🌸Filia🌸: ഭാഗം 22

രചന: ഏട്ടന്റെ കാന്താരി (അവനിയ)

കണ്ണുകൾ പതിയെ വലിച്ച് തുറക്കുകയാണ് ആൽബിൻ... അവന് തലക്ക് പിന്നിൽ വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി.... " ആൽബിൻ " അവനു തന്റെ ശബ്ദം ഏതോ ഗർത്തത്തിൽ നിന്നും കേൾക്കുന്ന പോലെയാണ് തോന്നിയത്.... " ആൽബിൻ.... Can you hear me ? " സൈഡിലൂടെയാണ് ശബ്ദം കേൾക്കുന്ന എന്ന് മനസ്സിലായ ആൽബിൻ തന്റെ കണ്ണുകൾ അവിടേക്ക് പായിച്ചു.... വെള്ള വസ്ത്രധാരികളായ കൊറേ മനുഷ്യരെയാണ് അവനാധ്യം കണ്ടത്.... " ആൽബിൻ ഞങ്ങളെ കാണുന്നുണ്ടോ... Can you hear me.... Respond.... " " ആരാ.... " " ആൽബിൻ നിങ്ങളെ പരിക്കേറ്റ് ഇവിടെ എത്തിച്ചതാണ്.... ഇപ്പൊ ദിവസങ്ങളായി നിങ്ങള് അബോധാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.... ഞാൻ നിങ്ങളെ നോക്കിയ ഡോക്ടറാണ്... " " എന്നെ ആരാ.... " " ദാ അവരോട് ചോദിച്ചോ.... " അപ്പോഴാണ് അവൻ തന്റെ ബെഡിന്റെ മറുവശത്ത് നില്കുന്ന ലിയയേയും അന്റണിയെയും കണ്ടത്.... അവരെ കണ്ടപ്പോൾ അവനു വല്ലായിമ തോന്നി.... " എങ്ങനെയുണ്ട് ആൽബിച്ച... " നിശ്ശബ്ദത ബേധിച്ച് ആന്റണിയാണ് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങിയത്.... " കുഴപ്പമില്ല.... നിങ്ങള് എങ്ങനെയാ... " " ജനിപ്പിച്ച അപ്പനും അമ്മയും ഒന്നായ കൊണ്ട് വഴിയിൽ കിടക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ നാട്ടുകാർ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.... " ലിയ ഭാവ ഭേദമില്ലാതെ പറഞ്ഞു നിർത്തി....

" ലിയ നീ മിണ്ടാതെ നിൽക്.... " ആന്റണി കടുപ്പത്തിൽ പറഞ്ഞു... " അല്ലെങ്കിലും ഞാനൊന്നും പറയാൻ വരുന്നില്ല.... ഞാനൊന്നു ഫാർമസിയിൽ പോയിട്ട് വരാം.... " " ആ നീ പോയി വാ.... " അപ്പോഴാണ് അവൻ ആൽബിനേ ശ്രദ്ധിച്ചത്... മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം കേട്ടത് വിഷമം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്ന്.... " ആൽബിച്ച വിട്ട് കള.... സങ്കടം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാണ് അവള്.... " " മ്മ്‌ എനിക് അറിയാം.... " " നിങ്ങളെ ആ @#₹ മക്കൾ ഓടയുടെ വക്കിൽ കൊണ്ട് കളഞ്ഞു.... അത് വഴി പോയ മണിയണ്ണനാണ് നിങ്ങളെ കണ്ട് ലിയയേ വിളിച്ചത്.... പാവം കേട്ടുടനെ നിങ്ങളെയും കൊണ്ട് ഇങ്ങ് പോന്നു... എന്നിട്ടാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്.... " ഇതൊക്കെ കേട്ട് ആൽബിന് തന്നോട് തന്നെ പുച്ഛവും വെറുപ്പും തോന്നി... " എന്തിനാ എന്നെ രക്ഷിച്ചത്.... ചത്തോട്ടെ എന്ന് കരുതി കൂടായിരുന്നോ.... " " കാര്യം നീ പലപ്പോഴും അവളോട് ചെറ്റത്തരം കാണിക്കും എങ്കിലും.... നീയെന്ന ആങ്ങളയെ അവൾക്ക് ജീവനായിരുന്നു.... പക്ഷേ എന്ന് നീ ആ റോസിയുടെ വാക്കും കേട്ട് വീട്ടുകാരെ തളളി പറഞ്ഞോ... അന്ന് മുതൽ അവൾക്ക് നിന്നോട് അകൽച്ച ഉണ്ട്.... എന്നും കരുതി നിനക്ക് ദോഷം വരുന്ന ഒന്നും അവള് ചെയ്യില്ല.... നിനക്ക് ബോധം വരുന്ന വരെ അവള് ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയിട്ടില്ല... ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലും കുടിച്ചിട്ടില്ല....

ഇനിയെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കൂ അവളെ.... അല്ലെങ്കിൽ ഉടയ തമ്പുരാൻ പോലും നിന്നോട് പൊറുക്കില്ല.... " ആന്റണിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് താൻ ലിയക്ക്‌ മുന്നിൽ ഒരുപാട് ചെറുതാകുന്നത് പോലെ തോന്നി ആൽബിന്... അതേ പ്രായത്തിൽ എത്ര വയസ്സ് കൂടുതലാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല.... പ്രവൃത്തികളാണ് ഒരുവനെ വലിയവനും ചെറിയവനും ആക്കുന്നത്..... " ആൽബിച്ച.... നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെയാ ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം അവിഹിതം ആണെന്ന് പറയാൻ കഴിഞ്ഞത്.... നീ എന്നോട് ഏറ്റവും അധികം തല്ല് ഉണ്ടാക്കിയത് പോലും അവള് എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന ഒറ്റ കാരണം കൊണ്ട് അല്ലായിരുന്നോ.... എന്നിട്ട് അവളെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യാൻ മാത്രം എന്ത് പാപമാണ് അവള് ചെയ്തത്.... " " ആന്റോ.... തെറ്റായിരുന്നു ഞാൻ... ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ പോലും ആകില്ല ഡോ.... ഒരു മായ വലയത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.... എന്നാല് ഇപ്പൊ അതിൽ നിന്ന് പുറത്ത് വന്നപ്പോൾ എനിക് അവളുടെ മഹത്വം മനസ്സിലാകുന്നു.... " " മ്മ്‌.... അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എന്തും കേൾക്കാൻ ready ആയിട്ട് വേണം കിടക്കാൻ.... പാവമാണ് എങ്കിലും ചില നേരത്ത് വാ തുറന്നാൽ ആറ്റം ബോംബിന്റെ പവറാണ്.... " ആന്റണി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... അത് കേട്ട് മൂടികെട്ടിയ ആൽബിന്റെ മുഖത്ത് പോലും ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു....

ലിയ ഇൗ ചിരിയും കണ്ട് കൊണ്ടാണ് അവിടേക്ക് വന്നത്.... ലിയയേ കണ്ടതും ആൽബിൻ ചിരി നിറുത്തി... എന്നാല് അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ആന്റണി ചിരിയോട് ചിരി ആയിരുന്നു.... ആന്റണി വീണ്ടും തുടർന്നു.... " വായക്ക്‌ മാത്രമല്ല.... കൈയും ഇടക്ക് പവറാണ്‌.... നിനക്ക് കിട്ടി നല്ല പരിചയം ഉണ്ടാകുമല്ലോ അല്ലേ.... " എന്നാല് ലിയ പുറകിൽ നില്കുന്നു എന്ന് പറയാൻ വന്ന ആൽബിനേ അവള് കൈകൊണ്ട് വിലക്കി.... " എനിക് അറിയാം... ഇന്നലെ അവള് ആ വാക്കത്തി കൊണ്ട് നില്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് സത്യത്തിൽ ചിരിയാണ് വന്നത്... പണ്ട് നമ്മൾ കളികുമ്പോൾ അവള് കൈയിൽ ഉള്ള സാധനം കൊണ്ട് നമ്മളെ തല്ലാൻ വരുന്നത് ഓർമ ഉണ്ടോ... അത് പോലെ തോന്നി എനിക്ക്... " പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവന്റെ അലർച്ചയാണ് കേട്ടത്.... " അമ്മേ.... " പുറത്ത് ഉഴിഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ് ആന്റണി... " എടീ ദുഷ്ടെ... എന്തൊരു ഇടിയാണ് ഇടിച്ചത്... മനുഷ്യന്റെ പുറം പൊളിഞ്ഞു.... " " ഇനി മിണ്ടിയാൽ നിന്റെ പുറം മാത്രം ആകില്ല പൊളിയുന്നത്.... അവന് ചിരി വന്നു പോലും... പൊട്ടൻ അന്തപ്പൻ... "

" നീ പോടി പട്ടി.... " അവരുടെ ശബ്ദം കൂടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു... ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഒരു ചിരിയോടെ കിടക്കുകയാണ് ആൽബിൻ... " ഇതെന്താ ചന്തയോ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന ബോധം പോലും ഇല്ലെ നിങ്ങൾക്ക്... " അത് വഴി പോയൊരു നഴ്സ് വന്നു വഴക്ക് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവരുടെ വഴക്ക് അവസാനിച്ചത്.... " നാണം ഇല്ലല്ലോ നിനക്ക്... എന്നോട് തല്ല് ഉണ്ടാക്കാൻ... " ലിയ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവനോട് പറഞ്ഞു... " നിനക്കും നാണം ഇല്ലല്ലോ... " " ആ ഇല്ല.... നീ അല്ലേ മൂത്തത്... നിനക്ക് ഇല്ലാത്തത് എനിക് എന്തിനാ.... " " ഇത് കണ്ട ആൽബിച്ച... ഇവൾ പറയുന്നത്.... " ആന്റണി അവനോട് പരാതി പറഞ്ഞു ചെന്നു... " പോട്ടെട... അവളല്ലെ... " " ഓ എനിക് ആരുടെയും വക്കാലത്ത് വേണ്ട.... " അതും പറഞ്ഞു ലിയ മുഖം കോട്ടി.... " ഇവളെ ഞാൻ..." " നീ പോടാ അന്തപ്പ.... " സമയം വീണ്ടും കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു..... ലിയ അന്റണിയോട് ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നല്ലാതെ ആൽബിനോട് ഒരു അക്ഷരം പോലും മിണ്ടുന്നില്ല.... അപ്പോഴാണ് അവിടേക്ക് റോസി ജസ്റ്റിന്‌ ഒപ്പം എത്തിയത്.... കലി തുള്ളിയ പോലെയാണ് അവളുടെ വരവ്.... അവളെ കണ്ടതും അത്ര നേരം ചിരിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന മുഖങ്ങൾ എല്ലാം ദേഷ്യത്തിലായി.... " നീ എന്തിനാ ഇവിടേക്ക് വന്നത്... "

ആന്റണി രോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു... " അത് ചോദിക്കാൻ നീയാരാ ഡാ.... " അതും പറഞ്ഞു അവനെ ഒരു വക വെക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ അവള് ആൽബിന്‌ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.... എന്നാല് ഇതൊക്കെ കണ്ട് ലിയ മൗനത്തിൽ ആയിരുന്നു... " നിനക്ക് എന്ത് വേണം റോസി.... " " നാണം ഉണ്ടോ നിങ്ങൾക്ക്.... ഇത്ര നാളും ഇവൾക്ക് എതിരെ നിന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ഇവളുടെ ഓശാരം സ്വീകരിച്ച് ഇവിടെ കിടക്കാൻ.... " " അത് നിന്റെ കാര്യമല്ല റോസി... പിന്നെ നിന്റെ കൂടെ ജീവിച്ച കൊണ്ട് നാണം എന്ന വസ്തു ഇല്ലാതെ ആയി... " " നിങ്ങൾക്ക് അറിയോ എന്റെ ആങ്ങള അവനെ നീ ഒക്കെ കൂടി ഇടിച്ച് ഒരു പരിവം ആകിയില്ലെ... ഇപ്പൊ ഐസിയുവിൽ ആണ്.... അവനെ ആ അവസ്ഥയിൽ ആക്കിയ നിങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെ കൊണ്ടും ഞാൻ കണക്ക് പറയിപ്പികും... " " 1 2 3 4 " ലിയ number പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.... ഇവൾ ഇത് എന്ത് തേങ്ങയാണ് പറയുന്നത് എന്ന രീതിയിൽ ബാക്കി ഉളളവർ നോക്കുന്നുണ്ട്.... " മതിയോ കണക്ക് പറഞ്ഞത്.... അതോ ഇനിയും വേണോ.... ഒന്നു പോ പെണ്ണുമ്പിള്ളേ.... കുറെ നേരമായി പ്രസംഗം തുടങ്ങിയിട്ട്.... നിന്റെ ആങ്ങള അവിടുന്ന് ഒന്ന് എണീക്കട്ടെ... എന്നിട്ട് വേണം എനിക് നിങ്ങളെ ഒക്കെ ശെരിക്കു ഒന്ന് കാണാൻ.... " " നീ എന്ത് ഒലത്തും എന്നാടി.... " " നിന്റെ അപ്പനോടും അമ്മയോടും വർത്തമാനം പറയും പോലെ ഇങ്ങോട്ട് വന്ന ഒരിക്കൽ അറിഞ്ഞ ചൂട് ഒന്ന് കൂടി അറിയും.... കേട്ടോടി.... " " നിങ്ങള് ഇൗ ദിവസം ഓർത്ത് വെച്ചോ മനുഷ്യ....

ഞാൻ ഇതിനു നിങ്ങളോട് ഓരോരുത്തരോടും പ്രതികാരം വീട്ടിയിരിക്കും.... " " നീയും ഇൗ ദിനം ഓർത്ത് വെച്ചോ... എന്റെ ഇച്ചായനെ ഇൗ അവസ്ഥയിൽ ഇവിടെ എത്തിച്ച നീ കരയും... " എന്നാല് ആ വാചകങ്ങൾ ആൽബിന് വല്ലാത്ത സന്തോഷം നൽകി.... ഇച്ചായൻ എന്ന് ലിയ ഒരിക്കൽ കൂടി വിളിച്ചിരിക്കുന്നു.... " ഡീ നിന്നെ ഞാൻ.... " അതും പറഞ്ഞു റോസി ലിയക്ക്‌ അരികിലേക്ക് ചെന്നെങ്കിലും അതിനു മുന്നേ ജസ്റ്റിൻ പിടിച്ച് മാറ്റി... " റോസി മതി വാ... ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റലാണ്‌.... " " വിളിച്ച് കൊണ്ട് പോടാ ഇതിനെ... പിന്നെ ഇന്നു നീ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന ഇൗ കൈ കൊണ്ട് തന്നെ ഇവളുടെ കഴുത്ത് ഞെരികുന്ന ദിവസം അധികം വിദൂരമല്ല എന്നെനിക്ക് അറിയാം... " ജസ്റ്റിൻ വേഗം അവളെയും വലിച്ച് അവിടുന്ന് പോയി.... " കണ്ടല്ലോ അവളുടെ തനി കൊണം.... ഇനിയും നിങ്ങള്ക്ക് അവളെ തന്നെ മതിയായിരിക്കും അല്ലേ... " ലിയ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ ആൽബിനോഡ് ചോദിച്ചു.... " അവനൊരു തെറ്റ് പറ്റി.... അതിനു നീ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്തിനാ.... " " അവന് ഒന്നല്ല ഒരുപാട് തെറ്റ് പറ്റി... അത് അവന്റെ അറിവില്ലായ്മ കൊണ്ടല്ല.... മറിച്ച് അഹങ്കാരം കൊണ്ടാണ്... കാലിൽ വീണു കെഞ്ചി പറഞ്ഞതാണ് ഞാൻ ഇവനോഡ് അവള് ശെരി അല്ലെന്ന്.... എന്നിട്ട് ഇൗ മോൻ ചെയ്തത് എന്താണെന്ന് നിനക്ക് അറിയോ...

ആ പിശാശിന് വേണ്ടി എന്റെ അപ്പന് നേരെ കൈ നീട്ടി.... മറ്റെന്തോക്കെ ക്ഷമിച്ചാലും പൊറുത്താലും അതെനിക്ക് പൊറുക്കാൻ ആകില്ല.... " പറഞ്ഞു തീരുമ്പോൾ അവളുടെ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു... " ലിയ cool.... " " ഇല്ല.... പറയണം... ഇത്ര എങ്കിലും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ആ അപ്പന്റെ മകൾ അല്ലാതെ ആയി പോകും.... അന്ന് ആ രാത്രി എന്റെ അപ്പൻ ചങ്ക് പൊട്ടി കരയുന്നത് കണ്ടവളാണ് ഞാൻ.... അന്ന് നിന്നെ കൊല്ലാൻ വരെ എനിക് തോന്നിയിരുന്നു.... " " ലിയ മതിയാക്ക്‌... " " വേണ്ട ആന്റോ അവള് പറയട്ടെ... കേൾക്കാൻ ഞാൻ ബാധ്യസ്ഥനാണ്.... " " അതേ നീ ബാധ്യസ്ഥനാണ്.... ആ മനുഷ്യൻ മരിച്ചപ്പോൾ പോലും നീ എന്തൊക്കെ അഭിനയമാണ് അവിടെ കാഴ്ച വെച്ചത്.... ഒരു വട്ടം ഒരു വട്ടമെങ്കിലും നിന്റെ മനസ്സിൽ ആത്മാർത്ഥമായ വേദന തോന്നിയോ.... ഇല്ല എനിക്ക് അറിയാം...

അല്ലെങ്കിൽ അന്നു രാത്രി തന്നെ നീ ആ മനുഷ്യനെപറ്റി വേണ്ടാത്ത വർത്തമാനം പറയില്ലായിരുന്നു അല്ലോ.... " " ഇത്രയും വലിയൊരു മകൻ ഉണ്ടായിട്ടും ആ അപ്പന്റെ ചടങ്ങുകൾ നടത്താൻ നീ അവരുടെ സഹായം ചോദിച്ചു ചെന്നു... നിന്നെ വളർത്താൻ എന്റെ അപ്പൻ ഒരുത്തന്റെ മുന്നിലും കൈ നീട്ടിയിട്ടില്ല.... നിന്നെ എന്നല്ല... ഒന്നിന് വേണ്ടിയും എന്റെ അപ്പൻ കൈ നീട്ടിയിട്ടില്ല.... എന്ത് യോഗ്യത ഉണ്ട് ഡാ നീ ആ മനുഷ്യന്റെ ചോരയാണ് എന്ന് പറയാൻ.... " " ഇത്ര വലിയൊരു ചേട്ടൻ ഉണ്ടായിട്ടും പണിയെടുത്ത് നിന്റെ പെങ്ങന്മാർ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ.... നീ എന്തിനാ ചേട്ടനാണ് എന്ന് പറയുന്നത്.... ആരോഗ്യം ഉണ്ടല്ലോ... അധ്വാനിച്ച് കൂടെ... അങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നു എങ്കിൽ നിന്റെ കെട്ടിയോൾ അവന്റെ കൂടെ.... " " ലിയ മതി... ഇനി നീ മിണ്ടരുത്.... " അപ്പോഴാണ് പറഞ്ഞതിലെ കാഠിന്യം അവളോർത്തത്.... " സോറി.... " അതും പറഞ്ഞു അവള് പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു............തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...