🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 14

രചന: അനു രാജീവ്

നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ചിറകു നൽകി ഞാനെന്നും കൂടെയുണ്ടാവും.. പകരം എന്നോടൊപ്പം ഈ ലോകം മുഴുവൻ പറന്നുയരാൻ നീ വേണം.. എന്റെ മയില് വേണം.. 💙💙 അവളുടെ കണ്ണുനീർ അവന്റെ ഷർട്ടിനെ നനച്ചു.. അവൻ അവളെ വിട്ട് ആ മുഖം കൈകളിൽ എടുത്തു.. "എന്തിനാ മയിലേ കരയുന്നെ..??" അവൾ അവന്റെ കൈകളെ തട്ടി മാറ്റി.. മറ്റെങ്ങോ ദൃഷ്ടിയൂന്നി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്ന അവളെ അഭി പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി.. അവളുടെ വായിൽ നിന്നും അഭിയേട്ടാ എന്ന വിളി കേൾക്കാൻ അവന്റെ ഹൃദയം അലമുറയിടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. എന്നാൽ അവൾ അവനെ ഒന്ന് നോക്കാൻ പോലും തയ്യാറായില്ല...h സങ്കടം തോന്നിയെങ്കിലും അവൻ അവളിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റാതെ ചുണ്ടിൽ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു... ചെക്ക് അപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞ് അന്ന് വൈകുന്നേരം ഡിസ്ചാർജ് എഴുതാം എന്ന് പറഞ്ഞ് അരുൺ പോയി.. പീലിക്ക് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം തോന്നി..

വീടെത്തിയാൽ പിന്നെ അഭിയേ കാണണ്ടാലോ.. ഇടക്ക് കാണാൻ വന്നാലും ഇത് പോലെ 24 മണിക്കൂറും നോക്കിയിരിക്കില്ലാലോ എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു.. ഡിസ്ചാർജ് ആയി വീട്ടിലേക്ക് പോവുമ്പോൾ വീൽചെയറിൽ ഇരുത്തിയാണ് കാർ വരെ കൊണ്ട് പോയത്.. അവിടെയെത്തിയതും ഡോർ തുറന്ന് അഭി പീലിയെ കയ്യിൽ കോരിയെടുത്ത് കാറിലേക്കിരുത്തി.. പീലിക്ക് വല്ലാത്ത നാണക്കേട് തോന്നി.. പ്രതേകിച്ച് അല്ലിയും അരുണും ഉള്ളപ്പോൾ... പീലിയുടെ പുറകെ തന്നെ അല്ലിയും കുഞ്ഞും ബാക്കിൽ കയറി.. "നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാ.... "ബൈക്കുണ്ട് ഡോക്ടർ.. ഞങ്ങൾ വന്നോളാം.." അരുൺ ചോദിച്ചതിന് സഞ്ജു മറുപടി കൊടുത്തു.. അവർ കാർ എടുത്തതിനു പുറകെ തന്നെ അവർ ബുള്ളെറ്റ് എടുത്തു.. സഞ്ജുവാണ് ഡ്രൈവ് ചെയ്തത്.. "എടാ. രണ്ടാളു താങ്ങി കാറിൽ കയറ്റേണ്ടതല്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. നീയെന്തിനാ എടുത്തു കയറ്റിയത്..

അതും അവള്ടെ ചേച്ചിയും ഏട്ടനും ഉള്ളപ്പോ..?" "ആരുണ്ടെങ്കിലും എനിക്കെന്താ.. അതെന്റെ മയിലാ..." "നിന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. പ്രേമത്തിന് കണ്ണില്ല മൂക്കില്ലന്നൊക്കെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്, ഇപ്പോഴാ മനസിലായത് നാണവും മാനവും ഇല്ലാ എന്ന്..." "നീ വാചകമടിക്കാതെ വേഗം പോവാൻ നോക്ക്.. അവരെത്തുമ്പോഴേക്കും എത്തണം.." "ഹോ.. വീണ്ടും എടുത്തു വീൽചെയറിൽ പ്രതിഷ്ടിക്കാൻ ആയിരിക്കും.." "അതേടാ. വീൽ ചെയറിൽ ഇരുത്താൻ മാത്രമല്ല വേണെങ്കിൽ ഫ്ലാറ്റ് വരെ അവളെയും തൂക്കി കൊണ്ട് പോവും.. കാണണോ??" "ഹോ.. വേണ്ട.. അവിടെ ലിഫ്റ്റ് ഉണ്ട്.. അതിലേക്ക് തള്ളി കയറ്റിയാൽ തനിയെ മുകളിൽ എത്തിക്കോളും..." "വേഗം പോടാ ...... " "എന്റെ പൊന്നോ.. നിന്റെ മലയാള ഭാഷ ഒരുപാട് മെച്ചപെടാനുണ്ട്.. ഡയഫ്രം അടിച്ചു പോയി...

" ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചെവിയിൽ കയ്യിട്ടു കറക്കി സഞ്ജു വണ്ടിയുടെ സ്പീഡ് കൂട്ടി.. അവിടെയെത്തുമ്പോഴേക്കും വണ്ടി പാർക്കിങ്ങിൽ നിർത്തി വീൽ ചെയർ തുറന്ന് അരുൺ പതിയെ താങ്ങി അവളെ ചെയറിലേയ്ക്ക് ഇരുത്തി എൻട്രൻസിലേക്ക് ഉന്തി കൊണ്ട് വന്നു.. അഭി സഞ്ജുവിനെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി.. അവൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.. "സഞ്ജു.. ആ കാറിൽ നിന്ന് ബാഗൊന്ന് എടുക്കാമോ??" അല്ലി പറഞ്ഞതും അവൻ രക്ഷപെട്ടത് പോലെ വേഗം അങ്ങോട്ട് ഓടി.. അഭി വേഗം പീലിക്കരികിലേക്ക് പോയി.. അവർ ലിഫ്റ്റിനു മുന്നിൽ വെയിറ്റ് ചെയ്യുവായിരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് സെക്യൂരിറ്റി ഓടി വന്നു.. "ലിഫ്റ്റ് നിർവഹാനെയല്ലിടെ. ഇടു 2, 3 ഗാണ്ടേഗലാ നാന്താര കേളാസ മടുത്ടെ.. നിവു ഹോഗലു ഹണ്ടാഗലനു ബാലസബാഹുടു..." പീലിക്കും അല്ലിക്കും അയാള് പറഞ്ഞതൊന്നും മനസിലായില്ല...

എന്തായിരിക്കും എന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോഴേക്കും അവൾ ഇരുന്നിടത് നിന്ന് ഉയർന്നിരുന്നു.. "എന്തിനാ ഇങ്ങനെ വെറുതെ വെറുതെ എന്നെ എടുക്കുന്നെ???" പീലി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.. അഭി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെയും കൊണ്ട് സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് നടന്നു.. അരുൺ വീൽചെയർ മടക്കി കയ്യിലെടുത്തു. "അയാളെന്താ പറഞ്ഞെ..??" അല്ലി അരുണിനോട് ചോദിച്ചു.. "ലിഫ്റ്റ് മൈന്റനൻസ് വർക്ക്‌ നടക്കുവാണെന്ന്. രണ്ടു മണിക്കൂറെങ്കിലും കഴിയാതെ ഓകെ ആവില്ല.. So സ്റ്റെപ്പിലൂടെ പോവാൻ.." അത് കേട്ടപ്പോൾ പീലിയും പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അഭിയുടെ കയ്യിൽ ഒതുങ്ങി കിടന്നു.. എന്നാലും അവൾ അവനെ നോക്കിയില്ല.. പക്ഷെ അഭിയുടെ കണ്ണുകൾ അവളിൽ തന്നെയായിരുന്നു.. മുന്നിൽ പീലിയെ തൂക്കി കൊണ്ട് അഭി.. അതിന് പുറകെ വീൽ ചെയറും കൊണ്ട് അരുൺ.. അതിന് പിറകെ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് അല്ലി. അതിന് പിറകെ 2 ബാഗും തൂക്കി സഞ്ജു.. ❤️❤️

കയ്യിൽ മിതക്കും കനവാ നീ.. കൈ കാൽ മുളയ്ത്ത കാട്രാ നീ.. കയ്യിൽ എന്തിയും കനക്കവില്ലയെ... നുറയാൽ സെയ്‌ത സിലയാ നീ... "💙💙 ബാക്ക്ഗ്രൗണ്ട് മ്യൂസിക് അല്ല.. കഴുത അമറുന്ന സ്വരത്തിൽ സഞ്ജു പാടിയതാ.. ബാക്കി മൂന്ന് പേരും നിന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. ഒന്നാമതേ ഇത്രയും സ്റ്റെപ്സ് കയറിയ ക്ഷീണം. അതിനിടയിൽ കാലരാഗവും കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ടാണ് മൂന്നും നിൽക്കുന്നത്.. പീലി മാത്രം ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ച് കിടപ്പുണ്ട്.. "അല്ല.... സിറ്റുവേഷൻ സോങ്...." സഞ്ജു ഇളിഞ്ഞ മുഖവും വച്ച് പറഞ്ഞു ... "കുഞ്ഞു കരയുന്നത് കണ്ടില്ലെടാ.. ഇനി പാടിയാൽ വായിൽ കോലിട്ട് കുത്തും ഞാൻ..." ഭീഷണി പോലെ അല്ലി പറഞ്ഞതും അവൻ വായ അടച്ചു വച്ചു.. അഭിയും അരുണും ചിരിയോടെ വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് കയറി.. അല്ലി ഒന്നൂടെ അവനെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ച് അവരുടെ പുറകെ നടന്നു..

എനിക്കെന്തിന്റെ കേടായിരുന്നു എന്ന എക്സ്പ്രഷനും ഇട്ട് സഞ്ജുവും ബാഗും ചുമന്നു കയറി.. ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നിൽ എത്തിയതും അരുൺ വേഗം മുന്നിൽ വന്ന് കീ എടുത്തു ഡോർ തുറന്നു കൊടുത്തു... അഭി പീലിയെ നേരെ സോഫയിൽ കൊണ്ടിരുത്തി അവൾക്കരികിൽ തന്നെ അവനും ഇരുന്നു.. "പഴയ പോലെയല്ലട്ടാ നല്ല വെയ്റ്റ് കൂടിയിട്ടുണ്ട്.." അവൻ കിതപ്പോടെ പറഞ്ഞു... അരുൺ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു.. അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ചമ്മൽ തോന്നി.. അല്ലി കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ട് വന്ന് അരുണിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്ത് ചെയറിലേക്ക് ഇരുന്നു.. സഞ്ജു ബാഗിനെ നിലത്തിട്ട് നിലത്തു തന്നെ കിടന്നു.. നല്ല വെയ്റ്റ് ഉള്ള ബാഗായിരുന്നു... പാവം.. അല്ലി പോയി ജ്യൂസ്‌ എടുത്തിട്ട് വന്നു.. കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പോവുമല്ലോ എന്ന സമാധാനത്തിൽ പീലി ജ്യൂസ് കുടിച്ചു.. ഇടക്കണ്ണിട്ട് അഭിയേ നോക്കുകയും ചെയ്തു.. അവൻ ജ്യൂസ്‌ കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞതും എഴുന്നേറ്റു.. "അരുണേട്ടാ... ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ..."

ഡോക്ടർ എന്ന വിളിയിൽ നിന്നും അരുണേട്ടാ എന്നായത് അരുൺ ശ്രദ്ധിച്ചു.. "കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് പോയാൽ പോരെ..." "ഇനി എങ്ങോട്ട് പോവാനാ ഏട്ടാ... ഒന്ന് പോയി ഫ്രഷ് ആയിട്ട് വരാം.." "ശരി എന്നാൽ ഡിന്നർ ഇവിടന്നാകാം..." "ആയിക്കോട്ടെ..." പീലിയെ ഒന്ന് നോക്കി അഭിയും സഞ്ജുവും അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി.. അല്ലി പീലിയെ താങ്ങി പിടിച്ച് അവളുടെ മുറിയിൽ കൊണ്ടാക്കി.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അഭി വരും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവൾ മനഃപൂർവം ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ""എവിടെ പോയതാ ഇത്ര നേരം... ഭക്ഷണം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കി വെച്ചില്ലേ...?" സുഭദ്രയുടെ അലറിവിളിച്ചുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് അമ്പലത്തിൽ നിന്നും വന്ന ജാനകി ഒന്ന് നിന്നു... " അവിടെ ദോശമാവ് ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നല്ലോ... എടുത്തുണ്ടാക്കാമായിരുന്നില്ലേ?? " "ഞാനോ???

ഇതുവരെ അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ലല്ലോ... അങ്ങനെ ഒരു പതിവ് ഇവിടെ ഇല്ലല്ലോ...?" " എന്റെ ഭർത്താവിന് ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നത് എന്റെ കടമയാണ്... അദ്ദേഹം ഇന്ന് ഇവിടെയില്ല.. നാളെ പുലർച്ചയെ എത്തുള്ളു.. ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാവില്ല എന്നും എനിക്കറിയാം .... ഭർത്താവിന്റെ അനിയത്തിക്ക് മൂന്നുനേരം വെച്ചുവിളമ്പി കൊടുക്കണ്ട ആവശ്യം എനിക്കില്ല... അദ്ദേഹത്തിനു ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളും കൂടെ കഴിക്കുന്നത് ഞാൻ തടയുന്നില്ല..അത്രയേ ഉള്ളൂ. അല്ലാതെ ആരും എന്നെ ഭരിക്കാൻ വരണ്ട... " ജാനകിയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു... "ജാനകി..." " ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഏടത്തി അമ്മയാണ്...ബഹുമാനം തന്നില്ലെങ്കിലും വേണ്ട.. എന്നെ ഈ പേരെടുത്ത് വിളിക്കരുത്.. "എത്ര ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ട നീ ഇപ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ കിടന്നു ഇമ്മാതിരി സംസാരിക്കുന്നത്...."

"എന്റെ രണ്ടു മക്കളെയും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ നിന്നും പിരിച്ച നിങ്ങളോട് പിന്നെ ഞാൻ എങ്ങനെ സംസാരിക്കണം??" സുഭദ്ര ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു... ആദ്യമായാണ് ഇത്തരമൊരു അനുഭവം... മക്കൾ എന്തെങ്കിലും പറയുമ്പോഴും അതിനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ അവർ ... സുഭദ്രക്ക് വാക്കുകൾ പുറത്തുവന്നില്ല... "എന്താ നിങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം മുട്ടി പോയോ... രണ്ടുമക്കളെയും ഞങ്ങളിൽ നിന്നും തിരിച്ചു, ഞങ്ങളെ അനാഥരാക്കി... നിങ്ങൾക്ക് തുണയായി ആരും ഇല്ലെങ്കിൽ അതു നിങ്ങളുടെ വിധി, അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ കയ്യിലിരിപ്പ്.. അതിനുവേണ്ടി ഞങ്ങൾക്ക് ആരും ഇല്ലാതാക്കണമെന്ന് നിങ്ങൾക്കെന്താ ഇത്ര വാശി.. എല്ലാം നശിപ്പിച്ചില്ലേ.. ഈ കുടുംബത്തെ തകർത്തില്ലേ...ഈ ജന്മത്തിൽ ഇനി എത്ര പാപങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ബാക്കിയുണ്ട്???

എന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കൂടെ കൂടിയ അന്നുതൊട്ട് ഞാൻ അനുഭവിക്കാൻ തുടങ്ങിയതാണ്... എന്റെ മക്കളും അനുഭവിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് നിന്റെ ഉള്ളിലെ വിഷം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്... എന്നിട്ടും ഞാൻ ഒന്നും എതിർത്ത് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല... അത് ഭയന്നിട്ടല്ല എന്റെ മക്കളെ ഓർത്തായിരുന്നു.... ഇനിയിപ്പോ അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല.. അവർ രണ്ടുപേരും നന്നായി തന്നെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട്... ഇനി ആരെയും ഭയന്ന് ജീവിക്കാൻ ജാനകി ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല.... ഇനി എന്നെ ഇവിടെ നിന്ന് ഇറക്കി വിട്ടാലും എന്റെ മക്കൾ ഇന്ന് സംരക്ഷിക്കും എന്ന് ഉറപ്പ് എനിക്കുണ്ട്.... നിങ്ങൾക്ക് കഴിയുന്നത് ചെയ്തോളു... നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോൾ ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കിത്തരാൻ എനിക്ക് സൗകര്യമില്ല.. എനിക്ക് വിശക്കുമ്പോൾ എനിക്കുള്ളത് മാത്രം ഉണ്ടാക്കി ഞാൻ കഴിച്ചോളാം....."

ജാനകി പ്രസാദം പൂജാമുറിയിൽ കൊണ്ടുവെച്ച നേരെ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.... സുഭദ്രക്ക് ജാനകിയെ കൊല്ലാൻ മാത്രം ഉള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ടായി... എന്നാൽ എടുത്ത് ചാടി ഒന്നും പ്രവർത്തിക്കേണ്ട ചേട്ടൻ വരട്ടെ തീരുമാനിക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ച് അവർ ഒതുങ്ങിയിരുന്നു.... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 അഭി വേഗം കുളിച്ചിറങ്ങി ഷർട്ട് ഇട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് അവനെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന സഞ്ജുവിനെ കണ്ടത്... " എന്താടാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ???" "ഹോ... എന്തൊരു ബോഡിയാണളിയാ... കണ്ടിട്ട് കൊതിയായിട്ട് മേലാ...." " ഛീ....ഇങ്ങനെ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ആണോ ഞാൻ ഇത്രയും കാലം കഴിഞ്ഞത്.... " " പോടാ... നിനക്ക് ഇപ്പൊ നിന്റെ പെണ്ണിനെ കിട്ടിയപ്പോൾ നമ്മളൊക്കെ പുറമ്പോക്ക്.... കണ്ണിൽ പിടിക്കുന്നുണ്ടാവില്ല അല്ലേ.... " " എനിക്ക് കിട്ടി എന്ന് പറയാൻ ആയോടാ... "

" അത് ഉറപ്പല്ലേ..... നീ അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും വളച്ചൊടിച്ച് കുപ്പിയിൽ ആക്കുമെന്ന് ആരെക്കാളും നന്നായി എനിക്കറിയാം..." അതിന് അഭി ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.... കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ പോയി തല ചീവുമ്പോൾ അവന് വല്ലാത്ത പുതുമ തോന്നി... കുറെ കാലങ്ങളായി പതിവില്ലാത്ത ശീലങ്ങളാണ് ഇവ... മുടിയൊതുക്കാനോ മര്യാദയ്ക്ക് ഡ്രസ്സ് ചെയ്യാനോ മറന്നിട്ട് കാലങ്ങളായി.. " പോവാം.. " അവൻ സഞ്ജുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചത് കേട്ട് അവനും തലയാട്ടി രണ്ടുപേരും ഫ്ലാറ്റ് ലോക്ക് ചെയ്തു... 6 E യിൽ പോയി കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചു... അവരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതുപോലെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അരുൺ വാതിൽ തുറന്നു... ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു... ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോഴേക്കും നല്ല ചിക്കൻ കറിയുടെ മണം മൂക്കിലേക്ക് തുളച്ചു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

അരുൺ വേഗം അവരോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞ് അല്ലിയെ സഹായിക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി... അവളുടെ ഒപ്പം പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്ത് ഡൈനിങ് ടേബിളിൾ കൊണ്ടുവന്ന് വെച്ചു... "അയ്യേ.. ഈ ഡോക്ടർ എന്താടാ പെണ്ണുങ്ങളെപ്പോലെ അടുക്കളയിൽ പോയി സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ എടുത്തിട്ട് വരുന്നത്....??" സഞ്ജു ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു. "അതെന്താ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ ഇമ്മാതിരി പണിയെല്ലാം ചെയ്യാൻ പറ്റൂ എന്ന് എഴുതിവച്ചിട്ടുണ്ടോ??" സഞ്ജുവിനെ ചോദ്യം ഇഷ്ടപ്പെടാതെ അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി കൊണ്ട് അഭി തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.. " അങ്ങനെയല്ല അളിയാ എന്നാലും ഇതൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങൾ അല്ലേ ചെയ്യാ... പ്രത്യേകിച്ച് ആരെങ്കിലും വീട്ടിൽ വന്നാൽ ആണുങ്ങൾ മിണ്ടാത വെയ്റ്റ് ഇട്ട് ഇരിക്കാറാ പതിവ്.. .ഇവിടെ....... "

"അത് വെറും ഫേക്ക് ലൈഫ് അല്ലെ... വീട്ടുപണികൾ മാത്രമല്ല ജീവിതത്തിൽ എല്ലാം പരസ്പരം ഷെയർ ചെയ്ത് ജീവിക്കുന്നവർക്ക് മാത്രമേ സന്തോഷം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ പറ്റൂ ഭർത്താവ് ഭാര്യക്ക് മുകളിൽ കുറച്ചു ഉയർന്നു നിൽക്കണം എന്ന് കരുതിയാൽ ഭർത്താവിന് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം എളുപ്പം ആയിരിക്കും...പക്ഷേ ഭാര്യക്ക് സന്തോഷം എന്ന ഒന്ന് ഉണ്ടാവുകയെയില്ല.... ഇപ്പോൾ ചേച്ചിയും ഹാപ്പി ഏട്ടനും ഹാപ്പി... രണ്ടാളും എല്ലാം ഷെയർ ചെയ്യണം, സുഖം ആയാലും,ദുഃഖമായാലും, വീട്ടുപണികൾ ആയാലും..." അവൻ പറഞ്ഞതിനെക്കുറിച്ച് സഞ്ജു ആലോചിച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴേക്കും അരുൺ വന്ന് അവരെ കഴിക്കാൻ വിളിച്ചു.... അഭിയുടെ കണ്ണുകൾ പീലിയെ തേടി. . അത് അറിഞ്ഞത് പോലെ അല്ലി പറഞ്ഞു അവൾ ഉറങ്ങുകയാണെന്ന്.... അവന് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി... അത് മനസ്സിലായ പോലെ സഞ്ജു അല്ലിയോട് പറഞ്ഞു "ചേച്ചി.. ഒന്നു വിളിച്ചു നോക്കാമായിരുന്നില്ലേ,

ഭക്ഷണം ഒക്കെ നേരത്തെ കഴിക്കണ്ടേ...? മരുന്നൊക്കെ ഉള്ളതല്ലേ...?" "ഞാൻ വിളിച്ചടാ... അവൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല.. ഉറക്കത്തിൽ തന്നെ ഇപ്പോൾ വേണ്ട പിന്നെ കഴിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു..." അഭിക്ക് ഭക്ഷണം ഇറങ്ങാത്ത പോലെ തോന്നി... സഞ്ജു ആണെങ്കിൽ ആരെയും നോക്കാതെ നല്ലോണം തട്ടുന്നുണ്ട്... അഭി വേഗം കൈകഴുകി.. "അരുണേട്ടാ ഞാനൊന്ന് മയിലിനെ പോയി കണ്ടോട്ടെ?" അരുൺ ചിരിയോടെ അല്ലിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി... "അതിനു നിനക്ക് എന്റെ അനുവാദം ആവശ്യമുണ്ടോ മനു..?" അവരുടെ ചിരിയിലെ സമ്മതം മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ അവൻ പീലിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു... ഡിം ആയി കത്തുന്ന ഒരു സീറോ ബൾബ് മാത്രമേ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... എങ്കിലും അവൾ കിടന്നുറങ്ങുന്നത് വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു അവൻ അവൾക്കരികിൽ പോയിരുന്നു...

ഉറക്കത്തിലാണ് ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെപ്പോലെ നിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന ആ മുഖം കണ്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടും മതിവരാത്ത പോലെ അവൻ അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു... ഭക്ഷണം കഴിച്ച് വയറു നിറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ വല്ലാത്ത സംതൃപ്തി തോന്നി... അവൻ കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ നെറുകയിൽ ചുംബനം നൽകി.. പ്രണയത്തിൽ ചാലിച്ച ചുംബനം 💙 അവൾ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു.. ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. നെറ്റി വേദനിച്ചപ്പോൾ ഒരു കൈ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു അവൾ ചുറ്റും നോക്കി.. അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അവന്റെ കണ്ണിൽ അവൾക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് പഴയ കുറുമ്പു നിറഞ്ഞ നോട്ടമാണ്.. ആ കണ്ണിലെ ആകർഷണം തിരികെ വന്നത് പോലെ.. ആ നോട്ടത്തിൽ താൻ വീണു പോകുമെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് അവൾ വേഗം അവനിൽ നിന്നുമുള്ള നോട്ടം മാറ്റി.. "ഈ നേരത്ത്.. എന്തിനാ വന്നത്???"

വേറെങ്ങോ നോക്കി കൊണ്ടുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവന് ചിരി വന്നു.. "ആദ്യം നീ എന്നെ ഒന്ന് നോക്ക് പെണ്ണെ.." അവളുടെ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ എടുത്ത് അവന്റെ മുഖത്തിനു നേരെയാക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.. അവൾ അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോട്ടമിട്ടു... "നിന്നെ കാണാൻ എനിക്ക് നേരമോ കാലമോ നോക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ മയിലേ...നീ എന്റെയല്ലേ..." തന്റെ കവിളിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കൈ അവൾ ബലം പ്രയോഗിച്ച് എടുത്തുമാറ്റി എന്നിട്ട് കൈയ്യെത്തിച്ച് ലൈറ്റിട്ടു.. "അഭിയേട്ടാ... എനിക്ക് എനിക്കെന്താ പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല.. ഈ ഒളിച്ചുകളിക്ക് താല്പര്യവുമില്ല.. ഇനി അഭിയേട്ടനോട് എനിക്ക് പ്രണയം തോന്നില്ല.. അഭിയേട്ടന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല... പക്ഷെ ഞാൻ.. ഞാനിപ്പോ വെറും സീറോയാ അഭിയേട്ടാ..

എന്നെ പോലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയല്ല അഭിയേട്ടന് ചേരുക... നല്ലൊരു ജീവിതം ബാക്കി കിടപ്പുണ്ട്... എന്നെ പോലെ ഒരു ഭാഗ്യംകെട്ട ജന്മത്തെ, മറ്റൊരാൾ അനുഭവിച്ച വിഴുപ്പിനെ ചുമക്കേണ്ട കാര്യം അഭി.. അഭിയേട്ടനില്ല....." കണ്ണ് കലങ്ങി പറയുന്നവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു വച്ചു അവൻ.. "എനിക്കെന്റെ മയിലിനെ വേണം.. നിനക്കെന്ത് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതൊന്നും എന്നെ ബാധിക്കില്ല.. നിന്റെ ശരീരത്തിൽ തൊടാനേ അവന് കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ.. ഈ മനസ്സിൽ എന്നും ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടാവുള്ളു എന്നെനിക്കറിയാടി... ഇനി എന്നെ വിട്ടു പോവല്ലേ മയിലേ.. താങ്ങാൻ പറ്റില്ല എനിക്ക്....

എന്റെ ജീവനാ നീ.. നീയില്ലാതെ ഞാൻ.. ഞാൻ മരിച്ചുപോകും മയിലേ......" അവന്റെ കണ്ണുനീർ അവളുടെ തോളിൽ പതിച്ചു... അവൻ ഒന്ന് കൂടെ അവളെ മുറുക്കി പിടിച്ചു.. അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കിയില്ല.. അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നിരുന്നു... അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ആ കണ്ണുനീർ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി തെറിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും രക്തം കിനിഞ്ഞു... അവന്റെ അഴിച്ചിട്ട ബട്ടണിലൂടെ നെഞ്ചിൽ കുത്തി ചേർത്ത "മയിൽ‌പീലി" യിൽ അവൾ ചുണ്ട് ചേർത്തു...... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...