Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 33

രചന: Zquadiee

" തുമ്പി..... നിന്റെ പ്രണയം അർഹിക്കാനും മാത്രം എന്ത് യോഗ്യതയാ എനിക്ക് ഉള്ളത്....... ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്..... നിന്നെ ആണ് ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത്.... മറ്റൊന്നിനെയും അല്ലെന്ന്.... പക്ഷെ അതും ഒരു തരത്തിൽ തെറ്റല്ലേ..... തുമ്പി എന്നൊരു പേരിനെയാണോ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് എന്നൊരു തോന്നൽ....... നിന്നെ ആയിരുന്നു ഞാൻ സ്നേഹിച്ചതെങ്കിൽ ഒരിക്കലും ആശ്രയ നമുക്കിടയിലേക്ക് കടന്നു വരില്ലായിരുന്നു....... " ( നിവി ) " പ്രണയം അങ്ങനെയാണ് സഖാവേ...... പലരും പറയും ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലേ പ്രണയം ഉണ്ടാവൂ..... അതിന് ശേഷം വരുന്നതെല്ലാം വെറും ഒരു ആകർഷണം മാത്രമാണെന്ന്..... എന്നാൽ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ..... ഫസ്റ്റ് ലവ് നേക്കാളും എത്രയോ മേലെ ആണ് ലാസ്റ്റ് ലവ്..... നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ യഥാർത്ഥ പ്രണയം അതെന്നും ലാസ്റ്റ് ലവ് ആയിരിക്കും...... യുവർ ലാസ്റ്റ് ലവ് ഈസ്‌ ഫോറെവർ മി..... ആ ഒരു സ്ഥാനം ആർക്കും അവകാശപ്പെട്ടതല്ല..... പിന്നെ ആശ്രയ..... ജനനം മുതൽ യാതൊരു തടസവും ഇല്ലാതെ ലൈഫ് ഇങ്ങനെ സ്മൂത്ത്‌ ആയി പോയാൽ എങ്ങനെയാ....... അതിനെ ഒരിക്കലും ജീവിതം എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല...... നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്ന ഒരു കരട് മാത്രം ആണ് ആശ്രയ.....

അവളുടെ പേരും പറഞ്ഞു ഇനി ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ..... ഈ തുമ്പിയുടെ പ്രണയത്തിന് ഒരേയൊരു അവകാശിയെ ഉള്ളൂ..... അതെന്റെ ഈ സഖാവാ...... " ( കൃതി ) " എനിക്ക് അത് accept ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല..... എന്തൊക്കെയോ ഒരു തോന്നൽ നീ എന്നിൽ നിന്ന് അകലുവാൻ..... " ( നിവി ) നിവി പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കും മുന്നേ കൃതിയുടെ കൈകൾ അവനെ തടഞ്ഞിരുന്നു...... " ഒരു തവണ അകന്നതിന് ഞാൻ കുറെ അനുഭവിച്ചതാ..... ഇനിയും വയ്യ...... " ( കൃതി ) " നീയല്ലേ പറഞ്ഞേ ജീവിതത്തിൽ തടസം വരും..... തടസങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലേലും ജീവിതം അല്ല ന്ന് ഒക്കെ...... " ( നിവി ) " എന്ന് വെച്ച് എപ്പോഴും വേണം ന്ന് ഒന്നുമില്ലല്ലോ..... വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഒന്ന് മതി..... മാത്രം അല്ല എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചതെല്ലാം ധാരാളം ആണ്...... " ( കൃതി ) " അല്ലേലും മോട്ടിവേഷൻ തരാൻ ഈസിയാ..... അത് ജീവിതത്തിൽ അപ്ലൈ ചെയ്യാൻ ആണ് പ്രശ്നം...... " ( നിവി ) " ഫിലോസഫി ഇന്നത്തേക്ക് ഇത്ര മതി...... " ( കൃതി ) " തുമ്പി..... " ( നിവി ) " ഹ്മ്മ്..... " ( കൃതി ) " ഐ നീഡ് യു...... " ( നിവി ) പ്രതീക്ഷിച്ചതായിരുന്നെങ്കിലും അവളിൽ ചെറുതായി ഒരു വിറയൽ പടർന്നു..... സ്വതവേ ചുവപ്പ് നിറമാർന്ന കവിളുകൾ എന്തിനെന്നില്ലാതെ വീണ്ടും ചുവപ്പ് രാശി പടർന്നു......

" തുമ്പി..... ലുക്ക്‌ അറ്റ് മൈ eyes..... " ( നിവി ) അവളുടെ താടിയിൽ കൈ ചേർത്തുയർത്തിയവൻ പറഞ്ഞതും കടും കാപ്പി നിറമാർന്ന നേതൃഗോളങ്ങൾ അവനിലേക്ക് ദൃഷ്ട്ടി പതിപ്പിച്ചു...... അവളുടെ വിറയർന്ന അദരങ്ങളിലേക്ക് അവന്റെ നോട്ടം ചെന്നത്തിയതും കൃതിയുടെ കൈകൾ അവന്റെ ടീഷർട്ടിൽ പിടിത്തമിട്ടു...... " മ്മാ..... പ്പാ...... " യുക്തയുടെ ഭയം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അവരിലേക്ക് എത്തിയതും കൃതിയിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറിയവൻ യുക്തയുടെ അരികിലേക്ക് ഓടി..... ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്ത് ബെഡിൽ പാവകളുടെയും ടോയ്‌സ് ന്റെ ഇടയിലും പേടിയോടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന യുക്തയെ അവൻ വാരിയെടുത്തു നെഞ്ചോട് ചേർത്തു...... " പ്പാ...... " ( യുക്ത ) " വാവ പേടിച്ചു പോയോ..... സാരല്ല ടാ..... കരയല്ലേ.... പപ്പാ വന്നില്ലേ..... " ( നിവി ) അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമമർത്തി കരയുന്ന യുക്തയെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്നാ പോലെ പറഞ്ഞെങ്കിലും യുക്തയുടെ ശബ്ദമേറി എന്നല്ലാതെ യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ലായിരുന്നു..... ഇത്തിരി നേരം അവളുമായി റൂമിലൂടെ ഒന്ന് നടന്നതും യുക്ത വീണ്ടും മയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണിരുന്നു...... യുക്തയെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ നിവി കാണുന്നത് അവനെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന കൃതിയെ ആയിരുന്നു...... " അപ്പൊ എങ്ങനെയാ സഖാവേ...... " ( കൃതി ) " എനിക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല..... മെയ്‌ ഐ എഗൈൻ..... " ( നിവി ) " ഇന്നത്തെ ടൈം കഴിഞ്ഞു.....

ബെറ്റർ ലക്ക് നെക്സ്റ്റ് ടൈം...... ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ സഖാവേ...... " ( കൃതി ) കൃതി യുക്തയ്‌ക്കരികിലേക്ക് ചേർന്ന് കിടന്ന് പറഞ്ഞതും അമ്മയുടെ സാമീപ്യം അറിഞ്ഞ പോലെ യുക്ത കൃതിയോട് ചേർന്ന് കിടന്നു...... കൃതിയെ നോക്കി മുഖം വീർപ്പിച്ചു നിവി വന്നു ലൈറ്റ് ഓഫ് ആക്കി ബെഡിലേക്ക് കയറി കിടന്നു...... 🥀 " പ്പാ..... പ്പാ..... " രാവിലെ തന്നെ യുക്തയുടെ വിളി കേട്ടാണ് നിവി കണ്ണ് തുറന്നത്..... നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് വിളിക്കുവാണ് യുക്ത...... " എന്താടാ...... " ( നിവി ) " എനീക്ക്..... " ( യുക്ത ) " കുറച്ചു കഴിയട്ടെ..... പപ്പാ ക്ക് ഉറങ്ങി മതിയായില്ല വാവേ..... " ( നിവി ) യുക്തയെ വാരിയെടുത്തു സൈഡിലേക്ക് കിടത്തി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചവൻ കിടന്നു..... കുറച്ചു നേരം അവന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചു കളിച്ചു എപ്പോഴോ യുക്തയും അവന്റെ കൂടെയൊന്ന് മയങ്ങി....... 🥀 " നിവിയും യുക്തയും എഴുന്നേറ്റില്ലേ മോളെ..... " ( രേവതി ) രേവതി ഫുഡ്‌ കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ടവർ ചോദിച്ചു..... " മോൾ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റായിരുന്നു..... സഖാവിനെ വിളിക്കാൻ ഏൽപ്പിച് വന്നതാ..... ഇനി അച്ഛനും മോളും കിടന്ന് ഉറങ്ങിയോ എന്തോ...... " ( കൃതി ) " ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ എന്നാൽ...... കുറെ ദിവസമായി ആകെ തിരക്കല്ലായിരുന്നോ..... ക്ഷീണം കാണും...... " ( രേവതി )

രേവതി ക്ക് മറുപടി ഒന്ന് മൂളി കൊണ്ട് പാത്രം അവിടെ വെച്ച് മുഖം ഒക്കെ കഴുകി രേവതിയെ സിറ്റ്ഔട്ടിലാക്കി കൃതി റൂമിലേക്ക് നടന്നു..... പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ അച്ഛനും മോളും നല്ല ഉറക്കം ആണ്...... അവരെ ശല്യം ചെയ്യാതെ ഫോൺ നോക്കിയ കൃതി കാണുന്നത് കാർത്തിയുടെ കുറെ മിസ്സ്ഡ് കാൾസ് ആണ്..... തിരിച്ചു വിളിച്ചതും വേഗം തന്നെ അവൻ കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തിരുന്നു...... " ഹെലോ..... ഏട്ടാ...... ഫോൺ സൈലന്റ് ആയിരുന്നു..... എന്തെ..... ഏഹ്..... ആണോ...... ഉറങ്ങുവാ..... ഏത് ഹോസ്പിറ്റലാ..... ഹാ..... ഞങ്ങൾ വേഗം വരവേ..... " ( കൃതി ) കാർത്തിയോട് പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ചവൾ നിവിയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു...... " സഖാവേ..... വാവേ..... എഴുന്നേറ്റെ...... " ( കൃതി ) " യുത്തക്ക് വാവോ വെക്കാനം മ്മാ...... " ( യുക്ത ) കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ തുറന്ന് ചിണുങ്ങി കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞതും കൃതി അവളെ വാരിയെടുത്തു..... യുക്ത അവളെ തോളിലേക്ക് തല ചായിച്ചു കിടന്നു...... " വാവയ്ക്ക് കാർത്തി മാമന്റെ കുഞ്ഞാവ നെ കാണണ്ടേ...... " ( കൃതി ) കൃതി അവളുടെ തലയിലൂടെ തലോടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ തലയുയർത്തി യുക്ത കൃതിയെ നോക്കി..... " വാവ വന്നോ മ്മാ...... " ( യുക്ത ) " ആഹടാ..... " ( കൃതി ) " വാവയ്ക്ക് ഇപ്പൊ കുഞ്ഞാവ നെ കാനനം...... " ( യുക്ത ) " കാണാട്ടോ..... " ( കൃതി )

യുക്തയുടെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന നുണക്കുഴികളിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർത്തവൾ പറഞ്ഞു...... 🥀 " കാത്തി..... " യുക്തയുടെ വിളി കേട്ടതും അപ്പുവിനരികിൽ ഇരുന്നിരുന്ന കാർത്തി എഴുന്നേറ്റ് നിവിയിൽ നിന്നും യുക്തയെ വാങ്ങി അപ്പുവിനരികിലേക്ക് നടന്നു...... കാർത്തിയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് യുക്ത അപ്പുവിന്റെ അരികിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ നോക്കി..... ഇളം പിങ്ക് നിറത്തിൽ കൈവിരൽ വായിലേക്കിട്ട് കണ്ണടച്ചു കിടക്കുന്ന വാവയെ കണ്ടതും യുക്തയുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് കൂടി വിടർന്നു...... യുക്ത മെല്ലെ കൈകൾ വാവയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് നീട്ടിയതും ആ കുഞ്ഞി കൈകൾ അവളുടെ വിരലുകളിൽ പിടിത്തമിട്ടു..... യുക്തയ്ക്ക് സന്തോഷത്തിന് അതിരില്ലായിരുന്നു..... കൈ വേർപ്പെടുത്തതെ തന്നെ അവൾ എല്ലാവരേയും നോക്കി...... " കാത്തി വാവ യുത്ത ന്റെ കയ്യിൽ പിച്ചല്ലോ....... " ( യുക്ത )

സന്തോഷത്തോടെ കാർത്തിയെ നോക്കി യുക്ത പറഞ്ഞതും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് യുക്തയുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചവൻ..... " വാവേ ചേച്ചിയാ...... " ( യുക്ത ) കാർത്തിയുടെ സഹായത്തോടെ വാവയുടെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ച് യുക്ത പഴയത് പോലെ വാവയോട് യുക്ത സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും എല്ലാം കേട്ട് ഒരു ചിരിയോടെ അവർ എല്ലാവരും നിന്നും...... " വാവേ ന്റെ പേരെന്താ അപ്പു..... " ( യുക്ത ) ആകാംഷയോടെ യുക്ത ചോദിച്ചതും എല്ലാവരും അതെ പോലെ തന്നെ അപ്പുവിനെ നോക്കി..... കാർത്തിയെ നോക്കി ഒരു ചിരിയോടെ അപ്പു പേർ വെളിപ്പെടുത്തി...... * യുവിക കാർത്തിക് * യുക്ത ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞു മുഖത്തു ഒന്ന് കൂടി ചുണ്ട് ചേർത്തു..... സ്വയം ഒരു ചേച്ചി ആവുക ആയിരുന്നു യുക്ത...... അവൾക്ക് ആ കുഞ്ഞനിയത്തിയോടുള്ള വാത്സല്യവും സ്നേഹവും കൺകെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണും മനസ്സും നിറഞ്ഞിരുന്നു....... 🥀__To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...