🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 10

രചന: അനു രാജീവ്

"മോളെ.. വന്ന് കിടന്നേ.. കുറെ നേരമായില്ലേ ഈ ഇരുപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട്..". "അമ്മക്കറിയോ...മഴ പെയ്യുന്ന ദിവസങ്ങളിലൊന്നും എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയാറില്ല... പുലരും വരെ പുറത്തോട്ട് നോക്കി കിടക്കും... " "ഇപ്പോഴും അഭിയാണോ.... "ഹെയ്.. എനിക്കിനി അതിനുള്ള യോഗ്യതയില്ലമ്മേ... ഇനി അഭിയേട്ടൻ എന്റെ മനസ്സിൽ പോലും വരാൻ പാടില്ല... ഞാനാ തെറ്റുകാരി.. എന്നെ സ്നേഹിക്കാത്തവർക്ക് വേണ്ടി ജീവനായ് കരുതിയവനെ വേദനിപ്പിച്ചു.. ഇപ്പൊ ആ മനസ്സ് നിറയെ എന്നോട് വെറുപ്പായിരിക്കും.. അത് അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നോട്ടെ... ഇനി ഈ ജീവിതത്തിൽ പീലിക്ക് കൂട്ടിനു ആരും വേണ്ട...". പറയുന്നതിനോടൊപ്പം കരഞ്ഞിരുന്നു അവൾ.. "ശരി.. ഇപ്പൊ എന്റെ കുട്ടി പോയി കിടക്കു... നാളെ കോളേജിൽ പോണം.. ജോയിൻ ചെയ്യണം.. സൺ‌ഡേ മാത്രമേ ക്ലാസ്സുള്ളൂ... Bcom എടുത്താ മതി.. പ്ലസ് ടു നു കോമേഴ്‌സ് ആയിരുന്നില്ലേ..." "ന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഒന്നും..." "അത് സാരല്ല.. അഡ്മിഷൻ ഡേറ്റ് ഈ month 15 വരെയേ ഉള്ളു.. ഇപ്പൊ പോയി ചേരാം.. പിന്നെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് കൊടുക്കാം.." "അപ്പ തരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല...". "നമുക്ക് സംസാരിക്കാന്നെ..." അവൾ ചെറുതായൊന്നു മൂളി മുകളിലേക്ക് പോയി... ജനൽ തുറന്നിട്ട് മഴയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടു കിടന്നു... എന്നത്തേയും പോലെ അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ സാധിച്ചില്ല.. ആ മഴയ്ക്കു പോലും അവന്റെ ചൂടായിരുന്നു... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸

"ഗുഡ് മോർണിംഗ് അമ്മ..." "മോർണിംഗ് ടാ..." "ചായ..." "Thank you.. ഇന്ന് ലീവ് ആയത് കൊണ്ട് കുറച്ചൂടെ കിടന്നു..." "അത് സാരല്ല.. ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ് എന്താ ഉണ്ടാക്കണ്ടേ??" "ഒന്നും വേണ്ട.. നമുക്ക് പുറത്തിന്ന് കഴിക്കാം..." "ഹ്മ്മ്.. Ok.." പെട്ടെന്ന് പുറത്തു കാളിങ് ബെൽ മുഴങ്ങി . "ഇത്ര നേരത്തെ ആരാണാവോ.." സിതാര പോയി വാതിൽ തുറന്നു.. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരെ മനസിലാക്കാതെ അവർ മാറി മാറി നോക്കി... "ആരാ...??!" "ഞങ്ങൾ പീലിയുടെ അച്ഛനും അമ്മയുമാണ്..." ഡോക്ടർ ഒരു നിമിഷം അനങ്ങാതെ നിന്നു.. അതിന് ശേഷം ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു ചിരിയോടെ അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.. എന്നാൽ അയാളുടെ മുഖത്ത് ഗൗരവവും ആ അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നിസഹായതയുമായിരുന്നു... "ആരാ അമ്മേ..." കിച്ചണിൽ നിന്ന് പുറത്ത് വന്ന പീലി അപ്പയെയും അമ്മയേം കണ്ട് ഒരു നിമിഷം സ്റ്റക്ക് ആയി.. "അപ്പാ....." "നീ ജിത്തുമോന് ഡിവോഴ്സ് നോട്ടീസ് അയച്ചോ..." അത്യാവശ്യം ഗൗരവത്തിലായിരുന്നു ചോദ്യം. "ഹ്മ്മ്.. അയച്ചു..." "എന്തിന്????" "എനിക്കായാളുടെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ താല്പര്യമില്ല..." "അതൊന്നും നീയല്ല തീരുമാനിക്കണ്ടത്.. ഞങ്ങൾ മുതിർന്നവരുണ്ട്.." "എനിക്ക് 20 വയസായി.. സ്വന്തം കാര്യം തീരുമാനിക്കാനുള്ള അവകാശം എനിക്കുണ്ട്.. അത് മനസിലാക്കാതെ നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം നോക്കിയത് കൊണ്ടാ എനിക്ക് ഇത്രയും അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നത്..

അമ്പാട്ടേക്ക് വരണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു പോയതല്ലേ അപ്പ.. ഇപ്പൊ എന്തിനാ അന്വേഷിച്ചു വന്നത്... എനിക്ക് ആരും വേണ്ട.. എന്നെ ആരും അന്വേഷിക്കും വേണ്ട.. പറ്റുവാണേൽ അയാളെ കൊണ്ട് എത്രയും പെട്ടെന്ന് അത് ഒപ്പിട്ട് അയക്കാൻ പറ" "ഈ സ്ത്രീയുടെ ബലത്തിലാണോ നിന്റെ ഈ സംസാരം... എത്ര കാലം ഇവർ നിന്നെ സംരക്ഷിക്കും???" "ജീവനുള്ള കാലത്തോളം....." ഡോക്ടറിന്റെ ആയിരുന്നു മറുപടി... ജാനകി കണ്ണുകൾ നിറച്ച് അവരെ നോക്കിയിരുന്നു.. "നിങ്ങളൊക്കെ ഇത്രയും ദിവസം എവിടെയായിരുന്നു.. ആറു മാസം കഴിഞ്ഞു ഞാനിവിടെ താമസിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്... ഇത് വരെ അപ്പക്ക് ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ തോന്നിയോ.. മരുമോനെ ജയിലിൽ ആക്കിയതിന്റെ ദേഷ്യത്തിലാവും ലേ... എന്റെ ചേച്ചിയെ ചെയ്ത പോലെ ഞാനും മരിച്ചെന്നു കരുതി കർമങ്ങൾ ചെയ്തോളു... ആ പിന്നെ.. നിങ്ങളെന്താ പറഞ്ഞത് എന്റെ ചേച്ച്യേ ശപിച്ചത് ബ്രാഹ്‌മണനാണ്, അവൾ നന്നാവില്ല, നശിച്ചു പോവും എന്നല്ലേ... എന്നാ കേട്ടോളു.. എന്റെ ചേച്ചി സന്തോഷവതിയായി ജീവിക്കുന്നുണ്ട്.. ഒരു മാസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ അവർക്ക് ഒരു കുഞ്ഞ് വാവ കൂടി വരാൻ പോകുവാ.. അവളെ ചേട്ടൻ പഠിപ്പിച്ചു.. ഹോസർജൻസി കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്തു.. ഡെലിവറി കഴിഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോയിൻ ചെയ്താൽ മതി...

എന്റെ ചേച്ചിക്കുണ്ടായ ധൈര്യം എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക്...... ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞേക്കാം അയാളെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ ആണ് വന്നതെങ്കിൽ ഇനി വരണമെന്നില്ല..." മോഹനാഥനും ജാനകിയും അത്ഭുതപെട്ടു.. എത്രത്തോളം തന്റെ മകൾ മാറിയിരിക്കുന്നു എന്ന് അവർ മനസിലാക്കി.. ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാൾ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.. അയാൾ കാണാതെ ഡോക്ടറോട് കൈ കൂപ്പി നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറകെ തന്നെ ജാനകിയും ഇറങ്ങി.. 🌸🌸🌸 കോളേജിൽ പോയി അഡ്മിഷൻ എടുത്തു.. അടുത്ത ആഴ്ച ബുക്സ് വാങ്ങാൻ വരണമെന്ന് പറഞ്ഞു.. സൺ‌ഡേ ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ടെങ്കിലും അറ്റെന്റൻസ് ഒന്നുമില്ല.. പടിക്കണ്ടവർ വരുക.. നിർബന്ധമില്ല എന്നും കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ സമാധാനമായി... ബുക്ക് ഒക്കെ കിട്ടി പഠിത്തം സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ അവൾ ശരിക്കും കുഴഞ്ഞു പോയി.. മൂന്ന് വർഷം മുൻപ് വിട്ട ജേർണലും ലെഡ്ജറും ക്യാഷ്ബുക്കും profit and ലോസ്സും ബാലൻസ് ഷീറ്റുമൊക്കെ അവളെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചു... തിയറി പേപ്പർസ് ഡോക്ടറിന്റെ സഹായത്തോടെ പഠിച്ചു.. പക്ഷെ പ്രോബ്ലം പേപ്പർ അവൾ തന്നെ ഒറ്റക്ക് നോക്കണ്ട അവസ്ഥയായിരുന്നു..

അത്യാവശ്യം നന്നായി ബുദ്ധിമുട്ടി തന്നെ അവൾ ഓരോന്നായി പഠിച്ചെടുത്തു.. ഒരു ദിവസം അവൾ വീട്ടിലേക്ക് call ചെയ്ത് അമ്മയോട് സർട്ടിഫിക്കട്ടിന്റെ കാര്യം ഓർമപ്പെടുത്തി... പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു മോഹനാഥനും സുഭദ്രയും വീട്ടിൽ ഇല്ലാത്ത ദിവസം അവളുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ഒഴിച് ബാക്കിയുള്ള സാധനങ്ങളൊക്കെ ഒരു പെട്ടിയിലാക്കി മീനുവിന്റെ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് കൊടുത്തു. ഡോക്ടർ അങ്ങോട്ട് പോയി അതൊക്കെ വാങ്ങിയിട്ട് വന്നു.. വീടെത്തിയതും അവൾ ഓരോന്നും നോക്കി... ചെറുപ്പത്തിൽ കൂട്ടി വച്ച മഞ്ചാടി കുരു മുതൽ തലയിലിടുന്ന ക്ലിപ്പും സ്ലേടും വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കണ്ണ് മറ്റൊന്നിൽ ഉടക്കി.. ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ആ പെട്ടി അവൾ കയ്യിലെടുത്തു.. "Abhi " എന്നെഴുതിയ മോതിരം... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.. പിറന്നാൾ സമ്മാനം... തനിക്ക് അഭിയേട്ടന്റെ ഓർമകളിൽ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത്.. അവൾ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അത് വിരലിൽ ഇട്ടു... അതിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു... ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി... അതിനിടയിൽ ചേച്ചി പ്രസവിച്ചു... പെൺകുട്ടി... ഇടക്കിടക്ക് ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ പോയി കുഞ്ഞാവയെ കളിപ്പിക്കലും പഠിത്തവും...

അരുൺ.. അല്ലിയുടെ ഹസ്ബൻഡ്.. ശരിക്കും അവൾക്കൊരു ഏട്ടൻ ആയി മാറാൻ അധികം സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.... അവിടത്തെ അച്ഛനും അമ്മയും അവളെയും സ്വന്തം മോളെ പോലെ കണ്ടു.. പെട്ടെന്ന് ഫസ്റ്റ് സെം എക്സാം എത്തി.. അത്യാവശ്യം കോൺഫിഡൻസോടെ തന്നെ അവൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു.. എക്സാമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഹാപ്പി ആയി ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അഡ്വക്കേറ്റ് വിളിച്ചത്.. കേസ് വിളിച്ചത് അറിയിക്കാൻ.. വക്കീൽ സംസാരിച്ചപ്പോൾ ആദ്യമൊന്നും സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിലും കുറച്ചു ദിവസത്തിന് ശേഷം ഇന്ദ്രജിത്ത് മ്യുച്വൽ ഡിവോഴ്സിനു തയ്യാറായി.. അല്ലെങ്കിലും കോടതി ഡിവോഴ്സ് അനുവദിക്കും എന്ന് അയാളുടെ വക്കീൽ അയാളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി... ഫസ്റ്റ് ഡേ കേസ് വിളിച്ച ദിവസം തന്നെ രണ്ടാളും ഹാജർ ആയി... ഡോക്ടർ റിപ്പോർട്ടും FIR കോപ്പിയും തന്നെ മതിയായിരുന്നു കോടതി ഡിവോഴ്സ് നൽകാൻ... വാദം കേട്ടതിനു ശേഷം വിധി മറ്റൊരു ദിവസത്തേക്ക് മാറ്റി വച്ചു.. അതിനിടയിൽ ഒരു കൗൺസിലിങ്ങും ഏർപ്പാടാക്കി... ഇന്ദ്രന് മുന്നിൽ പെടാതെ അവൾ വേഗം ഡോക്ടറോടൊപ്പം കോർട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. കാറിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും അവൾ കൈകൾ കൊരുത്തു പിടിച്ച് എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു... "എന്തിനാ ഇത്ര ടെൻഷൻ.. അവനെ കാണുമ്പോൾ എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത്.. തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ലെങ്കിൽ ആരെയും പേടിക്കരുത്.."

ഡോക്ടറിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ തലയുയർത്തി.. "അയാളെ കാണുമ്പോൾ പഴയതൊക്കെ വീണ്ടും.. "നീ തന്നെ പറഞ്ഞൂ അത് പഴയതാണെന്ന്.. മുന്നിലുള്ള പുതിയ ലോകത്തെ മാത്രം കണ്ടാൽ മതി.. പഴയതൊക്കെ മനസ്സിൽ നിന്നും പറിച്ചു കള...." അവൾ തലയാട്ടി കണ്ണുകൾ അടച്ച് സീറ്റിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു.. 🌸🌸🌸🌸 ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞായിരുന്നു കൗൺസിലിങ്... ഇന്ദ്രനെ ഫേസ് ചെയ്യണ്ട എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടും അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... ദൂരെ നിന്നും വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഉള്ളിൽ വല്ലാത്ത ഭയം തോന്നിയിരുന്നു.. "ഹാ.. നേരത്തെ എത്തിയോ മഹാറാണി... ഒന്ന് കൂടി കൊഴുത്തല്ലോടി നീ...". അവന്റ സംസാരം അവളിൽ അറപ്പുളവാക്കി.. "നിന്നെ പോലത്തെ ഹിജടയെ ഉണ്ടാക്കി വിട്ട നിന്റെ അമ്മയെ അളന്നു നോക്കി പറയടാ കൊഴുത്തോ ഇല്ലയോ ന്ന്.." "എന്ത് പറഞ്ഞടി...." അവൾക്ക് നേരെ കൈ ഉയർത്തിയതും അവൾ ആ കൈ തടഞ്ഞിരുന്നു... "നിന്റെ താഴെ കിടന്ന് അലറി വിളിച്ചു കരഞ്ഞ പീലിയല്ല ഇത്......" അവൾ തടഞ്ഞ കൈ തട്ടി മാറ്റി അവൻ അവളെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി... "അത് നിന്റെ ഈ വേഷത്തിൽ തന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി... എന്താടി നിന്റെ മറ്റവൻ കൂടെ കിടക്കാൻ വരുന്നുണ്ടോ... ഇത്രക്ക് തിളക്കാൻ..."

"അതേടാ.. അവൻ മാത്രമല്ല ഒരുപാട് പേര് വരുന്നുണ്ട്.. അതിന് നിനക്കെന്താ നഷ്ട്ടം.. ഞാൻ നിന്റെ ആരുമല്ല.. നീ കെട്ടിയ താലി മൂന്നാം ദിവസം തൂക്കി വലിച്ചെറിഞ്ഞവളാ ഞാൻ.. അതോടെ നീയുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധവും തീർന്നു..." "ഹലോ.. അകത്തേക്ക് വരൂ..." അവരുടെ സംസാരത്തിനു ഭംഗം വരുത്തികൊണ്ട് പ്യൂൺ എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ വന്ന് പറഞ്ഞു.. രണ്ടാളും അകത്തേക്ക് കയറി.. ഉള്ളിൽ ഇരിക്കുന്ന സ്ത്രീ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവരെ വരവേറ്റു.. "ഇരിക്കു.." രണ്ടാളും രണ്ടു ചെയറിലായി ഇരുന്നു.. '" ഞാൻ ഉഷ.. അഡ്വക്കേറ്റിംഗ് കൗൺസിലർ... പിരിയാൻ തീരുമാനിച്ചവരാണെങ്കിലും അവസാനമായി ഒരു ചാൻസ് എന്ന നിലയിലാണ് ഈ കൗൺസിലിങ്...കുടുംബ ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകും എല്ലാം മറികടന്നു പോവുമ്പോഴാണ്..... ബാക്കി പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ പീലി കയ്യുയർത്തി കാണിച്ചു എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു.. ഉഷയും ഇന്ദ്രനും അവളെ തന്നെ നോക്കി.. അവൾ ഇട്ടിരുന്ന ടോപ് പൊക്കി കാണിച്ചു.. ഇന്ദ്രൻ തല താഴ്ത്തി.. ഉഷ മാഡത്തിന്റെ നെറ്റി ചുളുങ്ങി.. "മാഡം. ഇത് മുഴുവൻ ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് ഇയാൾ എനിക്ക് തന്ന സമ്മാനമാണ്.. ഇതാണ് മെഗാ പ്രൈസ്.. സിഗരറ്റ് കൊണ്ട് പൊള്ളിച്ചതാ.. ഇങ്ങനെയൊരു ദിവസം വരും എന്നെനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഈ പാടുകൾ മാഞ്ഞു പോവാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല..

ഇനി മാഡം പറയുകയാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇയാളുടെ കൂടെ ജീവിക്കാം..". അവൾ ടോപ് താഴ്ത്തി ചെയറിലേക്കിരുന്നു.. ഉഷ മാഡം ഇന്ദ്രന് നേരെ കത്തുന്ന നോട്ടം നൽകി ഏതോ ഒരു പേപ്പറിൽ ഒപ്പിട്ടു അവൾക്ക് നൽകി.. "ഇത് അഡ്വക്കേറ്റിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്താൽ മതി.." അവൾ തലയാട്ടി കൊണ്ട് അത് വാങ്ങി നന്ദി പറഞ്ഞു തിരികെ നടന്നു.. അവനും അവൾക്ക് പുറകെ എഴുന്നേറ്റു... "ഒന്ന് നിന്നെ..." അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. "നിന്നെ ഞാൻ വെറുതെ വിടുമെന്ന് കരുതണ്ടാ.. ആ ഡോക്ടർ പെണ്ണുംപിള്ളന്റെ കൂടെയല്ലേ താമസം.. എനിക്കെതിരെ കേസ് കൊടുത്തതും ആ 🤬🤬 മോളല്ലേ..." പറഞ്ഞു തീരുമ്പോഴേക്കും അവളുടെ കൈ അവന്റെ കരണത്തു പതിഞ്ഞിരുന്നു.. "എന്റെ അമ്മയെ പറയുന്നോടാ നായെ.. നിന്നെ പോലെ അമ്മയേം പെങ്ങളേം തിരിച്ചറിയാത്ത പുഴുത്ത പട്ടിക്ക് അവരെ കുറിച്ച് ഒരു വാക്കു മിണ്ടാനുള്ള യോഗ്യത പോലുമില്ല.. നിനക്ക് പറ്റുന്നത് നീ ചെയ്യ്..." അവനെയൊന്ന് പുച്ഛിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ കാറിനടുത്തേക്ക് പോയി.. വണ്ടി റെവോഴ്സ് എടുത്തു അവിടെ നിന്നും പോയി.... അവൻ തരിച്ചു നിൽപ്പായിരുന്നു.. ചുറ്റും ഒരുപാട് പേര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു എന്നത് അവന് അവളിലുള്ള പക കൂട്ടി.. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 കാറിലിരിക്കുമ്പോഴും അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഭയം തോന്നി.. അവളെക്കാൾ ഡോക്ടറെ കുറിച്ച് ഓർത്തിട്ടായിരുന്നു ടെൻഷൻ.

ഡോർ തുറന്ന് കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ സംശയത്തോടെ അകത്തേക്ക് കയറി.. സോഫയിൽ തല താഴ്ത്തി ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു സിതാര.. "എന്ത് പറ്റി അമ്മേ??" "ആഹ്.. നീ വന്നോ.. ഒരു തല വേദന.. കൗൺസിലിംഗ് എന്തായി.." "അതൊക്കെ ഓകെയാ.. വക്കീലിനെ കണ്ടിട്ടാ വരുന്നത്.. നെക്സ്റ്റ് ഹിയറിങ് ഫ്രൈഡേ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു... അന്ന് തന്നെ വിധി ഉണ്ടാവുമെന്നും.." "ഹ്മ്മ്.. എത്രയും വേഗം ആവുന്നോഅത്രയും നന്നായി. പിന്നെ അവനോട് സംസാരിച്ചോ..." അവൻ പറഞ്ഞതും പീലി പറഞ്ഞ മറുപടിയും അവസാനം അടിയും കൊടുത്ത് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോക്ടറിനും വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ തോന്നി... എന്നാലും പീലിയുടെ ഭയം കണ്ട് ടെൻഷൻ പുറത്തു കാട്ടാതെ അവർ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു... കേസ് വിളിച്ച ദിവസം അവർ രണ്ടു പേരും ചേർന്നാണ് കോടതിയിൽ പോയത്.. കൂടുതൽ വിസ്താരത്തിനു നിൽക്കാതെ കോടതി ഡിവോഴ്സ് അനുവദിച്ചു.. പിന്നീട് അവർ ഇന്ദ്രനെ കണ്ടില്ല.. അവർ പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാതെ വേഗം കാറിൽ കയറി വണ്ടിയെടുത്തു.. പീലിയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം ആയിരുന്നു... "മോളെ.. ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു..." "പറയമ്മേ..." "എനിക്ക് ഒരു കോൺഫറൻസ് ഉണ്ട്.. ഡൽഹിയിൽ വച്ചാ.. മൂന്ന് ദിവസം മുൻപാ ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.. ഈ മാസം ലാസ്റ്റ് ആയിട്ട് പോവേണ്ടി വരും..."

"അതിനെന്താ.. പോയിട്ട് വരു..." "അതല്ല മോളെ... രണ്ടു മാസത്തേക്കാ.. ഒരു ക്യാമ്പും അറ്റൻഡ് ചെയ്യണം... നീ ഇവിടെ ഒറ്റക്ക്..." "അതിനെന്താ.. ഞാനില്ലാത്തപ്പോ അമ്മ അവിടെ ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ലേ..." "ഈ 45 വയസ്സുള്ള ഞാനും 20 വയസ്സുള്ള നീയും ഒന്നാണോ... അത് മാത്രമല്ല ഇപ്പൊ ആ ഇന്ദ്രജിത്ത്.. അവനെയും ഭയക്കണം.." "എന്നാൽ ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ നിക്കാം..." "ഹ്മ്മ്... നമുക്ക് സംസാരിക്കാം..." അവർ വീട്ടിലേക്ക് കയറി കോഫീ ഉണ്ടാക്കുമ്പോഴേക്കും ആരോ കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചു.. പീലി പോയി വാതിൽ തുറന്നു.. "ചേച്ചീ... ഇതെന്താ സർപ്രൈസ് ആയിട്ട്. വാ ചേട്ടാ.. ചിറ്റേടെ അമ്മു കുട്ടി വലുതായോ.. ..." അവൾ കുഞ്ഞിനെ കോരിയെടുത്തു അവരെ അകത്തേക്കിരുത്തി.. അന്ന് മുഴുവൻ കുഞ്ഞിനെ കളിപ്പിക്കലും കളിയും ചിരിയുമൊക്കെ ആയി പോയി.. അവർ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് മറ്റന്നാൾ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് തിരിക്കും എന്ന വിവരം അറിയിച്ചത്... പീലിയുടെ മുഖം വാടി "എന്ത് പറ്റിയെടി." അല്ലി അവളോട് ചോദിച്ചു.. ഡോക്ടർ കോൺഫറൻസിനെ കുറിച്ചും ക്യാമ്പ്നെ കുറിച്ചുമൊക്കെ പറഞ്ഞു.. അങ്ങനെ അരുൺ തന്നെ ആ തീരുമാനമെടുത്തു.. "പീലിയും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ബാംഗ്ലൂർ വരട്ടെ.. അല്ലി അവിടെ ഒറ്റക്ക് ബോർ അടിക്കും.. പീലിയും കൂടെ വന്നാൽ രണ്ടാൾക്കും കൂട്ടായല്ലോ..."

ഡോക്ടറിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ നിറഞ്ഞ ചിരി ആയിരുന്നു മറുപടി.. അല്ലിക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ട് കാല് നിലത്തുറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പീലിയും സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിച്ചു. ആ ദിവസവും വന്നെത്തി... രാവിലെ അരുണും അല്ലിയും കുഞ്ഞുമായി ഡോക്ടറിന്റെ വീടെത്തി.. പീലി അത്യാവശ്യം ഡ്രെസ്സുകളും സെക്കന്റ്‌ സെമ്മിൽ പഠിക്കാനുള്ള ബുക്‌സും ഒക്കെ പാക്ക് ചെയ്ത് വച്ചിരുന്നു.. ഡോക്ടറോട് യാത്ര പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.. അവരുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു കുഞ്ഞുമ്മയും കൊടുത്ത് അവൾ കാറിൽ കയറി.. കുഞ്ഞിനെ കളിപ്പിച്ചും കാണാത്തിരുന്ന ദിവസങ്ങളിലെ വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞും ഉറങ്ങിയും ഒരു പകൽ കടന്നു പോയി.. പീലിയും അരുണും മാറി മാറി വണ്ടി ഓടിച്ചു.. അത് അരുണിനും വല്ലാത്ത ആശ്വാസമായിരുന്നു... എന്നാലും അരുൺ ഗൈഡ് ചെയ്തു കൊണ്ട് മുന്നിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.. ഒരു സൈക്കിൾ ഓടിക്കാൻ പോലും ഭയന്നിരുന്നവളുടെ മാറ്റം കണ്ട് അല്ലി കണ്ണുകൾ വിടർത്തി... "Skylight " എന്നെഴുതിയ ഒരു പടുക്കൂറ്റൻ ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നിൽ വണ്ടി നിന്നു.. സെക്യൂരിറ്റി ഓടി വന്ന് ലെഗ്ഗേജ് ഇറക്കി... അല്ലി കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി... പീലിയും ഇറങ്ങി ചുറ്റും വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.. എന്തോ ഒരു പോസിറ്റീവ് വൈബ്.. ഒരു ഭാഗത്തായി ചിൽഡ്രൻസ് പാർക്ക്.. മറ്റൊരു വശത്തു സ്വിമ്മിംഗ് പൂൾ...

മുൻവശത്തു നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന ഗാർഡൻ.. ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോറിൽ പോയി വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തിട്ട് വന്ന അരുണിന്റെ കൂടെ അവർ രണ്ടു പേരും നടന്നു.. അല്ലി അവളുടെ ബാഗും സെക്യൂരിറ്റി ബാക്കി രണ്ടു ബാഗും എടുത്തു.. ലിഫ്റ്റിൽ കയറി 6th ഫ്ലോറിലേക്കുള്ള ബട്ടനിൽ അമർത്തി.. ലിഫ്റ്റിൽ നിന്നുമിറങ്ങി 6E എന്ന ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് കയറി... പീലിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടമായി ആ ഫ്ലാറ്റ്.. ഫുൾ ഫർണിഷ്ഡ് രണ്ടു ബെഡ്‌റൂം.. ഹാൾ കിച്ചൻ ഡെയിനിങ്.. ഒരു റൂം മാത്രം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് പീലിയും അല്ലിയും ചേർന്ന് വേറെ റൂമും പൊടി തട്ടി അടിച്ചു തുടച്ചിട്ടു.. പീലിയുടെ സാധനങ്ങളൊക്കെ അടുക്കി പെറുക്കി വച്ച് ഒരു കുളിയും കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോഴേക്കും അല്ലി കോഫി ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു.. അതും വാങ്ങി കോഫി സിപ് ചെയ്ത് അവൾ ബാൽക്കണിയിൽ വന്നു നിന്നു.. ബാംഗ്ലൂർ സിറ്റി മുഴുവൻ അവൾക്ക് മുന്നിൽ ദൃശ്യമായിരുന്നു.. വഴിവിളക്കുകളും പടുകൂറ്റൻ നിർമ്രിതികളും.. വെളിച്ചം കൊണ്ട് ഒരു ചിത്രം വരച്ച പോലെ..... ആ മനം മയക്കുന്ന കാഴ്ചയിൽ അവൾ അലിഞ്ഞു നിന്നു.. ചെറിയ മഴക്കുള്ള മുന്നറിയിപ്പ് പോലെ ആകാശം നന്നേ ഇരുണ്ടിരുന്നു.. കുളിർമയുള്ള ഒരു കാറ്റ് അവളെ തട്ടി തലോടി കൊണ്ട് നീങ്ങി. അവൾ തന്റെ കൈകളിൽ തിളങ്ങുന്ന "Abhi" എന്ന പേരിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു... അവളുടെ നേരെ അപ്പുറത്തുള്ള ബാൽക്കണിയിൽ വോട്കയും സിപ് ചെയ്ത് ആ കുളിരിൽ തന്റെ പ്രിയപെട്ടവളുടെ സാന്നിധ്യം മനസിലായ പോലെ കണ്ണുകൾ അടച്ച് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ സന്തോഷം... ❤️  ..... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...