Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 10

രചന: Zquadiee

" ഗുഡ് മോർണിംഗ്..... " കോഫീ കപ്പും ആയി സോഫയിലേക്ക് വന്നിരുന്നു കൊണ്ട് നിവിയെ നോക്കി അഖി പറഞ്ഞതും നിവി അവനെ നോക്കി ന്യൂസ്‌ പേപ്പർ ലേക്ക് ശ്രദ്ധ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട്...... " സത്യങ്ങൾ മറച്ചു വെച്ച സുഹൃത്തിനെ തല്ലി കൊന്നു...... " ( നിവി ) കാപ്പി കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അഖി പെട്ടെന്ന് തരിപ്പിൽ കയറി ചുമക്കാൻ തുടങ്ങിയതും നിവി അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി...... " എന്താടാ.... മെല്ലെ കുടിച്ചാൽ മതി...... ആരും എടുത്ത് കൊണ്ട് പോവില്ല 😌 " ( നിവി ) " ഹാ..... നീയെന്താ വായിച്ചേ...... " ( അഖി ) " ഓരോ വാർത്തയെ...... ഫ്രണ്ട് ന്റെ നല്ലതിനാണ് അതിനാണ് ന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഒരുത്തൻ പല സത്യങ്ങളും അവനിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ചു..... സത്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞതും അവൻ ഇവനെ അങ്ങ് കൊന്നു..... അവനൊക്കെ അങ്ങനെ തന്നെ വേണം..... ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന് വെച്ച് എന്തും ചെയ്യാവോ..... ഏതേലും നല്ല ഫ്രണ്ട് ചെയ്യേണ്ട കാര്യം ആണോ ഇത്..... " ( നിവി ) " ഏയ്‌..... നെവർ എവെർ..... " ( അഖി ) " ഹ്മ്മ്..... ഇവനെ പോലെയുള്ളവന്മരെ ഒന്നും ഫ്രണ്ട് എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല..... " ( നിവി ) " അങ്ങനെ പറയരുത്..... അവൻ മറ്റവന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയല്ലേ..... " ( അഖി ) " എന്തിനായാലും ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തെറ്റാ..... ഒരു സുഹൃത്ത് എപ്പോഴും മനസ്സറിഞ്ഞു കൂടെ നിൽക്കുന്നവൻ ആയിരിക്കണം..... അല്ലാതെ അവന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു വേദനിപ്പിക്കുന്നവൻ ആവരുത്..... " ( നിവി ) " നൈസ്..... അതെ ഇനി ആ കൊന്നവന്റെ സ്ഥാനത് നീയും മരിച്ചവന്റെ സ്ഥാനത്ത് ഞാനും ആണേൽ നീ എന്നാ ചെയ്തേനെ..... " ( അഖി ) " അവനെ പോലെയൊന്നും അല്ല ഞാൻ എന്ന് നിനക്ക് അറിഞ്ഞു കൂടെ......

ഇഞ്ചിഞ്ചായി ഇല്ലാതാക്കും ഞാൻ അവനെ....... " ( നിവി ) " സബാഷ്...... " ( അഖി ) അഖിയുടെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന ഓരോ ഭാവവും കണ്ട് നിവി ക്ക് നല്ല രീതിയിൽ ചിരി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് മറച്ചു വെച്ച് ഇരിക്കുവാണ് നിവി..... ഇതേ സമയം ഇവർ പറയുന്നതെല്ലാം കേട്ട് നിൽക്കുന്ന ആധുവിനെയും കൃതിയെയും അവർ കണ്ടില്ലായിരുന്നു...... "ചേച്ചി ഞാൻ വിവാഹം കഴിയും മുന്നേ വിധവ ആവും ന്ന് ആണ് തോന്നുന്നത്......" ( ആധു ) " വിവാഹം കഴിയാതെ എങ്ങനെയാ വിധവ ആവാ.....?? " ( കൃതി ) " എന്റെയും അഖിയേട്ടന്റെയും കല്യാണത്തിൻ മുന്നേ മിക്കവാറും ഏട്ടൻ അഖിയേട്ടനെ കൊല്ലും..... അങ്ങനെ..... " ( ആധു ) " എന്നാലും...... " ( കൃതി ) " ഒരു എന്നാലും ഇല്ല..... ഇനിയിപ്പോ അഖിയേട്ടനെ എങ്ങനെയാ രക്ഷിക്കാ....?? " ( ആധു ) " ആവോ..... എല്ലാം നിങ്ങളെ രണ്ട് പേരുടെയും പ്ലാൻ അല്ലെ..... " ( കൃതി ) " ഏഹ്..... ചേച്ചിയും സമ്മതിച്ചതല്ലേ.... " ( ആധു ) " അത് അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യം അതായിരുന്നു..... ഇന്ന് ഇപ്പൊ ഈ സാഹചര്യം ആണ്..... സാഹചര്യങ്ങൾക്ക് അനുസരിച് എല്ലാം മാറി മറിയും...... 😌 " ( കൃതി ) " അല്ല ഞാൻ കോഫീ കൊടുക്കാൻ വന്നതല്ലേ..... ഞാൻ പോയി എന്റെ സഖാവിന് ഇത് കൊടുക്കട്ടെ..... എന്നിട്ട് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാനുണ്ട്...... " ( കൃതി )

കയ്യിലെ കോഫി കപ്പ്‌ ലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ആധു നോട്‌ പറഞ്ഞവൾ അവനരികിലെക്ക് നടന്നു...... " സഖാവും ഒരു തുമ്പിയും..... മിക്കവാറും ഈ തുമ്പി എന്റെയും അഖിയേട്ടന്റെയും ജ്യൂസിലെ തുമ്പി ആവും...... " ( ആധു ) [ ലെ റീഡേഴ്‌സ് : ജ്യൂസ്‌ ലെ തുമ്പിയോ 👀 ലെ ആധു : യെസ് യെസ്.... ലൈക്‌ കഞ്ഞിയിലെ പാറ്റ 😌 ] കൃതി വരുന്നത് കണ്ടതും അഖി ദയനീയതയോടെ അവളെ നോക്കി..... അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായെങ്കിലും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ അവൾ അവനെ നോക്കിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു നിവിക്ക് നേരെ കോഫീ നീട്ടിയതും അവനത് വാങ്ങി കൊണ്ട്...... " തുമ്പി ആ ഫാൻ ന്റെ സ്പീഡ് ഒന്ന് കൂട്ടിയേക്ക്......... " ( നിവി ) ഫാനിന്റെ കീഴിൽ ഇരുന്നിട്ടും വിയർക്കുന്ന അഖിയെ നോക്കി കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അഖിയും അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്..... " ഇനി കൂട്ടാനും മാത്രം ഒന്നുമില്ല.... ഫുൾ സ്പീഡിൽ ആണ്...... " ( കൃതി ) " പിന്നെ എന്താടാ നീ ഇങ്ങനെ വിയർക്കുന്നെ..... എന്തേലും ടെൻഷൻ ഉണ്ടോ...... " ( നിവി ) " ആവോ..... " ( അഖി ) " വെയിറ്റ്..... ഏട്ടൻ എന്താ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചേ..... 👀 " ( ആധു ) ആധു മുന്നിലേക്ക് വന്നു ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് അഖിയും അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്...... " തുമ്പി എന്ന് എന്തെ...... " ( നിവി ) കോഫീ ഒരു സിപ് കുടിച്ചു നിവി പറഞ്ഞതും അഖിയുടെ ഉള്ളിൽ കൂടെ ഒരു മിന്നൽപിണർ മിന്നിയതും ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു..... ദയനീയതയോടെ അവൻ കൃതിയെ നോക്കിയതും അവൾ മേലോട്ട് നോക്കി നിൽക്കുവാ.....

" ശെരി ന്നാൽ..... അമ്മ വിളിച്ചാരുന്നു..... വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ട്..... എന്നെ വല്ലാതെ മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നു ന്ന്..... ഇപ്പോഴാ ഓർമ വന്നത്...... " ( അഖി ) നിവിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അഖി അകത്തേക്ക് ഓടാൻ നിന്നതും അവന്റെ ഷർട്ട്‌ ന്റെ കോളറിൽ നിവിയുടെ പിടി വീണിരുന്നു..... പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ തൂക്കിയെടുക്കും പോലെ അവനെ എടുത്ത് നേരെ നിർത്തി ഷർട്ട്‌ ന്റെ കൈ മടക്കി വെച്ചവൻ അഖിയെ നോക്കി...... " അവസാനമായി എന്തേലും പറയാനുണ്ടോ.....?? " ( നിവി ) " അതെന്താ അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം..... ഡാ..... ഇത്തവണത്തേക്ക് ഒന്ന് ക്ഷമിക്കെടാ...... ഒന്നുവില്ലേലും ഞാൻ കാരണം നിനക്ക് നിന്റെ തുമ്പി നെ കിട്ടിയിലെ.... ല്ലേ..... നീ ഇനി എന്നെ കൊന്നാൽ പിന്നെ എന്റെ പെണ്ണിനാരാ......?? " ( അഖി ) " ഇതിനെ ഞാൻ..... നോക്കി നിൽക്കാതെ കൊല്ല് ഏട്ടാ..... മരിക്കാൻ പോവുമ്പോഴും അവന്റെ ഒരു പെണ്ണ്..... അവൾക്കാരും വേണ്ട..... താൻ എന്തായാലും വേണ്ട..... " ( ആധു ) " ആധു നോ നോ...... അങ്ങനെ ഒന്നും പറയരുത്...... " ( അഖി ) " 😏😏 " ( ആധു ) അഖി മുഖത്ത് നിഷ്കളങ്കതയും ദയനീയതും വാരി വിതറി കൊണ്ട് നിവിയെ നോക്കി നിൽകുവാ...... അവന്റെ ആ എക്സ്പ്രേഷൻ കൂടിയായതും കൃതി ചിരി അടക്കാൻ വയ്യാതെ ചിരിച്ചു പോയി.....

അത് പതിയെ നിവിയിലേക്കും ആധുവിലേക്കും പടർന്നു..... അഖി ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്നറിയാതെ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ നിൽക്കുവാ...... ശബ്ദം കേട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്ന രേവതി കാണുന്നത് നിന്നും ഇരുന്നും ഒക്കെ ചിരിക്കുന്ന ഇവരെയാണ്...... " ഇവിടെ എന്താ " ( രേവതി ) " പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നൂല്ല അമ്മ...... ഒരു നാടകത്തിന്റെ എൻഡിങ് ആയിരുന്നു..... " ( നിവി ) " നാടകോ..... എന്താ മോളെ..... " ( രേവതി ) " അതൊക്കെ മോൾ വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു തരും..... ഇപ്പൊ എനിക്ക് ഇവനെ കൊണ്ട് ഒരു ആവശ്യം ഉണ്ട്...... " ( നിവി ) അഖിയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് കൃതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു...... കൃതി രേവതിയോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ആധുവിനെയും കൂട്ടി അകത്തേക്കും...... 🥀 " ആശ്രയ നെ എന്ത് ചെയ്യാനാ പ്ലാൻ...... " ( നിവി ) " അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് പ്ലാൻ ഒന്നുമില്ല..... " ( അഖി ) " അവളെ അമ്മയെ അറിയാലോ..... അന്ന് അവർ ഇരിക്കുന്ന പൊസിഷനിൽ അല്ല ഇന്ന്..... ഒരു മിനിസ്റ്റർ ആണ്..... " ( നിവി ) " ഐ നോ..... പക്ഷെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ..... " ( അഖി ) " അവളെ ഫ്രീ ആക്കിയേക്ക്..... ഇനി പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ലല്ലോ..... ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞല്ലോ..... എന്തായാലും അവളെ തുറന്ന് വിട്ടാൽ നേരെ എന്റെ അടുത്തോട്ടു തന്നെ വരുമല്ലോ..... അടുത്ത നാടകവുമായി.....

അന്ന് അവൾ ചെയ്തതിന്റെയൊക്കെ മുതലും പലിശയും പലിശ ടെ പലിശയും ഒക്കെ കൊടുത്ത് ഈ ചാപ്റ്റർ നിർത്താം..... " ( നിവി ) " ശെരിയാ.... അവളെ ഇങ്ങനെ വെക്കുന്നത് റിസ്ക് ആണ്..... പക്ഷെ അവൾ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ അത് കൃതി ക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്‌നം ആവോ...... വിചാരിക്കുന്നത് പോലെയല്ല ഏകദേശം ഒരു സൈക്കോ ആണവൾ..... " ( അഖി ) " എന്റെ പെണ്ണിനെ നോക്കാൻ എനിക്കറിയാം..... " ( നിവി ) " എപ്പോഴും നീ അവളെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം എന്നില്ല നിവി..... " ( അഖി ) " എന്ന് വെച്ച് അവളെ ഇങ്ങനെ എത്ര കാലം എന്ന് വെച്ച അവിടെ വെക്കാ..... എന്റെ മുന്നിൽ ഇപ്പൊ ഈയൊരു വഴിയേ ഉള്ളൂ..... " ( നിവി ) " ഐ തിങ്ക് സൊ..... അത് തന്നെയാ നല്ലത്..... നമ്മളൊക്കെ ഇല്ലേ..... സിദ്ധു നെ വിളിച്ചു പറയാം ല്ലേ...... " ( അഖി ) " ഹാ..... " ( നിവി ) അഖി സിദ്ധു നെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു നിവിയെ നോക്കിയതും അവൻ എന്തോ വലിയ ആലോചനയിൽ ആണ്...... " എന്താടാ...... " ( അഖി ) " ഇന്നലെ തുമ്പി ന്റെ ഫോണിലേക്ക് കുറച്ചു മെസേജ്‌സ് വന്നായിരുന്നു..... അവൾ പറഞ്ഞത് വെച്ച് നോക്കുവാണേൽ എന്നെ ഇല്ലാതാക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നൊരാൾ..... എന്നാൽ ഞാൻ നോക്കുമ്പോഴേക്കും ഫോൺ ആകെ ബ്ലാങ്ക് ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..... ആരോ ഹാക്ക് ചെയ്ത പോലെ..... എന്താ സംഭവം ന്ന് മനസ്സിലാവുന്നില്ല..... " ( നിവി )

" അടുത്ത കുരിശ്..... ഇതെന്താ പബ്ജി എങ്ങാനും ആണോ...... " ( അഖി ) " നീ ഏതായാലും സിദ്ധു നോടും കിരണിനോടും വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പറയ്..... അവനിതൊക്കെ തന്നെയല്ലേ പണി..... " ( നിവി ) " ഹെലോ..... ഞങ്ങളെ സോഫ്റ്റ്‌വെയർ എഞ്ചിനീർസ് ആണ് അല്ലാതെ ഹാക്കർസ് അല്ല...... " ( കിരൺ ) " അപ്പൊ നിങ്ങൾ ഹാക്കിങ് ചെയ്യാറെ ഇല്ല..... " ( നിവി ) " അത് പിന്നെ അങ്ങനെ ഉള്ള ചില സാഹചര്യങ്ങൾ വരുമ്പോൾ മാത്രം..... " ( സിദ്ധു ) " ആഹാ.... എന്നാൽ അത് പോലെയുള്ള ഒരു സാഹചര്യം വന്നിട്ടുണ്ട്..... " ( അഖി ) " എന്ത് സാഹചര്യം..... 👀 " ( സിദ്ധു ) " അതൊക്കെ പിന്നെ പറയാം..... നീയൊക്കെ എന്താ ഇവിടെ..... ആശ്രയ നെ എന്ത് ചെയ്തു...... " ( അഖി ) " ഞങ്ങൾ ജസ്റ്റ്‌ ഒന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത..... അവൾക്ക് ഇത്തിരി എങ്കിലും രക്ഷപ്പെടണം എന്ന ചിന്ത ഉണ്ടേൽ അവൾ പോയിട്ടുണ്ടാവും.... ഇല്ലേൽ അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും..... ഏതായാൽ എന്താ..... പിന്നെ നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് അഖി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വരാം ന്ന് വെച്ചു...... " ( കിരൺ ) " എന്നാൽ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം..... എന്റെ ഒരു നിഗമനം വെച്ച് അവൾ വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ ആണ് ചാൻസ്..... " ( അഖി ) " എന്റെയും...... " ( നിവി ) " ഞങ്ങളും ഉണ്ട്..... അവളെ അഭിനയം ഒക്കെ ഒന്ന് കണ്ട് മാർക്ക്‌ ഇടലോ..... 🤪 " ( സിദ്ധു )

" അതെന്തായാലും 10 / 10 ആണ്...... വേറെ ലെവൽ ആണ് അഭിനയത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ..... സ്പെഷ്യലി ഇവന്റെ മുന്നിൽ..... " ( അഖി ) നാല് പേരും കൂടി വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നതും ആദുവും കൃതിയും ഫോട്ടോഗ്രാഫിൽ ആണ്..... ആധു സെൽഫി എടുത്ത് കൂട്ടുമ്പോൾ കൃതി പ്രകൃതിയെ പകർത്താൻ ശ്രമിക്കുവായിരുന്നു...... " തുമ്പി വിത്ത്‌ another തുമ്പി..... വൗ..... " ( അഖി ) ഒരു ഇലയുടെ തുമ്പിൽ ഇരിക്കുന്ന തുമ്പിയെ ക്യാമെറയിലേക്ക് പകർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന കൃതിയെ നോക്കി അഖി പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കിയത്..... അവന് നേരെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൾ സംശയ ഭവത്തോടെ സിദ്ധുവിനെയും കിരണിനെയും നോക്കി..... " സിദ്ധാർഥ്..... " " കിരൺ..... " " അലങ്കൃത..... " കൃതി അലങ്കൃത എന്ന് പറഞ്ഞതും അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കുവാണ് നിവി..... കൃതി അത് കണ്ടെങ്കിലും അവളത് കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ അവരോട് സംസാരിച്ച നിൽക്കുവാ...... നിവി അകത്തേക്ക് കയറി നേരെ റൂമിലേക്ക് ചെന്ന് ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്തതിനു ശേഷം...... "തുമ്പി......" " തുമ്പി..... " " അവനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ അലറുന്നെ..... " ( കിരൺ ) " ആവോ..... " ( കൃതി ) " എന്തേലും കാര്യം കാണും.... നീ ചെല്ലാൻ നോക്ക്.... അവനെ ദേഷ്യം കേറ്റണ്ട..... " ( അഖി ) " ഹാ..... " ( കൃതി ) അഖി പറഞ്ഞതും കൃതി അവരോട് പറഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് നടന്നു..... അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിറയെ നിവി എന്തിനായിരുന്നു വിളിച്ചത് എന്നൊരു ചോദ്യം മാത്രം ആയിരുന്നു.......

കൃതി റൂമിലെത്തിയതും കാണുന്നത് ഫോണിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്ന നിവി നെയാണ്..... അവൾ ഡോറിൽ ചാരി നിന്ന് അവനെ തന്നെ നിരീക്ഷിക്കുവാണ്..... " തുമ്പി..... " ഫോണിലേൽക് നോക്കി തന്നെ അവൻ വിളിച്ചതും കൃതി ഒരു പുരികം ഉയർത്തി അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു..... വീണ്ടും വിളിക്കാനായി തലയുയർത്തി നോക്കിയ നിവി കാണുന്നത് അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന കൃതിയെ ആണ്..... അവളെ കണ്ടതും അവൻ എഴുന്നേറ്റ് അവൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നു...... " എന്തിനാണാവോ ഇങ്ങനെ കിടന്ന് വെറുതെ അലറിയെ..... " ( കൃതി ) " അന്ന് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ..... അലങ്കൃത അവ്യുക്ത് വിഹാൻ എന്നൊക്കെ..... ഇന്ന് എന്തെ അതൊന്നും വന്നില്ലേ..... " ( നിവി ) " ഓ.... അതാണോ..... അന്ന് എന്റെ ഭർത്തു പറഞ്ഞു അതിനുള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല എന്ന്..... അതോടെ ഞാൻ അത് മറന്നു..... " ( കൃതി ) പതിയെ നിവിയുടെ മുഖമാകെ ചുവപ്പ് നിറം പടരാൻ തുടങ്ങി...... " എന്നാ ഗ്ലാമറാ ഇപ്പൊ എന്റെ സഖാവിനെ കാണാൻ...... " ( കൃതി ) കാര്യങ്ങൾ കൈ വിട്ട് പോവുമെന്ന് തോന്നിയത്തും അവന്റെ മീശയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞതും അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൻ അവളെ അദരങ്ങളിലേക്ക് അതിന്റെ ഇണകളെ ചേർത്തു വെച്ചു...... " നിവി...... " അപ്രതീക്ഷിതമായി അങ്ങനെ ഒരു ശബ്ദം ഉയർന്നതും ഞെട്ടലോടെ അവൾ അവനിൽ നിന്ന് അടർന്നു മാറി..... ശബ്ദം കേട്ടയിടത്തേക്ക് നോക്കിയ നിവി കാണുന്നത് കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവരെ നോക്കി നിൽക്കുവാ ആശ്രയെ ആയിരുന്നു........ ____To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...