🌸Filia🌸: ഭാഗം 38

രചന: ഏട്ടന്റെ കാന്താരി (അവനിയ)

തന്റെ മകളുടെ സംസാരത്തിൽ മനം നൊന്ത് മഹേശ്വരി സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയി.... " മഹി.... " അവർ വേദനയോടെ വിളിച്ചു.... " എന്താ അമ്മേ " " ഒന്നും വേണ്ടഡാ.... നമുക്ക് ആകെ ഉള്ളവൾ അല്ലേ...അവള് അവൾക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളവന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചോട്ടെ.... അവനൊരു മനുഷ്യനല്ലേ അത് മതി " അവർ തളർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു.... അത് അവനത്ര രസിച്ചില്ല എങ്കിലും അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവൻ അനുസരിച്ചു.... " ശെരി അമ്മെ... " " എനിക് പോണം... എന്റെ മോളെ കാണണം.... നെഞ്ച് പൊട്ടിയാണ് അവളിവിടുന്നു പോയത്.... ഏത് നദിയിൽ മുങ്ങിയാൽ എനിക് പാപമോചനം കിട്ടും " അവർ വേവലാതിയോടെ പറഞ്ഞു.... അന്നേരം അവർ ആ പഴയ മഹേശ്വരി ആയിരുന്നു.... തന്റെ മക്കളെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹിക്കുന്ന അമ്മ.... ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്തയിൽ ഇരിക്കുകയാണ് ദേവിയും ഹരിയും അപ്പോഴാണ് അവിടേക്ക് ജോഷിയുടെ വീട്ടുകാർ വന്നത്... " എന്താ മോളെ എന്താ എന്റെ കുഞ്ഞിന് പറ്റിയത് " ജോഷിയുടെ അമ്മച്ചി വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു... എന്നാല് അതിനു തിരിച്ച് ഒന്ന് പറയാൻ കഴിയാത്ത വിധം ദേവിയുടെ തല കുനിഞ്ഞു പോയി.... അമ്മച്ചിക്ക് അല്ലാതെ ആർക്കും ദേവിയുമായുള്ള വിവാഹത്തിന് സമ്മതം ഇല്ലായിരുന്നു.... "

കൊണ്ട് പോയി കൊന്നല്ലോടി ഞങ്ങടെ കൊച്ചിനെ " അപ്പച്ചൻ ദേഷ്യത്തിൽ അവളോട് കയർത്തു.... " അപ്പച്ച ഞാൻ " " ആരുടെ അപ്പച്ചൻ.... നിന്നെ പോലെ ഒരോരുത്തിമാർ കെട്ടി കേറി വന്നത് കൊണ്ടാ എന്റെ കൊച്ചിന് " " അപ്പച്ചാ ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റലാണ്.... " ജോൺ ശാസനയോടെ പറഞ്ഞു... " നിനകൊന്നും അതിന്റെ ദണ്ണം പറഞ്ഞ മനസ്സിലാവുകേല ഡാ ജോണെ.... " അപ്പോഴാണ് ഡോക്ടർ ഐസിയുവിൽ നിന്ന് പുറത്തേക് വന്നത്.... " ജോഷിയുടെ ബന്ധുക്കൾ ആരാണ്.... " ദേവി ചെല്ലുന്നതിന് മുന്നേ ജോണും ജോസും ഒക്കെ ഇടിച്ച് ചെന്നു.... " എന്താ ഡോക്ടർ " " ആളുടെ condition കുറച്ച് റിസ്ക്കാണ്.... പിന്നെ ഒരാൾക്ക് അകത്ത് കയറി കാണാം.... " അപ്പോഴാണ് അകത്ത് നിന്നും ഒരു നേഴ്സ് പുറത്തേയ്ക്ക് ഓടി വന്നത്.... " ഡോക്ടർ patientന് ബോധം തെളിഞ്ഞു.... " ഉടനെ ഡോക്ടർ വീണ്ടും അകത്തേയ്ക്ക് പോയി... അതേ സമയം പുറത്ത് ആര് ആദ്യം കയറണം എന്നതിന് അടി ആയിരുന്നു.... ദേവി ഒന്നിനും താല്പര്യം ഇല്ലാത്തത് പോലെ മാറി നിന്നു.... " ജോഷിക്ക് ബോധം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.... ആരാണ് ദേവി... " " ഞാനാണ് ഡോക്ടർ " " കുട്ടി അകത്തേയ്ക്ക് കയറി കണ്ടോളൂ.... " " അതെങ്ങനെ ശരിയാകും.... " അങ്ങനെയുള്ള മുറുമുറുപ്പുകൾ അവിടം നിറഞ്ഞെങ്കിലും അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഡോക്ടർ അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.... " അപ്പച്ചാ.... ഇനിയും അവനെ ആ പീറ പെണ്ണിന്റെ കൂടെ അയക്കരുത് " " ഞാൻ ചിലതൊക്കെ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്... എനിക്കറിയാം എന്ത് വേണമെന്ന്... "

എന്തൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിച്ച പോലെ അപ്പച്ചൻ പറഞ്ഞു.... അമ്മച്ചി മകന്റെ അപകടത്തിൽ വേദന പൂണ്ട് അവിടെ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.... കുറച്ച് നേരത്തിനു ഉള്ളിൽ അവിടേക്ക് മഹേശ്വരിയും മഹിയും എത്തിയിരുന്നു.... അവരെ കണ്ടതും ഹരിക്ക് വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി.... " നിങ്ങളെന്ത ഇവിടെ.... " " മോനെ അവള്... " " ഇത്രയൊക്കെ ഉപദ്രവിച്ചത്‌ പോരെ ആ പാവത്തിനെ... ഇതിനും മാത്രം എന്ത് തെറ്റാണ് നിങ്ങളോട് അവള് ചെയ്തത് " " എനിക്... എനിക് എന്റെ തെറ്റ് മനസ്സിലായി.... " മഹേശ്വരി കണ്ണുനീരിന്റെ അകമ്പടിയോടെ പറഞ്ഞു.... " ദേവി ഇപ്പൊ വരും.... ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റൽ ആണെന്ന് അവള് ഓർത്തെന്ന് വരില്ല.... " " മോനെ.... " " അമ്മ ഇവിടെ ഇരിക്ക്... അവള് വരട്ടെ.... " മഹി അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... എന്നാല് തിരികെ വന്ന ദേവി അങ്ങനെയൊരാൾ അവിടെ ഉണ്ടെന്ന് കൂടി നോക്കാതെ ഇരുന്നു.... ഹോസ്പിറ്റലിലെ ദിനങ്ങൾ കടന്നു പോയി... ദേവി എപ്പോഴും ജോഷിക്ക് അരികിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും അവളെ കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവർ ഒരു കാര്യവും ചെയിപ്പിച്ചില്ല... അങ്ങനെ ഒരാള് അവിടില്ലാത്ത പോലെ ആണ് മറ്റുള്ളവരുടെ പെരുമാറ്റം.... ജോഷിക്ക് പ്രതികരിക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നിനും വയ്യാത്ത അവസ്ഥ... ദേവി കഴിച്ചോ എന്ന് പോലും ആരും അന്വേഷിച്ചില്ല....

അവരെ രണ്ട് പേർക്കും ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കാൻ ഉള്ള ഒരവസരവും അവർ നൽകിയില്ല... ഇന്നേക്ക് രണ്ടാഴ്ച ആയിരിക്കുന്നു ജോഷി ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആയിട്ട്... ഡോക്ടർ ഡിസ്ചാർജ് കൊടുത്തെങ്കിലും നല്ല റെസ്റ്റ് വേണമെന്ന് ഡോക്ടർ നിർദ്ദേശിച്ചു... അതനുസരിച്ച് ജോഷിയെ അവന്റെ തറവാട്ട് വീട്ടിലേയ്ക്ക് കൊണ്ട് പോകാമെന്ന് അവന്റെ അപ്പച്ചനും സഹോദരൻമാരും തീരുമാനിച്ചു.... " ആ കുട്ടിയെ കൂടെ കൊണ്ട് പോകണ്ടേ... " അമ്മച്ചി പേടിച്ച് കൊണ്ട് അപ്പച്ചനോട് ചോദിച്ചു... " അവളെ എന്തിനാണ് ഞാൻ നോക്കുന്നത് " അയാള് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.... " അതല്ലേ നാട്ട്‌ നടപ്പ്.... അവള് അവന്റെ ഭാര്യയല്ലെ.... " "നീയെന്നെ പഠിപ്പിക്കാൻ വരണ്ട... എനിക് അറിയാം എന്ത് വേണമെന്ന് " അയാള് ധാർഷ്ട്യത്തോടെ പറഞ്ഞു... എന്നാല് ഇതെല്ലാം കേട്ട് അമ്മച്ചിക്ക് വല്ലാതെയായി... ഇത്ര ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അമ്മച്ചിയുടെ മനസ്സിൽ ദേവി സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു... ഇനി ഇതിനൊരു പരിഹാരം കണ്ടെത്താൻ ജോഷിക്ക് മാത്രേ കഴിയൂ എന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി... അതിനാൽ അപ്പച്ചനും സഹോദരൻമാരും ഒക്കെ മാറി നിന്ന ഒരു നേരം ജോഷിയോട് അവർ കാര്യങ്ങള് അവതരിപ്പിച്ചു.... ജോഷി വേണ്ട വിധത്തിൽ നോക്കിക്കോളാം എന്നും പറഞ്ഞു... ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കടന്നു പോയി അപ്പച്ചന്റെ എല്ലാ തന്ത്രവും ഒടിച്ച് മടക്കി ജോഷി ദേവിയുമായി അവന്റെ തറവാട്ട് വീട്ടിലേയ്ക്ക് കയറി....

മറ്റുള്ളവരെല്ലാം ദേവിയോട് മോശമായി പെരുമാറിയപ്പോഴും അമ്മച്ചിയുടെയും ജോഷിയുടെയും പെരുമാറ്റം അവളിൽ ആശ്വാസം നിറച്ചു.... അതിനിടക്ക് മഹേശ്വരി തന്റെ മകൾക്ക് ഉള്ളതെന്നും പറഞ്ഞു ഒരുപാട് ആഭരണങ്ങളും പണവും മറ്റും അവിടെ എത്തിച്ചു... അത് കണ്ടതും അപ്പച്ചന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു.... പിന്നീട് കുറച്ച് നാൾ അവള് ആ വീടിന്റെ ദേവത ആയിരുന്നു.... ഇങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ ആഴ്ച്ചകളായും മാസങ്ങളായും വർഷങ്ങളായും കടന്നു പോയി.... ജോഷിയുടെ സ്നേഹം പതിന്മടങ്ങ് വർദ്ധിച്ചു എങ്കിലും വല്ലാത്ത മനോ വിഷമത്തിലാണ് ദേവി.... വർഷം 3 കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒരു കുഞ്ഞ് ഇല്ല എന്നത് തന്നെയാണ് കാരണം... അമ്മച്ചി പോലും അവളോട് ദേഷ്യം കാണിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോൾ തളർന്നു പോയിരുന്നു അവള്... Hospital ടെസ്റ്റുകളിൽ നിന്ന് താൻ ഒരു അമ്മയാകാൻ നൂറിൽ 2 ശതമാനം മാത്രം സാധ്യത ഉള്ളൂ എന്നറിഞ്ഞ നിമിഷം അവള് വാവിട്ട് കരഞ്ഞു.... പിന്നീട് അവള് വല്ലാതെ മൗനത്തിൽ ആയിരുന്നു.... അത് ജോഷിയെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തി... ഡോക്ടർമാരുടെ നിർദ്ദേശം അനുസരിച്ച് അയാള് അവളുമായി അനാഥാലയങ്ങൾ ഒക്കെ സന്ദർശിച്ചു.... അവിടെ ഉള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളിലൂടെ ദേവിയെ പഴയപോലെ ആക്കി എടുക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം.... അവിടുത്തെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ ധത്ത് എടുക്കാനും ജോഷി തീരുമാനിച്ചു... പക്ഷേ അയാളുടെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷകൾക്കും വിപരീതമായി അനാഥാലയത്തിൽ ദേവിക്ക് ആശ്വാസമായത് അവളായിരുന്നു Jessica...

ആരുമില്ലാത്ത ജെസ്സിക്ക് സ്വന്തം ചേച്ചിയെ പോലെ ആയിരുന്നു ദേവി... അവൾക്കും അതേ പോലെ തന്നെ... ദേവി പഴയ പോലെ ആകുന്നത് Jessica കാരണമാണ് എന്ന് എല്ലാവരും അടിയുറച്ച് വിശ്വസിച്ചു... അവരുടെ ബന്ധം ദിനംപ്രതി അടിയുറച്ചു... ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേണമെന്ന ചിന്ത വന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ ജോഷി ഒരു ദത്ത് എടുക്കാനുള്ള എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അന്വേഷിച്ചിരുന്നു.... എന്നാല് ദേവിക്ക് അതിനോട് താൽപര്യം ഇല്ലായിരുന്നു.... അവള് മറ്റൊന്നാണ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്... അത് ഒരിക്കലും ജോഷിക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ ആകില്ല എന്ന് മറ്റാരേക്കാളും ദേവിക്ക് തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു.... ജോഷിയുടെ കുഞ്ഞിനെ തന്നെ വേണമെന്ന് അവള് വാശി പിടിച്ചു.... അത് ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിച്ച് ജോഷിയും നടന്നു.... പക്ഷേ ശ്രീമംഗലം തറവാടിന്റെ ആ ഗുണം അത് ദേവി കാട്ടി.... വാശി നേടിയെടുക്കാൻ ഏതറ്റം വരെയും അവള് പോകാൻ ആഞ്ഞു.... അവസാനം അത് ദേവിയുടെ ജീവൻ തന്നെ ഇല്ലാതെയാകും എന്ന് മനസ്സിലായ നിമിഷം അവൻ അതിനു സമ്മതിച്ചു.... പക്ഷേ പെൺകുട്ടിയെ അവള് തന്നെ കണ്ടെത്തണം എന്നവൻ ശാഠ്യം പിടിച്ചു... അതൊരിക്കലും നടക്കുന്ന കാര്യമല്ല എന്നവൻ വിശ്വസിച്ചു.... ( സെക്ഷ്വൽ കോൺടാക്ട് ഇല്ലാതെ കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകാം എന്ന ചിന്ത ഒക്കെ 25 വർഷം മുമ്പ് ഉണ്ടായെന്നു എനിക് തോന്നുന്നില്ല...

അങ്ങനെ ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ കൂടുതൽ പേർക്കും അതേ പറ്റി അറിയില്ലായിരിക്കാം എന്നത് നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കണം ) പക്ഷേ ജോഷിയുടെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും കാറ്റിൽ പറത്തി അതിനു തയ്യാറായ ഒരുവൾ എത്തി.... അതവളായിരുന്നു Jessica... ആളെ കണ്ട ജോഷി ഞെട്ടി പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ദേവിയുടെ ആത്മഹത്യ ഭീഷണിയിൽ അവൻ അതിനു വഴങ്ങി... അങ്ങനെ ദേവിയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ Jessica ജോഷിയിൽ നിന്നും ഗർഭം ധരിച്ചു... ഒരു ആൺകുഞ്ഞ് ആയിരുന്നു അവന് ദേവി ആൽബിൻ എന്ന് പേര് നൽകി.... പക്ഷേ ദേവി കരുതും പോലെ ആയിരുന്നില്ല ബാക്കി നടന്നതൊന്നും... Jessica അവിടേക്ക് താമസത്തിന് എത്തി.... ദേവിക്ക് ജോഷിക്ക് മേൽ താലി എന്ന അവകാശം ലഭിച്ചപ്പോൾ ജെസ്സിക്ക് അത് അവളുടെ മകനായിരുന്നു.... പക്ഷേ ജെസ്സി ദേവിയോട് പഴയ പോലെ സ്നേഹത്തോടെ തന്നെ പെരുമാറി... അവള് ഒന്നിനും അവകാശം പറഞ്ഞില്ല പക്ഷേ വീട്ടിലെ മറ്റുള്ളവർ അത് ദേവിക്ക് നിഷേധിച്ചു.... ഇതറിഞ്ഞ ദേവിയുടെ വീട്ടുകാർ അവിടെയെത്തി ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി.... ജോഷിക്ക് എതിരെ സംസാരിച്ചു.... പക്ഷേ തന്റെ തെറ്റ് ദേവി മനസ്സിലാക്കി.... അപ്പോഴേക്കും വൈകിയിരുന്നു.... ജീവിതമേ മതിയെന്ന് തീരുമാനിച്ച ആ നിമിഷത്തിലാണ് ആ 2 ശതമാനത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷ അവളിൽ വളർന്നത്.... അവള് ജോഷിയുടെ കുഞ്ഞിനെ വയറ്റിൽ പേറി... അത് ജോഷിക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം നൽകി.... ജെസ്സിയും സന്തോഷിച്ചു....

കാരണം അവള് അത്രക്കും പാവമായിരുന്ന്.... എന്നാല് ഇത് ജോഷിയുടെ വീട്ടുകാർക്ക് അത്രക്ക് രസിച്ചില്ല.... ദേവിയൊരു ഹിന്ദുവാണ് എന്നത് തന്നെ ആയിരുന്നു അതിനു കാരണം.... എങ്കിലും അമ്മച്ചിയും ജെസ്സിയും അവളെ സ്നേഹത്തോടെ പരിചരിച്ചു.... ആൽബിന്റേ കളിച്ചിരികൾ കൂടി നിറഞ്ഞപ്പോൾ അവിടമൊരു സ്വർഗമായി.... ദേവിയുടെ വീട്ടുകാർ അവളെ കൊണ്ട് പോകാൻ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും അവള് ജോഷിയെ വിട്ട് പോകാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.... അങ്ങനെ പ്രസവത്തിനുള്ള സമയം അടുത്തുവന്നു.... ഒരുപാട് റിസ്ക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അത് അവള് ജോഷിയോട്‌ പറഞ്ഞില്ല..... ആ കുഞ്ഞായിരുന്ന് അവൾക്ക് പ്രധാനം.... ദേവിയുടെ അലർച്ച കേട്ടാണ് ജോഷി മുകളിലേക്ക് എത്തിയത്... വേദന കൊണ്ട് പുളയുന്ന അവളെ കണ്ടതും അവനു പേടിയായി.... അമ്മച്ചിയെ ഒക്കെ വിളിച്ച് അവളെ അവൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോയി.... പ്രസവത്തിനു മുൻപ് ജെസ്സിയെ കാണണം എന്ന് ദേവി ആവശ്യപെട്ടു.... മുറിയിൽ എത്തിയ ജെസ്സിയിൽ നിന്നും എന്നും ജോഷിക്ക് ഒപ്പം ഉണ്ടാകും എന്നൊരു വാക്ക് മേടിച്ചു.... ദേവി കരുതിയ പോലെ തന്നെ കാര്യങ്ങള് സംഭവിച്ചു.... ഒരു ചോര കുഞ്ഞിനെ ജോഷിക്ക് നൽകി കൊണ്ട് അവള് ഇൗ ലോകത്ത് നിന്നും വിട പറഞ്ഞു.... തളർന്നു പോയിരുന്നു ജോഷി.... അവിടം മുതൽ മറ്റൊരു പകയുടെ പുറപ്പാട് ആരംഭിക്കുകയായിരുന്നു.... തന്റെ മകളെ കൊന്ന ജോഷിയോടും ജെസ്സിയോടുമുള്ള മഹേശ്വരിയുടെ പക............... ( തുടരും ) ______

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...