🌸Filia🌸: ഭാഗം 39

രചന: ഏട്ടന്റെ കാന്താരി (അവനിയ)

ഒരു ചോര കുഞ്ഞിനെ ജോഷിക്ക് നൽകി കൊണ്ട് അവള് ഇൗ ലോകത്ത് നിന്നും വിട പറഞ്ഞു.... തളർന്നു പോയിരുന്നു ജോഷി.... അവിടം മുതൽ മറ്റൊരു പകയുടെ പുറപ്പാട് ആരംഭിക്കുകയായിരുന്നു.... തന്റെ മകളെ കൊന്ന ജോഷിയോടും ജെസ്സിയോടുമുള്ള മഹേശ്വരിയുടെ പക.... ബോഡി കൊണ്ട് വന്നത് ജോഷിയുടെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് ആയിരുന്നു.... ജോഷി വല്ലാതെ തളർന്നിരുന്നു... ആ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നു നോക്കാൻ പോലും അവനെ കൊണ്ട് ആയില്ല... വീട്ടിൽ പൊതു ദർശനത്തിന് വെച്ചെങ്കിലും പള്ളിയിൽ അന്യ മതത്തിൽ പെട്ട അവളെ അടക്കാൻ ആകില്ല എന്ന് പള്ളിക്കാർ തീർത്തു പറഞ്ഞു.... അങ്ങനെ ദേവിക്കായി ശ്രീ മംഗലം തറവാടിന്റെ തെക്കേ അറ്റം ഒരുങ്ങി.... ഹൈന്ദവ രീതിയിലാണ് എല്ലാം ചെയ്തത്.... ചിതക്ക്‌ തീ കൊടുത്തത് ഹരിയായിരുന്നു.... ജെസ്സിയും ജോഷിയും തിരികെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയെങ്കിലും ജോഷി ഒരു മുറിയിൽ മദ്യവും സിഗ്രറ്റും ഒക്കെ ആയി കൂടി.... കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കൂടുമ്പോൾ ജോഷി അസഹ്യതയോടെ ചെവി പൊത്തി തുടങ്ങി.... കാരണം ആ കുഞ്ഞു പോലും അവനെ ഓർമിപ്പിച്ചത് ദേവിയെയാണ്.. എന്നാല് ജെസ്സി തന്റെ സ്വന്തം മോളെ പോലെ ആ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി....

തള്ളയെ കൊല്ലി എന്ന് ആ കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ ജോഷിയുടെ വീട്ടുകാർ വിളിച്ചു... അവളുടെ അമ്മ ഒരു ഹിന്ദു ആയത് കൊണ്ട് ജോഷിയുടെ വീട്ടുകാർ അവളെ ആദ്യം മുതലേ മാറ്റി നിർത്തി.... ഒരിക്കൽ കുഞ്ഞു വല്ലാതെ കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ജോഷിക്ക് വല്ലാതെ ആയി... ദേഷ്യമോ സങ്കടമോ എന്തോ ഒന്ന് അവനെ വല്ലാതെ ആക്കി.... " അതിന്റെ വായിൽ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് കയറ്റി വെക്ക് നാശം.... " അവന് അസഹിഷ്ണുതയോടെ പറഞ്ഞു... എന്നാല് ഇത് കേട്ട് കൊണ്ടാണ് മഹേശ്വരി അവിടേക്ക് വന്നത്.... ദേവിയുടെ 16 ന്റേ ചടങ്ങ് നടത്തുന്നതിനെ പറ്റി സംസാരിക്കാൻ എത്തിയതാണ് അവർ... ആ വാക്കുകൾ അവരിൽ ഒരു തീപൊരിയായിരുന്നു.... മഹിക്ക് ജോഷിയെ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നില്ല.... മഹേശ്വരിയെ അവനെതിരെ തിരിക്കാൻ അയാൾക്ക് അധികനേരം വേണ്ടി വന്നില്ല... ജെസ്സിയും ആയുള്ള ബന്ധം അതിനു വേണ്ടി അവരെല്ലാം ഒന്നിച്ച് ദേവിയെ കൊന്നതാണ് എന്നവർ മഹേശ്വരിയെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ചു... അതിൻ പ്രകാരം ജോഷിയെയും ജെസ്സിയെയും അവർ ആവോളം ഉപദ്രവിച്ചു.... ദേവിക്ക് നൽകി പോയ ഒറ്റ വാക്കിൽ അവിടെ തളക്കപെടുകയായിരുന്നു ജെസ്സി.... ജോഷി ഒരിക്കൽ പോലും അവളെ തന്റെ ഭാര്യയായി അംഗീകരിച്ചില്ല....

പക്ഷേ മകൾ ദേവിയുടെ തനി പകർപ്പ് ആയകൊണ്ട് ആകാം അയാള് പതിയെ ആ കുഞ്ഞിനെ സ്നേഹിച്ച് തുടങ്ങി.... കുഞ്ഞിനെ വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു മഹേശ്വരി വാദം ഉന്നയിച്ചു എങ്കിലും അച്ഛൻ ജീവിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവർക്ക് അതിനു സാധിച്ചില്ല.... പക്ഷേ കുഞ്ഞിനെ വിട്ട് കിട്ടാൻ അവർ ആൽബിനെ തട്ടി കൊണ്ട് പോയി.... എന്നാല് ഇതിനൊരു അവസാനം ഉണ്ടാകാൻ മഹേശ്വരിയുടെ അരികിലേക്ക് ജെസ്സി ദേവി അവളെ ഏൽപ്പിച്ച ഡയറിയുമായി ചെന്നു.... അതിൽ നിന്നും കാര്യങ്ങള് മനസിലായി എങ്കിലും മഹേശ്വരി ഇനി ഒരിക്കലും ജോഷിയെയും ജെസ്സിയെയും കൺമുന്നിൽ കാണരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു.... തന്റെ മകളുടെ മരണം അവരെ അത്രമേൽ കാർന്നു തിന്നിരുന്നു.... അതനുസരിച്ച് ജോഷി ജെസ്സിയുമായി ദൂരെ ഒരു നാട്ടിൽ വീട് വാങ്ങി... അതെല്ലാം ദേവിയുടെ പണം കൊണ്ട് ഉള്ളതായിരുന്നു.... അവർ ആ കുഞ്ഞിനെ ഫിലിയ എന്ന് വിളിച്ചു.... ദേവി എന്ന ഒരു വ്യക്തിയെ പറ്റി ആ കുഞ്ഞു അറിയരുത് എന്ന് ജോഷി വീട്ടുകാരെ ചട്ടം കെട്ടി.... ഒന്നും തിരിച്ച് പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തന്റെ മകളെ സ്വന്തം മകനേക്കാൾ ഏറെ സ്നേഹിച്ച ജെസ്സിയെ എന്ന സ്ത്രീയോട് ജോഷിക്ക് സഹതാപവും ആരാധനയും തോന്നി....

ഒന്നിച്ച് താമസിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും അവരിൽ അതൊരു ഭാര്യഭർതൃ ബന്ധമാകാൻ സമയമെടുത്തു.... അങ്ങനെ 3 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവർക്ക് ഒരു മകൾ കൂടി ജനിച്ചു.... Valentina എന്ന ടീന.... 🍁🍁🍁🍁🍁🍁 തന്റെ അസ്തിത്വം അറിഞ്ഞ നിമിഷം ലിയ തളർന്നു അവിടെ ഇരുന്നിരുന്നു... ഏതൊരു പ്രശ്നത്തെയും ധൈര്യപൂർവം നേരിടുന്ന അവളെ ഇൗ ഒരു അവസ്ഥയിൽ കണ്ടപ്പോ ആന്റണിക്ക് വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി.... എന്നാല് ഇതേ സമയം ലിയയുടെ മനസ്സിൽ രോഹിത് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ പലതും നിറഞ്ഞു.... അതേ തന്റെ പല ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉള്ള ഉത്തരങ്ങൾ.... താൻ തേടി നടന്ന ഉത്തരങ്ങൾ.... അത് തനിക്ക് മുന്നിൽ അനാവൃതമായിരിക്കുന്നു... " മോളെ.... " ഹരി അവളുടെ തലയിൽ സ്നേഹപൂർവം തലോടി.... " അ... മ്മ... " അവളുടെ വാക്കുകൾ ചിലമ്പിച്ചിരുന്നു.... " വരൂ.... " അയാളുടെ ഒപ്പം അവള് ചെന്നു... വീടിന്റെ തെക്കേ തൊടിയിലേക് ആണവർ ചെന്നത്.... " ദാ ഇവിടെയാണ്.... " അയാള് ഒരു കൽ വിളക്കിനു നേരേ വിരൽ ചൂണ്ടി.... അവള് അവിടേക്ക് നോക്കി.... വൃത്തിയായി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന ഇടം.... ഒരു മുല്ലവള്ളി അവിടെ പടർത്തിയിട്ടുണ്ട്.... അതിനു മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും അവൾക്ക് ഒന്നും ചോടിക്കാണോ പറയാനോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല....

ഇത്ര നാളും അറിയാത്ത അമ്മ.... തനിക്ക് ജീവൻ നൽകാൻ സ്വന്തം ജീവൻ ഇല്ലാതാക്കിയ അമ്മ.... എന്ത് പറയാനാണ്.... അവള് അവിടെ വെറുതെ നിന്നു.... ഒന്ന് കരയണം എന്നുണ്ട് അതിനു പോലും തനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല എന്നവൾ വേദനയോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.... " കുട്ടി ആ തിരി ഒന്ന് തെളിയിക്കൂ.... മോൾ അത് ചെയ്താലേ എന്റെ കുട്ടിക്ക് ശാന്തി കിട്ടു... " അയാള് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവള് യാന്ത്രികമായി അത് ചെയ്തു.... തിരി കത്തികുമ്പോൾ അവള് മനസ്സിൽ മന്ത്രിച്ചു.... " വേണ്ടിയിരുന്നില്ല.... എനിക്കായി... " എന്നാല് അതേ സമയം അവൾക്കായി അനുഗ്രഹം ചൊരിയുന്ന പോലെ മുല്ലപൂക്കൾ താഴേയ്ക്ക് പതിച്ചു.... " മോൾ വാ.... മുത്തശ്ശിയെ കാണാം.... " " ഇവിടെ ഉളളവർ ഒക്കെ ആരാണ്.... " " ഞാൻ ഹരി... നിന്റെ അമ്മയുടെ കുഞ്ഞേട്ടൻ... വലിയേട്ടനും ഇവിടെയാണ് താമസം... വിശ്വൻ കുടുംബമായി പുറത്താണ് പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഇവിടെയുണ്ട്... " " മ്മ്‌ അപർണ " " എന്റെ മകളാണ്.... മോൾക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം " " അറിയാം " അത്ര മാത്രേ അവള് പറഞ്ഞുള്ളൂ.... " എനിക് 2 മക്കളാണ് അപർണയും യാദവും.... 2 പേരും മോളെക്കാളും മൂത്തവരാണ്.... " " മ്മ്‌.... പിന്നെ.... " " വലിയേട്ടന് ഒരു മകൻ.... ഞങ്ങളുടെ അച്ഛന്റെ പേരാണ് അവന് ദേവനാരായണൻ....

പിന്നെ വിശ്വാന് 2 ആൺകുട്ടികളാണ് ചെറിയ കുട്ടികളാണ്.... ഒരാള് പത്തിലും മറ്റെയാൾ എട്ടിലും... " അയാള് വല്ലാത്ത ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... അപ്പോഴേക്കും അവർ അകത്ത് എത്തിയിരുന്നു.... " മോൾ ശെരിക്കും ദേവിയെ പോലെ തന്ന... അവളെ വാർത്ത് വെച്ച പോലെ.... " നേരത്തെ കണ്ട സ്ത്രീ അവളുടെ അരികിലേക്ക് എത്തി... അവള് അതാരാണ് എന്ന സംശയത്തിൽ ഹരിക്ക് നേരെ നോക്കി.... " നിന്റെ വലിയമ്മായിയാണ്.... ഇത് കുഞ്ഞമ്മായി " അതും പറഞ്ഞു അയാള് അധികം പ്രായം ഇല്ലാത്ത ഒരു സ്ത്രീക്ക് നേരെ ചൂണ്ടി.... അപ്പോഴാണ് അതിനടുത്ത് നില്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ അവള് കണ്ടത്... മറ്റുള്ളവരുടെ മുഖത്ത് ഉള്ള ആ തെളിച്ചം അവരിൽ ഇല്ല എന്നതവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.... " ഇത് എന്റെ ഭാര്യയാണ്.... " ഹരി അവരെ ചേർത്ത് നിർത്തി പറഞ്ഞു.... അവള് ഔപചാരികമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുത്തശ്ശിയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് പോയി... അവരും അവളെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു.... " ശെരിക്കും എന്റെ ദേവി വന്ന പോലെ.... " " മ്മ്‌.... " " മോൾ വാ ഇവിടേ ഇരിക്ക്... മുത്തശ്ശി ചോദിക്കട്ടെ.... " അവരുടെ സ്നേഹത്തിന് മുന്നിൽ ഒരുപാട് നേരമൊന്നും അവൾക്ക് കണ്ണടക്കാൻ ആകില്ലായിരുന്നു... തനിക്ക് തന്റെ കുടുംബത്തിൽ നിന്നും നഷ്ടമായവ ഒക്കെയായിരുന്നു അത്....

പക്ഷേ അവള് അപ്പോഴും ആലോചിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.... ഇവിടുന്ന് ആരാണ് തനിക് എതിരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ മാത്രം.... അവളുടെ ഉള്ളിലേക്ക് ഹരിയുടെ ഭാര്യയുടെ മുഖം വന്നെങ്കിലും അവൾക്ക് അവർ ആകുമോ എന്ന സംശയം മാത്രം ആയിരുന്നു.... ഇനിയും ആളുകൾ ഉണ്ടല്ലോ അവരിൽ ആരെങ്കിലും ആകാം എന്നവൾ ഊഹിച്ചു.... എന്നാലും അവരോട് കാര്യങ്ങള് അവതരിപ്പിക്കാം എന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോഴാണ് ഹരി അവളോടായി അത് പറഞ്ഞത്.... " മോൾ സൂക്ഷിക്കണം.... ഏട്ടന് ഇപ്പോഴും നിങ്ങളോട് ഒക്കെ പകയുണ്ട്... പക അല്ല.... ആർത്തി.... പണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ആർത്തി... " " മനസിലായില്ല.... " " ഇൗ കാണുന്ന സ്വത്തുകളിൽ പകുതി അവകാശം ദേവിയുടെ പേരിലാണ്... ഇപ്പൊ മോൾക്ക് അവകാശപ്പെട്ടത് അല്ലേ ഇതൊക്കെ.... ഇത്ര നാളും കയ്യടക്കി വെച്ചത് പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുമോ.... അത്ര തന്നെ... എന്തായാലും സൂക്ഷിക്കുക... ഇനിയും ഇങ്ങോട്ട് വന്നു അപകടം വരുത്താതെ ഇരിക്കുക.... " അയാള് അവളോട് കരുതലിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.... പക്ഷേ അത് കരുതലാണോ താക്കീതാണോ എന്നവൾക്ക്‌ സംശയം തോന്നി പോയി............... ( തുടരും ) ______

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...