🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 16

രചന: അനു രാജീവ്

എട്ടു മണിക്ക് മുന്നേ പ്രാതൽ പതിവാണ് അമ്പാട്ടിൽ... ജാനകി മോഹനാഥന് വിളമ്പി കൊടുക്കുമ്പോഴാണ് സുഭദ്ര ഡൈനിങ് ടേബിളിലോട്ട് വരുന്നത്... ജാനകിയെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി സുഭദ്ര മോഹനാഥന് ഒരുവശത്തായി പോയിരുന്നു... ജാനകി എന്നാൽ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഭർത്താവിന് ദോശയും അതിനടുത്തു തന്നെ സാമ്പാറും വിളമ്പി കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് മാറിനിന്നു... അല്ലെങ്കിൽ സുഭദ്രയ്ക്കും ഇതുപോലെ വിളമ്പി കൊടുത്തതിനു ശേഷം മാത്രമേ അവർ മാറി നിൽക്കാറുള്ളു... സുഭദ്രയ്ക്ക് ദേഷ്യം തോന്നിയെങ്കിലും തലേന്നത്തെ ഏട്ടന്റെ ഭാവം ആലോചിച്ച് അവർ ദോശ സ്വയം എടുത്ത് വിളമ്പി കഴിക്കാൻ നിന്നു.... അപ്പോഴാണ് പെട്ടെന്ന് മോഹനാഥൻ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി ജാനകിയെ വിളിച്ചത്... സുഭദ്രക്ക് സന്തോഷം തോന്നി.. എന്തെങ്കിലും എടുത്തു കൊടുക്കാനോ ഉണ്ടാക്കിയതിൽ ഏതെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടെങ്കിൽ വഴക്ക് പറയാനോ മാത്രമേ ഈ വിളി പതിവുള്ളു... ജാനകി എന്തെങ്കിലും മറന്നോ എന്ന വെപ്രാളത്തിൽ വേഗം ടേബിളിനരികിലേക്ക് വന്നു... കണ്ണുകൾകൊണ്ട് ചുറ്റും പരതി നോക്കി... എല്ലാം എടുത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു... ജാനാകിയുടെ മുഖത്തെ വെപ്രാളവും എന്താണെന്ന സംശയവും മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് മോഹ നാഥൻ ചിരിയോടെ അവളോട് ഇരുന്നു കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞു..

അന്തിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു ജാനകിയും സുഭദ്രയും.... കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് 27 വർഷങ്ങൾ പിന്നിടുന്നു... ഇത്രകാലവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെയിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ച ഓർമ്മയില്ല... അവർക്ക് കയ്യും കാലും വിറയ്ക്കുന്ന പോലെ തോന്നി... " ഹാ ഇരിക്കടോ... " മോഹനാഥൻ അവരുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ചെയറിലേക്ക് ഇരുത്തി... പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് മുന്നിൽവച്ച് ദോശ അവരുടെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് വച്ച് സാമ്പാറും ഒഴിച്ചുകൊടുത്തു... ജാനകിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... അവർ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ തന്റെ സന്തോഷത്തെ മങ്ങലേൽപ്പിച്ച കണ്ണുനീർ തുള്ളികളെ തുടച്ചുമാറ്റി ആ കാഴ്ച മതിവരുവോളം കണ്ടു... സുഭദ്ര തറഞ്ഞിരിപ്പായിരുന്നു.. വീണ്ടും വീണ്ടും തിരിച്ചടികൾ കിട്ടുന്ന പോലെ... "ഏട്ടാ.. എന്തിനാ ഇവരെ കൂടെ ഇരുത്തുന്നെ... അങ്ങനെ ഒരു പതിവില്ലാ ലോ...". "പതിവുകളൊക്കെ മാറ്റിയാലോ എന്ന ചിന്ത വന്നു തുടങ്ങി സുഭദ്രേ... ഇനി സ്ത്രീകൾ പതുക്കെയേ കഴിക്കാൻ പാടുള്ളു എന്നാണെങ്കിൽ നീയും ഞാൻ കഴിച്ചതിനു ശേഷമല്ലേ കഴിക്കാൻ പാടുള്ളൂ..." സുഭദ്രക്ക് വല്ലാതെ ദേഷ്യം വന്നു.. "ഞാനും ഇവരും ഒരേ പോലെയാണോ ഏട്ടന്.. ഇവരുടെ തലയണ മന്ത്രത്തിൽ വീണു പോയോ ഏട്ടൻ.." "ഈ 27 വർഷം കൂടെ ജീവിച്ചിട്ട് ചെയ്യാത്ത എന്ത് തലയണ മന്ത്രമാണ് ഇനി ഇവൾ ചെയ്യാൻ പോവുന്നത്..??"

"അതിന് ഈ സ്ത്രീ.... "നിർത്തടീ... ഈ സ്ത്രീയോ... ഞാൻ നിന്റെ ഏട്ടൻ ആണെങ്കിൽ ഇത് നിന്റെ ഏടത്തിയമ്മയാണ്. അതിന്റെ മര്യാദ കൊടുക്കാൻ മറന്നാൽ... " സുഭദ്രക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടികൊണ്ട് അയാൾ ഭീഷണി സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു... അയാൾ കഴിക്കൽ നിർത്തി എഴുന്നേറ്റ് പോയി.. പ്ലേറ്റ് എടുത്തു പുറകെ തന്നെ ജാനകിയും പോയി.. സുഭദ്ര അവിടെ തന്നെ തറഞ്ഞിരുന്നു.. കാര്യങ്ങൾ തന്റെ കൈവിട്ടു പോവാൻ തുടങ്ങി എന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി.. മോഹനാഥൻ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു ബെഡിൽ കിടക്കുമ്പോഴാണ് അലക്കാനുള്ള തുണിയെടുക്കാൻ ജാനകി മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.. "ജാനി......" അവർ ഒരു നിമിഷം അനങ്ങാതെ നിന്നു... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു... കയ്യിലുള്ള തുണികൾ നിലത്തേക്ക് വീണു.. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ആദ്യ നാളുകളിൽ തന്നെ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചിരുന്ന പേര്.. രണ്ടു വർഷത്തിന് ശേഷം അല്ലി ഉണ്ടായപ്പോൾ പെൺകുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചെന്ന് പറഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അമ്മയും അനിയത്തിയും ഉൾപ്പടെ എല്ലാരും തന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തി മാറ്റിനിർത്തി.. എല്ലാവരുടെയും ഉപദേശത്തിൽ പതിയെ അയാൾ ആ പേരും ആ സ്നേഹവും തനിക്ക് നിഷേധിച്ചു.. നാല് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പീലിയും കൂടെ ജനിച്ചപ്പോൾ തന്നെ ഒരു കഴിവ് കെട്ടവളായി മുദ്ര കുത്തി ഒരു മൂലയിലേക്ക് തള്ളി മാറ്റി..

വീട്ടിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസിലും... അവർ വേഗം തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. "പ.. പറയു..." അവർക്ക് ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. "മക്കൾ വിളിച്ചിരുന്നോ.. അല്ലിക്ക് വിശേഷം എന്തെങ്കിലും...." "അവൾക്ക് ഒരു മോളുണ്ട്.. 5 മാസമായി..." "അവർ എവിടെയാ..." "ബാംഗ്ലൂരാ.. അരുൺ മോൻ അവിടത്തെ ഹോസ്പിറ്റലിലാ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നത്.. ഈ മാസം അവർ അങ്ങോട്ട് പോയി.. പീലിയും അവരുടെ കൂടെയാ..." "ഓ... ഞാൻ വിളിച്ചാൽ അവര്.. വരുവോ....?" "വരാതിരിക്കാൻ പറ്റോ അവർക്ക്.. നമ്മടെ കുട്ട്യോളല്ലേ..." അയാൾ പതിയെ തലയാട്ടി . "പീലിക്ക് ഒരു ആക്‌സിഡന്റ് പറ്റി.. അത് കൊണ്ടു റെസ്റ്റിലാ.. കാലിന് ചെറിയൊരു ചതവുണ്ട്..." "എന്ത്.. എന്ത് പറ്റിയതാ..." ആ പിതൃഹൃദയം ആദ്യമായി തന്റെ മകൾക്ക് വേണ്ടി പിടഞ്ഞു.. "അത്.. റോഡ് മുറിച്ചു കടക്കുമ്പോൾ വണ്ടി തട്ടിയതാ...." "ഇപ്പൊ...." "ഇപ്പൊ കുഴപ്പമില്ല പറഞ്ഞു.. ഞാൻ സംസാരിച്ചു... ഒരാഴ്ചക്കുള്ളിൽ ബേധാവും.. ന്നിട്ട് വിളിക്കാം.. വരാൻ പറയാം...." "ഹ്മ്മ്......" 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 "ഹാ.. പീലി എഴുന്നേറ്റോ...??" സഞ്ജുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അഭി തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

ചുണ്ടിലെ ചിരി മായാതെ അവരെ വീക്ഷിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ.. അഭിയുടെ മുഖത്തെ കള്ള ചിരി കണ്ടതും അവൾ മുഖത്തെ ചിരി പാടെ മാച്ചു കളഞ്ഞ് ഗൗരവം അണിഞ്ഞു.. അവനൊന്നു സഞ്ജുവിനെ നോക്കിയതും സഞ്ജു പതിയെ അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടു.. അവൾ പതിയെ കാലൂന്നി നടക്കാൻ നിന്നതും അഭി ഓടി വന്ന് അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കയ്യിട്ട് താങ്ങി പിടിച്ചു.. കാലിലൂടെ മിന്നൽ പിണർ കുതിച്ചു കയറിയ പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്.. മാസങ്ങളായി തനിക്ക് അന്യമായി നിന്നിരുന്ന സ്പർശനം.. ശരീരം മൊത്തം വിറകൊണ്ടു.. "ഞാ.. ഞാൻ നടന്നോളാം..." "ഇപ്പൊ പിടിക്കാൻ ഞാനുണ്ടല്ലോ..." അവൻ ഇടുപ്പിലെ പിടി മുറുക്കി.. ദേഹം മൊത്തം കുഴഞ്ഞു പോകും പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്.. "മയിലേ.... " ആർദ്രമായി ചെവിക്കരികിൽ കേട്ട ശബ്ദത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞ് പോയി.. അവൻ അവളെ ഇരുകയ്യാലും ചുറ്റി പിടിച്ചു.. അവൾ പതിയെ കുതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പതിയെ കഴുത്തിൽ മുഖം ചേർക്കാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോഴേക്കും അവൾ ഊക്കോടെ അവനെ തള്ളി മാറ്റി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു കലങ്ങിയിരുന്നു.. "മയിലേ.. ഞാൻ... പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവൾ കൈ ഉയർത്തി തടഞ്ഞു.... അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

ഭയന്ന പോലെ.. "സോ... സോ.. റി..." അവൾ തേങ്ങി കൊണ്ടു പറഞ്ഞ് അവൾ വേച്ചു വേച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. അഭി ഒന്നും മനസിലാകാതെ നിന്നു.. ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ നാണം കൊണ്ടു ചുവന്ന മുഖം എന്ത് കൊണ്ടു പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൊണ്ടു ചുവന്നു.. "പീലി പോയോടാ..." സഞ്ജു കയ്യിൽ കോഫിയുമായി വന്നു.. "ഹ്മ്മ്... അവള് ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടാടാ പോയത്..." "ഞാൻ മാറിയപ്പോ എന്തെങ്കിലും ഒപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവുംലെ.. കൊച്ചു ഗള്ളാ..." "ഒന്നു പോടാ.. അതൊന്നുമല്ല.. എനിക്ക് കാര്യം അറിയണം. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോവട്ടെ.." "ഈ വേഷത്തിലോ.. പോയി കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറ്റിയിട്ട് പോ" അവൻ സ്വയം ഒന്നു നോക്കി മുറിയിലേക്ക് പോയി.. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചതും അല്ലി വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു... " അരുണേട്ടൻ പോയോ?? " " നേരത്തെ പോയടീ...നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ... കണ്ണ് എന്താ ചുവന്നിരിക്കുന്നത്... " " ഒന്നുമില്ല ഭയങ്കര ക്ഷീണം.. ഒന്ന് കിടക്കണം... " അവൾ അധികം മുഖം കൊടുക്കാതെ കാല് വലിച്ചു നേരെ മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് പോയി... വാതിൽ ചാരി വെച്ച് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ടു നിലത്തേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു... കുറച്ചു മുന്നേ അഭിയേട്ടൻ തന്നെ തൊട്ടപ്പോൾ തനിക്ക് വല്ലാത്ത പരവേശം തോന്നിയിരുന്നെങ്കിൽ പോലും വയറിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചപ്പോൾ തനിക്ക് ഓർമ്മവന്നത് ആ രാത്രിയാണ്....

എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ട, ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സ്വപ്നങ്ങളും സന്തോഷങ്ങളും നഷ്ടപ്പെട്ട ആ രാത്രി.. അയാളുടെ കൈകൾ തന്റെ വയറിലൂടെ ഇഴഞ്ഞത് ഇന്ന് തന്റെ കൺമുന്നിൽ വന്നു.. താൻ കൈകൾ വിടുവിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അത്രയും ശക്തിയോടെ ആ കൈകൾ തന്റെ മേലെ അമർന്നു.. വലിഞ്ഞു മുറുക്കുന്നത് പോലെ ... താൻ വെറുക്കുന്ന ആ മുഖം തന്റെ കഴുത്തിൽ പതിഞ്ഞത്..ശ്വാസം കിട്ടാതെ താൻ പിടഞ്ഞത്, അങ്ങനെ ഓരോന്നും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തന്നെ മനസ്സിൽ വന്നുപോയി.... എത്രയൊക്കെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും മറക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ .. അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്ത്റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകി നേരെ വന്നു ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു.. കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അടുത്ത് ആരോ ഉള്ളതുപോലെ തോന്നി പതിയെ കണ്ണുതുറന്നു... തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന അഭിയേ കണ്ടതും അവൾ പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു... അവന്റെ മുഖത്ത് എന്ത് ഭാവമാണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല... "അഭിയേട്ടാ.... "എന്താ നിന്റെ പ്രശ്നം??" " അത്... ഒന്നും ഇല്ല... പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല... " " ഇല്ലേ??? പിന്നെന്തിനാ ഞാൻ നിന്നെ ഹഗ് ചെയ്തപ്പോൾ നീ അങ്ങനെ റിയാക്ട് ചെയ്തത്...?" "അത്...എനിക്ക് എന്തോ മൂഡ് ശരിയായിരുന്നില്ല... അതാ ഞാൻ....."

"അത് കൊണ്ടാ ചോദിച്ചത് മൂഡ് ഔട്ട് ആകാൻ മാത്രം എന്താണ് നിന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നത്..." അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിക്കേ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞുവന്നു.... വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വരാതെ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ കുത്തി നിന്നു... അതു മനസ്സിലായ പോലെ അവൻ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി അവളുടെ പുറത്തുകൂടെ കൈ കൊണ്ടുപോയി നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു.... അവൾ അവനെ ഹൃദയസ്പന്ദനം കേട്ട് ആ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നിരുന്നു... " "എന്ത് പ്രശ്നം എന്താണെങ്കിലും നമുക്ക് സൊല്യൂഷൻ കണ്ടെത്താം.. കാര്യം പറയടാ..." അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുനീർ കൊണ്ട് അവന്റെ ടീഷർട്ട് മുഴുവൻ നനഞ്ഞിരുന്നു... അവൻ അവളുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.... അവളുടെ മനസ്സ് ഒന്ന് ശാന്തമാകുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കണം എന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു... " അഭിയേട്ടന് അന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും പോയപ്പോൾ തൊട്ടുള്ള എല്ലാം കാര്യങ്ങൾ അറിയാമോ??? " "ഏകദേശം..." "എന്നാൽ എല്ലാം അറിയണ്ടേ..?" "ഹ്മ്മ്.. വേണം..." " അന്ന് എന്റെ അമ്മയുടെ കൈ മുറിച്ചിട്ട് അപ്പ എന്നോട് പുറത്തുപോയി അഭിയേട്ടനെ അപമാനിച്ച് അവിടെ നിന്നും ഇറക്കിവിടാൻ പറഞ്ഞു... എന്റെ അമ്മ പാവമാ അഭിയേട്ടാ..... എനിക്കത് അനുസരിക്കുകയെ വഴിയുണ്ടായിരുന്നുള്ളു... അത് ഒരു ദിവസത്തെ മാത്രം ഭീഷണി ആയിരുന്നെങ്കിൽ പിറ്റേദിവസം ഞാൻ ഓടി വന്നേനെ... പക്ഷേ ഞാൻ ആ വിവാഹത്തിനു സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ അമ്മയും അപ്പയും ഉറപ്പായും മരിക്കുമെന്ന് അപ്പ പറഞ്ഞപ്പോൾ.....

അതിനുശേഷം രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കകം അവര് വന്ന് വളയിട്ടിട്ടു പോയി.... അന്ന് ഇന്ദ്രേട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഒരിക്കലും സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ല ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് അഭിയേട്ടനെ മാത്രമാണെന്ന്... പക്ഷേ അയാൾ അത് കേട്ട ഭാവം പോലും കാണിച്ചില്ല... അങ്ങനെ ആ ദിവസം വന്നു... എന്റെ കല്യാണം.. ഒരു പ്രതിമ കണക്കെ ഞാൻ പോയിരുന്നു... ഞാനും എന്റെ അമ്മയും ഒഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവരും സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു.. എന്റെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും തേടുകയായിരുന്നു ആ കൂട്ടത്തിൽ എവിടെയെങ്കിലും അഭിയേട്ടൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്... അയാളുടെ താലി എന്റെ കഴുത്തിൽ വീണു... അവിടെനിന്നും നേരെ അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക്... അപ്പച്ചി പറയുന്നപോലെ കൊട്ടാരസാദൃശ്യമായ വീടായിരുന്നു അത്... പക്ഷേ ഞാൻ പോയി കയറിയ ദിവസം തന്നെ അവിടുത്തെ ജോലിക്കാരികളെയൊക്കെ അവർ കാശു കൊടുത്തു പറഞ്ഞയച്ചു... അവരോട് പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു, പണി ചെയ്യാൻ ആള് വന്നിട്ടുണ്ട് ഇനി നിങ്ങളുടെ ആവശ്യമില്ല എന്ന്.... അതിൽ പ്രത്യേകിച്ച് സങ്കടം ഒന്നും തോന്നിയില്ല.. പക്ഷെ അയാളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്ത മനംപുരട്ടൽ തോന്നി.. ചുറ്റും മദ്യക്കുപ്പികളും സിഗരറ്റ് കുറ്റികളും... വീട്ടിലേക്ക് ഒന്നു വിളിക്കാൻ തോന്നി...

പക്ഷെ ഒരു ഫോൺ പോലും എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... വളരെ വൈകിയാണ് അയാൾ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.. അടുത്തേക്ക് വരുമ്പോഴേക്കും വല്ലാത്ത രൂക്ഷ ഗന്ധം ആയിരുന്നു.. ഞാൻ മുഖം ചുളിച്ച് മൂക്കുപൊത്തി പിടിച്ചതും എന്റെ കവിളിൽ അയാൾ ആഞ്ഞടിച്ചു... വിറച്ചുപോയി ഞാൻ.. തല മൊത്തം ഒരു തരിപ്പായിരുന്നു... ഞാൻ പേടി കൊണ്ട് പുറകിലെക്ക് നിരങ്ങിയിരുന്നു... " എന്താടി നിനക്ക് നിന്റെ മറ്റവന്റെ മണമേ പറ്റുള്ളോ... അടുത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ മൂക്കു ചുളിക്കുന്നോടി ..... മോളെ.. " എന്നും പറഞ്ഞ് എന്റെ മേലേക്ക് അമർന്നു...ചു.. ചുണ്ട് കടിച്ചു മുറിച്ചു.. . വേദന കൊണ്ടു ഞാൻ അലറി കരഞ്ഞു.. എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ വലിച്ചഴിക്കുമ്പോ ഞാൻ കാല് പിടിച്ച് കരഞ്ഞതാ അഭിയേട്ടാ.. എന്നെ വെറുതെ വിടാൻ പറഞ്ഞു അലറി വിളിച്ചതാ... കേട്ടില്ല... അയാൾ പറ്റുന്ന പോലെയൊക്കെ ഉപദ്രവിച്ചു.. ദേഹത്തൊക്കെ കടിച്ചു വലിച്ചു.. സിഗരറ്റ് കൊണ്ടു പൊള്ളിച്ചു.. രക്തമൊഴുകി പരന്നിട്ടും, ഞാൻ തളർന്നു മയങ്ങി പോയിട്ടും അയാളുടെ കാമം തീർന്നില്ല... ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന എന്നെ വേണ്ടുവോളം വേദനിപ്പിച്ചു... പുലർച്ചേയാ ഞാൻ ഉണർന്നത് എഴുന്നേറ്റ് ന.. നടക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... നിരങ്ങി... നിരങ്ങിയാ ബാത്‌റൂമിൽ പോയത്..

അവിടെന്ന് കിട്ടിയ ബ്ലേഡ് കൊണ്ടു കയ്യിൽ ആഴത്തിൽ മുറിച്ചു... അതോടെ അവസാനിക്കും എന്ന് കരുതി.. പക്ഷെ അവിടന്നും ആരോ രക്ഷിച്ചു. ചിലപ്പോ അയാൾ തന്നെയാവും.. കൊലപാതക കുറ്റം ചുമക്കേണ്ടി വരും എന്ന് കരുതി കാണും.. എന്റെ ഡോക്ടറമ്മ.. അല്ല എന്റെ അമ്മ തന്നെയാ.. അമ്മ തന്ന ധൈര്യത്തിലാ ഞാൻ അയാൾക്കെതിരെ കേസ് കൊടുത്തത്.. അയാൾ ജയിലിൽ പോയി.. തുടർച്ചയായുള്ള കൗൺസിലിങ് വേണ്ടി വന്നു എനിക്കെന്നെ തിരിച്ചു കിട്ടാൻ... ഞാൻ ഡിവോഴ്സ് ഫയൽ ചെയ്തു.. അധികം ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെ ഡിവോഴ്സ് കിട്ടി.. എന്നിട്ടും അയാൾ എന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി.. അമ്മയ്ക്ക് ഒരു കോൺഫറൻസിന് പോയേ പറ്റൂ എന്ന് വന്നപ്പോഴാണ് അയാൾ അവിടെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ അവിടെ നിർത്താൻ ഭയന്ന് ചേച്ചിയോടൊപ്പം ഇങ്ങോട്ടയച്ചത്.... അയാളെ കുറിച്ചുള്ള ദുഷിച്ച ഓർമ്മകൾ എല്ലാം മറന്നു എന്നാണ് കരുതിയത്.... പക്ഷെ ഇല്ല... ഇന്ന് അഭിയേട്ടൻ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചപ്പോൾ വീണ്ടും ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞു പഴയതെല്ലാം... എന്നെക്കൊണ്ട് അത്രപെട്ടെന്നൊന്നും ആ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയില്ല അഭിയേട്ടാ... " അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു...

"എന്തിനാ കരയുന്നെ... ഇതെല്ലാം അനുഭവിക്കണമെന്ന് എന്റെ തലയിൽ എഴുതിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.. അതുകൊണ്ടാ... അഭിയേട്ടന് ഇപ്പൊ തോന്നുന്നുണ്ടോ എന്നെ പോലെ ഒരു വിഴുപ്പിനെ ചുമക്കാ...... ബാക്കി പറയും മുന്നേ അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.. രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണുനീർ ലയിച്ച് അവളുടെ താടി തുമ്പിലൂടെ ഒഴുകി.. എത്ര നേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നെന്നറിയില്ല... അവൻ പതിയെ അവളിൽ നിന്നും ചുണ്ടുകൾ മോചിപ്പിച്ചു.. അപ്പോഴും ആ കണ്ണുകൾ തുറന്നിരുന്നില്ല.. കൺപീലികളിൽ തങ്ങി നിന്ന നീർതുള്ളികൾ അവൻ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ടു തുടച്ചെടുത്തു.. 'ആത്മഹത്യക്ക് ശ്രമിച്ചു നിന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടു പോയി, ശരീരത്തിൽ മുറിവുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് മാത്രമേ ഞാൻ അറിഞ്ഞുള്ളു.. ഇത്രയും അനുഭവിച്ചു എന്ന്..... അവന്റെ ഹൃദയം വിങ്ങി... 💙എന്റെ പ്രണയമല്ല.. പ്രാണനാണ് നീ... നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചവനെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല മയിലേ... 💙 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 സ്കൂൾ യൂണിഫോം ഇട്ട ഒരു കുട്ടി റോഡ് സൈഡിലൂടെ നടന്നു വരികയായിരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പുറകെ വന്ന വണ്ടി അവളെ തട്ടിയിട്ട് നിർത്താതെ പോയി.. നിലത്തു വീണ് ആ കുട്ടിയുടെ കൈ മുട്ടും കാലും പൊട്ടി ചോര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

ആളുകൾ ഓടി കൂടി അവളെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.. അപ്പോഴേക്കും അവിടേക്ക് വണ്ടിയുമായി ഇന്ദ്രൻ എത്തി.. "എന്താ.. എന്ത് പറ്റി??" "ഒരു വണ്ടി തട്ടിയിട്ട് നിർത്താതെ പോയതാ സാറേ.." കുറച്ചു പ്രായമുള്ള ആൾ ഇന്ദ്രനോട് പറഞ്ഞു.. "ഇങ്ങനെയുള്ള കുറെ ആളുകളുണ്ട്, മനുഷ്യന്മാരുടെ വില കളയാൻ.. നിങ്ങൾ എന്റെ വണ്ടിയിലേക്ക് പിടിക്ക്.. ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടു പോവാം.." "ഏയ്‌.. കുഴപ്പമില്ല ചേട്ടാ.. തൊലി പോയെന്നെ ഉള്ളു.." ആ പെൺകുട്ടി അവനോട് പറഞ്ഞു... "ചോര വരുന്നത് കണ്ടില്ലേ മോളെ.. കയറു .." വേറെ ആളുകളും നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അവൾ പതിയെ ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി പോയി കാറിലേക്ക് കയറി.. മറ്റാരും കയറാൻ തയ്യാറായില്ല.. ജോലിക്ക് പോവണ്ട സമയമായത് കൊണ്ടു എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു പോയി.. "മോൾടെ പേരെന്താ...?" "ശിവാനി ദാസ്, ചേട്ടന്റെയോ...?" "ഇന്ദ്രജിത്ത് " പിന്നീട് അവർ അധികം സംസാരിച്ചില്ല.. പക്ഷെ അവരുടെ പുറകെ വേറെ ഒരു കാർ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു... അത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.. വണ്ടി ആൾ തിരക്കില്ലാത്ത നാട്ടുവഴിയിലൂടെ പോകുന്നത് കണ്ട് ആ കുട്ടി ചുറ്റും നോക്കി.. എന്തോ അവളിൽ വല്ലാത്ത പരിഭ്രമം നിറഞ്ഞു.. "ചേട്ടാ.. ഇതേതാ വഴി.. വണ്ടി നിർത്തു..." പക്ഷേ അവൻ അത് കേട്ടതായി ഭാവിച്ചില്ല.. "വണ്ടി നിർത്തു ചേട്ടാ..." അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. വണ്ടി സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കി നിർത്തി അവളുടെ കവിളിലേക്ക് അവൻ ശക്തിയായി അടിച്ചു... അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ ആ കുട്ടി മയങ്ങി സീറ്റിൽ തന്നെ വീണു..

അവന്റെ കണ്ണുകൾ മുട്ടിനു മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി കിടക്കുന്ന സ്കെർട്ടിനു പുറത്തു കാണുന്ന തുടയിലേക്കായി.. വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെ അവൻ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ച് കൈ കൊണ്ടു ആ തുടയിൽ അമർത്തി ഞെരിച്ചു.. അപ്പോഴേക്കും ആ കാർ അവന്റെ കാറിനരികിൽ കൊണ്ടു നിർത്തി.. "എന്തായളിയാ.... ഹോ.. വല്ലാത്ത ചരക്ക് തന്നെ... ഇടിച്ചിട്ട് പോവുമ്പോ ആൾക്കാർ തടുക്കുമോന്ന് വല്ലാതെ ഭയന്നു..." വേറെ കാറിനകത്തു നിന്നും ആ പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു... "അങ്ങനെ തടുത്തതാണെങ്കിൽ നിങ്ങടെ കാറിൽ തന്നെ കയറ്റി കൊണ്ടു വരും..." "ഇതിനെയൊക്കെ കണ്ടാൽ പതിനാറും പതിനെഴും വയസാണെന്ന് പറയോ... ഹോ..." ആ കാറിൽ നിന്നും വേറൊരുത്തൻ ഇന്ദ്രന്റെ വണ്ടിയിലേക്ക് എത്തി നോക്കി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.. "വെള്ളമിറക്കാതെ വണ്ടിയെടുക്കടാ.. സ്ഥിരം സ്ഥലത്തേക്ക് തന്നെ പൊയ്ക്കോ.. ഞാൻ എത്തിയേക്കാം..." "എടാ.. ഞങ്ങൾക്കും കൂടെ ബാക്കി വച്ചേക്കണേ..." ഇന്ദ്രൻ ചിരിയോടെ തലയാട്ടി ഗ്ലാസ് കയറ്റിയിട്ട് അവളെ ഒന്നു കൂടെ നോക്കി ഷർട്ട് അഴിച്ചു ആ കുട്ടിയുടെ മേലേക്ക് ചാഞ്ഞു... 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵

ഇന്ദ്രനോടുള്ള പകയായിരുന്നു അഭിയുടെ മനസ് നിറയെ.. അവനെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം.. പക്ഷെ ഇപ്പൊ പീലിയെ വിട്ട് നാട്ടിലേക്ക് പോവാൻ അവന് മനസ്സ് വന്നില്ല... പീലിക്ക് ഭേദമായിട്ട് അവളുടെ കൂടെ പോവണം.. അവൻ അനുഭവിക്കുന്നത് അവൾ നേരിട്ട് കാണണം എന്ന് അഭി തീരുമാനിച്ചു... "അഭിയേട്ടാ....". "മയിലേ.. നീ ഒറ്റക്ക് വന്നതാണോ...?" "പിന്നേ.... കിലോമീറ്റർ കണക്കിന് ദൂരമുണ്ടല്ലോ ആളെ കൂട്ടി വരാൻ.. അപ്പുറത്തിന്നു ഇപ്പുറത്തേക്ക് വന്നതിനാണോ ഈ ചോദ്യം..??" അവൾ ഇടുപ്പിൽ കൈകുത്തി നിന്ന് ചോദിച്ചു.. "എന്റെ മയിലേ.. ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ... കാലിന് വയ്യാലോ.." "എനിക്ക് കുഴപ്പൊന്നുമില്ല.. Iam perfectly alright.. ഇത് നോക്കിയേ.. ആഹ്ഹ്ഹ്ഹ്..... " "ഓഹ്.. ഞാനപ്പഴേ പറഞ്ഞതാ.. അവളുടെയൊരു alright.. ഇവിടെയിരിക്ക്..." കാലും കൊണ്ടു അഭ്യാസം കാണിച്ചു വേദനിച്ചപ്പോൾ അവളെ ശാസിച്ച് അഭി എടുത്ത് പൊക്കി ചെയറിൽ ഇരുത്തി... മുഖം വീർപ്പിച്ചുള്ള ഇരുപ്പ് കണ്ട് അവൻ അവൾക്കരികിൽ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു.. "പിണങ്ങല്ലേടി പെണ്ണെ... കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നും.." പ്രണയാതുരമായ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ പതിയെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. "മുഖത്തൊരു എക്സ്ട്രാ ചുവപ്പ് കാണുമ്പോൾ തന്നെ അറിയുന്നുണ്ട് എന്തോ ഒരു സന്തോഷ വാർത്ത പറയാനുണ്ടെന്ന്.." "ഹ്മ്മ്... അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു..."

"ഡോക്ടറമ്മയോ" "ഡോക്ടറമ്മ ഡൽഹിയിലാ.. ഇന്നലെ പോയി... ഇത് എന്റെ അമ്മ.. ജനകിയമ്മ.." "ആഹാ...എന്ത് പറഞ്ഞു??" "അപ്പ... അപ്പക്ക് ദേഷ്യമൊക്കെ മാറിയെന്നു.. അമ്മയോട് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചുത്രെ.. ഞങ്ങളെ രണ്ടാളെയും കാണണം പറഞ്ഞത്രേ... ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അഭിയേട്ടാ, എന്റെ അപ്പ ദുഷ്ട്ടാനൊന്നുമല്ല.. അപ്പച്ചിയാ അപ്പയെ ഇങ്ങനെ ആക്കിയത്....." അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു... "അയ്യേ.. എന്റെ മയിലെന്താ ഇങ്ങനെ.. സന്തോഷം വന്നാലും സങ്കടം വന്നാലും ടാങ്ക് തുറക്കും..മോശം മോശം.." അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊടുത്ത് അവൻ ചിരിയോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.. അവൾ മേശയുടെ മുകളിൽ നിന്നും അതെടുത്ത് നോക്കി.. Amma calling "ദേ.. ടീച്ചറമ്മയാ..." "അതെടുക്കണ്ട മയിലേ..." "അതെന്താ...??" "ഇവനും അമ്മയും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല.. നിന്നേം ഇവനെയും പിരിച്ചത് അമ്മയാണെന്നാ ഇവൻ പറയുന്നേ..." വാതിൽക്കൽ നിന്ന് സഞ്ജുവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ നെറ്റിച്ചുളിച്ച് അഭിയേ നോക്കി.. അവൻ തലയുയർത്തി നോക്കിയില്ല... അപ്പോഴേക്കും കാൾ കട്ട്‌ ആയി.. "സഞ്ജുവേട്ടൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണോ..?" അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... അവൾ ബലമായി അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി..

"പറ അഭിയേട്ടാ..." "നീ പറഞ്ഞില്ലേ മയിലേ കല്യാണ മണ്ഡപത്തിൽ എന്റെ മുഖം തിരിഞ്ഞു എന്ന്.. അവിടെ ഞാനില്ലാതാവാൻ കാരണം അവരാ.. നിന്റെ വിവാഹം അത്ര വേഗം നടത്തുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല.. ആ ദിവസം കാലത്താണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.. അതും മൂന്നാമതൊരാൾ പറഞ്ഞിട്ട്.. കാര്യം അറിഞ്ഞപ്പോ അങ്ങോട്ട് വരാൻ നിന്ന എന്നെ അവര് തന്ത്രപൂർവം മുറിയിൽ പൂട്ടിയിട്ടു... ദേ ഇവനും അതിന് കൂട്ടു നിന്നു... നിന്റെ ആൾക്കാർ വന്ന് അവരെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയത്രേ... അതിനാ... ഛെ... അവരോട് എനിക്ക് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയോ.. പറ മയിലേ... കഴിയോ..." "കഴിയണം അഭിയേട്ടാ... എല്ലാത്തിനും കാരണം ഞാനല്ലേ, എന്റെ സ്വാർത്ഥതയല്ലേ.. എന്നിട്ട് അഭിയേട്ടന് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നിയില്ലല്ലോ.. മിണ്ടാതെ നടന്നില്ലല്ലോ.. ടീച്ചറമ്മക്കും തോന്നിയത് സ്വാർത്ഥത തന്നെയാ.. ഞാൻ എന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് വേണ്ടി സ്വാർത്ഥ ആയപ്പോൾ ടീച്ചറമ്മ മകന് വേണ്ടി സ്വാർത്ഥയായി.. ടീച്ചറമ്മക്ക് എല്ലാം അഭിയേട്ടനാ... അവര് ജീവിച്ചത് പോലും നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാ.. നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാക്കാൻ അവർ ശ്രമിക്കില്ല.. കാരണം അവർ എന്റെ അഭിയേട്ടന്റെ അമ്മയാണ്..." അവൾ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് പതുക്കെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു... അവൻ അതേ ഇരുപ്പ് ഇരുന്നു... ഫോൺ എടുത്ത് 'Amma' എന്ന നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയിലേക്ക് ചേർത്തു......... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...