🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 1

രചന: അനു രാജീവ്

അവളുടെ ശരീരത്തെ വസ്ത്രങ്ങളോരോന്നായി അവൻ പറിച്ചെറിഞ്ഞു... " ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ... " കൈ തൊഴുതു പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു... "നിന്റെ കരച്ചിൽ എനിക്ക് ഹരമായി തോന്നുവാ.. കരയടീ ആർത്താർത്തു കരയ്‌....." അവളെ ബെഡിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു.. തലയുടെ പുറക് വശം കട്ടിലിന്റെ കഴിയിൽ ഇടിച്ചു വേദന കൊണ്ട് അവളുടെ കരച്ചിലിന്റെ ആക്കം കൂടി.. എന്നാൽ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവളുടെ വെണ്ണപോലെയുള്ള വടിവൊത്ത ശരീരത്തെ കണ്ണുകൾകൊണ്ട് കാർന്നുതിന്നുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു അവൻ... കാമം നിറഞ്ഞു കത്തുമ്പോഴും അവൻ അവളുടെ വേദനാ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.... അവൻ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം പറിച്ചെറിഞ്ഞു... ആ നഗ്നത കണ്ട് അറപ്പോടെ അവൾ മുഖം തിരിച്ചു... അതും കൂടി ആയതോടെ അവന്റെ മുഴുവൻ നിയന്ത്രണവും നഷ്ടമായി...

മുഖത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവളിലേക്ക് പടർന്നുകയറി... അവൾ വേദനകൊണ്ട് അലറിവിളിച്ചു കരയുമ്പോൾ അവൻ അഴിച്ചിട്ട തുണിയെടുത്ത് അവളുടെ വായിൽ തിരുകി... "അഭിനയിക്കാതെടീ പുന്നാര മോളെ.. നിന്റെ മറ്റവന്റെ കൂടെ ഇതെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ടാ ഇവിടെ കിടക്കുന്നെന്ന് എനിക്കറിയാം. അവൻ കടിച്ചു തുപ്പിയ എച്ചിൽ ആണെങ്കിലും വാശിയോടെ നിന്നെ സ്വന്തമാക്കിയത് ഈ ശരീരം വേണ്ടുവോളം ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമല്ല,, അവന് ഒരിക്കലും നിന്നെ കിട്ടാതിരിക്കാൻ.. നീ അവന്റെ മുന്നിൽ നരഗിച്ചു ജീവിക്കുന്നത് കാണാൻ കഴിയാതെ അവൻ ജീവനൊടുക്കണം..." അവൾ ഇതെല്ലാം ഒരു നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ മാത്രമേ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...

കുറച്ചു മുന്നേ കിട്ടിയ അടിയിൽ ബോധം മറിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും കണ്ണിലൂടെ വെള്ളം ഇരുഭാഗത്തേക്കും അരിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ നൽകുന്ന പ്രഹരങ്ങളുടെ വേദന താങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഒരു മൂളൽ മാത്രം അവശേഷിപ്പായി ആ കണ്ണുകളടഞ്ഞു.... അവൻ പുച്ഛത്തോടെ അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും അടർന്നുമാറി, ഒരു സിഗരറ്റെടുത്ത് വായിൽ വെച്ച് ആഞ്ഞുവലിച്ചു... ആശിച്ചത് എന്തോ സ്വന്തമാക്കിയ നിർവൃതിയിൽ.... "ഇവള് ചത്തോ...." തുടയിടുക്കിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ചോര തുള്ളികളെ നോക്കി കൊണ്ട് അനങ്ങാതെ കിടക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സിഗരറ്റ് അവളുടെ അടിവയറിൽ ആഞ്ഞു കുത്തി പൊള്ളിച്ചു .... അവൾ നേർത്ത ശബ്ദത്തോടെ കരഞ്ഞു "ശവം.. " പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് പോയി... കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് അവൾ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു....

ദേഹമാസകലം വെട്ടി പൊളിയും പോലെ വേദന തോന്നി... സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല... പക്ഷേ കണ്ണുനീർ വറ്റി വരണ്ടിരിക്കുന്നു... പതിയെ എഴുന്നേറ്റു നിന്നതും നിൽക്കാനുള്ള ത്രാണിയില്ലാതെ ആ പെണ്ണ് താഴേക്ക് വീണു പോയി.. നിലത്തു കിടന്ന തുണികൾ എടുത്തു വാരിച്ചുറ്റി അവൾ ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി.... അവിടെ സ്റ്റാൻഡിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന ട്രിമ്മറും അതിനടുത്തു തന്നെ വച്ചിരിക്കുന്ന ബ്ലേഡും അവളുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടു അവളാ ബ്ലേഡ് കയ്യെത്തി എടുത്തു ഒരു ശവം കണക്കിന് മണ്ഡപത്തിൽ ഇരുന്നപ്പോഴും, നിർജ്ജീവമായ അവസ്ഥയിൽ ഈ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നപ്പോഴും താൻ വിചാരിച്ചില്ല ഇത്തരമൊരു ജീവിതമാണ് മുന്നിൽ നീട്ടിയിരിക്കുന്നത് എന്ന്.. അറിയാമായിരുന്നു, സ്നേഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല അയാൾ എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് എന്ന്... വീട്ടുകാർ അവരുടെ കടമ തീർത്തു വിട്ടു...

അവരുടെ അഭിമാനത്തിന് യാതൊരു കോട്ടവും തട്ടിയില്ല... ഇനി ജീവിക്കുന്നതും ജീവിക്കാത്തതും എന്റെ ഇഷ്ടമാണ്.... അവൾ കണ്ണുകൾ മുറുക്കിയടച്ചു ബ്ലേഡ് എടുത്ത് കയ്യിൽ ആഴത്തിൽ മുറിച്ചു... രക്തം ഒഴുകിയിറങ്ങി... കട്ടപിടിക്കാതിരിക്കാൻ ബക്കറ്റിൽ വെള്ളം തുറന്നിട്ട് അതിലേക്ക് കൈകൾ മുക്കി കൊണ്ട് ബാത്റൂമിൽ തന്നെയായിരുന്നു... പതിയെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞുപോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവൾ ബലം പ്രയോഗിച്ച് ആ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് പിടിച്ചു.. കണ്മുന്നിൽ ആ കള്ളച്ചിരി തെളിഞ്ഞു നിന്നു... ആരാധനയോടെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്ന കണ്ണുകൾ... പ്രണയത്തോടെ തന്റെ മേൽ കുസൃതി കാണിക്കുന്ന വിരലുകൾ... എല്ലാത്തിലുമുപരി ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം വിളിക്കുന്ന ആ പേര്.... 💙 അവൾ കാതുകൾ കൈകൾ കൊണ്ട് അടച്ചു പിടിച്ചു.. കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോയി.. അപ്പോഴും അകലെനിന്നെന്ന പോൽ അവൾക്ക് അവന്റെ സ്വരം കേൾക്കാമായിരുന്നു.... "മയിലേ.........🥰🥰🥰

കണ്ണിൽ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന വെള്ളം കൈകൾ കൊണ്ട് തട്ടി തെറിപ്പിച്ച് അവൻ ആർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.. ആരോ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി... സഞ്ജയ്‌... "അഭി.... ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാനാണോടാ... എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു നിന്റെ ഇരിപ്പ് കണ്ടിട്ട്...." അവൻ അനങ്ങുന്നില്ല... "അഭീ.. എഴുന്നേൽക്കടാ വല്ലാതും കഴിക്ക്...." ചുവന്നു കലങ്ങിയിരിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ കണ്ട് സഞ്ജു അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു... "മതിയടാ അവള് പോട്ടെ... സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ പോരെ നമുക്ക്..." "അവള് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കില്ല.. എന്നെ മറന്ന് അവൾക്ക് ജീവിക്കാൻ സാധിക്കില്ല... അവളുടെ കരച്ചിൽ എനിക്ക് കേൾക്കാം.. സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ടാ.. അവള് ഒരുപാട് വേദനിക്കുന്നുണ്ട്..." "നീ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ അഭി...???

"അതേ ടാ... എന്റെ മയില്... അവള് ഇനി ചിറകുയർത്തി പറക്കില്ല.. സന്തോഷത്തോടെ നൃത്തം ചെയ്യില്ല...." അവൻ അപ്പോഴും കരയുകയായിരുന്നു... "മതി കരഞ്ഞത്.. അമ്മയും അപ്പുറത്ത് കരഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്.. നീ വിഷമിക്കുന്നത് താങ്ങില്ലടാ ആ പാവം...." അവന് അനക്കമൊന്നുമില്ല എന്ന് കണ്ടതും സഞ്ജു തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.. "മയിലേ........" ആ മഴയിലേക്ക് നോക്കി അവൻ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു... അവന്റെ ശബ്ദമിടറിയിരുന്നു.... 🌸🌸🌸🌸 കണ്ണ് തുറക്കുമമ്പോൾ ആശുപത്രിയിലാണ്.. മരിക്കാൻ പോലും സാധിക്കുന്നില്ല.. അവൾ മരവിച്ചിരുന്നു.. ചലനമില്ലാതെ... കൈ നല്ല എരിയുന്നുണ്ട്... ഒപ്പം തന്നെ ശരീര വേദനയും.. ആകെയൊരു പുകച്ചിൽ.. അവൾ ഉണർന്നത് കണ്ട് നേഴ്സ് പുറത്തേക്ക് പോയതും ഡോർ തുറന്ന് അവളുടെ അച്ഛൻ അകത്തേക്ക് വന്നു.. അവൾ കണ്ണുയർത്തി അയാളെ നോക്കി...

"മോളെ... ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് പോലീസിനെ അറിയിക്കണം എന്നൊക്കെയാ.. എഴുന്നേറ്റിട്ട് മോളെന്ത് പറയുന്നോ അതിനനുസരിച്ചു അവർ അത് ചെയ്യും.. മോൾ ജിത്തു മോനെതിരായി ഒന്നും പറയരുത്... ജീവിത കാലം മുഴുവൻ അവന്റെ കൂടെയാ നീ ജീവിക്കണ്ടത്.. അത് നമ്മൾ ഓർക്കണം.. നിന്റെ ഭാഗ്യാ ഇങ്ങനെ ഒരു ബന്ധം കിട്ടിയത്... ഇപ്പോഴത്തെ കുട്ടികൾക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ചൊന്നും വല്യ ധാരണയുണ്ടാവില്ല്യ അത് കൊണ്ടാ മോൾക്ക് നൊന്തത്... ഡോക്ടർ പീഡനശ്രമമാണെന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു.. ആരെങ്കിലും സ്വന്തം ഭാര്യയെ പീഡിപ്പിക്കുവോ??.. മോൾ ഇതൊന്നും മനസ്സിൽ വയ്ക്കണ്ട.. നീ കയ്യ് മുറിച്ചത് ആ ഊരുതെണ്ടിയെ ആലോചിച്ചാണെന്ന് നിക്ക് നിശ്ചയുണ്ട്. എന്നിട്ടും ജിത്തുമോൻ അതെല്ലാം മറന്ന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ തയ്യാറാ..... അതോണ്ട് അപ്പ പറഞ്ഞതൊന്നും മോള് മറക്കണ്ട.. അമ്പാട്ടേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോവില്ല അപ്പ ...."

അവൾ അമ്പരപ്പോടെ അയാളെ നോക്കി... എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു, സ്വന്തം മോളെ ഇങ്ങനെ കണ്ടിട്ടും മരുമോന് വേണ്ടി വക്കാലത്തുമായി വരാൻ... അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടർ വന്നു.. അയാളെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞു... " ഞാൻ ഡോക്ടർ സിതാര... ഗൈനക്ക് ആണ്... പാർവണ ലക്ഷ്മി അല്ലെ..." അവൾ തലയാട്ടി.. "ഇങ്ങനെയൊരു കേസ് വന്നാൽ ഉടനെ പോലീസിൽ അറിയിക്കണം. പ്രതേകിച്ചു സൂയിസൈഡ് അറ്റെമ്റ്റും... പക്ഷെ താലി കെട്ടിയവനോടുള്ള കടപ്പാട് കൊണ്ട് എതിർത്തു പറയുന്നവരാണ് ഭൂരിഭാഗം സ്ത്രീകളും.. പാർവണ എങ്ങനെയാണെന്നറിയില്ല.. തന്റെ ദേഹത്തെ മുറിവുകളൊക്കെ പരിശോധിച്ചു.. It's brootal..., ഞങ്ങൾ എന്താ ചെയ്യണ്ടത്...??" ഡോക്ടറിന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ കണ്ണീരോഴുക്കി . "എന്നെ ആർക്കും വേണ്ട ഡോക്ടറെ..

അച്ഛൻ വന്ന് എങ്ങനെയുണ്ട് എന്ന് പോലും ചോദിച്ചില്ല.. മരുമോനു വേണ്ടി വക്കാലത്തു പറയാനാ എന്റടുത്തു വന്നത്.. ശരീരം മുഴുവൻ വേദനിക്കുന്നു.. അടി വയറ് പൊളിയുന്ന പോലെ, എനിക്ക് വയ്യ.. അപ്പ എന്നെ വീട്ടിലേക് കൊണ്ട് പോവില്ല... എന്നെ ഇനി അയാൾക്കൊപ്പം അയക്കല്ലേ ഡോക്ടറെ.. പേടിയാ നിക്ക്......" കരഞ്ഞോണ്ട് അവൾ പറയുമ്പോൾ കൂടെ നിന്ന നഴ്സിന്റെ കണ്ണിലും നനവ് പടർന്നിരുന്നു.... ഡോക്ടർ അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് തലയിലൂടെ തലോടി... അവൾക്ക് അവളുടെ അമ്മ തലോടും പോലെ തോന്നി.. ഡോക്ടർ എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി... നഴ്സിനോട് ആരെയും കയറ്റി വിടണ്ട എന്ന നിർദേശവും നൽകി... കുറച്ചു സമയത്തിനകം പോലീസ് അവിടെയെത്തി.. ജിത്തുവും മോഹനാഥനും അമ്പരന്നു... ടെസ്റ്റ്‌ റിപ്പോർട്ടുകളും ഒപ്പം അവളുടെ മൊഴിയും കണക്കിലെടുത്ത് ജിത്തുവിനെ അവർ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു..

മോഹനാഥൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവൾക്കടുത്തേക്ക് പോയി.. "എങ്ങനെയാടി നീ എനിക്ക് മോളായി ജനിച്ചത്.. അപ്പ പറഞ്ഞിട്ടും അത് കേൾക്കാൻ തോന്നിയില്ലാലോ.. സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പിറ്റന്നാൾ തന്നെ ജയിലിലാക്കി... അക്ക പറയുന്നത് ശരിയാ, രണ്ടു നശൂലങ്ങളാ എനിക്ക് മക്കളായി ജനിച്ചത്.... അമ്പാട്ടെ മുറ്റത്തേക്ക് നിന്റെ കാൽപാദം പോലും ഇനി പതിക്കരുത്.. അനുഭവിക്കും നീ..." ശപിച്ചു കൊണ്ട് ഇറങ്ങി പോവുന്ന അപ്പയെ അവൾ നിർവികാരതയോടെ നോക്കി.. 'ഇതിലും കൂടുതൽ ഇനിയെന്ത് അനുഭവിക്കാൻ...? ' രണ്ടു ദിവസം ഹോസ്പിറ്റലിൽ തന്നെ കിടന്നു..... ഡിസ്ചാർജ് ആകുമ്പോൾ എങ്ങനെ ബില്ല് കൊടുക്കും എന്ന ചിന്ത അവളെ അലട്ടി.. "പാർവണ... ഇന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ആവാം ട്ടൊ..." ഡോക്ടറിന്റെ ശബ്ദമാണ് അവളെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും മുക്തമാക്കിയത്.. "ഡോക്ടർ.. ന്റെ കയ്യിൽ പൈസയൊന്നുമില്ല..." ഡോക്ടർ ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി.. "അത് സാരല്ല.. ഇപ്പൊ ബില്ലൊക്കെ ഞാൻ അടച്ചിട്ടുണ്ട്..

പാർവണക്ക് ഒരു ജോലിയൊക്കെ കിട്ടുമ്പോ തിരിച്ച് തന്നാ മതി...!" അവൾ തലയാട്ടി.. "പാർവണയെ എന്താ വീട്ടിൽ വിളിക്കുന്നെ.. പാറൂന്നാണോ..." "അല്ല... പീലി.." "ആഹാ.. കൊള്ളാലോ... പീലി.. നല്ല പേര്.. അപ്പൊ പീലി പറ, ഇനി എങ്ങോട്ട് പോവാനാ പ്ലാൻ..." അവൾ തല താഴ്ത്തി... "അറിയില്ല.." "എന്നാൽ ഞാനൊരിടത്തേക്ക് കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോട്ടേ...?" അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കി.. എങ്ങോട്ടാ എന്ന ഭാവത്തിൽ.. "എങ്ങോട്ടാണെന്നൊക്കേ പോവുമ്പോ അറിയാം..." . മറ്റുവഴിയൊന്നുമില്ല എന്ന് അവൾക്ക് തന്നെ നിശ്ചയമുള്ളത് കൊണ്ട് തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു... ഡിസ്ചാർജ് ആയി ഡോക്ടറിന്റെ കാറിൽ തന്നെയായിരുന്നു അവർ പോയത്.. ഒരു ആധുനിക രീതിയിലുള്ള രണ്ടു നില വീടിനു മുന്നിൽ വണ്ടി നിന്നു.. അവൾ ഇറങ്ങി... "ഇത് എന്റെ വീടാ..." ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവളോട് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു..

അവരുടെ പുറകെ അവളും കയറി.. ഹാളിൽ തന്നെ ഡോക്ടറിന്റെയും ഭർത്താവിന്റെയും ഫോട്ടോ ഉണ്ടായിരുന്നു... കുറച്ചു പഴയത്... അവളുടെ നോട്ടം കണ്ട് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു, "എന്റെ ഭർത്താവായിരുന്നു..." അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു.. "ലവ് മാരേജ് ആയിരുന്നു.. ആളും ഡോക്ടറാ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് 3 വർഷം മാത്രം ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്ന ദാമ്പത്യം.. ഒരിക്കലും അമ്മയാവാൻ കഴിയാത്ത ജന്മമാണ് എന്റെ എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നെ വേണ്ടാതായി.. അവഗണന താങ്ങാതായപ്പോൾ വേറെ വിവാഹം കഴിച്ചോളാൻ പറഞ് ഞാൻ തന്നെ ബന്ധം ഒഴിവാക്കി.. ഇവിടെ ആരുമില്ല.. ഞാൻ മാത്രം.. പീലിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ കൂടാം...

എന്റെ മോളെ പോലെ നോക്കിക്കോളാം ഞാൻ.." അവൾ കരച്ചിലോടെ ആ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു.. "ആരോരുമില്ലാത്തോർക്ക് ദൈവം തുണയുണ്ടാവുമെന്ന് ന്റെ അമ്മ എപ്പോഴും പറയും.. ഇപ്പൊ നിക്ക് ദൈവം ഡോക്ടറാ..." " വല്യ വല്യ വാക്കുകളൊന്നും വേണ്ടാട്ടോ...പീലി കുട്ടി പോയി കിടന്നോ.. ബോഡിക്ക് നല്ല റസ്റ്റ്‌ വേണം..." സിതാര അവൾക്ക് മുറി കാണിച്ചു കൊടുത്തു... അവൾ ആ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി... ഇടവപ്പാതിയെ അറിയിച്ചു കൊണ്ട് തകർത്തു പെയ്യുന്നുണ്ട് മഴ... അവളുടെ മനസ്സ് കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ പേമാരിയിൽ തനിക്ക് മാത്രമായി വീശിയടിച്ച ചാറ്റൽ മഴയിൽ കുതിർന്ന പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമകളിലേക്ക് നീങ്ങി...🌸 - തുടരും..🌸