്രയും പ്രശസ്തമായ ഒരു തറവാടായിരുന്നു അവിടേക്ക് തന്റെ മകളെ മകളെ വിവാഹം കഴിച്ചു തരുമോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ ഇങ്ങനെയൊരാൾ വരുമെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല… ₹ അതിപ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങനെയാ നിങ്ങളൊക്കെ വലിയ വലിയ ആൾക്കാരല്ലേ നിങ്ങളുടെ സ്റ്റാറ്റസിന് ഒന്നും ഞങ്ങൾ ചെയ്യില്ല സാറേ…” ” താങ്കൾ ഈ സാർ ഇവിടെ ഒന്നു നിർത്താമോ എനിക്കത് കേൾക്കുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല… പിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് ദേവയെയാണ് അല്ലാതെ പണത്തെ അല്ല … പിന്നെ നിങ്ങൾ എനിക്ക് അവളെ കെട്ടിച്ച് തരുമോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ അല്ല ഞാൻ വന്നത് എനിക്ക് അവളെ കെട്ടിച്ചു തരണം എന്ന് പറയാനാ… ഞാൻ ആരുടെ മുമ്പിലും കൈ നീട്ടിയിട്ടില്ല ഇവിടെയും അതുതന്നെ എനിക്ക് അവളെ കെട്ടിച്ചു തരണം..

നിങ്ങളുടെ മകളുടെ വിവാഹം നടക്കാൻ തീരുമാനിച്ച അതേ ദിവസം അതേ പന്തലിൽ ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടി ഇരിക്കും… “ഇതും പറഞ്ഞ് വേദ അവിടെനിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയി…. അയാൾക്ക് ഒരക്ഷരംപോലും അവനോട് എതിർത്തു പറയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല കാരണം ചന്ദ്രമംഗലത്തു ഉള്ളവർ കൊല്ലാൻ പോലും മടിയില്ലാത്ത നികൃഷ്ട ജന്മങ്ങൾ ആണെന്ന് പുറമേ ഒരു വാർത്ത ഉണ്ട്…. അയാൾ വേദയോട് കുറെ തവണ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞെങ്കിൽ മകളുടെ മാനം മുന്നിൽ നിരത്തിയാൽ ഏത് അച്ഛൻ ആണ് സഹിക്കുക.. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണ് ബാലകൃഷ്ണൻ ദേവുവിനെ ആ വീട്ടിലേക്ക് കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു വിട്ടത്…. ദൈവത്തിനറിയാം തന്റെ അച്ഛന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെയെല്ലാം സംഭവിച്ചത്എന്ന്. ഒരുതരത്തിൽ അവളും അതിന് കാരണക്കാരി ആണല്ലോ…. കാർ നിർത്തുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടാണ് ദേവ സ്വപ്ന ലോകത്തു നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നത്… വേദ ഇറങ്ങി എന്ന് അറിഞ്ഞതും അവൾ കാറിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. ചന്ദ്രമംഗലം തറവാട്ടിലാണ് വേദയുടെ കാർ വന്നു നിന്നത്.. ഒരു പടുകൂറ്റൻ ബംഗ്ലാവ് ആയിരുന്നു അത്….

പുറമേനിന്ന് നിൽക്കുന്നവർക്ക് ഒരു പ്രൗഢഗംഭീരമായ തറവാട് തന്നെയാണ് അത്… വെള്ള കളർ പെയിന്റ് അടിച്ചത് ആയിരുന്നു അത്. ധാരാളം ഡിസൈനുകൾ എല്ലാം ആ വീടിന്റെ പുറംഭാഗത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു… ആ വീടിനോട് ചേർന്ന് ഒരു കുഞ്ഞ് വീടും കൂടി അവൾ കണ്ടു അത് അവരുടെ ഔട്ട് ഹൗസ് ആയിരുന്നു… വിശാലമായ പാതക്കിരുവശവും വിശാലമായ പൂന്തോട്ടം ആയിരുന്നു അതിൽ പലനിറത്തിലുള്ള പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പൂന്തോട്ടത്തിന് അടുത്ത ഒരു കുഞ്ഞു കുളവും അതിൽ കുറച്ച് മീനുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു… കൊക്കിനെ പ്രതിമ ആ കുളത്തിന് അടുത്ത അങ്ങിങ്ങായി സ്ഥാപിച്ച വെച്ചിട്ടുണ്ട്… ഉമ്മറത്തു തന്നെ അവരെ കാത്ത് ധാരാളം ആളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു… ദേവു ആണെങ്കിൽ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ പകച്ചുനിന്നു അപ്പോഴാണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പെൺകുട്ടി അവളുടെ കൈയും പിടിച്ച് വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നത്… അപ്പോഴേക്കും വേദയും അവളുടെ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു.. രണ്ടുപേരെയും ആരതി ഉഴിഞ്ഞ അകത്തേക്ക് കയറ്റിയത് ഒക്കെയും ആ പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു..

അവളുടെ ആ ചിരിച്ച മുഖം ദേവുന് ഒരു പുതു പ്രതീക്ഷ തന്നെയായിരുന്നു… വീടിനുള്ളിലേക്ക് നിലവിളക്കും പിടിച്ച് ദേവു വലതുകാൽ വീട്ടിൽ കയറി.. വിളക്ക് പൂജാമുറിയിൽ കൊണ്ട് വെച്ച് അവൾ കണ്ണനോട് എന്തൊക്കെയോ പ്രാർത്ഥിച്ചു… അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുനീർ നിലച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അത് ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. ആരോ അത് തുടച്ചു മാറ്റുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടാണ് ദേവു കണ്ണുകൾ തുറന്നത്.. അവളെ നോക്കി അന്നേരം പുഞ്ചിരിതൂകി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ആ പെൺകുട്ടി… അവൾ ദേവൂനെ ഹാളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.. പിന്നെയുള്ള ചടങ്ങുകൾക്ക് എല്ലാം ദേവു യാന്ത്രികമായണ് നിന്ന് കൊടുത്ത തന്നെ…. അവളെ അസൂയയാലും സ്നേഹത്താലും നോക്കുന്ന കണ്ണുകളെ അവൾ മനപ്പൂർവ്വം തന്നെ ഒഴിവാക്കി കളഞ്ഞു.. ചടങ്ങുകളെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവൾ തന്നെയാണ് ദേവൂനെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയത്… “എന്നെ അറിയില്ലായിരിക്കും അല്ലേ ഞാൻ ഇയാളുടെ നാത്തൂൻ ആണ് കേട്ടോ… പേര് നിഹാര…. ഇപ്പോ ഡിഗ്രി തേർഡ് ഇയർ ആണ്… ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഇയാൾ എന്നെക്കൾ ചെറുതാ.. അപ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങനെ ചേച്ചി എന്നെ വിളിക്കുക…

“അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ചിരിച്ചു… “തന്റെ പേര് ദേവിക എന്നാണല്ലോ ഞാൻ ദേവൂ എന്ന് വിളിക്കാം കേട്ടോ… പിന്നെ ഇത് ഏട്ടന്റെ റൂമാ താൻ ഫ്രഷ് ആയിക്കോ തനിക്ക് ആവശ്യം ഉള്ളത് എല്ലാം കബോർഡിൽ ഉണ്ട്… ഞാൻ താഴേക്ക് പോട്ടേ കുറിച്ച് അമ്മായിമാരെ ഡീൽ ചെയ്യാൻ ഉണ്ട്..”. അതും പറഞ്ഞ് അവൾ താഴേക്ക് പോയി… ദേവൂ ആണെങ്കിൽ വേദയുടെ റൂം മുഴുവൻ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു… വലിയ ഒരു റൂം ആയിരുന്നു അത് അവളുടെ വീടിന്റെ അത്രയ്ക്കും വലുപ്പം അതിനുണ്ട് എന്നുപോലും അവൾ ചിന്തിച്ചു… ഒരു ഭാഗത്ത് നിറയെ പുസ്തകങ്ങൾ ആണ് ഇതെല്ലാം ഇവൻ വായിച്ചത് ആണോ? എന്ന് അവൾ സംശയിച്ചു പോയി… പിന്നെ ആ റൂമിലെ ഭിത്തിയിൽ മുഴുവൻ വേദനയുടെ ഫോട്ടോകൾ ആയിരുന്നു… അത്യാവശ്യം വലിയ ഒരു ഡബിൾകോട്ട് ബെഡും ഒരു സോഫയും ടിവിയും എല്ലാം ആ റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…. പിന്നെ ദേവൂ അധികം നോക്കിനിൽക്കാതെ കബോർഡ് തുറന്നു..

കബോർഡിൽ മുഴുവൻ അവൾക്ക് വേണ്ടുന്ന ഡ്രസ്സുകൾ തന്നെയായിരുന്നു അതിൽനിന്നും ഒരു ചുരിദാർ എടുത്ത് അവൾ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി… തണുത്ത വെള്ളം ദേഹത്തു കൂടെ വീണപ്പോൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം അവൾക്ക് തോന്നി. ആ ശവറിന്റെ ചുവട്ടിൽ അവൾ അവളുടെ കണ്ണുനീർ ഒഴുക്കി കളഞ്ഞു… അവൾ ബാത്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയതും അവളെ കാത്തു നിഹാര ഉണ്ടായിരുന്നു… ” ചേച്ചി ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്നോ ? ” ദേവു മുടി തോർത്തി കൊണ്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു… “ആടോ ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു പിന്നെ ഇയാൾ ഈ ചേച്ചി വിളി ഒന്നു നിർത്തണം കേട്ടോ… എന്നെ നീരു എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി…” “അയ്യോ ഞാൻ പ്രായത്തിനുമൂത്ത വരെ പേര് വിളിക്കാറില്ല..” “അതൊന്നും സാരമില്ല ടോ. ഇപ്പൊ ശരിക്കും താനാ മൂത്തത് കാരണം ഇയാൾ എന്റെ ഏടത്തിയമ്മ ആണല്ലോ…” അതിന് ദേവൂ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്തു… ”

താഴേക്ക് വായോ അവിടെ തന്നെ എല്ലാവരും അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്…” ദേവു മുടി കെട്ടി ഒരു നുള്ള് കുങ്കുമം നിറുകയിൽ ഇട്ട് നീരുനോടൊപ്പം താഴേക്ക് ചെന്നു.. അവിടെ അവൾക്ക് ധാരാളം അപരിചിതമായ മുഖങ്ങൾ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.. പലരും അവളെ പലതരത്തിലാണ് നോക്കുന്നത് ചില പുച്ഛിക്കുന്നു ചിലർ സന്തോഷം കൊണ്ടും അങ്ങനെ പല പല മുഖഭാവങ്ങൾ…. എല്ലാവരോടും വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു ഒരു 8 മണിയോടുകൂടി എല്ലാവരും വീട്ടിൽ നിന്നും പോയി… നീരുനോടൊപ്പം സോഫയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ദേവു.. ” എടാ ഞാനിപ്പോ വരാവേ താൻ എവിടെ ഇരിക്ക് “എന്നും പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി… “എനിക്ക് പറ്റില്ല ഏടത്തി ആ കുട്ടിയെ മരുമകളായി സ്വീകരിക്കാൻ…” “അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ വസുന്ധരെ ആ കുട്ടിയെ കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞുടെ അതൊരു പാവമാ..” ” എന്നുവെച്ച് അതും വേദ… അവൻ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് എങ്ങനെ പോയാലും ആരുടെയെങ്കിലും ഉച്ചിഷ്ടം ആയിരിക്കും അവനും അങ്ങനെ തന്നെയാണല്ലോ…”

“അമ്മ ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ എന്റെ പോലും പ്രായമില്ല ആ കുട്ടിക്ക്.. എന്തിനാ അവളെ കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ എല്ലാം പറയുന്നത് നീരു അവർക്കിടയിൽ കയറി…” ” എങ്ങനെ പറയാതിരിക്കും എല്ലാം നിന്റെ ചേട്ടന്റെ ഓരോ തോന്നിവാസങ്ങൾ അല്ലേ…”വസുന്ദര കയർത്തു “ഇനിപ്പോ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല എന്തായാലും ഏട്ടൻ കല്യാണം കഴിച്ചാല്ലോ അതുമതി…എവിടെയാ ആ കുട്ടിക്കുള്ള പാൽ ഞാൻ അതുകൊണ്ട് കൊടുക്കട്ടെ” അവൾ അവിടെ വച്ചിരുന്ന പാലെടുത്ത് അടുക്കളയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. . ഇതേസമയം ദേവൂ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ കൈ മടക്കി പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഒരിക്കൽ പോലും അവൾ വേദയെ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നത് അവൾക്ക് ഒരു ആശ്വാസമായിരുന്നു… ” ദേവൂടാ ഈ പാല് പിടിക്ക് ഞാൻ റൂമിൽ കൊണ്ടാക്കി തരാം… “എന്നും പറഞ്ഞ് നീരു അവൾക്ക് പാൽ ഗ്ലാസ് നീട്ടി.. ദേവൂnമടിച്ചു കൊണ്ടാണ് ആ ഗ്ലാസ് വാങ്ങിയത്.. നീരു തന്നെയാണ് ദേവൂവിനെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയത്…

അധികം ഒരുക്കങ്ങൾ ഒന്നും റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നത് അവൾക്ക് ഒരു സമാധാനം ആയിരുന്നു… പക്ഷേ അവനെ എങ്ങനെ അവളെ നോക്കി കാണുമെന്നത് അവൾക്ക് ഒരു ഭീതി ഉളവാക്കി… ദേവൂ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് കതക് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്… കതകു തുറന്ന് വരുന്ന വേദയെ കണ്ടതും അവൾ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു… ചെന്നിയിൽ നിന്ന് വിയർപ്പുകണങ്ങൾ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു… “ആഹാ തമ്പുരാട്ടി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു അല്ലെ “അവൻ പുച്ഛം കലർന്ന ചോദിച്ചു… “നീ എന്താടി വിചാരിച്ചത് നിന്നോടുള്ള പ്രേമം മൂത്ത് ആണ് ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടിയത് എന്നോ…?അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും മോളുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ അതങ്ങ് മാറ്റി വെച്ചേക്കണേ….എനിക്ക് വേണ്ടത് എന്റെ ശരീരമാണ് ദേവ…. അത് ഞാൻ ഇന്ന് എന്റെ സ്വന്തമാക്കി ഇരിക്കും” എന്നുപറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. അവന്റെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചതും മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം കാരണം ദേവുന് ശർദ്ദിക്കാൻ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

നിമിഷനേരം കൊണ്ടാണ് ദേവുന്റെ അധരങ്ങൾ അവന്റെ ആധരവുമായി ബന്ധിക്കപ്പെട്ടത്.. തുടരും… എല്ലാവരും അഭിപ്രായം പറയണം സ്റ്റോറിബോർ ആകുന്നുണ്ടോ….? നിങ്ങൾക്ക് സ്റ്റോറി വായിക്കാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ ദയവുചെയ്ത് വായിക്കേണ്ട എന്തിനാണ് നെഗറ്റീവ് കമന്റ് പറയുന്നത് അത് കാണുമ്പോൾ സത്യം പറഞ്ഞാൽ എഴുതാൻ പോലും തോന്നുന്നില്ല… എല്ലാവരെയും ഉദ്ദേശിച്ച് പറഞ്ഞതല്ല… ഒരുപാട് ചേച്ചിമാർ എന്റെ തെറ്റുകളെ തിരുത്തി എന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നുണ്ട്… അവരെയല്ലാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്… തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകും അത് നിങ്ങൾ എനിക്ക് തിരുത്തി തരണം.. പക്ഷേ പക്കാ നെഗറ്റീവ് കമന്റ് അടിക്കുന്നവർ എന്റെ സ്റ്റോറി വായിക്കണമെന്നില്ല… എന്റെ നെഗറ്റീവുകൾ എനിക്ക് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു തരുന്ന വരോട് എനിക്ക് അത് സന്തോഷമാണ് കാരണം ഇനിയും അത് എനിക്ക് എഴുതാൻ ഒരു ഊർജ്ജമാണ്… പക്ഷേ തളർത്തുന്ന കമന്റുകൾ ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ മെന്റലി എന്നെ ഡൗൺ ആകുന്നുണ്ട്… താല്പര്യമുള്ളവർ വായിക്കുക ഒരുപാടു തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ എഴുതുന്നതാണ്…….”തുടരും…. നോവൽ വായിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ പ്രിയവായനക്കാർ എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ഈ പോസ്റ്റ് ലൈക്ക് ചെയ്യണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ നല്ല നല്ല നോവലുകൾ എഴുതാൻ അവർക്ക് പ്രചോദനമാകും. 

അസുരാധിപതി : ഭാഗം 10