Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 12

രചന: Zquadiee

പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന മരങ്ങളെ നോക്കി ഒഴുകുന്ന കണ്ണീരിനെ വക വെക്കാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുവാണ് കൃതി..... നടന്നതൊന്നും ഇപ്പോഴും അവൾക്ക് അക്‌സെപ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നവ ആയിരുന്നില്ല..... കൃതിയുടെ മൗനം കാർത്തിക് നെ ഏറെ തളർത്തിയിരുന്നു..... സാധാരണ അവനെ കണ്ടാൽ നിഴൽ വെട്ടത് നിന്ന് മാറാത്തവൾ ആണ് ഇന്ന് അപരിച്ചതരെ പോലെ എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറി നിശബ്ദമായി ഇരിക്കുന്നത്....... എത്ര വളർന്നാലും അവൾ ഇന്നും അവന് അവന്റെ കുഞ്ഞനിയത്തി തന്നെയായിരുന്നു..... അവളിലെ ഈ മാറ്റം അവനെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു..... കാർ ഒരു സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കി ഇട്ട് അവൻ കൃതിയെ നോക്കി..... അവൾ ഒന്നും അറിയാതെ എവിടെയോ നോക്കിയിരിക്കുവാ....... " കൃതി..... " ( കാർത്തിക് ) " കൃതി..... " അവളിൽ നിന്ന് മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് കണ്ടതും ശബ്ദം ഉയർത്തിയവൻ വിളിച്ചതും കൃതി ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ ഞെട്ടി കൊണ്ടവനെ നോക്കി....... " എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നെ.... അവന് വേണ്ടിയോ..... എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല ഒന്നും..... നിന്നെ അത്ര പോലും വിശ്വാസം ഇല്ലാത്ത ഒരുത്തനെ എന്തിന്റെ ആവശ്യതിനാ നീ സ്നേഹിക്കുന്നെ......?? " ( കാർത്തിക് )

മറുപടി ആയി പറയാൻ ഒന്നും കൃതിക്ക് മുന്നിൽ ഇല്ലായിരുന്നു..... അവൾ മൗനമായി തന്നെ ഇരുന്നു...... " നിന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ടാൽ അച്ഛന്റെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും.....?? നിന്റെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും..... നിവിയെ ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം..... " ( കാർത്തിക് ) " വേണ്ട..... ഏട്ടൻ അത് വിട്ടേക്ക്.... എനിക്ക് ആരുടേയും തുമ്പി ഒന്നും ആവണ്ട..... നിങ്ങളെ കൃതി ആയാൽ മതി..... അതിലപ്പുറം ഒന്നും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നും ഇല്ല ഇനി ആഗ്രഹിക്കുകയും ഇല്ല..... " ( കൃതി ) കണ്ണൊക്കെ തുടച് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞതും കാർത്തിക് ഒരു ചിരിയോടെ അവളെ തലയിൽ തലോടി കാർ എടുത്തു..... യാത്രയിലുടനീളം കൃതി എല്ലാം മറന്ന് അവന്റെ ആ പഴയ അനിയത്തി ആയി മാറി...... അവളുടെ ചിരിയും കളിയും തെളിച്ചം ഇല്ലാതെ ആണെങ്കിലും വീണ്ടും വന്നു..... അതൊക്കെ അവളുടെ അഭിനയം മാത്രമാണെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും കാർത്തിയും അവൾക്കൊപ്പം നിന്നു...... വീട്ടിൽ എത്തിയതും ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങിയ കൃതി കാണുന്നത് അവരെ കാത്തെന്ന പോലെ പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന ദേവനെ ആണ്...... ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ അയാൾക്കരികിലേക്ക് ഓടി..... " മിസ് യു അച്ഛേ...... 😘 " ( കൃതി ) " മിസ് ഒക്കെ പിന്നെ..... കഴിക്കാൻ വല്ലതും തരാവോ..... " ( കാർത്തിക് )

" നിന്നോട് കഴിച്ചിട്ട് പോവാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ..... അതെങ്ങെനെയാ പെങ്ങളെ കാണാതെ മോൻ ഒന്നും ഇറങ്ങില്ലല്ലോ..... " അനുരാധ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു പറഞ്ഞതും കാർത്തി മുഖം കൊട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു..... കൃതി വാ പൊത്തി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും കാർത്തി അവളുടെ തലയിൽ കൊട്ടി അകത്തേക്ക് ഓടി..... പിന്നാലെ കൃതിയും...... ഇതേ സമയം അതൊക്കെ നോക്കി ഒരു ചിരിയോടെ നിൽക്കുവായിരുന്നു ദേവനും അനുരാധയും...... ✨️ 🥀 കാർത്തിക്...... ആളെ നേരത്തെ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടില്ല ല്ലേ..... ദേവന്റെയും അനുരാധയുടെയും ആദ്യ പുത്രൻ ആണ് കാർത്തിക് എന്ന കാർത്തി..... കൃതിയുടെ ഏട്ടൻ..... ആൾ യു എസ് ൽ ആണ്..... വർക്കിംഗ്‌..... ഇടയ്ക്ക് ലീവിന് നാട്ടിലേക്ക് വരും..... അങ്ങനെ വന്നതാണ്..... എയർ പോർട്ടിൽ നിന്ന് വന്നയുടനെ കൃതിയെ കാണാനായി നിവിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയതാണ് അവൻ..... നിവിയുമായുള്ള വിവാഹത്തിന് ആദ്യമേ കാർത്തി ക്ക് അത്ര താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു..... എല്ലാം വഴിയേ ശെരി ആവും എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ ആണ് അവൻ സമ്മതിച്ചത്..... എന്നാൽ അതെല്ലാം വെള്ളത്തിൽ വരച്ച വര പോലെയായി മാറി ഇന്ന് അവിടെ നടന്നത്...... 🥀 എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നടക്കുവാണ് ആധു..... നിവിയുടെ നിസ്സഹായത നിറഞ്ഞ മുഖം മനസ്സിൽ വരുന്തോറും അവൾക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി അവളോട് തന്നെ..... ഒരിക്കൽ പോലും ഏട്ടനെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും..... എന്നാൽ ഇന്ന്.....

അവന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ചിന്തിക്കാതെ പോയതിന്റെ എല്ലാ വിധ ദേഷ്യവും അവളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു...... ഏട്ടൻ എന്നതിലുപരി അവൻ അവൾക്ക് അച്ഛൻ കൂടിയായിരുന്നു..... അവനോടൊപ്പമുള്ള ഓരോ നിമിഷവും അവൾക്കുള്ളിലൂടെ കടന്നു പോയി...... നിയന്ത്രണമില്ലാതെ കണ്ണുനീർ കവിളിനെ തൊട്ട് തലോടി നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു...... പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഒരു കാർ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നതും ഞെട്ടലോടെ അവൾ അവിടെ സ്റ്റക്ക് ആയി നിന്നു..... ഡോർ തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന ആളെ കണ്ടതും അവൾ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ട് കണ്ണൊക്കെ തുടച് അവനരികിലേക്ക് ഓടി..... " പോവാം..... " ( ആധു ) " എങ്ങോട്ട്..... 🙄 " ( അഖി ) " ഇയാളെ വീട്ടിലേക്ക് അല്ലാതെങ്ങോട്ടാ..... " ( ആധു ) " നീയെന്തിനാ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നേ..... 👀 " ( അഖി ) " അഖിയേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടല്ലേ.... എനിക്കും ഇഷ്ടാ..... ഇപ്പൊ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം...... എന്നിട്ട് നാളെ രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് ചെയ്യാം.... എന്നാൽ പിന്നെ എനിക്ക് അഖിയേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ തന്നെ നിക്കാലോ.... പിന്നെ ഒരു കുഞ്ഞു ഒക്കെ ആയാൽ ഏട്ടന്റെ ദേഷ്യം ഒക്കെ മാറുമായിരിക്കും അല്ലെ..... " ( ആധു ) " കുഞ്ഞിന്റെ പേര് കണ്ടു പിടിച്ചോ..... " ( അഖി ) " ഇല്ല.... അതിനൊക്കെ ഇനിയും സമയം ഉണ്ടല്ലോ..... പതിയെ കണ്ടുപിടിക്കാം..... " ( ആധു )

" ഇന്നലെ വരെ എന്നോട് വഴക്കിട്ടു നടന്ന പെണ്ണാ..... ഇഷ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേ കുഞ്ഞു വരെയായി..... കാലത്തിന്റെ ഓരോ പോക്കേ..... " ( അഖി ആത്മ ) " അല്ല നീ എന്ത് ധൈര്യത്തില വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയേ..... " ( അഖി ) " അഖിയേട്ടൻ ഉണ്ടല്ലോ എന്ന ധൈര്യത്തിൽ..... " ( ആധു ) " സബാഷ്..... ഹ്മ്മ് വാ..... " ( അഖി ) അവളുടെ ബാഗ് ഒക്കെ എടുത്ത് വെച്ച് അഖി പറഞ്ഞതും ആധു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കോ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു..... പിന്നാലെ അഖിയും...... ഗേറ്റ് കടന്ന് വീട്ടിലേക്കെത്തിയ അഖി ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി മെല്ലെ പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും ആദുവും പിന്നാലെ ഇറങ്ങി..... അഖി പോയി കാളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചതും ആദുവും അരികെ വന്നു നിന്നു..... ബെൽ കേട്ട് ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്ന അഖിയുടെ അമ്മ ഇവരെ കണ്ട് ഞെട്ടലോടെ നിന്നു..... "അഖി..... ഇത്....." ( അമ്മ ) " ഞാൻ പറയാറില്ലേ..... നിവി.... അവന്റെ അനിയത്തിയാ...... ആകൃതി..... " ( അഖി ) " ആൾ ആകെ മാറി..... ചെറുപ്പത്തിൽ എപ്പോഴോ കണ്ടതല്ലേ.... അല്ല അവിടെ തന്നെ നിൽക്കാതെ അകത്തേക്ക് വാ......" ( അമ്മ )

അമ്മ ആധുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ആദുവും അഖിയെ നോക്കി അവരെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..... നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ തന്നെ ആദുവും അമ്മയും നല്ല കൂട്ടായി..... നിവിയും കൃതിയും രേവതിയും സ്ഥലത്തില്ലെന്നും ആധു ഒറ്റയ്ക്ക് ആയത് കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നതാണെന്നും ആണ് അഖി പറഞ്ഞു വെച്ചത്...... ഇനിയെന്ത് എന്നുള്ള ചോദ്യം അഖിയുടെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു..... എത്ര നാൾ എന്ന് വെച്ച ആധുവിനെ ഇവിടെ..... പലതും മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചവൻ ബീൻ ബാഗിലെക്ക് കയറി കിടന്നു...... 🥀 കനലെരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ ആശ്രയയുടെ കവിളിൽ ഐസ് പാക്ക് വെച്ചു കൊടുക്കുവാണ് ദേവയാനി..... വേദന കടിച്ചമർത്തി അവർക്ക് മുന്നിൽ ആശ്രയയും...... " നീയെന്തിനാ അഖിൽ നെ വിളിച്ചു ആധു വിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞത്..... എവിടെയെങ്കിലും പോയി ഇല്ലാത്തവട്ടെ എന്ന് കരുതി ഇരുന്നതാ..... " ( ദേവയാനി ) " അമ്മാ..... നിവിയുടെ വീക് പോയിന്റ് ആണ് ആധു..... അമ്മ അടിച്ചതെ അവന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല...... പിന്നെ എന്നെ ഓർത്തയിരിക്കും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത്..... ആധു ഇറങ്ങി പോയതും അവനെ ചെറുതായൊന്നുമല്ല വേദനിപ്പിച്ചത്..... അനിയത്തിയേക്കാൾ ഉപരി അവന്റെ ജീവന ആധു....

. നിവി ഇനി ഒരിക്കലും എന്റെ കൈപിടിയിൽ നിന്ന് അകലത്തിരിക്കണം എങ്കിൽ നമ്മൾ പരമാവധി ആധുവിനോടും അവന്റെ അമ്മയോടുമൊക്കെ സോഫ്റ്റ്‌ ആയി നിൽക്കണം..... " ( ആശ്രയ ) " ഇനി എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും അവ്യുക്ത് നിന്നെ കൈവെടിയില്ല..... " ( ദേവയാനി ) " അമ്മ ക്ക് എന്താ ഇത്ര ഉറപ്പ്.... ഇനി ഏതെങ്കിലും സാഹചര്യത്തിൽ ഞാൻ അല്ല തുമ്പി എന്ന് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ അതോടെ എല്ലാം തീർന്നു...... " ( ആശ്രയ ) " നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ.... അമ്മയില്ലേ കൂടെ..... വേഗം തന്നെ അവന്റെയും അലങ്കൃതയുടെയും ഡിവോഴ്സ് നടത്തണം..... അതിന് ശേഷം നിങ്ങളുടെ മാര്യേജ്..... നീ അവന്റെ രക്തത്തിന്റെ അമ്മ കൂടിയായാൽ പിന്നെന്താ..... അതിന് ശേഷം അവൻ സത്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞാലും സ്വന്തം രക്തത്തെ അവന് തള്ളി പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ...... " ( ദേവയാനി ) " ഇതൊക്കെ എന്താ ചെറിയ കാര്യം ആണോ..... അതിനൊക്കെ എത്ര സമയം എടുക്കും എന്ന് വെച്ച..... " ( ആശ്രയ ) " നീ അതെ കുറിച്ചൊന്നും ആലോചിക്കേണ്ട..... എല്ലാം അമ്മ നോക്കിക്കൊളാം...... " ( ദേവയാനി ) അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് മനസ്സിൽ പലതും കണക്ക് കൂട്ടിയവർ പറഞ്ഞതും ആശ്രയ അവരെ കവിളിലേക് ചുണ്ട് ചേർത്ത് നിവിയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു...... 🥀

ആകാശത്തേക് നോക്കി ഊഞ്ഞാലിൽ ഇരിക്കുവാണ് നിവി...... അവന്റെ തോളിൽ ഒരു കൈ വന്നു പതിച്ചതും അവൻ മെല്ലെ തല ചെരിച്ചു നോക്കി..... ആശ്രയ ആയിരുന്നു അത്..... അവളെ കാൺകെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് നിവി എഴുന്നേറ്റു...... " ആധു നെ പറ്റിയായിരിക്കും അല്ലെ ആലോചിക്കുന്നെ..... " ( ആശ്രയ ) " ഹ്മ്മ്..... " ( നിവി ) നിവി ഒരു മൂളലിൽ മറുപടി ഒതുക്കിയതും ആശ്രയ അവനെ അവൾക്ക് നേരെ നിർത്തി പതിയെ അവന്റെ കൈയിലേക്ക് കൈ ചേർത്തു വെച്ച് പറയാൻ തുടങ്ങി...... " നീ അതോർത്തു വിഷമിക്കേണ്ട..... ഞാൻ അഖിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...... അവൾക്കൊന്നും പറ്റില്ല..... " ( ആശ്രയ ) " ഹ്മ്മ്..... " ( നിവി ) " നിവി..... നിനക്ക് എന്താടാ പറ്റിയെ..... നീ എന്റെ പഴയ നിവിയായി എനിക്ക് തോന്നുന്നേയില്ല..... " ( ആശ്രയ ) " ആശ്രയ..... Can you leave me alone......?? " ( നിവി ) " നിവി..... " ( ആശ്രയ ) " പ്ലീസ്...... " ( നിവി ) " ഹാ..... ഗുഡ് നൈറ്റ്‌..... " ( ആശ്രയ ) " ഹ്മ്മ്..... " ( നിവി ) ആശ്രയ പോയതും നിവി ബാൽക്കണി ഡോർ അടച്ചു ബെഡിലേക്ക് വന്നിരുന്നു ഫോൺ എടുത്ത് ഗാലറി തുറന്നു...... സ്ക്രോൾ ചെയ്തവൻ ഒരു പിക് എടുത്ത് അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു..... എന്നോ ഒരു ദിവസം അഖി എടുത്ത സെൽഫി ആയിരുന്നു അത്..... കൃതിയും ആദുവും നിവിയും അഖിയും ചേർന്ന ഒന്ന്..... നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ താൻ തകർത്തെറിഞ്ഞ ബന്ധങ്ങൾ അവന്റെ മുന്നിൽ ചിന്നി ചിതറി കിടക്കുന്നതായി അവന് തോന്നി...... ഹൃദയത്തിലാരോ കുത്തി മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നതായി അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു...... ഒരിറ്റ് കണ്ണീർ അവനിൽ നിന്നും സ്ക്രീനിലേക്ക് ഉതിർന്നു വീണു..... ____To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...