🍁തിരികെ 🍁 : ഭാഗം 2

എഴുത്തുകാരി: SHITHI

“എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ട്… എന്തുകൊണ്ടും രഘുവേട്ടനേക്കാൾ നല്ല ആളായതുകൊണ്ട്… മാഷിനേക്കാൾ നല്ലത് ഒരു ഡോക്ടർ തന്നെയാ” കൂടുതലൊന്നും ആ മുഖത്ത് നോക്കി പറയാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ടും വീണ്ടും ആ മനസ്സിനെ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് കുത്തി നോവിക്കാതിരിക്കാനും വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി. “അമ്മു…. ഒന്നിങ്ങോട്ട് വന്നേ…” അമ്മായിടെ വിളിയാണ് പോയി മറഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ ഓർമ്മയിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.. ചാടി പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു ഒരുപാത്രം വെള്ളമെടുത്തു മുഖം കഴുകി തിരിഞ്ഞതും അമ്മായി അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നിരുന്നു. “മോളെ വേണുവേട്ടൻ വന്നിട്ടുണ്ട്.. നീ ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ കൂടി എടുക്ക് ” അമ്മായി അതും പറഞ്ഞ് ഉമ്മറത്തേക്ക് തന്നെ പോയി.

അമ്മായിടെ ഏട്ടനാണ് വേണു.. അമ്മാവന്റെ മരണശേഷം എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് രഘുവേട്ടനും അമ്മായിയും തറവാട്ടിൽ നിന്ന് പോന്നപ്പോൾ അവർക്ക് താങ്ങായത് അമ്മായിയുടെ ഈ ഏട്ടനാണ്.. രഘുവേട്ടനെ പഠിക്കാൻ സഹായിച്ചതും ഈ വീട് വെക്കാൻ സഹായിച്ചതും എല്ലാം ഈ അമ്മാവനാണ്. വെള്ളം തിളച്ച് പൊങ്ങിയതും ചായപ്പൊടി ഇട്ട് വാങ്ങിവെച്ചു.. അല്പം മധുരം ഇട്ട് ഒരു ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് അത് പകർന്നു ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. ചായ അമ്മാവന് നീട്ടുമ്പോൾ രഘുവേട്ടനെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി.. തന്നെ കാണുമ്പോൾ വലിഞ്ഞു മുറുകുന്ന മുഖം പതിവില്ലാതെ ശാന്തമായിരുന്നു.. ഒരുപക്ഷേ തൊട്ടുമുൻപിൽ ഇരിക്കുന്നു അമ്മാവനോടുള്ള ബഹുമാനം കൊണ്ടാവാം.. അമ്മാവനിൽ മാത്രമാണ് ശ്രദ്ധ… അറിയാതെ പോലും ആ കണ്ണുകൾ അവൾക്കുനേരെ നീണ്ടില്ല.. ‘

“സുഖണോ കുട്ട്യേ നിനക്ക് “വേണുമാമ ചോദിച്ചപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അതെയെന്നവൾ തലയാട്ടി.. അവിടെ തന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് തിരിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.. ഇടനാഴിയിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ അമ്മാവന്റെ സംസാരം കേട്ട് ഞെട്ടി അവൾ ഭിത്തിയിലേക്ക് ചേർന്നുനിന്ന് അത് ശ്രവിച്ചു.. “രാധിക നാളെ ഇങ്ങ് വരും..അടുത്താഴ്ച തന്നെ രണ്ടുപേരുടെയും കല്യാണം നടത്തിയാലോന്നാ.. പണിക്കരെ കണ്ട് തീയതി കുറിച്ചു.. നേരത്തെ പറഞ്ഞു വെച്ചതായതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്കും പ്രശ്നമുണ്ടാവില്ല വിചാരിച്ചു” ” ഞങ്ങൾക്ക് എന്തു പ്രശ്നം ഏട്ടാ.. എത്രയും പെട്ടെന്നായ അത്രയും നല്ലത്..രാധിക മോൾ രഘുവിന്റെ പെണ്ണായി ഈ വീട്ടിലേക്ക് കേറി വരുന്നേകാൾ വലിയ സന്തോഷം വേറെ ഉണ്ടോ” സന്തോഷത്തോടെ അമ്മായി പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ആകെ തകർന്നു പോയി..

പിന്നെ ഒന്നും കേൾക്കാൻ നിന്നില്ല.. വേഗം അടുക്കള വശത്തൂടെ ഇറങ്ങി തൊഴുത്തിന് അടുത്ത് പോയിരുന്നു.. ഉള്ളിനുള്ളിൽ എവിടെയോ മുള്ളുകൾ കുത്തി ഇറങ്ങുന്നത് പോലെ.. വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. കണ്ണിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന ചൂട് കണ്ണീർ പോലും മനസ്സിന്റെ ഭാരത്തെ, ഉള്ളിലെ നോവിനെ ശമിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയാൻ പോലും കഴിയാതെ മൗനമായി കണ്ണീരിനെ ഒഴുക്കിവിട്ടു.. വേണുമാമ പോകാൻ നേരം അടുക്കളയിൽ നിന്നും അമ്മായിടെ വിളി കേട്ടെങ്കിലും അങ്ങോട്ടു പോയില്ല.. “നീ ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കാ.. വീണുവേട്ടൻ പോകാൻ നേരം ഞാൻ നിന്നെ എത്ര വിളിച്ചു അറിയോ..”പിന്നിൽ നിന്നും അമ്മായിടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് പശുക്കിടാവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. “ഈ പശുക്കുട്ടി കരയുന്ന കേട്ടപ്പോ വന്നതാ..

അമ്മായി വിളിച്ചത് ഞാൻ കേട്ടില്ല” അമ്മായിയിൽ നിന്നും മുഖം മറച്ച് പശുക്കിടാവിന്റെ കെട്ടഴിച്ച് തള്ള പശുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പിടിച്ചുകെട്ടി.. ” ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് നീ അങ്ങോട്ട് വാ ഒരുകൂട്ടം പറയാനുണ്ട് ” “ഇപ്പൊ വരാം അമ്മായി ” പറഞ്ഞതും അമ്മായി തിരിഞ്ഞുനടന്നു.. നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്.. അല്ലെങ്കിലും തനിക്കു മാത്രമാണ് സന്തോഷമില്ലാത്തത്.. ചിലപ്പോ രഘുവേട്ടനും നല്ല സന്തോഷത്തിലായിരിക്കും.. പിന്നെ തനിക്ക് മാത്രം എന്തിനാണ് ദുഃഖം.. ഒരിക്കൽ താനായിട്ട് വേണ്ടെന്നു വച്ചതാണ്.. ഇപ്പൊ വീണ്ടും ആഗ്രഹിക്കാൻ തനിക്ക് ഒരു അർഹതയുമില്ല.. എല്ലാരുടെയും ഒപ്പം കൂടണം.. എല്ലാരുടെയും സന്തോഷത്തിനൊപ്പം താനും പങ്കുചേരണം..മനസ്സിനെ ഒന്നുകൂടി പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.. “അമ്മായി തെരു ഞാൻ ചെയ്യാം ” അമ്മായിടെ കയ്യിൽ നിന്നും പാത്രം വാങ്ങി കഴുകാൻ തുടങ്ങി. ” നമ്മുടെ രഘുവിന്റെ കല്യാണം തീരുമാനിച്ചു കേട്ടോ..

രാധികയായിട്ട്.. നാലഞ്ചു മാസായി ഉറപ്പിച്ചിട്ട്..ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ കല്യാണത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞ ദേഷ്യപ്പെട്ടിരുന്നവനാ.. ഒരിക്കൽ രാധിക ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞ് ഏട്ടൻ എവിടെ വന്ന് പറഞ്ഞപ്പോളാ അറിയുന്നത് അവളെ ഇഷ്ടാന്ന് അവൻ പറഞ്ഞൂന്ന്.. രണ്ടും തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലായിരുന്നു തോന്നണു.. ഏട്ടനും എതിരൊന്നും പറഞ്ഞില്ല… ഇന്ന് ഏട്ടൻ പോയി തീയതി കുറിച്ചുത്രേ..അടുത്ത ആഴ്ചയാ.. ഇനിയിപ്പോ കുറച്ചു ദിവസമേ ഉള്ളൂ.. തിരക്ക് കൂടും ട്ടോ”അമ്മായിടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചതൊക്കെ ആ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായി.. ഉള്ളിൽനിന്നും പൊട്ടിവരുന്ന സങ്കടം അടക്കിപ്പിടിച്ച് അമ്മായിയെ നോക്കി ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി.

“അവൾ വന്ന നിന്നോട് കാണിക്കണ ദേഷ്യമൊക്കെ കുറയും..പിന്നെ അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടതിന്റെ പേരിൽ എന്റെ കുട്ടി കരയേണ്ടിവരില്ല”കവിളിലൂടെ അമ്മായി ഒന്ന് തലോടി. “അല്ല നിന്റെ കണ്ണും മുഖവും എന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കണേ” അമ്മായിടെ ചോദ്യം കേട്ട് എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ അവൾ കുഴങ്ങി. “അത്… അത് പശുവിന്റെ വാല് കൊണ്ടതാ” ” വേദനയുണ്ടോ” “ഇല്ല അമ്മായി ” “മ്മ്ഹ്..ഞാൻ ഒന്നു പോയി കിടക്കട്ടെ.. കാലിന് നല്ല വേദന..ഏട്ടൻ വിളിച്ചപ്പോൾ ട്യൂഷന് വന്ന കുട്ടികളെ പറഞ്ഞുവിട്ടു രഘു ഏട്ടന്റെ ഒപ്പം പോയി.. ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ ചാരിയിട്ടെ ഉള്ളൂ ട്ടോ അമ്മു ” റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അമ്മായി പറഞ്ഞതിന് അവൾ മൂളി. ഏറെ വൈകിയാണ് രഘു തിരിച്ചുവന്നത്..

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അമ്മായി നേരത്തെ കിടന്നിരുന്നു… അവൻ കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും അമ്മു മേശമേൽ അത്താഴം കൊടുന്നു വെച്ച് വാതിലിന്റെ മറവിലേക്ക് മാറിനിന്നു.. എത്രയൊക്കെ സ്വയം പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചിട്ടും അവനെ തേടി പോകുന്ന കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. വേദനയും പരിഭവവും ആയിരുന്നു ആ മിഴിനീരിൽ നിറയെ. വേഗം കഴിച്ചവൻ റൂമിൽ ചെന്നു കിടന്നു.. ഓരോ ചിന്തകൾ അസ്വസ്ഥപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ് കോലായിലേക്ക് നടന്നു..കോലായിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴാണ് അടുക്കളയിൽനിന്നും വെളിച്ചം കാണുന്നത്.. സമയം ഒരുപാട് വൈകിയതു കൊണ്ട് തന്നെ തെല്ലൊരു സംശയത്തോടെ അവൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.. വാതിൽക്കൽ എത്തിയതും കണ്ട കാഴ്ചയിൽ അവന്റെ ഹൃദയം വിങ്ങി………(തുടരും )….

തിരികെ : ഭാഗം 1